Op een kinderboerderij in Amsterdam-Noord verdwijnt op klaarlichte dag een 7-jarig jongetje. Het is het oppaskind van de beste vriendin van Kyra Slagter, Sophie, en het drama voltrekt zich waar Kyra en Sophie bij zijn. Beide meiden zoeken dagenlang, maar van het kind wordt geen spoor gevonden. Onder leiding van Maud Mertens van de Amsterdamse politie wordt een grootschalige zoektocht georganiseerd. Heel Nederland leeft mee als er meer kinderen verdwijnen, sommigen pas 4 jaar oud, van openbare plekken in Noord-Holland: Artis, de camping in Bakkum, het strand bij Bloemendaal. Maud Mertens ligt onder vuur. Ooit maakte ze een inschattingsfout waardoor een jong kind overleed. Wie zegt dat zij de juiste persoon is om deze zaak op te lossen? Als het lichaam van een van de ontvoerde kinderen gevonden wordt, blijkt dat de ontvoerders nergens voor terugdeinzen. Dan stopt het roven even plotseling als het begon.
Kyra Slagter is begonnen aan het eerste jaar van de opleiding forensische recherche van de Hogeschool van Amsterdam. Ze onderzoekt de herkomst van de ansichtkaarten die haar vermiste zus Sarina vier jaar eerder stuurde. Hoe is het mogelijk dat de kaarten niet eerder aankwamen? Wat is er waar van de informatie op de kaarten? Tegelijkertijd laat ook de verdwijning van het oppaskind haar geen seconde los. Maud worstelt met oude demonen. Kyra jaagt op de geest van haar oudere zus en op de man die ze verantwoordelijk houdt voor haar vermissing. Voor beide vrouwen wordt het opsporen van de kinderrovers zo een bittere noodzaak.
‘IJskoud’ leest erg snel, dit komt door natuurlijk door de prettige schrijfstijl van Isa Maron, maar ook omdat het boek erg toegankelijk is opgesteld in korte hoofdstukken, met vaak cliffhangers op het eind. Na elk kort hoofdstuk dacht ik: ‘nog maar eentje, even verder lezen…’ en zo ging er onbewust een uur voorbij en sliep ik weer veel te laat. Echt, ik hou van zulke thrillers! Een thriller moet vaart en spanning hebben, mij vasthouden en vooral mij nieuwsgierig maken… zo erg, dat ik niet meer wil en kan slapen… Dat is met ‘IJskoud’ gelukt!
Een fijne thriller van eigen bodem met een specifiek thema. Er verdwijnen kinderen. Kinderen met talenten. Maar waar zit het verband binnen deze ontvoeringen en waarom zoveel?
Kyra is begonnen met haar opleiding Forensisch Rechercheur en mag van rechercheur Maud Mertens zich niet bemoeien met deze zaak nadat ze in deel 1 zelfstandig op onderzoek uit ging en daarbij zwaar gewond raakte. Door deze ontvoeringen raakt de zaak van Kyra's zus Sarina weer in het slob. Dus gaat ze zelf op zoek naar aanwijzingen in de verdwijning van haar oudere zus van vier jaar geleden.
Tegelijkertijd loopt in dit deel het verhaal door uit deel 1 van het gevonden meisje in Engeland. Het meisje dat niet praat en niet weet wie ze is.
Vond het weer een erg fijn verhaal. Ik luisterde naar dit boek in de Luisterbieb app.
Afgelopen zomer bracht Isa Maron ons het eerste deel van haar 4 delige serie de Noordzeemoorden. Galgenveld, de titel van het eerste deel, kreeg al snel bekendheid door een grote mediacampagne en het regende vele positieve reacties. Zelf was ik ook enorm enthousiast en keek met smart uit naar het vervolg. Dat de auteur niet heeft stilgezeten, mag gezegd worden, want binnen een half jaar is het tweede deel er al, met de titel IJskoud.
