What do you think?
Rate this book
De weg van vrede: Een rondleiding door het christelijk geloof
In 'De weg van vrede' wil theoloog Stefan Paas de ziel van het christelijk geloof blootleggen vanuit de Bijbel. Wat is christelijk geloof en waar is het goed voor? Hoe zou ik het uitleggen aan m'n vrienden of collega's? Waarom zou ik christen worden of blijven? Wat houdt die bonte verscheidenheid bij elkaar die we christendom noemen? Het antwoord op die vragen heet evangelie, goed nieuws. Over dat goede nieuws gaat dit boek.
In zijn boek 'Vrede op aarde' schreef Paas over de plaats van het christelijk geloof in de grote vragen van nu. In 'De weg van vrede' diept hij het thema 'vrede' verder uit door terug te gaan naar de Bijbelse bronnen. Hij doet dat enthousiast, toegankelijk en met respect voor lezers die niet vertrouwd zijn met de Bijbel. Het helpt je om verrassende verbanden te zien in het christelijk geloof, en nieuwe wegen te vinden in je geloof of naar het geloof toe. De gespreksvragen maken het boek geschikt voor bespreking in groepen.
In zijn boek 'Vrede op aarde' schreef Paas over de plaats van het christelijk geloof in de grote vragen van nu. In 'De weg van vrede' diept hij het thema 'vrede' verder uit door terug te gaan naar de Bijbelse bronnen. Hij doet dat enthousiast, toegankelijk en met respect voor lezers die niet vertrouwd zijn met de Bijbel. Het helpt je om verrassende verbanden te zien in het christelijk geloof, en nieuwe wegen te vinden in je geloof of naar het geloof toe. De gespreksvragen maken het boek geschikt voor bespreking in groepen.
318 pages, Kindle Edition
Published September 22, 2025
24 people are currently reading
70 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 8 of 8 reviews
May 25, 2025
Knap en toegankelijk geschreven. Het boek reikt mooie beelden en metaforen aan om het christelijk geloof dichterbij te brengen, maar roept bij mij ook de nodige vragen op. Bijvoorbeeld over de ruimte die Paas laat voor een vorm van alverzoening (een finaal oordeel kan hij niet rijmen met een vredelievend God).
Read
April 1, 2025Mijn recensie staat in De Nieuwe Koers van mei 2025
May 25, 2025
Blog n.a.v. 'De weg van vrede' van Stefan Paas Stefan Paas
Een kennismaking met het christelijk geloof – dat is dit nieuwe boek van Stefan Paas. Een rondleiding, noemt hij het zelf. En “Dit boek is niet geschreven om het christelijk geloof te ‘bewijzen’. Ik wil alleen uitleggen hoe het in elkaar zit.”
Wat mij betreft is hij daar heel goed in geslaagd. Op een frisse en behoorlijk laagdrempelige manier legt hij uit wacht het christelijk geloof is. Voor iedereen die ook maar een beetje interesse heeft, of hele basale vragen heeft bij het christelijk geloof, is dit boek een echte aanrader.
Paas slaagt erin om duidelijk te maken dat het draait om ‘vrede’. En van daaruit gaat het steeds weer om recht, verzoening en vreugde. Op allerlei manieren werkt hij dat uit, en voorkomt hij standaardtaal, jargon of sleetse begrippen.
En het boek is een mooi en goed vervolg op 'Vrede op aarde' van Stefan Paas.
Wat mij trof tijdens het lezen:
“Het christelijk geloof draait om vrede – vrede ontvangen, in vrede leven, vrede stichten, vrede verwachten.”
“Om het christelijk geloof te begrijpen, moet je begrijpen dat het gericht is op de toekomst Het is een geloof dat draait om verlangen, beloften, heimwee, verwachting en bovenal: hoop. (…) Wat is die toekomst? In een woord: vrede.”
“Vrede is in de Bijbel het rechtvaardig, verzoend en feestelijk samenleven van heel de schepping met God en met elkaar, dankzij Jezus Christus, de vredevorst. Dat is een groots visioen: alle volken en talen, alle sociale klassen, misdadigers en slachtoffers, gekoloniseerden en kolonisators, kinderen en gevaarlijke dieren. Zij leven allen in vrede met elkaar, en in het vriendelijk licht van God. Dit is het centrale plot van het christelijk geloof. Dit is het goede nieuws.”
