حیات ذهن جلد اول: تفکر

by Hannah Arendt, مسعود علیا (Translator)

آرنت طرح حیات ذهن را در قالب سه جلد ریخت : تفکر ، اراده و داوری . متأسفانه مرگ آرنت در سال 1975 مجال اتمام این طرح را از او گرفت . او در این هنگام دو جلد نخست را به پایان رسانده بود که پس از مرگش در سال 1978 چاپ شدند ولی از جلد سوم چیزی جز یادداشت‌هایی در کار نبود . گفته شده که درست پس از مرگ آرنت نخستین صفحه جلد سوم در ماشین تحریر او یافت شد که فقط حاوی عنوان نوشته و دو سرلوحه از سیسرون و گوته بود . حیات ذهن و وضع بشر دو اثر فلسفی‌تر آرنت محسوب می‌شوند که هر کدام عمدتاً با وجهی از مسئله نظر و عمل سر و کار دارند . اگر در وضع بشر دغدغه آرنت کاوش در زندگی وقف عمل است ، در حیات ذهن به حیطة نظر و قوای ذهن می‌پردازد و در این میان کار را با کاوش در قوة تفکر آغاز می‌کند

Genres: Philosophy, Nonfiction, Psychology

324 pages, Paperback

First published January 1, 1971

About the author

Hannah Arendt (1906 – 1975) was one of the most influential political philosophers of the twentieth century. Born into a German-Jewish family, she was forced to leave Germany in 1933 and lived in Paris for the next eight years, working for a number of Jewish refugee organisations. In 1941 she immigrated to the United States and soon became part of a lively intellectual circle in New York. She held a number of academic positions at various American universities until her death in 1975. She is best known for two works that had a major impact both within and outside the academic community. The first, The Origins of Totalitarianism, published in 1951, was a study of the Nazi and Stalinist regimes that generated a wide-ranging debate on the nature and historical antecedents of the totalitarian phenomenon. The second, The Human Condition, published in 1958, was an original philosophical study that investigated the fundamental categories of the vita activa (labor, work, action). In addition to these two important works, Arendt published a number of influential essays on topics such as the nature of revolution, freedom, authority, tradition and the modern age. At the time of her death in 1975, she had completed the first two volumes of her last major philosophical work, The Life of the Mind, which examined the three fundamental faculties of the vita contemplativa (thinking, willing, judging).

Reviews

[مسعود حسینی · Rating 3 out of 5]

مهمترین مطلبی که تو این کتاب بود برام، تفسیر آرنت از تمایز کانتی بین عقل و فهم بود. به نظر آرنت فهم رانه بشری برای شناخت جهانه، اما عقل رانه بشری برای معناجوییه! این دو همیشه باید از هم تفکیک بشن: انسان نه تنها می خواد بشناسه، بلکه دنبال معناست. خدا وجود دارد نه کاذب نه صادق، اما سرشار از معناست.
عقل نظری کانت با تفکر که آرنت و هایدگر مراد می کنن یکیه.

[Leo Van gerwen · Rating 4 out of 5]

De Duits-Joodse filosofe Hannah Arendt heeft niet alleen baanbrekende werken geschreven over politieke theorie en het actieve leven, maar ook een klassieke studie over het denken. Levert denken iets op? Heeft het nut? Lost denken de problemen van de wereld op? Geeft het de kracht om te handelen? Is er een verband tussen gedachteloosheid en kwaad, tussen het verwaarlozen van de denkactiviteit en het plegen van misdrijven?

[Emily Ockerman · Rating 5 out of 5]

Fantastic. Hands down in the top 5 best philosophy books I've ever read. Andrew keeps telling me willing is better and I can't imagine how.

Specifically the last 50 pages of Thinking blew my mind (lol). So. Amazing. Arendt has a gift of presenting that with which we think we are so intimate (our minds) in a way that makes them seem so new and unusual. I love her.