Het begint allemaal met de verdwijning van de 7 jarige Jesse van Dijk, die zomaar van het één op het andere moment spoorloos is, is het kind weggelopen of is er sprake van ontvoering? Dit wordt al snel duidelijk als er meer kinderen verdwijnen. Dit speelt zich allemaal heden ten dage af, rond de intocht van Sinterklaas.
Met IJskoud kunnen we ons weer verliezen in Isa's heerlijke schrijfstijl, met humor, realiteit en actualiteit. Goed uitgediepte karakters die steeds meer uit de verf komen en ook worden er verbanden gelegd naar het eerste deel. Voor de mensen die dit geweldige boek gemist mochten hebben. Maar uiteraard wil je niets missen van deze geweldige serie dus ik zou zeker ook het eerste deel lezen. Het hele verhaal speelt zich allemaal als een film af in je gedachten en ook de (mysterieuze) stukken in Londen vind ik bijzonder boeiend.
Het verhaal van Kyra gaat verder, die dieper op de zaak van haar verdwenen zus Sarina induikt. En we komen uiteraard ook meer te weten van Maud, die met een klopjacht op de daders bezig is, in een zaak waarin elke minuut telt en daarnaast ook nog worstelt met haar eigen drukke leven en verleden. Het boek is weer lekker spannend, hoewel ik soms wel enige gruwel elementen uit het eerste deel mistte, ook waren er een paar toevalligheden waar ik me in eerste instantie aan stoorde, maar dit maakt Isa goed door hier later alsnog een verklaring voor te geven. Enkele dingen in deze lopende zaak duurden naar mijn idee soms iets te lang, maar dit maakt de auteur weer goed in het slotstuk.
Met IJskoud bewijst Isa wederom dat ze een auteur is om in de gaten te houden. De Noordzeemoorden is smullen en verplichte kost voor elke thrillerfan en leent zich ook bijzonder goed voor een tv-serie of verfilming. Met nog 2 boeken op stapel en de filmrechten die door A-film aangekocht zijn, kan ik en de inmiddels grote schare fans hier nu al reikhalzend naar uitkijken!
Na het eerste deel gelezen te hebben van ‘De Noordzeemoorden’ ben je toch wel heel benieuwd naar deel twee. Het begint al met de cover, bij deel een ligt er een reddingsboei in een woeste zee, bij deel twee zie je een verloren popje liggen op laag water. Dan begrijp je bijna al dat het over kinderen gaat. Deel twee gaat over ontvoeringen van kleine kinderen, die zomaar zonder spoor achter te laten verdwijnen. Een zaak voor Maud Mertens en haar team. Maar ook Kyra, gaat verder in het onderzoek naar haar verdwenen zusje Sarina. Het verhaal gaat als rode draad gewoon weer verder waar deel een is gestopt. De cursief gedrukte gedeeltes laten ons lezers geloven dat dit over de verloren zus gaat van Kyra. Maar de tijd zal het leren of dit zo is. Ondertussen bijt iedereen zich vast in het onderzoek naar de verdwenen kinderen. Je voelt dat Maud er veel aangelegen is om dit tot een goed einde te brengen. Een zaak uit het verleden die niet goed is afgelopen komt steeds boven drijven in haar gedachten. Daardoor komt haar privéleven weer even op een laag pitje te staan, waar Maud erg veel moeite mee heeft. Dit deel is ook aanmerkelijk spannender en veel minder grof als het eerste deel. Je wordt meegevoerd op een golf van emoties. In elk hoofdstuk wordt er aandacht geschonken aan de kinderen. Je voelt gewoon hoe vreselijk bang de kinderen zijn. Hoe ze met elkaar proberen om te gaan, hoe ze elkaar willen steunen. Maar het grote monster van angst, pijn en onzekerheid wordt steeds groter. Het verhaal kruipt onder je huid en je hoopt zo dat de kinderen gevonden worden. Een thriller waar kinderen een hoofdrol in spelen is altijd spannend, want je wilt als lezer dat kinderen gewoon goed kunnen opgroeien. De schrijfstijl is prettig, de hoofdstukken vloeien mooi in elkaar over en doordat de spanning pagina na pagina wordt opgevoerd is het boek moeilijk weg te leggen. Het slot is spannend en alles wordt helemaal duidelijk, en je vraagt je af of dit echt zomaar zou kunnen gebeuren. Voor geld kan toch wel heel veel. De enige vraag die rest, hoe gaat het verder met Kyra en de verdwenen zus.
