What do you think?
Rate this book
De derde persoon
Het leven van anderen observeren en vastleggen in een poging tot controle is één van de grondthema’s in deze bundel. Een student die vanuit zijn kamer de bezoekers van een erotische massagesalon gadeslaat, een verliefde twintiger op bezoek bij een wildvreemde internetkennis, een zoon in vertwijfeling bij zijn vader – allen dromen van oprecht menselijk contact, maar stuiten in het echte leven op praktische bezwaren. De droom blijft echter onverminderd sterk.
In De derde persoon gunt Thomas Heerma van Voss ons een blik in de gehavende levens van zijn personages die steeds aan de zijlijn staan en zich daar op een vaak pijnlijk geestige manier ook van bewust zijn.
In De derde persoon gunt Thomas Heerma van Voss ons een blik in de gehavende levens van zijn personages die steeds aan de zijlijn staan en zich daar op een vaak pijnlijk geestige manier ook van bewust zijn.
- GenresShort StoriesFiction
192 pages, Paperback
First published September 5, 2014
2 people are currently reading
103 people want to read
About the author
Thomas Heerma van Voss
42 books200 followersThomas Bram Heerma van Voss is een Nederlands schrijver. Hij is de zoon van het schrijvende echtpaar Arend Jan Heerma van Voss en Christien Brinkgreve en de broer van schrijver Daan Heerma van Voss.
Thomas Bram Heerma van Voss is a Dutch writer. He is the son of a married couple, Arend Jan Heerma van Voss en Christien Brinkgreve and a brother to author Daan Heerma van Voss
Thomas Bram Heerma van Voss is a Dutch writer. He is the son of a married couple, Arend Jan Heerma van Voss en Christien Brinkgreve and a brother to author Daan Heerma van Voss
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 23 of 23 reviews
September 16, 2018
De derde persoon ~ Thomas Heerma van Voss
Korte verhalen betekenen niet automatisch dat je ze snel leest. Dit boek was fijn om even op te pakken vlak voor het slapen, 's ochtends aan het ontbijt of voor de tv. Op die momenten, wanneer je even terugdenkt aan hetgeen je al gelezen had, realiseer je je dat in slechts enkele bladzijdes al veel over de hoofdpersoon is geschreven. Dit bewijst weer dat er niet altijd een dik boekwerk nodig is om in iemands hoofd te kruipen.
Dat kan T. Heerma van Voss erg goed - een sleurrelatie of een voordeur met prijslijst beschrijven, gezien vanuit een persoon die plotseling al iets te lang vastzit in dezelfde situatie. (Net als het boek "Stern")
"Een najaarsdag" was mijn favoriete verhaal, tevens het kortste. Je kunt je vanalles voorstellen met deze titel, maar waarschijnlijk niet dat wat erin geschreven staat.
Korte verhalen betekenen niet automatisch dat je ze snel leest. Dit boek was fijn om even op te pakken vlak voor het slapen, 's ochtends aan het ontbijt of voor de tv. Op die momenten, wanneer je even terugdenkt aan hetgeen je al gelezen had, realiseer je je dat in slechts enkele bladzijdes al veel over de hoofdpersoon is geschreven. Dit bewijst weer dat er niet altijd een dik boekwerk nodig is om in iemands hoofd te kruipen.
Dat kan T. Heerma van Voss erg goed - een sleurrelatie of een voordeur met prijslijst beschrijven, gezien vanuit een persoon die plotseling al iets te lang vastzit in dezelfde situatie. (Net als het boek "Stern")
"Een najaarsdag" was mijn favoriete verhaal, tevens het kortste. Je kunt je vanalles voorstellen met deze titel, maar waarschijnlijk niet dat wat erin geschreven staat.
July 1, 2025
ik weet niet eens waarom maar alles van hem pakt me!!
September 8, 2014
Wat een magistrale bundel. Ik was van plan het geheel rustig tot me te nemen, elke avond één verhaal, maar ik had het geheel binnen één dag uit. 'Stern' vond ik al een heel sterk boek, maar THvV bewijst zichzelf met 'De derde persoon' nog meer als auteur mijns inziens.
Deze bundel vormt duidelijk één universum, de personages zijn verwanten, maar toch zijn het allemaal verschillende situaties in verschillende plaatsen (Gent, Berlijn, Amsterdam, USA). Iemand die voor zijn raam zit en de overburen observeert, een jongen die zichzelf probeert te ontvluchten door naar Gent te gaan, een Amerikaanse vijftiger die zoekt naar een motief in een gruwelijke daad en maar niets kan vinden... En zo gaat het maar door. 'Ik ben hier niet opgegroeid' is een van de mooiste vader-zoon-verhalen die ik ooit las, prachtig geschreven ook. 'Bedankt voor uw medewerking' is daar een soort reflectie op, zonder dat het te essayistisch of meta wordt. 'Schuilen' biedt een prachtige liefdesgeschiedenis, juist in alle beknoptheid.
