Schildpadmeisje

by Marlies Slegers

Na haar prachtige Briefjes voor Pelle en We moeten je iets vertellen komt Marlies Slegers met de indringende jeugdroman Schildpadmeisje, over een meisje dat langzaam uit haar schulp durft te kruipen.

De dertienjarige Elvis - Vis - houdt van geschiedenis, schrijven en verzamelen. Ze heeft een geheime caravan in het bos waar ze zich verstopt voor haar moeder als die te veel heeft gedronken en zich op haar afreageert. In de caravan bewaart Vis oude, afgedankte spullen die ze op straat vindt, maar een schildpad die ze bij het grofvuil ontdekt, neemt ze mee naar huis.

Dan ontmoet ze Sid, de nieuwe, excentrieke buurjongen, die in alles het tegenovergestelde is van de gesloten Vis, en ze begrijpt niet waarom hij zoveel moeite doet om vrienden te worden. Langzaam kruipt ze uit haar schulp, en als haar moeder weer eens heel erg dronken is, neemt Vis een drastisch besluit.

'Wat houd ik toch van schrijvers die je opeens verrassen.'
De Grote Vriendelijke Podcast

'Mooi geschreven, meeslepend, verdrietig en ook grappig. Absoluut Slegers' beste boek tot nu toe.'
Susan Venings, Waanenwijs.nl over Briefjes voor Pelle

Genres: Childrens

270 pages, Kindle Edition

Published September 18, 2025

About the author

I've been writing since 2004, and have written more than 40 books to date (april 2021), with some titles having been translated en published in countries around the world. Writing is not just my passion and work, it's my oxygen.

Reviews

[Kirsten Paoline König · Rating 4 out of 5]

'[E]n ik heb me al heel lang niet zo gelukkig gevoeld, misschien wel nooit in mijn leven, want ik ken dit gevoel niet en het is zo warm als een nieuwe, dikke jas en dit gevoel en deze boten en deze rivier en mijn hand in die van hem zijn alles wat ik wil. Alles.'

Poe. 'Schildpadmeisje' is een boek dat weliswaar duidelijk minder 'vol' thematiek zit dan het 'We moeten je iets vertellen', maar wel zwaar beladen is en voelt alsof het echt geschreven móest worden. Zonder verder te spoileren: Elvis groeit op met een alcoholverslaafde moeder.

Ik genoot van de fijne hoofdstukken bij de start, waarin Elvis, haar gesprokkelde trinkets en haar behoefte te schrijven (en te praten met een schildpad) worden geschetst. Al gauw wordt duidelijk dat Elvis zelfs voor de lezer iets te verbergen heeft.

Slegers ontrolt eigenlijk heel liefdevol hoe de omgeving van Elvis (de lieve, rochelende Joop, maar ook de ouders van Elvis' vriendinnetje en de nieuwe achterbuurjongen Sid) een zacht maar solide vangnet rond haar vormt.
En toch blijft na het dichtslaan van het boek enigszins het gevoel hangen dat zij, Elvis, als tiener 'klaar' moest zijn voor het moment van hulp vragen en haar verhaal durven doen - terwijl dat nu bij uitstek de taak van ons, volwassenen, is. En nooit die van een kind, ook al denkt een kind van wel. Het is de taal van de volwassen omgeving om te signaleren, maar daarna vragen te stellen, veiligheid te bieden en óók het moment dat het kind de ouder in bescherming zal nemen, gebeurtenissen vergoelijkt en over blauwe plekken liegt, te kunnen toetsen op waarheid.

De snelheid waarmee Joop in afwachting van een ambulance terugdenkend uit de doeken doet dat hij redelijk precies weet wat er daadwerkelijk speelt bij Elvis thuis, zette de toon voor een gevoel dat schuurt en me wat onbevredigd achterlaat als volwassen lezer van dit kinderboek. Maar dat is misschien niet helemaal eerlijk. Joop en Mies hebben ongetwijfeld (zoals zoveel volwassenen zullen handelen) gedacht te hebben gedaan wat ze konden. Maar is ieders manier van steun of hulp bieden per definitie ontoereikend - tot het echt misgaat en/of het kind ingrijpt en stopt met de bescherming van de ouder.

