അല്‍-അറേബ്യന്‍ നോവല്‍ ഫാക്ടറി | Al-Arabian Novel Factory

by Benyamin

A twin novel surprise from Benyamin! 'Al Arabian Novel Factory' and 'Mullappoo Niramulla Pakalukal' are two novels set in the backdrop of Jasmine revolution that took place in Arabia. Both novels depict the same issue narrated by two different people from the same place but with different perspectives. This twin wonder is interconnected, and at the same time independent, with Beniyamin touch.

Genres: Fiction, Indian Literature, India

438 pages, Paperback

First published June 1, 2014

About the author

Benyamin (born 1971, Benny Daniel) is an Indian novelist and short story writer in Malayalam language from Nhettur, Kulanada, Pattanamtitta district of the south Indian state of Kerala. He is residing in the Kingdom of Bahrain since 1992, from the age of twenty, and his works appear regularly on Malayalam publications in Kerala.

Reviews

[Saumya · Rating 4 out of 5]

This is the twin novel of Jasmine Days and though I didn't love it as much as Jasmine Days, I still liked the individual experience of reading this book. Pratap is a journalist and he is given an assignment by his employer to do research in different Arab countries for an unknown author. He is given the choice to pick the first place for the research and he chooses the City ( which is unnamed and it's the same City that was in Jasmine Days), where his ex lover Jasmine lives. Through this book, I got a peek into how the lives of the people are in the contemporary Arab world. Sometimes, this book became quite interesting and other times, it slowed down somewhat. The 'love story' angle in the book was interesting... somewhat, but I didn't see the point of it to be honest. I am not willing to be that open minded about Pratap's search for Jasmine, especially because he is a married man. Overall though, all things considered, this was a good read.

[Neha · Rating 3 out of 5]

I pre-ordered this book along with 'Mullappoo niramulla pakalukal'..All the books I have pre-ordered has always disappointed me. But still want to give these twin books a try. Now, no regrets!! This is a really a very nice book. I really loved Benyamin's writing style. Same as his other book, I am just confused whether this is an actual story. It doesn't matter anyway. I just really liked this book. :) Very simple writing and and an exciting story...!!

(Also, I got an author signed copy. It was an offer I have seen while pre-ordering this book. I got these 2 books with Benyamin's autograph :) "Neha Jose..Snehathode, Benyamin" : I was extremely excited on seeing this note from the author on my 2 books:) )

[Surabhi Chatrapathy · Rating 4 out of 5]

Benyamin is such a lucid writer. There is a certain simplicity and honesty in his narration that makes reading his book all the more delightful.
His story and characters are more important than the writing it self.
Al Arabian Novel Factory is the story of Pratap and his colleagues on a strange work assignment in the 'City'. An unnamed Arabian city we also saw in Jasmine Days.
The assignment along with their individual pasts takes them to various people in the city, weaving a wholesome picture of the situation. By far not pleasant, it breaks your heart the cruelty described, it questions revolutions and governments for all the right reasons. All their attempts to understand the people and the city is finally linked to a singular story.
The novel attempts to be inclusive of every kind of perspective in a post revolutionary/conflict situation. Along with exploring the role of poetry and literature and how often times it incites fear in the establishment.
It reminds us yet again, that illusions in the name of governments, movements, religion continue to control and destroy the lives of thousands of people.
The novel is a sequel to Jasmine Days, but I feel both of them can be read independently as well.

[Deepthi Terenz · Rating 3 out of 5]

ശരിയായ പഠനം നടത്തി, എഴുതിയ ഒരു കഥ, അറബ് രാജ്യത്തിന്റെ അഭ്യന്തരകലഹങ്ങളും രാഷ്ട്രീയ അനിശ്ചിതത്വവും പശ്ചാത്തലമാക്കി നല്ല ഒരു നോവൽ , ജീവിത തത്വങ്ങളുടെ അതിപ്രസരം ഉണ്ടെങ്കിലും മനുഷ്യ സ്വഭാവത്തിന്റെയും അവസ്ഥകളുടെയും നിസ്സഹായതയുടെയും പച്ചയായ ആവിഷ്കാരങ്ങൾ ഇതിലുടനീളം കാണാം. ഈ കഥയിൽ ആവർത്തിച്ച് പരാമർശിക്കുന്ന "മുല്ലപ്പൂ നിറമുള്ള പകലുകൾ" വായിക്കാൻ തുടങ്ങണം , സമീറ പർവീണ്‍ എന്നാ യുവതിയുടെയും അവളുടെ ജാവേദിന്റെയും ജീവിതത്തിലേക്ക് ഒരു എത്തി നോട്ടം . എന്നാലേ ഈ ഇരട്ട നോവലുകളുടെ അനുഭവം ശരിക്കും പൂർണമാകൂ.

[Suraj Sahadevan · Rating 4 out of 5]

Benyamin has done it again. Another great piece of work after Manjaveyil Maranangal. Only this time, the story happens in the background of the revolution in Arab countries.

The story is narrated by Mr. Pratap, an Indian born Canadian citizen who works for the newspaper Sunday Toronto. He becomes a part of the research team for a famous writer and chooses to go over to a particular Arab Country (The name of the country is never revealed, maybe to avoid controversies). The reason he chooses to go to the country is to see his long lost ex-girlfriend.

He's joined by the other members of the research team - Edwin (a british citizen, who chose the country to see the country where his grand father struck oil), riyas (a pakistani who has some mysteries) and Vinod (a young, hotheaded playboy). On the course of their research, they meet a lot of people. The government trying to suppress the revolutionaries, the people who took part in revolution, the public servants who are caught inbetween the two, the foreigners who don't want to have anything with the things happening in the country... The story develops through those people.

Everyone has a story to tell. Everyone has their own perspectives. Everyone has reasons. And between all this, we have to search for the truth. Will Pratap meet his ex-girlfriend on his own? What is it that Riyas is trying to hide? Why is the book by Sameera banned? Are their team really safe as they believe it?

Benyamin's ability to weave stories from every perspective is incredible. The book is well researched. It gives us a peek into the lives of the common people in Arab countries. It makes us think about the reason why terrorists are born. Why do young people get attracted to terrorism? What prompts people try to kill others with a bomb? Why do terrorists try to kidnap foreign nationals? Are the people who we call terrorists, really terrorists? or freedom fighters? The book doesn't give you the answers. It makes us think beyond what we see in the 24 hour news channels.

There is a bit of philosophy thrown in. A bit about eternal love, human relationships, failure of marriages, the futility of the fighting between religions, the idiotic way in which government ban books.. Since I like all those topics, I was not about to complaint. Though, for me, towards the end of the book, the stories of different people seemed forced.

This book is released together with the book 'Mullappoo Manamulla Pakalukal'. That is supposed to be the book written by Sameera and banned by the government. But, be assured, both are stand alone books and you can enjoy this book even though you haven't read (or not planning to read) the other book. I will update this review once I've finished reading that.

And as I mentioned, this is an amazing story. And the flaws are not showstoppers (Well, that's the technical word we use in the IT industry). If you loved Manjaveyil Maranangal, you will definitely love this book.

