"تاریخ سینمای ایران" از سه بخش تشکیل شده: ۱. تاریخ فیلمهای روایی(بیشتر شبیه به یک فیلمشناسی میماند به اضافه یک سری نقل قولها) که بخش کوچکی از کتاب رو تشکیل میده.
۲.تاریخ سینمای مستند+ تجربی+ کانون پرورش فکری و ...(باز هم کماکان بیشتر فیلمشناخته تا تاریخ به معنای اخص کلمه)
۳. اضافات( درباره باقی چیزا صحبت کرده: دوبله، نوشتههای سینمایی، سینماها، سانسور و ...)
حالت فیلمشناختی کتاب تا حدی پذیرفتی است؛ از آن جهت که خب اصلا سینمایی نداشتیم!! همه کپی کاری و بدتر آنکه همین کپیها بعضا موجود نیستن و حتی نوشتهای هم دربارشون نیست. اما ضعف کتاب به نظرم در جهتگیریهای نرم نویسنده است که خیلی ریز موضعگیری میکنه. اینم میشه تا حدی پذیرفت(حتی اگر نویسنده خودش همچین عقایدی نداشته باشه!!) به این دلیل که داره درباره سینما! اون هم در قبل انقلاب صحبت میکنی، پس احتمالا مجبوری بعضی جاها بد بگی.