Zelfs na al die jaren kan ik hem de woorden horen uitspreken en hoewel ik me met elke vezel in mijn lichaam verzet tegen het gevoel dat hij bij me oproept , toch kan ik niet ontkennen dat zijn woorden me raken.
Alix leidt het perfecte leven: ze is een succesvolle interieurarchitecte met een gelukkig huwelijk en een zoon die zijn vleugels uitslaat. Maar achter deze elegante façade sluimert een duister geheim, een onverwerkt verleden dat haar leven op zijn kop kan zetten.
En dan is er plots die e-mail – een persoonlijke uitnodiging van Niko L., een wereldberoemde kunstenaar. Niko, de man met wie ze een onafgemaakte geschiedenis deelt. De man die haar hart sneller liet slaan én het brak. Tegen beter weten in besluit ze hem te ontmoeten.
Wat begint als een schijnbaar onschuldige reünie verandert al snel in een dodelijk spel van obsessie en geheimen. Hoe verder Alix zich in dit web laat trekken, hoe meer ze beseft dat het verleden niet alleen gevaarlijk dichtbij komt – het eist een tol die ze niet kan voorzien.
Anja Feliers is geboren op 31 augustus 1971 in Bilzen (Limburg). Ze groeide op in het dorpje Rekem (Lanaken). Daar woonde ze samen met haar vader en haar moeder, haar zes jaar oudere broer en met haar bomma en bompa.
Als kind vond je Anja meestal spelend op straat terug. Samen met haar vrienden bouwde ze hutten, speelde ze voetbal, zocht ze naar salamanders, raapte ze kastanjes... Als ze maar buiten kon zijn!
Op zevenjarige leeftijd ontdekte Anja de magie van boeken. Tijdens een week ziek-zijn bracht haar broer voor haar een stapel boeken mee uit de bib. Een wereld ging open. Sindsdien bezocht ze de bib wanneer die maar open was om haar portie leesvoer op peil te houden. Toen Anja elf werd stierf haar moeder aan een gemene ziekte. Een periode van grote eenzaamheid was het gevolg. Anja maakte een belofte aan zichzelf dat ze ooit een boek zou schrijven over het verlies van haar moeder.
Op eenentwintigjarige leeftijd vond Anja dat het tijd was om de belofte die ze gedaan had, waar te maken.
Ze schreef een boek over het verlies van haar moeder dat bestemd was voor de kinderen die zij ooit nog zou hebben. Het boek belandde in de kast waar het jarenlang zou blijven liggen.
Op een dag vertelde Anja aan een vriendin over het bewuste boek. Nadat deze vriendin het boek gelezen had, opperde ze het idee het eens op te sturen naar een uitgeverij. Dat zag Anja wel zitten, er was alleen één grote 'maar'. Het boek was té persoonlijk om zo te laten uitgeven.
Anja ging opnieuw aan het werk en maakte van het boek een fictief verhaal.
In maart 2004 debuteerde Anja met het herschreven boek dat jullie nu kennen onder de titel 'Donkere kamers'.
Anja woont nog steeds in Eigenbilzen. Boven de keuken, op haar schrijfzoldertje blijft ze schrijven.
Het was niet echt mijn ding... De laatste tien pagina's waren oké. Laat een vrouw van middelbare leeftijd aub niet Snapchat gebruiken als communicatiemiddel in een crisissituatie...
Spanning en spice, daarvoor moet je bij Anja Feliers zijn. Ook dit keer een geslaagde combinatie met het nieuwe boek: Who the fuck is Alix?
Alix is een gerenommeerde interieurarchitect en krijgt de vraag van de bekende kunstenaar Niko L om zijn loft te renoveren. Echter Alix kent Niko nog vanuit een ver verleden. Toen heeft ze een tijdje iets met hem gehad. Nu is ze samen met Arjen en heeft een volwassen zoon. Ze twijfelt om de opdracht aan te nemen omdat ze schrik heeft om weer voor zijn charmes te vallen. Ook heeft ze het haar vriendin Charlotte beloofd, nadat er vroeger iets is voorgevallen. Echter van zodra ze Niko terugziet, gooit ze haar twijfels vrijwel meteen overboord.
Als lezer had ik zoiets van, nee Alix! Geef niet toe aan je gevoelens voor Niko!! Ik wou haar echt door elkaar schudden. Wat er precies in het verleden gebeurd is, daar heb je lange tijd het raden naar. Intussen maakt het hoofdpersonage vreemde keuzes, en kan je het echt niet rijmen met de sterke vrouw die ze op andere vlakken is.