[Anupama C K(b0rn_2_read) · Rating 4 out of 5]

Al Arabian novel factory
.
Pratap a journalist is approached by an author, to become part of the author's research team. He is supposed to travel to 17 countries and provide data about the people, their culture etc. Initially he is reluctant, but since he can choose the first country for the sample study he agrees. He has an ulterior motive of visiting his high school sweetheart, Jasmine. After a gap of 12 years, Jasmine had come back to his life as emails and chat messages, so he couldn't let go of the once in lifetime opportunity of meeting her.
.
Reaching the unnamed country, he is introduced to Edwin, Vinod and Riyaaz who are also part of the team. They meet various people to understand the state of the country and its people. The land where a word against His Majesty is treated as treason. Accidentally Pratap comes across an ARC of A Spring without Smell by Sameera Parveen,which is banned in the country
.
Will Pratap be able to give voice to the voiceless?
Will he meet Jasmine?
Why is A Spring without Smell banned?
.
This is another book which I started multiple times but couldn't continue. Since the English translation has also come out I was determined to finish. Some parts were really exciting and some were very slow. Somehow I liked it more than Jasmine Days. It has a collection of experiences from various people, which were horrifying to read.
.

[Naseef Gafoor · Rating 4 out of 5]

Even though it takes a bit long to complete this book, characters were so intense and heart touching. Especially Sameera Parvin from Mullapoo Niramulla Pakalukal. I was searching details in internet for A spring without Smell. Still in confusion was it autobiography or writers imagination. Never thought #JasmineRevolution has so much point of views. Al arabian novel factory was gripping and was like watching Bourne series sequences in Bourne legacy story. Connection between two books was really different experience.

[Smrithi · Rating 2 out of 5]

2.5 stars.
I have to give this book credit for making me finish it. I rarely read Malayalam books and even when I start several, I end up quitting after a few chapters. But I finished this 438 page novel. The genre is literary fiction, which is not my favourite and that is probably the reason why I did not love this book. But there were some scenes which I enjoyed. The mentions of "The Spring Without Smell" (Jasmine Days by the same author) was clever and fascinating.

To sum up, a miss for me. But if you are a fan of Malayalam fiction, give this a go.

[Apeksha Morajkar · Rating 5 out of 5]

4.5 stars

[Athul C · Rating 2 out of 5]

2.5/5
മുല്ലപ്പൂനിറമുള്ള പകലുകളുടെ തുടക്കത്തിൽ ഒരു 50-100 പേജുകൾ കൊണ്ട് പറയാനുള്ളതെ സത്യത്തിൽ ഈ നോവലിൽ ഉള്ളൂ. എന്നാൽ പോലും, ആ പുസ്തകത്തിന് ഇത്ര length വരില്ലായിരുന്നു😅

[Unni Krishnan · Rating 4 out of 5]

കുറെ മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് ഒരു മലയാളം നോവൽ വായിക്കുന്നത്. വളരെ രസകരമായ അനുഭവം ആയിരുന്നു. ബെന്നിയാമിന്റെ (ഈ ബെഞ്ചമിൻ എന്നതിന്റെ ജർമൻ വേർഷൻ ആണോ ബെന്നിയാമീൻ?) ആടുജീവിതം എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. പക്ഷേ അത് വായിച്ചിട്ടു കുറേക്കാലം ആയതിനാൽ അതിലെ എഴുത്തിന്റെ കാര്യങ്ങളൊന്നും വലിയ ഓർമ ഇല്ലായിരുന്നു. ആധുനിക മലയാള എഴുത്തുകാരുടെ സംഭവങ്ങൾ വായിച്ചു വായിച്ചു വട്ട് ആയി മലയാളം വായന നിറുത്തിയതാണ്. മലയാളം എഴുത്തുകാരുടെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ്നം അവർ മലയാള സാഹിത്യാസ്വാദകർക്ക് വേണ്ടി ആണ് എഴുതേണ്ടത് എന്നുള്ളതാണ്. എഴുത്തുകാരന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ദൗത്യം സമൂഹം നന്നാക്കൽ ആണെന്നുള്ള മലയാളിവായനക്കാരുടെ മിഥ്യാബോധത്തെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താത്ത ഒരെഴുത്തുകാരനും ഇവിടെ വാഴില്ല. 'അനുഭവങ്ങളുടെ തീച്ചൂളകളിൽ വാർത്തെടുത്ത', 'സമൂഹത്തിന്റെ അടിത്തട്ടിൽ കാതലായ മാറ്റം കൊണ്ടുവരുത്തുന്ന', 'പൊള്ളുന്ന ജീവിതയാഥാർഥ്യങ്ങളോട് മുഖം തിരിക്കാത്ത', 'ജീവിതദർശനങ്ങളെ സ്വാധീനിക്കുന്ന' അങ്ങനെ അങ്ങനെ നെടുങ്കൻ നീളത്തിൽ എഴുതാൻ പറ്റുന്ന പുസ്തകങ്ങളെ ഇവിടെ എല്ലാവര്ക്കും സ്വീകാര്യമാവുകയുള്ളൂ. അത് പുസ്തകത്തിൽ കുത്തിനിറച്ചിട്ടുള്ള വഴുവഴുപ്പൻ തത്വശാസ്ത്രങ്ങൾ ആകാം, രാഷ്ട്രീയ ചർച്ചകൾ ആകാം, ഫിക്ഷൻറെ മേലങ്കി അണിഞ്ഞ ഇൻഫോ ഡമ്പുകൾ ആകാം. അതൊരു തരം രാഷ്ട്രീയ സദാചാരബോധമാണ്. ഇതൊന്നുമില്ലാതെ ശുദ്ധമായ ഫിക്ഷൻ എന്തോ തരംതാഴ്ന്ന സംഭവം ആണെന്നുള്ള ഒരുതരം അപകർഷകത മലയാളി വായക്കാർക്ക് ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു. ഇത് മുതലാക്കി എഴുതിയ എഴുത്തുകാർക്കേ ഇവിടെ സ്വീകാര്യത കിട്ടിയിട്ടുള്ളൂ. ബെന്നിയാമീൻ ഈ ടെക്‌നിക് നന്നായി പഠിച്ചു ഈ ടീമുകളെ നന്നായി പറ്റിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.