[Anna · Rating 5 out of 5]

Hannah Arendt in her final work shows human's activity in areas of thinking and willing. Work on the last part of The life of the mind was interrupted by Arendt's death. Thinking and Willing were published posthumously. Her analysis is rich and challenging, but [authot: Hannah Arendt] avoided writing in too intelectual manner. She treated her readers as very intelligent people. Worth reading to know the basics of philosophy.

W Myśleniu Hannah Arendt przeanalizowała procesy myślenia człowieka.

[Sanjana Rajagopal · Rating 5 out of 5]

This was a wonderful, thought provoking read. I don’t think I completely understood everything Arendt was going for because of my unfamiliarity with ancient philosophy, but I really liked the idea of thinking as a conversation with oneself. This is probably a book I’ll need to return to/reread to fully absorb. There is a sort of stream of consciousness quality to the writing itself which makes it hard to follow along sometimes.

[Lysergius · Rating 4 out of 5]

In this and the companion volume Willing, Hanna Arendt discusses the nature of thought and volition, examines past philosophical theories, and clarifies the relation between will and freedom. A final volume Judging was not completed at the time of her death in 1975.

Hannah Arendt's books have a lucidity and depth that is hard to match. Reading this has been a pleasure, and I look forward to the second volume.

[Frank Spencer]

Volume 1 of Gifford Lectures

[Bo Mcfarland · Rating 5 out of 5]

Arendt's intellect and sweep of vision is not to be missed. There is a discussion in here of private vs. public life which has particular relevance to the digital age.

[Seppe · Rating 5 out of 5]

Hannah Arendt is zowiezo de grootste vrouwelijke filosofe van de twintigste eeuw. Ze heeft een enorme kennis van oude talen en antieke filosofie en van filosofie in het algemeen. Maar ze is ook zelf een groot "denker". Hoewel zij van zichzelf zegt dat dit niet zo is :-) bewijst dit boek het tegendeel.
Dit boek is een boek voor wie écht(!) van filosofie houdt. Je kan er veel uit/van leren. De belangrijkste gedachten tot nu toe, uit de losse pols :-)
Er is een fundamenteel onderscheid tussen Denken en Leren (gezond verstand). Daarvoor valt zij terug op het onderscheid tussen Vernunft en Verstand van de goede oude Kant. En Arendt overtuigt: denken is gericht op zin/betekenis, gezond verstand is gericht op kennis. Denken is een intern proces dat gebruik maakt van abstracte concepten. Leren is gericht op de buitenwereld, op concrete dingen. Maar ook het denken heeft het concrete als vertrekpunt, maar neemt het een stap verder. Ze legt uit waarom dit proces in de oudheid kon leiden tot de tweewereldentheorie van Plato die standhield tot en met Descartes. Maar ze is het niet eens met Plato: dat ideeën en contemplatie superieur zijn. Een idee dat meer dan 2000 jaar dominant was, doorheen de ganse Romeinse, Karolingische en middeleeuwse periode.
Integendeel, zoals ik reeds zei, ook het denken heeft de concrete werkelijkheid als aanknopingspunt. Denken dat volledig los staat van de werkelijkheid - dat je niet kan delen met anderen - is "waanzin". Denken veronderstelt ook altijd een meervoud: iets dat denkt en iets dat gedacht wordt. En denkende wezens zijn allebei tegelijk. Wij denken en wij bestaan voor anderen. En wij kunnen ook onszelf niet denken, tenzij we van buitenaf kijken naar onszelf: wanneer we onszelf ontdubbelen in een toeschouwer en een (levend) voorwerp.
Wetenschappers zijn ook mensen en kunnen dus nooit een onafhankelijke objectieve positie innemen. In tegenstelling tot wat ze zelf beweren, en wat ze bijna ook allemaal zelf geloven. Maar wetenschap is niet mogelijk zonder denken, en dus ook niet zonder concepten die geen enkele rechtstreekse relatie hebben met de werkelijkheid. Zonder dergelijke - in aanvang louter theoretische - concepten is wetenschappelijke vooruitgang zelfs onmogelijk. Eerst worden ze gedacht en daarna worden ze al dan niet bevestigd door wetenschappelijk onderzoek. De werkelijkheid verandert niet maar de manier waarop wij de werkelijkheid begrijpen wel. Daarom kunnen we ook nooit de werkelijkheid volledig begrijpen. Waarheid bestaat niet maar is altijd tijdelijk.
Dit zijn enkele hoofdpunten die zijn blijven plakken, maar er valt nog veel meer te leren uit dit boek. Arendt heeft een heel grote en diepgaande kennis van de antieke filosofie. Wie wat meer wil weten van de belangrijke antieke thema's kan uit dit boek veel leren. Zij is vooral een groot fan van Socrates en de presocratische filosofen en dichters. Maar zij is ook een fenomenologe en fan van Merleau-Ponty. Dit houdt in dat wij de werkelijkheid nooit kunnen kennen zoals zij werkelijk is. Het enige dat wij kunnen kennen zijn "indrukken van de werkelijkheid" en die zijn verschillend voor alle levende wezens om de eenvoudige reden dat zij verschillende zintuigen en emoties hebben. Ze zijn zelfs verschillend voor alle mensen onderling. We kunnen ze alleen delen en er "bij benadering" over praten door middel van taal.
Veel leesplezier alvast.

