What do you think?
Rate this book
Opowieści Żmudzi #1
Tam, gdzie gaśnie świt
Jest rok 1399, w Krakowie właśnie zmarła królowa Jadwiga. Sonka, jedna z jej dwórek, w poszukiwaniu prawdy o swoim pochodzeniu wyrusza na dziką i tajemniczą Żmudź, rozdzieraną atakami Krzyżaków i wewnętrznymi konfliktami.
W tej mrocznej krainie mieszkańcy wciąż modlą się do starych bogów, a żyjące w cieniu góry Prawężycy trzy wiedźmy składają im przebłagalne ofiary. Sonka zmuszona będzie stawić czoło nie tylko wrogom, ale także własnym lękom. Czy pamięć o przodkach i więź z ziemią wystarczą, by zmierzyć się z potęgą Zakonu? Czy dawne wierzenia staną się sprzymierzeńcem w walce o przyszłość? Czy jej obecność pomoże obudzić w Żmudzinach chęć oporu?
Tam, gdzie gaśnie świt to pierwszy tom epickiej opowieści, w której historia przeplata się z magią, a losy bohaterów pokazują, że nawet w najciemniejszym mroku można znaleźć światło.
W tej mrocznej krainie mieszkańcy wciąż modlą się do starych bogów, a żyjące w cieniu góry Prawężycy trzy wiedźmy składają im przebłagalne ofiary. Sonka zmuszona będzie stawić czoło nie tylko wrogom, ale także własnym lękom. Czy pamięć o przodkach i więź z ziemią wystarczą, by zmierzyć się z potęgą Zakonu? Czy dawne wierzenia staną się sprzymierzeńcem w walce o przyszłość? Czy jej obecność pomoże obudzić w Żmudzinach chęć oporu?
Tam, gdzie gaśnie świt to pierwszy tom epickiej opowieści, w której historia przeplata się z magią, a losy bohaterów pokazują, że nawet w najciemniejszym mroku można znaleźć światło.
320 pages, Paperback
First published April 24, 2025
8 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 4 of 4 reviews
May 3, 2025
Tam, gdzie gaśnie świt” to książka, która idealnie wpisuje się w moją czytelniczą strefę komfortu. Wiedziałam to już wtedy, kiedy przeczytałam opis fabuły. Teraz, kiedy jestem po lekturze całości zdecydowanie uważam, że chcę i potrzebuję więcej takich opowieści. XIV wiek nigdy nie należał do moich ulubionych okresów w polskiej historii, ale ta książka pozwoliła mi spojrzeć na niego inaczej.
Zarys fabuły:
Rok 1399 - właśnie w wyniku problemów po porodzie umiera król Jadwiga Andegaweńska, pozostawiając samotnie na tronie Władysława Jagiełłę. Sytuacja wokół jest napięta. Zakon krzyżacki rości sobie prawa do kolejnych ziem, pod przykrywką nawracania pogańskiej ludności. W tych okolicznościach poznajemy Sonkę — dwórkę królowej, niezwykłą dziewczynę, która nie odnajduje się na Wawelu, czującą, że jej miejsce jest gdzieś indziej. Kiedy Jagiełło wyjawia prawdę o jej przeszłości, dziewczyna postanawia odkryć swoje korzenie i wrócić na Żmudź, gdzie się urodziła, w poszukiwaniu samej siebie. Nie spodziewa się jednak, jak trudna będzie to przeprawa.
Moja opinia
„Tam, gdzie gaśnie świt” to książka, wobec której miałam wysokie oczekiwania. Uwielbiam, gdy w tle historycznych wydarzeń pojawia się nuta magii. Cała fabuła jest podzielona na fragmenty, dzięki którym poznajemy różnych bohaterów i ich losy, które stopniowo splatają się ze sobą.
Zdecydowanie najciekawsza okazała się dla mnie historia Sonki, dziewczyny, która nie godziła się z losem jaki był jej dany, czując cały czas to, że jej miejsce nigdy nie było na zamku i zamierza sama decydować o swoim losie. Choć Sonka jest odważna i waleczna, zdarza jej się przecenić własne możliwości. Stara się też być sprawiedliwa, kiedy to od jej decyzji zależą losy pojmanego wroga, wbrew oczekiwaniom pobratymców, nie potrafi skazać go na śmierć.