Het boek lees enorm vlot. De spanning is vooral het gevolg van de geheimen die de personages met zich meedragen. Niemand laat het achterste van zijn tong zien. In ieder geval niet op de figuurlijke manier want het boek heeft wel enkele spicy scenes. Hoewel ik die alleszins nog goed vond meevallen.
En dan dat einde! Dit had ik echt niet verwacht! Een plotwending van jewelste. Deze maakt sowieso alle ervaringen die ik tijdens het boek had helemaal goed. Want ja, ik ga eerlijk zijn. Soms dacht ik tijdens het lezen dat het niet altijd erg realistisch leek. Maar dus #OMGThatEnding !
Een geheimzinnige thriller vol intriges die de lezer zal verrassen waar niets is wat het lijkt. Zeker een aanrader als je houdt van de serie van Kathleen Verlinden van Anja Feliers.
Vond het boek vrij cringe om te lezen en vond het hoofdpersonage ook niet bepaald leuk. Het einde heeft me verrast, maar eerder in de zin van “dit komt letterlijk uit het niks omdat dit op geen enkele manier is opgebouwd” en niet zozeer omdat het een thriller is. Vind het persoonlijk een enorm onrealistisch verhaal
Alix Adams heeft het in haar leven helemaal voor elkaar. Ze is een succesvolle interieurarchitecte van begin veertig, heeft een gelukkig huwelijk, een bloeiende carrière en een zoon die net op eigen benen staat. Toch knaagt er iets. Haar schoonmoeder vindt dat Alix te veel in haar werk op gaat en te weinig aandacht heeft voor haar man. Dan ontvangt Alix, totaal onverwachts, een persoonlijke uitnodiging van Niko L., een internationaal kunstenaar. Zonder dat Alix hier grip op heeft, komen alle demonen uit haar verleden hiermee weer tevoorschijn. Ze deelt namelijk met Niko een onuitgesproken en onvoltooid verleden. Ze heeft hem nooit kunnen vergeten. Ondanks dat Alix zich bewust is dat ze niet op de uitnodiging in moet gaan, weet de onmiskenbare aantrekkingskracht haar toch weer zo ver te krijgen dat ze zwicht. De lokroep is te sterk. Het lijkt een onschuldige ontmoeting, die zich al snel ontaardt in een web van obsessie, geheimen en gevaar. De ergste nachtmerries komen tot leven. Was dit het waard om alles op het spel te zetten? Zelfs haar eigen leven?
Mijn ervaring: Wat een pakkend, intrigerend en erg goed verhaal. Anja Feliers heeft een onwijs levendige, vlotte en krachtige schrijfstijl, waardoor je echt door het verhaal heen vliegt. Daarbij heeft het boek korte hoofdstukken die ervoor zorgen dat ik niet kan stoppen met lezen. Het boek begint met een schokkend en krachtig proloog, dat je als lezer echt nieuwsgierig maakt naar het hele verhaal.
We lezen het verhaal door de ogen van Alix. Ze is een complex, realistisch en goed uitgewerkt personage en buiten dat we haar verhaal op chronologische volgorde in het heden volgen, krijgen we ook flashbacks van haar verleden te lezen. Het is fijn dat deze onderscheidend (in cursief) volgen. Ook de andere personages, waaronder Niko L., haar beste vriendin Charlotte, man Arjen, schoonmoeder Martha, zoon Julien en collega Sofia zijn realistisch, divers en goed uitgewerkt. Wat de personages erg sterk maakt is dat Anja Feliers ze ook psychologisch gezien erg indrukwekkend weet uit te werken, zeker Alix en Niko.
De verhaallijn gaat na het krachtige proloog een stuk terug in de tijd en begint met een goede schets van het huidige leven van Alix, waarop ze kort daarna hoort over het mailtje dat Niko L. speciaal naar haar gevraagd heeft als interieurarchitecte. Vanuit daar ontstaat een intrigerend, pakkend en tof verhaal dat een hoop vragen oproept en verrassende wendingen en twisten heeft, ofwel je kan het boek gewoonweg niet wegleggen. Wanneer je tegen het einde denkt te weten hoe de vork in de steel zit, volgt nog een denderend en verpletterend plot. Echt wauw!
