Πανδώρα

by Christos Chomenidis, Χρήστος Α. Χωμενίδης

Λαχτάρησα να πλάσω µια ηρωίδα συνοµήλικη µε τον 21ο αιώνα.
Μια νέα γυναίκα που να µη χωράει σε στερεότυπα, να µην εκπληρώνει ελπίδες, να µην επιβεβαιώνει φόβους. Να ζει µέρα µε την ηµέρα, απολαµβάνοντας τις αντιφάσεις της, υποφέροντας εξαιτίας τους. Να κόβει και να κόβεται, πότε νηφάλια, πότε πιωµένη. Να µπαινοβγαίνει σε παράλληλους κόσµους χωρίς να βολεύεται, δίχως να ξαποσταίνει σε κανέναν τους. Το µέλλον πότε να το τρέµει, πότε να το νιώθει του χεριού της, να λαχταρά να το στύψει και να το ρουφήξει, να µην αφήσει τίποτα που να µη δοκιµάσει, να µη γευτεί…
Να πολιτεύεται από άγνοια κινδύνου. Και να ερωτεύεται, παράφορα, µε πλήρη γνώση του.
Ένα κορίτσι στον ανθό του, διαµορφωµένο στο πιο ρευστό περιβάλλον, βοµβαρδιζόµενο από την κούνια µε πληροφορίες, θεωρίες, εµπειρίες, ό,τι επαληθεύει ευθύς να διαψεύδεται. Ένα κορίτσι τόσο αλλιώτικο και τόσο ίδιο στον πυρήνα του µε τη «Μα­ρία Νεφέλη» του Οδυσσέα Ελύτη, αλλά και την «Παράξενη κοπέλα» του Μανώλη Χιώτη.
Σας παραδίδω την Πανδώρα Σταφυλά.

«Αν περιµένεις να φρίξω µε όσα για µένα διηγείσαι, δεν µε ξέρεις καθόλου».
«Να φρίξεις; Δηλαδή να φρίξουµε; Ίσα ίσα! Μια χαρά ζωή µού φαίνεται η ζωή σου. Όπου κι αν πας, µαζί σου κι εγώ!»
«Σάµπως έχεις και άλλη επιλογή…»

Genres: Fiction

432 pages, Paperback

Published March 7, 2025

About the author

Greek: Χρήστος Α. Χωμενίδης.

Reviews

[Chumba Tribes · Rating 3 out of 5]

Μια από τα ίδια: Ο Χωμενίδης ξέρει να γράφει καλύτερα από πάρα πολλούς συναδέλφους του, οπότε το βιβλίο διαβάζεται με τη μια, κάποια μέρη του έχουν ενδιαφέρον αλλά ακόμα μια φορά στο τέλος φτάνεις ν αναρωτιέσαι γιατί το διάβασες. Λειψοί και ρηχοί χαρακτήρες, στερεότυπα, εύκολες ατάκες, πλοκή που την έχεις ξεχάσει με το που κλείνεις το βιβλίο. Συνεχίζω να παίρνω τα βιβλία του Χωμενίδη από καθαρό πείσμα καθώς είμαι βέβαιος ότι μπορεί να γράψει αριστούργημα. Μοιάζει όμως να βαριέται.

[Αλέξης Γυφτοδήμος · Rating 4 out of 5]

Ένα βιβλίο για τη σημερινή πραγματικότητα που διαβάζεται αβίαστα και με μεγάλο ενδιαφέρον ως το τέλος. Οι ανατροπές πολλές, η παρουσίαση της πολιτικής και των πολιτικών ρεαλιστική. Θλιβερή πραγματικότητα. Στα συν του βιβλίου (εκτός από την υπόθεση καθ' εαυτή) η εξαιρετική χρήση της γλώσσας από τον Χωμενίδη. Κάνει την ανάγνωση μια απόλαυση. Στα μείον η αχρείαστη χυδαιολογία από ένα σημείο και μετά και το απότομο τέλος-μπουρδούκλωμα σαν να βιάζεται να κλείσει.

