What do you think?
Rate this book
De opgraving
Archeoloog Anouk doet een vreselijke ontdekking
Archeoloog Anouk wordt ingeschakeld bij het onderzoeken van een massagraf in Vianen. Samen met haar aantrekkelijke collega Cas gaat ze aan de slag om te achterhalen wat zich op deze plek heeft afgespeeld.
In haar zoektocht wordt ze van alle kanten tegengewerkt, niet in de laatste plaats door de omwonenden. Wanneer ze een vreemde ontdekking doet, ontrafelt zich een gruwelijke waarheid…
Archeoloog Anouk wordt ingeschakeld bij het onderzoeken van een massagraf in Vianen. Samen met haar aantrekkelijke collega Cas gaat ze aan de slag om te achterhalen wat zich op deze plek heeft afgespeeld.
In haar zoektocht wordt ze van alle kanten tegengewerkt, niet in de laatste plaats door de omwonenden. Wanneer ze een vreemde ontdekking doet, ontrafelt zich een gruwelijke waarheid…
300 pages, Paperback
Published February 3, 2025
2 people are currently reading
34 people want to read
About the author
Marie-José Verweij
4 books7 followersAls kind las Marie-José Verweij met veel plezier en na het afronden van haar opleidingen kwam de kans om te gaan schrijven. Haar thriller 'Geen weg terug' verscheen in 2024. In 2025 verscheen ‘De Opgraving’.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 20 of 20 reviews
February 28, 2025
Maandelijks lezen we met de samenlezenwe-club de Crime Compagnie boeken die elke maand in een box worden opgestuurd. Nu ben ik geen abonnee, maar lees ik wel steevast mee via de E-reader. Deze keer was 'De opgraving' van Marie-José Verweij aan de beurt. Ik heb altijd al een interesse gehad voor verhalen waarin waargebeurde elementen zitten. Een voorbeeld hiervan was 'De moord op Willemina Jansen', waarbij er een verhaal is gebouwd rondom een onopgeloste, maar waargebeurde waak. Ook in dit verhaal waren er weer elementen die waargebeurd zijn, namelijk de oorlog waar het in dit boek over gaat en het massagraf dat gevonden is. Alleen de rest is met een vleug(je) fantasie ingevuld. Ik hou ervan om mensen iets nieuws te zien creëren vanuit iets wat er al is.
De schrijfstijl in dit boek is makkelijk en vlot. Verweij koos ervoor om vanuit verschillende perspectieven te schrijven. Die van Anouk en die van Mieke en Bert, twee andere belangrijke karakters in dit verhaal. Ook wordt er afgewisseld tussen heden en verleden, door middel van springen terug in de tijd en brieven die zijn gevonden uit de 18e eeuw. Vooral de brieven vond ik een enorm leuke toevoeging, omdat het je interesse in het onderwerp erg vergroot. Alle karakters lees je vanuit de derde persoonsvorm en waar het verhaal vrij traag begint, komt het later op gang en komt alles aan het einde samen. De opbouw hiervan is goed gedaan, al is het niet persé erg bijzonder, maar dat geeft niet, aangezien de geschiedenis die hierachter schuilgaat des te interessanter is. Je wil toch verder lezen om meer te weten te komen over het massagraf en de historie die eraan vast kleeft.
Qua verhaal heb ik zo mijn bedenkingen gehad. Zoals ik al zei, vond ik de historie erg leuk. Ook de bronnen zijn aan het einde van het boek vermeld, zodat je zelf ook je onderzoek kan doen naar het massagraf en de geschiedenis die erachter schuilgaat. Ik vond het leuk dat er een beetje romantiek in het verhaal zat, al stond dit natuurlijk niet op de voorgrond. De spanning was er wel, maar ik vond dat het verhaal nogal voorspelbaar was. Er zijn wel wat kleine plottwists in het verhaal, maar in mijn geval zag ik deze van ver al aan komen en dan is de spanning er wel een beetje af en wil je vooral dat het opschiet en eens echt spannend wordt. Dat miste ik dus wel een beetje. Ik miste ook wel een beetje de karakterontwikkeling. Bij Anouk merk je wel wat dingen op, maar verder niet echt. Nu is het ook een thriller en dan ook nog een standalone, dus ik weet ook niet of je daar meer van kan verwachten, maar het is het benoemen waard voor de mensen die dit wel belangrijk vinden.