ഈ പുസ്തകം വായിക്കുന്നത് ചിക്കൻ കറി ഉണ്ടാക്കി കഴിക്കുന്നത് പോലെയാണ്. സാധാരണ റെസ്റ്റോറന്റുകളിൽ പോയാൽ ചിക്കൻ കറി ഓർഡർ ചെയ്‌താൽ ചിക്കൻ കറി കിട്ടും. ഇവിടെ നമ്മൾ കോഴിയെ പിടിച്ച് പപ്പും പൂടയും മറ്റു വേസ്റ്റുകളും വെട്ടിക്കളഞ്ഞു ഇറച്ചി മാത്രം നന്നാക്കി എടുത്തു കറി വെച്ച് കഴിക്കണം. പക്ഷേ സാധനം നല്ല ടേസ്റ്റ് ആണ്. നാട്ടിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ ഉള്ള എല്ലാ പപ്പും പൂടയും കഥാകാരൻ ഇതിൽ ബാക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്, വളരെയധികം. ഏതാണ്ട് എൺപത് ശതമാനം വരെ എത്തിയപ്പോളും പുസ്തകം ജസ്റ്റ് ഓകെ ആണെന്ന് മാത്രമേ തോന്നിയിരുന്നുള്ളൂ. അത്ര മാത്രം ഇൻഫോ ഡമ്പുകളും കഥാഗതിയ്ക്ക് ഒരു ഉപയോഗവുമില്ലാത്ത തത്വശാസ്ത്ര ചർച്ചകളും ഇസ്‌ലാം മതചരിത്രവും ഉണ്ടായിരുന്നു. സാഹിത്യം നന്നായി വികസിച്ചിട്ടുള്ള ഒരു സിസ്റ്റത്തിൽ എഡിറ്റർ എന്ന് പറയുന്ന ഒരാൾ ഇത്തരം വേസ്റ്റുകൾ വെട്ടിക്കളഞ്ഞു നമുക്ക് പുസ്തകം വായിയ്ക്കാവുന്ന പരുവത്തിൽ ആക്കിത്തരും. മലയാള സാഹിത്യ വ്യവസായത്തിൽ ഇത് വായനക്കാരന്റെ തന്നെ കടമ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. അവസാനത്തെ കാൽഭാഗത്തു എത്തിയപ്പോൾ ആണ് നോവലിസ്റ്റിനു ഇതൊരു ഉപന്യാസം അല്ലെന്നും നോവൽ ആണെന്നും തോന്നുന്നത്. അപ്പോൾ തൊട്ടു പുള്ളി തന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ ശൈലിയിൽ ശുദ്ധമായ ഫിക്ഷനിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ആദ്യ മുക്കാൽ ഭാഗത്തെ ഒരു പകുതി വെട്ടിക്കളഞ്ഞാൽ കിട്ടുന്ന ബാക്കി പകുതി ഫിക്ഷനും ഈ അവസാനഭാഗവും ചേരുമ്പോൾ വളരെ നല്ലൊരു പുസ്തകം ആണിത്. ആദ്യഭാഗത്തെ രാഷ്ട്രീയ/ചരിത്ര പൂടയുടെ ഏറ്റവും ബാലിശമായ സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഒന്ന് കഥാപാത്രങ്ങൾ നഗരത്തിലെ കാഴ്ചകൾ കാണാൻ പോകുന്ന ഒന്ന് രണ്ടു അധ്യായങ്ങൾ ആണ്. അതിൽത്തന്നെ ഏതൊരു ഒരു കെട്ടിടത്തിന്റെ അടുത്ത് അവർ നിൽക്കുമ്പോൾ അതിനു മുന്നിലെ ഫലകത്തിൽ അതിന്റെ ചരിത്രം എഴുതിവെച്ചിരിക്കുന്നത് നോവലിസ്റ്റിന് എങ്ങനെയെങ്കിലും നമ്മളോട് പറയണം. ഉടനടി പുള്ളി ഒരു കഥാപാത്രത്തെ ഉണ്ടാക്കി. കഥാപാത്രം ഗവേഷകനാണ്, പുള്ളി ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ അതിന്റെ ചരിത്രം നമ്മളോട് പറയും, അപ്രത്യക്ഷമാകും. കഥയിൽ യാതൊരു ആവശ്യവും ഇല്ലാത്ത ഒരു സന്ദർഭം. ഇങ്ങനെ കിലോമീറ്റര് കണക്കിന് ചരിത്രവും രാഷ്ട്രീയവും തത്വശാസ്ത്രവും കുത്തിനിറച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഇതൊക്കെ അരിച്ചു പെറുക്കി കളഞ്ഞാൽ കിട്ടുന്ന ഒന്ന് രണ്ടു നല്ല കഥാപാത്രങ്ങൾ ഉണ്ട്. കേന്ദ്രകഥാപാത്രത്തിന്റെ നിർമിതി വളരെ മികച്ചതാണ്. ഭാഗ്യത്തിന് മലയാളത്തിൽ ഇപ്പോൾ സാമൂഹികസദാചാരത്തിന് 'രാഷ്ട്രീയ/ചരിത്ര തീച്ചൂളകളുടെ' അത്രക്കും മൈലേജ് ഇല്ലെന്നു തോന്നുന്നു. അതിനാൽ കേന്ദ്രകഥാപാത്രം പുറമേക്ക് മോറലി ambiguous ആണ്. (പക്ഷെ കൂടുതൽ ചെല്ലുന്തോറും അവിടെയും ഇവിടെയും ഒരു സദാചാരബോധം വരുന്നുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു. തൽക്കാലം അത് കാര്യമാക്കേണ്ട). പിന്നെ റിയാസ് എന്ന സുപ്രധാന കഥാപാത്രവും കൃത്യമായ അളവിൽ exposed ആണ്. വിനോദ് എന്ന ഉത്തരേന്ത്യൻ ഇസ്ലാമോഫോബിക് കഥാപാത്രവും വളരെ ഇന്റെരെസ്റ്റിംഗ് ആയിരുന്നു. ബാക്കിയുള്ള സപ്പോർട്ടിങ് കഥാപാത്രങ്ങൾ ഒക്കെ വളരെ മികച്ചതായാണ് തോന്നിയത്. അനാവശ്യമായ കഥാപാത്രങ്ങൾ അധികം കണ്ടില്ല എന്ന് പറയാം. പക്ഷെ ഇൻഫോഡന്പിന് വേണ്ടി ഉള്ള ചില അധ്യായങ്ങളിൽ കുറെയേറെ അനാവശ്യ കഥാപാത്രങ്ങൾ വരുന്നുണ്ട്. അതിനെ ഒക്കെ സുരക്ഷിതമായി അവഗണിക്കാം. അതൊക്കെ കഥയുടെ അടിസ്ഥാനഘടനയിലെ ഒരു പ്രശ്നത്തിന്റെ മാനിഫെസ്റ്റേഷൻസ് ആണെന്നാണ് തോന്നിയത്. ഏതോ ഒരു നോവലിസ്റ്റിനു വേണ്ടി 'തീച്ചൂളയിൽ കുരുത്തെടുത്ത' അനുഭവങ്ങൾ കുരുത്തെടുക്കാൻ ആണ് കേന്ദ്രകഥാപാത്രം ആ നഗരത്തിൽ എത്തുന്നത്. അപ്പൊ വരിവരി ആയി അനുഭവങ്ങളും കഥാപാത്രങ്ങളും വലിഞ്ഞുകയറി വരും. ഇതിനെയൊക്കെ പറിച്ചുകളഞ്ഞാലേ കഥയിലെത്തൂ, നിർഭാഗ്യവശാൽ.