Ik ben diep onder de indruk, met een klein palet aan personages wordt hier een heel grote wereld geschapen, groter dan in menig roman, bijna alle belangrijke menselijke thema's passeren wel de revue. Ik ga de indrukken even op me laten inwerken. Het motto is overigens ook heel sterk gekozen, uit The Dark Knight: "See, madness, as you know, is a lot like gravity, all it takes is a little push." Alle personages in deze bundel zitten tegen de rand van de waanzin aan, om allerlei verschillende redenen en met allerlei verschillende gevolgen. Geweldig.
Deze bundel vormt duidelijk één universum, de personages zijn verwanten, maar toch zijn het allemaal verschillende situaties in verschillende plaatsen (Gent, Berlijn, Amsterdam, USA). Iemand die voor zijn raam zit en de overburen observeert, een jongen die zichzelf probeert te ontvluchten door naar Gent te gaan, een Amerikaanse vijftiger die zoekt naar een motief in een gruwelijke daad en maar niets kan vinden... En zo gaat het maar door. 'Ik ben hier niet opgegroeid' is een van de mooiste vader-zoon-verhalen die ik ooit las, prachtig geschreven ook. 'Bedankt voor uw medewerking' is daar een soort reflectie op, zonder dat het te essayistisch of meta wordt. 'Schuilen' biedt een prachtige liefdesgeschiedenis, juist in alle beknoptheid.
Ik ben diep onder de indruk, met een klein palet aan personages wordt hier een heel grote wereld geschapen, groter dan in menig roman, bijna alle belangrijke menselijke thema's passeren wel de revue. Ik ga de indrukken even op me laten inwerken. Het motto is overigens ook heel sterk gekozen, uit The Dark Knight: "See, madness, as you know, is a lot like gravity, all it takes is a little push." Alle personages in deze bundel zitten tegen de rand van de waanzin aan, om allerlei verschillende redenen en met allerlei verschillende gevolgen. Geweldig.
Read
May 30, 2021Ik kocht dit boek omdat ik benieuwd was naar het werk van Thomas Heerma van Voss. Zijn hoofd had ik vaker gezien, van zijn naam had ik vaker gehoord en ik wilde me laten verrassen.
Thomas’ stijl is heel luchtig en vloeiend. Dat leest makkelijk en prettig. De verhalen in deze bundel zijn daarentegen weinig boeiend.
Misschien ben ik verveeld door de heteronormativiteit. Misschien is zijn stijl luchtig, maar niet pakkend genoeg. Misschien is elk plot net iets te braaf.
Ik hoopte op meer. Meer leven in personages. Meer verwondering over zijn woordkeuzes. Meer verbazing over de wending van het plot.
In het laatste formulier schrijft Thomas Heerma van Voss een aantal regels dat deze bundel, naar mijn idee, goed beschrijft:
“Ik kan me opeens niet aan de gedachten onttrekken dat ik haar, of eigenlijk ons, vanaf vandaag voortdurend zo zal zien. Vol oneffenheden. Als een doorsneestel; een middelbare man en een middelbare vrouw; een typisch huishouden, en dan zonder nageslacht.”
Ik hoop op geen nageslacht van dit doorsnee werk.
Thomas’ stijl is heel luchtig en vloeiend. Dat leest makkelijk en prettig. De verhalen in deze bundel zijn daarentegen weinig boeiend.
Misschien ben ik verveeld door de heteronormativiteit. Misschien is zijn stijl luchtig, maar niet pakkend genoeg. Misschien is elk plot net iets te braaf.
Ik hoopte op meer. Meer leven in personages. Meer verwondering over zijn woordkeuzes. Meer verbazing over de wending van het plot.
In het laatste formulier schrijft Thomas Heerma van Voss een aantal regels dat deze bundel, naar mijn idee, goed beschrijft:
“Ik kan me opeens niet aan de gedachten onttrekken dat ik haar, of eigenlijk ons, vanaf vandaag voortdurend zo zal zien. Vol oneffenheden. Als een doorsneestel; een middelbare man en een middelbare vrouw; een typisch huishouden, en dan zonder nageslacht.”
Ik hoop op geen nageslacht van dit doorsnee werk.
