Η μανία με τον Καραβάτζο

Amos Hatcher #2

by Oliver Banks, Ανδρέας Αποστολίδης (Translator), Κύριλλος Σαρρής (Addendum)

Ο πίνακας έμοιαζε με ερωτικό ποίημα. Πάλι ο Χάτσερ βρήκε τον εαυτό του ν' αναρωτιέται για την αντιστοιχία τέχνης και ζωής. Ποιο ήταν το μοντέλο; Μήπως η γυναίκα για την οποία ξιφομάχησε στην Πιάτσα Ναβόνα; […] " Αν δεν ενδιαφέρεστε για το έγκλημα, ίσως να ενδιαφέρεστε για τον εγκληματία… Είναι γλωσσομαθής, καλλιεργημένος και έχει εξαιρετικές γνώσεις για την ιστορία της τέχνης. Επιπλέον, γνωρίζει την αγορά έργων τέχνης απέξω κι ανακατωτά κι έχει διασυνδέσεις με ιταλικά μουσεία. Συνδέεται με αριστερούς τρομοκράτες, πιθανόν με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, και τον συναρπάζει ιδιαίτερα ο Καραβάτζο ".
" Είναι παλαβό αυτό που λέτε, Χάτσερ. Κάποιος φαντασιόπληκτος θα σας επηρέασε. Ποιος εφεύρε αυτό το τέρας - εσείς ;"

Ένας μικρέμπορος έργων τέχνης σ' έναν μικρό οίκο πλειστηριασμών στη Νέα Υόρκη, που ετοιμάζεται να παίξει το μεγάλο παιχνίδι της ζωής του σε μια κλειστή δημοπρασία κλεμμένων αναγεννησιακών έργων, βρίσκεται δολοφονημένος μ' ένα μαχαίρι στην πλάτη, και ο ντετέκτιβ ΄Εϊμος Χάτσερ, που δουλεύει στην εξιχνίαση κλοπών έργων τέχνης, φεύγει για τη Ρώμη να βρει τη λύση.
Αρχίζοντας από μία μοναδική ένδειξη -μία πρόστυχη επιγραφή σε αρχα?ζοντα ιταλικά- ο Χάτσερ συνθέτει ένα τρομακτικό αντιφατικό πορτρέτο του δολοφόνου : πρόκειται για έναν αλλόκοτο εγκληματικό εγκέφαλο με εξαιρετική πολυμάθεια και απάνθρωπα ένστικτα, που λατρεύει τον Καραβάτζο…

Ο τόμος συνοδεύεται από επίμετρο, την επιμέλεια του οποίου έκανε ο Κύριλλος Σαρρής. Περιλαμβάνει την συνέντευξη ενός πραγματικού ντετέκτιβ στην δίωξη κλεμμένων έργων τέχνης, ένα κείμενο του John Berger για τον Καραβάτζο, καθώς και τα πρακτικά από τα αρχεία της ιταλικής αστυνομίας το 1600 για την ταραχώδη ζωή του ζωγράφου, στα οποία βασίζεται το βιβλίο.

Genres: Mystery, Fiction, Crime, Art, Noir, Thriller, Mystery Thriller

352 pages, Paperback

First published January 1, 1984

Reviews

[Catherine Vamianaki · Rating 5 out of 5]

Το διάβασα με μεγάλη ευχαρίστηση. Εχω δει πίνακες του και ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ.

[Δημητρης Παπαγεωργιου · Rating 3 out of 5]

Πιο πολυ καρτ ποσταλ της Ρωμης παρα αστυνομικο-η πλοκη πολυ προβλεψιμη

[Constantinos Capetanakis · Rating 3 out of 5]

Δεύτερη ανάγνωση, μετά από πολλά χρόνια, ελπίζοντας ότι υπήρξα αυστηρός. Δεν υπήρξα. 3* στην καλύτερη περίπτωση. Πολύ ενδιαφέρον θέμα και ο Καραβάτζιο είναι καταπληκτικός, όπως και η Ρώμη και ο δαιδαλώδης χώρος του εμπορίου τέχνης. Απλά, ο συγγραφέας δείχνει σαν να ξέχασε πως γράφεται ένα αστυνομικό μυθιστόρημα από την μέση και μετά. Η ώρα περνάει ευχάριστα όμως.