പ്ലോട്ട് വളരെ നല്ലതാണ്. ഈ പ്ലോട്ട് expand ചെയ്തു ഇതിലെ പകുതി കഥാപാത്രങ്ങളെ വെച്ച് ഇതിന്റെ പകുതി നീളത്തിൽ ഉണ്ടാക്കി എടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ വളരെ മികച്ച ഒരു നോവൽ ആയേനെ. ഇതിൽ ഒന്ന് രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ കൂടെ നോവലിസ്റ്റ് നന്നായി ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഒന്ന് പുള്ളിയുടെ അടുത്ത നോവലിന്റെ മാർക്കറ്റിംഗ് ആണ്. വളരെ അരോചകം ആകാമായിരുന്ന ഒരു എലമെന്റ് ആയിരുന്നു അത്. എന്നാൽ പുള്ളി അത് അസാമാന്യ കൈവഴക്കത്തോടെ ഇതിൽ ചേർത്തിട്ടുണ്ട്. ചില സന്ദർഭങ്ങൾ അധികം വിശദീകരിച്ചു കുളമാക്കാതെ (ആദ്യത്തെ മുക്കാൽ ഭാഗത്തു ചെയ്തതിന് ഒരു പ്രായശ്ചിത്തം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു) വായനക്കാരുടെ ഭാവനക്ക് വിട്ടു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്(ഒരു deja vu സീൻ). അവസാന സീൻ ഇല്ലെങ്കിലും ഇത് നന്നായേനെ എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. അതില്ലെങ്കിലും കഥക്ക് വലിയ വ്യതാസം വരില്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ അതിന്റെ സാന്നിധ്യവും അത്രക്ക് മോശമായില്ല.

[Vigneswara Prabhu · Rating 3 out of 5]

ഒരു കാല്പനികമായ മധ്യപൂർവഏഷ്യൻ രാജ്യത്തു നടക്കുന്ന പല പരസ്പര ബന്ധമുള്ള സംഭവങ്ങളെ യഥാർത്ഥ ജീവിതത്തിൽ നടക്കുന്ന വാർത്തകളോട് ഇട മിശ്രണം വരുത്തി ബെന്യാമിൻ എന്ന എഴുത്തുകാരൻ എഴുതിയ ഇരട്ട നോവലുകളിൽ ഒന്നാണ് 'അൽ അറേബ്യൻ നോവൽ ഫാക്ടറി'.

ഒരു അന്തർദേശീയ നോവലിസ്റ്റ് ഇന്റെ അടുത്ത പുസ്തകത്തിന് വേണ്ടിയും വ്യക്തിപരമായ കാരണങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയും സങ്കല്പിതമായ 'സിറ്റി ഓഫ് ജോയ്' എന്ന നഗരത്തിൽ എത്തി പ്പെടുന്ന പ്രതാപ് എന്ന മാധ്യമപ്രവർത്തകനും അയാളുടെ സഹപ്രവർത്തകരും തുടക്കത്തിൽ ആ നഗരിയിൽ എല്ലാം ശാന്തം എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിക്കുന്നു

പക്ഷെ പുറം മേനിക്ക് ഉള്ളിൽ അവിടുത്തെ സ്വേച്ഛാധിപതിയായ അധികാരികളും അവരുടെ തലപ്പത്തിരിക്കുന്ന 'ഹിസ് മജസ്റ്റി' എന്ന ഏകാധിപതിയും പുറം ലോകം അറിയാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത പല കാര്യങ്ങളും ഉണ്ടെന്നു അവിടുത്തെ ജനങ്ങളിൽ നിന്നും അവർ മനസിലാക്കുന്നു. ദിവസങ്ങൾ പിന്നിടും തോറും അവർ ആ ജനതയെ മനസിലാക്കുകയും, ആ രാജ്യത്തിന്റെ ചരിത്രം സിദ്ധിക്കുകകും അത് വഴി ഉണ്ടാകുന്ന കുഴപ്പങ്ങളുടെ ചതുപ്പിൽ കൂടുതൽ ഉണ്ട് പോകുന്നതും ആണ് നോവലിന്റെ പ്രമേയം

ഇതിനു ഒരു പ്രധാന ഹേതുവാകുന്നത് സമീറ പ്രവീൺ എന്ന അജ്ഞാതയായ പെൺകുട്ടി എഴുതുന്ന ഒരു പുസ്തകത്തിന്റെ കൈയെഴുത്തു പ്രതിയാണ്. ഇതേ പെൺകുട്ടിയുടെ അനുഭവങ്ങളാണ് 'മുല്ലപ്പൂ നിറമുള്ള പകലുകൾ' എന്ന് പേരായ സിസ്റ്റർ നോവലിൽ ബെന്യാമിൻ എഴുതുന്നത്

‘Al Arabian Novel Factory’, by Malayalam author Benny Daniel urf Benyamin, is a set in a fictional Middle eastern nation, which is settling down in the aftermath of the Arab spring, and forms one part of the twin narratives described in its sister novel ‘Mullapooniramulla Pakalukal’.

The story follows a team of international journalists, who have arrived in the fictional ‘City of Joy’ under the guise of book research, and are trying to talk to natives and others at the ground level to understand the reality of the nation. One that ‘His Majesty’, the authoritarian ruler of the nation, doesn’t want released to the outside world. Our protagonist Pratap, in addition to research, arrived in the city for personal reasons of his own, which he tries to accomplish on the side.

As they dig deeper, their journey becomes mired with the truths that the locals and underground activists reveal, in regards to the cruelties imposed on the people by the regime. The turning point comes, when Pratap gets his hand on a manuscript of a banned book, written by a girl by the name of ‘Sameera Parwin’, who, incidentally, is the protagonist of the sister novel. From this point, the journalists become embroiled in the secretive governmental organizations who have no compulsions of committing human rights violations to hold onto their precious power.

Benyamin might have the best of intentions, when trying to craft a narrative regarding the volatile politics and culture of the middle east, but at times his characters tend to be quite caricatured. He has a tendency to pigeon hole them, and their personalities, based on what nationality they belong to.

The natives are either those bootlickers and enablers who support the regime, and who also seem to hold an archaic worldview. Or they are the brave, intellectual revolutionaries, who have the moral superiority while fighting against a Goliath.

The same can be said for the members of his team. Edwin, the adventurous Brit, is a gung ho, white man savior, who knows what to do, at any challenging circumstance. Riyaz, is the good Samaritan bystander, who is noble in behavior and deeds. While Vinod, the Indian, and much like other Indian migrants who have settled in the city of joy, has an increasingly self-centered, bigoted and cowardly world view, and is also the first one who runs away when the going gets tough. Throughout the story, we are shown how the cardboard villain that is the Racist Vinod, insults Riyaz behind his back, calling his derogatory names such as Mr. Taliban.

This same trait is extended to Pratap’s other countrymen and acquaintances, whom he meets during the duration of his stay. All of them are either bigots, hypocrites, adulterers, duplicitous snakes and as a community have chosen to be indifferent and blind to the suffering of the natives. They have, metaphorically and sometimes literally build walls to separate them from the cruelties which happen outside. Out of sight, out of mind seem to be the principle by which they function. Praising the benevolence of ‘his majesty’, who by all definitions is a dictator, and blaming the natives of being terrorist, antinational elements who disturb the daily peace.

Pratap himself, while he might’ve once been Indian, takes great pain to remind the audience as to how he is better, owing to his ‘Canadian passport’ and the immunity to prosecution which it grants, as opposed to, say, a common Pakistani or Indian one. He seems to take great pleasure in trying to emulate the west and denigrate the east. All this, and we have yet to enter the story proper.


Perhaps because he has lived and reported the lives of those who live in the Middle east, Benyamin seems to possess a quite Rose tinted view of the Middle east and its culture. He seems to consider it much superior, rather authentic to that of the west and even his own. It was the discovery of oil, and the unearned oil money which it brought, that caused rapid changes in these nations, and caused them to lose their authentic culture, their souls, so to speak, he expounds.