[Κρίτων Γρηγοράκης · Rating 3 out of 5]

3 1/2
Κλασικός Χωμενιδης, με τον μοναδικό του τρόπο, τη γραφή του που είναι μία απόλαυση.
Εκπληκτική σκιαγράφιση της κοινωνίας της Ελληνικής επαρχιακής πόλης αλλά ακόμα εκπληκτικότερη του πολιτικού παρασκηνίου και πώς λειτουργεί.
Στα μείον του, νομίζω, ότι η ηρωίδα δεν αντιπροσωπεύει τόσο τη γενιά της (έχω δυο κόρες κοντά σε αυτή και κρίνω από αυτές και τον κύκλο τους). Τη βρίσκω εξαιρετικά εκκεντρική από τη μία και κάπου "μικρομέγαλη" ή πολύ "ψαγμένη", πολύ "πολύπλοκη" -πιο πολύ σαν να είναι μπολιασμένη με ψήγματα της γενιάς του συγγραφέα. Παρόλα αυτά αξιαγάπητη.

[Christina Charalampidou · Rating 3 out of 5]

Ευχάριστο ανάγνωσμα. Φαίνεται να έχει αλήθεια μέσα του για την Ελλάδα και την πολιτική, αλλά η Πανδώρα μου φάνηκε φτιαγμένη με σκέψη άλλης γενιάς και εμπλουτισμένη με αργκό σύγχρονης, όπως επίσης και με «αρσενικό» τρόπο σκέψης και έκφρασης. Ιδανικό ανάγνωσμα για ανθρώπους 50-60+ που θέλουν να σοκαριστούν από προκλητικούς διαλόγους και να κουνήσουν το κεφάλι για το «που κατήντησε» η νεολαία και η χώρα μας, αλλά για νέους αναγνώστες είναι πολύ καλύτερα και ενδιαφέροντα βιβλία όπως «Ο Βασιλιάς της».

[Kostas Bal · Rating 2 out of 5]

Η ιστορία της Πανδώρας δεν με ενθουσίασε. Αν και η αρχική ιδέα ήταν έξυπνη, το μυθιστόρημα στα μάτια μου ήταν αδύναμο.
Ο Χωμενίδης προσπάθησε να γράψει για μια σύγχρονη νέα γυναίκα, όμως κατά την άποψη μου αυτό δεν σημαίνει πως απαιτείται η χρήση χυδαίου λεξιλογίου για να το καταφέρει.

[Ioannis Martinakos · Rating 5 out of 5]

Αγαπητέ κύριε Χωμενίδη..
... πειράζει που εγώ θέλω part 2;

[Book2chance · Rating 4 out of 5]

Επιτέλους, ένα βιβλίο που διαβάζεται με αληθινή απόλαυση! Μια περιπέτεια γεμάτη χιούμορ,αφηγηματική δεξιοτεχνία κ με εκείνο το δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης που σε κάνει να σκέφτεσαι κ μετά την τελευταία σελίδα.Ένα ακόμη δείγμα της "ιλαρής σοβαρότητας" που χαρακτηρίζει τον κύριο Χωμενίδη.

Η Πανδώρα είναι μια ηρωίδα φρέσκια, σύγχρονη, χειραφετημένη.Ένα κορίτσι που αρνείται τα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις, τις σταθερές που πνίγουν,θέλει να ζήσει με πάθος κ ελευθερία, χωρίς ενοχές.Αλλά πόσο εφικτό είναι αυτό στον κόσμο μας;

Οι προσπάθειες να την περιορίσουν,να την καθοδηγήσουν,είναι συνεχείς.Κι εκείνη, σαν το νερό, προσαρμόζεται,μα όχι παθητικά. Παίρνει τα μαθήματά της, αλλάζει, προχωρά.Η επαφή της με την πολιτική σκηνή είναι το πιο δυνατό της ταρακούνημα· εκεί όπου η ελευθερία συγκρούεται με την οργανωμένη δύναμη του κατεστημένου.
Παλεύει: με τους άλλους, αλλά και με τον ίδιο της τον εαυτό. Να αντισταθεί ή να ενσωματωθεί; Να παρασυρθεί ή να κρατήσει τη ροή της;