Over het algemeen is 'De opgraving' een leuk verhaal. Het onderwerp is bijzonder en sommige dingen zijn heel expliciet beschreven, vooral aan het einde van het boek. Het is naar mijn smaak iets te voorspelbaar en had wat meer spanning en geheimzinnigheid kunnen gebruiken, al heeft Verweij echt wel geprobeerd om de nodige dingen achter te houden en twijfel te zaaien over wat er nu daadwerkelijk speelde. Doordat het zo vlot doorlas, de schrijfstijl goed was, de brieven zo leuk waren en het lichtelijk gebaseerd is op een historische gebeurtenis, vond ik het wel een leuk verhaal om te lezen, maar geen verhaal dat bij mij heel lang zal blijven hangen, al ga ik nog wel de geschiedenis induiken en uiteindelijk was het wel het doel om die interesse bij mij op te wekken.
Ik geef 'De opgraving' 3,5 ster!
~ Live Your Life Reading
De schrijfstijl in dit boek is makkelijk en vlot. Verweij koos ervoor om vanuit verschillende perspectieven te schrijven. Die van Anouk en die van Mieke en Bert, twee andere belangrijke karakters in dit verhaal. Ook wordt er afgewisseld tussen heden en verleden, door middel van springen terug in de tijd en brieven die zijn gevonden uit de 18e eeuw. Vooral de brieven vond ik een enorm leuke toevoeging, omdat het je interesse in het onderwerp erg vergroot. Alle karakters lees je vanuit de derde persoonsvorm en waar het verhaal vrij traag begint, komt het later op gang en komt alles aan het einde samen. De opbouw hiervan is goed gedaan, al is het niet persé erg bijzonder, maar dat geeft niet, aangezien de geschiedenis die hierachter schuilgaat des te interessanter is. Je wil toch verder lezen om meer te weten te komen over het massagraf en de historie die eraan vast kleeft.
Qua verhaal heb ik zo mijn bedenkingen gehad. Zoals ik al zei, vond ik de historie erg leuk. Ook de bronnen zijn aan het einde van het boek vermeld, zodat je zelf ook je onderzoek kan doen naar het massagraf en de geschiedenis die erachter schuilgaat. Ik vond het leuk dat er een beetje romantiek in het verhaal zat, al stond dit natuurlijk niet op de voorgrond. De spanning was er wel, maar ik vond dat het verhaal nogal voorspelbaar was. Er zijn wel wat kleine plottwists in het verhaal, maar in mijn geval zag ik deze van ver al aan komen en dan is de spanning er wel een beetje af en wil je vooral dat het opschiet en eens echt spannend wordt. Dat miste ik dus wel een beetje. Ik miste ook wel een beetje de karakterontwikkeling. Bij Anouk merk je wel wat dingen op, maar verder niet echt. Nu is het ook een thriller en dan ook nog een standalone, dus ik weet ook niet of je daar meer van kan verwachten, maar het is het benoemen waard voor de mensen die dit wel belangrijk vinden.
Over het algemeen is 'De opgraving' een leuk verhaal. Het onderwerp is bijzonder en sommige dingen zijn heel expliciet beschreven, vooral aan het einde van het boek. Het is naar mijn smaak iets te voorspelbaar en had wat meer spanning en geheimzinnigheid kunnen gebruiken, al heeft Verweij echt wel geprobeerd om de nodige dingen achter te houden en twijfel te zaaien over wat er nu daadwerkelijk speelde. Doordat het zo vlot doorlas, de schrijfstijl goed was, de brieven zo leuk waren en het lichtelijk gebaseerd is op een historische gebeurtenis, vond ik het wel een leuk verhaal om te lezen, maar geen verhaal dat bij mij heel lang zal blijven hangen, al ga ik nog wel de geschiedenis induiken en uiteindelijk was het wel het doel om die interesse bij mij op te wekken.