Jednym z wiodących bohaterów jest nowicjusz Eryk, którego historię odkrywamy stopniowo. Dowiadując się o tym, że dzięki mocom pogańskich ludów może rozliczyć się z przeszłością, decyduje się zrobić wszystko, aby doprowadzić do takiego spotkania.
Aura mistycyzmu i dawnych wierzeń pojawia się wraz z opisem ludności pogańskiej zamieszkującej tereny Żmudzi. To właśnie tutaj magia jest wyczuwalna najbardziej, a wszelkie znaki skłaniają do przemyślenia celu swoich działań. Bardzo podobają mi tematy związane z dawną tradycją, wierzeniami oraz towarzyszącym im czarom.
Fabuła miała zmienny rytm. Porusza już od pierwszych stron, by później stopniowo się rozwinąć, a zmiana perspektywy bywała zarówno atutem, jak i momentami elementem rozpraszającym. Malownicze opisy przyrody wywarły na mnie duże wrażenie, jednak to detale związane z potrawami serwowanymi na XIV-wiecznych stołach naprawdę mnie zachwyciły.
Bardzo ciekawie rozwijały się więzi między bohaterami. Czy któraś z nich przerodzi się w coś więcej? Aby poznać odpowiedź, trzeba sięgnąć po kolejne tomy.
Jak przystało na świetną powieść na bazie historii, nie brakuje tutaj brutalności. Jednak wszystkie tego typu opisy są napisane z dużym wyczuciem. Jest to kolejny świetny element książki.
Najmniej podobał mi się wątek zbójnicki i chociaż miał on znaczenie dla całości fabuły, losy Urbutasa i jego grupy nieco mi się dłużyły i wywołały najmniejsze zainteresowanie.
Tam, gdzie gaśnie świt to wyjątkowa książka, która zgłębia zarówno dzieje, jak i ludzkie losy, z ogromnym szacunkiem dla detali. Stylizowany język, który w pełni oddaje atmosferę, dopełnia realności opowieści, sprawiając, że cała historia nabiera głębi. Myślę, że każdy, kto lubi powoli rozwijające się, ale pełne emocji narracje, znajdzie coś dla siebie w tej lekturze.
*współpraca reklamowa z wydawnictwem, niemająca wpływu na moją ocenę.
Zarys fabuły:
Rok 1399 - właśnie w wyniku problemów po porodzie umiera król Jadwiga Andegaweńska, pozostawiając samotnie na tronie Władysława Jagiełłę. Sytuacja wokół jest napięta. Zakon krzyżacki rości sobie prawa do kolejnych ziem, pod przykrywką nawracania pogańskiej ludności. W tych okolicznościach poznajemy Sonkę — dwórkę królowej, niezwykłą dziewczynę, która nie odnajduje się na Wawelu, czującą, że jej miejsce jest gdzieś indziej. Kiedy Jagiełło wyjawia prawdę o jej przeszłości, dziewczyna postanawia odkryć swoje korzenie i wrócić na Żmudź, gdzie się urodziła, w poszukiwaniu samej siebie. Nie spodziewa się jednak, jak trudna będzie to przeprawa.
Moja opinia
„Tam, gdzie gaśnie świt” to książka, wobec której miałam wysokie oczekiwania. Uwielbiam, gdy w tle historycznych wydarzeń pojawia się nuta magii. Cała fabuła jest podzielona na fragmenty, dzięki którym poznajemy różnych bohaterów i ich losy, które stopniowo splatają się ze sobą.
Zdecydowanie najciekawsza okazała się dla mnie historia Sonki, dziewczyny, która nie godziła się z losem jaki był jej dany, czując cały czas to, że jej miejsce nigdy nie było na zamku i zamierza sama decydować o swoim losie. Choć Sonka jest odważna i waleczna, zdarza jej się przecenić własne możliwości. Stara się też być sprawiedliwa, kiedy to od jej decyzji zależą losy pojmanego wroga, wbrew oczekiwaniom pobratymców, nie potrafi skazać go na śmierć.
Jednym z wiodących bohaterów jest nowicjusz Eryk, którego historię odkrywamy stopniowo. Dowiadując się o tym, że dzięki mocom pogańskich ludów może rozliczyć się z przeszłością, decyduje się zrobić wszystko, aby doprowadzić do takiego spotkania.
