De slag om Rust en Vreugd

Rust en Vreugd #2

by Hendrik Groen

Publiekslieveling Hendrik Groen keert terug naar tuincomplex Rust en Vreugd.

Op een zonnige dag in april nam weduwe Emma Quaadvliegh, op zoek naar afleiding en niet gehinderd door al te groene vingers, een tuin met huisje op volkstuincomplex Rust en Vreugd. Ze maakte er nieuwe vrienden, maar werd ook geconfronteerd met een wondere wereld van heggencontroles, bouwcommissies en kinnesinne tussen ‘oude’ en ‘nieuwe’ tuinders. Samen met haar tuinvrienden, verenigd in het licht subversieve clubje Klavertje Vier, wist ze de macht van voorzitter Harm van Velsen te ondermijnen.

Inmiddels zit Emma’s eerste tuinjaar erop en hoopt ze dat de naam van het tuincomplex zich in het nieuwe seizoen wat meer zal waarmaken. Zij, haar nieuwe hondje Nelson en haar lievelingsbuurvrouw Roos hebben er hoe dan ook weer zin in. Maar de meningsverschillen over de manier waarop het park bestuurd moet worden, sluimeren als een veenbrand die elk moment weer kan oplaaien. Een vonkje is genoeg: ruzie over overhangende takken en slecht georganiseerde ledenvergade­ringen, gifspuiters en onkruidkwekers. Maar de grootste dreiging komt van de kant van de gemeente. Dat wordt, zoals Roos het uitdrukt, de dood of de gladiolen.

Genres: Audiobook

237 pages, Paperback

First published March 4, 2025

About the author

Hendrik Groen, pseudonym of Peter de Smet, is a Dutch writer. He is the author of the book Pogingen iets van het leven te maken: Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83¼ jaar (The Secret Diary of Hendrik Groen, 83¼ Years Old) published in 2014. That book was awarded in 2016 with the Audience Award for the Dutch Book. The sequel Zolang er leven is: het tweede geheime dagboek van Hendrik Groen, 85 jaar (On the Bright Side: The New Secret Diary of Hendrik Groen) appeared in 2016.

For years it was unknown who was hiding behind the pseudonym. This led to speculation about who it could be. Names from Sylvia Witteman to Arnon Grunberg were mentioned. Both De Volkskrant and NRC Handelsblad revealed almost simultaneously in 2016 that Peter de Smet was 62-year-old. De Smet responded with the words that 'he is not waiting for publicity' and 'has no sense in the fuss about fame'.

The Secret Diary of Hendrik Groen, 83¼ Years Old in 2016 won the Audience Award for the Dutch Book. This prize was not personally collected by the author.

In 2017, the books were filmed and broadcasted by Omroep MAX as the television series Hendrik Groen's Secret Diary. Screenwriter Martin van Waardenberg once again confirmed that De Smet was the man behind the pseudonym. In 2017, a stage adaptation was also brought to the stage under the direction of Gijs de Lange. Beau Schneider played the role of Hendrik Groen.

Reviews

[Elsemiek Hoge · Rating 3 out of 5]

Leest lekker weg, maar het is wel een flinterdun verhaal.

[Lennert Zonneveld · Rating 3 out of 5]

Prima toch

[Sandra · Rating 2 out of 5]

Zwakke karakters en een heel plat voorspelbaar verhaal. Hebben deze mensen geen werk of leven buiten de tuin en wijn? Blijkbaar is het ook het tweede deel van een serie? Prima makkelijk weg te lezen voor in de vakantie, maar eigenlijk maar zwak verhaal

[Floris · Rating 3 out of 5]

Lekker kneuterig boek en je leest het zo uit. Vond het wel minder leuk dan deel 1 en die vond ik dan weer minder leuk dan de eerste boeken uit het verzorgingstehuis. De personages waren een beetje vlak. Het voelde niet heel uitgewerkt dit verhaal. Sommige zinnen werden ook hergebruikt best wat herhaling

[Josje · Rating 4 out of 5]

De boeken van Hendrik Groen zijn altijd grappig, herkenbaar en soms verdrietig.
Ik vond dit boek weer een feestje om te lezen. 💙

[Marielle · Rating 3 out of 5]

⭐3,5
Heerlijk vervolg op Rust en Vreugd, maar toch net iets minder goed dan het eerste deel. Er was veel drama en het duurde lang voordat er echt iets gebeurde.

Het verhaal werd verder weer mooi voorgelezen en het verhaal had weer erg leuke en goed uitgewerkte karakter.

[Alouette · Rating 2 out of 5]

Ik wou dit boek heel graag heel leuk vinden, maar vond het niks.

[Wouter]

‘Je zou het bijna vergeten, maar een tuin is om in te zitten lezen,’ verzuchtte Emma.