De keus tussen meteen terug reizen naar die beschadigende moeder of misschien gewoon eventjes enigszins gerustgesteld een optreden zien of vader opsnorren en dán terugkeren, is misschien te onrealistisch gehoopt vanuit het geluk van Elvis, true.

Het boek eindigt hoopvol, hoewel daarin het aandeel waarvan Elvis denkt dat het aan haar is om ervoor te zorgen dat het 'in orde' komt thuis van mij minder had gemogen. Maar het verhaal eindigt dus, net als je favoriete Lemniscaat-drama vroeger, zelfs als dat niet altijd het meest realistisch was, gewoon fijn hoopvol.

Als lezer van een jaar of negen had ik, opgroeiend met boeken als 'Het geheim van Mories Besjoer' en 'Blauwe Plekken' ongetwijfeld de lore van Elvis precies zoals die is waarschijnlijk prachtig en zwaar en treurig en tegelijkertijd spannend en óók zelfs nog cute en romantisch gevonden. En zo kan ik het een kind van nu dan ook prima adviseren.

3,5 ster

(Dit boek heeft veel parallellen met '55 Meter onder water' van Conny Palmkvist!)

[Leesdame · Rating 5 out of 5]

Dit boek is prachtig en meeslepend geschreven en wat mij betreft een kanshebber voor boekenprijzen.
Lees de volledige leeservaring op mijn blog

[Sharon Hiep · Rating 5 out of 5]

Zelden zo’n indrukwekkend en heftig jeugdboek gelezen. Prachtig geschreven, heel fragiel.

[Linda Schipper · Rating 4 out of 5]

4,5 ster. Echt Marlies Slegers is zo’n fijne schrijfster! Goed geschreven, mooi boek over een redelijk zwaar onderwerp. Goed voor jeugd en volwassenen om te lezen. Ik heb er wederom van genoten!

[Karen · Rating 4 out of 5]

4.5*

[Geert Bremmer · Rating 4 out of 5]

Weer een mooi jeugdboek van Marlies Slegers. Voor mij is zij de nieuwe Carry Slee, die kinderboeken schrijft over pittige thema's en daarbij de juiste toon weet te vatten. Dit boek snijdt onder andere het thema huiselijk geweld aan. Ondanks dat ik het een goed boek vind, vond ik Briefjes voor Pelle en We moeten je iets vertellen, toch nét iets beter.

[Jacqueline · Rating 5 out of 5]

heel mooi geschreven verhaal over Elvis, die het thuis erg zwaar heeft. Hoop erg op een vervolg verhaal.

[Sarike Roest · Rating 4 out of 5]

Wat een ontroerend boek. (el)Vis is een enorm fijn personage om een tijdje mee op te lopen. Als volwassene is het moeilijk te lezen hoe alle volwassenen in dit boek steeds zeggen dat ze wel wat wisten en ze wel wat probeerden, maar het steeds doekjes tegen bloeden waren of pogingen om Elvis zelf actie te laten ondernemen. Ik hoop dat kinderen die dit lezen aan de ene kant gesterkt worden in hoe vaak er ook staat dat Elvis onschuldig is maar dat zij toch ook voelen dat het zonder de hulp van de volwassenen om Vis heen niet op te lossen is.

[Roos Zweers · Rating 5 out of 5]

Wat een ontzettend mooi, heftig en sterk verhaal. Ik hoop dat Vis, Sid en schildpad Simon een voorbeeld kunnen zijn voor andere kinderen en ook volwassenen die hulp nodig hebben. Ik ging helemaal op in het verhaal en kan niet anders dan dit boek 5 sterren geven. De prachtige zinnen, de verhalen die Vis schrijft en de mooie metafoor van ouwe koekjes (die je eigenlijk zou moeten kunnen weigeren, als ze je worden voorgeschoteld) zullen me zeker nog bijblijven.

