What do you think?
Rate this book
Σπίτι από βιβλία και πηλό
Μεγαλωμένη σε μια οικογένεια στην οποία τα βιβλία «βλάπτουν σοβαρά την υγεία», η Πάουλα Βάσκες ονειρεύεται τη δική της βιβλιοθήκη.
Η αγάπη της αυτή για τη λογοτεχνία είναι που την οδηγεί να αναζητήσει μια ζωή μακριά από το σπίτι της. Στην άλλη άκρη του ωκεανού, πρώτα στη Βαρκελώνη και μετά στη Μαδρίτη, ιδρύει ένα βιβλιοπωλείο γεμάτο με έργα των πιο αγαπημένων της συγγραφέων. Προς μεγάλη της έκπληξη, μετά τον θάνατο της μητέρας της, η κλίση της αυτή ανοίγει χώρο για νέες επιθυμίες, που μερικές φορές φαντάζουν αδύνατες: να αποκτήσει παιδί και να ανήκει επιτέλους μόνιμα σε έναν τόπο.
Η Βάσκες μάς προσφέρει ένα συγκινητικό απομνημόνευμα για τη μεταμορφωτική δύναμη της λογοτεχνίας, το μοναδικό επάγγελμα του βιβλιοπώλη και τους διαφορετικούς τρόπους δημιουργίας και επανεφεύρεσης της ζωής.
Η αγάπη της αυτή για τη λογοτεχνία είναι που την οδηγεί να αναζητήσει μια ζωή μακριά από το σπίτι της. Στην άλλη άκρη του ωκεανού, πρώτα στη Βαρκελώνη και μετά στη Μαδρίτη, ιδρύει ένα βιβλιοπωλείο γεμάτο με έργα των πιο αγαπημένων της συγγραφέων. Προς μεγάλη της έκπληξη, μετά τον θάνατο της μητέρας της, η κλίση της αυτή ανοίγει χώρο για νέες επιθυμίες, που μερικές φορές φαντάζουν αδύνατες: να αποκτήσει παιδί και να ανήκει επιτέλους μόνιμα σε έναν τόπο.
Η Βάσκες μάς προσφέρει ένα συγκινητικό απομνημόνευμα για τη μεταμορφωτική δύναμη της λογοτεχνίας, το μοναδικό επάγγελμα του βιβλιοπώλη και τους διαφορετικούς τρόπους δημιουργίας και επανεφεύρεσης της ζωής.
240 pages, Paperback
Published March 6, 2025
6 people are currently reading
191 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 37 reviews
November 21, 2023
3,5⭐️
Si hace unas semanas cuando fui a la librería Lata Peinada en Madrid a la presentación de este libro hubiera sabido que era la última vez que iría a una de mis librerías de referencia creo que se me habrían escapado algunas lagrimitas y no descarto haber encadenado a unas estanterías para pedir que no la cerraran nunca. Por pensar en positivo, ahora tengo un motivo más para volver a Barcelona cuanto antes ya que Lata Peinada allí sigue abierta.
Por si no conoces Lata Peinada, brevemente te cuento que es una librería especializada en literatura latinoamericana donde pueden conseguirse un montón de títulos que de otra manera es casi imposible sin cruzar el Atlántico. Además, son comunes allí los encuentros con autores/as, presentaciones de libros y otras actividades geniales. En Lata Peinada, además de libros, siempre hay música, que te lleva con su ritmo a moverte de una estantería a otra, y no salir jamás con las manos vacías.
“Los libros eran para nosotros un interruptor en una habitación oscura o demasiado iluminada, un mirados sobre otras vidas; las librerías eran los espacios generosos que nos permitían reunirnos con ellos”
Paula Vázquez es co-fundadora de Lata Peinada, nos cuenta el origen y un montón de secretos detrás de la fundación y funcionamiento de estas librerías. Pero ‘La librería y la diosa’ nos lleva por caminos diferentes a la típica historia luminosa de mucho trabajo y esfuerzo con final feliz de abrir una librería. Esta memoir tiene otra rama, la que nos habla del camino de la autora, Paula, en su deseo de convertirse en madre. Una travesía que será complicada a muchos niveles para alguien que vive con cada pie en un continente distinto, que el deseo de ser madre le llega de pronto, no cómo algo deseado desde siempre y que aparece acompañado de un montón de miedos; donde muchas veces no puede ver el faro que indica la tierra deseada a pesar de muchos intentos por llegar a puerto.
En este proceso, en la cerámica encuentra, junto a la literatura que siempre la acompaña, un lugar seguro, de confort, rodeada de otras mujeres que no saben nada de ella y que, sin embargo, estarán presentes en su camino de creación de piezas artesanales, manuales, imperfectas. Un proceso que se tornará casi terapéutico y catártico, con mucho de autoaceptación y aprendizaje.
Libros, música, emprendimiento, maternidad, duelo, sueños, cerámica, amistad, amor.
Un libro a disfrutar por cualquier persona amante de los libros, con un montón de referencias y anécdotas que te harán soñar con una primera edición de Cien Años de Soledad de Gabriel García Márquez y que aumentará tu lista de lecturas pendientes en más de un título. Una lectura que se convierte en un lugar feliz, porque como dice la autora “entre libros se vive mejor”.
Si hace unas semanas cuando fui a la librería Lata Peinada en Madrid a la presentación de este libro hubiera sabido que era la última vez que iría a una de mis librerías de referencia creo que se me habrían escapado algunas lagrimitas y no descarto haber encadenado a unas estanterías para pedir que no la cerraran nunca. Por pensar en positivo, ahora tengo un motivo más para volver a Barcelona cuanto antes ya que Lata Peinada allí sigue abierta.
Por si no conoces Lata Peinada, brevemente te cuento que es una librería especializada en literatura latinoamericana donde pueden conseguirse un montón de títulos que de otra manera es casi imposible sin cruzar el Atlántico. Además, son comunes allí los encuentros con autores/as, presentaciones de libros y otras actividades geniales. En Lata Peinada, además de libros, siempre hay música, que te lleva con su ritmo a moverte de una estantería a otra, y no salir jamás con las manos vacías.
“Los libros eran para nosotros un interruptor en una habitación oscura o demasiado iluminada, un mirados sobre otras vidas; las librerías eran los espacios generosos que nos permitían reunirnos con ellos”
Paula Vázquez es co-fundadora de Lata Peinada, nos cuenta el origen y un montón de secretos detrás de la fundación y funcionamiento de estas librerías. Pero ‘La librería y la diosa’ nos lleva por caminos diferentes a la típica historia luminosa de mucho trabajo y esfuerzo con final feliz de abrir una librería. Esta memoir tiene otra rama, la que nos habla del camino de la autora, Paula, en su deseo de convertirse en madre. Una travesía que será complicada a muchos niveles para alguien que vive con cada pie en un continente distinto, que el deseo de ser madre le llega de pronto, no cómo algo deseado desde siempre y que aparece acompañado de un montón de miedos; donde muchas veces no puede ver el faro que indica la tierra deseada a pesar de muchos intentos por llegar a puerto.
En este proceso, en la cerámica encuentra, junto a la literatura que siempre la acompaña, un lugar seguro, de confort, rodeada de otras mujeres que no saben nada de ella y que, sin embargo, estarán presentes en su camino de creación de piezas artesanales, manuales, imperfectas. Un proceso que se tornará casi terapéutico y catártico, con mucho de autoaceptación y aprendizaje.
Libros, música, emprendimiento, maternidad, duelo, sueños, cerámica, amistad, amor.
Un libro a disfrutar por cualquier persona amante de los libros, con un montón de referencias y anécdotas que te harán soñar con una primera edición de Cien Años de Soledad de Gabriel García Márquez y que aumentará tu lista de lecturas pendientes en más de un título. Una lectura que se convierte en un lugar feliz, porque como dice la autora “entre libros se vive mejor”.
March 16, 2025
3,5 ✨
Μια αυτοβιογραφία που μιλάει για τη ζωή της συγγραφέως ως βιβλιοπώλισσα και ως γυναίκα που περνά από την άρνηση της να γίνει μητέρα στη βαθιά της επιθυμία να τα καταφέρει παρά τις αποβολές της και τις δυσκολίες που φέρει η μητρότητα.