Aura mistycyzmu i dawnych wierzeń pojawia się wraz z opisem ludności pogańskiej zamieszkującej tereny Żmudzi. To właśnie tutaj magia jest wyczuwalna najbardziej, a wszelkie znaki skłaniają do przemyślenia celu swoich działań. Bardzo podobają mi tematy związane z dawną tradycją, wierzeniami oraz towarzyszącym im czarom.
Fabuła miała zmienny rytm. Porusza już od pierwszych stron, by później stopniowo się rozwinąć, a zmiana perspektywy bywała zarówno atutem, jak i momentami elementem rozpraszającym. Malownicze opisy przyrody wywarły na mnie duże wrażenie, jednak to detale związane z potrawami serwowanymi na XIV-wiecznych stołach naprawdę mnie zachwyciły.
Bardzo ciekawie rozwijały się więzi między bohaterami. Czy któraś z nich przerodzi się w coś więcej? Aby poznać odpowiedź, trzeba sięgnąć po kolejne tomy.
Jak przystało na świetną powieść na bazie historii, nie brakuje tutaj brutalności. Jednak wszystkie tego typu opisy są napisane z dużym wyczuciem. Jest to kolejny świetny element książki.
Najmniej podobał mi się wątek zbójnicki i chociaż miał on znaczenie dla całości fabuły, losy Urbutasa i jego grupy nieco mi się dłużyły i wywołały najmniejsze zainteresowanie.
Tam, gdzie gaśnie świt to wyjątkowa książka, która zgłębia zarówno dzieje, jak i ludzkie losy, z ogromnym szacunkiem dla detali. Stylizowany język, który w pełni oddaje atmosferę, dopełnia realności opowieści, sprawiając, że cała historia nabiera głębi. Myślę, że każdy, kto lubi powoli rozwijające się, ale pełne emocji narracje, znajdzie coś dla siebie w tej lekturze.
*współpraca reklamowa z wydawnictwem, niemająca wpływu na moją ocenę.
May 11, 2025
Akcja książki dzieje się na ziemiach polsko- litewskich w roku 1399r, więc mamy średniowiecze, Krzyżacy łupią i grabią w imię Boga mieszkańców zarówno Polski jak i Litwy.
Główną bohaterką jest młodziutka sierota- Sonka, wychowana w Krakowie jako dwórka królowej Jadwigi dziedziczka żmudzkich ziem. Po śmierci swojej Pani dziewczyna otrzymuje możliwość wrócenia na ojcowiznę, poznania miejsca z którego pochodzi i dowiedzenia się czegoś o swoich rodzicach. Wyrusza więc w daleką i trudną podróż, gdzie na gościńcach grasują nie tylko drużyny krzyżackie, ale i bandy rzezimieszków, lecz Zofia Korszowska, ma wielką odwagę i niezłomność w sercu, mimo wychowania wśród panien, haftowanie było dla niej katorgą, za to prawdziwą przyjemnością była nauka fechtunku i jazda konna.
Na kartach tej historii spotkamy też trzy wiedźmy, inaczej nazywane babami lub wilczymi kobietami, mieszkają w głębi lasu, posiadają wiedzę o ziołolecznictwie ale też mają niezwykłe magiczne umiejętności od lat pomagają okolicznym mieszkańcom.. co nie koniecznie podoba się panoszącym się krzyżakom.
Oczywiście jest wiele drugoplanowych postaci, które dodają tej historii wyrazistości i niezwykłego klimatu, który wciąga w niesamowity wir epickiej przygody.
Autorka wspaniale potrafi oddać klimat jaki panował na dworach i gościńcach w ówczesnych czasach. Pokazuje cały wachlarz ludzkich charakterów, od naiwności, butności, po męstwo i dobroć. Jest to historia z którą chce się spędzić każą wolną chwilę, a jednocześnie nie chce jej kończyć.
Główną bohaterką jest młodziutka sierota- Sonka, wychowana w Krakowie jako dwórka królowej Jadwigi dziedziczka żmudzkich ziem. Po śmierci swojej Pani dziewczyna otrzymuje możliwość wrócenia na ojcowiznę, poznania miejsca z którego pochodzi i dowiedzenia się czegoś o swoich rodzicach. Wyrusza więc w daleką i trudną podróż, gdzie na gościńcach grasują nie tylko drużyny krzyżackie, ale i bandy rzezimieszków, lecz Zofia Korszowska, ma wielką odwagę i niezłomność w sercu, mimo wychowania wśród panien, haftowanie było dla niej katorgą, za to prawdziwą przyjemnością była nauka fechtunku i jazda konna.