"Απίστευτη η ορμή της ζωής! Χείμαρρος που δεν παύει να φουσκώνει. Κι όποιος νομίζει πως θα λουφάξει στην όχθη και θα μείνει στεγνός, αυτός πρώτος θα τον πάρει το ποτάμι."

Μας θυμίζει, τελικά, πως όλοι αιωρούμαστε πάνω από την άβυσσο της ζωής.Κ η επίγνωση αυτής της ευθραυστότητας,οσο κι αν μας αποδυναμώνει,μας χαρίζει κ μια σχεδόν υπερφυσική ώθηση για να χαράξουμε νέους δρόμους.

Μπορεί ένα βιβλίο να είναι ταυτόχρονα ανάλαφρο και βαθύ, κοφτερό και τρυφερό, σαρκαστικό και ουσιαστικό; Ο Χωμενίδης το καταφέρνει με αβίαστο τρόπο. Για μένα, το Πανδώρα ήταν ένα απρόσμενο και απολαυστικό ταξίδι.

[Anna Pantzopoulou · Rating 4 out of 5]

Το βιβλίο διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον, καθώς η πλοκή του κυλάει γρήγορα και η γραφή του Χωμενίδη είναι εξαιρετική! Βρήκα την γλώσσα σε ορισμένες περιγραφές από ένα σημείο και μετά υπερβολικά ωμή και ίσως χυδαία, κάτι που δεν εξυπηρετεί σε τίποτα απολύτως. Επίσης το τέλος ήταν απότομο και μάλλον δεν ικανοποιεί τον αναγνώστη ως “κλείσιμο” της πλοκής.

[Fani *loves angst* · Rating 3 out of 5]

3.5/5

Ευχάριστο και δυστυχώς αρκετά αληθινό για την κατάσταση στον τόπο μας. Είχε πολύ ευχάριστες στιγμές αλλά περίμενα κάτι παραπάνω.

[Georgia Kapitsaki · Rating 4 out of 5]

Ακολουθούμε τη σχεδόν 24η Χρόνη Πανδώρα, φοιτήτρια τελειόφοιτη στο Πολυτεχνείο (αν μια δεν μαθαίνουμε σε ποια σχολή ακριβώς), πολιτικά ενεργή σε αριστερή φοιτητική παράταξη. Που μαθαίνει πως μπορεί να κληρονομήσει ένα μεγάλο πολυκατάστημα αν εκλεγεί βουλευτής. Και από εκεί ξεκινάνε οι περιπέτειες της στη Σταφιδουπολη. Ενδιαφέρουσα υπόθεση, αρκετά πρωτότυπη, γρήγορες εξελίξεις, πολλοί χαρακτήρες, κλασσικη γραφή του Χωμενίδη. Με κουράζει όμως η περιττή χυδαιολόγια που σε αυτό το βιβλίο είναι νομίζω περισσότερο συχνή από αλλά. Επίσης και στο προηγούμενο βιβλίο του στο τέλος ο ήρωας μπαίνει σε ηθικό δίλημμα και μας αφήνει λίγο μετεωρους ο συγγραφέας για το τι θα γίνει. Θα μπορούσε να υπάρξει ένα πιο αισιόδοξο τέλος στο βιβλίο για την τόσα υποσχόμενη Πανδώρα.

[Thomas Klitsakis · Rating 4 out of 5]

Καθηλωτική γραφή, ολοκληρωμένοι ήρωες και εντυπωσιακά διεισδυτική ματιά στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
Αυτό το απότομο κλείσιμο των βιβλίων του όμως, δεν μπόρεσα να το συνηθίσω ποτέ!