Wat lijkt de naam Kyra Slagter veel op de naam van een bekende thrillerauteur, valt me weer op.
Na het lezen was mijn eerste gedachte Wat een ontzettend goed geschreven thriller! Een vloeiend vervolg op het eerste deel 'Galgenveld' en weer heerlijk spannend om te lezen. Voor in het boek staat daar een korte samenvatting van, maar het eerste deel lezen is een pré. De personages zijn gegroeid daar waar dat nog mogelijk was. Met name de mens Maud Mertens is veel duidelijker geworden in het verhaal. Ze neemt nog een slok koffie, staat op en neemt een hap van haar brood terwijl ze Edwin gedag zwaait. In de auto bedenkt ze ineens dat ze elkaar vroeger kusten bij het weggaan. Maar ook Kyra maakt grote sprongen vooruit in haar leven en eigengereid als ze is gaat ze zelf op onderzoek uit.
Een heel goed gekozen cover. De keuze voor de titel IJskoud wordt duidelijk op een van de laatste bladzijden. Lekker korte hoofdstukken; dat leest vlot door. Duidelijke, afwisselende verhaallijnen die op het einde samen komen. Uitgezonderd de cursief gedrukte verhaallijn, deze komt nog niet samen met de andere lijnen. Daar wil ik graag zo snel mogelijk meer over lezen in het volgende deel van deze serie. De auteur heeft een mooie stijl van vertellen, bijvoorbeeld het beschrijven van een verliefdheid; Niet halsoverkop hysterisch verliefd, als getroffen door de bliksem, maar juist heel rustig en gloeiend als een ondergrondse veenbrand. Alsook een prachtige beschrijving van de zee; De zee ligt als een grijze reuzin te wachten tot ze weer mag bewegen. Eb, vloed, langzame deining of storm, haar is het om het even.
Het hele verhaal is nog niet verteld. De spanning stijgt! Laat ons niet te lang wachten op de volgende twee delen, is mijn verzoek aan deze auteur.
Wat heb ik weer genoten van deel 2 van de serie De Noordzeemoorden, IJskoud. Met dat ik begon werd ik meegezogen in het verhaal. IJskoud bestaat uit verschillende verhaallijnen. Het onderzoek naar de vermiste kinderen. Hoe Kyra verder gaat met haar zoektocht naar haar verdwenen zus Sarina. En het gedeelte wat schuin geschreven is, wie is het gevonden meisje Jane. Wie is zij. Waar komt ze vandaan?
De spanning van de verhaallijnen loopt enorm op.
Het plot van de vermiste kinderen blijft spannend tot op het eind.
Heerlijk was het om weer te lezen over Maud en Kyra!
De cover oogt IJskoud, wat de titel is van het boek. De eenzame pop die verwijst naar het verleden van iets wat Maud heeft meegemaakt!
Ik kijk nu al uit naar het vervolg van deze serie.
Der siebenjährige Jesse ist mit seiner Babysitterin Sophie Verster auf dem Kinderbauernhof. Als sie kurz die Nachricht einer Freundin auf ihrem Handy beantwortet, ist er verschwunden. Sophies Freundin Kyra Slagter hilft ihr bei der Suche; vor 4 Jahren ist ihre ältere Schwester Sarina spurlos verschwunden, direkt nach deren Abitur. Am Tag von Jesses Verschwinden ist der elfjährige Tommy mit der Geburtstagsgesellschaft seiner kleinen Schwester im Zoo. Als er seine Schwester zur Toilette begleitet, wird er auf einen Mann aufmerksam. Dann wird er bewusstlos. Maud Martens von der Amsterdamer Polizei ermittelt. Da verschwindet ein weiterer Junge.
