The Price of Children: Stolen Lives in a Land Without Choice

by Maria Laurino

“I was spellbound . . . one of the best books I’ve recently read” —Elizabeth Strout, Pulitzer Prize–winning author of Olive Kittredge.

A powerful church. An acquiescent government. In The Price of Children, investigative journalist Maria Laurino details the shocking story of mothers and children deceived and exploited as directed by the highest levels of the Vatican.

Between 1950 and 1970, the Vatican and the American Catholic Church sent nearly four thousand Italian children to the United States for adoption into “good” Catholic homes. With the religious stigma of unwed motherhood turning families against daughters and a Church and State wanting “illegitimate” children sent abroad, mothers were lied to, given forms to sign that they didn’t understand, or even told their baby had died, all to further supply this international adoption pipeline.

Maria Laurino uncovers archival correspondence among priests who ran this program; provides testimonies from birth mothers and their adopted children; and with passion and insight, considers how the intersection of Catholicism, women, sex, and sin shaped private lives. The Price of Children is a moving and brilliant account about the tenacity of people searching for their origins and trying to answer long-buried questions. It is a chilling lesson for post-Dobbs America as the author describes the danger of a powerful church and acquiescent government dictating the shape of a woman’s life.

“I could not put this book down. An amazing read. Laurino eloquently unfolds the nefarious history of the Italian ‘war adoptions’ in a manner that is entirely readable and clear as a bell, her research precise and well rendered.” —Elizabeth Strout, Pulitzer Prize–winning author

“An extraordinary work of investigative journalism.” —Corriere della Sera

“By shedding light on the mistreatment suffered by single mothers of that time, [The Price of Children] invites all women to defend those civil rights which, today, are questioned in many parts of the world.” —Vanity Fair Italia

“[An] astonishing investigative work. . . . Maria Laurino’s painful, very rich and very human book. . . . Helps us ask fundamental questions about the present and the future.” —Doppiozero

Genres: Nonfiction, History, Adoption, Italy

Audible Audio

First published January 1, 2023

About the author

Maria Laurino is the author of Old World Daughter, New World Mother: An Education in Love and Freedom (W.W. Norton, 2009) and Were You Always an Italian?, a national best-selling memoir about ethnic identity. A former chief speechwriter to NYC Mayor David Dinkins and a staff writer for the Village Voice, Laurino’s work has appeared in the New York Times, Washington Post, The Nation, Salon.com, and numerous publications. She also co-wrote, with Michael Imperioli, an episode in Season Four of The Sopranos. Her essays have been widely anthologized, including in the Norton Reader.

Reviews

[Jane · Rating 5 out of 5]

This is a powerful book.

I picked this up because I have a personal, albeit indirect, connection to the Italian orphan program of the 1950’s. I am not an Italian orphan, but I am an adoptee. The Stateside lawyer mentioned in the book is the very man who finalized my adoption. My parents were turned away from the Italian program because they were “too young”, and found me, instead.

What I was completely unaware of was the illegal, underhanded, incredibly shady methods used in Italy to procure babies and children for adoption in the US. Sadly, the Catholic Church was as guilty a party as any in keeping this vast, money making scheme afloat. Poor young girls were having their babies taken from them. Catholic Bishops and Monsignors were making huge sums of money, the lawyer in the States was charging huge “fees”, which he pocketed, and it was all painted as a wonderful, charitable way to provide homes for children.

Nothing could be further from the truth.

My only issue with the book is its complexity. The Italian Orphan Program was very complicated, and the author provides us with every detail. While I applaud her for doing so, I found some of it hard to understand. Reading certain passages twice helped.

I am quite certain that the general population doesn’t even know this program existed. If you lived in NY at the time you might be aware of it, because the planes carrying “orphans” landed at Idlewild (JFK). It is a fascinating look back at a greedy scam that took advantage of some very trusting people. Many of those people are still dealing with the fallout from this program today.

