Slachtofferadvocaat Sébas Diekstra is bekend van strafzaken als de Utrechtse tramschutterzaak, de tragische dood van de achtjarige Sharleyne, model Ivana Smit in Maleisië, de #MeToo-slachtoffers van The Voice of Holland en Samantha de Jong (Barbie) na haar bevrijding uit gedwongen prostitutie. In Recht voor het slachtoffer onthult hij samen met zijn cliënten de échte verhalen achter spraakmakende strafzaken. Een must-read voor elke truecrimeliefhebber. In dit indringende pleidooi voor verandering belicht Diekstra de invloed van media op strafzaken en toont hij hoe verdachten soms alsnog worden veroordeeld na een sepot of vrijspraak. Het boek bevat persoonlijke verhalen en gesprekken met cliënten, en is een oproep om de stemmen van slachtoffers écht te laten horen.
the writer is a lawyer specialized in representing victims and/or their families in the Dutch judicial system. He has been involved in some big published criminal cases. And while the content of this book can sometimes be considered sensational it is also a case for better rights for the victims and their families. The Dutch judicial system seems to be aimed at the needs of the suspects and lacks a serious evaluation system in which procedures can be held against the light in order to consider failures by the Police and judicial system. Also simple matters such as informing victim and family can be much better and would be less open to an article 12 procedure, which forces police and DA's to reconsider choices made often in not following through with cases. other issue is the privacy of the victims whereas the perps' right on privacy is protected. Making the victim and families part of legal procedures as they are emotionaly invested. Mr Sebas Diekstra makes a strong case for the improvements needed and tells this through recognizable casestudies. The strongest parts of the book are the bits were victims and family tell their vision on the crime and experiences with the law and society. a very strong book that should be mandatory reading for all people in law training and profession.
Sebas begint eerst met een hele belangrijke disclaimer, er komen namelijk heftige onderwerpen in dit boek voor en dat kan dingen triggeren. Ik vind het heel goed en belangrijk dat dit gebeurt.
Ik schrik ervan dat rechters soms zulke lage straffen oplegt, in bijvoorbeeld moord zaken. Juist als je bewust iemand niet helpt of eigenhandig vermoord, moet je hiervoor boeten. Hierin faalt de rechtsstaat echt.
Helemaal op de kijk van femicide zijn we in Nederland echt niet oké bezig. Er worden zoveel aangiftes gedaan door vrouwen die in een onveilige situatie zitten met hun partner. En Inplaats dat dit serieus genomen wordt, wordt het weggewuifd. Met het grote risico dat de situatie nog erger en onveiliger word, met de dood als gevolg. Wanneer wordt de rechtsstaat en het OM wakker en worden dit soort zaken serieus genomen Voorst het te laat is?
Ik denk dat het belangrijker dan ooit is dat slachtoffers serieus worden genomen, en ook daadwerkelijk gerechtigheid krijgen. Sebas zet zich hier op een hele goede en eerlijke manier voor in, ik denk dat iedereen een Sebas aan zijn zijde nodig heeft in dit soort zaken.
De schrijfstijl is ook erg prettig om te lezen, en ik vind het op een indrukwekkende manier geschreven. Ik heb namelijk ook nog heel erg veel geleerd van dit boek.
Voor de nabestaanden of slachtoffers heb ik onwijs veel respect, wat zijn jullie krachtig in jullie woorden ondanks zoveel pijn.
Uitgeverij Luitingh Sijthoff en Sebas Diekstra dankjewel dat ik dit boek als recensie exemplaar heb mogen lezen.
Recht voor het Slachtoffer is geschreven door slachtofferadvocaat Sébas Diekstra. Vanuit verschillende - enorm tragische zaken - zet hij zo duidelijk mogelijk uiteen wat er gebeurt is en wat voor ellende de nabestaande moeten doorstaan. Want hoe kan het dat nabestaande zelf moeten vechten voor een proces? Hoe kunnen signalen bij bv. Jeugdzorg en politie weggewuifd worden met alle gevolgen van dien? De overledene krijgen zij er niet mee terug, maar het blijft kwalijk hoe slecht het recht in Nederland soms uitgevoerd wordt.
