What do you think?
Rate this book
Pifostio
O fráxil, o indómito, a violencia, a poesía, o delirio, a forma, o entusiasmo, a agonía, o futuro, a decepción, o inesperado e o cotián.
Sesenta e un artefactos con xente atrapada, fantasía de andar pola casa, profesionais que fan o que poden, crueldade, ciencia ficción doméstica, mordacidade, dor e humor.
Nada ten sentido. Todo ten sentido.
É o Pifostio.
Sesenta e un artefactos con xente atrapada, fantasía de andar pola casa, profesionais que fan o que poden, crueldade, ciencia ficción doméstica, mordacidade, dor e humor.
Nada ten sentido. Todo ten sentido.
É o Pifostio.
184 pages, Paperback
First published May 8, 2025
6 people are currently reading
11 people want to read
About the author
Samuel L. París
8 books2 followersSamuel L. París é un escritor e poeta nado en Muros en 1984.
Publica en 2008 o Manual da destrución no Netlabel A Regueifa e en 2012 Inflamable en Edicións Positivas. Durante todo o 2013 escribe e publica un poemario completo á semana no seu blog. En 2015 publica, baixo demanda, 25 poemarios con textos inéditos e exclusivos escritos a man. En 2020 publica a “antoloxía” Internacional de Poesía Anarquista en Edicións Positivas. En 2023 lanza unha serie de novos poemas enviándoos en postais.
En 2024 publica o poemario O único e verdadeiro deus das cousas que están feitas un cristo, con Edicións Positivas. Nese mesmo ano foi seleccionado para a Residencia Literaria da Illa de San Simón. A finais dese ano publica Poemarionova, un caderno de actividades poéticas, con Edicións Positivas.
En febreiro de 2025 publica o poemario O tenro é o salvaxe coa Editorial Galaxia. En maio de 2025 lanza Pifostio con Xerais, a súa primeira obra netamente narrativa, con 61 artefactos literarios.
Ten ofrecido numerosos recitais no país e fóra del e participado nos principais festivais e eventos poéticos.
Formou parte de Francamente Cariño, dupla responsable de podcasts como MBA Mal, Novo Novo Cinema Galego ou GAMESA. Na actualidade dirixe e presenta A Catapulta, en colaboración co Salto Galiza, un programa sobre poesía que se emite mensualmente en directo nas canles de Youtube e Twitch de El Salto e que se pode escoitar en formato podcast.
Foi baixista da Terbutalina desde a súa formación ata 2017, publicando sete traballos discográficos coa banda e actuando en centos de concertos. Durante un ano tamén foi baixista en Thee Blind Crows, cos que publicou tres discos.
Publica en 2008 o Manual da destrución no Netlabel A Regueifa e en 2012 Inflamable en Edicións Positivas. Durante todo o 2013 escribe e publica un poemario completo á semana no seu blog. En 2015 publica, baixo demanda, 25 poemarios con textos inéditos e exclusivos escritos a man. En 2020 publica a “antoloxía” Internacional de Poesía Anarquista en Edicións Positivas. En 2023 lanza unha serie de novos poemas enviándoos en postais.
En 2024 publica o poemario O único e verdadeiro deus das cousas que están feitas un cristo, con Edicións Positivas. Nese mesmo ano foi seleccionado para a Residencia Literaria da Illa de San Simón. A finais dese ano publica Poemarionova, un caderno de actividades poéticas, con Edicións Positivas.
En febreiro de 2025 publica o poemario O tenro é o salvaxe coa Editorial Galaxia. En maio de 2025 lanza Pifostio con Xerais, a súa primeira obra netamente narrativa, con 61 artefactos literarios.
Ten ofrecido numerosos recitais no país e fóra del e participado nos principais festivais e eventos poéticos.
Formou parte de Francamente Cariño, dupla responsable de podcasts como MBA Mal, Novo Novo Cinema Galego ou GAMESA. Na actualidade dirixe e presenta A Catapulta, en colaboración co Salto Galiza, un programa sobre poesía que se emite mensualmente en directo nas canles de Youtube e Twitch de El Salto e que se pode escoitar en formato podcast.