[Mary Ab. · Rating 1 out of 5]

Βαρετό, ανέμπνευστο, αδιάφορο, περίμενα πως και πως να τελειώσει - ένα αστεράκι επειδή δεν το παράτησα, για τον χρόνο μου δλδ. και η Μαρία Νεφέλη -ωραίο τέχνασμα για την περίληψη- μια πρόφαση για μια ουσία και ένα βάθος που έτςι αλλιώς η ηρωίδα και κατ’ επέκταση το βιβλίο σε καμιά περίπτωση δεν έχει.

[. . . _ _ _ . . . · Rating 3 out of 5]

Ο πάρα 2 χρόνια boomer Χωμενιδης (αν και τυπικά Gen-X) ήθελε λεει να γράψει για μια νεα κοπέλα. 23χρονη. Θυμαστε τον ηδη γηραιο Δαλιανίδη στο Ρετ��ρέ να βάζει την Τζόις Ευειδη να λεει ατακες του στιλ "καλα δικέ μου, κουφαθηκα" (που ήταν ηδη ξεπερασμένες ακομη και τοτε στα early 90s, οπως γραφτηκε "το Ρετιρε ηταν μια σειρα που ηταν πισω απο την εποχή της"); Ε κι ο Χωμενιδης νομιζει οτι ειναι προχω επειδή η κολλητή της Πανδώρας την λεει "σλατινα". Κατα τα αλλα λατρεύω Χωμενίδη, εχω διαβάσει τα απαντα του (εκτός του "Ο Βασιλιάς Της", επι χρόνια στην στιβα με τα αδιάβαστα), μου αρέσει ότι σε καθε βιβλίο εχει πολλούς, πολλούς χαρακτήρες (ως άλλος Καραγατσης), αλλα αυτη την φορά η ιστορία δεν με πολυεπεισε, κεντρικοι χαρακτήρες δεν κανουν τον κοπο να εμφανιστούν στο 3ο μέρος του βιβλιου (που ειναι σαν αλλο βιβλίο!), but still ο άνθρωπος ξερει να γράφει: να, ας πουμε σε ενα αλλο βιβλιο που διαβάζω (Oh, Canada), με και καλά εξαιρετικές κριτικές, ο ήρωας γράφει επι σελίδες πως πηγε στο αεροδρόμιο, και πως αλλαζει πτήσεις ! Ο Χωμενιδης στο μεταξύ σε λιγες γραμμες πετάει back story σε δευτερεύοντα χαρακτήρα (να μην πω γκεστ). Αρα τι μένει; Ενα τίμιο 3αρι,αντε λιγο παραπάνω.
ΥΓ : ο αρχηγός του δεξιου κόμματος του βιβλίου που συχνάζει σε ταβέρνα ηταν ο Καραμανλής ο νεότερος, ετσι δεν είναι; (Με μιξη απο τον θείο του ως πατριάρχη της παράταξης)

[Eleana Jan · Rating 3 out of 5]

Ο Χωμενίδης επιχειρεί να φέρει στο προσκήνιο μια σύγχρονη ηρωίδα, την Πανδώρα Σταφυλά, μια νέα γυναίκα γεμάτη αντιφάσεις, ερωτισμό και αγωνίες, που δεν χωρά σε στερεότυπα και ζει με πάθος και άγνοια κινδύνου. Η προσπάθεια να αποτυπωθεί η σύγχρονη νεολαία και η κοινωνική ρευστότητα είναι ενδιαφέρουσα και η γλώσσα του συγγραφέα παραμένει εξαιρετική, κάνοντας την ανάγνωση ευχάριστη και ρέουσα.
Ωστόσο, οι χαρακτήρες δείχνουν συχνά λειψοί και ρηχοί, με στερεότυπα και εύκολες ατάκες που δεν πείθουν πλήρως, ενώ η πλοκή χάνεται μόλις κλείσεις το βιβλίο. Η χυδαία γλώσσα σε κάποια σημεία φαίνεται αχρείαστη, και το ξαφνικό, βιαστικό τέλος δίνει την αίσθηση ενός μπερδέματος, σαν ο συγγραφέας να ήθελε απλώς να ολοκληρώσει γρήγορα.
Ένα ανάγνωσμα που είναι ταυτόχρονα ευχάριστο, αληθινό και λίγο απογοητευτικό, όπως συχνά μοιάζει και η σύγχρονη πραγματικότητα.

