What do you think?
Rate this book
Cykl z Wampirem #3
Upír z partaje
Komunismus ustupuje krvelačnému kapitalismu. Což ale vůbec neznamená, že je najednou všechno skvělé.
Byl to tak dobrý plán, co se mohlo stát?! Měly být zisky z vyšroubovaných norem dovolené v Bulharsku. Mělo být vykořisťování a pobízení dělnické třídy bičem v ruce vypaseného buržousta s doutníkem v zubech. Mělo být tak hezky. Mělo. Ale ono se to...
Upíři prožívají hromadu traumat: nejdříve je zaměstnavatel posílá na dovolenou. Jak je známo, nejhorší na rekreaci je to, že není co na práci. A bez práce člověk hloupne. Upír také, protože i upíři jsou lidé, jen o něco mrtvější.
Následně drátovna krachuje, navzdory skvělému záchrannému plánu, který měl rozhodným a vítězným krokem přivést pokulhávající podnik do krvelačného kapitalismu. A zase – nejhorší na tom, že nemáte práci, je to, že není nic na práci.
Možná kvůli těmto špatným zážitkům nemají naši upíři vůči bývalým estébákům tolik trpělivosti jako dřív. Vůbec je nová realita tak nějak... překvapivě podobná té staré.
Inu, kapitalismus už viditelně dorazil, ale kapitalisty zapomněli dovézt.
Byl to tak dobrý plán, co se mohlo stát?! Měly být zisky z vyšroubovaných norem dovolené v Bulharsku. Mělo být vykořisťování a pobízení dělnické třídy bičem v ruce vypaseného buržousta s doutníkem v zubech. Mělo být tak hezky. Mělo. Ale ono se to...
Upíři prožívají hromadu traumat: nejdříve je zaměstnavatel posílá na dovolenou. Jak je známo, nejhorší na rekreaci je to, že není co na práci. A bez práce člověk hloupne. Upír také, protože i upíři jsou lidé, jen o něco mrtvější.
Následně drátovna krachuje, navzdory skvělému záchrannému plánu, který měl rozhodným a vítězným krokem přivést pokulhávající podnik do krvelačného kapitalismu. A zase – nejhorší na tom, že nemáte práci, je to, že není nic na práci.
Možná kvůli těmto špatným zážitkům nemají naši upíři vůči bývalým estébákům tolik trpělivosti jako dřív. Vůbec je nová realita tak nějak... překvapivě podobná té staré.
Inu, kapitalismus už viditelně dorazil, ale kapitalisty zapomněli dovézt.
368 pages, Paperback
First published April 4, 2018
10 people are currently reading
125 people want to read
About the author
Andrzej Pilipiuk
90 books461 followersPolish humoristic fantasy and science fiction writer. According to university degree an archeologist.
Debuted in 1996 with short story Hiena, first appearence of Jakub Wędrowycz - an alcoholic, civil exorcist - who later become a character of many short stories gathered in 5 books.
In 2002 he got Janusz A. Zajdel Award for short story Kuzynki (Cousins), extended later into book and sequels. Kuzynki, Księżniczka (Princess) and Dziedziczki portray the adventures of 3 women: an over 1000-years old teenage vampire, a 300-year old alchemist-szlachcianka, and her relative, a former Polish secret agent from CBŚ (Polish 'FBI'). A recurring character in the series alchemist Michał Sędziwój, and the universe is the same as the one of Wędrowycz (who makes appearances from time to time).
Debuted in 1996 with short story Hiena, first appearence of Jakub Wędrowycz - an alcoholic, civil exorcist - who later become a character of many short stories gathered in 5 books.
In 2002 he got Janusz A. Zajdel Award for short story Kuzynki (Cousins), extended later into book and sequels. Kuzynki, Księżniczka (Princess) and Dziedziczki portray the adventures of 3 women: an over 1000-years old teenage vampire, a 300-year old alchemist-szlachcianka, and her relative, a former Polish secret agent from CBŚ (Polish 'FBI'). A recurring character in the series alchemist Michał Sędziwój, and the universe is the same as the one of Wędrowycz (who makes appearances from time to time).