Ειλικρινές, καλογραμμένο και με ένα σημαντικό μήνυμα προς όλες τις γυναίκες.
Μια αυτοβιογραφία που μιλάει για τη ζωή της συγγραφέως ως βιβλιοπώλισσα και ως γυναίκα που περνά από την άρνηση της να γίνει μητέρα στη βαθιά της επιθυμία να τα καταφέρει παρά τις αποβολές της και τις δυσκολίες που φέρει η μητρότητα.
Ειλικρινές, καλογραμμένο και με ένα σημαντικό μήνυμα προς όλες τις γυναίκες.
March 31, 2025
3,5
Σε ένα αυτοβιογραφικό έργο που αφηγείται την πορεία προς την αναζήτηση ενός νοητού αλλά και πραγματικού σπιτιού, βρίσκουμε τον βιβλίο με τον πιο βιβλιοφιλικό τίτλο. Μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον όπου τα βιβλία θεωρούνταν επικίνδυνα, η ηρωίδα ανέπτυξε μια βαθιά αγάπη για τη λογοτεχνία, η οποία την οδήγησε να εγκαταλείψει το σπίτι της και να αναζητήσει έναν νέο τρόπο ζωής. Στην Ισπανία δημιούργησε το δικό της βιβλιοπωλείο, γεμάτο με έργα αγαπημένων της συγγραφέων, χτίζοντας έναν κόσμο βασισμένο στη δύναμη των ιστοριών.
Μετά την απώλεια της μητέρας της, η συγγραφέας ξεκινά μια νέα πορεία, όπου η ανάγκη για σταθερότητα και οικογένεια γίνεται εξίσου σημαντική με την αγάπη της για τα βιβλία. Η ίδια ανακαλύπτει το δικό της κόσμο, το δικό της “σπίτι”. Στο εσωτερικό του θα αποτελείται από αγάπη και κατανόηση, ανησυχία για νέα ζωή και φροντίδα. Για να είναι “γερό”, ξεκινά κεραμική με πηλό , ώστε να “γεμίζει” τις μέρες της πιο “στιβαρά”.
Το έργο είναι ένας ύμνος στη λογοτεχνία και στη δύναμή της να διαμορφώνει τις ζωές των ανθρώπων, αλλά και μια εξερεύνηση του τι σημαίνει να βρίσκεις ή να δημιουργείς το δικό σου σπίτι, είτε μέσα από τις λέξεις είτε μέσα από τις σχέσεις και τις εμπειρίες της ζωής. Η ανάγκη για δημιουργία δεν ξέρεις πότε θα σου χτυπήσει την πόρτα..
Η σκέψη που μου δημιούργησε αυτό το βιβλίο είναι σχετικά με τους τρόπους που δείχνει ο καθένας την αγάπη του. Δε δείχνουν όλοι την αγάπη με τον ίδιο τρόπο.
Σε ένα αυτοβιογραφικό έργο που αφηγείται την πορεία προς την αναζήτηση ενός νοητού αλλά και πραγματικού σπιτιού, βρίσκουμε τον βιβλίο με τον πιο βιβλιοφιλικό τίτλο. Μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον όπου τα βιβλία θεωρούνταν επικίνδυνα, η ηρωίδα ανέπτυξε μια βαθιά αγάπη για τη λογοτεχνία, η οποία την οδήγησε να εγκαταλείψει το σπίτι της και να αναζητήσει έναν νέο τρόπο ζωής. Στην Ισπανία δημιούργησε το δικό της βιβλιοπωλείο, γεμάτο με έργα αγαπημένων της συγγραφέων, χτίζοντας έναν κόσμο βασισμένο στη δύναμη των ιστοριών.
Μετά την απώλεια της μητέρας της, η συγγραφέας ξεκινά μια νέα πορεία, όπου η ανάγκη για σταθερότητα και οικογένεια γίνεται εξίσου σημαντική με την αγάπη της για τα βιβλία. Η ίδια ανακαλύπτει το δικό της κόσμο, το δικό της “σπίτι”. Στο εσωτερικό του θα αποτελείται από αγάπη και κατανόηση, ανησυχία για νέα ζωή και φροντίδα. Για να είναι “γερό”, ξεκινά κεραμική με πηλό , ώστε να “γεμίζει” τις μέρες της πιο “στιβαρά”.
Το έργο είναι ένας ύμνος στη λογοτεχνία και στη δύναμή της να διαμορφώνει τις ζωές των ανθρώπων, αλλά και μια εξερεύνηση του τι σημαίνει να βρίσκεις ή να δημιουργείς το δικό σου σπίτι, είτε μέσα από τις λέξεις είτε μέσα από τις σχέσεις και τις εμπειρίες της ζωής. Η ανάγκη για δημιουργία δεν ξέρεις πότε θα σου χτυπήσει την πόρτα..
Η σκέψη που μου δημιούργησε αυτό το βιβλίο είναι σχετικά με τους τρόπους που δείχνει ο καθένας την αγάπη του. Δε δείχνουν όλοι την αγάπη με τον ίδιο τρόπο.
April 12, 2025
Από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής για το 2025! Η γραφή της συγγραφέως ρέει σα νερό, νιώθεις βαθιά συμπόνια για την ηρωίδα που βίωσε τραγικές απώλειες και τα μηνύματα που περνάει είναι άκρως συγκινητικά και αισιόδοξα!
May 3, 2025
Φανταστικό!
Το σπίτι από βιβλία και πηλό είναι ένα έντονο αυτοβιογραφικό κείμενο. Δεν έχει τη δομή μυθιστορήματος. Η συγγραφέας μάς μιλάει, αφηγείται την ιστορία της πηγαίνοντας μπρος και πίσω. Μιλάει για τις απώλειες, τη μητρότητα, τον κύκλο της ζωής και του θανάτου. Με συγκίνησε βαθιά.
Το σπίτι από βιβλία και πηλό είναι ένα έντονο αυτοβιογραφικό κείμενο. Δεν έχει τη δομή μυθιστορήματος. Η συγγραφέας μάς μιλάει, αφηγείται την ιστορία της πηγαίνοντας μπρος και πίσω. Μιλάει για τις απώλειες, τη μητρότητα, τον κύκλο της ζωής και του θανάτου. Με συγκίνησε βαθιά.
January 22, 2025
No me gusta como escribe y me encanta lo que dice
Me seguiré con su otro libro
Me seguiré con su otro libro
November 15, 2023
A través de dos hechos imprescindibles para la vida como son la muerte y el nacimiento y a modo de diario lleno de poesía y mucha introspección, la autora logra convencer y enganchar desde la primera página, si además eres amante de los libros y fanático de las librerías vas a conectar de una manera especial. He leído novelas de intriga y acción donde existe menos tensión que en La librería y la diosa a través de un embarazo. Es muy interesante como sin olvidar que durante siglos las mujeres han sido principalmente considerada como procreadoras sin tener opción a decidir, ella busca su bebé con tanto deseo, casi primitivo, e intensidad que lo haces un poco tuyo. Ahora necesito visitar sus librerías, ahora conozco una nueva autora latinoamericana a la que seguir, y es cierto que tengo devoción por autores y autoras de esa parte del planeta pero es que Paula claramente ha nacido para escribir, para a través de sus reflexiones compartir su forma de entender el mundo.
La novela está plagada de párrafos que te hacen pensar, que anotarías en una libreta porque como ella dice, escribir no es un acto intelectual sino que se nutre de desamores, desilusiones, de dolor y de la muerte.
La novela está plagada de párrafos que te hacen pensar, que anotarías en una libreta porque como ella dice, escribir no es un acto intelectual sino que se nutre de desamores, desilusiones, de dolor y de la muerte.
Read
March 19, 2025Γραμμένο σε τόνο πολύ προσωπικό το αυτοβιογραφικό αυτό σύντομο μυθιστόρημα της Paula Vazquez δύσκολα δεν θα αγγίξει βαθιά την κάθε αναγνώστρια. Σε μικρά κεφάλαια, απλά, αλλά στοχαστικά, η συγγραφέας μιλά για την γυναικεία φύση, την επιθυμία ή μη για τη μητρότητα, για την απώλεια και την αγάπη για τη λογοτεχνία και τα βιβλιοπωλεία.
