انسان همواره در پی یافتن چیستی شر و کشف چگونگی بروز و صدور آن بوده است. از همینروی مردمان هر سرزمینی بنا به اقلیم، شرایط زیستی، پیشینهی اجتماعی، همسایگان و مردمان معاشر و مجاورشان به تعریف خود از شر دست یافته و زیانکاران و شرراسانانشان را حول این مفهوم شکل دادهاند. ایران دورههای تاریخی گوناگونی را پشتسر گذاشته و اعتقادات، افکار، کیشها و دینهای متنوعی را تجربه کرده است. اکنون باید پرسید با وجود این تنوع و تعدد باور و اندیشه، چیستی و چگونگی شر به نگاه و نگر ایرانی چیست و موجودات شررسان و زیانکار دستگاه فکری-اعتقادی هر دوره کدام است. آیا همه چیز درباره شر بر اصل تفاوت و تغیر استوار است یا اشتراک و همسانی و حتی یکسانسازی و تطبیق هم روی داده است؟