Deel 97 in de De Cock-serie van Baantjer. Als op een gure februariochtend de nachttrein uit Wenen op Amsterdam CS arriveert, wordt in een slaapcoupé het dode lichaam aangetroffen van een jonge vrouw. Het kost rechercheur De Cock grote moeite om achter de identiteit van het slachtoffer te komen. Ze lijkt op het eerste gezicht een succesvolle zakenvrouw, maar als De Cock dieper graaft, ontdekt hij dat ze haar geld verdiende als escort en dat dat ook de reden was van haar verblijf in Wenen. Ze heeft daar een rendez-vous gehad met een hooggeplaatste Haagse ambtenaar. Maar dat was niet de enige aanleiding voor haar verblijf, zo blijkt als De Cock in haar bezit de paspoorten van drie Hongaarse meisjes vindt die op weg zijn naar Nederland om daar te gaan werken…
Peter Römer begon zijn carrière als acteur voor toneel en televisie. Daarnaast werkte hij jarenlang als televisieproducent, scenarioschrijver en regisseur. In 2012 verscheen van zijn hand Chantage, de eerste moord roman met rechercheur Hanna Vermeer. Chantage werd genomineerd voor de Schaduwprijs /Gouden Strop. Zijn tweede moordroman is getiteld Bedrog.
Een boek van Baantjer lezen stond al erg lang op mijn to-do lijstje. Toen dit boek verscheen en de uitgeverij zo lief was om mij een exemplaar op te sturen kon niks me meer tegenhouden om te beginnen. Het boek voelde als een klassiek/ouderwets misdaad verhaal. Iets waarvan ik nog niet wist dat ik het zo leuk zou vinden. De schrijfstijl is verhalend, gedetaileerd en zonder een hoog tempo. Ik vond het heerlijk om een keer een misdaad boek te lezen waar er niet honderd dingen tegelijk gebeuren en het soms te snel gaat. Verder is het een dun boekje, wat ideaal is als je geen zin hebt in een dikke pil! Ik kijk er zeker naar uit om meer boeken van Baantjer te lezen.
Eerlijk? Ik dacht altijd dat Baantjer echt boeken waren voor oude mannen. Maar wow, wat heeft De Cock en moord op het spoor me verrast.
Het verhaal opent met een dode vrouw in een slaapcoupé van de nachttrein uit Wenen. Klassiek mysterie, denk je. Maar al snel blijkt dat er veel meer onder het oppervlak zit. De Cock moet diep graven om te achterhalen wie ze was, en waarom ze precies in die trein zat. Wat begint als een verdacht sterfgeval, ontvouwt zich tot een onderzoek naar internationale escortpraktijken, corrupte ambtenaren en mensenhandel. Best pittige thema’s, maar de kracht van het boek is dat het nergens zwaar aanvoelt.
De stijl is heerlijk rechttoe rechtaan. Geen schreeuwerige rechercheurs met trauma’s, maar De Cock: bedachtzaam, scherpzinnig en wars van poespas. Hij observeert en luistert. Zijn gesprekken met collega Vledder zijn droog, maar raak, en zorgen voor precies genoeg lucht tussen de zwaardere lijnen door. Ik voelde me soms echt alsof ik in een moderne Agatha Christie zat, maar dan met een Amsterdamse tongval.
Het is een heerlijk verhaal voor tussendoor. De spanning zit goed, het plot klopt, maar het einde had iets meer mogen leven. Ik had De Cock zó graag nog even door de lege straten van Amsterdam zien lopen, peinzend over wat hij net allemaal heeft blootgelegd. Nu voelde de afronding wat snel, en een tikkeltje dubbelop.
Maar hoe dan ook: dit was mijn eerste Baantjer, en ik ben om. Gelukkig heb ik er nog 96 te gaan.
Baantjer is voor mij jeugdsentiment. Uiteraard heb ik vroeger de serie gekeken en later, met name met mijn oudste zoon, het gezelschapsspel Baantjer gespeeld. Maar van de boeken heb ik er eigenlijk maar weinig gelezen. Toen uitgeverij Fontein vroeg of iemand van ons boekencast-team interesse had leek me dit wel eens leuk om te lezen in ruil voor een eerlijke recensie.
De foto op de kaft van een spoor bij een groot station, past perfect bij de titel. Het verhaal gaat over het oplossen van de moord op een vrouw die gevonden wordt in de slaaptrein die vanuit Wenen in Amsterdam is aangekomen. Als lezer krijgt je steeds kleine brokjes informatie toegespeeld die maken dat je kan mee helpen met het oplossen van deze moord. Los jij de moord op?
Ik vond het vooral leuk om te lezen, omdat ik de televisieserie ken. Het roept bij mij die beelden weer op.
“Rechercheur Jurre de Cock slofte met zijn kenmerkende wiegelende gang door de Warmoesstraat. Hij had de kraag van zijn oude regenjas opgetrokken en zijn vilten hoedje diep over zijn ogen getrokken.”
Een ander bekend personage is Dick Vledder, een jongere rechercheur die vaak snel conclusies trekt. Hij werkt regelmatig samen met de Cock. Andere personages zijn Ab Keizer, die op het bureau van alles uitzoekt over de moord, de forensisch expert Den Koninghe die lak heeft aan alle procedures en natuurlijk mogen we Buitendam, commissaris van politie en de baas van De Cock ook niet vergeten te noemen. De Cock wordt tijdens zijn onderzoek, vaak op de meest ongelegen momenten, bij Buitendam binnengeroepen.
De Cock deed zijn handen in de zakken van zijn overjas. Hoe vaak had hij dit soort gesprekken nu al gevoerd? Duizend keer? Zinloze gesprekken die alleen maar tijd vroegen.