Η Vazquez είναι συν-ιδρύτρια του βιβλιοπωλείου Lata Peinada, ενός βιβλιοπωλείου που εξειδικεύεται στην λογοτεχνία της Λατινικής Αμερικής, όπου μπορεί κανείς να βρείτε τίτλους που είναι σχεδόν αδύνατο να βρει κάπου αλλού μέσα στην Ισπανία δίχως να χρειαστεί να διασχίσει τον Ατλαντικό. Συναντήσεις συγγραφέων, παρουσιάσεις βιβλίων και άλλες δραστηριότητες φιλαναγνωσίας πραγματοποιούνται σε αυτό το βιβλιοπωλείο-χώρο πολιτισμού. Μας μιλά λοιπόν όχι μόνο για τα έργα που αγαπά αλλά και για τα "μυστικά" πίσω από την ίδρυση και λειτουργία των βιβλιοπωλείων. Παράλληλα, μας μιλά για το περίπλοκο ταξίδι της στη μητρότητα, μας εξηγεί πως η επιθυμία να γίνει μητέρα ήρθε ξαφνικά, ενώ για χρόνια δεν ήταν στις προτεραιότητές της και πίστευε πως ίσως και να μην χτυπούσε ποτέ γι' αυτήν το βιολογικό ρολόι. Δυστυχώς, η επιθυμία αυτή συνοδεύτηκε από φόβους, απώλειες, πένθος και άσχημες σκέψεις προτού γίνει η σωτήρια διάγνωση με θρομβοφιλία και καταφέρει να αποκτήσει τον γιο της. Η συγγραφή, ως διαδικασία καθαρτική και θεραπευτική ήταν το καταφύγιό της. Γραμμένο σαν ημερολόγιο, γεμάτο αυθεντικές σκέψεις, σπαραγμό, απογοήτευση, πόνο θάνατο (γονιών και εμβρύων), προβληματισμούς και στοχασμούς που προκαλούν τη δική μας σκέψη, το ενδοσκοπικό αυτό έργο αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη από την πρώτη σελίδα. Μπορεί να μην μπει στο top-10 της λίστας σας με τα καλύτερα αναγνώσματα του 2025 αλλά σίγουρα θα προκαλέσει τη συμπόνια και θα προβληματίσει- κι αυτό πολλές φορές είναι παραπάνω από αρκετό.
* Με παραξένεψε η επιλογή μετάφρασης του ισπανικού τίτλου "La libreria y la diosa" ως "Σπίτι από βιβλία και πηλό".
Η Vazquez είναι συν-ιδρύτρια του βιβλιοπωλείου Lata Peinada, ενός βιβλιοπωλείου που εξειδικεύεται στην λογοτεχνία της Λατινικής Αμερικής, όπου μπορεί κανείς να βρείτε τίτλους που είναι σχεδόν αδύνατο να βρει κάπου αλλού μέσα στην Ισπανία δίχως να χρειαστεί να διασχίσει τον Ατλαντικό. Συναντήσεις συγγραφέων, παρουσιάσεις βιβλίων και άλλες δραστηριότητες φιλαναγνωσίας πραγματοποιούνται σε αυτό το βιβλιοπωλείο-χώρο πολιτισμού. Μας μιλά λοιπόν όχι μόνο για τα έργα που αγαπά αλλά και για τα "μυστικά" πίσω από την ίδρυση και λειτουργία των βιβλιοπωλείων. Παράλληλα, μας μιλά για το περίπλοκο ταξίδι της στη μητρότητα, μας εξηγεί πως η επιθυμία να γίνει μητέρα ήρθε ξαφνικά, ενώ για χρόνια δεν ήταν στις προτεραιότητές της και πίστευε πως ίσως και να μην χτυπούσε ποτέ γι' αυτήν το βιολογικό ρολόι. Δυστυχώς, η επιθυμία αυτή συνοδεύτηκε από φόβους, απώλειες, πένθος και άσχημες σκέψεις προτού γίνει η σωτήρια διάγνωση με θρομβοφιλία και καταφέρει να αποκτήσει τον γιο της. Η συγγραφή, ως διαδικασία καθαρτική και θεραπευτική ήταν το καταφύγιό της. Γραμμένο σαν ημερολόγιο, γεμάτο αυθεντικές σκέψεις, σπαραγμό, απογοήτευση, πόνο θάνατο (γονιών και εμβρύων), προβληματισμούς και στοχασμούς που προκαλούν τη δική μας σκέψη, το ενδοσκοπικό αυτό έργο αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη από την πρώτη σελίδα. Μπορεί να μην μπει στο top-10 της λίστας σας με τα καλύτερα αναγνώσματα του 2025 αλλά σίγουρα θα προκαλέσει τη συμπόνια και θα προβληματίσει- κι αυτό πολλές φορές είναι παραπάνω από αρκετό.
* Με παραξένεψε η επιλογή μετάφρασης του ισπανικού τίτλου "La libreria y la diosa" ως "Σπίτι από βιβλία και πηλό".
November 5, 2023
«A veces pienso que escribir es un modo de reparación, un modo artesanal del zurcido, que habilita segundas o terceras vías, segundas o terceras vidas. A veces pienso que escribir es un modo educado del rencor»
El aborto, no poder quedarse embarazada, siguen siendo temas de los que se habla poco, esa “maternidad oscura” que se oculta, que es tabú. Paula Vázquez nos narra la muerte perinatal, el duelo que se sufre, duelo que padecen muchas mujeres en silencio, mujeres que no pueden ser madres y se sienten culpables, vacías, presionadas, señaladas con el estigma de no haber cumplido con la maternidad. Paula no se siente presionada socialmente, quiere ser madre, porque también el deseo de ser madre es una decisión nuestra.
Una lectura que evoluciona nuestro pensamiento, con un eje de unión, la maternidad. Empieza con la muerte de una madre, con la ausencia y el dolor, «Perder una madre para encontrar una madre nueva. La literatura como un modo suplementario del dolor…». «La librería llegó en medio del duelo por la muerte de mi mamá», la librería para la autora es un espacio de felicidad, la lectura y la conversación que surge de ella, cómo me suena esta sensación. La literatura para la autora no es infancia ni origen es destino.
Una obra escrita como diario, la evolución de Paula, donde deja constancia de sus lecturas, de sus preguntas, respuestas, decisiones y reflexiones, pero también de su deseo de ser madre, sus vacíos, sus miedos, sus dudas y su transformación.
El aborto, no poder quedarse embarazada, siguen siendo temas de los que se habla poco, esa “maternidad oscura” que se oculta, que es tabú. Paula Vázquez nos narra la muerte perinatal, el duelo que se sufre, duelo que padecen muchas mujeres en silencio, mujeres que no pueden ser madres y se sienten culpables, vacías, presionadas, señaladas con el estigma de no haber cumplido con la maternidad. Paula no se siente presionada socialmente, quiere ser madre, porque también el deseo de ser madre es una decisión nuestra.
Una lectura que evoluciona nuestro pensamiento, con un eje de unión, la maternidad. Empieza con la muerte de una madre, con la ausencia y el dolor, «Perder una madre para encontrar una madre nueva. La literatura como un modo suplementario del dolor…». «La librería llegó en medio del duelo por la muerte de mi mamá», la librería para la autora es un espacio de felicidad, la lectura y la conversación que surge de ella, cómo me suena esta sensación. La literatura para la autora no es infancia ni origen es destino.
Una obra escrita como diario, la evolución de Paula, donde deja constancia de sus lecturas, de sus preguntas, respuestas, decisiones y reflexiones, pero también de su deseo de ser madre, sus vacíos, sus miedos, sus dudas y su transformación.
May 27, 2025
Es un libro— a modo de diario— que versa sobre dos grandes temas: la literatura y la maternidad.
La literatura es una presencia luminosa en la vida de la autora que, junto a un amigo, se lanza a ser librera de un espacio especializado en literatura latinoamericana.