[Natasha Anastasiou · Rating 4 out of 5]

Η Πανδώρα κινείται σε γνώριμο χωμενιδικό έδαφος, με ζωντανή, νευρική γραφή και έντονο αφηγηματικό ρυθμό που κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο. Η γλώσσα του, ευρηματική και άμεση, καταφεύγει συχνά σε βωμολοχίες και χυδαιότητες, οι οποίες λειτουργούν ως υπερβολή για να τονιστούν κοινωνικές και πολιτικές παθογένειες, αν και κάποιες φορές μοιάζουν περιττές.

Η ηρωίδα παρουσιάζεται ως μια φιγούρα που δεν ταιριάζει απόλυτα στη σημερινή νεαρή γυναίκα Όμως θεωρώ πως ο συγγραφέας χρησιμοποιεί και μια δόση υπερβολής στο χαρακτήρα που έχει δημιουργήσει για αυτήν. Παρά τις ενστάσεις, η Πανδώρα παραμένει γοητευτική και ανθρώπινη, μέσα σε ένα ρεαλιστικό και συχνά σκοτεινό κοινωνικοπολιτικό σκηνικό.

Ο Χωμενίδης γράφει με εμφανή αγωνία αλλά και μεγάλη δεξιοτεχνία, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πόσο καλός είναι σε αυτό που κάνει, ακόμη κι όταν δεν φτάνει το απόλυτο του δυναμικό.

[Ελένη Καραχανίδη]

Ένα βιβλίο που διαβάζεται ακόμα και σε one sitting παρά το μέγεθός του, ένας τρόπος γραφής απολαυστικός, μια ιστορία που έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Η πρωταγωνιστρια σαν βάδιση σε δοκό ισορροπίας, κπ Με έχανε κπ με έβρισκε. Πιστεύω επί σκοπού. Γιατί κάπως έτσι έχανε κ έβρισκε κ η ίδια τον εαυτό της, τα θέλω της, τα πατήματά της. Την άκουσα σε αρκετά διαφώνησα σίγουρα σε πολλά. Εχω μια ένσταση επίσης για τη συστηματική επανάληψη του "σλατινα" αλλά οκ..
Τα θέματά του πολλά κ ενδιαφέροντα, πολιτικά, κοινωνικά, θρησκευτικά, Προσωπικά, σχεσιακα, φιλοσοφικά..ενα βιβλίο που ξεκινάς, πορεύεται, κ το ακολουθείς γιατι επι της ουσίας είναι τόσο γεμάτη η ιστορία κ παράλληλα τόσο ρευστή που δεν μπορείς να φανταστείς που θα πάει ως σχεδόν κ την τελευταία σελίδα

[R.L. · Rating 4 out of 5]

A good read.
Μέσα από το δικό του φακό βέβαια, αλλά πάντα ο Χωμενίδης φωτίζει πρόσωπα και καταστάσεις και πιάνει τον παλμό της εποχής.

Μου άρεσε σε μεγάλο βαθμό το βιβλίο, τα στοιχεία που μπορεί να τα πει κανείς υπερβολικά ή σουρεάλ δεν είναι και τόσο υπερβολικά ή σουρεάλ, αντίθετα η πραγματικότητα που ζούμε ξεπερνά συχνά την φαντασία.