[Elwira Księgarka na regale · Rating 4 out of 5]

Ten miesiąc odznacza się dla mnie reportażami, po które sięgałam bez większych oczekiwań, a ostatecznie czytając je kończyłam z wypiekami na twarzy, bo odsłaniały przede mną zdarzenia, które historia powszechna skutecznie próbowała i próbuje ukryć. Nie inaczej jest z „Dziećmi Watykanu”, które odsłaniają przed czytelnikami kolejny niechlubny proceder praktykowany przez Kościół katolicki przez dziesięciolecia. Mowa o nielegalnych adopcjach włoskich dzieci przez amerykańskie rodziny. Adopcja brzmi jak coś niewinnego, mającego na celu dobro dziecka, ale uwierzcie, że nie w tym przypadku. Laurino przemierza dwa kontynenty i poświęca kilka lat na własne śledztwo, by z empatią opowiedzieć historie swoich bohaterów i wyczerpująco przedstawić wstrząsający temat.

Reportaż otwiera historia Francesci, jako idealne zdemaskowanie nieczystych intencji kryjących się za adopcjami oraz ukazanie skali bólu oraz dotkliwości rozłąki, która dotyka i dzieci i rodziców. Używam czasu teraźniejszego, ponieważ choć nielegalne adopcje ustały, to ich skutki odczuwalne są do dziś. Autorka wybiera kilka osób, których historie są trafnym odwzorowaniem mechanizmu wymuszonych adopcji. Matka tęskniąca za dzieckiem czy syn, który od najmłodszych lat, że czegoś mu w życiu brakuje i zrobi wszystko, by zapełnić tę pustkę to dwie najmocniejsze historie tego reportażu. Pomiędzy osobistymi historiami doszukuje się przyczyn, demaskuje brudne zyski i oddaje głos pokrzywdzonym.

Niech nie zmyli Was tytuł, który może sugerować, że jest to reportaż skierowany wyłącznie do osób zainteresowanych historią Kościoła katolickiego. „Dzieci Watykanu” zwraca uwagę na presją społeczną i religijną, która przez lata gloryfikowała czystość, a kobiety przymuszała do oddawania własnych dzieci, zatem jest to książka, w której wybrzmiewają głośno sprawy autonomii kobiet, ich praw, kontroli nad własnym ciałem, ale również losem swoich dzieci. Laurino rzuca też światło na kwestie roli instytutach religijnych i państwowych w narzucaniu norm moralnych obywatelom.
Autorka posiłkuje się językiem pełnym empatii, który nie sili się jednak na przesadnie emocjonalny ton, każde zdanie trafia w nutę, która ma sprawić, że przekaz tych historii będzie silny i dosadny.
We mnie wybrzmiał i został na dłużej.

Zapoznajcie się z fragmentem:

„Francesca dorastała w czasach, gdy Kościół rzymskokatolicki wyznaczał nie tylko kalendarz pór roku, ale także rytm życia kobiet. W nie tak odległym okresie, kiedy młode kobiety, naiwne, niedoświadczone przez życiowe zawiłości i sprzeczności, wpadały w tarapaty lub były zmuszone do zapłacenia za złą decyzję, która została podjęta i będzie podejmowana niezliczoną ilość raz w historii ludzkości. Kobiety stłoczone niczym słoneczniki na polach rozciągających się daleko poza zasięg wzroku, z głowami pochylonymi w cichym wstydzie. Ich istnienia pojawiają się jako cyfry w krajowych statystykach: dziesiątki tysięcy włoskich kobiet, które oddały swoje dzieci.”

[Reem Eisa · Rating 4 out of 5]

What a story and what a fate those mothers had to face. It broke my heart. No wonder they died too soon, a mother’s heart can’t take the pain of losing their bundles of joy. The things humans do to one another!!!

[Sofia · Rating 5 out of 5]

È difficile trovare le parole per raccontare questo tragico pezzo di storia italiana, ma in questo Maria ha fatto un ottimo lavoro. Un pezzo di storia che non avevo idea esistesse, non ne avevo mai sentito parlare, che fortunatamente non ha toccato la mia famiglia, ma avrebbe potuto.
Una lettura commovente ma allo stesso tempo davvero coinvolgente e interessante che riguarda migliaia di bambini nati nella nostra terra che negli anni sono stati sparpagliati per il mondo, senza avere il diritto di sapere da dove venissero.
È la storia di donne come Francesca, Lia Maria, Caterina, Tonia e molte altre che per colpa della società di allora sono state costrette a rinunciare ai loro bambini, donne che per colpa dell’ignoranza hanno firmato un documento che le avrebbe tormentate per il resto della loro vita.
È stato difficile riuscire a digerire i numeri di queste vite strappate e separate, per non parlare del mostruoso giro di soldi tra il Vaticano e la chiesa americana, i vari istituti e associazioni che hanno usato i metodi più meschini per riuscire a mantenere in vita questo business.