Por otro lado, la maternidad es el otro eje de esta obra. La autora habla de la figura de su madre y de la futura figura de ella como madre, mientras narra lo duro que ha sido tener dos abortos naturales. A pesar de las dificultades clínicas, nunca rechaza la idea de seguir intentándolo. Y así lo escribe.
Es un libro que se siente como un apoyo para todas aquellas mujeres que quieren ser madres o que ya lo son. Aquellas que han tenido o tienen dificultades para que una vida se ancle en su interior. 'La librería y la diosa' es un viaje a través de la vida. Un viaje que termina con una luz diáfana, bellísima.
La literatura es una presencia luminosa en la vida de la autora que, junto a un amigo, se lanza a ser librera de un espacio especializado en literatura latinoamericana.
Por otro lado, la maternidad es el otro eje de esta obra. La autora habla de la figura de su madre y de la futura figura de ella como madre, mientras narra lo duro que ha sido tener dos abortos naturales. A pesar de las dificultades clínicas, nunca rechaza la idea de seguir intentándolo. Y así lo escribe.
Es un libro que se siente como un apoyo para todas aquellas mujeres que quieren ser madres o que ya lo son. Aquellas que han tenido o tienen dificultades para que una vida se ancle en su interior. 'La librería y la diosa' es un viaje a través de la vida. Un viaje que termina con una luz diáfana, bellísima.
January 19, 2024
3,75 en realidad
February 25, 2024
Autobiografico. El relato es muy emocional y personal. Reflexiona sobre la perdida, la maternidad, la feminidad y el amor a la literatura. Nacer, morir, renacer.
July 19, 2025
Μια γυναίκα με ενδιαφέρουσα ζωή, έκανε σημαντικά πράγματα και θα την καμαρωνα αν ήταν φίλη μου, ωστόσο το να διαβάζω την βιογραφία της δεν με άγγιξε ιδιαίτερα. Για να είμαι δίκαιη, γενικά δεν μου αρέσουν οι βιογραφίες. Χαιρομαι που απόκτησε τον Βαλεντίν ☺️
October 23, 2023
una preciocidad, igual que "las estrellas". ambos libros que iluminan.
March 19, 2025
Μια γυναίκα μεγαλώνει διαβάζοντας σε μια οικογένεια όπου δεν υπάρχει βιβλίο ούτε για δείγμα. Πώς και πότε θα αλλάξει η ζωή της; Θα καταφέρει να απαγκιστρωθεί από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τον ρόλο και την ύπαρξη του φύλου της, να σταθεί στα πόδια της και να επιβιώσει ψυχολογικά από τις συνεχείς αποβολές και τη θλίψη που επιφέρει η απώλεια αγαπημένων προσώπων; Πώς και γιατί αποφάσισε να ανοίξει ένα βιβλιοπωλείο μακριά από την πατρίδα της;
Η Paula Vázquez είναι συγγραφέας και ιδιοκτήτρια των βιβλιοπωλείων «Lata Peinada» στη Βαρκελώνη και στη Μαδρίτη, αφιερωμένων στη λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία. Στο νέο της μυθιστόρημα, ένα τρυφερό, λυρικό και γλυκόπικρο αυτοβιογραφικό κείμενο, μας εξομολογείται τον φόβο της για τη μητρότητα, τον ψυχοσυναισθηματικό πόλεμό της κατά της πατριαρχίας, τις ελπίδες και τα όνειρά της για τα βιβλιοπωλεία που άνοιξε. Μέσα από ένα δυνατό, ρεαλιστικό κείμενο, γεμάτο σκέψεις, εικόνες και λέξεις που δημιουργούν αδρά στιγμιότυπα, ταξιδεύουμε στη μαγεία της ανάγνωσης, του βιβλίου και των βιβλιοπωλείων από τη μια, στη σκληρότητα και στη γλύκα της μητρότητας από την άλλη. Πρόκειται για την εξομολόγηση μιας γυναίκας που απέβαλλε δυο φορές, που έχασε νωρίς τη μητέρα της, που κατέφυγε από παιδί στο διάβασμα και στη γραφή για να αντέξει τα όσα έζησε. Από το χωριό όπου μεγάλωσε, έναν τόπο κι ένα σπίτι χωρίς βιβλία, με την άφιξη του πλασιέ να τη γεμίζει φως, μας φέρνει στο Μπουένος Άιρες κι από κει στην Ισπανία. Ποικίλες αναμνήσεις και διαφορετικά ερεθίσματα συγκροτούν τον χαρακτήρα της και γεμίζουν τις σελίδες του βιβλίου με παραστατικές και ρεαλιστικές εικόνες, φτιαγμένες από υπέροχες λέξεις και έναν λόγο που κυλάει σα νεράκι.
Η Paula Vázquez είναι μια γυναίκα που ερωτεύτηκε, που αγάπησε και που δόθηκε, βιώνοντας μια σειρά από ερωτικές σχέσεις: «μια συλλογή από διασταυρώσεις, σύντομα σταυροδρόμια και μονίμως διακλαδιζόμενα μονοπάτια». Τώρα που παντρεύτηκε, προσπαθεί δύο φορές αλλά μάταια ν’ αποκτήσει παιδί: «Η γαβάθα άδεια. Το σπίτι χαμένο. Πια δεν είχαν σημασία ούτε τα τραπεζομάντιλα ούτε τα παχύφυτα». Πάντως, δεν επεδίωξε να γίνει σύζυγος και να αποκτήσει παιδιά, γιατί «Ήθελα να είμαι άλλου τύπου γυναίκα. Ένας καλύτερος τύπος γυναίκας». Πολεμάει το στερεότυπο πως «μια γυναίκα που δεν απέκτησε παιδί επιβεβαιώνει την αποτυχία και την καταδίκη σε μια ανεκπλήρωτη ζωή», όχι μόνο επειδή είναι η κόρη μιας μητέρας που παντρεύτηκε έναν σύζυγο «με την άθλια δύναμη που παρέχει το χρήμα», μιας γυναίκας που «κατάπινε τις φωνές δαγκώνοντας το πιατόπανο που κρατούσε πάντα στα χέρια της» αλλά γιατί αυτός είναι ο δικός της χαρακτήρας. Δεν είναι λίγες δυστυχώς οι γυναίκες-θύματα που συνάντησε στη ζωή της, άβουλα πλάσματα, υποχείρια των αντρών και δυσανασχέτησε με την ανδροκρατία και την πατριαρχία της εποχής μας και όχι μόνο! Παλεύει, στηλιτεύει, υποστηρίζει, καταρρίπτει είδωλα και θέσφατα με την πένα της και με τον λόγο της.
Η συγγραφέας καταγράφει με ειλικρίνεια και χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις τις προσπάθειές της να μεταμορφωθεί από γυναίκα σε μάνα, τις δυσκολίες που βίωσε, την κατάθλιψη που την παραμόνευε, τις φοβίες της και τις ελπίδες της ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσε να νιώσει και να κατανοήσει πόσο σημαντική είναι μια γυναίκα που δεν απέκτησε παιδιά. Έζησε ως κόρη, άραγε πώς θα είναι, αν κι εφόσον τα καταφέρει, ως μάνα; Και ιδού: «Το πένθος είναι μια συνεχής διαδικασία, έχει όμως επιστρώσεις και διόδους, δεν προχωράει σε ευθεία γραμμή. Ένα από τα πιο πικρά και επίμονα κομμάτια του πένθους είναι η ενοχή. Όλες οι κόρες, σε κάποια στιγμή της ζωής τους, θα νιώσουν ενοχή που είναι κόρες. Το σώμα της μητέρας γερνάει, καμπουριάζει, παρακμάζει ενώ το δικό μας αναπτύσσεται, φουσκώνει, αποκτά καμπύλες, ετοιμάζεται να γεμίσει. Δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό» (σελ. 20). Παρ’ όλες τις σκοτεινές γωνίες, το βιβλίο διαπνέεται από αισιοδοξία και δύναμη, χειρίζεται με προσοχή την απώλεια και την ψυχική υγεία που τραυματίζει: «…η ζωή και ο θάνατος δεν είναι αντίθετα αλλά φάσεις, η μία πάνω στην άλλη, ένα ακορντεόν που διπλώνει και ξεδιπλώνει…» (σελ. 20). «Η λογοτεχνία ως συμπληρωματικός τρόπος του πόνου, που τον ταρακουνά και τον κάνει να στριφογυρίζει βίαια ώσπου από την άλλη πλευρά πέφτουν ο σπόρος, η φλόγα, οι στίχοι, η τροφή» (σελ. 21).