The people who live under such dictatorial regimes, know the true hardship of life, and against death and prosecution, still chose to challenge the existing systems for a chance at a better future.

As I mentioned, this narrative is strongly anti establishment, and takes liberal inspirations from the events surrounding the Arab spring. It gives a variety of perspectives about the people who live at ground zero of such totalitarian systems and the revolutions that they spark. The innocents, the wrongly accused, the revolutionaries, the anti national elements, the cronies, the brownnosers, and those that get caught in the meat grinder and end up less than whole.

In many ways, the story is a sort of travelogue documentary about the lives of various people, common or otherwise, and how the political turmoil of their surroundings have shaped their perspective. While this narrative has promise, the characters are much lacking.

They are, as previously discussed, merely caricatures which are more of a stand-ins for their respective nationalities. And in this regard, Benyamin has done greater injustice to characters of one gender than the other.

The women of the story suffer from the same ailment that women suffered in hard science fiction stories. Often relegated to be the object/ trophy, to tempt and side rail the protagonist, and nothing more than a mile marker. Even Sameera, the writer whose manuscript sparks much of the conflict of the story, is more anecdotal, either by purpose of the story, or narrative laziness.

Other female characters such as Jasmine, Pratap’s wife Shanti, his old friend Daisy, are all there to either make the protagonist seem like a ladies man, or to be obstacles in his journey. Even Jasmine, the onus of his trip to the City of Joy, is discarded faster than a used tissue after a one night stand.

What I’m trying to say is that the female characters have no agency. But then again, to be fair, neither do most of the characters.


Where the book shines, is when we are inside the mind of the POV character പ്രതാപ്, as he interacts with the people on the ground, and learns of their suffering, opinions and ideologies in regards to the sociopolitical situation which they find themselves in.

By design, much of these are in the form of anecdotes as the reporters interact with their interviewees as they recollect the events from their perspective. This is the story's strength and at the same time shortcoming. Because we rarely get an account that is not narrated to us, rather told to us third hand.

Very rarely are we shown the effects of the totalitarian regime and what it does to the people. In those rare instances, for e.g. When our group meets a young survivor of the draconian interrogation and intelligence agency, that is when the story really makes us sit up and focus.

The young bright girl whose only 'crime' was to compose some poetry critical of 'his majesty' and the regime resulted in her being incarcerated, sexually molested and given inhumane treatments which made her mental faculties to stunt. She would never write another word.

Other accounts, such as how the regime 'manufactures' their own martyrs by refusing treatment to the injured, or the intelligence agencies who coerce and torture confessions out of innocents, or his majesty's sexual perversions which know no age or gender are all harrowing tales to digest.

Yet even more terrifying, is to consider that, while these accounts are fictional, events which inspired them and worse have and are being perpetuated in similar regimes.

In not shying away from the cruelty and humanitarian offenses, even if fictionalized, the novel goes a great effort. And it takes time to build the various stories and anecdotes piecemeal to reveal the truth of the ‘city of joy’ which is hidden beneath the surface.

I was however dissatisfied with the third act, where it’s as if the writer ran out of things to say, and in a lazy ‘tell not show’ manner, chose to wrap up the narrative leaving us with a lot of unanswered questions.

Some of these can likely be answered after reading the sister narrative of the second book, but it felt almost as if the writer gave up and just wanted to end the story; which was a bummer.

I will add more details, after completing the second book, and I’ll give it a cautious 3 out of 5

[Mohammad Ansar · Rating 5 out of 5]

ബെന്യാമിന്റെ എഴുത്തിന് ഒരു മാജിക് ഉണ്ട്. സിമ്പിള്‍ ആന്‍ഡ്‌ പവര്‍ഫുള്‍
ഒരുപാട് ബാക്ക്ഗ്രൌണ്ട് സ്റ്റഡി നടത്തിയിട്ടുണ്ട് ഈ നോവലിന് വേണ്ടി, ആയതിനാല്‍ വായിച്ചു കഴിയുമ്പോള്‍ ഒരു ചരിത്രം പഠിച്ച അനുഭവം സമ്മാനിക്കും . ഒരു മുസ്ലിം ആയി ജനിച്ചെങ്കിലും സുന്നി ഷിയാ തമ്മിലുള്ള അന്തരത്തിന്റെ കാരണം ഇതുവരെ എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു, അതിനു ഒരു സ്പെഷ്യല്‍ സല്യൂട്ട്. ഒരു ദിവസം 150 പേജ് മിനിമം വായിച്ചു അത്രയ്ക്ക് പിടിച്ചിരുത്ന്നതുതയിരുന്നു എഴുത്ത്

വായിച്ചാല്‍ ഒരിക്കലും നഷ്ടം ആകില്ല

[Anoop Nair · Rating 5 out of 5]

An awesome rendering of the Arabian Spring revolutions. from lots of angles. lots of history, culture, sufferings and facts. loved this one from Benyamin. Like his previous works, its a fast page turner!! recommended for all!!!

[DrJeevan KY · Rating 4 out of 5]

ഒരു വിദേശ നോവലിസ്റ്റിന് നോവലെഴുതാനുള്ള വിവര ശേഖരണത്തിനായി ഒരു ഏജൻസി ചുമതലപ്പെടുത്തിയ പ്രതാപും മറ്റു മൂന്ന് പേരിലൂടെയുമാണ് കഥ മുന്നോട്ട് പോവുന്നത്. അവർ അവിടെ കണ്ടു മുട്ടുന്ന ആളുകളും അവരുടെ അനുഭവങ്ങളും അറബ്യൻ രാജ്യങ്ങളെ ഇളക്കി മറിച്ച "മുല്ലപ്പൂ വിപ്ലവവും" അതിനെ തുടർന്നുണ്ടാവുന്ന സംഭവവികാസങ്ങളും പിന്നെ എടുത്തു പറയേണ്ടത് റേഡിയോ ജോക്കിയായിരുന്ന സമീറ പർവീൺ എന്ന പാകിസ്താനി യുവതിയും അവൾ എഴുതിയ "A Spring without Smell" എന്ന അറബ് നാടുകളിൽ നിരോധിക്കപ്പെട്ട നോവലും... എല്ലാം കൂടി ത്രില്ലിംഗ് ആയ വായനാനുഭവമായിരുന്നു. 400 ഓളം പേജുകൾ പെട്ടെന്ന് പെട്ടെന്ന് മറിഞ്ഞുപോയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു.
.
കഥാവസാനം, "A Spring without Smell" "മുല്ലപ്പൂ നിറമുള്ള പകലുകൾ" എന്ന പേരിൽ മലയാളത്തിൽ വിവർത്തനം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങുന്നിടത്താണ് "അൽ അറേബ്യൻ നോവൽ ഫാക്ടറി" അവസാനിക്കുന്നത്.

[Smitha Murthy · Rating 3 out of 5]

A strange novel, moving at times, confounding at other times. I had read ‘Jasmine Days’, and while you can consider this the sequel, it really doesn’t matter as Benyamin weaves a different story here.

Publicized as a ‘literary page-turner,’ I certainly kept turning the pages. But not all the pages were of the same tenor and intensity. A few misogynistic musings irritated me, and nothing really was resolved at the end. Not that anything should be resolved, but well, just left me feeling like I came for a buffet lunch but left with breakfast.