Έχει τα γνωστά πύρκαβλα του Χωμενίδη μέσα, που κάποιες φορές μοιάζουν με φαντασιώσεις άνδρα μέσης ηλικίας αν και όχι εντελώς και ανθρωπότυπους που θα τους έλεγες καρικατούρες και χαρακτήρες τραβηγμένους από τα μαλλιά αν δεν είχε ο καθένας μας γνωρίσει τέτοιους γύρω του.

Κάτι στο τέλος με ψιλοχάλασε, αλλά όχι εντελώς, αν και δεν ξέρω πως θα μπορούσε να κλείσει το βιβλίο.
Το διάβασα γρήγορα και με ενθουσίασε-αλλά όχι εντελώς, ναι.

[Stella Sofou · Rating 5 out of 5]

Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί. Το ξεκίνησα Τρίτη και Σάββατο το είχα τελειώσει.
Η ηρωίδα μου θύμιζε στα σημεία τον εαυτό μου, θυμήθηκα σκηνές απ τα φοιτητικά μου χρόνια, τις νεολαίες, την ένταση, τους έρωτες, την αβεβαιότητα για το μέλλον που νιώθεις όταν είσαι εικοσάρης και μάλιστα εικοσάρα! Το κορίτσι αυτό είναι σημερινό, τρέντι, αλλά κουβαλάει και κάτι απ΄το παρελθόν-κυριολεκτικά και μεταφορικά, κρατιέμαι να μη σας κάνω σπόιλερ ;)
Η γραφή του Χωμενίδη σ΄αυτό το βιβλίο έχει μια γυναικεία στόφα στην οποία δεν μας έχει συνηθίσει,
αλλά αν κρινω απ΄τη Νικη και την Πανδώρα του πάει!

[Konstantinos Paschaloudis · Rating 3 out of 5]

Κλασικό βιβλίο Χωμενίδη, διαβάζεται εύκολα, πολύ ευχάριστα, η πλοκή απλή, δεν περιέχει ιδιαίτερα μηνύματα και το τέλος πολύ μέτριο. Το βιβλίο περιγράφει τη ζωή της Πανδώρας, μια νεαρής φοιτήτριας του πολυτεχνείου προς το τέλος των σπουδών της, η οποία παρασύρεται εύκολα σε προτάσεις που αφορούν την επαγγελματική της κυρίως αλλά και προσωπική της ζωή.
Όντας φανατικός αναγνώστης του Χωμενίδη, αναμένω τον επόμενο Φοίνικα, διότι τα τελευταία έργα του αν και ευχάριστα είναι μέτρια και χωρίς μεγάλη ουσία. Θα παρομοίαζα την Πανδώρα με το νεαρό άσπρο ελάφι σε ύφος

[Xenofon Mpasdekis · Rating 5 out of 5]

Μ΄αυτό το βιβλίο ο Χωμενίδης φέρνει πάλι κάτι από Σοφό Παιδί, πιο ώριμο πλέον, πιο στιβαρό, πιο δουλεμένο. Παίζουν μπόλικοι χαρακτήρες, κι ο καθενας εχει το κάτι του, όπως σε όλα τα βιβλία του Χ.Χ. , αλλά εδώ πραγματικά λαχταράς να έπαιζαν και σε άλλη μια σελίδα. Recommended!

[C · Rating 4 out of 5]

Ένα ευχάριστο μυθιστόρημα, που διαβάζεται πραγματικά απνευστί.

[STAVROULA NTINTA · Rating 5 out of 5]

καταπληκτικό!

[George Giannaros · Rating 3 out of 5]

εύπεπτο.

[Joanna · Rating 4 out of 5]

άκουσα πολλά πριν το διαβάσω ευτυχώς όμως δεν επηρεάστηκα
είναι κλασικό καλό βιβλίο του συγγραφέα και όποιος θέλει ταυτίζεται και προβληματίζεται με την ηρωίδα

[Zoey · Rating 3 out of 5]

Moral of the story: Κανενας αντρας δε σε σωζει.