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 31 reviews
June 10, 2018
In my opinion the worst book from the Pilipiuk's series about wampires in PRL. And why everywhere author put Jakub Wędrowycz? I know, Jakub is author the most famous character but still is another series not necessary. The best part of this book is "Hunters" novel. "Grandma" could be good but it's more about Brona chef and grandma is in the background.
June 13, 2018
Pan Pilipiuk jest bardzo płodnym autorem, nie mam pojęcia, czy Fabryka Słów mu ustala limity, czy sam zbiera pieniądze na spłatę kredytu, w każdym bądź razie to już któraś z kolei książka, która jest zwyczajnie słaba i nieśmieszna. Raport z Północy - słaby, ostatni Wędrowycz - też słaby. Może by tak zrobić sobie przerwę i odpocząć przez chwilę?
April 1, 2022
Kolejne podejście do pewnego pisarza rodem z Wojsławic na którego chyba wylano ostatnimi czasy tyle pomyj ile się da, niestety często słusznie, chociaż pokolenie gimnazjalnej fantastyki wciąż ma jakiś sentyment do niego.
Cykl o wampirach w PRLu (nie mylić z cyklem o wampirkach z czasów nam bliższych, zresztą sporo lepszym, bo pisanym z jakimś pomysłem) dobrnął powoli do chwili przemian w III RP i chyba w tym momencie powinien być już zakończony na zawsze. Właściwie tylko jedno opowiadanie z zbieraniem grzybów podczas zimy, spowodowało lekki uśmiech na mojej twarzy, reszta była albo zła (no może jeszcze ta z łowcami wampirów miała potencjał, ale skończyło się jak to zazwyczaj bywa), albo bardzo zła (żydowski spadkobierca, wampir nakładający czynsze po zmianach, serio?) im dalej w las tym gorzej. Pisanie o głupotach każdego z systemów (tu oczywiście tego jedynego, słusznego) kiedyś może i bawiło, ale gdy jest to powtarzane cały czas do znudzenia, a emeryci wyjmują broń i prowadzą gang (Wojsławice w Warszawie ;p) to już tylko wzbudza znużenie tematem.
Teraz mam jeszcze przed sobą kolejny tom opowiadań...czy czytać...
Cykl o wampirach w PRLu (nie mylić z cyklem o wampirkach z czasów nam bliższych, zresztą sporo lepszym, bo pisanym z jakimś pomysłem) dobrnął powoli do chwili przemian w III RP i chyba w tym momencie powinien być już zakończony na zawsze. Właściwie tylko jedno opowiadanie z zbieraniem grzybów podczas zimy, spowodowało lekki uśmiech na mojej twarzy, reszta była albo zła (no może jeszcze ta z łowcami wampirów miała potencjał, ale skończyło się jak to zazwyczaj bywa), albo bardzo zła (żydowski spadkobierca, wampir nakładający czynsze po zmianach, serio?) im dalej w las tym gorzej. Pisanie o głupotach każdego z systemów (tu oczywiście tego jedynego, słusznego) kiedyś może i bawiło, ale gdy jest to powtarzane cały czas do znudzenia, a emeryci wyjmują broń i prowadzą gang (Wojsławice w Warszawie ;p) to już tylko wzbudza znużenie tematem.
Teraz mam jeszcze przed sobą kolejny tom opowiadań...czy czytać...
May 4, 2018
Im dalej w las, tym bardziej politycznie. Ja już niestety nie mogę Pilipiuka czytać, niestety...
Tendencja jest wyraźna i od dłuższego czasu. Ale jak doszło do oceniania Okrągłego Stołu w całkowicie negatywny sposób, to, hm, nie zdzierżyłam. Doczytałam do końca. Odłożyłam na półkę. Poważnie się zastanawiam, czy czytać nowe dzieła wiekopomne.