Kyra hat Maud Martens vor einem Jahr kennen gelernt, bei den Ermittlungen zu ihrem ermordeten Lehrer, in „Dunkle Flut“. Auch wenn ich den Vorgänger gelesen habe, ist das definitiv nicht nötig. Es gibt kurze Rückblicke (leider mit Auflösungen zu Band 1), dazu wird einiges beschrieben, was quasi ZWISCHEN den beiden Büchern passierte beziehungsweise in der ferneren Vergangenheit, speziell bei Maud. Kyra ist dieses Mal nicht wesentlich an den Ermittlungen beteiligt, wohl aber weiter auf der Spur ihrer Schwester.
Die Handlung wechselt zwischen den Ermittlungen von Maud und der Situation von Kyra; dazu gibt es neben dem aus Band 1 fortgeführten Handlungsstrang um Mabels Schützling Sprünge in die Situation der Opfer. Letzteres – nun ja. Der Roman wird als Thriller klassifiziert, liegt für mich aber zwischen Krimi und Thriller; mit den Opfern direkt mitzuleiden, ist wohl der Thrillerstrang. Das ist jetzt hoffentlich ausreichend sarkastisch rübergekommen – der Roman ist wirklich gut auch als Krimi UND spannend dabei. Und mir reicht es, mir die Ängste der Kinder und ihrer Eltern vorzustellen – ALLE Details benötige ich nicht. Das ist jetzt aber ein generelles Problem, das ich mit modernen Thrillern habe, diesen gewissen Strang von Voyeurismus und somit kein besonderes Manko gerade dieses Buches.
Das Manko, dass ich eher sehe, sind gewissen Sprünge bei der Vergangenheit Mauds, die in der häppchenweisen Lieferung etwas nerven. Dazu fand ich die Auflösung etwas abgehoben. Interessanter ist für mich da der Part um Kyra und ihre Schwester sowie die Entwicklung in Mabels Umfeld. Ein sehr guter erster Band, gefolgt von einem durchwachsenen zweiten Band (mit zur Hälfte sehr guten Anteilen, zur anderen Hälfte eher mittelmäßigen) – das lässt mich immer noch sicher zum dritten Band greifen, in Bälde. Dazu hat die niederländische Autorin Isa Maron einen Weg gefunden, meinen „Cliffhanger-Hass“ in Büchern zu unterwandern: ein Handlungsstrang wird abgeschlossen, der um Sarina kann es naturgemäß nicht so leicht. Anmerkung: liebe Übersetzer: S. 270 „Muckefuck“? Das sagt heute kein junger Mensch mehr, damit sicher nicht Kyra. Nennt den Kaffee halt Brühe. S. 278 die Leute reden auf 78 Umdrehungen? Würde mir bitte ein Niederländer erklären, dass das eine Redensart ist? In deutscher Sprache jedenfalls nicht.
Nachtrag: Unlogischer Handlungsstrang
Im Buch kommt es zu einer Erschießung - Ursache ist, dass die Familie des Opfers - und damit seine Abstammung - eine andere war, als von den Tätern vorausgesetzt wurde. Aber: ALLE Familien waren vorher den Tätern bzw. den Auftraggebern bekannt, man hatte sie alle kennen gelernt, bei den Aufführungen. Damit ist es nicht logisch, dass die Täter überrascht gewesen sein können.
Ich stufe daher nachträglich das Buch noch von 4 auf 3 Sterne herab.