[Balasankar C · Rating 4 out of 5]

Definitely a must-read. I also recommend reading this one before മുല്ലപ്പൂ നിറമുള്ള പകലുകൾ - but that doesn't matter too much since both of them are independent works on a shared theme/canvas.

[Dhiya · Rating 4 out of 5]

Benyamin's Al Arabian Novel Factory is the utterly captivating sequel to his JCB prize-winning novel Jasmine Days. It had been a while since I had begun to admire Benyamin's writing, and so I was utterly delighted when I was gifted this book. I immediately started reading it and could not put it down until I had finished it. It is a beautiful book that arrests your attention right from its beginning. It is told from the perspective of an Indian journalist from Toronto, who is sent to the City (a fictional town in the Middle East which, according to the writer himself, can be seen as a stand-in for many real-life cities) as part of a research team for a novelist. We follow him as he unravels the truth behind the happy faces that surround him and sees for himself the gulf between the reality and the façade, all the while searching for his lost love and a mysterious book. The plot never slackened and the end will not disappoint you. Though it can be read as a stand-alone from Jasmine Days, there are some hidden and sometimes, not-so-subtle allusions to it that made me wish I had my copy of it near me. Shahnaz Habib does a great job conveying the essence of the text through her seamless translation.

[Alesa · Rating 4 out of 5]

This is sort of a companion book to the author's "Jasmine Days," which I enjoyed more than this one. Al-Arabian Novel Factory is about a group of journalists who are selected by some unnamed novelist to travel to a Middle Eastern country of their choice to do vague research for a novel that will eventually be written. Okay, a pretty odd set-up. They go to a country that's a lot like Bahrain, and they become entangled in some of the plot lines and characters from Jasmine Days. There's a lot of intrigue surrounding a mysterious manuscript that is banned in the country, and cloak-and-dagger activities (plus prison, disappearances, various threats) around trying to read the manuscript. Nobody seems to know what the research project is all about, and nobody seems to care very much either.

There's also a secondary story about the narrator searching for a long-lost love who lives in the same city. He has promised his wife that he will not actively look for her. But he selects the city in the hopes of finding her, and goes to great lengths to locate her. This is a very odd plot line that kind of goes nowhere, IMHO.

The book gives a very sinister view of domestic spying in the Gulf States, and the after-effects of the Jasmine Spring revolt, which was stamped out by the government. We're also exposed to Al Qaeda operatives, who are shown in a relatively positive light.

I felt like the author tried to do some tricky and clever things, referencing details from his previous two novels (besides the elements from Jasmine Days, there's at least one reference to Goat Days), and adding a lot of twists to make the book feel like an action movie. But I didn't think it was as successful as Jasmine Days. The reader is left feeling that the author knows a great deal about internal Gulf State politics and the struggle for liberation. Yet the work itself didn't come together as a seamless whole (for me, at least). It was a lot of work to keep track of what was going on.

[Hiran Venugopalan · Rating 4 out of 5]

ബെന്യാമിന്റെ പുതിയ 'ഇരട്ട നോവലുകൾ' : രണ്ടു പുസ്തകങ്ങളും തമ്മിൽ ബന്ധമുണ്ടെങ്കിലും തുടർ നോവലല്ല. ഏത് വായിച്ചും തുടങ്ങാം. പേരിനോടുള്ള കൗതുകം കൊണ്ടാവാം ആദ്യം വായിച്ചത് 'അൽ അറേബ്യൻ നോവൽ ഫാക്റ്ററി'യാണ്. അറബ് ജീവിതം, �ജനാധിപത്യത്തിനും അവകാശത്തിനും വേണ്ടി നടക്കുന്ന മുല്ലപൂ വിപ്ലവവുമാണ് രണ്ടു പുസ്തകത്തിന്റേയും ഇതിവൃത്തം. നോവൽ ഫാക്റ്ററി കാര്യവിവരമുള്ള അതിഥിയായി നിന്ന് പ്രശ്നങ്ങളെ പഠിക്കുകയും അനുഭവങ്ങൾ കേൾക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, 'മുല്ലപ്പൂ നിറമുള്ള പകലുകൾ' മതത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് കലാപത്തെയും കലാപകാരണങ്ങളേയും കേൾക്കുകയും ഭയക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. കലാപ-ജനാധിപത്യ-ഭരണ-സാമ്പത്തിക വശങ്ങളിലൂടെ രണ്ടു പുസ്തകങ്ങളും ഇന്നതെ അറബ് വിപ്ലവങ്ങളേയും മുസ്ലിം ജാതി തർക്കങ്ങളിലൂടെയും കടന്ന് പൊവുന്നു. ഒരു കഥയായി, കഥ മാത്രമായി വായിക്കുന്ന സാധാരണക്കാരന് വേണ്ട ട്വിസ്റ്റും സിനിമ മോഡ് ത്രില്ലറുകളും ഇല്ലെങ്കിലും മനസ്സിൽ തട്ടുന്ന പല അനുഭവവിവരണങ്ങൾ വായിച്ചാൽ ഈ ലോകത്തെയും മതങ്ങളെയും ജാതിയേയും ഭയക്കും എന്നു തീർച്ച.

[Asif Pandikkad · Rating 4 out of 5]

ഇരട്ടപെറ്റതിൽ ഒന്ന്. ബെൻയാമിന്റെ സാഹിത്യഗർഭം ഇനിയുമൊരുപാട് പെറ്റുകൂട്ടട്ടെ..
ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചു എഴുത്തിന്റെ ലോകത്താണ് ബെന്യാമിന്റെ ജീവിതം എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അതിനർത്ഥമുണ്ട് എന്ന് തെളിയിക്കുന്ന നോവൽ.
സാഹിത്യവായനക്കപ്പുറം അറബ് വസന്തത്തിന്റെ പൂർണ്ണമായ ചിത്രം നോവൽ വരച്ചുകാട്ടുന്നു. തികച്ചും informative. വായന വെറുതെയാവില്ല. മുല്ലപ്പൂ വിപ്ലവം ജനങ്ങളിലുണ്ടാക്കിയ ഭീകര മുറിപ്പാടുകളും മധ്യപൂർവേഷ്യൻ രാജ്യങ്ങളിലെ രാഷ്ട്രീയ-ഭീകരവാദ ചിത്രവും ഭംഗിയായി ആഖ്യാനിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ, തീവ്രമായ പ്രണയത്തിന്റെ കഥയും വായനക്കാരെ പിടിച്ചിരുത്തും. അതത്ഭുദമായി തോന്നി. തികച്ചും രാഷ്ട്രീയ പശ്ചാത്തലത്തിലുള്ള ഒരു നോവലിൽ തന്നെ ശക്തമായ പ്രണയം മുഴുനീളെ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ആഖ്യാനശൈലി. ബെന്യാമിൻ!!