Who the fuck is Alix? is een pakkende, spannende en enorm goede psychologische thriller. Anja Feliers heeft een levendige en vlotte schrijfstijl. De personages zijn geweldig uitgewerkt en na een krachtig proloog, kan je dit toffe verhaal gewoon niet meer wegleggen. Door korte hoofdstukken, een verhaal dat vragen oproept en de verrassende wendingen houdt het boek je echt in zijn greep. Het plot is geweldig. Echt een onwijs tof en goed verhaal!
Eerste gevoel: nee, dit is geen thriller. Als het moet, kan het wel ingedeeld worden bij het subgenre van de erotische thriller.
Een tragische gebeurtenis (verhaallijn Izzy) krijgen we mondjesmaat doorheen het boek voorgeschoteld. Dit blijkt de rode draad te zijn. Het belangrijkste deel is de reeks sekscènes met Alix en Niko waarbij de nadruk ligt op het feit dat het verstand van Alix zich blijkbaar tussen haar benen bevindt. Al blijft er altijd een soort grijze zone van geheimzinnigheid bestaan. Heel erg langzaam krijgen we een duidelijker beeld van het thriller-thema (of wat dat moet voorstellen) en in de laatste 40 bladzijden komt er dan een niet geheel onverwachte ontknoping en een nabeschouwing. Zonder het zelfmedelijden en de seks van en met Alix zou dit een heel erg dun boekje zijn met ongeveer even weinig thriller-elementen. Wel blijkt dat Anja Feliers de lezer de hele tijd op het verkeerde been heeft gezet over het hoe en het waarom en vooral wie. Het leest als een keukenroman voor volwassenen. De seksscènes zijn belangrijk, alomtegenwoordig en nogal plat. Net alsof ze uit gewone porno genomen zijn en dan vanuit een vrouwelijk standpunt opnieuw verteld worden. Iets in de stijl van "50 tinten grijs" waarbij de critici ook lang twijfelden tussen afkraken als vulgaire en verfoeilijke porno of (de uiteindelijke winnaar) een erotisch meesterwerk dat de vrouw in haar ware perspektief plaatst. De verhaallijn met Izzy is uiteraard historisch, ze is immers als 20 jaar dood. De verhaallijn rond Alix heeft enkele spin-offs. Er zijn enkele flashbacks naar het verleden zodat haar huidige leven in een historische context geplaatst wordt zonder bepaald diep in details te gaan. Dan is er haar vriendschap met boezemvriendin Charlotte, die veel later in het verhaal de oudere zus van Izzy blijkt te zijn. Het is duidelijk dat Alix en Charlotte in een ver verleden een soort pact van geheimhouding hebben gesloten over iets (en al snel blijkt dat Niko daar een "dieptepunt" in vormt). Er is Julian, de zoon van Alix en Arjen, homo en op het punt om het ouderlijke huis te verlaten, met een vaste vriend maar niet van plan om direct samen te gaan wonen, hij vertrekt naar een eigen huis. Dit is gepland nadat hij in de ouderlijke woonst een super-feest zal krijgen om zijn 21ste verjaardag te vieren. Arjen, de oudere echtgenoot van Alix blijkt synoniem voor een evenwichtig huwelijk, twee partners die elk een drukke agenda hebben maar toch nog voldoende tijd voor mekaar maken om hun huwelijk nooit in gevaar te brengen en hun zoon een gelukkig thuis te bieden. Ze zitten allemaal ietwat in de artistieke sfeer en hebben zeker geen geldzorgen, integendeel ze zitten er warmpjes bij. Martha, de moeder van Arjen en dus schoonmoeder van Alix, is een typische schoonmoeder die Alix nooit goed genoeg voor haar zoon vond en nu jaren later haar minachtng nog stees duidelijk laat merken en aktief hun huwelijk tracht te saboteren. En natuurlijk Niko, gevierd kunstenaar, (seks)vriendje van Alix tijdens en vlak na hun schooltijd, een charmeur die gewoon door zijn aanwezigheid een erotische prikkel voor Alix vormt die dan nog enkel aan seks denkt. Rijk, opwindend, charmant en erg in trek bij vrouwen in het algemeen. Ook een drugsgebruiker en (in het verleden) dealer. Het verhaal verloopt grotendeels chronologisch met enkele uitstapjes naar het verleden ter verduidelijking en natuurlijk de verhaalljin van Izzy. De eerste 294 bladzijden gebeurt er weinig of niks behalve dat Alix seks heeft met Niko en daardoor meer en meer moet liegen tegen zichzelf, Arjen, Charlotte, Julian en Sofia (haar medewerkster), kortom iedereen. Geleidelijk valt ze door de mand en dat leidt tot gebroken relaties. Vooral de breuk met Charlotte en die in haar huwelijk met Arjen komen hard aan en krijgen veel aandacht. Op een bepaald moment krijg je als lezer het gevoel, een zekerheid eigenlijk, dat dit nooit meer goed kan komen, al is het nog lang niet duidelijk hoe het verder zal verlopen - behalve nog een hoop erotische scènes, dat wel.