[Lauren | laurenbetweenthelines · Rating 4 out of 5]

Emma, Roos en de andere leden van club Klavertje Vier (later Klavertje Vijf) zijn terug! Een nieuwe Hendrik Groen is altijd een aangenaam en leuk tussendoortje. De dagboeken van Hendrik Groen zijn ware pareltjes, maar de verhalen over andere merkwaardige Nederlandse personages zijn minstens evenzeer de moeite om te lezen.

Clubje Klavertje Vier zal makkelijk het hart van de lezer veroveren. Tenminste als je openstaat voor een heel relaxed, grappig verhaal. Dat is wat Groen het beste kan, even je gedachten verzetten en gewoon lachen om de vermakelijke personages en hun kleine avonturen. Vaak zo dat ouder worden op deze manier heus niet eens erg lijkt, integendeel.

Het is april, de lente is terug in het land en dus ook in de volkstuintjes van Rust & Vreugd. De bewoners mogen opnieuw in hun huisjes overnachten en Rust & Vreugd ontwaakt uit haar winterslaap. Als je eerder ‘Rust & Vreugd’ las dan herinner je je vast nog de vete tussen club Klavertje Vier en de bestuursvoorzitter. Ook die ontwaakt uit een winterslaap, met alle commotie van dien.

Er staat Rust & Vreugd een aantal kleine en grote drama’s, enkele overlijdens en een grote uitdaging te wachten, maar het verhaal is heus niet altijd kommer en kwel. De vriendschap, warmte en genegenheid van dit gezelschap komt gelukkig minstens even ruim aan bod.

Ik heb enkel nog ‘Groeten uit Benidorm’ te lezen en hopelijk mogen we daarna nog meer moois van meneer Groen verwachten.

[Rosanne · Rating 2 out of 5]

Prima eerste vakantie boek.
Leest lekker weg, is wel vermakelijk en heeft weinig diepgang.

Ik moet er bij zeggen dat ik pas halverwege door had dat ik deel 2 aan het lezen was (deel 1 niet gelezen oeps).

Word wel een beeetje moe van het concept van Hendrik Groen: een groepje oudere (denk ik? waarom heeft niemand een baan?) mensen die teveel drinken en samen de strijd aangaan met de gevestigde orde.

2.5 ster. Misschien dat ik deel 1 ooit nog eens lees

[Stefanie · Rating 3 out of 5]

3,5* Altijd leuk om even in de wereld van ‘Hendrik Groen’ te vertoeven. Deze reeks die zich afspeelt in de volkstuin ‘Rust & Vreugd’, kan wat mij betreft niet tippen aan de trilogie uit het verzorgingshuis. Leest wel heel vlot en het geeft opnieuw prachtig het alledaagse weer.

[Kimberley Warntjes-Arling · Rating 4 out of 5]

Hendrik Groen blijft altijd genieten. Heerlijk ontspannend om te lezen! Hoop dat er gauw weer wat nieuws uitkomt.

[Laura · Rating 4 out of 5]

Wederom een heerlijke weglezer, leuker dan het eerste deel van deze reeks.

[Chris Hendrickx · Rating 3 out of 5]

Weeral een luchtig boek. Deze vond ik wel iets minder goed dan zijn vorige boeken. Al bij al heb ik genoten van de dagelijkse activiteiten van de bewoners van volkstuincomplex Rust en Vreugd.

[Annet Pijper · Rating 3 out of 5]

Gewoon gezel en gemoedelijk 💓

[Annemiek Groeneweg · Rating 4 out of 5]

‘t is weer een lief en luchtig boek, van Hendrik Groen. De verhaallijn vond ik soms verrassend, maar tegelijk minder sterk dan in het eerste deel. Hoe dan ook: ik heb weer genoten van de leden van Klavertje Vijf & het meest aandoenlijk geportretteerde kleinkind dat ik me kan voorstellen.

[Faloesy · Rating 2 out of 5]

deel 1 was nog wel vermakelijk, deel 2 was saai en echt totaal onnodig. ook voelden bijna alle hoofdstukken heel abrupt afgebroken, alsof ze niet af waren. jammer, want het concept van deel 1 vond ik echt grappig en origineel.

[Fleur Doolaard · Rating 4 out of 5]

Weer genoten van de kneuterigheid!

[Dana · Rating 4 out of 5]

Stiekem vond ik deel 1 leuker, maar zeker weer genoten. Leest gewoon leuk.

[Carla Okkema-Bouma · Rating 3 out of 5]

Leuk om te lezen, maar het eerste boek vond ik humoristischer.

[Emma Eggert · Rating 5 out of 5]

Wat een feestje om te lezen weer!

[Lobke Reimus · Rating 2 out of 5]

Vergeleken met wat ik gewend ben van ‘Hendrik Groen’ een zeer oppervlakkig, voorspelbaar en bijna kinderlijk simpel geschreven boek. De setting was aandoenlijk en het concept best veelbelovend, maar er was geen diepte te bekennen. Erg blij dat het boek uit is.