ഇനി 'മുല്ലപ്പൂ നിറമുള്ള പകലുകൾ' വായിക്കണം. വായിച്ചു പോകും. അത് അപൂർണ്ണത കൊണ്ടല്ല. അതാണ് പൂർണ്ണത. ഒന്ന് വായിച്ചു തീർന്ന വായനക്കാരന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പിനോട് ചെയ്യുന്ന നീതി കൂടിയാണത്...💕

[Neena Paul · Rating 3 out of 5]

Rating this as 3 stars mainly due to the fact that the book could have been actually finished in less than 200 pages. The first 200 pages almost has nothing happening and I felt like I was reading one of those Dan Brown books in which an overdose of explanation of roman history beats the purpose of the book - in this case, about the Arabian land they are in. Real action happens in the last 150 odd pages which is definitely fast paced and the only exciting part of the book.Yet to read the second book in the set - I dont have high hopes on that either!

Finished the second book and wondering what the hype was all about!

[Jijo Thomas · Rating 4 out of 5]

"ഒരെഴുത്തുകാരൻ അടച്ചിട്ട മുറിയിലിരുന്നു മനനം ചെയ്തു ദശാബ്ദങ്ങൾ എടുത്തു എഴുതുന്ന കാലം ഒക്കെ എന്നേ കഴിഞ്ഞു.ഇന്നിറങ്ങുന്ന ഓരോ നോവലും ഓരോ ഫാക്ടറി പ്രോഡക്റ്റ് ആണ്."അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ അൽ-അറേബ്യൻ നോവൽ ഫാക്ടറി ഒരു നല്ല ഫാക്ടറി ഉത്പന്നം തന്നെ.അധ്യായങ്ങളിൽ നിന്നും അധ്യായങ്ങളിലേക്കു വായനക്കാരനെ ആകാംക്ഷക്കു ഭംഗം വരാതേ കൊണ്ട് പോകാൻ ബെന്യാമിനു സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്.മുല്ലപ്പൂ വിപ്ലവം ,സുന്നി-ഷിയാ ഉത്ഭവ കാരണങ്ങളും വളരെ ലളിതമായി അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുമുണ്ട്(ഇനി ഗൂഗിളിൽ തിരഞ്ഞു ബുഷിമുട്ടേണ്ടല്ലോ😉).കലാപങ്ങആളെ കുറിചു വിവരിക്കു മ്പോഴും അതിന്റെ പൂർണ വൈകാരിക ഭാവത്തോടു കൂടെ തന്നെ ഉള്ള അവതരണം ...മുല്ലപ്പൂ നിറമുള്ള പകലുകൾ വായിക്കാതെ ഇനി ഒരു സമാധാനവും ഇല്ല.

[Rakesh R · Rating 4 out of 5]

അറബ് രാജ്യങ്ങളിലെ സമകാലിക രാഷ്ട്രീയ അനിശ്ചിതാവസ്ഥകളുടെയും , പ്രക്ഷോഭങ്ങളുടെയും പശ്ചാത്തലത്തിൽ രചിക്കപ്പെട്ട രണ്ട് നോവലുകളുടെ കൂട്ടത്തിലെ ഒരു നോവൽ ആണ് "അൽ അറേബിയൻ നോവൽ ഫാക്ടറി " ബന്യാമിന്റെ മറ്റു നോവെലുകളിലെപ്പോലെതന്നെ വളരെയധികം വിവരങ്ങൾ സമാഹരിച്ച് എഴുതിയ ഒരു നോവൽ ആണിതെന്നു താളുകൾ മറിച്ചുനോക്കിയാൽ തന്നെ മനസ്സിലാവും.

[Tejaswini · Rating 4 out of 5]

Pratap sets off his journey to an unnamed 'City' on his professional assignment. But he secretly despires to meet his long lost love Jasmine who has been living in the same City. Pratap meets several people during his stay in the City who have their own perspective of the conflicted and revolutionary environment they are living in.
💫
Pratap accidentally finds a book titled ' A Spring without Fragrance' written by Sameera Parvin, with one of his companions Riyaz, a Pakistani. Later he comes to know that the book was banned in the City. This piques Pratap's interest to read & find out what had made the government ban ; moreover how did Riyaz get the book and what had actually happened to the author , Sameera! The rest of the story is Pratap's quest with the help of his colleagues in finding answers to above questions.
💫
Benyamin is one of my all time favourite authors. I had read all his translated works from Malayalam. He usually neither writes lyrically nor uses poetic description but there is something in his writing style that keeps me always hooked, may be his straightforward narration or may be his honesty in telling facts.
💫
Here in this book too, Benyamin accounts political , historical and mythological aspects of Middle Eastern culture. There are many topics discussed in this book like consequences & pros-cons of- Iranian revolution, Jasmine revolution, Iran-Iraq war; and also atrocities of dictatorship, flaws of democracy , how religious fanaticism & fundamentalism had lead to terrorism.
💫
The author majorly thrusted on hapless situations of writers and poets in the City whose hands and even 'brains' were clutched from articulating their views, there by getting hold of their basic fundamental right -freedom of expression.The heart wrenching story of a Malayali poetess who was prevented from her poetry publication twisted my heart. It is such a place where leave alone writing a book against the government, least of all, people refrain from sprouting a slight trace of anti government thoughts in their minds.
💫
Though this book is released as a sequel to 'Jasmine days', there is no continuation of plot , except the book written by Sameera from Jasmine days. However I felt search for Jasmine was restrained by Pratap abruptly, it could have been ended a tad better. Nevertheless it is equally as good as and as pacy as ' Jasmine days'.

[Deepa · Rating 4 out of 5]

“Al Arabian Novel Factory” /അല്-അറേബ്യന് നോവല് ഫാക്ടറി and “Mullappoo Niramulla Pakalukal/ മുല്ലപ്പൂ നിറമുള്ള പകലുകൾ (Jasmine Days) are twin novels by Benyamin

Though these books are said to be twin books they can be read as independent books. Both the novels are in the backdrop of the Jasmine revolution that took place in Arabia. The stories are not inter connected per se but the background, the issues and the views are same in both the books.

The Al Arabian Novel Factory is the story said by Pratap (Indian Canadian) about him and his team of journalists from different countries (UK, Pakistan and India) who have come to an Arab country to carry out a research for a famous international writer. The story initially develops a little slowly around these people and then gets interesting. All these 4 journalists are here on the research mission and also with a personal reason. In their quest to find out about the happenings in this Arab country, the protests that happened, the current situation etc. there is mention about a book which has been banned. A book written by one Sameera who used to be a radio jockey. What happens to Pratap and his team, are they able to get hold of the book written by Sameera and will they go back alive and safe from this Arab country is what you will read to find out.

I read the Al Arabian Novel Factory first and then Jasmine Days after. One will see that these books have been written after much research and reason. Revolution, Religion, Terrorism, family values, friendship and love- all of this is discussed in the book.

After “Aadu jeevitham (Goat Days)”, these are the books I read by Benyamin. His ability to bring the reader back to the book as soon as one feels the topic is drifting is amazing. The “real touch” to his writing can be felt here too.

[Hibathu Naseer · Rating 5 out of 5]

Al Arabian Novel Factory by Benyamin is the twin novel of Jasmine Days, the JCB Award Winning book of the same author. Prathap, a journalist, arrives in an Arabian city for a strange novel project along with three of his colleagues. Although the city is unnamed in this book, it is described as a place between Saudi Arabia and Iran. This book is a collection of different experiences of different kinds of people from this tumultuous Arab city through the point-of-view of Prathap, focusing on the events of the Jasmine revolution.