Ik geef 'De opgraving' 3,5 ster!
~ Live Your Life Reading
June 7, 2025
Vakantieboek 2 was een heerlijke ‘flut’-thriller. Geen moment heel spannend geweest maar het leest makkelijk weg en ik ben vermaakt. Doel bereikt!
February 4, 2025
Marie José Verweij debuteerde in 2021 met de thriller Met onbedachte rade. Geen weg terug verscheen in 2024 en De opgraving is haar derde thriller. Zij was van jongs af aan gek op lezen, groeide op in Vianen, de plek waar haar laatste thriller zich afspeelt die deels op waarheid is gebaseerd. Verweij is naast thrillerschrijfster ook bezig met het geven van schrijfbegeleiding aan (beginnende) auteurs.
'Wat een obsessie met een persoon doet, kunnen we alleen maar naar raden. Wanneer iemand zich gepasseerd voelt, kan dit het begin zijn van een steeds dwingender gevoel van zich moeten bewijzen en roem vergaren.'
Met De opgraving leren we het verhaal kennen van een belangrijke archeologische opgraving van een massagraf dat in 2020 in Vianen werd gevonden. Archeologe en fyschisch antropologe Anouk wordt erbij gehaald om de vondst te dateren. Perfectionisme is haar metgezel en dat laat zich gelden in haar werk. Voor Anouk komen spoken uit haar verleden boven als zij bekenden bij de opgraving ontmoet en het gevoel krijgt gade geslagen te worden. Leden van de historische vereniging en Mieke, wethouder van de gemeente houden de vorderingen nauwlettend in de gaten. Duidelijk is dat niet iedereen het er mee eens is dat het graf geopend is.
Dit verhaal in een verhaal komt langzaam op gang en wordt verteld vanuit de wisselende perspectieven van Anouk, Mieke en Bert. Op deze manier worden inzichten gegeven vanuit verschillende oogpunten. Het volgen van deze opgraving in vijf dagen wordt afgewisseld met dagboekfragmenten. Wat Verweij goed tot uitdrukking laat komen in De opgraving, is wat er allemaal bij komt kijken bij een archeologische opgraving. De personages komen realistisch over en passen prima in het plot. Anouk is een bijzondere verschijning met haar fel gekleurde haar en lippiercing. Zij heeft last van faalangst en houdt zich vast aan bestaande dingen die ze kent. Ze evolueert wel en verandert door haar instinct te volgen als ze vreemde dingen ontdekt. Bert, ex-voorzitter van de historische vereniging is een ontevreden, onaangenaam heerschap die heel wat te verbergen heeft. Hij voelt zich buiten spel gezet en rondom hem wordt een beklemmende sfeer opgebouwd. Mieke moet zich als vrouw bewijzen en respect verdienen van haar mannelijke collega’s.
Verweij heeft een vlotte en toegankelijke schrijfstijl. Duidelijk te merken is dat zij terdege onderzoek heeft gedaan door te praten met de archeologen die de Viaanse massagraven hebben opgegraven en onderzocht. Langzaam wordt informatie vrijgegeven over personages, waarvan de eerste indruk is, dat ze niet zo belangrijk zijn. Verder in het boek gaat deze mening herzien worden. Helaas bleef de echte spanning wat uit maar het boek is intrigerend om te lezen. Wel zijn er af en toe spannende momenten en afwijkend gedrag van personages die daardoor de aandacht trekken. Richting het einde loopt de spanning op en komt er een niet verwachte twist naar voren. Voor geïnteresseerden zijn er in de bronvermelding achterin verwijzingen naar You Tube filmpjes opgenomen over het skelettenonderzoek en de onderzoeksresultaten.