Het moordelement is, hopelijk, origineel. De manier waarop dan toch. Verder kan het zowat uit elke keukenroman met een vrouw die haar huwelijk op het spel zet voor seks met de man "waar ze plots hartochtelijk veel van houdt". In de loop van het verhaal komen er mondjesmaat elementen naar boven die de zaken duidelijk maken en in een bepaalde richting lijken te sturen, tot het volgende nieuwe element dat toch weer verandert. Zoals Izzy die de zus van Charlotte blijkt te zijn, Alix en Charlotte die niet goed op Izzy gelet hebben wat onrechtstreeks tot haar dood leidde, uiteraard de terugkomst van Niko die alles na 20 jaar weer in beweging zet... De broer van Niko is een afleidingsmaneuver dat totaal geen enkel belang in het verhaal blijkt te hebben terwijl je als lezer van die kant toch nog wel wat verwacht. De aantrekkingskracht Niko - Julian is ook onverwacht en brengt de ontknoping in een stroomversnelling.
De karakters zijn nogal oppervlakkig beschreven. Dit is logisch gezien de afloop van het verhaal, moesten ze psychologisch uitgediept worden, dan zou er totaal geen verrassingselement meer in zitten. Alix wordt geportretteerd als een verwende, egoïstische vrouw die alles heeft en dat op het spel zet om aan haar seksuele verlangens toe te geven. Daar zullen later nog enkele eigenschappen bijkomen die bepalend zijn voor de afloop. Arjen is de wat oudere man die alles over heeft voor zijn geluk met een jongere vrouw maar een gebrek aan ruggegraat vertoond ten opzichte van zijn moeder. Hij is wel de sympathiekste uit het gezelschap, naast Charlotte misschien. Charlotte is de boezemvriendin die met Alix een geheim uit het verleden verbergt. In die vriendschap door dik en dun zal ze teleurgesteld worden. Ze heeft wel een eigen huwelijksleven en zal door Alix belangrijke keuzes moeten maken. Julian is de zoon die voor het woke-element moet zorgen en een aardje heeft naar zijn moeder: zwak, met focus op eigenbelang en seksuele verlangens (en geeft toe aan drugsgebruik) Martha is de karikatuur van de slechte schoonmoeder. Saskia is degene die gedreven is door het sukses van de zaak van Alix en dat ook haar suksesverhaal te maken. Weinig diepgang en haast geen ontwikkeling, enkel nieuwe feitjes die het bestaande bevestigen. Oppervlakkig, drank- en drugsgebruik, focus op seks, kunstenaarswereld, uiterlijke schijn belangrijker dan innerlijke waarden, narcistisch-egoïstisch en veel geld. Dat past perfect by het ons-kent-ons wereldje van vandaag. Deze wereld bestaat al vele eeuwen, vooral in ons decadente en vadsige westen. Maar ook elders in misschien nog wel extremere vormen. De mobiele telefoon is niet weg te denken uit het verhaal, dat beperkt het wel in de tijd tot de meer recente jaren. Ook het woke detail, openlijke homoseksualteit als het normale is eigentijds. Dat laatste is misschien wel de meest bepalende factor om het verhaal in de tijd te plaatsen. Het geheel past dan weer bij onze kranten, televisie en roddelbladen - alsook natuurlijk sociale media.