Dit boek heeft een aantal goede kanten, maar ook wat minpunten. Het boek heeft korte hoofdstukken en leest vlot. Daar hou ik wel van. Op een gegeven moment werd het ook wel spannend. Het wisselend perspectief is ook leuk, want zo kom je steeds meer te weten. Toch vind ik de zoektocht van Kyra naar huis interessanter dan de opsporing van de verdwenen kinderen. Het mysterie is wel interessant en de oplossing daarvan ook wel spannend, maar ik vind de reden waarom de kinderen ontvoerd werden totaal niet realistisch. Dat doet voor mij echt afbreuk aan het verhaal. Ook heeft Kyra lang niet zo’n grote rol in het opsporen van de verdwenen kinderen als ik verwacht had. Misschien dat ik de andere delen nog wel ga lezen, maar dat is omdat ik meer te weten wil komen over de verdwijning van Kyra’s zus. Hoewel het boek prima los te lezen is, ondanks de verwijzingen naar deel 1, raad ik toch aan om deel 1 eerst te lezen, omdat het mysterie van Kyra’s zus als rode draad door alle delen loopt.
Weer een goede thriller van Isa Maron Toegegeven, de plot was misschien wat mager. Maar een 3-tal verhaallijnen liepen feilloos door elkaar en maakten het geheel zeer aangenaam en afwisselend om lezen. De zoektocht naar Sarina is een volwassen verhaal in het verhaal geworden. Boeiend om lezen en moeilijk om neer te leggen Op naar de volgende!
Net als galgenveld gast deze onder ke huid zitten. Soms even weggelegd want het beeld dat ik in ieder geval bij vormde kwam aan. En de rode draad gaat maar door. Super geschreven echt een aanrader de serie De Noordzeemoorden.
In november verdwijnen er opeens 2 kinderen. Sophie ( de beste vriendin van Kyra Slaghter) is met haar oppaskind Jesse bij de kinderboerderij ‘De Buiktuin’ als die plotseling verdwijnt maar gelijktijdig ergens anders verdwijnt er ook ineens één kind. Kyra wordt gebeld door Sophie en gaat helpen zoeken . Tijdens de zoektocht op de kinderboerderij loopt Kyra Maud Mertens tegen het lijf. Dit is het begin van de mysterieuze wijze opeens overal kinderen verdwijnen. Na mate er steeds meer kinderen verdwijnen groeit de onrust in het gehele land. Kyra is inmiddels begonnen met de opleiding forensische recherche. Onlangs hebben ze kaarten van haar vier jaar geleden verdwenen zus Sarina bezorgd gekregen en begint een onderzoek . Waarom komen de kaarten pas na 4 jaar aan en tegelijkertijd laat de verdwijning van de kinderen haar niet los.
In IJskoud wordt de nachtmerrie van elke ouder werkelijkheid er verdwijnen op plotselinge en raadselachtige manier allerlei kinderen en niemand ziet er iets op het moment van de verdwijning. Vanaf het begin is de spanning voelbaar en wordt gedurende het verhaal alleen maar hoger opgevoerd. Maud kan hierdoor een oude zaak niet loslaten en wil dit nu zeker tot een goed einde brengen. Ondertussen gaat Kyra verder met haar onderzoek naar de verdwijning van haar zus . IJskoud is het tweede deel van de Noordzeemoorden en ook hier speelt de verdwijning van Kyra’s zus Saar een rol . Dit wordt wederom op een hele mooie manier in het verhaal verweven. IJskoud leest net als het eerste deel vlot en trek je het verhaal in en dit laat je ook niet meer los. IJskoud is minder hard ,rustiger en is mede hierdoor een stuk volwassener geworden . De karakters zijn mooi uitgediept en zijn sterker geworden. Isa is enorm gegroeid in dit boek dit beloofd wel wat voor het volgende deel . Ik kijk er in ieder geval erg naar uit en als het aan mij lig mogen deze twee delen bewerkt worden voor een tv serie.
Goed boek en leuke serie! Vond het eerste boek beter omdat daar naar mijn idee meer 'listige' verhaallijnen in zaten. Bij dit boek kon ik vaak wel raden wat er aan de hand was of wat er ging gebeuren. Toch zijn er nog twee mysteries die over alle boeken terug komen en waar ik erg benieuwd naar ben... Hoe zal dat aflopen? Zeker een aanrader om te gaan lezen!