[Robin · Rating 4 out of 5]

I love Oliver Banks' first book, The Rembrandt Panel (1980). It's actually one of my favorite mysteries, with it's mix of action and art history. This one leans more to the action side, as "art cop" Amos Hatcher heads to Italy to avenge a friend's death and discover the whereabouts of some missing paintings stolen from an upcoming Caravaggio exhibit. When he arrives in Italy, he's told to go home and finds that art crime is so expected in Italy it's almost a non-issue. What's good about the book is that is takes Hatcher down the Caravaggio rabbit hole, so if you have any interest in art history, you'll get a fascinating lesson. Both books made me look at the artists discussed in a new way. The plot in this one is much shaggier than the one in The Rembrandt Panel, though, and it's a little all over the place. I still enjoyed the art bits but 40+ years later, the plot doesn't hold up so well - not does Hatcher's macho attitude, disguised in scholarly form.

[Δαμιανός Λαουνάρος · Rating 4 out of 5]

Ο Oliver Banks όπως, και στο πρώτο του μυθιστόρημα, πλέκει μια ιστορία γύρω από μια ληστεία έργων τέχνης.
Χωρίς αμφιβολία, οι λάτρεις της τέχνης θα το λατρέψουν, και όσον αφορά τους υπόλοιπους, θα διατηρήσουν το ενδιαφέρον τους μεχρι την τελευταία σελίδα Προσωπικά, τα εδάφια που αναλύει τους πίνακες του Caravaggio τα θεωρώ θησαυρό και έχω τσακίσει τις σελίδες για να τα επισκέπτομαι στο μέλλον .
Θεωρώ ομως, πως το πρωτο του μυθιστόρημα είχε περισσότερο σασπένς και παραμένει η αιχμή του δόρατος του. Ίσως φταίει, που κάπου εκει προς το τέλος, έτρεξε πολυ γρήγορα η υπόθεση και τελείωσε κάπως βιαστικά, κουκουλωνοντας μερικά θέματα που ενδεχομένως να είχα περιθώριο για ανάλυση. Τα πάντα είναι σχετικά όμως...Όπως και να έχει , αξίζει να διαβαστεί γιατί παραμένει ένα ευχάριστο ανάγνωσμα!
3,5 αστέρια από μένα!

[Eva · Rating 3 out of 5]

Η Madonna του Loreto είναι μια πολύ καλή επιλογή, αν θες να κλέψεις ένα πίνακα του Caravaggio. Σκέφτηκα πολύ: εγώ θα διάλεγα το Μαστίγωμα του Ιησού από το Capodimonte. Θα τον έβαζα στον τοίχο και θα καθόμουν όλη μέρα μπροστά του να κλαίω.
Μου αρέσουν αυτά τα βιβλία, που κάτι μαθαίνεις, διασκεδάζεις, περνάει ευχάριστα η ώρα κι αυτό είναι όλο.

[Eric · Rating 1 out of 5]

Bought this book second hand while in Ashland for the OSF and needed something to read. I generally like mysteries and since they didn't have a huge selection picked this up.

The plot is both transparent and convoluted, and left me wondering why we had to go through all of these intervening pages just to get to the obvious ending.

It was written poorly and as a sequel left much to be desired in the recapping of the previous book, which was unnecessary most of the times it was brought into play.

Overall, not worth the 2.50 I paid for it, and certainly not worth the three hours I spent reading it.

[Nancy · Rating 3 out of 5]

The mystery world has so many sub-genres that a reader can pick and choose the nature of their reading experience. I like art-centric adventures and this was a pretty good one.