Generalnie, niewymuszone opowiadanka, w znanym świecie, ze znanymi bohaterami. Przyjemne. Choć wiadomo, że wszyscy i tak czekają na Wędrowycza, ew. Storma :)
Tendencja jest wyraźna i od dłuższego czasu. Ale jak doszło do oceniania Okrągłego Stołu w całkowicie negatywny sposób, to, hm, nie zdzierżyłam. Doczytałam do końca. Odłożyłam na półkę. Poważnie się zastanawiam, czy czytać nowe dzieła wiekopomne.
Generalnie, niewymuszone opowiadanka, w znanym świecie, ze znanymi bohaterami. Przyjemne. Choć wiadomo, że wszyscy i tak czekają na Wędrowycza, ew. Storma :)
May 15, 2018
Książki Pilipiuka są jak czipsy. Te są naprawdę smaczne
February 8, 2025
Za mě asi nejslabší díl, ale i tak je to jediná věc, kterou jsem chtěla na začátku roku číst. Bude se mi stýskat, ne že ne. :,-)
September 3, 2025
Lekka, fajnie się czyta, można poczuć realia czasów minionych
April 30, 2018
Troszkę mniej śmieszny, niż poprzedni Wampir z MO, ale oczywiście nie ma to wpływu na ocenę oraz poziom zabawy, bo te jak, zawsze u Pana Pilipiuka najwyższych lotów. Nie mam pojęcia jak udaje mu się wykreować tak barwnie, tak wiele epok i wiedzy specjalistycznej, ale z pewnością niebagatelną rolę odgrywa tu po prostu talent. A i tak najciekawsze jest ostatnie zdanie tej książki: Jakub Wędrowycz powróci...
August 2, 2019
Mierne zakończenie ciekawego cyklu
September 13, 2021
Tym razem nie miałam już reakcji „wow”, ponieważ wiedziałam, czego się spodziewać. Mimo wszystko się nie zawiodłam.
Uważam, że to gratka dla każdego fana humoru Barejowskiego. Absurdy komunizmu i odniesienia do kultury tamtego czasu stanowią uniwersalny środek rozweselający.
Kolejnym plusem są ciekawostki historyczne w wątku hrabiego. Widać, że Pilipiuk ma za sobą studia związane z tą dziedziną (choć mam świadomość, że archeologia to jednak odrębna nauka). Z tego powodu w jednym z opowiadań fascynujące jest śledzenie dyskusji na temat postrzegania wydarzeń z okresu końca Rzeczypospolitej. Dla mnie, jako historyka, naprawdę fascynujące, choć to wszystko wiem. Przypomina to czytanie stronniczego źródła.
Dodatkiem tego tomu jest zawarcie w nim okresu przemian końca lat osiemdziesiątych i początku dziewięćdziesiątych. Partyjniacy stający się burżuazyjnymi kapitalistami, wracający po swoją własność byli właściciele kamienic, dopłacanie za cierpienie z czasu realnego socjalizmu – choć wszystko potraktowane jest z ogromnym humorem, Pilipiukowi udało się oddać klimat budzącego się rynku i nowej sytuacji politycznej.
By dobrze bawić się na tym zbiorze, trzeba jednak podejść do wszystkiego z dystansem, a najlepiej być fanem komedii z okresu komunizmu i w pewien sposób fascynować się kulturą Polski Ludowej. Wtedy jest to idealny przerywnik od trudniejszej literatury, a dostrzeganie kolejnych nawiązań (pop)kulturowych sprawia ogromną satysfakcję.
Uważam, że to gratka dla każdego fana humoru Barejowskiego. Absurdy komunizmu i odniesienia do kultury tamtego czasu stanowią uniwersalny środek rozweselający.
Kolejnym plusem są ciekawostki historyczne w wątku hrabiego. Widać, że Pilipiuk ma za sobą studia związane z tą dziedziną (choć mam świadomość, że archeologia to jednak odrębna nauka). Z tego powodu w jednym z opowiadań fascynujące jest śledzenie dyskusji na temat postrzegania wydarzeń z okresu końca Rzeczypospolitej. Dla mnie, jako historyka, naprawdę fascynujące, choć to wszystko wiem. Przypomina to czytanie stronniczego źródła.