IJskoud is het tweede deel van de Noordzee moorden serie. Het boek stond al een tijdje op mijn 'nog te lezen' lijstje, maar na het eerste deel moest ik kennelijk nog wat moed verzamelen. Ik vond dit deel beduidend beter dan het eerste. Dezelfde personages doen weer mee, maar op de een of andere manier vond ik ze minder irritant overkomen. Zelfs Kyra viel me mee... Het verhaal zelf loopt als een trein, genoeg vaart en spanning. Je wilt weten waarom al die kinderen ontvoerd worden. En zijn ze willekeurig gekozen of is er een diepere reden? Maud voert een enorm team aan om dit op te lossen... Voor mij een dik verdiende vier sterren. Op naar deel drie!
Wel onderhoudend, maar geen wereldtopper. Het is vast heel realistisch, al die suffe zijsporen en dergelijke en doorwerkte nachten waar de politie doorheen moet om bij de goede aanwijzingen te komen, maar bij tijd en wijle is het wat langdradig. En de reden van de ontvoeringen is ook wat over the top, maar goed, het levert wel een goed verhaal op, dus vooruit. Maar de zoektocht van Kyra naar haar verdwenen zus die door deze hele serie heen loopt is intrigerender dan de hoofdplot (dus waarschijnlijk dat ik de andere delen ook nog wel les, puur om te weten hoe die afloopt).
Verhaal speelt rond de vermissing en mishandeling van kleine kinderen. Je moet daar wel tegen kunnen anders kan je er beter niet aan beginnen. Als je eenmaal in het verhaal hoop je natuurlijk op een goed afloop voor deze kindertjes. De rode draad van alle boeken is de verdwenen zus. Eigenlijk vind ik dat het leukste van deze boeken. Ook dit boek laat geen Sarina zien maar er wordt wel een tipje van de sluier opgelicht.
In Ijskoud, deel 2 uit de serie de Noordzee moorden, wordt het oppas kind van Kyra's vriendin Sophie ontvoerd. Al snel blijkt dat hij niet het enige kind is en verdwijnen er achter elkaar kinderen op verschillende plaatsen in Nederland.
Wederom een spannend boek waarbij op de achtergrond het verhaal van de verdwijning van Sarina, de zus van Kyra, zich langzaam ontwikkeld. Zelden Nederlandse thrillers meegemaakt die zo spannend en goed geschreven zijn.
Slecht boek met verschillende door elkaar lopende verhaallijnen. Er zitten veel rare zinnen in dat ik echt vaak stukken opnieuw moest lezen om het nou te begrijpen. Ook het einde was heel abrubt en er was een super lange opbouw en een heel kort einde. Ook was er op één probleem geen oplossing, dus een soort open einde. Geen aanrader
Heel intens tweede deel in de serie De Noordzee Moorden. De beschrijving van de stille toch greep me echt naar de keel bijvoorbeeld. De verhalen van Maud en Kyra zijn minder met elkaar verweven dan in het eerste deel maar er is nog genoeg dat roept om het derde deel.
Het eerste deel uit deze reeks 'Galgenveld' vond ik ongewoon goed, spannend met geloofwaardige personages. Het tweede deel kon me minder bekoren. Het boek is opnieuw goed geschreven, met levensechte personages, maar de premisse (de reden waarom de kinderen ontvoerd werden) kon me niet overtuigen.
Spannende opbouw; kinderen die worden ontvoerd. Weinig zicht op de dader(s); climax in de Rotterdamse haven erg matig. Verhaallijn Schotse meisje / Sarina komt langzaam op gang nu, benieuwd naar het vervolg.
Laat de nodeloze wrede beschrijvingen weg. Geen rondspattend bloed en afgehakte hoofden .... Laat de suggestie zijn werk doen, het zou het verhaal niet naar beneden halen. Ik zal deel twee nog lezen, de inhouding boeiend en de personages ça va. We zien wel.