July 20, 2017
In deze verhalenbundel toont Heerma van Voss hoe dicht mensen tegen de grens van de waanzin aanschurken. Zijn hoofdpersonages zijn heel herkenbare -niet noodzakelijk solitaire - eenzaten, die er niet in slagen om betekenisvolle communicatie met de ander tot stand te brengen. Ze imiteren het leven zoals ze dat bij anderen waarnemen, zonder zich echt betrokken te voelen. Wat er niét gezegd wordt, eist alle aandacht op in deze bundel. Ongemakkelijke, maar fijne lectuur.
August 18, 2024
de derde persoon is een bundel van 7 losse verhalen waarin de protagonist een solitair leven lijdt ondanks de sterke verlangens naar connectie.
het ene verhaal was beter dan de ander, sommigen voelden als een schrijfoefening gevonden in een notitieboek, terwijl anderen echt potentie hadden voor een volledig boek. het is de eerste keer voor mij dat ik nederlandse literatuur lees (als we de verplichte herman koch op de boekenlijst niet meetellen) en ik ben aangenaam verrast!
mijn favoriete verhaal is ‘ik ben hier niet opgegroeid’ over een zoon die aan het ziekbed van zijn vader zit. je wordt meegezogen in de gedachten van de zoon en het was erg kwetsbaar en rauw.
zeker een aanrader:)
het ene verhaal was beter dan de ander, sommigen voelden als een schrijfoefening gevonden in een notitieboek, terwijl anderen echt potentie hadden voor een volledig boek. het is de eerste keer voor mij dat ik nederlandse literatuur lees (als we de verplichte herman koch op de boekenlijst niet meetellen) en ik ben aangenaam verrast!
mijn favoriete verhaal is ‘ik ben hier niet opgegroeid’ over een zoon die aan het ziekbed van zijn vader zit. je wordt meegezogen in de gedachten van de zoon en het was erg kwetsbaar en rauw.
zeker een aanrader:)
January 22, 2025
3,5 ⭐️een paar verhalen dikke 4
March 14, 2025
? Ik ben nog zoekende naar korte verhalen die mij wel aanspreken en via een tip via Goodreads kwam ik bij dit boek terecht...
🤔 De verhalen hadden gezamenlijk iets van afstand, iets voyeuristisch zoals het eerste verhaal over een erotische massagesalon als overburen, maar daardoor ook zeker eenzaamheid als thema, maar alle verhalen spraken mij aan en dat heb ik eigenlijk niet gauw bij een korte verhalenbundel ;-)
=> Passagiers / Achterblijvers heb ik al een aantal keren geleend van mijn bieb, maar dus nooit gelezen en dat ga ik nu zeker toch eens doen...
MW 13/3/23
🤔 De verhalen hadden gezamenlijk iets van afstand, iets voyeuristisch zoals het eerste verhaal over een erotische massagesalon als overburen, maar daardoor ook zeker eenzaamheid als thema, maar alle verhalen spraken mij aan en dat heb ik eigenlijk niet gauw bij een korte verhalenbundel ;-)
=> Passagiers / Achterblijvers heb ik al een aantal keren geleend van mijn bieb, maar dus nooit gelezen en dat ga ik nu zeker toch eens doen...
MW 13/3/23
April 20, 2020
3,5⭐️ Sterke verhalenbundel van een schrijver die ik meer en meer begin te waarderen. In een heldere en beeldende stijl weet hij personages tot leven te roepen waar je meestal grote medelijden mee hebt maar tegelijkertijd om moet lachen.
August 1, 2024
Badje vol herkenbaarheid
September 13, 2025
3,5 Ik had dit boekje echt even nodig, korte verhalen waar je zo doorheen leest, heerlijk voor het slapengaan. Ondertussen een Murakami boek aan het lezen waar ik even niet genoeg focus voor heb, dit boekje was fijn voor daarnaast!
February 12, 2023
Mooie verhalen over mensen die in zichzelf gekeerd zijn, passief zijn, of anderszins geen echt actieve rol in hun eigen leven spelen. Door hoe de personages zijn voelt het soms drukkend of deprimerend, en is het daardoor niet een boek dat je in één ruk uitleest. Maar door de treffende beschrijvingen en luchtige, heldere stijl een boek om af en toe met veel plezier een verhaal uit te lezen.
August 24, 2022
Knappe bundel met enkele verhalen die na zullen zinderen, zeker "Schuilen" en "Het weerzien".
December 31, 2023
Wat een prachtige intense ongemakkelijke verhalen. Over mensen, en dat zijn er veel, die het niet voor elkaar krijgen om echt contact te maken, terwijl ze niets liever willen.