“Vrede wordt gerealiseerd waar liefde heerst. De God die vrede zoekt, is daarom de God die liefde geeft.”
“Juist omdat God altijd aanwezig is, altijd present, altijd met ons verbonden, is de meest geschikte taal voor God de taal van het gebed of het lied – de taal waarin we God betrekken in de conversatie, hem aanspreken en antwoorden.”
“Een liefhebbende God kan alleen gekend worden vanuit liefde.”
“Als het in de Bijbel gaat over het grote feest van vrede, gaat het over genieten van elkaar, blijdschap hebben in elkaar, een blijdschap waarin er geen geheimen meer zijn, geen muren tussen elkaar, en waarin we onszelf, de ander en God terugvinden zoals we werkelijk bedoeld zijn.”
“Het kruis was onvermijdelijk. De vrede kon niet in de wereld komen zonder een ultieme confrontatie met de machten van onrecht, verdeeldheid en vreugdeloosheid. Aan het kruis komt het hele vredestichtende leven en werk van Jezus tot een climax. (…) Jezus heeft de macht gebroken van de machten.”
“Het gaat erom dat we als bevrijde mensen leven voor de vrede, dus dat we ons leven richten op recht, verzoening en vreugde voor iedereen.”
“Aan het kruis verzoent Jezus ons met God en daardoor ook met elkaar. Zo wordt een nieuwe gemeenschap mogelijk van recht en vreugde.”
“De Geest is het antwoord op de vraag hoe Gods vrede (die in Jezus vlees en bloed is geworden) ook onze vrede wordt. De Geest wil ons mensen maken van vrede. (…) Een mens van vrede worden is hetzelfde als lijken op Jezus.”
“Voor een getuige van Jezus zijn middel en doel hetzelfde. Je werkt niet naar vrede toe als een groot ideaal in de toekomst, want de toekomst is al gekomen in Jezus, en die toekomst leeft door de Geest in jou. Getuigen van Jezus betekent dus dat er geen verschil meer is tussen de weg en de bestemming.”
“Overal waar mensen vreugde hebben om God en elkaar, om lekker eten en drinken, om muziek, om hun hond of om een vogel die haar nest bouwt, overal waar simpele vreugde is, zonder dat er iets gefikst of opgelost hoeft te worden, is iets te zien van het toekomstige vredesfeest.”
“Getuigen is hoopvol, want je inzetten voor recht, verzoening en vreugde is goed in zichzelf – ook al heb je geen idee hoe het uiteindelijk bijdraagt aan de vrede. Maar je mag erop vertrouwen dat het toekomst heft. Je mag erop vertrouwen dat de Geest er iets goeds mee doet.”
“Waar is de vrede hier en nu te vinden? (…) De vrede is daar waar Jezus is. (…) Volgens het Nieuwe Testament is dat in een gemeenschap van mensen die samen zijn in de naam van Jezus”.
“De kerk is in deze wereld de ambassade van het komende vrederijk de (niet altijd diplomatieke) vertegenwoordiging van de toekomst die Jezus heeft binnengebracht.”
“Jezus is aanwezig in de kerk als vredevorst, en dit betekent dat heel verschillende mensen met elkaar verbonden raken in vrede en liefde.”
“Liefde is het diepe verlangen om recht te doen, te verzoenen en vreugde te brengen.”
“Op de weg van vrede wordt niet op commando gemarcheerd. De rechtvaardige zal leven door geloof.”
Een kennismaking met het christelijk geloof – dat is dit nieuwe boek van Stefan Paas. Een rondleiding, noemt hij het zelf. En “Dit boek is niet geschreven om het christelijk geloof te ‘bewijzen’. Ik wil alleen uitleggen hoe het in elkaar zit.”
Wat mij betreft is hij daar heel goed in geslaagd. Op een frisse en behoorlijk laagdrempelige manier legt hij uit wacht het christelijk geloof is. Voor iedereen die ook maar een beetje interesse heeft, of hele basale vragen heeft bij het christelijk geloof, is dit boek een echte aanrader.
Paas slaagt erin om duidelijk te maken dat het draait om ‘vrede’. En van daaruit gaat het steeds weer om recht, verzoening en vreugde. Op allerlei manieren werkt hij dat uit, en voorkomt hij standaardtaal, jargon of sleetse begrippen.
En het boek is een mooi en goed vervolg op 'Vrede op aarde' van Stefan Paas.
