Achim en Leila groeien hecht op als broer en zus, niet in de laatste plaats omdat Achim een van de weinigen is die weet hoe hij zijn chronisch zieke zus moet helpen. Als hij tijdelijk in een alternatieve woongemeenschap vlak bij Schiphol verblijft, verandert Achim in een felle klimaatactivist. Op een dag ontvangt Leila een verontrustend bericht van haar broer. Ze zet alles op alles om hem tegen te houden. Daarmee drijft ze zijn levensgevaarlijke actie onbedoeld op de spits.
Een ontroerend en indringend verhaal over een gezin dat juist door hun wil om voor elkaar en de wereld te zorgen uit elkaar gedreven wordt, van prijswinnend auteur Marco Kunst.
schrijft fantastische (maar ook waargebeurde) verhalen in alle genres voor kinderen en jongeren. Onlangs verscheen 'De macht van Algas' een toekomstverhaal dat zich op Walcheren afspeelt in de tijd dat de zeespiegel gestegen is. Eerder verschenen 'Offline', 'Patroon', 'Het touw en de waarheid' en 'Het verlangen van de prins'.
Marco Kunst is via De Schrijverscentrale te boeken voor schoolbezoeken - een van zijn favoriete bezigheden.
'Offline' is dit jaar thematitel bij de Kinderboekenweek!
Ooit studeerde Marco Kunst filosofie en dat lees je terug in zijn verhalen, net als zijn liefde voor de zee, lekker eten, fantasie, geschiedenis, andere werelden, natuur, mensen in alle soorten en maten, weidse vergezichten en taal. Hij vertelt graag op scholen over zijn boeken, maar ook over wat verhalen eigenlijk zijn, wat fantasie is en waarom die zaken zo belangrijk zijn. Daarnaast laat hij de kinderen hun eigen (talige) fantasie verkennen.
Ik vind het jammer dat dit een novelle is, want het einde was veelbelovend, maar hoe iemand tot zoiets radicaals in staat is, wordt onvoldoende beschreven/behandeld, waardoor het een ‘onaf’ verhaal is. Ook zijn sommige zinnen helemaal incompleet en daar ergerde ik me soms aan. Desondanks wel een interessant thema om eens over na te denken.
Kinderboek van de maand van de filosofie, meer een jeugdboek (nou ja, boekje) over morele dilemma’s. Van Marco Kunst had ik nog nooit gehoord maar is blijkbaar een bekend jeugdboekenauteur. Ik vond het er allemaal veel te dik op liggen maar is misschien voor de doelgroep juist goed.
In Vuile handen schetst Marco Kunst een beklemmend portret van twee jongeren die elk op hun eigen manier verstrikt raken in een complexe morele strijd. Achim raakt steeds dieper betrokken bij een activistische woongemeenschap die ingrijpende acties plant, terwijl zijn zus Leila – gebonden aan haar rolstoel, maar niet minder krachtig – probeert te begrijpen wat er gaande is als ze een onheilspellend bericht van hem ontvangt. Wat volgt is een race tegen de klok, verteld vanuit beide perspectieven.
Juist dat wisselen van perspectief werkt hier bijzonder goed. Ondanks de bescheiden omvang weet Kunst zijn hoofdpersonages een echte stem te geven, waardoor je als lezer dicht op hun twijfels, idealen en angsten zit. Het maakt Vuile handen een spannend en toegankelijk boek, dat vooral onder middelbare scholieren ongetwijfeld indruk zal maken – niet alleen vanwege het actuele thema, maar ook door de vlotte stijl en beperkte lengte.
Hoewel je na een derde van het verhaal wel ongeveer aanvoelt welke kant het opgaat, blijft er genoeg spanning over om door te lezen. Kunst weet de innerlijke strijd geloofwaardig neer te zetten zonder te vervallen in makkelijke oordelen.
Met deze jeugdnovelle voor de Maand van de Filosofie laat Marco Kunst zien dat hij niet alleen filosofische thema’s invoelbaar kan maken voor jongeren, maar ook dat hij een geweldige kandidaat zou zijn voor een kinderboekenweekgeschenk: een schrijver die weet te raken én te prikkelen met weinig woorden.
Hoever ga je om het klimaat te redden? Waar ligt de grens? Mogen er slachtoffers vallen? Ook onschuldige? Zijn die wel onschuldig?