Ma allo stesso tempo è stato emozionante leggere dei tanto attesi incontri tra queste madri e i loro figli che non hanno mai smesso di lottare, che non si sono lasciati fermare dalle spudorate bugie e difficoltà con cui hanno avuto a che fare, che non hanno mai spesso di sperare.
Per fortuna ci sono tante persone determinate e preziose, tra le quali John Campitelli, che hanno raggiunto il loro obiettivo, hanno esaudito il loro sogno, e che stanno dedicando la loro vita ad aiutare molti altri come loro ad avere le risposte che si meritano.

“Possa la vicenda di queste donne italiane, ridotte al silenzio della storia, illuminare un po’ la via pericolosa che abbiamo davanti.”

[Kathy · Rating 4 out of 5]

Beginning with a conversation with her cousin--an adoptee who had begun to search for his birth mother with only the knowledge that he was born in Italy--author Maria Laurino begins to uncover a haunting tale that leads to the revelation that between 1950 and 1970, over four thousand Italian children were "delivered" to American parents. What had begun with the idea of finding families for Italian war orphans at the end of WWII had turned into a lucrative business involving both the Vatican and the American Catholic church.

The story is both shocking and eye opening and I was astounded by the cover up for so many years. This book is a genuine expose of a time in history that affected so many children and families. I found it compelling.

[Kyra · Rating 5 out of 5]

The subject matter covered by this book is deeply personal for myself and my family as my grandmother was one of the first “orphans” to be sent to the United States as part of the Vatican’s program. As her granddaughter and an adoptee myself, the actions taken by the Catholic Church in this trafficking scheme are beyond morally reprehensible. My heart breaks every time my grandmother talks about her experience being separated from her mother. We’ve only recently pieced together the depth of the deception the Church committed when convincing my grandmother’s mother to send her to the U.S. Thank you one thousand times over to Maria Laurino for taking the time to compile the complex and crooked history of this period into one amazing book.

[Michael Valleriano · Rating 3 out of 5]

The book is commendable, yet the author's viewpoint tends to overshadow the factual history and personal narratives in certain sections. By the 80% completion point, the narrative becomes dominated by these opinions, transforming it into a political commentary.

Additionally, the book briefly addresses a specific period concerning the Church's appropriation of children from mothers for its own advantage, a practice with a history spanning several centuries. A comprehensive source on this topic is "Sacrificed for Honor: Italian Infant Abandonment and the Politics of Reproductive Control" by David Kertzer.

[Maureen · Rating 2 out of 5]

This book uncovered the practice of exporting Italian children (described as “war orphans” even after the war was long over) primarily to Catholic couples of Italian descent in America. This practice was facilitated by priests in the Catholic Church in Italy and America. The children who were irrevocably surrendered were born to young mothers out of wedlock or to poor families, and it was not clear to many that they would not see their children again. These children waiting for adoption by American parents were not kept in healthy conditions (some suffered malnourishment and lack of attention which could have resulted in developmental delays). Records were sometimes altered and hard to obtain, which was a major roadblock to parents trying to reconnect with their children and to these children as adults in search of their birth parents. This book chronicles the search process for some of those who had been adopted.

This is certainly a horrible chapter in history that greatly affected the lives of those who suffered through this process. One hopes that we learn from this unthinkable past to avoid future heartache. The author indicts the Catholic Church for the existence of this practice and tries to point out its belief in the importance of virginity for women, implying that sex out of marriage was more acceptable for men (which is definitely not the belief of the Catholic Church). Historical perspective of female and male roles at that time seem to be overlooked so that the author can blame all of this on Catholicism itself with a rather wide brush. I would argue that this practice appears to have been carried out by misguided clergy operating within the church; they may have started with good intentions but horrific choices made this a money-making scheme with little regard for the lives of those involved.

