Ik had zo graag een normale puber willen zijn. Me druk willen maken over huiswerk, vriendjes, vriendinnen en uitgaan. In plaats daarvan zat ik in therapie. Mijn gedachten gingen over zelfbeschadiging, eten en afvallen.
Anorexia was de eerste diagnose. Toen de eetstoornisbehandelingen geen effect meer leken te hebben, kwam ik bij Caroline. Zij zou mij beter maken, maar dit bleek een illusie…
Er volgde een lange weg waarin mijn vertrouwen in mezelf en de hulpverlening steeds kleiner werd. In mijn memoir neem ik jullie mee in hoe ik als pubermeisje (op)groeide in de GGZ.