March 1, 2025
Korte verhalen, waarin een duidelijke opmaat naar Het archief te herkennen is. Als bundel korte verhalen is het mij te eenzijdig qua personages.
August 13, 2025
Elk verhaal bleef hangen, pakte me op een specifieke manier. Echt heel cool.
September 8, 2014
'De derde persoon' van Thomas Heerma van Voss is een goedgeschreven verhalenbundel. Toch viel het boek wat tegen.
De teleurstelling komt vooral door de vorige prestatie van Heerma van Voss, het fantastisch geschreven 'Stern'. Een deel van de kracht van 'Stern' was dat de schrijver zich bijzonder goed kon inleven in de hoofdpersoon, die ver van de auteur zelf afstond: de helft van het boek een volwassen man met een geadopteerd kind en een koud huwelijk. De andere helft kregen we een kijkje in het leven van de hoofdpersoon als jongeman,zoekend naar een bruisend leven in Engeland.
Waar 'De derde persoon' technisch gezien net zo goed geschreven is als Stern [sober maar mooi taalgebruik, meeslepende schrijfstijl, korte en rake zinnen], vallen de karakters -hoewel ze zeer driedimensionaal zijn- iets minder goed uit. Een extra optie die het medium van een verhalenbundel biedt, is de mogelijkheid tot zeer diverse hoofdpersonen per verhaal. Dat gebeurt hier niet. De hoofdpersonen uit alle verhalen komen erg met elkaar overeen. Het zijn allemaal passieve en tragische mannen, meestal jong en hoogopgeleid. Natuurlijk is de gemeenschappelijke deler van elk verhaal dat er een 'derde persoon' is, een observerende, passieve figuur. Maar bij het lezen voelt het alsof alle personen één zouden kunnen zijn, op verschillende tijden.
Hoewel dit wat negatief overkomt, is 'De derde persoon' een goede en interessante verhalenbundel. In de korte verhalen weet Heerma van Voss toch sterke lijnen uit een te zetten die het een interessante leeservaring maken. Sommige situaties zijn zeer herkenbaar, andere minder. Maar altijd schrijft Heerma van Voss met zo'n natuurlijk inlevingsvermogen, dat het moeilijk is om geen empathie op te brengen voor de karakters.
'De derde persoon' leest vlot en is verre van slecht, maar 'Stern' is direct een moderne klassieker in de Nederlandse literatuur, die door iedere liefhebber van het genre gelezen zou moeten worden. 'De derde persoon' is een sterke verhalenbundel, die echter dat niveau niet haalt.
De teleurstelling komt vooral door de vorige prestatie van Heerma van Voss, het fantastisch geschreven 'Stern'. Een deel van de kracht van 'Stern' was dat de schrijver zich bijzonder goed kon inleven in de hoofdpersoon, die ver van de auteur zelf afstond: de helft van het boek een volwassen man met een geadopteerd kind en een koud huwelijk. De andere helft kregen we een kijkje in het leven van de hoofdpersoon als jongeman,zoekend naar een bruisend leven in Engeland.
Waar 'De derde persoon' technisch gezien net zo goed geschreven is als Stern [sober maar mooi taalgebruik, meeslepende schrijfstijl, korte en rake zinnen], vallen de karakters -hoewel ze zeer driedimensionaal zijn- iets minder goed uit. Een extra optie die het medium van een verhalenbundel biedt, is de mogelijkheid tot zeer diverse hoofdpersonen per verhaal. Dat gebeurt hier niet. De hoofdpersonen uit alle verhalen komen erg met elkaar overeen. Het zijn allemaal passieve en tragische mannen, meestal jong en hoogopgeleid. Natuurlijk is de gemeenschappelijke deler van elk verhaal dat er een 'derde persoon' is, een observerende, passieve figuur. Maar bij het lezen voelt het alsof alle personen één zouden kunnen zijn, op verschillende tijden.
Hoewel dit wat negatief overkomt, is 'De derde persoon' een goede en interessante verhalenbundel. In de korte verhalen weet Heerma van Voss toch sterke lijnen uit een te zetten die het een interessante leeservaring maken. Sommige situaties zijn zeer herkenbaar, andere minder. Maar altijd schrijft Heerma van Voss met zo'n natuurlijk inlevingsvermogen, dat het moeilijk is om geen empathie op te brengen voor de karakters.
'De derde persoon' leest vlot en is verre van slecht, maar 'Stern' is direct een moderne klassieker in de Nederlandse literatuur, die door iedere liefhebber van het genre gelezen zou moeten worden. 'De derde persoon' is een sterke verhalenbundel, die echter dat niveau niet haalt.
