Οι επιστολές των εταίρων

by Αλκίφρων, Αθανάσιος Τσακνάκης (Translator)

"Το περιεχόμενό τους ευτράπελο και χλευαστικό, ενίοτε γίνεται βαθύτατα ερωτικό και τρυφερό ή εξομολογητικό".
Α.Τ.
...Ποτέ δεν σε φοβήθηκα, Φρυνάκι μου, και -αντίθετα- πολύ χάρημα που γλύτωσες απ' τον Ευθία, τον χαζογκόμενο και τα 'φτειαξες με τον λεβέντη τον Υπερείδη. Το δικαστήριο που σου 'καναν -τελικά- σου βγήκε σε καλό, γιατί έγινες πρώτη μούρη στην Αθήνα, αλλά και σ' όλη την Ελλάδα εδώ που τα λέμε...

107 pages, Paperback

First published January 1, 2006

About the author

Ο Αλκίφρων ήταν αρχαίος Έλληνας επιστολογράφος, που έζησε στο τέλη του 2ου και στις αρχέςπιθανώς τον 3ο αιώνα μ.Χ.. Συνέγραψε επιστολές σε τέσσερα βιβλία (Αλιευτικαί, Αγροικικαί, Παρασίτων, Εταιρικαί). Οι πρώτες δυο κατηγορίες αφορούν τη ζωή της υπαίθρου, ενώ οι άλλες δυο αναφέρονται στη ζωή άστεως και κινούνται μέσα στο χώρο των διασκεδάσεων και του αγοραίου έρωτα. Από το σύνολο των επιστολών του έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας 124. Όλες οι επιστολές του είναι φανταστικές και θεωρούνται υποδείγματα ύφους στη γραφή. Οι επιστολές αυτές διακρίνονται για τη λεπτότητα αισθημάτων και γλώσσας, τρυφερότητα, ζωντάνια εικόνων και πρωτοτυπία. Ειδικότερα οι αμοιβαίες επιστολές Μενάνδρου και Γλυκέρας» (ο Μένανδρος είναι ο γνωστός κωμωδιογράφος, ενώ η Γλυκέρα μια άγνωστη κοπέλα) εμπεριέχουν πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία για τη ζωή και το ποιητικό έργο του Μενάνδρου.

Reviews

[Χρύσα Βασιλείου · Rating 4 out of 5]

Μου είναι τρομερά δύσκολο να περιγράψω πόσο πολύ απολαμβάνω να διαβάζω κομμάτια, "σπαράγματα" που θα έλεγαν οι αρχαιολόγοι, από την καθημερινή ζωή στην αρχαιότητα. Πέρα από την αμιγώς επίσημη αρχαιοελληνική ιστορία -τις μάχες, την αρχιτεκτονική, τις τέχνες, τα δημόσια "διάσημα" πρόσωπα κτλ.-, αυτό που με γοητεύει πιο πολύ είναι οι άγνωστες στο ευρύ κοινό ιστορίες άγνωστων, καθημερινών ανθρώπων. Και οι εταίρες είναι μια κατηγορία από μόνες τους. Ειδικά στην πόλη της Αθήνας, που κάθε πέτρα της είναι από μόνη της μια ιστορία.
Στις μικρές επιστολές ή τα αποσπάσματα αυτών που περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο, γραμμένες από τον Αλκίφρονα, γνωστές και λιγότερο γνωστές εταίρες απευθύνονται η μία στην άλλη, σε φίλους ή εραστές, κουτσομπολεύουν ανελέητα, περιγράφουν συμπόσια και όργια, περηφανεύονται για τις κατακτήσεις και τις επιδόσεις τους, σε μια γλώσσα ελευθεριάζουσα, μα και τόσο φρέσκια εξαιτίας ακριβώς αυτού. Απεκδυόμενες τον καθωσπρεπισμό με τον ίδιο τρόπο που απεκδύονται τα ενδύματά τους, οι γυναίκες αυτές, που έμαθαν μόνες τους -είτε επειδή αναγκάστηκαν, είτε επειδή ήταν φιλόδοξες και ήθελαν να ξεχωρίσουν από τη μάζα ή απλώς να πλουτίσουν- να είναι αυτάρκεις, φιλήδονες, πανούργες, να ελίσσονται και να προσαρμόζονται σε κάθε κατάσταση, να γοητεύουν και να επηρεάζουν το αντίθετο φύλο με τόσους τρόπους, εκφράζονται ελεύθερα, με εκφράσεις πολλές φορές σκανδαλώδεις, λες και συνομιλούν σε κάποια αίθουσα συμποσίου ή αίθριο, απαλλαγμένες από τα κοινωνικά πρέπει και τα στεγανά της εποχής τους.

Το μόνο αρνητικό είναι πως το βιβλίο δεν περιλάμβανε περισσότερες επιστολές ή που δεν σώθηκαν μεγαλύτερα αποσπάσματα από τις υπάρχουσες. Κατά τα άλλα, προσφέρει μια σύντομη, απολαυστική ματιά στυλ "κλειδαρότρυπας" σε μια εποχή τόσο γνωστή και άγνωστή μας ταυτόχρονα, που δεν σταματά ποτέ να μας εκπαιδεύει, να μας γοητεύει και να μας εκπλήσσει.