[Demi van Doorn · Rating 5 out of 5]

Lieve Elvis, je gaat in de boekenkast voor mijn aanstaande pleegkindje ❤️

[Yessica · Rating 5 out of 5]

Een prachtig boek maar bij tijden ook pittig om te lezen. Niet voor de jonge lezers maar echt groep 8 of VO leerlingen. En tevens een boek waarover gesproken moet worden in de klas. Niet alleen voor lkinderen waarbij het verhaal helaas herkenbaar kan zijn maar juist ook voor kinderen die daar buiten staan maar wellicht signalen oppakken in hun omgeving bij leeftikdsgenootjes. thema: mishandeling, ouder-kind relatie, vriendschap, verslaving

[Elianne · Rating 4 out of 5]

Wat ben ik de laatste tijd van kinderboeken gaan houden. Ja, ze hebben vaak een moeilijk thema en je wordt er dus niet altijd vrolijk van, maar dit geldt ook voor heel veel literatuur (bijna alle). En kinderboeken zijn ook hoopvol en de moeilijke thematiek wordt vaak zo mooi verwerkt in het verhaal. Zo ook met dit boek. Elvis heeft een moeilijk leven met een veelal dronken moeder, maar ze heeft ook Simon de schildpad, Joop de buurman en haar beste vriendin en vriend.
Ik wist niet dat schildpadden zo leuk konden zijn en zoveel konden toevoegen aan het verhaal. En Elvis zou zo bij mij mogen wonen, met haar schildpad én haar zusje.

[Angela · Rating 5 out of 5]

Zo. Dat is nog eens een verhaal. Een verhaal over de dertienjarige Elvis. Al heeft ze liever dat we haar Vis noemen. Ze groeit op in een gebroken gezin. Gescheiden ouders. Huiselijk geweld. Haar moeder is alcoholist. Haar vader vertrokken naar Parijs.

Bij het lezen van het eerste hoofdstuk begon mijn hart al langzaamaan te breken. Vis vertelt trots waar ze goed in is, juist omdat haar moeder het tegenovergestelde vindt. Ze vertelt dat ze goed is het opzoeken van informatie op het internet maar ook dat ze ‘als geen ander kan dweilen en opruimen’. Om er na tientallen bladzijdes achter te komen waarom ze zo goed is in dweilen.. tja, daar krijg ik gewoon tranen van in mijn ogen.

Het boek bevat verschillende thema’s, en niet alleen de zware thema’s die ik hierboven noem: vriendschap, liefde, identiteit, naar elkaar omkijken. Ik noem er maar een paar. En laat ik vooral niet de schildpad Simon vergeten.

Enne… Marlies, die ‘ouwe koekies’ ga ik nooit meer vergeten. Die bewaar ik voor mezelf. Niet om ze te eten hoor, maar om soms toch te zeggen ‘nee, die mot ik niet!’.

[Renate Oudekerk · Rating 5 out of 5]

Schildpadmeisje van Marlies Slegers is een ontroerend en hoopvol jeugdboek over verdriet, vriendschap en veerkracht. In beeldende taal laat Marlies Slegers zien hoe een meisje langzaam uit haar ‘schild’ kruipt en weer durft te vertrouwen op anderen. 🐢

Ik vond het verhaal erg mooi en herkenbaar. Aanrader voor iedereen die houdt van gevoelige, realistische verhalen over groei en doorzettingsvermogen.

[Biebjuf Jessica · Rating 4 out of 5]

3,5 ster. Mooi verhaal, totaal niet het verhaal dat ik had verwacht.
Zal wel wat promotie nodig hebben…

Leeftijd 10+

[Mlie · Rating 4 out of 5]

Heftig.

[Marit · Rating 4 out of 5]

Ontroerend en heftig, dit verhaal over mishandeling, alcoholverslaving en met een zelfmoordpoging. Dit is een B-boek, maar ik vind het wel wat heftig voor 10-jarigen. Misschien goed voor klas 1?

[Natasja · Rating 5 out of 5]

Indringend en prachtig geschreven verhaal. Gaat ook bij een volwassene onder de huid zitten..

[Annelies leest · Rating 4 out of 5]

De dertienjarige Elvis- Vis- woont alleen met haar mama en zevenjarige zusje Sami. Vis voelt zich eenzaam. Ze hoort nergens bij en ook op haar moeder hoeft ze niet de rekenen. Wanneer die weer teveel gedronken heeft reageert ze zich toch steevast af op Vis.

Gelukkig heeft Vis zo haar geheimpje waar ze plezier in beleefd. Ze heeft een geheime caravan in het bos waar ze zich verschuilt voor haar moeder en al haar gevonden spulletjes bewaard. Voor Vis is het net een schatkist vol herinneringen van anderen. Als ze op een dag een echte schildpad bij het grof vuil vindt, besluit ze toch deze mee naar huis te nemen.