Wat mij trof tijdens het lezen:
“Het christelijk geloof draait om vrede – vrede ontvangen, in vrede leven, vrede stichten, vrede verwachten.”
“Om het christelijk geloof te begrijpen, moet je begrijpen dat het gericht is op de toekomst Het is een geloof dat draait om verlangen, beloften, heimwee, verwachting en bovenal: hoop. (…) Wat is die toekomst? In een woord: vrede.”
“Vrede is in de Bijbel het rechtvaardig, verzoend en feestelijk samenleven van heel de schepping met God en met elkaar, dankzij Jezus Christus, de vredevorst. Dat is een groots visioen: alle volken en talen, alle sociale klassen, misdadigers en slachtoffers, gekoloniseerden en kolonisators, kinderen en gevaarlijke dieren. Zij leven allen in vrede met elkaar, en in het vriendelijk licht van God. Dit is het centrale plot van het christelijk geloof. Dit is het goede nieuws.”
“Vrede wordt gerealiseerd waar liefde heerst. De God die vrede zoekt, is daarom de God die liefde geeft.”
“Juist omdat God altijd aanwezig is, altijd present, altijd met ons verbonden, is de meest geschikte taal voor God de taal van het gebed of het lied – de taal waarin we God betrekken in de conversatie, hem aanspreken en antwoorden.”
“Een liefhebbende God kan alleen gekend worden vanuit liefde.”
“Als het in de Bijbel gaat over het grote feest van vrede, gaat het over genieten van elkaar, blijdschap hebben in elkaar, een blijdschap waarin er geen geheimen meer zijn, geen muren tussen elkaar, en waarin we onszelf, de ander en God terugvinden zoals we werkelijk bedoeld zijn.”
“Het kruis was onvermijdelijk. De vrede kon niet in de wereld komen zonder een ultieme confrontatie met de machten van onrecht, verdeeldheid en vreugdeloosheid. Aan het kruis komt het hele vredestichtende leven en werk van Jezus tot een climax. (…) Jezus heeft de macht gebroken van de machten.”
“Het gaat erom dat we als bevrijde mensen leven voor de vrede, dus dat we ons leven richten op recht, verzoening en vreugde voor iedereen.”
“Aan het kruis verzoent Jezus ons met God en daardoor ook met elkaar. Zo wordt een nieuwe gemeenschap mogelijk van recht en vreugde.”
“De Geest is het antwoord op de vraag hoe Gods vrede (die in Jezus vlees en bloed is geworden) ook onze vrede wordt. De Geest wil ons mensen maken van vrede. (…) Een mens van vrede worden is hetzelfde als lijken op Jezus.”
“Voor een getuige van Jezus zijn middel en doel hetzelfde. Je werkt niet naar vrede toe als een groot ideaal in de toekomst, want de toekomst is al gekomen in Jezus, en die toekomst leeft door de Geest in jou. Getuigen van Jezus betekent dus dat er geen verschil meer is tussen de weg en de bestemming.”
“Overal waar mensen vreugde hebben om God en elkaar, om lekker eten en drinken, om muziek, om hun hond of om een vogel die haar nest bouwt, overal waar simpele vreugde is, zonder dat er iets gefikst of opgelost hoeft te worden, is iets te zien van het toekomstige vredesfeest.”
“Getuigen is hoopvol, want je inzetten voor recht, verzoening en vreugde is goed in zichzelf – ook al heb je geen idee hoe het uiteindelijk bijdraagt aan de vrede. Maar je mag erop vertrouwen dat het toekomst heft. Je mag erop vertrouwen dat de Geest er iets goeds mee doet.”
“Waar is de vrede hier en nu te vinden? (…) De vrede is daar waar Jezus is. (…) Volgens het Nieuwe Testament is dat in een gemeenschap van mensen die samen zijn in de naam van Jezus”.
“De kerk is in deze wereld de ambassade van het komende vrederijk de (niet altijd diplomatieke) vertegenwoordiging van de toekomst die Jezus heeft binnengebracht.”
“Jezus is aanwezig in de kerk als vredevorst, en dit betekent dat heel verschillende mensen met elkaar verbonden raken in vrede en liefde.”
“Liefde is het diepe verlangen om recht te doen, te verzoenen en vreugde te brengen.”
“Op de weg van vrede wordt niet op commando gemarcheerd. De rechtvaardige zal leven door geloof.”
December 24, 2025
Ontroerend goed.