I had a difficult time getting through this- not just because of the story itself, but because I listened to it as an audiobook and I found the reader to be extremely difficult to listen to. Her tone was snide and snarly at times, and regardless of what I am listening to, that tone is difficult to stomach for hours at a time! I only continued listening because I wanted to learn what the adult adoptees ended up learning…and because it was chosen by my book club. The author also decided to inject her anti-pro-life beliefs into the story; her lack of tolerance for anyone with differing views came through loudly and clearly. She ended the story trying to tie an American “surrender box” policy in some states to the irrevocable “surrender” that these mothers in Italy were forced into with their babies and I wasn’t buying it. She neglected to even mention the existence of crisis pregnancy centers who serve mothers with unplanned pregnancies. I found the author’s story of the practice of Italian adoption well-researched and extremely sad. The author’s closing arguments were contradictory to me, though, as she spent most of the book explaining how these mothers were unjustly separated from their children and the travesty they felt from that loss…and then she was speaking in defense of abortion, not only a loss of the child to its mother but depriving the child of its very life. This was definitely an unnecessary addition to an important story in history and a further distraction to the story due to the author’s personal agenda. (That’s where this author lost some stars from me.)

[Kasia · Rating 4 out of 5]

Zdecydowałam się na tę pozycję, bo lubię reportaże, choć rzadko po nie sięgam.
Sam tytuł i opis mocno mnie zaintrygował. Wiemy wszem i wobec jak mocna jest pozycja w naszym kraju, a co dopiero we Włoszech czy samym Watykanie. Jest to temat sam w sobie dosyć drażliwy oraz wywołujący wiele emocji w rozmowach. Dlatego ja wychodzę z założenia, że i polityce i religii nie rozmawiam 🤭
.
Jakież było moje zdziwienie po przeczytaniu tej książki, gdyż nie do końca nazwałbym ją reportażem. Mamy w niej bardzo, ale to bardzo dużo przemyśleń autorki, bądź bohaterów. Wolałabym otrzymać więcej konkretów i faktów zawartych w cieńszej książce niż czytać o tym co autorka myśli.
.
Powyższy fakt nie umniejsza moim emocjom jakie towarzyszyły mi podczas czytania książki. No bo jak można odebrać matce dziecko np. 4 dni po porodzie? Bo już je "zaklepała" jakaś rodzina w Stanach?😢 Należy wspomnieć, że mamy tu do czynienia o sytuacjach z lat 50/70 XX wieku. Czasy kiedy niezamężna kobieta zachodziła w ciążę była hańbą dla rodziny i niejednokrotnie nie miała wyboru: albo wygnanie, albo oddanie dziecka.
Skala "adopcji", bądź po prostu szczerze handlu dzieci przez Kościół był ogromny.
W książce mamy przytoczonych kilka przypadków dzieci, które po latach starają się odnaleźć swoje prawdziwe matki, ich rodziny.
.
Mocna, przejmująca, wywołująca liczne emocje. Polecam, choć miejcie na uwadze, że to nie do końca reportaż:)

[Las Bookowy · Rating 3 out of 5]

Książka ogromnie mnie zainteresowała – przez lata ten temat był wyciszany, a dziś stopniowo odkrywamy te straszne wydarzenia. Miałam nadzieję na mocny, poruszający reportaż i dokładnie to otrzymałam, choć nie spodziewałam się takiej formy. To nie jest zbiór suchych faktów, lecz opowieść różnych osób, których historie dosłownie łamią serca. Opowiadają o rozdzielonych rodzinach, o ludziach próbujących po latach odnaleźć swoje korzenie i dziedzictwo. Mimo trudnego tematu, narracja nie jest przytłaczająca – autorka zachowuje lekkość stylu, choć momentami niektóre wątki są nieco rozwleczone.

Trudno mi sobie wyobrazić, że proceder handlowania „sierotami” przez Kościół był w świetle ówczesnego prawa całkowicie legalny. Sama książka jest dość kontrowersyjna – przyznam, że zastanawiałam się, czy podjąć współpracę przy tym tytule, ale ciekawość zwyciężyła. To wnikliwe śledztwo, w którym autorka rzetelnie przedstawia fakty, nie epatując emocjonalnym komentarzem. Mimo to sama lektura dostarcza ogromnych emocji. Ta książka mną wstrząsnęła – pokazała skrajnie niemoralne działania instytucji, która powinna kierować się dobrem i miłosierdziem. Nie potrafię pojąć, jak można było dopuścić się takiej krzywdy wobec drugiego człowieka.

To zdecydowanie książka dla osób o mocnych nerwach – nie polecam jej każdemu. Jednak jeśli interesuje Was ten temat, to gorąco zachęcam do lektury.