Ταυτόχρονα, ξεδιπλώνεται η επαγγελματίας, η βιβλιοπώλισσα, η έμπορος, η γυναίκα που συνδυάζει το όραμα ενός χώρου φιλαναγνωσίας, δημιουργικότητας και έκφρασης με την σκληρή πραγματικότητα των λειτουργικών εξόδων. Το πρώτο βιβλιοπωλείο που άνοιξε με τον φίλο της, Εσέκιελ, ήταν στη συνοικία Ραβάλ της Βαρκελώνης και είχαν ως όραμα μια κοινότητα για παρουσιάσεις, αναγνώσεις, εργαστήρια, με τη λατινοαμερικανική λογοτεχνία στο επίκεντρο, με βιβλία που δεν κυκλοφορούν στην Ισπανία. «Τα βιβλία ήταν για εμάς ένας… φεγγίτης στις ζωές των άλλων, τα βιβλιοπωλεία ήταν οι γενναιόδωροι χώροι που μας επέτρεπαν να συναντηθούμε μαζί τους» (σελ. 27). Γιατί το άνοιξε τόσο μακριά κι όχι στο χωριό των παιδικών της χρόνων; «Η λογοτεχνία για μένα δεν είναι παιδική ηλικία ούτε καταγωγή αλλά ένα ανοιχτό παράθυρο προς ένα πιο πλατύ κομμάτι του κόσμου» (σελ. 51). Τρυφερή η σκέψη που ξεδιπλώνεται: «Ανοίγοντας ένα βιβλιοπωλείο…καθιερώνεις έναν τόπο γεμάτο φωνές και τις άπειρες δυνατότητές τους για διάλογο…οργανώνεις τον χώρο για τη γονιμότητα που συνεπάγονται η ανάγνωση και οι εκβολές της προς τη συζήτηση» (σελ. 56). Διανομείς και ποσοστά έκπτωσης, δόσεις πληρωμών, διαδικαστικά για την εισαγωγή βιβλίων από τη Λατινική Αμερική, επικοινωνιακή στρατηγική, επαφές με το σωματείο βιβλιοπωλών, με ατζέντηδες, με συμβολαιογράφους και εμπορικούς αντιπροσώπους, με εκδότες, «μάθαινα μια καινούργια γλώσσα», γράφει χαρακτηριστικά. Και ευκαιρίας δοθείσης ξεδιπλώνονται ενδιαφέρουσες σκέψεις για την ποίηση και τη γραφή («Ένα εργαστήριο ποίησης δεν είναι απαραίτητο να χρησιμεύει σε κάποιον για να γράψει ποιήματα αλλά πρέπει να χρησιμεύει για να χειραφετηθεί», σελ. 29), καταγράφονται αποσπάσματα χαρακτηριστικών Λατινοαμερικάνων λογοτεχνών κι όλα αυτά δημιουργούν ένα συναρπαστικό βιβλιοφιλικό πλαίσιο.
Το «Σπίτι από βιβλία και πηλό» είναι η προσπάθεια της συγγραφέως Paula Vázquez να κατανοήσει τι συμβαίνει στο σώμα, στη ζωή και στην ψυχή μιας γυναίκας που δεν καταφέρνει να γίνει μάνα και ταυτόχρονα η γλυκόπικρη γεύση ενός επιτυχημένου βιβλιοπωλείου που αφυπνίζει τους αναγνώστες με πρωτότυπες επιλογές και δραστηριότητες. Ειλικρίνεια και αμεσότητα, ποιητικότητα και λυρισμός στις εκφράσεις, μικρά κεφάλαια, πρωτοπρόσωπη αφήγηση είναι μερικά μόνο από τα θετικά χαρακτηριστικά ενός βιβλίου που με ταξίδεψε στον μαγικό κόσμο της ανάγνωσης και των βιβλιοπωλείων και ταυτόχρονα μου σύστησε την πραγματική θέση της γυναίκας στη σημερινή εποχή και τι μπορεί να κάνει μακριά από τα στερεότυπα που καταπιέζουν τις επιθυμίες και την αυτοδιάθεσή της.
Η συνέχεια στο αγαπημένο σας site https://www.vivliokritikes.com/%cf%83...
Η Paula Vázquez είναι συγγραφέας και ιδιοκτήτρια των βιβλιοπωλείων «Lata Peinada» στη Βαρκελώνη και στη Μαδρίτη, αφιερωμένων στη λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία. Στο νέο της μυθιστόρημα, ένα τρυφερό, λυρικό και γλυκόπικρο αυτοβιογραφικό κείμενο, μας εξομολογείται τον φόβο της για τη μητρότητα, τον ψυχοσυναισθηματικό πόλεμό της κατά της πατριαρχίας, τις ελπίδες και τα όνειρά της για τα βιβλιοπωλεία που άνοιξε. Μέσα από ένα δυνατό, ρεαλιστικό κείμενο, γεμάτο σκέψεις, εικόνες και λέξεις που δημιουργούν αδρά στιγμιότυπα, ταξιδεύουμε στη μαγεία της ανάγνωσης, του βιβλίου και των βιβλιοπωλείων από τη μια, στη σκληρότητα και στη γλύκα της μητρότητας από την άλλη. Πρόκειται για την εξομολόγηση μιας γυναίκας που απέβαλλε δυο φορές, που έχασε νωρίς τη μητέρα της, που κατέφυγε από παιδί στο διάβασμα και στη γραφή για να αντέξει τα όσα έζησε. Από το χωριό όπου μεγάλωσε, έναν τόπο κι ένα σπίτι χωρίς βιβλία, με την άφιξη του πλασιέ να τη γεμίζει φως, μας φέρνει στο Μπουένος Άιρες κι από κει στην Ισπανία. Ποικίλες αναμνήσεις και διαφορετικά ερεθίσματα συγκροτούν τον χαρακτήρα της και γεμίζουν τις σελίδες του βιβλίου με παραστατικές και ρεαλιστικές εικόνες, φτιαγμένες από υπέροχες λέξεις και έναν λόγο που κυλάει σα νεράκι.
Η Paula Vázquez είναι μια γυναίκα που ερωτεύτηκε, που αγάπησε και που δόθηκε, βιώνοντας μια σειρά από ερωτικές σχέσεις: «μια συλλογή από διασταυρώσεις, σύντομα σταυροδρόμια και μονίμως διακλαδιζόμενα μονοπάτια». Τώρα που παντρεύτηκε, προσπαθεί δύο φορές αλλά μάταια ν’ αποκτήσει παιδί: «Η γαβάθα άδεια. Το σπίτι χαμένο. Πια δεν είχαν σημασία ούτε τα τραπεζομάντιλα ούτε τα παχύφυτα». Πάντως, δεν επεδίωξε να γίνει σύζυγος και να αποκτήσει παιδιά, γιατί «Ήθελα να είμαι άλλου τύπου γυναίκα. Ένας καλύτερος τύπος γυναίκας». Πολεμάει το στερεότυπο πως «μια γυναίκα που δεν απέκτησε παιδί επιβεβαιώνει την αποτυχία και την καταδίκη σε μια ανεκπλήρωτη ζωή», όχι μόνο επειδή είναι η κόρη μιας μητέρας που παντρεύτηκε έναν σύζυγο «με την άθλια δύναμη που παρέχει το χρήμα», μιας γυναίκας που «κατάπινε τις φωνές δαγκώνοντας το πιατόπανο που κρατούσε πάντα στα χέρια της» αλλά γιατί αυτός είναι ο δικός της χαρακτήρας. Δεν είναι λίγες δυστυχώς οι γυναίκες-θύματα που συνάντησε στη ζωή της, άβουλα πλάσματα, υποχείρια των αντρών και δυσανασχέτησε με την ανδροκρατία και την πατριαρχία της εποχής μας και όχι μόνο! Παλεύει, στηλιτεύει, υποστηρίζει, καταρρίπτει είδωλα και θέσφατα με την πένα της και με τον λόγο της.