Laten we hopen dat slachtoffers ten alle tijden serieus behandeld worden én kap met victim blaming, vooral in de media!
After reading this book, I feel like I have more knowledge of how the judicial system in The Netherlands works. And that is a confronting thing. Not because of the cases that were mentioned in the book, but more because of the fact that my idea that the system here was 'quite alright' has been shattered.
Sébas Diekstra is a lawyer who helps victims and relatives of victims. He helps them to make their voices heard and often starts procedures when the DA isn't willing to take a case to trial. He gives voices to the people (often women) whose statements are pushed aside, even when the threats they want to report are very real. And he describes how victims and/or their relatives were often not heard in court, that the judicial system is centered around the offender, while the victim has only a marginal role. The often don't get a place in a courtroom, but need to follow the trial from the public gallery.
I will never look at headlines in the newspaper in the same way. Why protect the offender's identity, while personal details about the victim are publicly shared, making life after the events for those that stay behind and/or have to live with the consequences e en harder than it already is.
Slachtofferadvocaat Sébas Diekstra is bekend van strafzaken als de Utrechtse tramschutterzaak, de tragische dood van de achtjarige Sharleyne, model Ivana Smit in Maleisië, de #MeToo-slachtoffers van The Voice of Holland en Samantha de Jong (Barbie) na haar bevrijding uit gedwongen prostitutie. In Recht voor het slachtoffer onthult hij samen met zijn cliënten de échte verhalen achter spraakmakende strafzaken. Een must-read voor elke truecrimeliefhebber.
In dit indringende pleidooi voor verandering belicht Diekstra de invloed van media op strafzaken en toont hij hoe verdachten soms alsnog worden veroordeeld na een sepot of vrijspraak. Het boek bevat persoonlijke verhalen en gesprekken met cliënten, en is een oproep om de stemmen van slachtoffers écht te laten horen.
Mijn recensie:
Op de voorkant staat de schrijver van het boek Sebás Diekstra. Hij is slachtofferadvocaat en vertelt in dit boek zijn ervaring van zijn rechtszaken en de slachtoffers/familie die hij bijstaat.
Sebás Diekstra is een bekende slachtofferadvocaat. HIj verdedigd onder andere de vader van de tram aanslag maar ook de #Metooslachtoffers. Hij vertelt hoe hij als vader van een gezin zijn gevoelens ervaart als er een zaak is waarin zeer jonge slachtoffers zijn maar ook hoe hij tegenover het recht staat en hij de uitspraken ervaart.
Met mijn werkervaring in de juridische wereld was dit een boek dat ik graag wilde lezen en recenseren. Ik ben dan ook zeer dankbaar dat ik dit mocht lezen. Ik vind het mooi om te lezen dat Sebás een slachtofferadvocaat is die familie of slachtoffers bijstaat die een rechtszaak starten tegen de dader waar hij hen bijstaat.
Ik vind het mooi dat je over de bekende rechtszaken leest: De vader van het meisje dat omkomt bij de tramaanslag, de Tindermoord, #metooslachtoffers van The voice of holland, Barbie (van Oh Oh Cherso). Het is mooi dat deze familieleden of slachtoffers ook zelf persoonlijk hun ervaring vertellen over Sebás.
Ook de persoonlijke ervaring van Sebás vind ik mooi maar ook fijn om te lezen. Je leest ook hoe hij het niet altijd eens is met de rechtsstaat en hoe hij het wel zelf had gezien.
De verhaallijn is zeer duidelijk (boven elk hoofdstuk staat over wie je gaat lezen/zaak), het lettertype is zeer prettig en de hoofdstukken zijn afwisselend lang en kort, dit ligt ook aan de rechtszaak op dat moment.