Dodatkiem tego tomu jest zawarcie w nim okresu przemian końca lat osiemdziesiątych i początku dziewięćdziesiątych. Partyjniacy stający się burżuazyjnymi kapitalistami, wracający po swoją własność byli właściciele kamienic, dopłacanie za cierpienie z czasu realnego socjalizmu – choć wszystko potraktowane jest z ogromnym humorem, Pilipiukowi udało się oddać klimat budzącego się rynku i nowej sytuacji politycznej.
By dobrze bawić się na tym zbiorze, trzeba jednak podejść do wszystkiego z dystansem, a najlepiej być fanem komedii z okresu komunizmu i w pewien sposób fascynować się kulturą Polski Ludowej. Wtedy jest to idealny przerywnik od trudniejszej literatury, a dostrzeganie kolejnych nawiązań (pop)kulturowych sprawia ogromną satysfakcję.
November 4, 2019
Kolejny, trzeci tom serii z warszawskimi wampirami. Andrzej Pilipiuk delikatnie odświeżył formułę. Początkowe opowiadania jak dawniej toczą się w późnym PRL, ale kolejne już w czasach transformacji ustrojowej. Dzięki temu możemy przypomnieć sobie takie klimaty jak "przejmowanie" przedsiębiorstw państwowych przez członków nomenklatury, mafie wymuszające haracz za "ochronę", czy firmy zajmujące się ściąganiem długów od tych co nie płacą spółkom byłych towarzyszy z UB i KC.
W opowiadaniu "Audyt", sam towarzysz Pierwszy (w ciemnych okularach) odwiedza w UB tajny Wydział Z (od zabobon) pod wodzą majora Nefrytowa i zdradza plan kontrolowanej transformacji. Na wszelki wypadek powstał pomysł zabezpieczenia najcenniejszych kadr przed gniewem ludu. Miałyby zostać zamienione w wampiry.
Jak wiemy z historii, aż taka zapobiegliwość okazała się zbyteczna - wystarczyły haki w postaci teczek (Bolek itd.), a społeczeństwo z dziwną apatią zniosło olbrzymie bezrobocie i inflację, które zubożyły większość ludzi. Aczkolwiek widząc ciągle w telewizorze twarze towarzyszy z PRL i ich agentów oraz ich uporczywe sabotowanie wszelkich prób naprawy państwa, można się zastanowić czy może awaryjny plan towarzysza Pierwszego został jednak zrealizowany?
Niezła rozrywka, a dla tych którzy nie pamiętają okresu transformacji ustrojowej, może być to też krótka lekcja poglądowa.
W opowiadaniu "Audyt", sam towarzysz Pierwszy (w ciemnych okularach) odwiedza w UB tajny Wydział Z (od zabobon) pod wodzą majora Nefrytowa i zdradza plan kontrolowanej transformacji. Na wszelki wypadek powstał pomysł zabezpieczenia najcenniejszych kadr przed gniewem ludu. Miałyby zostać zamienione w wampiry.
Jak wiemy z historii, aż taka zapobiegliwość okazała się zbyteczna - wystarczyły haki w postaci teczek (Bolek itd.), a społeczeństwo z dziwną apatią zniosło olbrzymie bezrobocie i inflację, które zubożyły większość ludzi. Aczkolwiek widząc ciągle w telewizorze twarze towarzyszy z PRL i ich agentów oraz ich uporczywe sabotowanie wszelkich prób naprawy państwa, można się zastanowić czy może awaryjny plan towarzysza Pierwszego został jednak zrealizowany?
Niezła rozrywka, a dla tych którzy nie pamiętają okresu transformacji ustrojowej, może być to też krótka lekcja poglądowa.
May 2, 2021
Istnieje dosyć duża szansa, że nie zawsze jest mi po drodze do wszystkich dzieł pana Pilipiuka, jednakowoż serię o Wędrowyczu i Wampirach żyjących w Polskiej komunie, pochłaniam prawie bezkrytycznie w każdej ilości.