Η συγγραφέας καταγράφει με ειλικρίνεια και χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις τις προσπάθειές της να μεταμορφωθεί από γυναίκα σε μάνα, τις δυσκολίες που βίωσε, την κατάθλιψη που την παραμόνευε, τις φοβίες της και τις ελπίδες της ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσε να νιώσει και να κατανοήσει πόσο σημαντική είναι μια γυναίκα που δεν απέκτησε παιδιά. Έζησε ως κόρη, άραγε πώς θα είναι, αν κι εφόσον τα καταφέρει, ως μάνα; Και ιδού: «Το πένθος είναι μια συνεχής διαδικασία, έχει όμως επιστρώσεις και διόδους, δεν προχωράει σε ευθεία γραμμή. Ένα από τα πιο πικρά και επίμονα κομμάτια του πένθους είναι η ενοχή. Όλες οι κόρες, σε κάποια στιγμή της ζωής τους, θα νιώσουν ενοχή που είναι κόρες. Το σώμα της μητέρας γερνάει, καμπουριάζει, παρακμάζει ενώ το δικό μας αναπτύσσεται, φουσκώνει, αποκτά καμπύλες, ετοιμάζεται να γεμίσει. Δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό» (σελ. 20). Παρ’ όλες τις σκοτεινές γωνίες, το βιβλίο διαπνέεται από αισιοδοξία και δύναμη, χειρίζεται με προσοχή την απώλεια και την ψυχική υγεία που τραυματίζει: «…η ζωή και ο θάνατος δεν είναι αντίθετα αλλά φάσεις, η μία πάνω στην άλλη, ένα ακορντεόν που διπλώνει και ξεδιπλώνει…» (σελ. 20). «Η λογοτεχνία ως συμπληρωματικός τρόπος του πόνου, που τον ταρακουνά και τον κάνει να στριφογυρίζει βίαια ώσπου από την άλλη πλευρά πέφτουν ο σπόρος, η φλόγα, οι στίχοι, η τροφή» (σελ. 21).
Ταυτόχρονα, ξεδιπλώνεται η επαγγελματίας, η βιβλιοπώλισσα, η έμπορος, η γυναίκα που συνδυάζει το όραμα ενός χώρου φιλαναγνωσίας, δημιουργικότητας και έκφρασης με την σκληρή πραγματικότητα των λειτουργικών εξόδων. Το πρώτο βιβλιοπωλείο που άνοιξε με τον φίλο της, Εσέκιελ, ήταν στη συνοικία Ραβάλ της Βαρκελώνης και είχαν ως όραμα μια κοινότητα για παρουσιάσεις, αναγνώσεις, εργαστήρια, με τη λατινοαμερικανική λογοτεχνία στο επίκεντρο, με βιβλία που δεν κυκλοφορούν στην Ισπανία. «Τα βιβλία ήταν για εμάς ένας… φεγγίτης στις ζωές των άλλων, τα βιβλιοπωλεία ήταν οι γενναιόδωροι χώροι που μας επέτρεπαν να συναντηθούμε μαζί τους» (σελ. 27). Γιατί το άνοιξε τόσο μακριά κι όχι στο χωριό των παιδικών της χρόνων; «Η λογοτεχνία για μένα δεν είναι παιδική ηλικία ούτε καταγωγή αλλά ένα ανοιχτό παράθυρο προς ένα πιο πλατύ κομμάτι του κόσμου» (σελ. 51). Τρυφερή η σκέψη που ξεδιπλώνεται: «Ανοίγοντας ένα βιβλιοπωλείο…καθιερώνεις έναν τόπο γεμάτο φωνές και τις άπειρες δυνατότητές τους για διάλογο…οργανώνεις τον χώρο για τη γονιμότητα που συνεπάγονται η ανάγνωση και οι εκβολές της προς τη συζήτηση» (σελ. 56). Διανομείς και ποσοστά έκπτωσης, δόσεις πληρωμών, διαδικαστικά για την εισαγωγή βιβλίων από τη Λατινική Αμερική, επικοινωνιακή στρατηγική, επαφές με το σωματείο βιβλιοπωλών, με ατζέντηδες, με συμβολαιογράφους και εμπορικούς αντιπροσώπους, με εκδότες, «μάθαινα μια καινούργια γλώσσα», γράφει χαρακτηριστικά. Και ευκαιρίας δοθείσης ξεδιπλώνονται ενδιαφέρουσες σκέψεις για την ποίηση και τη γραφή («Ένα εργαστήριο ποίησης δεν είναι απαραίτητο να χρησιμεύει σε κάποιον για να γράψει ποιήματα αλλά πρέπει να χρησιμεύει για να χειραφετηθεί», σελ. 29), καταγράφονται αποσπάσματα χαρακτηριστικών Λατινοαμερικάνων λογοτεχνών κι όλα αυτά δημιουργούν ένα συναρπαστικό βιβλιοφιλικό πλαίσιο.
Το «Σπίτι από βιβλία και πηλό» είναι η προσπάθεια της συγγραφέως Paula Vázquez να κατανοήσει τι συμβαίνει στο σώμα, στη ζωή και στην ψυχή μιας γυναίκας που δεν καταφέρνει να γίνει μάνα και ταυτόχρονα η γλυκόπικρη γεύση ενός επιτυχημένου βιβλιοπωλείου που αφυπνίζει τους αναγνώστες με πρωτότυπες επιλογές και δραστηριότητες. Ειλικρίνεια και αμεσότητα, ποιητικότητα και λυρισμός στις εκφράσεις, μικρά κεφάλαια, πρωτοπρόσωπη αφήγηση είναι μερικά μόνο από τα θετικά χαρακτηριστικά ενός βιβλίου που με ταξίδεψε στον μαγικό κόσμο της ανάγνωσης και των βιβλιοπωλείων και ταυτόχρονα μου σύστησε την πραγματική θέση της γυναίκας στη σημερινή εποχή και τι μπορεί να κάνει μακριά από τα στερεότυπα που καταπιέζουν τις επιθυμίες και την αυτοδιάθεσή της.
Η συνέχεια στο αγαπημένο σας site https://www.vivliokritikes.com/%cf%83...
December 16, 2024
El deseo de maternidad, ¿cuándo se despierta en nosotras? Conseguimos lograr una vida distinta a la de nuestras madres y al querer tener hijos parece que nos traicionemos, ¿de pronto queremos lo mismo que ellas? La reflexión sobre la pérdida, las pérdidas, algo que es tan inherente a la vida, cómo sobrellevarlas.
"Aquello cuya naturaleza desconocemos por completo suele ser lo que necesitamos encontrar, y encontrarlo es cuestión de vagar, de perderse, de reconocer la función de lo imprevisto, admitir que en el mundo existen algunos misterios esenciales y, por lo tanto, lugares a los que no podemos llegar mediante los cálculos, los planes, el control.
Como escribir, el proceso de fecundación, el embarazo, un latido haciéndose lugar, el nacimiento de un hijo quizás también sea un arte de la errancia." (pág. 97)
Yo me encontré por casualidad con esta novela que llama la atención enseguida por la ilustración de la portada de David de las Heras. Me pareció una buena señal el que estuviera publicada por Lumen. Pronto conecté con esta joven que tiene la capacidad de reflexionar, de elaborar con el lenguaje una transformación a nivel personal muy significativa. En la tradición de las mejores obras de autoficción.
Me ha gustado mucho conocer su labor con la librería Lata Peinada, su amor por la buena literatura, y una actividad como el trabajo con la cerámica, para el que se requiere paciencia, continuidad, contemplación.
Es una novela muy dulce en el tratamiento de los sentimientos y el lenguaje.
"Aquello cuya naturaleza desconocemos por completo suele ser lo que necesitamos encontrar, y encontrarlo es cuestión de vagar, de perderse, de reconocer la función de lo imprevisto, admitir que en el mundo existen algunos misterios esenciales y, por lo tanto, lugares a los que no podemos llegar mediante los cálculos, los planes, el control.