Dan ontmoet ze Sid, een nieuwe buurjongen die koste wat het kost vrienden wil worden met Vis. Beetje bij beetje lukt het hem om Vis haar vertrouwen te winnen en voor ze het weten beginnen ze aan een drastisch avontuur.

Wat een prachtig verhaal schreef Marlies Slegers neer met Schildpadmeisje.

Een verhaal met zware thema's zoals drankmisbruik en mishandeling. Een verhaal dat jongeren die in dezelfde situatie zitten een hart onder de riem kan steken en een 'ik ben niet alleen' gevoel met zich meedraagt.

Vis is een sterk hoofdpersonage waar je alleen maar met kan meevoelen. Een jong meisje ontworteld in haar eigen huis dat zo graag een beetje liefde wil voelen, dat wanhopig verlangd naar warmte en genegenheid en dat uiteindelijk ook vind bij haar schildpad en vriend Sid.

Je leeft grotendeels mee in de gedachten van Vis, die niet altijd fraai zijn, maar wel eerlijk en oprecht. Het zijn deze eerlijke gedachten die het meeste verdriet met zich meedragen.

De beeldende schrijfstijl van Marlies Slegers laten het verhaal alleen maar harder binnenkomen bij de lezer. Het verdriet dringt diep door, maar ook de kracht die het verhaal met zich meedraagt is een belangrijk aspect in het boek.

Schildpadmeisje is een meeslepend, warm maar toch triest verhaal over een fantastische jonge meid die wanhopig verlangd naar liefde. Een verhaal dat toont dat achter elke voordeur een ander verhaal afspeelt en alleen de bewoners zelf weten welk verhaal dat is.

[Annette Langedijk · Rating 4 out of 5]

“Volgens mijn moeder kan ik niet zo veel.”

Elvis is een meisje met een bijzondere naam. Haar moeder is alcoholist. Soms midden in de nacht roept ze Elvis uit bed om haar uit te schelden of te mishandelen.
Elvis zoekt regelmatig haar troost bij haar buurman Joop of schuilt in een gevonden caravan in het bos.

Op een dag vindt ze bij het oud vuil een schildpad.

‘Hallo,’ fluister ik. ‘Ben jij ook niet gewenst?’

Ze noemt hem Simon en neemt hem mee naar huis.
Ze voert gesprekken met Simon en die helpen haar een beetje uit haar schulp te kruipen. Maar ook buurman Joop is een goede hulp voor Elvis.

Als ze dan een nieuwe buurjongen krijgt, Sid, dan verandert er pas echt iets in Elvis. Ze ziet hoeveel moeite hij doet om vriendschap te sluiten met haar en haar te helpen.
Zou er toch een uitweg mogelijk zijn uit de situatie waar ze in zit?

Een hartverscheurend verhaal over mishandeling. Lezen met een knoop in je maag. Maar mooi beschreven allemaal en toch liefdevol. Je wilt als lezer Elvis troosten, haar moeder even goed de waarheid vertellen, en Joop een dikke knuffel geven.
Prachtig ook de manier waarop Joop probeert om Elvis, zo goed en zo kwaad, nog wat levenslessen mee te geven op zijn oude dag.

[Renee van Eijk · Rating 5 out of 5]

Wow wat mooi zeg en wat goed geschreven. Heel wat verbanden, toevallig, met boeken die ik vlak ervoor las. Zoals het doen van een wens bij het zien van een vallende ster en wat het inhoudt om een held te zijn. Het begin van het boek deed me ook een beetje aan Mot denken. En het einde deed me denken aan Blauwe plekken maar daar heb ik echt gemist dat je nog een inkijkje kreeg in het denken van de moeder en dat zat hier gelukkig wel in. Bij dit soort verhalen vind ik het zo bizar me te realiseren dat dit voor te veel kinderen de werkelijkheid is. En dat ik daar zo weinig aan kan doen. Behalve heel goed kijken. Dat vond ik trouwens wel heftig dat toch zoveel buurtbewoners wel iets vermoedden maar niets deden. Hoe dan.