Though the book is quite lengthy and includes many historical and geographical references, I never felt bored; because it was narrated skillfully, with a strong yet lucid style of writing. And Prathap's search for Jasmine, his lost lover, added to the anticipation, making it a real page-turner. The characters in it were unique, very realistic, and kept me wondering more about them.

There is a banned novel mentioned in this book, which plays a major role in the events of the story and puts the characters through a lot of trouble. This is the twin novel of this book- Jasmine Days

_We can se_e that the book is well researched- details gathered from historical events, Islamic texts, and anecdotes of people from the Arab countries.

Anyone who read Benyamin's Aadujeevitham(Goat Days) would be familiar with his heart-touching characters and intense emotions that he portrays through his lucid writing style. He brings out the bitterness and harsh realities very frankly. There is a certain simplicity that captured me, yet the seriousness of the theme wasn't lost. That is why I think Benyamin is a writer who writes for everyone.

If you are interested in historical fiction or want to read about Arab countries, without a biased opinion.

[Arjun · Rating 4 out of 5]

യഥാർത്ഥത്തിൽ, എന്താണ് മധ്യപൂർവ ഏഷ്യയുടെ പ്രശ്നം? ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഏറ്റവും അധികം ആവശ്യക്കാരുള്ള, രാജ്യപുരോഗതി വരെ നിർണ്ണയിക്കാൻ കെല്പുള്ള എണ്ണ എന്ന വിഭവത്താൽ സമ്പുഷ്ടമായിരുന്നിട്ടും എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ കാലമത്രയും സമാധാനം അവർക്ക് അന്യമായത്. മലയാളിയുടെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് നിറം പകർന്ന മണ്ണിൽ, കേരളത്തിന്റെ അഭിവൃദ്ധിയുടെ നെടുംതൂണായ ഗൾഫിൽ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടി നടന്ന സമരങ്ങൾ മലയാളി വേണ്ടത് പോലെ അടുത്തറിഞ്ഞോ ?

ഒരു നോവലിസ്റ്റിനു വേണ്ടി അറബ് ജീവിതം റിസർച്ച് ചെയ്യാൻ ഗൾഫിൽ ഒരു രാജ്യത്ത് എത്തിപ്പെടുന്ന പല രാജ്യക്കാരായ നാല് പത്രപ്രവർത്തകരാണ് കഥയിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങൾ. മുല്ലപ്പൂ വിപ്ലവകാലത്ത് അവിടെ നടന്ന സംഭവവികാസങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള ആധികാരികമായ അറിവുകൾ നേടുക എന്നതാണ് ഇവരുടെ ഉദ്ദേശം. അതിനായി പല വഴിക്ക് ശ്രമിക്കുമ്പോൾ അവർ ചെന്ന് പെടുന്ന കഥാസന്ദര്ഭങ്ങളിലൂടെ ഗൾഫിലെ ഇന്നത്തെ രാഷ്ട്രീയസാഹചര്യങ്ങളെയും, പണം മതം രാജ്യം എന്നിങ്ങനെ പലതിനാലും മനുഷ്യർ പല തട്ടുകളിൽ ജീവിക്കുന്നതിന്റെയും നേർചിത്രം എഴുത്തുകാരൻ വരച്ചിടുന്നു.

ബെന്യാമിൻ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നത് പല തലങ്ങളിലാണ്. വിഷയം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിൽ കാണിക്കുന്ന പുതുമയിൽ...ആലഭാരങ്ങളില്ലാതെ, അയത്നലളിതമായി ഒഴുകുന്ന ഭാഷയിൽ...ദുരൂഹമായ തുടക്കത്തിൽ നിന്നും ഉദ്വേഗം ഒട്ടും ചോരാതെ കഥയുടെ ചുരുളഴിക്കുന്ന ശൈലിയിൽ... സാധാരണക്കാരായ മനുഷ്യർ തമ്മിൽ സൂക്ഷിക്കുന്ന വ്യക്തിബന്ധങ്ങളുടെ വിവരണങ്ങളിൽ....ചടുലമായ ആഖ്യാനത്തിൽ....യാഥാർഥ്യവും ഭാവനയും പരസ്പരം കണ്ടുമുട്ടുന്ന പല സന്ദർഭങ്ങളിൽ...എന്നിങ്ങനെ ഒരുപാട് തലങ്ങളിൽ.

ആടുജീവിതവും, മഞ്ഞവെയിൽ മരണങ്ങളും, ബെന്യാമിന്റെ ചെറുകഥാസമാഹാരവും വായിച്ചശേഷമാണ് ഈ നോവൽ കയ്യിൽ വന്നത്. ആദ്യ നോവലുകൾ പോലെ തന്നെ നല്ലപോലെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. ബെന്യാമിന്റെ ഇത് വരെ വായിച്ച എല്ലാ നോവലുകളിലും ഒരു പൊതുവായ അനുഭവം, എല്ലാം ഒറ്റ ഇരുപ്പിനോ, കുറഞ്ഞ പക്ഷം രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസത്തിലോ വായിച്ച് തീർക്കേണ്ടി വന്നു എന്നതാണ്.

ഇനി "മുല്ലപ്പൂ നിറമുള്ള പകലുകളി"ലേക്ക് !

[Sneha Pathak (reader_girl_reader) · Rating 4 out of 5]

I read Al Arabian Novel Factory in its english translation. Tbh, this was a bumpy ride. I was invested into the narrative in the beginning, lost some interest midway but the last section made up for it in every way.

Set in an unnamed city in an unspecified Arab country, the noe features Benyamin's Jasmine Days and Sameera Perveen at its center. When Pratap, a Canadian journalist, visits this unnamed city for research purposes, he has an ulterior motive as well. To search for Jasmine, his lost love. But as he tries to search for her, he meets many people in different situations, different stations of life and with different political leanings. All these portraits if people are what come together to give a portrait of the city. At the center of all this is the mysterious novel by Smeera Perveen which has been banned in the city and Pratap's quest for the book. It is an interesting narrarive technique but because the narrative focuses too much on protraits, it gives most of the novel a vignette like quality that felt repetitive because most of the novel was narrated that way. This meant that i had to take frequent breaks from the book and i did mix up certain characters (my fault, not the novel's).

But the last parts of the book brought it back on track for me. They are fast oaced and a lot happens in the last section and the epilogue that gives the book a fitting end. All in all, a book definitely recommended. And i think i will re-read Jasmine Days now.

[Sundarraj Kaushik · Rating 3 out of 5]

The incidents in the book speaks of an unnamed Arab nation ruled by a powerful monarch who wants to hang onto his power come what may.

The protagonist, an Indian immigrant journalist in Canada is asked to travel to a few Arab countries and gather information for an author who wishes to write a book based on the details gathered by a team of which the protagonist is one. He is joined by a person from England who is their leader, by an Indian who is in search of something new every few years and a warm body, and a Pakistani who seems to have secrets to hide.

They go about interviewing a few prominent citizens of the Arab nation. Each one seems to have some agenda of their own. The protagonist himself is there to meet his ex-flame for whom he still has a large place in this heart.

The book skilfully weaves in the situation (or at least as it seems to ones from outside) of some of the Arab nations into the events in the life of the above mentioned four people. It also brings in the apathy that many Indians have towards the problems of the local populace in these nations.

A good read.