Podobnie jak w dwóch poprzednich tomach, mamy do czynienia z Warszawskimi wampirami. Większość historii oscyluje wokół Marka i Igora, żyjących na Pradze, cenionych specjalistów z fabryki snopowiązałek. Mieszka z nimi Gosia, która zwampirzyła się mimo pochodzenia z rodziny zaciekłych komunistów. Mamy jeszcze Hrabiego, Profesora i Dziadka Weterana. Każda z tych postaci dostaje swoje pięć minut, więc nie może zabraknąć, polującej na nich Ubecji.
Kto zna książki, wie, że są zbudowane z opowiadań i jak to w podobnych zbiorach bywa, niektóre są lepsze, inne gorsze. Mi osobiście najbardziej przypadła do gustu historia wyjazdu nad morze naszej cudownej trójki i przygoda ze statkiem widmo oraz przyjazd ludzi z amerykańskiej fundacji Van Helsinga, którzy otrzymali zlecenie na nasze wampiry. Ten humor przemawia do mnie i bardzo się lubię z postaciami wykreowanymi w uniwersum autora. Poza wszystkim chciałam się trochę przeprosić z audibookami i wybór padł właśnie na „Wampira z KC” w interpretacji pana Macieja Kowalika. Bardzo przyjemnie się słuchało i polecam serdecznie, zarówno samą lekturę jak i wersję czytaną.
https://angeliconpoint.blogspot.com/
Podobnie jak w dwóch poprzednich tomach, mamy do czynienia z Warszawskimi wampirami. Większość historii oscyluje wokół Marka i Igora, żyjących na Pradze, cenionych specjalistów z fabryki snopowiązałek. Mieszka z nimi Gosia, która zwampirzyła się mimo pochodzenia z rodziny zaciekłych komunistów. Mamy jeszcze Hrabiego, Profesora i Dziadka Weterana. Każda z tych postaci dostaje swoje pięć minut, więc nie może zabraknąć, polującej na nich Ubecji.
Kto zna książki, wie, że są zbudowane z opowiadań i jak to w podobnych zbiorach bywa, niektóre są lepsze, inne gorsze. Mi osobiście najbardziej przypadła do gustu historia wyjazdu nad morze naszej cudownej trójki i przygoda ze statkiem widmo oraz przyjazd ludzi z amerykańskiej fundacji Van Helsinga, którzy otrzymali zlecenie na nasze wampiry. Ten humor przemawia do mnie i bardzo się lubię z postaciami wykreowanymi w uniwersum autora. Poza wszystkim chciałam się trochę przeprosić z audibookami i wybór padł właśnie na „Wampira z KC” w interpretacji pana Macieja Kowalika. Bardzo przyjemnie się słuchało i polecam serdecznie, zarówno samą lekturę jak i wersję czytaną.
https://angeliconpoint.blogspot.com/
December 31, 2018
Coś się zgubiło
Kiedy brałem do ręki te książkę liczyłem na sporo więcej. Wampir z M3 był przezabawny, ale widać że pisząc kolejne części autor coraz bardziej traci koncept.
Książka znów jest serią luźno powiązanych ze sobą opowiadań, stopniowo przeprowadzających bohaterów przez schyłek PRL do początku burzliwych lat 90tych. Taki wybór formy jest raczej dobry, bo Pilipiuk zupełnie nie radzi sobie z formami dłuższymi i próba stworzenia powieści prawdopodobnie skończyłaby się jakaś straszną porażką.
Niestety, forma krótsza wiąże się z szybszym wyczerpywaniem pomysłów i utratą świeżości, więc w efekcie książka stała się nieco nudnawa. Miałem wrażenie że niektóre opowiadania autor zaczął z ikrą, ale po chwili nieśmiertelne i niepokonane wąpierze zakończyły je szybko i nudno. Na przestrzeni kolejnych książek zmieniły się po prostu w dziarski oddział Mary Sue z zębami, co zabija absolutnie jakiekolwiek zaangażowanie w czytanie.