De opgraving is een onderhoudende thriller die net even wat spannender had mogen zijn, maar door de opgeroepen vraagtekens intrigerend genoeg is om door te lezen.
Voor Vrouwenthrillers.nl gelezen De Crimecompagnie bedankt.
'Wat een obsessie met een persoon doet, kunnen we alleen maar naar raden. Wanneer iemand zich gepasseerd voelt, kan dit het begin zijn van een steeds dwingender gevoel van zich moeten bewijzen en roem vergaren.'
Met De opgraving leren we het verhaal kennen van een belangrijke archeologische opgraving van een massagraf dat in 2020 in Vianen werd gevonden. Archeologe en fyschisch antropologe Anouk wordt erbij gehaald om de vondst te dateren. Perfectionisme is haar metgezel en dat laat zich gelden in haar werk. Voor Anouk komen spoken uit haar verleden boven als zij bekenden bij de opgraving ontmoet en het gevoel krijgt gade geslagen te worden. Leden van de historische vereniging en Mieke, wethouder van de gemeente houden de vorderingen nauwlettend in de gaten. Duidelijk is dat niet iedereen het er mee eens is dat het graf geopend is.
Dit verhaal in een verhaal komt langzaam op gang en wordt verteld vanuit de wisselende perspectieven van Anouk, Mieke en Bert. Op deze manier worden inzichten gegeven vanuit verschillende oogpunten. Het volgen van deze opgraving in vijf dagen wordt afgewisseld met dagboekfragmenten. Wat Verweij goed tot uitdrukking laat komen in De opgraving, is wat er allemaal bij komt kijken bij een archeologische opgraving. De personages komen realistisch over en passen prima in het plot. Anouk is een bijzondere verschijning met haar fel gekleurde haar en lippiercing. Zij heeft last van faalangst en houdt zich vast aan bestaande dingen die ze kent. Ze evolueert wel en verandert door haar instinct te volgen als ze vreemde dingen ontdekt. Bert, ex-voorzitter van de historische vereniging is een ontevreden, onaangenaam heerschap die heel wat te verbergen heeft. Hij voelt zich buiten spel gezet en rondom hem wordt een beklemmende sfeer opgebouwd. Mieke moet zich als vrouw bewijzen en respect verdienen van haar mannelijke collega’s.
Verweij heeft een vlotte en toegankelijke schrijfstijl. Duidelijk te merken is dat zij terdege onderzoek heeft gedaan door te praten met de archeologen die de Viaanse massagraven hebben opgegraven en onderzocht. Langzaam wordt informatie vrijgegeven over personages, waarvan de eerste indruk is, dat ze niet zo belangrijk zijn. Verder in het boek gaat deze mening herzien worden. Helaas bleef de echte spanning wat uit maar het boek is intrigerend om te lezen. Wel zijn er af en toe spannende momenten en afwijkend gedrag van personages die daardoor de aandacht trekken. Richting het einde loopt de spanning op en komt er een niet verwachte twist naar voren. Voor geïnteresseerden zijn er in de bronvermelding achterin verwijzingen naar You Tube filmpjes opgenomen over het skelettenonderzoek en de onderzoeksresultaten.
De opgraving is een onderhoudende thriller die net even wat spannender had mogen zijn, maar door de opgeroepen vraagtekens intrigerend genoeg is om door te lezen.
Voor Vrouwenthrillers.nl gelezen De Crimecompagnie bedankt.
February 25, 2025
Veronique las 'De opgraving' geschreven door Marie-José Verweij.
Haar mening lees je hieronder. ⬇️
Al vanaf het eerste boek van Marie-José ben ik enthousiast over de schrijfstijl van haar. Dus toen Marie-José en ik over haar nieuwe boek spraken gaf ik aan dat ik nieuwsgierig was naar haar nieuwe boek. Ze heeft haar thriller gebaseerd op gebeurtenissen die echt gebeurd zijn en dat vind ik het verhaal altijd wat extra geven.
