De dag dat Dennis als achttienjarige afzwaait van school, komt hij met zijn fiets ongelukkig ten val. Hij houdt er een ernstige spraakstoornis aan over — een aandoening die geen dokter kan genezen. Zijn boezemvriend Daan voelt zich schuldig aan het ongeval en besluit voor ingenieur te gaan studeren. Zo hoopt hij ooit software te kunnen ontwikkelen die Dennis kan helpen opnieuw vlot te spreken.
Maar terwijl Daan zich overgeeft aan zijn studie, raakt hij gaandeweg vervreemd van zijn vriend. Pas jaren later, wanneer hij in Schotland artificiële intelligentie onderzoekt, ziet hij eindelijk kans om Dennis te helpen. Nu hun contact weer intenser wordt, hoopt hij antwoorden te krijgen op de vragen die hem al zo lang achtervolgen. Wat gebeurde er werkelijk tijdens die noodlottige nacht? Wat hield Dennis voor hem verborgen? En waarom deed hij zo mysterieus over de dood van zijn vader?
Praat dan met mij is een boek over jonge liefde, loslaten en de verleidingen van technologie.
Al ooit een boek gelezen dat de grenzen van een 'new era' aftast? Laat dit boek dan de perfecte instap zijn. Ongelooflijk hoe Peirsman minimalistisch start en zijn wereld geheel uitbreidt.
We volgen Daan. Hij leert op school Dennis kennen. Er lijkt iets bijzonder tussen de twee te bloeien. Plots gebeurt er iets met Dennis waardoor hij een spraakstoornis zal hebben. Daan probeert er alles aan te doen om aan de hand van AI een model te creëren dat Dennis kan helpen om terug te kunnen spreken als iemand zonder spraakstoornis. Wat volgt is een enorm boeiend verhaal waar Daan op een toegankelijke manier zijn wetenschappelijke ondervindingen met ons deelt en ook de band beschrijft met Dennis, die toch wel lijkt te vervagen...
Daan is enorm goed uitgewerkt en is heel intelligent. Dit boek is vernieuwend en kan inspirerend werken voor leerkrachten en leerlingen. Uiteraard ook voor volwassenen. Een ware aanrader!
Daan en Dennis, twee boezemvrienden die hun jeugd op dezelfde school in Sint-Niklaas beleefden, nadat Dennis verhuisde van Aalter. Dat Daan verliefd is op Dennis wordt hem algauw duidelijk. En dan heeft Dennis een ongeval, na een fuif, met de fiets. Er ontstaat heel wat verwarring rond wat er precies is gebeurd, maar Daan verwijt zichzelf dat de kus die hij zijn vriend gaf er voor iets tussen zat. Als Dennis aan het ongeval een ernstige spraakstoornis overhoudt, wil Daan dan ook alles doen om hem te helpen. Hij beslist om zijn studies volledig in het teken te stellen van Dennis' stoornis en met de hulp van 'artificial intelligence' wil hij een oplossing zoeken zodat Dennis terug zal kunnen communiceren.
Maar terwijl Daan zich volledig op zijn studies smijt verwatert het contact en de vriendschap tussen de twee. Pas jaren later, nadat Daan een postdoctoraat in Edingburgh rond A.I. gevolgd heeft, komen de twee terug in contact met elkaar en kan Daan eindelijk naar een oplossing zoeken voor Dennis. Zal Daan zijn gevoelens voor zijn vriend kunnen opzij zetten? Zal hij zijn schuldgevoel te boven komen? Hoeveel van zijn herinneringen zijn echt? Zal hij ooit te weten komen waarom Dennis nu effectief met zijn moeder verhuisde naar Sint-Niklaas?
Nadat Yves eerder twee misdaadromans schreef, die bij Uitgeverij Houtekiet verschenen, vond hij het tijd om toch over te gaan naar het genre dat dichter bij zichzelf ligt, literaire romans. Het duurde dan ook even voor zijn nieuwe boek, 'Praat dan met mij' verscheen omdat hij op zoek is gegaan naar een nieuwe uitgeverij die meer aanleunde bij dit boek. En die vond hij bij Uitgeverij Tzara (onderdeel van Standaard Uitgeverij). En je merkt echt dat hij, hoewel zijn voorgaande boeken zeker ook goed geschreven zijn, zich werkelijk in zijn sas voelt en helemaal is gegaan voor een gestructureerd vlot lezende roman waar hij zijn ziel heeft in kunnen leggen. Je voelt dat Yves echt heeft genoten van het schrijven van dit verhaal.
En vaak zegt men tegen een schrijver: 'write what you know' en dat is hier dan ook merkbaar want niet alleen schrijft hij over zijn heimat, Sint-Niklaas, ook de liefde tussen twee (jonge) mannen en zijn eigen ervaring en kennis rond 'artificial intelligence' komen aan bod in dit verhaal. Hoewel het boek een (weliswaar licht) thriller element is het vooral een verhaal over zoeken naar je eigen identiteit, naar vriendschap en liefde (verliefdheid), naar je plaats in familie en je plekje in de wereld die rondom je voorbijsnelt. Maar vooral is het een verhaal over een jongeman die alles opzij zet om een dierbare vriend te helpen.