Na kartach tej historii spotkamy też trzy wiedźmy, inaczej nazywane babami lub wilczymi kobietami, mieszkają w głębi lasu, posiadają wiedzę o ziołolecznictwie ale też mają niezwykłe magiczne umiejętności od lat pomagają okolicznym mieszkańcom.. co nie koniecznie podoba się panoszącym się krzyżakom.
Oczywiście jest wiele drugoplanowych postaci, które dodają tej historii wyrazistości i niezwykłego klimatu, który wciąga w niesamowity wir epickiej przygody.
Autorka wspaniale potrafi oddać klimat jaki panował na dworach i gościńcach w ówczesnych czasach. Pokazuje cały wachlarz ludzkich charakterów, od naiwności, butności, po męstwo i dobroć. Jest to historia z którą chce się spędzić każą wolną chwilę, a jednocześnie nie chce jej kończyć.
May 1, 2025
Historia i magia. To właśnie w „Tam gdzie gaśnie świt” te dwa motywy wzajemnie przeplatają się. Jest to pierwszy tom wspaniale zapowiadając się sagi.
Pani Magdalena Kawka zabiera nas do XIV wieku, do Krakowa. Właśnie zmarła królowa Jadwiga, a jedna z jej dwórek, Sonka wyrusza w tajemniczą i niebezpieczną podróż by odnaleźć swoje pochodzenie. Dziewczyna w swojej wędrówce będzie musiała stawić czoło nie tylko wrogą, ale również własnym lękom. Czy poradzi sobie z Zakonem Krzyżaków? Przekonacie się sami.
Sonka to młoda, odważna dziewczyna, którą była stać na wiele. Sam wyruszyła w niebezpieczną podróż, a jej postawa budziła podziw. Wzbudziła moją sympatię od pierwszych stron.
Książka wspaniale oddaje ducha minionej epoki. Posiada ona średniowieczny klimat połączony z legendą i wierzeniami naszymi przodków.
Autorka posiada bardzo lekki i przyjemny styl pisania. Książka też nie jest cegiełką i czyta się ją bardzo szybko. Dostarczyła mi ona wielu emocji. Czuć w niej głównie napięcie, które nie opuszcza do samego końca. Znajdziemy tutaj ciekawe zwroty akcji, a zakończenie sprawia, że na już chcę się przeczytać drugi tom.
Jeśli lubicie literackie podróże do dawnych czasów, to bardzo polecam pierwszy tom wspaniłej sagi „Opowieści Żmudzi”.
Pani Magdalena Kawka zabiera nas do XIV wieku, do Krakowa. Właśnie zmarła królowa Jadwiga, a jedna z jej dwórek, Sonka wyrusza w tajemniczą i niebezpieczną podróż by odnaleźć swoje pochodzenie. Dziewczyna w swojej wędrówce będzie musiała stawić czoło nie tylko wrogą, ale również własnym lękom. Czy poradzi sobie z Zakonem Krzyżaków? Przekonacie się sami.
Sonka to młoda, odważna dziewczyna, którą była stać na wiele. Sam wyruszyła w niebezpieczną podróż, a jej postawa budziła podziw. Wzbudziła moją sympatię od pierwszych stron.
Książka wspaniale oddaje ducha minionej epoki. Posiada ona średniowieczny klimat połączony z legendą i wierzeniami naszymi przodków.
Autorka posiada bardzo lekki i przyjemny styl pisania. Książka też nie jest cegiełką i czyta się ją bardzo szybko. Dostarczyła mi ona wielu emocji. Czuć w niej głównie napięcie, które nie opuszcza do samego końca. Znajdziemy tutaj ciekawe zwroty akcji, a zakończenie sprawia, że na już chcę się przeczytać drugi tom.
Jeśli lubicie literackie podróże do dawnych czasów, to bardzo polecam pierwszy tom wspaniłej sagi „Opowieści Żmudzi”.
Displaying 1 - 4 of 4 reviews