De oorlog waar ze overschrijft heeft daadwerkelijk plaatsgevonden en ook het massagraf is daadwerkelijk gevonden. Daar heeft Marie-José haar fantasie op los gelaten en met succes.
Het boek wordt verteld vanuit drie personages namelijk archeoloog en antropoloog Anouk, die een zwak heeft voor haar collega Cas, de gepensioneerde Bert, die alles er voor over heeft om eeuwige roem te krijgen met zijn onderzoek, en wethouder Mieke, die graag dingen onderzoekt en zich niet laat tegenhouden door begreigingen.
Daarnaast lezen we verschillende brieven en dagboekfragmenten uit 1794 en zo komen we als lezer meer te weten over de gevonden lijken.
Marie-José heeft ook een romantische verhaallijn toegevoegd en dit voegde naar mijn gevoel echt wat toe aan het verhaal.
Hoofdpersonage Anouk is het meest uitgewerkt en dat zorgt er voor dat je de gevoelens en onzekerheden van Anouk echt voelt tijdens het lezen. De andere personages zijn net wat minder diep uitgewerkt maar meer dan voldoende voor hun rol in het verhaal.
Er hangt gedurende het hele verhaal een bepaalde spanning die onderhuids blijft sluimeren maar naar het einde toe komt dit steeds duidelijker tot uiting.
Eenmaal begonnen in 'De opgraving' kun je pas stoppen met lezen als je de laatste geheimen opgegraven en ontrafeld hebt. Marie-José legt de lat bij ieder boek weer een stukje hoger en iedere keer weet ze die lat moeiteloos te overtreffen. Wees gewaarschuwd... Eenmaal begonnen met lezen kun je pas stoppen als je het boek uitgelezen hebt.
Dit boek ontvingen wij van Marie-José Verweij. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Haar mening lees je hieronder. ⬇️
Al vanaf het eerste boek van Marie-José ben ik enthousiast over de schrijfstijl van haar. Dus toen Marie-José en ik over haar nieuwe boek spraken gaf ik aan dat ik nieuwsgierig was naar haar nieuwe boek. Ze heeft haar thriller gebaseerd op gebeurtenissen die echt gebeurd zijn en dat vind ik het verhaal altijd wat extra geven.
De oorlog waar ze overschrijft heeft daadwerkelijk plaatsgevonden en ook het massagraf is daadwerkelijk gevonden. Daar heeft Marie-José haar fantasie op los gelaten en met succes.
Het boek wordt verteld vanuit drie personages namelijk archeoloog en antropoloog Anouk, die een zwak heeft voor haar collega Cas, de gepensioneerde Bert, die alles er voor over heeft om eeuwige roem te krijgen met zijn onderzoek, en wethouder Mieke, die graag dingen onderzoekt en zich niet laat tegenhouden door begreigingen.
Daarnaast lezen we verschillende brieven en dagboekfragmenten uit 1794 en zo komen we als lezer meer te weten over de gevonden lijken.
Marie-José heeft ook een romantische verhaallijn toegevoegd en dit voegde naar mijn gevoel echt wat toe aan het verhaal.
Hoofdpersonage Anouk is het meest uitgewerkt en dat zorgt er voor dat je de gevoelens en onzekerheden van Anouk echt voelt tijdens het lezen. De andere personages zijn net wat minder diep uitgewerkt maar meer dan voldoende voor hun rol in het verhaal.
Er hangt gedurende het hele verhaal een bepaalde spanning die onderhuids blijft sluimeren maar naar het einde toe komt dit steeds duidelijker tot uiting.
Eenmaal begonnen in 'De opgraving' kun je pas stoppen met lezen als je de laatste geheimen opgegraven en ontrafeld hebt. Marie-José legt de lat bij ieder boek weer een stukje hoger en iedere keer weet ze die lat moeiteloos te overtreffen. Wees gewaarschuwd... Eenmaal begonnen met lezen kun je pas stoppen als je het boek uitgelezen hebt.
Dit boek ontvingen wij van Marie-José Verweij. Dit beïnvloedt onze mening niet.