Naar mijn idee klopt ongeveer alles in en aan dit boek (ook bedoeld in overdrachtelijke zin). Dat geldt zelfs voor de papierkwaliteit van de paperback-editie.
Er valt daarnaast best meer te zeggen, bijvoorbeeld over hoe dit boek zich verhoudt tot het eraan voorafgaande ‘Vrede op aarde’, maar daar zegt de schrijver zelf al iets over in de ‘Theologische bijlage’. Laat me het er nu op houden dat Paas hier een moeilijk mis te verstane wegwijzer is, die ook nog eens helpt om het verlangen te wekken naar het doel waarnaar hij wijst. En overigens in zijn publieke rol min of meer ‘live’ laat zien wat hij bedoelt en op het oog heeft in zijn eigen wijd ziende context.
Er is een mooie overeenkomst van inhoud en vorm als het gaat over Bijbelse vrede die (niet horizontaal of verticaal maar) sociaal is, en de ‘Bespreking’ aan het einde van elk hoofdstuk – de sectie speciaal bedoeld voor verwerking van het voorafgaande door een (belangstellende) lezersgroep.
In sommige van deze secties zijn, behalve een aantal niet-kinderachtige gespreksvragen, enkele QR-codes opgenomen die verwijzen naar een toepasselijk lied, schilderij of andere kunstuiting.
Eén citaat waarin veel is samengebald: de zin “Vrede kan alleen komen langs de weg van vrede” (blz. 245) klinkt misschien reductionistisch maar is dat niet, typeert integendeel hoe het betoog van Paas is opgebouwd en onderstreept de zowel ex- als inclusieve strekking ervan.
Naar mijn idee klopt ongeveer alles in en aan dit boek (ook bedoeld in overdrachtelijke zin). Dat geldt zelfs voor de papierkwaliteit van de paperback-editie.
Er valt daarnaast best meer te zeggen, bijvoorbeeld over hoe dit boek zich verhoudt tot het eraan voorafgaande ‘Vrede op aarde’, maar daar zegt de schrijver zelf al iets over in de ‘Theologische bijlage’. Laat me het er nu op houden dat Paas hier een moeilijk mis te verstane wegwijzer is, die ook nog eens helpt om het verlangen te wekken naar het doel waarnaar hij wijst. En overigens in zijn publieke rol min of meer ‘live’ laat zien wat hij bedoelt en op het oog heeft in zijn eigen wijd ziende context.
Er is een mooie overeenkomst van inhoud en vorm als het gaat over Bijbelse vrede die (niet horizontaal of verticaal maar) sociaal is, en de ‘Bespreking’ aan het einde van elk hoofdstuk – de sectie speciaal bedoeld voor verwerking van het voorafgaande door een (belangstellende) lezersgroep.
In sommige van deze secties zijn, behalve een aantal niet-kinderachtige gespreksvragen, enkele QR-codes opgenomen die verwijzen naar een toepasselijk lied, schilderij of andere kunstuiting.
Eén citaat waarin veel is samengebald: de zin “Vrede kan alleen komen langs de weg van vrede” (blz. 245) klinkt misschien reductionistisch maar is dat niet, typeert integendeel hoe het betoog van Paas is opgebouwd en onderstreept de zowel ex- als inclusieve strekking ervan.
July 9, 2025
Dit is zo’n boek dat ik nog vaker wil herlezen. Enerzijds om nog verder over na denken, anderzijds omdat het soms best veel was om te verstouwen.
Paas schetst mooie metaforen, schrijft enthousiasmerend en is tegelijk ook realistisch, hij schuwt niet de rafelrandjes. Ik heb veel onderstreept, zeker een aanrader.
‘Het draait om vrede – vrede ontvangen, in vrede leven, vrede stichten, vrede verwachten. Dat betekent dat het evangelie niet verticaal of horizontaal is, maar sociaal. Het gaat om het rechtvaardige, verzoende en feestelijke samenleven van God, mensen en dieren.’
Paas schetst mooie metaforen, schrijft enthousiasmerend en is tegelijk ook realistisch, hij schuwt niet de rafelrandjes. Ik heb veel onderstreept, zeker een aanrader.
‘Het draait om vrede – vrede ontvangen, in vrede leven, vrede stichten, vrede verwachten. Dat betekent dat het evangelie niet verticaal of horizontaal is, maar sociaal. Het gaat om het rechtvaardige, verzoende en feestelijke samenleven van God, mensen en dieren.’