Grepsy owszem niektóre zabawne, ale też już nie tak bardzo jak kiedyś. Pilipiuk chwali się niezwykłą szybkością z jaką pisze książki i niestety to widać. Myślę że dopracowanie tematu bardzo dobrze by książce zrobiło. A tak słabe 3/5 i więcej nie będzie.
Kiedy brałem do ręki te książkę liczyłem na sporo więcej. Wampir z M3 był przezabawny, ale widać że pisząc kolejne części autor coraz bardziej traci koncept.
Książka znów jest serią luźno powiązanych ze sobą opowiadań, stopniowo przeprowadzających bohaterów przez schyłek PRL do początku burzliwych lat 90tych. Taki wybór formy jest raczej dobry, bo Pilipiuk zupełnie nie radzi sobie z formami dłuższymi i próba stworzenia powieści prawdopodobnie skończyłaby się jakaś straszną porażką.
Niestety, forma krótsza wiąże się z szybszym wyczerpywaniem pomysłów i utratą świeżości, więc w efekcie książka stała się nieco nudnawa. Miałem wrażenie że niektóre opowiadania autor zaczął z ikrą, ale po chwili nieśmiertelne i niepokonane wąpierze zakończyły je szybko i nudno. Na przestrzeni kolejnych książek zmieniły się po prostu w dziarski oddział Mary Sue z zębami, co zabija absolutnie jakiekolwiek zaangażowanie w czytanie.
Grepsy owszem niektóre zabawne, ale też już nie tak bardzo jak kiedyś. Pilipiuk chwali się niezwykłą szybkością z jaką pisze książki i niestety to widać. Myślę że dopracowanie tematu bardzo dobrze by książce zrobiło. A tak słabe 3/5 i więcej nie będzie.
November 29, 2020
Very disappointing , the worse Pilipiuk's book I read so far. It's been a shame, as the PRL vampire series is a great theme. Unfortunately, it feels like Pilipiuk was forced to write the next part without having a good plan to start with: there is no strong story to lead, the main characters are portaited briefly, it all feels flat and forced. No mentioning poor dialogs, and terrible, not funny jokes. It took me 5 months to go through it, and it's incredible: he's writing is so entertaining and easy-going that you just go through it in couple of hours, unfortunately that wasn't the case here : stay away, especially if you are a fan.
November 9, 2020
Ostatni tom trylogii o warszawskich wampirach. Mnóstwo humoru i ciekawe tło historyczne, choć mam mieszane uczucia w stosunku do zakończenia. Książkę przesłuchałam w formie audiobooka i największym jej plusem był lektor - Maciej Kowalik. Poprzednią część czytał dość średnio, ale tym razem wczuł się w każdą postać i wyszło świetnie.
July 1, 2018
Calkiem fajne, na pewno nie rozczarowuje. Niestety tylko wiecej tego samego, braklo jakiejs nowosci. No i zapowiedz wedrowycza...
July 3, 2018
Losy wampirow dobrze sie czyta z nutka gorzkiej prawdy o czasach zmian.
September 20, 2018
Pilipijjt coraz słabiej pisze..
May 23, 2019
To ksiąszka z krotkimi historykami była łatwa i szmieszna
April 18, 2021
Rewelacja. Nic tylko czytać. Polecam☺️
August 30, 2022
Fun and light read. Gives enough of that socialist era vibe to feel it but does not overwhelm with it. Everything is nicely balanced and finale is great!
September 21, 2022
Good one :D
November 7, 2022
Bardzo ciekawe opowiadania, które osadzone są w czasach PRL
May 17, 2023
To była ostatnia próba czytania czegokolwiek tego autora. Pomysł nie głupi ale opowiadania sa sztampowe, pełne stereotypów, ani ciekawe ani straszne
September 19, 2024
Kapitalizm w wykonaniu seniorki nieboszczki? Yea!
December 2, 2024
Czytało się spoko ale zakończenie totalnie mnie rozczarowało i w jednym momencie straciłam całą sympatię do wampirasów. 1,5 gwiazdy 🥹
March 26, 2025
"Kompromis po polsku: wilk będzie głodny i owca rozszarpana."
Displaying 1 - 30 of 31 reviews