Er zit erg weinig spanning in, die ook niet echt wordt opgebouwd. De lezer zit van bij het begin met een aantal vragen waarvan een aantal gaandeweg beantwoord worden en een aantal indrukken die in sommige gevallen bevestigd worden, in andere dan weer moeten bijgesteld worden. Een valse spanningslijn is de achteraf gezien niet bestaande verhaallijn van de broer van Luke. De vraag of Alix volledig voor Luke zal vallen worden al heel snel volmondig met "ja" beantwoord. Daaruit volgt dan de vraag of haar huwelijk met Arjen zal standhouden of gered worden. Maar daar krijgen we wel een antwoord maar dan zonder verklaring van het hoe en waarom. Naar het einde toe komt er wel een antwoord op de vraag hoe Izzy echt stierf, alleen stel je als lezer die vraag pas nadat je het antwoord kreeg. In het grootste deel van het boek zijn de enige spanningselementen eigenlijk in hoeverre de sekscapades van Alix publiekelijk gaan en hoeveel van haar relaties met familie en vrienden en ook haar zaak dat zal kapot maken. In de laatste 50 bladzijden krijgen we dan wel een soort mini-thriller met moorden en onthullingen. Voor wie niet in de erotische belevenissen van Alix geïnteresseerd is, volstaat het om op bladzijde 294 te beginnen lezen. Je krijgt nog altijd geen antwoord op een aantal intrigerende vragen maar het leest wel lekker snel.
Anja Feliers heeft hier een ietwat journalistieke schrijfstijl, kort, gebald en veel dialogen/gedachten. Behalve de verhaallijn van Izzy wordt alles vanuit het standpunt van Alix verteld. Dit komt over als verteld door een geëmancipeerde kunstenares die onafhankelijk van anderen handelt en denkt. Tijdens en na het lezen viel me op dat ze in mijn gedachten wel erg hard op de foto van de schrijfster op de achterflap begon te lijken. Het is correct Nederlands in volledige volzinnen maar wel een spreektaal van de artistieke klasse, geen literair klassieke taal.
Deze schrijfster kan het echt wel, maar de boeken die ik tot hier toe van haar gelezen heb liggen me gewoon niet. Ik heb wel de 1, 2 en 3 van de reeks rond Kathleen Verlinden nog klaar liggen - mogelijk is dat veel meer mijn stijl.
"Anja Feliers is de meest succesvolle vrouwelijke thrillerauteur van Vlaanderen” staat er op de omslag, maar dit werk is amper een spannend boek te noemen. Er wordt veel gesuggereerd, maar de enige dode valt pas aan het eind. Het enige wat daarna nog volgt is een correctie van de leugens die de vorige 300 bladzijden doorschemerden. Het gros van het verhaal is een erotische psychologische roman. Een psychologische roman die wel professioneel en zeer intrigerend geschreven is, maar nauwelijks raakvlakken heeft met een thriller.
Het belangrijkste en omvangrijkste aspect van dit boek is de psychologie in het hoofd van Alix. Deze wordt uitgebreid en realistisch beschreven: de gevoelens; te twijfels; de onzekerheden; de machteloosheid… Het hoofd van Alix is een ketel vol ingrediënten waarin serieus hard geroerd wordt door het spreekwoordelijke engeltje en duiveltje op haar schouder.
De stijl en het taalgebruik zijn veruit het sterkste punt van het boek. Anja Feliers kan schrijven en dat bewijst ze nog maar eens met dit boek: ze slaagt er moeiteloos in de lezer mee te nemen in het verhaal en de problemen van het hoofdpersonage duidelijk kenbaar te maken. Betrokkenheid kweken bij de lezer is moeilijk, maar lukt de auteur schijnbaar moeiteloos. Toch heb ik één keer een hulplijn moeten inschakelen want het woord van het boek – clutch – is blijkbaar in deze context niet het Engelse woord voor ontkoppeling, maar een specifiek type handtas, waar ik nog nooit van had gehoord.
Op deze kleine hapering na las het boek als een hogesnelheidstrein: je knippert even met de ogen en je zit alweer bijna 50 blz. verder dan je dacht.
Toch is de conclusie dat dit verhaal in mijn ogen totaal geen bestaansrecht heeft: het hoofdpersonage weet al voor de eerste letter op het papier komt hoe de vork in de steel zit, en toch komt de bekentenis pas helemaal aan het eind, nadat ze onderweg nog andere personages probeert te manipuleren. Dit maakt mij eigenlijk boos. Ik voel me weer bedrogen en dat is normaal gezien nefast voor het leesplezier, maar gelukkig kwam deze bekentenis pas helemaal aan het eind zodat ik er onderweg geen last van had. Maar de klap kwam dan weer des te harder aan.
Ja hoor, 'Who the fuck is Alix?' is weer een pageturner van jewelste! Ik las al zowat alle boeken van Anja Feliers (ik mis er nog 2 volgens mij), en ik kwam weer helemaal thuis in de schrijfstijl van Anja. Hoewel het over volledig nieuwe personages ging, was de supervlotte en spannende schrijfstijl heel herkenbaar. En natuurlijk zat er zoals gewoonlijk ook een vleugje romantiek en erotiek in het verhaal, wat ik echt geweldig vond.