April 16, 2025
“De opgraving” is een spannend boek waarbij fictie en feiten op een weldoordachte manier worden gecombineerd.
Archeologe Anouk wordt gevraagd voor een grote klus, een massagraf in Vianen. Tijdens het onderzoeken worden er steeds meer vondsten gedaan. Hoe kan het dat er zo veel lichamen blijven opduiken? Wat is er hier gebeurd? Samen met haar collega Cas en het team van onderzoekers gaan ze aan de slag. Ze worden daarin vanuit allerlei hoeken tegengewerkt. Wanneer Anouk een bizarre ontdekking doet wordt het mysterie en de dreiging alleen maar groter.
Je leest het verhaal vanuit verschillende personages. Archeologe en fysisch antropologe Anouk, een bijzondere verschijning met haar lip piercing en lila-achtige gekleurde haar. Ex voorzitter van de historische vereniging Bert, die gefrustreerd en nerveus oogt. Wethouder Mieke, die haar eigen onderzoek uitvoert en zich niet laat weerhouden door bedreigingen. Zij houden allemaal op hun eigen manier verband met de vondst. Langzaamaan kom je te weten waarnaar eenieder handelt en wat hun insteek is. Daarnaast wisselt de verhaallijn af tussen heden en verleden, en wordt je door middel van de dagboek fragmenten en brieven van een Britse soldaat als lezer helemaal meegenomen in de geschiedenis.
Er wordt ook een romantisch aspect toegevoegd aan de verhaallijn. Er bloeit iets op tussen Anouk en Cas, wat vanaf de eerste paar hoofdstukken al voelbaar is. Dit geeft een leuke wending aan het verhaal naast de spanning rondom het onderzoek.
De hoofdstukken zijn weldoordacht in elkaar gezet waardoor je als lezer nieuwsgierig blijft en het boek vlot wegleest. Er heerst een constant voelbare, achterliggende spanning. Hoewel deze spanning richting het eind des te meer opbouwt door de toenemende dreiging, komt er geen bijzondere “klap”, maar wél een verrassende wending. En pas tijdens de ontknoping vallen de puzzelstukjes in elkaar.
Bijzonder hoe Marie-José Verweij een enorm spannende verhaallijn weet toe te voegen aan een op feiten gebaseerd, boeiend en interessant onderwerp.
Archeologe Anouk wordt gevraagd voor een grote klus, een massagraf in Vianen. Tijdens het onderzoeken worden er steeds meer vondsten gedaan. Hoe kan het dat er zo veel lichamen blijven opduiken? Wat is er hier gebeurd? Samen met haar collega Cas en het team van onderzoekers gaan ze aan de slag. Ze worden daarin vanuit allerlei hoeken tegengewerkt. Wanneer Anouk een bizarre ontdekking doet wordt het mysterie en de dreiging alleen maar groter.
Je leest het verhaal vanuit verschillende personages. Archeologe en fysisch antropologe Anouk, een bijzondere verschijning met haar lip piercing en lila-achtige gekleurde haar. Ex voorzitter van de historische vereniging Bert, die gefrustreerd en nerveus oogt. Wethouder Mieke, die haar eigen onderzoek uitvoert en zich niet laat weerhouden door bedreigingen. Zij houden allemaal op hun eigen manier verband met de vondst. Langzaamaan kom je te weten waarnaar eenieder handelt en wat hun insteek is. Daarnaast wisselt de verhaallijn af tussen heden en verleden, en wordt je door middel van de dagboek fragmenten en brieven van een Britse soldaat als lezer helemaal meegenomen in de geschiedenis.
Er wordt ook een romantisch aspect toegevoegd aan de verhaallijn. Er bloeit iets op tussen Anouk en Cas, wat vanaf de eerste paar hoofdstukken al voelbaar is. Dit geeft een leuke wending aan het verhaal naast de spanning rondom het onderzoek.