May 9, 2025
Vlot geschreven, overtuigend en een 'coming out' als alverzoener...
Eerst iets over de stijl. Het leest prettig, maar ook wel wat vlak, vooral gericht op inhoudelijke overdracht, niet zozeer op ontroering, persoonlijk contact, schoonheid. Dat had bij Paas' boodschap zeer gepast.
Inhoudelijk is dit de meest overtuigende eigentijdse verwoording van het christelijke geloof die ik ken. Paas voelt goed de gevoeligheden, vooroordelen en sympathieën van moderne Nederlanders aan en probeert te laten zien dat de Bijbel voor hen een heel relevante boodschap heeft.
En dan dat punt van alverzoening. Dat zal Paas ongetwijfeld gedonder opleveren, want alverzoening (= iedereen komt uiteindelijk, na een weg van recht en oordeel, in het rijk van vrede) is nogal een taboe in orthodoxe kring. Maar het is ontegenzeggelijk dat Paas hier grote sympathie voor toont, tot op het punt dat je eigenlijk zeker weet dat hij 'alverzoener' is, maar hij grenst zich met een heel klein lijntje af: al te concreet en ingevuld spreken over de toekomst vindt hij 'speculatie'.
De motieven van Paas om voor deze richting te kiezen (wat in zijn voorganger 'Vrede op aarde' al duidelijk werd) zijn: er moet recht geschieden, maar oneindige straf is geen recht, en in de Bijbel is recht altijd gericht op herstel, vrede, verzoening. En vooral ook dat Gods rijk 'sociaal' is, een kernwoord in zijn boek: eeuwige scheiding van alle mensen zou vrijwel iedereen de mogelijkheid tot verzoening ontnemen.
De belangrijkste passage hierover in zijn boek (p.258-259) is: "Met 'eeuwige straf' heb ik moeite, omdat ik niet zie hoe dat te verenigen is met een God van vrede. Ik bedoel niet dat een God van vrede nooit zou kunnen oordelen; dat lijkt me eerder een sentimentele dan een vredelievende gedachte. Maar het punt is: Gods oordeel is deel van zijn liefde. Oordeel is recht doen met het oog op vrede. Oordeel is alleen recht als het geopend is naar verzoening en vreugde. Is dat te rijmen met een altijddurend oordeel zonder kans op verzoening en vrede? Ik zie niet hoe dat een rechtvaardig oordeel kan zijn in bijbelse zin. Gods vredestichtende liefde kan oordelen en zal oordelen, maar zij kan niet oordelen zonder ophouden. Dat zou geen recht doen aan de God van vrede. / Wat vaak 'laatste oordeel' wordt genoemd, kan in mijn ogen daarom alleen een vóórlaatste oordeel zijn. Dat wil zeggen: niet 'oordeel' is het eindpunt van de geschiedenis, maar vrede. Dan zal God 'alles in allen' zijn. Oordeel is nodig voor vrede, want zonder recht is er geen verzoening en vreugde. Maar oordeel kan niet het eindpunt zijn. Wat dit concreet betekent, is - zoals gezegd - speculatie. Betekent dit oordeel dat alle onvrede simpelweg ophoudt te bestaan, of betekent het dat Gods oordeel pedagogisch is en dus duurt tot iedereen een mens van vrede is geworden - al moet het een eeuwigheid duren? Niemand weet het. Ik noem deze mogelijkheden slechts, omdat ze vaak door serieuze aanhangers van Jezus' weg zijn genoemd."
Dát alles uitloopt op vrede en verzoening is dus voor Paas geen vraag meer (dat leek het nog wel in zijn 'Vrede op aarde') maar hoe het concreet zal werken, is volgens hem onduidelijk.
Deze 'coming out' van Paas, de bekendste theoloog van het land, laat zien dat alverzoeners in Nederland (inmiddels is ruim een kwart van de evangelische voorgangers zo ver, zie onderzoek van De Nieuwe Koers) een kritische massa hebben bereikt en dat hun visie, die in de vroege kerk zeer gebruikelijk was, weer een heel gewone overtuiging is geworden.
Eerst iets over de stijl. Het leest prettig, maar ook wel wat vlak, vooral gericht op inhoudelijke overdracht, niet zozeer op ontroering, persoonlijk contact, schoonheid. Dat had bij Paas' boodschap zeer gepast.