January 31, 2015
Thomas Heerma van Voss is geen Raymond Carver, alleen al niet omdat hij soms een beetje wijdlopig is. Toch is die vergelijking een compliment aan de jonge schrijver. Want waarom dacht ik toch steeds aan Carver? Omdat Heerma van Voss zo dicht onder de huid van zijn personages kruipt? Om zijn beheerste stijl en prachtige zinnen? Omdat de schrijver het menselijk tekort magistraal weet te verwoorden?
Vaker een kort verhaal lezen, nam ik me al geruime tijd terug voor. In Nederland doen we dat te weinig. Maar met zulke goede verhalen als in De derde persoon staan, zou je iedereen willen aansporen dat wel te doen. En aan Heerma van Voss zou ik willen vragen: doe het nog eens, zo'n hemelse bundel.
Ik kan geen favoriet verhaal noemen, wel een favoriete passage: als terloops de titel van de bundel aan het licht komt. Daar zien we wat Heerma van Voss zo'n veelbelovend schrijver maakt: brille.
Vaker een kort verhaal lezen, nam ik me al geruime tijd terug voor. In Nederland doen we dat te weinig. Maar met zulke goede verhalen als in De derde persoon staan, zou je iedereen willen aansporen dat wel te doen. En aan Heerma van Voss zou ik willen vragen: doe het nog eens, zo'n hemelse bundel.
Ik kan geen favoriet verhaal noemen, wel een favoriete passage: als terloops de titel van de bundel aan het licht komt. Daar zien we wat Heerma van Voss zo'n veelbelovend schrijver maakt: brille.
March 17, 2020
Zou Thomas Heerma van Voss zich volledig hebben gegeven toen hij deze verhalen schreef? Dat vroeg ik me af bij De derde persoon, zijn nieuwe verhalenbundel. Het zit erin, dat voel je, het lijkt er alleen niet altijd uit te komen bij hem.
Volgens mij draait het om empathie; empathie en nieuwsgierigheid. Doet een personage iets met je? Wil je graag weten hoe het hem of haar zal vergaan in de loop van het verhaal, of niet? In de beste verhalen in De derde persoon slaagt Heerma van Voss hierin. Hij raakt een snaar, hij wekt emotie op. Sommige lezers zouden zelfs een traantje weg kunnen pinken; het zit erin. Het is mooi als een verhaal zoiets kan oproepen... Lees de rest van mijn bespreking hier
Volgens mij draait het om empathie; empathie en nieuwsgierigheid. Doet een personage iets met je? Wil je graag weten hoe het hem of haar zal vergaan in de loop van het verhaal, of niet? In de beste verhalen in De derde persoon slaagt Heerma van Voss hierin. Hij raakt een snaar, hij wekt emotie op. Sommige lezers zouden zelfs een traantje weg kunnen pinken; het zit erin. Het is mooi als een verhaal zoiets kan oproepen... Lees de rest van mijn bespreking hier
March 4, 2015
Ik werd er helemaal triest van
die verhalen met al die mensen die denken en proberen en nergens bij lijken te horen
Maar ze zijn goed geschreven , hoewel niet allemaal even p(l)akkend, het leest vlot en toch, haper je over de personages en hun (non)acties
dus in dat opzicht (het idee dat het vreselijk moeilijk is om tot echte communicatie te komen) is het meer dan geslaagd.
Vooral het "Ik ben hier niet opgegroeid" is pakkend en "bedankt voor uw medewerking" is echt goed.
http://www.nu.nl/boek/3884414/boekrec...
die verhalen met al die mensen die denken en proberen en nergens bij lijken te horen
Maar ze zijn goed geschreven , hoewel niet allemaal even p(l)akkend, het leest vlot en toch, haper je over de personages en hun (non)acties
dus in dat opzicht (het idee dat het vreselijk moeilijk is om tot echte communicatie te komen) is het meer dan geslaagd.
Vooral het "Ik ben hier niet opgegroeid" is pakkend en "bedankt voor uw medewerking" is echt goed.
http://www.nu.nl/boek/3884414/boekrec...
August 16, 2015
Indringende soms beklemmende observaties van de onmacht in communicatie en relaties tussen mensen. Thomas Heerma van Voss kruipt overtuigend in de huid van zijn naar contact zoekende personages en weet daarmee de lezer te raken.
January 21, 2015
Niet alle verhalen even sterk. Een najaarsdag en Schuilen weten met te raken, ook Bedankt voor de medewerking boeit me. De andere 3 verhalen hebben minder vat op me. Of andersom.
January 6, 2015
Knap staaltje werk. Hij schreef mooie, krachtige, korte verhalen!
Displaying 1 - 23 of 23 reviews