[thereadingdogmom · Rating 4 out of 5]

Wat heb ik genoten van dit tweede boek over mijn favoriete volkstuinpark Rust en Vreugd. Net als het eerste boek uit deze serie was dit weer een boek om echt mee tot rust te komen. Door alle grappige, liefdevolle, droevige en herkenbare stukken voelt dit boek zo echt en puur.

Wat had ik graag een tuintje gehad op Rust en Vreugd om samen met Boris mijn hondje uit te laten, een koffietje te kunnen halen bij Fie en met Roos en Emma wijntjes te kunnen drinken tot de zon onder gaat. Ik kan niet wachten tot het volgende tuinseizoen. 🌼

[Marieke Reijm · Rating 2 out of 5]

Ieder boek van Hendrik Groen is fijn, leest lekker weg en is de moeite waard. Daar is dit vervolg op ‘Rust en Vreugd’ geen uitzondering op. Toch stelde het op sommige punten enigszins teleur. De personages zijn eenvoudig en over het algemeen kinderlijk, niet te zeggen kinderachtig. De interactie tussen de tuinders en de gemeente is kort door de bocht en doet af en toe ook kinderlijk aan. Het verhaal deed denken aan de aflevering van Ernst en Bobbie waarbij het bos bedreigd wordt door de bouw van een wolkenkrabber en gered wordt door de plotselinge verschijning van de zuid-Thaise Koekerdekoek. Ik vraag me zelfs af of de schrijver een vergelijkbare doelgroep in gedachten had bij het schrijven van dit boek. Maar goed, zinnen als ‘Is dit beleid of is erover nagedacht?’ en ‘Ik ben niet van de stille protesten. Dat hoort toch niemand.’ maken natuurlijk veel goed. Als het puntje bij paaltje komt wil je natuurlijk geen boek van Hendrik Groen missen, en dat zegt al genoeg.

[Tina · Rating 2 out of 5]

Zó naar uitgekeken om dit boek te lezen tijdens mijn vakantie, maar helaas viel het enorm tegen en ben ik erdoorheen geworsteld.

Waarschijnlijk waren de verwachtingen te hoog. Na alle boeken van Hendrik Groen verslonden te hebben keek ik uit naar een nieuw deel, dit keer een vervolg op het verhaal van Rust en Vreugd. Wat een enorme tegenvaller! Enorm veel uitstel in het verhaal, de oplossing wat afgeraffeld (ineens heeft Roos een oplossing). Veel herhaling met vele bestuursvergaderingen die niks toevoegen. Nee, dit was echt hangen en wurgen dit verhaal.
Jammer!
Toch nog iets positiefs? De personages, mede door het eerste boek, de omschrijvingen en situatieschetsen voelen vaak als een warme deken. Alsof je zelf op Rust en Vreugd een huisje hebt.

[Niek Grotenhuis · Rating 4 out of 5]

Eindelijk tijd gevonden om tussen manuscripten en recensie-exemplaren dit heerlijke pareltje over Rust en Vreugd te lezen. In dit deel twee weet Hendrik Groen weer te overtuigen met grappige, dolkomische en emotionele gebeurtenissen uitveen levens van de tuinders op Rust en Vreugd. De klavertjes vier club wordt de klavertjes 5 in hun strijd tegen de gemeente die een stuk van Rust en Vreugd wil annexeren. Op zijn eigenwijze beschrijft de schrijver de strijd van Emma en Roos en hun mede tuinders. Ik heb regelmatig gierend van het lachen op de bank gezeten. Na de in mijn ogen minder goed gelukte titels ‘Groeten uit Benidorm’ en ‘Meneer Putmans ziet het licht’ is Groen terug op zijn oude kunnen. ⭐️⭐️⭐️⭐️ een dikke aanrader voor een middag leesplezier.

[Jonna · Rating 3 out of 5]

Tja. Ik heb natuurlijk net Under the Dome gelezen, dat een wat betreft bureaucratie, corruptie en manipulatie wel echt een flink veelvoudigtal van Hendrik Groen is. Die vergelijking is dan ook niet helemaal eerlijk. Maar dit verhaal is wel, zeker ook in het licht van de voorganger, echt heel dun. Vermakelijk, ja. Maar soms wel echt niet ver genoeg uitgewerkt en dat vond ik zonde. Maar eerlijk is eerlijk, een boekje lezen in je tuin onder het genot van een wijntje? Ja daar leent dit zich uitstekend voor. Alsof je een aflevering van een soap kijkt, niks meer of minder.

[Josien · Rating 3 out of 5]

Een lekker kneuterig tussendoortje dat leest als een trein, maar dat niet de diepgang haalt, niet de sympathieke personages, de ontroerende noot en de humor heeft van De Dagboeken en Het Noorderlicht.

[Hilde · Rating 4 out of 5]

⭐️ 4,0

[Erna Wiering · Rating 2 out of 5]

Het succes van de goede eerste hoeken van Hendrik Groen heeft geresulteerd in een groot aantal opvolgers. Kwantiteit boven kwaliteit: magere verhaallijn met ééndimensionale karakters.