De hoofdstukken zijn weldoordacht in elkaar gezet waardoor je als lezer nieuwsgierig blijft en het boek vlot wegleest. Er heerst een constant voelbare, achterliggende spanning. Hoewel deze spanning richting het eind des te meer opbouwt door de toenemende dreiging, komt er geen bijzondere “klap”, maar wél een verrassende wending. En pas tijdens de ontknoping vallen de puzzelstukjes in elkaar.
Bijzonder hoe Marie-José Verweij een enorm spannende verhaallijn weet toe te voegen aan een op feiten gebaseerd, boeiend en interessant onderwerp.
February 1, 2025
´De Opgraving´ beschrijft de vondst van 82 skeletten bij Vianen in 2020. Archeoloog Anouk wordt er samen met haar studievriend en all time crush Cas bijgehaald om onderzoek te doen naar wie deze mensen zijn en wat zich heeft afgespeeld. Marie-Jose weet heden en verleden, feit en fictie prachtig te verweven in deze spannende thriller. Ze heeft zeer gedegen onderzoek gedaan naar deze vondst en die zie je terug in haar boek. Voeg wat mensen met een groot ego toe, denk aan de wethouder en de voorzitter van de historische vereniging mix dat met een moord en ´De Opgraving' is geboren.
Ik wil niet te veel schrijven want deze thriller verdient om gelezen te worden. Ik heb een middag heerlijk genoten van dit verhaal. (sorry ik lees heel snel)
Ik kijk oprecht uit naar een volgende boek met Anouk en Cas in de hoofdrol want hun verhaal is nog lang niet klaar.
Ik wil niet te veel schrijven want deze thriller verdient om gelezen te worden. Ik heb een middag heerlijk genoten van dit verhaal. (sorry ik lees heel snel)
Ik kijk oprecht uit naar een volgende boek met Anouk en Cas in de hoofdrol want hun verhaal is nog lang niet klaar.
March 7, 2025
De schrijfster neemt je mee in het proces van de opgraving in Vianen ( de opgraving is waargebeurd medio 2020) doordat de schrijfster goed onderzoek heeft gedaan maar het toch in non-jargon taal neerzet begeef je jezelf in verschillende pov's ( normaal vind ik dat vervelend, bij dit boek niet omdat het zo fijn aansluit met elkaar.)
Van wie zijn de overblijfselen die zijn gevonden , en waarom heerst er een geheim over...
Van wie zijn de overblijfselen die zijn gevonden , en waarom heerst er een geheim over...
May 21, 2025
prima boek, echt super spannend werd het niet.
Wel interessant om iets meer te leren over opgravingen. Al denk ik dat dit in het echt minder snel zou gaan.
ik ergerde me wel nogal aan de wethouder
nog wel een aantal vragen:
- was het rottende vlees door de brievenbus van de man?
- hadden Anouk en Cas nou wel of niet al iets gehad?
- Waarom moest Bert nou weer doodgaan?
Wel interessant om iets meer te leren over opgravingen. Al denk ik dat dit in het echt minder snel zou gaan.
ik ergerde me wel nogal aan de wethouder
nog wel een aantal vragen:
- was het rottende vlees door de brievenbus van de man?
- hadden Anouk en Cas nou wel of niet al iets gehad?
- Waarom moest Bert nou weer doodgaan?
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 12, 2025
Leuk boek! Je bent er snel doorheen, fijne schrijfstijl. Ik vond het echter jammer dat je vanaf heel vroeg al meegenomen wordt in het perspectief van de moordenaar, hierdoor was de uiteindelijke ontknoping niet meer super spannend. Maar, ondanks dat een prima boek!
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 29, 2025
De Opgraving is een mooi en spannend verhaal met authentieke stukken over massagraven. Beetje bij beetje kom je achter de waarheid. Een aanwinst om te lezen en te herlezen.
February 1, 2025
Realistisch verhaal, gebaseerd op historische feiten. Interessant.