The rather hard-boiled art detective, Amos Hatcher, has a knack for seeking out other cynical, world-weary, erudite and under-employed acquaintances. This may seem a bit cliché, but his characters are interesting and the villainy in this book was unique.

I was surprised that there were so few reviews of this book on GoodReads so I suspect that the book was not widely circulated. I found it at a library sale and would definitely be happy to read another fast-paced, readable mystery from this author.

[Sandy Weir · Rating 5 out of 5]

Read it after The Rembrandt Panel and was not disappointed! I liked the Amos Hatcher character and the use of a fictional, international, mystery to learn more about art and art history. Very exciting and well paced! I felt it was possible that some later mystery/spy authors had read Banks and adopted the over-all style!

[CLM · Rating 4 out of 5]

A thriller with an art theme set in NY and Rome.

[Vassiliki Dass · Rating 4 out of 5]

Ο χαμένος πίνακας του Ρέμπραντ μου φανηκε ελαφρώς καλυτερο αλλα και το συγκεκριμενο ηταν απολαυστική ανάγνωση, παντα επειδή ο συγγραφέας ήταν του χώρου και γνώριζε εκ των έσω όσα διηγιόταν. Θα μας λείψει πολύ

[Lorraine Tosiello · Rating 3 out of 5]

I read this book when it first came out in 1984 and just reread it. The atmosphere of Rome during the hectic days of the Red Brigade, the Mafia stranglehold and the general decline of services in the 1980s is rendered palpably. Equally palpable is the glorious legacy of Italian art. If you love Caravaggio like I do you will appreciate this art heist thriller.

[Marina Maidou · Rating 3 out of 5]

Μια άλλη μου αδυναμία αποτελούν τα μυστήρια με την Τέχνη, οποιασδήποτε μορφής: μουσική, ζωγραφική, συγγραφή, γλυπτική, υαλουργία κ.α. Θα πω εδώ ως τηλεοπτική σειρά τέτοια επιτυχία έχει το L' Art du Crime, που πραγματεύεται ακριβώς αυτό, τη συνεργασία μιας ιστορικού τέχνης και ενός αστυνομικού που δεν έχει ιδέα από Τέχνη, οι οποίοι επιλύουν εγκλήματα που έχουν να κάνουν με έργα τέχνης. Κι ο Όλιβερ Μπανκς, εδώ αναφέρεται σε έναν τέτοιο αστυνομικό, ο οποίος όμως γνωρίζει πάρα πολύ καλά από Τέχνη και δη, από Καραβάτζιο (ξέρω ότι συνηθίζεται να λέγεται Καραβάτζο, αλλά ηχητικά δεν συμφωνεί με την πραγματική ιταλική προφορά του ονόματος). Δεδομένου ότι πρόκειται για πολύ παλιό βιβλίο (γραμμένο στη δεκαετία του '80) να εξηγεί γιατί οι χαρακτήρες είναι πολύ στατικοί και "μάτσο" καθώς και γιατί είναι τόσο προβλέψιμη η πλοκή του. Περισσότερο αυτό που μου άρεσε ήταν ο Καραβάτζιο φυσικά, όπου αναφερόταν με τις λεπτομέρειες για τη μυθιστορηματική του ζωή και τους πίνακες του. Με αφορμή αυτό, βρήκα την ευκαιρία να διαβάσω κι ένα άλλο παλιότερο βιβλίο του σχετικά με τον Ρέμπραντ, το οποίο ήταν πολύ καλύτερο.

[Panagiotis · Rating 2 out of 5]

Άλλη μια καλοκαιρινή ανακάλυψη. Το βιβλίο μου φάνηκε μέτριο ως προς την αστυνομική του πλευρά.

[Leniw · Rating 2 out of 5]

A bit disappointed by this one. I expected that it would be as good as the first one but it wasn't. It had many boring parts and I actually skipped some pages when nothing happened.