Foi baixista da Terbutalina desde a súa formación ata 2017, publicando sete traballos discográficos coa banda e actuando en centos de concertos. Durante un ano tamén foi baixista en Thee Blind Crows, cos que publicou tres discos.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 7 of 7 reviews
July 3, 2025
boof que bo, recordoume por momentos a polaroid e a instrucións para tomar café. ten partes irónicas moi boas e tamén outras que me pareceron moi lindas (o primeiro "relato" creo que o meu favorito)
September 24, 2025
Co contenta que estaba ao comezar o libro, e remateino con menos emoción... resultoume algo repetitivo e tamén me pareceu que a promesa de experimentar con /representar a linguaxe alén da norma e o rexistro literario quedou algo baleira.
Aínda así, había algúns relatos entretidos ou que sacaban un sorriso (normalmente, iso si, cun xiro sempre á mesma altura da historia e cun ton moi similar entre relatos).
Outra cousa que me cansa un pouco é o ton de home macarrilla e que sempre as relacións profundas sexan home-muller e románticas. Por outra banda tamén había algunhas propostas moi interesantes e ocorrentes... Creo que preferiría se a selección de historias fose máis curta. Durante a lectura ás veces pensaba "que está aportando esta historia ao conxunto delas?" e moitas veces non atopaba resposta - pode ser falta de perspicacia miña tamén.
Daríalle un 3.5 pero como non se pode redondeo ao alto pola intención.
Aínda así, había algúns relatos entretidos ou que sacaban un sorriso (normalmente, iso si, cun xiro sempre á mesma altura da historia e cun ton moi similar entre relatos).
Outra cousa que me cansa un pouco é o ton de home macarrilla e que sempre as relacións profundas sexan home-muller e románticas. Por outra banda tamén había algunhas propostas moi interesantes e ocorrentes... Creo que preferiría se a selección de historias fose máis curta. Durante a lectura ás veces pensaba "que está aportando esta historia ao conxunto delas?" e moitas veces non atopaba resposta - pode ser falta de perspicacia miña tamén.
Daríalle un 3.5 pero como non se pode redondeo ao alto pola intención.
July 20, 2025
Este libro reúne un montón de breves e brevísimos relatos que sempre desde o sentido do humor e da ironía abordan múltiples temas, da vida diaria, do mundo do traballo, sobre o propio narrador, etc.
Mentres lía pensaba que relato sinalar como o meu favorito e moitos poderían ostentar ese posto pero posiblemente me decanto por Asunto: Viaxe Manzaneda (despois de ter levado as actividades complementarias no meu centro escolar).
Poucas veces vemos ao narrador/autor como obxecto do humor pero Pifostio contén varias historias nas que así sucede, algo que me pareceu moi orixinal.
O mellor do libro: a capacidade de ver o mundo a través de cristais diferentes dos habituais e a falta de prexuízos á hora de abordar calquera tema. Un libro orixinal e excelente, ou excelente pola súa orixinalidade?
A mellor lectura para o verán!
Mentres lía pensaba que relato sinalar como o meu favorito e moitos poderían ostentar ese posto pero posiblemente me decanto por Asunto: Viaxe Manzaneda (despois de ter levado as actividades complementarias no meu centro escolar).
Poucas veces vemos ao narrador/autor como obxecto do humor pero Pifostio contén varias historias nas que así sucede, algo que me pareceu moi orixinal.
O mellor do libro: a capacidade de ver o mundo a través de cristais diferentes dos habituais e a falta de prexuízos á hora de abordar calquera tema. Un libro orixinal e excelente, ou excelente pola súa orixinalidade?
A mellor lectura para o verán!
August 6, 2025
Peixe fresco!
O mellor escritor actual de Muros, independentemente de que non lin a ningún outro.
O mellor escritor actual de Muros, independentemente de que non lin a ningún outro.