Como escribir, el proceso de fecundación, el embarazo, un latido haciéndose lugar, el nacimiento de un hijo quizás también sea un arte de la errancia." (pág. 97)
Yo me encontré por casualidad con esta novela que llama la atención enseguida por la ilustración de la portada de David de las Heras. Me pareció una buena señal el que estuviera publicada por Lumen. Pronto conecté con esta joven que tiene la capacidad de reflexionar, de elaborar con el lenguaje una transformación a nivel personal muy significativa. En la tradición de las mejores obras de autoficción.
Me ha gustado mucho conocer su labor con la librería Lata Peinada, su amor por la buena literatura, y una actividad como el trabajo con la cerámica, para el que se requiere paciencia, continuidad, contemplación.
Es una novela muy dulce en el tratamiento de los sentimientos y el lenguaje.
November 18, 2023
Un libro que me ha sorprendido. Un libro cortito pero necesario y que ayuda a reflexionar, a pensar y que a pesar de su corta extensión, puedes disfrutar con él tranquilamente y dejando que la lectura te marque.
Es un libro que enseña mucho, del cuál extraigo muchas reflexiones, parrágrafos que se quedan en mí, y un libro que dejo llenado de post-its porque muchas de sus frases y fragmentos valen la pena. Es una lectura para el pensamiento, escrita casi como un diario donde todo fluye y no hay ninguna paja por en medio, así que la lectura se hace muy amena y profunda. La pluma de la autora consigue transmitir al lector, hacerlo sentir y meterse muy dentro. Una autora que ha sido un descubrimiento para mí y que nos ofrece una lectura para tomársela con calma y vivirla.
Una mujer que lucha por conseguir su sueño a pesar de todos los obstáculos o contratiempos que se va encontrando en el camino, ese viaje por el mundo de la maternidad en la que muchas nos hemos encontrado y a veces no ha sido fácil para todas. Nos plasma sus deseos, sus miedos, sus dudas y todo ello siendo una mujer con mucha fuerza que logra que podamos entenderla y que el mismo lector pueda plantearse muchas cosas.
El proceso de transformación de la protagonista y todas sus reflexiones todavía enriquecen de más esta novela que me ha terminado por cautivar. Si que no esperaba que tuviese que darle tanto al coco en su lectura, pero me gustará ver con qué más nos sorprende la autora.
Es un libro que enseña mucho, del cuál extraigo muchas reflexiones, parrágrafos que se quedan en mí, y un libro que dejo llenado de post-its porque muchas de sus frases y fragmentos valen la pena. Es una lectura para el pensamiento, escrita casi como un diario donde todo fluye y no hay ninguna paja por en medio, así que la lectura se hace muy amena y profunda. La pluma de la autora consigue transmitir al lector, hacerlo sentir y meterse muy dentro. Una autora que ha sido un descubrimiento para mí y que nos ofrece una lectura para tomársela con calma y vivirla.
Una mujer que lucha por conseguir su sueño a pesar de todos los obstáculos o contratiempos que se va encontrando en el camino, ese viaje por el mundo de la maternidad en la que muchas nos hemos encontrado y a veces no ha sido fácil para todas. Nos plasma sus deseos, sus miedos, sus dudas y todo ello siendo una mujer con mucha fuerza que logra que podamos entenderla y que el mismo lector pueda plantearse muchas cosas.
El proceso de transformación de la protagonista y todas sus reflexiones todavía enriquecen de más esta novela que me ha terminado por cautivar. Si que no esperaba que tuviese que darle tanto al coco en su lectura, pero me gustará ver con qué más nos sorprende la autora.
November 23, 2023
Primer libro que leo de la escritora, librera y demás oficios que tiene Paula Vázquez. Libro publicado por la editorial Lumen. Primeramente debo comentar que no es el tipo de libro que suelo leer ya que soy más de libros de literatura romántica pero bueno, este libro cayó en mis manos y le di una oportunidad.
Es un libro cortito, la verdad es que me lo he leído en dos días ya que sólo tiene unas doscientas páginas. La historia es autobiográfica dado que no cuenta parte de la vida de Paula, que se adentra en la aventura de abrir una librería en Barcelona llamada Lata peinada (si, es un nombre curioso y tendréis la explicación si os leéis el libro jejeje). Pues la aventura inicia ahí, nos irá contando como ella y Ezequiel (cofundador de la librería y amigo) deciden en un momento de su vida abrir una librería, nos irá contando un poquito su idea de que no quiere que sea simplemente una librería sino un lugar de encuentro donde se hagan diferentes actividades...bueno no os cuento demasiado sino os destripo demasiado el libro, también nos narra la muerte de su madre y de como ella a su vez intenta ser madre, cosa que le está costando un poco. Durante el libro conocemos parte de sus vivencias de niña y de sus actividades como adulta, como por ejemplo la cerámica. Un viaje entre Buenos Aires, Barcelona y Madrid.
En este libro también he descubierto muchos autores, pintores, artistas en sí que no conocía y he tenido que buscar.
Es un libro cortito, la verdad es que me lo he leído en dos días ya que sólo tiene unas doscientas páginas. La historia es autobiográfica dado que no cuenta parte de la vida de Paula, que se adentra en la aventura de abrir una librería en Barcelona llamada Lata peinada (si, es un nombre curioso y tendréis la explicación si os leéis el libro jejeje). Pues la aventura inicia ahí, nos irá contando como ella y Ezequiel (cofundador de la librería y amigo) deciden en un momento de su vida abrir una librería, nos irá contando un poquito su idea de que no quiere que sea simplemente una librería sino un lugar de encuentro donde se hagan diferentes actividades...bueno no os cuento demasiado sino os destripo demasiado el libro, también nos narra la muerte de su madre y de como ella a su vez intenta ser madre, cosa que le está costando un poco. Durante el libro conocemos parte de sus vivencias de niña y de sus actividades como adulta, como por ejemplo la cerámica. Un viaje entre Buenos Aires, Barcelona y Madrid.
En este libro también he descubierto muchos autores, pintores, artistas en sí que no conocía y he tenido que buscar.
November 22, 2023
La fundadora y librera de Lata Peinada narra una iluminadora historia de vida sobre cómo se convirtió en librera y madre, tras su aclamado debut literario Las estrellas.
Educada en una familia en la que los libros son «peligrosos para la salud», Paula sueña con tener su propia biblioteca. Este amor por la literatura la lleva a buscar una vida lejos del hogar de origen. Al otro lado del océano, primero en Barcelona y luego en Madrid, funda una librería habitada por las obras de sus autores más queridos.
Para su sorpresa, tras la muerte de su madre esta vocación abre espacio a nuevos anhelos, que a ratos parecen imposibles: tener un hijo y pertenecer por fin a un lugar de forma permanente. Dividida entre labores y países, Paula encuentra en la cerámica una nueva revelación. En el jardín de Mishal, su profesora, descubre el poder de la observación paciente y el trabajo artesanal, y acaba forjando la figura de la diosa de Laussel, que coloca en el centro de su casa. Guiada por ella, por charlas con amigas y por la lectura de sus escritores admirados, desde T. S. Eliot hasta Roberto Bolaño, Natalia Ginzburg, Agota Kristof o Marta Sanz, la autora argentina y fundadora de la librería Lata Peinada nos brinda un conmovedor memoir sobre el poder transformador de la literatura, el singular oficio de librera y las distintas formas de crear y reinventar la vida.
Educada en una familia en la que los libros son «peligrosos para la salud», Paula sueña con tener su propia biblioteca. Este amor por la literatura la lleva a buscar una vida lejos del hogar de origen. Al otro lado del océano, primero en Barcelona y luego en Madrid, funda una librería habitada por las obras de sus autores más queridos.
Para su sorpresa, tras la muerte de su madre esta vocación abre espacio a nuevos anhelos, que a ratos parecen imposibles: tener un hijo y pertenecer por fin a un lugar de forma permanente. Dividida entre labores y países, Paula encuentra en la cerámica una nueva revelación. En el jardín de Mishal, su profesora, descubre el poder de la observación paciente y el trabajo artesanal, y acaba forjando la figura de la diosa de Laussel, que coloca en el centro de su casa. Guiada por ella, por charlas con amigas y por la lectura de sus escritores admirados, desde T. S. Eliot hasta Roberto Bolaño, Natalia Ginzburg, Agota Kristof o Marta Sanz, la autora argentina y fundadora de la librería Lata Peinada nos brinda un conmovedor memoir sobre el poder transformador de la literatura, el singular oficio de librera y las distintas formas de crear y reinventar la vida.