In Vuile Handen, het jeugdboek van De maand van de filosofie 2025 stelt Marco Kunst pittige vragen. Die vragen liggen knap verpakt in een 90 pagina's tellende thriller die vanaf het begin in een hoog tempo voortraast. Vanaf de eerste zin van de proloog, waarin Achim zich door de drukte van Schiphol heen worstelt met een dodelijke lading in zijn rugzak, tot aan het spannende eind dwingt elke zin je tot het lezen van de volgende.
Achim is een tiener die samen met zijn moeder vertrekt naar de Adelaar, een leefgemeenschap met klimaatactivisten die daar wonen en hun eigen eten verbouwen. Eigenlijk vluchten ze thuis voor de ziekte van zijn zus Leila die aan haar rolstoel gekluisterd is en veel zorg nodig heeft. Achim raakt op de Adelaar steeds meer in de ban van Uta, één van de leiders die met haar felle lezingen pleit voor meer burgerlijke ongehoorzaamheid. Leila daarentegen vindt dat deze idealen soms te ver gaan en dat drijft broer en zus langzaam uit elkaar...
Razendknap geschreven verhaal met korte snelle zinnen (doet mij denken aan het ijzersterke Patroon) waarin Kunst de lezer aan het nadenken zet. Heel actueel!
Ik had gehoopt bij een boek dat is uitgebracht voor de maand van de filosofie wat meer uitgedaagd te worden om zelf kritisch na te denken, maar dat mis ik wel in dit boek. Misschien ook door de lengte, waardoor diepgang ook wel echt lastig is. Jammer, want ik had meer gehoopt van het verhaal.
bro wrm ben je ook zo dom dat je op die leeftijd denkt dat je op die manier de wereld gaat verbeteren het enige wat je doet is anderen in gevaar brengen en moorden plegen. hierdoor krijg je idd meer aandacht maar zekers niet op een goede manier domme paupers.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Geschreven voor jongeren van pakweg 14 jaar. Voor die doelgroep perfect. De lengte is heel behapbaar (80 kleine pagina’s, dus eigenlijk ‘echt’ 40-50 pagina’s). Het thema is actueel en in ieder hoofdstuk gebeurt iets of denkt iemand iets wat je met jongeren kunt bespreken en uitdiepen. Grote thema’s die menselijk worden ingevuld: klimaat, leven met (iemand met) een beperking en een radicale puber zijn. Ik kan voor de doelgroep met dit aantal pagina’s geen verbeterpunten bedenken.
Een kort, sterk verhaal dat laat zien dat de middelen die worden ingezet om een doel te bereiken verschrikkelijk en onmenselijk kunnen zijn. Ik vond het net te kort, en blijf met veel vragen achter. Sommige zaken, zoals de ziekte van Leila hadden ver mogen worden uitgewerkt. Het is wel weer interessant om over het verhaal te praten, iets wat Marco Kunst heeft begrepen als je een werk maakt voor de maand van filosofie.
Een dun boekje. Ik dacht dat het misschien een perfect boekje zou zijn voor de “ik-haat-lezende-groep-8ers”, maar dat denk ik toch niet.
Het is wél een interessant voorleesboek voor een leerkracht (van groep 8) om het gesprek aan te gaan met de groep over radicalisering, klimaat, influencers, kritisch denken… en om aan te haken met een opdracht om het boek zelf af te maken. Want dat heeft de schrijver niet gedaan. ‘Hoe loopt dit verhaal voor jou af en waarom?’
Dit jeugdboek is geschreven voor de maand van de filosofie. Het belicht twee perspectieven van een broer en zus met beiden hun eigen mentale uitdagingen. Het verhaal boeit en er zit veel vaart in. Het heftige open eind biedt ook genoeg aspecten om diepere vragen over te stellen.
Dit is het Kinderboek voor de Maand van de Filosofie. Behalve: dit is geen kinderboek, maar een boek voor 14+. Uiteraard heel goed geschikt om met jongeren te filosoferen over "zorgen voor/om" (het thema in 2025), maar ik vond het wat te voor de hand liggend en miste de ´poëzie´ ( of het suggestieve) waar Marco Kunst zo goed in is. Wel heel spannend en vlot geschreven!
Na het steengoede ´Patroon´ en het geweldige ´Het touw en de waarheid' vind ik dit boek een beetje mager uitvallen.