September 22, 2025
¿Artefacto? Utilizo este sustantivo que aparece al final del mismo libro para intentar acercarme a esta lectura de difícil etiquetaje… El lector se enfrenta a la multiplicidad de la condición humana, de sus numerosos aspectos cotidianos repletos de ironía, sarcasmo y mucho mucho humor aunque a veces la sonrisa pueda congelarse ante la dureza de algunos aspectos de nuestra cotidianeidad. Es la primera vez que leo algo semejante en gallego y me he divertido. Estoy convencida que numerosos lectores se verán retratados en algunos de esos momentos que sientes “rasguños en el alma” como también se lee en esta lectura.
No queda “títere sin cabeza”, de todo puede extraerse un apunte irreverente, una idea, una narración, una situación absurda, triste, trágica…
Para concluir, sólo me restaría indicar que algunos retazos no los he entendido o no los he podido contextualizar. ¿Quizás por su frágil estructura o por su ausencia de hilo conductor? ¿Podrían considerarse microcuentos? ¿Algunas partes podrían tener la forma de una especie de blog? No tengo claro el papel del humor en la literatura gallega…
Algunos ejemplos de temas: la curiosidad de alguna primera vez, grupos de whatsapp de la escuela, filtración de detalles íntimos, diferencias o similitudes humanas, reforma Academia Galega de 2003, estética “parece que me amasaron a cara como unha empanada e ma encheron de berberechos”, másters, proteínas, youtubers, test de aptitud de la propia palabra, dudas sobre la existencia, juegos de los niños en la plaza, situaciones incómodas, peluches, amigos de la infancia, recuerdos, poesía…
A PRAZA
“Pódese ordenar a convivencia? Pode a alma someterse á Lei? A liberdade nega o posible? A linguaxe é suficiente? É o humano un ser miserable?” PROHIBIDO TODO NA PRAZA
25 MOMENTOS QUE XAMAIS COMPARTIMOS
“Desde que te convertiches nun edificio de vivendas de seis andares só deixas que os merlos se pousen nas túas cornixas. Nin pombas, nin gaivotas. Só merlos…”
“Vemos que o restaurante máis próximo á saída do campo de concentración é un kebab. “A vida ten estas vitorias estrañas, non”?
“Só hai un par no fondo do autobús, xusto ao lado do mosquito que nos estivo espertando toda a noite”
No queda “títere sin cabeza”, de todo puede extraerse un apunte irreverente, una idea, una narración, una situación absurda, triste, trágica…
Para concluir, sólo me restaría indicar que algunos retazos no los he entendido o no los he podido contextualizar. ¿Quizás por su frágil estructura o por su ausencia de hilo conductor? ¿Podrían considerarse microcuentos? ¿Algunas partes podrían tener la forma de una especie de blog? No tengo claro el papel del humor en la literatura gallega…
Algunos ejemplos de temas: la curiosidad de alguna primera vez, grupos de whatsapp de la escuela, filtración de detalles íntimos, diferencias o similitudes humanas, reforma Academia Galega de 2003, estética “parece que me amasaron a cara como unha empanada e ma encheron de berberechos”, másters, proteínas, youtubers, test de aptitud de la propia palabra, dudas sobre la existencia, juegos de los niños en la plaza, situaciones incómodas, peluches, amigos de la infancia, recuerdos, poesía…
A PRAZA
“Pódese ordenar a convivencia? Pode a alma someterse á Lei? A liberdade nega o posible? A linguaxe é suficiente? É o humano un ser miserable?” PROHIBIDO TODO NA PRAZA
25 MOMENTOS QUE XAMAIS COMPARTIMOS
“Desde que te convertiches nun edificio de vivendas de seis andares só deixas que os merlos se pousen nas túas cornixas. Nin pombas, nin gaivotas. Só merlos…”
“Vemos que o restaurante máis próximo á saída do campo de concentración é un kebab. “A vida ten estas vitorias estrañas, non”?
“Só hai un par no fondo do autobús, xusto ao lado do mosquito que nos estivo espertando toda a noite”
September 5, 2025
Xusto o que precisaba ler: un mosaico de relatos que rebordan humor, tenrura e, ás veces, mala hostia. Cada historia é unha faísca que ilumina a complexidade do cotián. A narración, áxil e afiada, fíxome sorrir e pensar, anoxar e salta na cadeira. Bravo!
July 30, 2025
Marabilloso
Displaying 1 - 7 of 7 reviews