De serie eindigde dan altijd met de ontknoping. Het team komt bij elkaar bij De Cock thuis en daar doet hij de details uit de doeken en legt hij uit waarom de dader de dader is en hoe hij tot deze daad kwam. Dat is ook in dit boek niet anders. Je kan dan zien of jij dezelfde moordenaar in gedachten had.
Het is echt cosy crime, een soort feelgood met een moord. Het voelt een beetje oubollig aan en logisch ook. De serie was tussen oktober 1995 en 1 december 2006 op televisie en dat is al best lang geleden. Voor mij voelde het als nostalgie. Ik heb me er in ieder geval een middagje prima mee vermaakt, maar het heeft voor mij te weinig diepgang om nu een groot fan te zijn. Ik ben overigens wel benieuwd of jongeren, die de tv-serie nooit gezien hebben, ook kunnen genieten van dit verhaal. Ik heb met mijn kinderen eens naar de televisieserie Graaf Floris gekeken en dat vonden ze veel te traag. Ook in dit boek gebeurt niet veel, het tempo is laag en de schrijfstijl is eenvoudig. Kunnen jongeren zich nog herkennen in de situaties of is het ver buiten hun leefwereld?
Ik denk dat deze Baantjer een bepaalde groep lezers aanspreekt en dat is prima. Ik geef 3 sterren voor deze roman.
Als op een gure februariochtend de nachttrein uit Wenen op Amsterdam CS arriveert, wordt in een slaapcoupé het dode lichaam aangetroffen van een jonge vrouw. Het kost rechercheur De Cock grote moeite om achter de identiteit van het slachtoffer te komen. Ze lijkt op het eerste gezicht een succesvolle zakenvrouw, maar als De Cock dieper graaft, ontdekt hij dat ze haar geld verdiende als escort en dat dat ook de reden was van haar verblijf in Wenen. Ze heeft daar een rendez-vous gehad met een hooggeplaatste Haagse ambtenaar. Maar dat was niet de enige aanleiding voor haar verblijf, zo blijkt als De Cock in haar bezit de paspoorten van drie Hongaarse meisjes vindt die op weg zijn naar Nederland om daar te gaan werken…
Jaren geleden las ik de laatste Baantjer. Geen idee waarom het daarna er niet meer van kwam. Toen ik de kans kreeg om de nieuwe Baantjer, De Cock en moord op het spoor, te lezen was ik daar meteen voor in. Dit deel is inmiddels het 97e boek in de serie.
Het verhaal begint meteen weer heerlijk en je zit er weer gauw helemaal in. Op Amsterdam CS wordt je meteen geconfronteerd met een moord en vervolgens begint de zoektocht naar de dader. Zoals altijd kun je meteen mee puzzelen om de dader te vinden en geniet je van een fijn verhaal.
De personages worden allemaal niet heel erg breed uitgewerkt. Vele personages passeren de revue en van iedereen hoor je net genoeg om aan het eind de moord op te lossen. De Cock is weer genieten. Zijn geëikte patronen zijn nog net zo herkenbaar als in eerdere boeken en hij weet je altijd lekker mee te nemen in het Amsterdamse leven.
Tot het einde van het verhaal weet auteur Peter Römer je in nieuwsgierigheid te houden en te boeien. Richting slot word je verrast door de uitkomst!
Verwacht geen diepgang en breed uitgemeten personages, maar ga lekker op reis met De Cock in de zoektocht naar de dader. Je wordt nooit teleurgesteld, met Baantjer word je wel elke keer verrast door een heerlijke speurtocht op Nederlandse bodem.
Baantjer, De Cock en de moord op het spoor is weer een heerlijk verhaal en smaakt zeker weer naar meer.
Dit boek heeft weer meer de oude Baantjer schrijfstijl en dat vond ik erg fijn. De Cock (met cee-oo-cee-kaa) en Vledder doen onderzoek naar de moord op een vrouw in de trein. Maar wie is zij? Hier moeten ze eerst goed achterkomen voordat ze de moordenaar kunnen vinden. Als ze erachter zijn wie de vermoorde vrouw echt is, komen er meerdere verdachten in beeld. Want naast dat ze haar identiteit moesten achterhalen, moeten ze ook achterhalen wie haar echte vriendje is.
Het is gezellig om te lezen dat de Cock ook weer op visite gaat bij Lowietje en welke tips hij daar weer krijgt. Al met al een verhaal dat fijn wegleest en een goede toevoeging is aan de al bestaande Baantjer boeken-reeks.
3.5⭐️ Ik heb het audioboek van dit boek geluisterd op Spotify, en het was weer een heel leuk verhaal. Zelf vind ik de audioboeken erg fijn, doordat Peter Römer dit doet, voelt het bijna een beetje als de originele de Cock in de tv serie.
Vanaf nr 1 de boeken van Baantjer gelezen maar deze geschreven door Peter Römer is de eerste. Makkelijk weg te luisteren en ook dit zijn heerlijke boeken
Als trouwe lezer, lees ik deze echt allemaal. Smullen deze Nederlandse misdaad. Ik kijk alweer uit naar de volgende. Hopelijk blijft hij nog lang schrijven
Een ouderwetse Baantjer; met zoals gebruikelijk een verrassende ontknoping. Van begin tot eind gelezen tijdens de KLM vlucht van Amsterdam naar Kilimanjaro.
Als je alle 96 voorgaande deeltjes hebt gelezen, dan stop je niet zomaar bij nummer 97. Gelukkig maar, want dit was weer een puike De Cock met cee oo cee kaa.
Het is de auteur gelukt om Jurre naar deze tijd te kregen en de plichtmatig aandoende clichés om te toveren tot iets meer sprankelends. Lotti is een verademing in de verhalen.