Het boek begint met een belangrijke disclaimer, namelijk dat er in het boek ernstige onderwerpen besproken worden. Onderwerpen zoals seksueel geweld, huiselijk geweld, zelfdoding, seksueel misbruik en femicide. Daarnaast verteld Sébas waar je terecht kunt voor hulp of een luisterend oor. Ik vind dit een noodzakelijk, maar zeer sterk begin van het boek.
Daarna neemt Sébas ons in het kort mee naar zijn jeugd en hoe hij daarna via de marechaussee uiteindelijk als strafrechtadvocaat aan de slag gaat.
Het boek bestaat uit verschillende zaken, enkelen hiervan zijn: De Utrechtse trammoord, De moord op de achtjarige Sharleyne, De klaphamerzaak en De dubbele moord in Weiteveen.
Tijdens het lezen van de verschillende zaken valt mij op hoe laag de straffen in Nederland eigenlijk zijn in vergelijking met andere landen. En niet alleen dat, maar bij vele zaken die aan het licht komen zijn er duidelijk fouten gemaakt. En dan niet zomaar fouten, maar echt fouten wat betreft veiligheid.
Als we het bijvoorbeeld hebben over de zaken van De moord op de achtjarige Sharleyne of De dubbele moord in Weiteveen. In beide zaken waren de politie en of andere instanties (Jeugdzorg) al meerdere keren op de hoogte gebracht van het gevaar dat dreigde. Vele aangiftes van bedreiging, stalking en smaad en laster waren bijvoorbeeld waren al tegen Richard K. gedaan in de De dubbele moord in Weiteveen en toch kon Richard K. ongestoord zijn gang gaan en op een koelbloedige manier 2 mensen van het leven beroven. De vader van de achtjarige Sharleyne had ook al melding bij de politie gemaakt en verschillende keren aan de bel getrokken bij jeugdzorg. En toch kon het gebeuren dat het meisje op zo’n jonge leeftijd op een gruwelijke manier aan haar einde kwam.
Ik heb respect voor Sébas dat hij ons meeneemt in zijn wereld en ons laat zien wat er nog meer gebeurd in strafzaken en nog belangrijker ook de nabestaanden aan het woord laat. Want ook nabestaanden krijgen de kans op hun verhaal te doen. En wat zijn die verhalen vaak pijnlijk. Je voelt het verdriet door het papier heen. De angst, de woede, de onmacht en het onbegrip. Alles voel je tijdens het lezen van hun verhaal.
Ik vind dat Sébas een ontzettend goed, indrukwekkend en confronterenden boek heeft weten neer te zetten. Respect. Een must-read voor elke truecrimeliefhebber!
Bedankt Sébas Diekstra en uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het ontvangen van dit recensie-exemplaar.
Kippenvel, tranen, kennis en een enorm respect, dat is wat dit boek mij opleverde. In ‘Recht voor het slachtoffer’ neemt @sebasdiekstra je als lezer mee naar een deel van een rechtszaak waarvoor opvallend weinig aandacht is. Hoewel sommige rechtszaken soms nog geen eens gevoerd zouden worden als het niet aan deze mensen lag, worden ze nog wel eens weggezet op publieke tribune. Ik heb het over de slachtoffers van een misdrijf. Of het nou de personen zelf zijn die iets is aangedaan of familie/vrienden van deze personen, ieder misdrijf kent slachtoffers. En eerlijk, ook ik sta daar onvoldoende bij stil. Of beter gezegd, ik stond daar onvoldoende van stil, want als Diekstra iets heeft gedaan, dan is het wel mijn ogen openen.
Hopelijk opent hij meer ogen, want dat is onder andere wat hij met dit boek wil bewerkstelligen. Aan de hand van zaken, die veelal landelijke bekendheid hebben gehad, worden verschillende punten aangedragen die in de ogen van Diekstra verbeterd kunnen worden. Hierbij neemt hij een hele duidelijke stellingname in, en op sommige momenten vond ik hem te gefrustreerd overkomen. Op zich niet gek, aangezien het ook frustrerend is als je hier dagelijks mee werkt en ziet wat voor leed het veroorzaakt, maar het maakte voor mij de leesbaarheid minder.