[Rbn Scala · Rating 2 out of 5]

Je n'ai pas trop reconnu le style de Arendt dans ce livre. Peut être le fait que celui-ci soit une récolte post mortem des leçons donnés par elle avant de mourir, enlève à ce texte la passion et la tension émotionnel à laquelle je me suis habitué en lisant Hannah Arendt. En soit le livre n'ajoute pas grand chose au thème de la pensée et de l'esprit par rapport aux précédents auteurs qui ont approché ce thème. Le seul point de soulagement c'est qu'elle ne se démontre pas ridicule en prétendant d'avoir une vision définitive sur ces thèmes: une vérité à dévoilé comme les petits enfants "philosophes" pathétiques et reveurs qui l'ont précédée.

[Shane · Rating 4 out of 5]

Great compilation of Arednt's life-work, exploring the idea of thinking and how it relates to the body and to social action. Draws from two thousand years of philosophy to construct arguments about what thinking is, and how we use it. As this was Arendt's last work, published posthumously, some editing and final arguments needed more editing/work, but the book as a research document, and as a guide, is still excellently written.

[Natalia Porzucek · Rating 3 out of 5]

Całkiem ciekawa, ale wywód jest trochę niekonsekwentny, często się powtarza, sporo rzeczy jest jakby na siłę wciśniętych.

[Patrícia Aboim · Rating 3 out of 5]

Uma excelente reflexão sobre o ato de pensar, com uma linguagem densa e, por vezes, difícil de compreender... talvez pelo meu parco conhecimento das teorias dos filósofos em análise.

[carol. · Rating 4 out of 5]

dość pobieżnie momentami, warunki czasowe nie pozwalały na pełne oddanie się myśleniu (heh), ale zostaje ono ze mną – jako źródło inspiracji

[Radek Zanoza · Rating 5 out of 5]

Zajebistość (Bangarang)

[Gigi Pops]

Po dalekiej od zrozumienia całości lekturze, stwierdzam, że zaszło w mojej głowie coś pozytywnego, czego naturę ciężko jeszcze określić.

[Ivo Moyersoen · Rating 3 out of 5]

Een studieboek van hogere filosofie dat je met mondjesmaat tot u laat doordringen en graag onder begeleiding. Hiervoor verwijs ik naar het boek van Bart De Schutter over Arendt als politiek denker, reeds door mij besproken. De denkende mens tegen de meeloper. Denken wij echt ? Doen wij dat wel goed ? Later kom ik hierop wellicht terug. Ik heb het boek nog niet uit. HEt is het soort boeken dat je nooit gelezen hebt. Het is nooit uit. Hier is klare Hannah nu en dan wel echt moeilijk!