Laat je met plezier meenemen in de herinneringen van Daan en Dennis en de vlotte schrijfstijl die eigen is aan Yves Peirsman.
In Praat dan met mij (2025) vertelt Yves Peirsman (1982) het verhaal van Daan, een jonge ingenieur die in Schotland werkt aan artificiële intelligentie en opnieuw contact zoekt met zijn jeugdvriend Dennis. Jaren eerder raakte Dennis, net achttien en pas van school af, betrokken bij een fietsongeval waarbij hij zijn spraakvermogen verloor. Hoewel dit incident het startpunt vormt, ontvouwt zich een veel ingewikkelder verhaal vol geheimen, herinneringen en onuitgesproken gevoelens. Gekweld door schuld besluit Daan software te ontwikkelen die Dennis opnieuw kan laten spreken — een technische uitdaging die ook een persoonlijke zoektocht wordt.
De band tussen Daan en Dennis bevindt zich ergens tussen vriendschap en iets dat dieper, intiemer en moeilijker te definiëren is. Peirsma verkent deze emotionele ambiguïteit zorgvuldig, met als krachtigste middel het rode dagboek waarin Daan zijn herinneringen en gevoelens in geheimschrift vastlegt. Deze intieme en soms verstikkende verzameling van schuld, verlangen en emotioneel gemis maken Daans innerlijke strijd invoelbaar en tonen hoe hij via technologie probeert te verwoorden wat hij zelf nauwelijks durft te erkennen. Hier bereikt de roman zijn grootste psychologische diepgang.
De titel Praat dan met mij verwijst naar Dennis’ spraakverlies, maar staat ook symbool voor het diepgewortelde verlangen naar ware communicatie — het delen van gevoelens die vaak verborgen blijven. Die zeldzame momenten van openheid vormen de emotionele hoogtepunten van het verhaal. Tegelijk draagt de titel tragiek in zich: het onvermogen om werkelijk contact te maken, het gemis van een gedeelde taal. Daarmee belichaamt ze de kwetsbare hoop én schrijnende afstand tussen twee zielen die elkaar nabij willen zijn, maar elkaar steeds mislopen.
Toch is het schuldmotief niet zonder problemen. Daan voelt zich verantwoordelijk voor Dennis’ spraakverlies en stort zich op de ontwikkeling van ondersteunende software. Aanvankelijk lijkt dit voort te komen uit empathie en betrokkenheid, maar gaandeweg verschuift de motivatie. De software wordt meer een poging om zijn eigen schuldgevoel te bezweren. Deze verschuiving ondermijnt de oorspronkelijke urgentie van het verhaal en maakt dat de relatie tussen Daan en Dennis zich in een moreel schemergebied bevindt dat niet altijd overtuigt.
Stilistisch maakt Peirsma twee opvallende keuzes. De dagboekfragmenten zijn zorgvuldig uitgewerkt, maar blijven relatief conventioneel van vorm. Veel sterker zijn de korte, fragmentarische zinnen die lijken op chatberichten tussen Daan en Dennis. Pas aan het einde wordt duidelijk wat deze fragmenten werkelijk zijn. Deze onthulling werpt een nieuw licht op de communicatie tussen de personages en versterkt de emotionele impact. De vorm krijgt een diepere lading, waarin het gevoel van verlies pijnlijk voelbaar wordt.
Herinneringen spelen een sleutelrol in de roman. Peirsma toont hoe nieuwe inzichten het verleden kunnen herschrijven, en gebruikt daarvoor de metafoor van optische illusies — een eend of een konijn, een vaas of twee gezichten. Die veranderlijkheid van het geheugen krijgt extra betekenis in een tijd waarin kunstmatige intelligentie onze relatie tot waarheid en herinnering steeds complexer maakt. Toch blijft het onduidelijk in hoeverre de roman deze thematiek daadwerkelijk uitwerkt; het blijft eerder suggestief dan echt doordacht.
Praat dan met mij is een emotioneel geladen roman die met scherpte thema’s als schuld, liefde en herinnering aansnijdt. Peirsma’s psychologisch inzicht en stilistische keuzes – vooral in de fragmentarische vorm en de intieme dagboekpassages – zijn sterk en tonen zijn literaire kunde. Wel blijven deze afzonderlijke kwaliteiten te veel op zichzelf staan. Het schuldmotief overtuigt niet volledig, en de relatie tussen Daan en Dennis mist de consistentie en uitwerking om de thematische lading te dragen. Deze roman is het alle drie: gelaagd, ambitieus, en niet geheel evenwichtig.
Je kunt merken dat Yves, misdaadboeken schrijft. Het verhaal springt van voor, naar achter, naar midden in de tijd en elke keer wordt er weer een snipper van het verhaal onthuld.