February 9, 2025
Het duurde tot 3 kwart van het boek voor ik er echt in kwam. Ik had qua spanning en opbouw meer van het verhaal verwacht. En ook het einde vond ik abrupt en wat onduidelijk
April 22, 2025
Doorsnee middelmaatje. Zeer voorspelbaar. heb op geen enkel moment affiniteit gevoeld met de personages of de gebeurtenissen.
May 27, 2025
Leest makkelijk weg, de auteur van dit boek komt oorspronkelijk uit Vianen, de opgraving die daar is geweest is aanleiding geweest om dit boek te schrijven.
July 29, 2025
Grappig verhaal, geen spectaculair hoogstandje, maar vermakelijk.
August 10, 2025
Leuke thriller, leest vlot weg!
August 14, 2025
wel wat spanning. geen Baantjer maar wel een beetje dat niveau.
October 2, 2025
interessant verhaal
October 20, 2025
Eindeloos over gedaan. Je hoeft het niet te lezen, het kan wel.
June 16, 2025
3,5 van de 5 ⭐️
Met De opgraving neemt Marie-José Verweij ons mee in een verhaal dat verteld wordt vanuit drie perspectieven: Anouk, de archeoloog; Bert, de onderzoeker; en Mieke, de wethouder. Dit is een aspect dat ik erg prettig vond, omdat je hierdoor het verhaal vanuit verschillende invalshoeken kunt beleven. Het zorgt voor meer diepgang en maakt de personages interessanter.
De schrijfstijl van Marie-José Verweij is zeker een pluspunt. Ze schrijft vlot en toegankelijk, zonder ingewikkelde taal of overmatig gebruik van vakjargon. De korte hoofdstukken maken het boek daarnaast makkelijk te lezen en geven je het gevoel snel door het verhaal te gaan.
Toch vond ik het verhaal als geheel wat teleurstellend. De premisse beloofde een spannende thriller, maar dat werd naar mijn mening niet helemaal waargemaakt. De eerste helft van het boek is behoorlijk traag, met weinig spannende gebeurtenissen en slechts wat vreemd gedrag dat de aandacht trekt. Pas tegen het einde komt er meer actie en spanning, en worden de losse draadjes bij elkaar gebracht. Dit maakt het slot zeker vermakelijk, maar het komt te laat om echt de impact te hebben die ik hoopte.
Al met al is De opgraving een aardig verhaal met een fijne schrijfstijl, maar het weet mij niet volledig te overtuigen als thriller. Voor wie van rustig opgebouwde verhalen houdt, kan dit boek alsnog een leuke keuze zijn.
Met De opgraving neemt Marie-José Verweij ons mee in een verhaal dat verteld wordt vanuit drie perspectieven: Anouk, de archeoloog; Bert, de onderzoeker; en Mieke, de wethouder. Dit is een aspect dat ik erg prettig vond, omdat je hierdoor het verhaal vanuit verschillende invalshoeken kunt beleven. Het zorgt voor meer diepgang en maakt de personages interessanter.
De schrijfstijl van Marie-José Verweij is zeker een pluspunt. Ze schrijft vlot en toegankelijk, zonder ingewikkelde taal of overmatig gebruik van vakjargon. De korte hoofdstukken maken het boek daarnaast makkelijk te lezen en geven je het gevoel snel door het verhaal te gaan.
Toch vond ik het verhaal als geheel wat teleurstellend. De premisse beloofde een spannende thriller, maar dat werd naar mijn mening niet helemaal waargemaakt. De eerste helft van het boek is behoorlijk traag, met weinig spannende gebeurtenissen en slechts wat vreemd gedrag dat de aandacht trekt. Pas tegen het einde komt er meer actie en spanning, en worden de losse draadjes bij elkaar gebracht. Dit maakt het slot zeker vermakelijk, maar het komt te laat om echt de impact te hebben die ik hoopte.
Al met al is De opgraving een aardig verhaal met een fijne schrijfstijl, maar het weet mij niet volledig te overtuigen als thriller. Voor wie van rustig opgebouwde verhalen houdt, kan dit boek alsnog een leuke keuze zijn.
Displaying 1 - 20 of 20 reviews