[Eleni Kostopoulou · Rating 1 out of 5]

Δεν το έχω ολοκληρώσει ακόμα, αλλά από το πολύ μεγάλο μέρος που έχω διαβάσει μέχρι και τώρα μπορώ να πω ότι ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ δεν μου αρέσει κι έχω ενστάσεις...

Αν και απεικονίζει με ωμά και τρανταχτά παραδείγματα τι συμβαίνει πίσω από πολιτικά γραφεία και με τα διάφορα κόλπα τους κι εδώ το αναγνωρίζω ως καλό προτέρημα, δεν μου άρεσε έτσι όπως απεικονίστηκε η Πανδώρα στο βιβλίο, δεν την θεωρώ τόσο αντιπροσωπευτική της γενιάς της και η περιγραφή μου φάνηκε πως έκλινε πολύ αρνητικά προς τις γυναίκες και τη νέα γενιά.

Επίσης προσωπικά δεν μου άρεσε η ωμή περιγραφή των... spicy σκηνών, σαν να διάβαζα hardcore τσόντα.

Τέλος δεν μπορώ να πιάσω τι ήθελε ακριβώς να πετύχει ο συγγραφέας και τι μηνύματα ήθελε ακριβώς να περάσει από αυτά, πέρα από μια παρατραβηγμένα ωμή, στυγνή πραγματικότητα.

Το βιβλίο μου φάνηκε σαν το ομώνυμο κουτί.
Το ανοίγεις και σιγά σιγά βγάζεις όλα τα κακά!

[George Triantafyllou · Rating 5 out of 5]

Γουστάρω τον τρόπο που αυτός ο άνθρωπος παρουσιάζει τα πρόσωπα του έργου του .

Έχω «σβήσει» με τη γλαφυρότητα που τα περιγράφει «κάτασπρο μαλλί σαν το χιόνι» .. «το λαγουδίσιο χαμόγελο του» δημιουργώντας μου αξέχαστες , ολοζώντανες εικόνες και συναισθήματα που με διαπερνούν σαν πρόκες !

Μπράβο του ! Οχι, μπράβο του ! Γιατί με έκανε να ταξιδέψω μέσα στη βροχή , σε οικοτροφεία , καταλήψεις , πολιτικές συγκεντρώσεις με τόση ζωντάνια να με συνεπαίρνει .

Ένιωθα όταν το διάβαζα σαν να περπατώ πάνω στα γράμματα αγκαλιάζοντας τα , και εκτιμώντας σιγά σιγά την αξία της ανάγνωσης όλο και παραπάνω . Το διάβασα σε μόλις δύο μέρες , και δεν το άφησα στιγμή απ’ τα χέρια μου .

Ωστόσο σίγουρα θεώρησα ατυχή την έκφραση «σλατίνα» και σε αντιδιαστολή με τον τρόπο που εγώ έπλασα την Πανδώρα στο μυαλό μου , ως πιο εναλλακτική και απελευθερωμένη .

Σίγουρα με διαπέρασε σαν ρεύμα η μετάβαση της από την σούπερ αντί-καπιταλιστρια στην συστημική Πανδώρα , καθώς παράλληλα αναδείχτηκε και η αποσάθρωση των αξιών από την κολλητή της φίλη με αποτέλεσμα να διαβεί το μονοπάτι της ματαίωσης όσων ήδη πίστευε . Τα ηθικά διλλήματα που θέτει το έργο είναι φοβερά ! ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ !

[D.S. · Rating 3 out of 5]

Μεγάλος παραμυθάς ο κ.Χωμενίδης !
Στοιχεία της νεοελληνικής πραγματικότητας, όνειρα, αβεβαιότητες & συμβιβασμοί της ύστερης νιότης.
Τρελλή ιστορία με αρκετά σουρρεαλιστικά στοιχεια (όπως και στο "Σοφό παιδί" και στον "Φοίνικα").
Ευκολοδιάβαστο και ευχάριστο - διασκεδαστικό.
Απότομο το τέλος, αφήνει μία αίσθηση ανολοκλήρωτου.
4-/5