Het verhaal is heel strak op papier gezet: er is geen pagina te veel waardoor er geen enkel moment de spanning verzwakt. Je leest voornamelijk vanuit het perspectief van Alix, maar af en toe zijn er ook schuingedrukte hoofdstukken uit het verleden. Stukje bij beetje komt alles samen... Tot de onverwachte en superspannende ontknoping.
Wat ik ook nog erg tof vond, is dat het boek zich in Hasselt afspeelt. Ik woon zelf in de buurt van Hasselt en ben er al vaak geweest, dus de locaties kon ik levendig voor me zien. De personages zijn bijvoorbeeld te vinden in Quartier Bleu, in het Herckenrode bos, in de Versuz, in het Kapermolen park... Voor mij was dat een meerwaarde!
Ik ben grote fan van dit boek en raad het aan iedereen aan, of je nu al iets gelezen hebt van Anja of niet!
In de thriller Who the fuck is Alix? draait het om de succesvolle interieurarchitecte Alix. Alles gaat haar voor de wind: succes in haar werk, een gelukkig huwelijk en een volwassen, stabiele zoon die zijn vleugels uitslaat. Maar dan is er die mail van de wereldberoemde kunstenaar Niko L. Een persoonlijke uitnodiging om zijn huis te restylen. Maar Alix en Niko hebben een verleden samen en liever gaat zij hem uit de weg. Toch besluit ze hem te ontmoeten – en het verleden komt weer zeer dichtbij – met niet te overziene gevolgen…
De cover en uitstraling is opvallend, een boek dat zich snel laat oppakken in de boekhandel. Tevens is er een fijne zetspiegel en zorgt het fijne letterype voor een prettige leeservaring. Wat ook opvalt is dat de hoofdstukken geen nummer en/of titel hebben of dat er vemeld wordt dat de start van het verhaal een proloog is.
‘Er zitten spetters bloed op mijn armen. Zelfs in het halfduister van het atelier kan ik ze onderscheiden. Ik probeer mijn trillende handen te negeren, staar verdoofd naar het levenloze lichaam dat voor mij op de grond ligt.'
Dit boek heeft me jammer genoeg niet helemaal kunnen bekoren, misschien had ik er bij aanvang iets teveel van verwacht?
Grootste stoorzender voor mij was het feit dat het "spicy" gehalte van het verhaal sterk de bovenhand kreeg op het thrillergehalte. Bij momenten vroeg ik me zelfs af of ik wel een thriller aan het lezen was. Het einde heeft me hierover nog wel mijn mening laten herzien, al was het op een bepaald toch ook wel duidelijk welke richting het zou uitgaan.
Het is wel een vlot lezend boek met korte hoofdstukken, dus ideaal voor mensen die houden van een boek dat goed vooruit gaat en op zekere manier de lezer triggert om het niet opzij te leggen.
Zeer onduidelijke kaft. Maak ze dan helemaal zwart. De titel is juist maar krijgt snel een antwoord. Het hoofdpersonage stelt de vraag op bldz. 94 en dan is er al veel gebeurd. Het is meer een erotische thriller, misschien een beetje psychologische thriller. Dat eerste verkoopt beter en dus zullen we het daar maar bijhouden. De spanning stijgt wel stapsgewijs tot het drama en waar het verleden een gezicht krijgt. Alix. Anja kan echter beter en moet zich niet verlagen tot een erotische thriller.
Een heerlijk groot lettertype om te lezen en de rood omrande bladzijden zijn mooi. Een cover die aantrekt. Het verhaal, een soft erotische thriller spreekt me echter niet aan. De flashbacks staan in cursief. Je weet sowieso dat die Nico niet deugt en ook die Aliw, een egocentrische bitch, ze zijn mekaar waard.
Het boek opent meteen met een geweldige intro waardoor je een kijkje krijgt van hoe het verhaal gaat eindigen. Wie er hier een rol speelt krijg je echter niet precies te lezen.
Vervolgens lees je over heden en verleden, bouwt het verhaal zich steeds verder op en in de laatste pagina’s komt er nog even een knaller van een plottwist! Dit zag ik echt niet aankomen.
Aanrader voor als je van psychologische thrillers houdt, met dus een geweldige opening én plottwist, onbetrouwbare personages (iedereen is op een gegeven moment verdacht), met regelmatig wat spice 🔥 tussendoor.