गोलपिठा

by Namdeo Dhasal

त्याच्या कवितेने मला अनेकदा तुकारामाच्या अस्सल अभंगाची आठवण मला दिली असे मी म्हटले तर त्यात मी ढसाळची औपचारिक स्तुती करतो असे कोणी मानू नये. तुकारामाचा अध्यात्मिक नव्हे परंतु काव्यरचनेचा वारसा तिच्यातील उत्स्फूर्त, रांगड्या, रोकड्या, संतप्ततेसह ढसाळची कविता वागवताना मला भासते.
-विजय तेंडूलकर
'गोलपिठा' पहिल्या आवृत्तीची प्रस्तावना

Genres: Marathi, Poetry

74 pages, Paperback

First published January 1, 1972

About the author

Namdeo Laxman Dhasal is a Marathi writer and Dalit activist from Maharashtra, India.
Poetry
1) Golpitha (1973)
2) Tuhi Iyatta Kanchi
3) Khel
4) Moorkh Mhataryane
5) Priya Darshini
6) Ya Sattet Jiv Ramat Nahi
7) Gandu Bagichha
8) Mi Marale Suryachya Rathache Sat Ghode
9) Tuze Boat Dharoon Mi Chalalo Ahe
10) Dilip Chitre translated a selection of Dhasal's poems into English under the title Namdeo Dhasal: Poet of the Underworld, Poems 1972-2006

Prose
Ambedkari Chalwal (1981)
Andhale Shatak (1997)
Hadki Hadavala
Ujedachi Kali Dunia
Sarva Kahi Samashtisathi
Buddha Dharma: Kahi Shesh Prashna

Awards and honors

Dhasal received Soviet Land Nehru Award (1974) for Golpitha.
He received the Maharashtra State Award for literature in 1973, 1974, 1982, and 1983; and Padma Shri award for literature from the Government of India in 1999.
In 2004, he received Sahitya Akademi's Golden Life Time Achievement Award

Reviews

[Chandrakant Mhatre · Rating 5 out of 5]

Phenomenal!!! That Namdeo Dhasal never got Dnyanpeeth is that award's loss!

[Vaibhav Borse · Rating 5 out of 5]

प्रायोगिक थिएटरात चाललेले
आपल्या अवस्थांचे तमाम तमाशे आपण इदीच्या बकऱ्याप्रमाणे बळी जायचे गुपचुप तरीसुद्धा आत्म्याचे उदात्तीकरण करायचे का?
जिवाचे नाव लवडा ठेवून जगणाऱ्यांनी खुशाल जगावे...

मी तसा जगणार नाही..

समाजाच्या तळागाळातील मुंबईतील गोलपिठा नावाचे जग हे जग आहे रात्रीच्या दिवसाचे, रिकाम्या किंवा अर्धभरल्या पोटांचे, मरणाच्या खस्तांचे, उद्याच्या चितांचे, शरम आणि संवेदना जळून उरणाऱ्या मनुष्यदेहांचे, असोशी वाहणाऱ्या गटरांचे, गटाराशेजारी मरणाची थंडी निवारीत पोटाशी पाय मुडपून झोपणाऱ्या तरुण रोगी देहांचे, बेकारांचे, भिकाऱ्यांचे, खिसेकापूंचे, बैराग्यांचे, दादांचे आणि भडव्यांचे दर्ग्याचे आणि क्रुसांचे, कुरकुरणाऱ्या पलंगालगतच्या पोपडे गेलेल्या भिंतीवरच्या देवांचे आणि राजेश खन्नांचे; गांजाच्या खाटल्याचे, त्याच खाटल्यावरल्या कोपऱ्यात झोपलेल्या गोजिरवाण्या मुलाचे. त्या मुलाला 'शरीफ' बनवण्याची महत्त्वाकांक्षा बाळगीत जवळच्या कुंटणखान्याची रखवाली करणाऱ्या क्षयरोगी बापाचे, हिजड्यांचे, हातभट्ट्यांचे, आध्यात्मिक कव्वाल्यांच्या तबकड्यांचे आणि कोणत्याही क्षणी पाण्याच्या भावाने वाहणाऱ्या ऊन चिकट रक्ताचे, वाफा ओकणाऱ्या पाणचट लालभडक चहाचे; स्मगलिंगचे, नागव्या चाकूंचे, अफूचे. ह्या प्रत्येक कवितेत हे वास्तव आहे व प्रस्थापित व्यवस्थेविरुद्ध आक्रोश आहे .

[Renuka Govind]

I need to read translation of this book for better understanding. I will rate it then.

[Ashwin · Rating 5 out of 5]

This book give me spirits

[Salman Khan]

fdfgfafffasdf

[Pranavgood · Rating 5 out of 5]

(*)^n