[Eline Van Den Nieuwenhof · Rating 2 out of 5]

2,5⭐️ Erg in dubio over dit boek. Er zaten mooie stukken in, en de boodschap van het boek is mooi. Maar het had sowieso 100 pagina's korter gemogen, en ik erger me eraan dat de hoofdpersoon zelf zou moeten "leren" voor zichzelf op te komen, terwijl in dit soort situaties toch echt de volwassenen aan zet zijn. De hele verhaallijn met de schildpad vond ik niet goed uitgewerkt, wat voegt het uiteindelijk toe? Had er dan voor gekozen om af te sluiten met dat ze zelf ook niet meer met hem kon praten, of het een ander sluitend einde te geven.

Ook het einde vond ik jammer, had het krachtiger gevonden als ze dan ook echt voor zichzelf zou kiezen. Je familie kies je niet, we moeten eens af van het alsmaar moéten vergeven, want "het is nou eenmaal familie".

[Daisy Hendrikx · Rating 5 out of 5]

Wat een ongelooflijk verdrietig boek. Over leven met een alcoholistische ouder, mishandeling en jezelf verloren voelen als kind. Maar ook een boek over hoop, hulp zoeken in je omgeving en veerkracht.
Dit boek kan ontzettend waardevol zijn voor kinderen die in een vergelijkbare situatie zitten (of iemand kennen en dit vermoeden). Het kan woorden en gedachtes geven aan de ervaringen. En in het nawoord laat Marlies Slegers kinderen ook weten waar ze terecht kunnen als ze in zo’n situatie leven.

Mooi aan dit boek is dat het een coming of age verhaal is met een prille verliefdheid. Het stukje in Parijs kon een filmscene zijn. Heerlijk om te lezen als je zelf 12 bent.

[Ilse · Rating 4 out of 5]

 Wat een prachtig verhaal. Ik vind het onderwerp, een ouder met een drankprobleem, onwijs mooi en goed neergezet. Je voelt de angst en vooral de pijn van Elvis goed. Er hebben ook regelmatig tranen over mijn wangen gerold door verschillende stukjes. Het boek leest vlot weg en Elvis maakt in het verhaal veel mee dat je wilt blijven lezen. Ik heb weer onwijs genoten van het boek, met een lach en een traan.

[Djûke · Rating 5 out of 5]

Fantastisch geschreven. Mooie schutbladen.
Hoofdstuk 2 voorlezen. Kinderen kunnen de hoofdpersoon tekenen. Hoofdstuk 19 waarbij de schildpad Simon mag blijven. Buurman Joop heeft eerst op Simon gepast. Elvis heeft het zwaar met een alcoholverslaafde moeder en een vader die vertrokken is en waar ze geen contact mee krijgt. Spannend tot het laatste hoofdstuk. Met een ontluikende liefde tussen Elvis en haar nieuwe buurjongen Sid. Geschikt voor groep 8 en erboven.

[Irina Peeters · Rating 5 out of 5]

Wat een belangrijk boek heeft Marlies Slegers hier geschreven. Persoonlijk vind ik het erg heftig voor de lagere school en eerder voor het middelbaar, maar de realiteit is heftiger. Jammer genoeg zijn er jonge kinderen die zich hierin zullen herkennen of hun vrienden. Dan hoop je dat dit boek het verschil in hun leven kan maken. Over de kracht van boeken lezen gesproken.

[Natalie · Rating 5 out of 5]

Mooi voor kinderen en volwassenen ❤️ Over veerkracht, ouders die het moeilijk vinden om goede ouders te zijn, vriendschap en over liefde voor naasten en dieren. Ik was na het lezen benieuwd naar de toekomst van 'Schildpadmeisje'. Gaat haar moeder veranderen? Wat gebeurt er met haar vader? Hoe gaat jaar leven zich verder ontwikkelen?

[Marijke · Rating 5 out of 5]

FANTASTISCH!

[Leesconsulent Meriam · Rating 5 out of 5]

Aah echt heel mooi... je sluit Vis in je hart en hoopt de hele tijd op een omgeving die zich gaat bekommeren om haar. Prachtig geschreven.

[Nienke · Rating 5 out of 5]

Wat een prachtig boek. Heftig onderwerp.
Vroeger las ik Blauwe Plekken, dat bleef me altijd bij. Dit is ook zo'n boek dat je bijblijft.