Inhoudelijk is dit de meest overtuigende eigentijdse verwoording van het christelijke geloof die ik ken. Paas voelt goed de gevoeligheden, vooroordelen en sympathieën van moderne Nederlanders aan en probeert te laten zien dat de Bijbel voor hen een heel relevante boodschap heeft.
En dan dat punt van alverzoening. Dat zal Paas ongetwijfeld gedonder opleveren, want alverzoening (= iedereen komt uiteindelijk, na een weg van recht en oordeel, in het rijk van vrede) is nogal een taboe in orthodoxe kring. Maar het is ontegenzeggelijk dat Paas hier grote sympathie voor toont, tot op het punt dat je eigenlijk zeker weet dat hij 'alverzoener' is, maar hij grenst zich met een heel klein lijntje af: al te concreet en ingevuld spreken over de toekomst vindt hij 'speculatie'.
De motieven van Paas om voor deze richting te kiezen (wat in zijn voorganger 'Vrede op aarde' al duidelijk werd) zijn: er moet recht geschieden, maar oneindige straf is geen recht, en in de Bijbel is recht altijd gericht op herstel, vrede, verzoening. En vooral ook dat Gods rijk 'sociaal' is, een kernwoord in zijn boek: eeuwige scheiding van alle mensen zou vrijwel iedereen de mogelijkheid tot verzoening ontnemen.
De belangrijkste passage hierover in zijn boek (p.258-259) is: "Met 'eeuwige straf' heb ik moeite, omdat ik niet zie hoe dat te verenigen is met een God van vrede. Ik bedoel niet dat een God van vrede nooit zou kunnen oordelen; dat lijkt me eerder een sentimentele dan een vredelievende gedachte. Maar het punt is: Gods oordeel is deel van zijn liefde. Oordeel is recht doen met het oog op vrede. Oordeel is alleen recht als het geopend is naar verzoening en vreugde. Is dat te rijmen met een altijddurend oordeel zonder kans op verzoening en vrede? Ik zie niet hoe dat een rechtvaardig oordeel kan zijn in bijbelse zin. Gods vredestichtende liefde kan oordelen en zal oordelen, maar zij kan niet oordelen zonder ophouden. Dat zou geen recht doen aan de God van vrede. / Wat vaak 'laatste oordeel' wordt genoemd, kan in mijn ogen daarom alleen een vóórlaatste oordeel zijn. Dat wil zeggen: niet 'oordeel' is het eindpunt van de geschiedenis, maar vrede. Dan zal God 'alles in allen' zijn. Oordeel is nodig voor vrede, want zonder recht is er geen verzoening en vreugde. Maar oordeel kan niet het eindpunt zijn. Wat dit concreet betekent, is - zoals gezegd - speculatie. Betekent dit oordeel dat alle onvrede simpelweg ophoudt te bestaan, of betekent het dat Gods oordeel pedagogisch is en dus duurt tot iedereen een mens van vrede is geworden - al moet het een eeuwigheid duren? Niemand weet het. Ik noem deze mogelijkheden slechts, omdat ze vaak door serieuze aanhangers van Jezus' weg zijn genoemd."
Dát alles uitloopt op vrede en verzoening is dus voor Paas geen vraag meer (dat leek het nog wel in zijn 'Vrede op aarde') maar hoe het concreet zal werken, is volgens hem onduidelijk.
Deze 'coming out' van Paas, de bekendste theoloog van het land, laat zien dat alverzoeners in Nederland (inmiddels is ruim een kwart van de evangelische voorgangers zo ver, zie onderzoek van De Nieuwe Koers) een kritische massa hebben bereikt en dat hun visie, die in de vroege kerk zeer gebruikelijk was, weer een heel gewone overtuiging is geworden.
September 12, 2025
Een zeer goed boek. Het grote verhaal van het christendom, dat hij hier schetst, vind ik erg overtuigend. In een visie die niet enkel horizontaal of verticaal, maar sociaal over heil spreekt, weet hij op een kundige manier het Oude en Nieuwe Testament te verbinden. Ook dit doet hij overtuigend en in heldere bewoordingen. Ook al deel ik niet al zijn theologische conclusies, zou ik dit boek zeker aanraden om het christendom te verkennen. Het is een aanstekelijke en eigentijdse rondleiding.
August 21, 2025
Heerlijk boek.
Displaying 1 - 8 of 8 reviews