Wat ik wel heel sterk vond aan het boek is dat de nabestaanden aan het woord komen. Niet alleen worden hun slachtofferverklaringen uit de rechtbank gedeeld, ook wordt er in sommige gevallen dieper ingegaan op wat de gebeurtenis voor hun heeft betekend. Die ervaringen maken dit boek heftig, en de disclaimer voorin het boek is dan ook terecht opgenomen.
Ik sloeg dit boek enigszins gedesillusioneerd dicht. Ik dacht dat we het in Nederland goed geregeld hadden. Dat de politie voor je klaar staat als je signalen meldt die wijzen op dreigende escalatie en dat we een vlot werkend rechtssysteem hebben. Maar de realiteit blijkt helaas anders, en hoewel ik hoop dat ik nooit in de positie kom dat ik de kennis uit dit boek nodig heb, ben ik “blij” dat Diekstra zijn spaarzame tijd heeft besteed aan het verspreiden van kennis door het schrijven van dit boek.
Hartelijk dank voor dit recensie-exemplaar @lsuitgeverij!
Ik snap waarom Sébas dit boek heeft geschreven, het is belangrijk dat er meer aandacht komt voor de slachtoffers en waarom dit is word ook zeer duidelijk in dit boek. Echter, boek-technisch, vond ik het minder sterk. Er zit best wat herhaling in hoe dingen worden omschreven. Daarnaast is de ruime meerderheid van de zaken al eerder behandeld o.a. door Sébas in bijvoorbeeld de bekende podcast ‘Ooggetuigen’. Zelfs de case uit zijn voorgaande boek ‘de Tindermoord’ krijgt weer aandacht. Tot zekere hoogte begrijpelijk, deze zaken zijn schrijnend. Maar is het niet sterker om meer de nadruk te leggen op nog andere, minder bekende, zaken? Er verandert, voor zover ik meekrijg als leek met een interesse in true crime, nog weinig in het systeem, dus dezelfde zaken blijven herhalen is dan misschien niet nuttig? Ik had gehoopt dat dit boek hier nog verder op in zou gaan. Misschien dat dit boek voor mensen die nog totaal onbekend zijn met deze zaken wel schokkend en een eyeopener is.
De verhalen die in het boek worden gedeeld zijn allemaal erg heftig. Regelmatig heb ik met tranen in mijn ogen en kippenvel op mijn armen gelezen. Maar wat zijn ze mooi en respectvol neergezet. Ik vond vooral de slachtoffer verklaringen die erin werden geschreven heel erg veel indruk maken. Daarnaast heb ik door het boek nog meer respect voor Sébas en het werkt dat hij doet. Je merkt in de verhalen dat hij zich echt volledig inzet voor een zaak. Een mooi maar heftig inkijkje dus in het beroep slachtofferadvocaat en in de zaken die aanbod komen.
Ik geef non-fictie geen rating in sterren maar ik vond dit boek heeeel interessant! Echt de moeite waard en ook heel belangrijk dat hij wordt gelezen. Het is eigenlijk te bizar voor woorden dat er nog zoveel fouten worden gemaakt in ons rechtsysteem. Ik snap dan ook helemaal dat Sébas de noodzaak voelt om dit te delen omdat er op zoveel plekken nog zoveel te verbeteren valt.
Ik snap volledig waarom dit boek geschreven is en heb sommige stukken echt met verbazing gelezen. Als slachtoffer kom je in Nederland pas na de dader en dag wordt pijnlijk duidelijk in dit boek.
Ik vond het mooi dat de verhalen van de nabestaande meegenomen werden in het boek. Ook de visie van Sebas was een goede toevoeging. Echter vond ik wel dat dit boek regelmatig herhaling bevat.
het is duidelijk dat de schrijver moeite heeft met het rechtsysteem . hij zit evhter op de verkeede plek te porren om hier verandering in te brengen. je moet niet de uitvoerders aanvallen, maar de makers van het systeem.