December 8, 2025
Paula Vázquez, cofundadora de la librería Lata Peinada, nos abre las puertas de su vida para compartir un viaje doble y paralelo: el de convertirse en librera y el de convertirse en madre. Con una prosa honesta, poética y llena de lucidez, la autora teje estos dos hilos transformadores en una misma narrativa, explorando cómo ambos procesos están unidos por un profundo acto de creación.
Ser librera no es solo vender libros. Es escuchar, recomendar, curar un espacio, crear un refugio cultural y, sobre todo, conectar historias con lectores. El nacimiento de Lata Peinada es relatado no solo como un proyecto empresarial, sino como un acto de amor y valentía colectiva, un lugar donde la "diosa" (símbolo de la intuición, la creatividad y lo femenino) encuentra su templo.
La librería y la diosa es un libro para quienes creen en los libros como faros, para quienes valoran los pequeños comercios como oasis de humanidad, y para todos aquellos que, en algún momento, se han enfrentado a la tarea de reinventar su vida.
Una lectura que, sin duda, deja una huella luminosa y un deseo inmediato de perderse entre los estantes de una buena librería.
Ser librera no es solo vender libros. Es escuchar, recomendar, curar un espacio, crear un refugio cultural y, sobre todo, conectar historias con lectores. El nacimiento de Lata Peinada es relatado no solo como un proyecto empresarial, sino como un acto de amor y valentía colectiva, un lugar donde la "diosa" (símbolo de la intuición, la creatividad y lo femenino) encuentra su templo.
La librería y la diosa es un libro para quienes creen en los libros como faros, para quienes valoran los pequeños comercios como oasis de humanidad, y para todos aquellos que, en algún momento, se han enfrentado a la tarea de reinventar su vida.
Una lectura que, sin duda, deja una huella luminosa y un deseo inmediato de perderse entre los estantes de una buena librería.
October 12, 2024
Cuando leí este libro no sabía muy bien qué esperar de él porque iba bastante a ciegas (sí, soy de las que les gusta empezar una historia sin saber muy bien por dónde van los tiros y así poder sorprenderme).
La verdad es que he tenido muy buena experiencia. Es una historia bonita, a la par que un poco triste. Trata de temas que creo que son de actualidad, como la maternidad, el hecho de ser mujer y cómo la sociedad va a encasillarte automáticamente por ello y de los pensamientos y reflexiones de una mujer que se replantea muchos aspectos de su día a día.
Está escrita con una pluma ágil y ligera, no cuesta nada ponerse ni seguir con la lectura, la verdad es que se lee muy rápido y creo que deja unas buenas reflexiones en las que pensar y analizarte a ti misma como mujer y como persona.
En general la recomiendo, no es mi lectura del año ni de la vida, pero sí para pasar un buen rato y dejarte llevar.
La verdad es que he tenido muy buena experiencia. Es una historia bonita, a la par que un poco triste. Trata de temas que creo que son de actualidad, como la maternidad, el hecho de ser mujer y cómo la sociedad va a encasillarte automáticamente por ello y de los pensamientos y reflexiones de una mujer que se replantea muchos aspectos de su día a día.
Está escrita con una pluma ágil y ligera, no cuesta nada ponerse ni seguir con la lectura, la verdad es que se lee muy rápido y creo que deja unas buenas reflexiones en las que pensar y analizarte a ti misma como mujer y como persona.
En general la recomiendo, no es mi lectura del año ni de la vida, pero sí para pasar un buen rato y dejarte llevar.
December 6, 2023
esperaba que tratara más la parte de la librería que de la maternidad y ha sido un poco chasco. pero me quedo con sus reflexiones sobre el duelo, la lectura y la escritura, y la vida pausada.
"el duelo es un proceso continuo, pero tiene capas y compuertas, no avanza en línea recta. una de las partes más amargas y espesas del duelo es la culpa"
"se escribe, también, con el cuerpo. se escribe con las lecturas pero también con todos los trabajos que tuvimos, con los viajes desdichados o maravillosos, con el desamor y el desengaño y la enfermedad, con la muerte de la madre, con la sombra del padre, con el dolor de las pérdidas y con la sangre de las pérdidas. escribir no es una actividad intelectual."
"el duelo es un proceso continuo, pero tiene capas y compuertas, no avanza en línea recta. una de las partes más amargas y espesas del duelo es la culpa"
"se escribe, también, con el cuerpo. se escribe con las lecturas pero también con todos los trabajos que tuvimos, con los viajes desdichados o maravillosos, con el desamor y el desengaño y la enfermedad, con la muerte de la madre, con la sombra del padre, con el dolor de las pérdidas y con la sangre de las pérdidas. escribir no es una actividad intelectual."
November 17, 2023
A pesar de ser un libro corto me ha sorprendido y me ha gustado mucho. La autora tiene una pluma bonita y que transmite mucho con cada palabra para que sintamos todo lo qie nos quiere decir y vayamos reflexionando sobre ello. Además, nos hace pensar sobre nuestra vida y nuestras decisiones.
Si eres una lectora como yo, disfrutarás de cada página con una ambientación en una librería y rodeada se libros. Me encantan las frases que tiene y como he ido poniendo posits y disfrutando de cada párrafo. Nos habla de luchar por los sueños a pesar de los obstáculos que nos encontremos por el camino y que si luchas, puedes conseguir las cosas.
Si eres una lectora como yo, disfrutarás de cada página con una ambientación en una librería y rodeada se libros. Me encantan las frases que tiene y como he ido poniendo posits y disfrutando de cada párrafo. Nos habla de luchar por los sueños a pesar de los obstáculos que nos encontremos por el camino y que si luchas, puedes conseguir las cosas.
March 18, 2024
Novela con toques seudo-biograficos que no consigue conectar con el lector al carecer de antagonista visible y al mostrar un conflicto de peso. Se pierde en detalles sin importancia y no se consigue empatizar con la protagonista/autora. Tampoco muestra a personajes que pudieran complementar la historia. Si acaso, puedo quedarme con alguna anecodta de un libro que se menciona, pero eso no puede nunca ser la base de una novela.
April 8, 2025
Αυτό που μου άρεσε σε τούτο το βιβλίο είναι το ύφος της Vasquez. Μια καταγραφή σαν σε ημερολόγιο αλλά όχι εγωκεντρική. Απλή. Ανθρώπινη. Βγάζει μια ηρεμία λες και συνομιλεί μαζί σου, λες και θέλει απλά να τα βγάλει από μέσα της γνωρίζοντας πως δεν θα κρίνεις.
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι αμιγώς αρνητικό για εμένα. Απλώς είναι από εκείνα τα βιβλία που δεν θα κουμπώσουν εύκολα και αυτό είναι απολύτως οκει.
Εμένα μου κούμπωσε.
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι αμιγώς αρνητικό για εμένα. Απλώς είναι από εκείνα τα βιβλία που δεν θα κουμπώσουν εύκολα και αυτό είναι απολύτως οκει.
Εμένα μου κούμπωσε.
October 28, 2024
Esta autoficcion puede ser necesaria para alguien que pase por la misma situacion, pero parece que requiera una vuelta para otorgarle un poco mas de profundidad en los temas que aborda, una limpieza para eliminar alguno que toca pero que no aporta y una reescritura para mejora el estilo.
November 13, 2023
Una maravilla al igual que Las Estrellas
February 9, 2024
Los invito a leer mi reseña de este libro en mi página web: https://imagosta.com/2023/12/30/la-li...
June 26, 2024
Una novela de autoficcion un poco floja, podria considerarse un ejercicio de un taller literario, pero eso es todo.
March 18, 2025
Το λάτρεψα , απλά υπέροχο. Η αγωνία, οι σκέψεις μιας γυναίκας γύρω από τη μητρότητα και ο αγώνας της να τα καταφέρει.
Displaying 1 - 30 of 37 reviews