[kirazmee · Rating 3 out of 5]

3.5

Włochy, lata 60. Kościół katolicki uruchamia program pomocy dla „sierot wojennych”, wysyłając je do adopcyjnych rodzin w Stanach Zjednoczonych.

Autorka w swojej książce ukazuje nam na czym polegał proceder „handlowania dziećmi”, które pod różnymi pretekstami były bezwględnie odbierane włoskim matkom. Opisuje cały koncept i metody postępowania z matkami oraz obchodzenie się z dziećmi.
Nakreśla sytuację polityczną, historyczną i społeczną nadając kontekstu dla całej opowieści. Ujawnia kłamstwa, manipulacje i fałszerstwa, a przede wszystkim oddaje głos dorosłym dziś dzieciom, które postanowiły odnaleźć swoje korzenie.

Historie ludzkich dramatów zawsze są szokujące i wstrząsające, szczególnie jeśli dotyczą dzieci. Od reportaży oczekuję, że będą bezstronne i oparte na faktach, a tutaj zabrakło głosu drugiej strony. Wiadomo, Kościół skrzętnie skrywa swoje tajemnice, ale przez to miałam wrażenie, że książka jest niekompletna. Niemniej tematyka jaką porusza jest warta uwagi.

[Caroline · Rating 3 out of 5]

This was a difficult book to read. It was about how the Vatican in Italy took 4000 children from their families and sent them to the US to be adopted. It was a horrible stigma to be an unwed mother until the 1950’s and mothers had their daughters n the churches. When the babies were born they were sent away. Horrible mistreatment of single and pregnant mothers

[Linda Edmonds Cerullo · Rating 3 out of 5]

Agree with many of the other reviews here that this book had the potential to be a troubling account of yet one more outrage by the Catholic Church but the author chose to redirect the focus to herself instead of the families destroyed and the lives disrupted by punishing single mothers instead of helping them. Selling babies to Americans even though their mothers wanted them is despicable. But what would anyone expect from a church that finds unwed mothers irresponsible and deserving of punishment while moving child molester priests from diocese to diocese. The Catholic Church should be tried in International Court for crimes against humanity. Why anyone stays is beyond me.

[Jonathan · Rating 3 out of 5]

3.65 Timely and interesting to hear the personal stories. I kept waiting for the inevitable transition to ancestry DNA sites and wish there had been more on that. I also wish there had been a bit more focus on what to actually do to support the birth mothers of adopted children. The idea and implementation of safe haven boxes here in the US…I would have loved to heard more from those around them, the fireman, the social workers and those who may have used them. I also felt hat there was an underlying “people made money from this program” but not more than a few sentences about that.
Well researched overall and interesting salient connections made.

[Deborah Sorenson · Rating 5 out of 5]

Halfway through this book. It is hard to read at times, it sure stirs up a lot of feelings.

This will be a book I re-read over the years. There are so many emotions attached to their stories. I took notes and next time I will chart the families.

[Giulia Bisso · Rating 5 out of 5]

"Possa la vicenda di queste donne italiane, ridotte al silenzio dalla storia, illuminare un po' la via pericolosa che abbiamo davanti."
La storia di un sopruso che affonda le sue radici fin dall'antichità, una lacerazione di intere famiglie. Maria Laurino decide di approfondire la storia dei migliaia di bambini Italiani adottati da devote famiglie cattoliche americane. Un libro a tratti crudo, ma che ci apre gli occhi e fa riflettere.

[Grace · Rating 5 out of 5]

Excellent read about children adopted from Italy and how the Catholic church played a part.

[book_matula · Rating 5 out of 5]

Jeśli sądzisz, że o Kościele wiesz już wszystko, ta książka może Cię zaskoczyć — a może nawet wkurzyć. „Dzieci Watykanu” autorstwa Marii Laurino to nie jest lekka opowieść do poduszki. To solidny reportaż, który odsłania mroczną stronę Kościoła katolickiego — taką, o której rzadko mówi się na lekcjach religii czy w kościele.
Książka opowiada o tysiącach dzieci, które w XX wieku były brutalnie odbierane swoim rodzicom (najczęściej matkom samotnym, biednym lub po prostu „niewygodnym”) i trafiały do katolickich sierocińców. Tam były „przerabiane” na sieroty i oddawane do adopcji — często do innych krajów, bez zgody rodziny. Wszystko to działo się z błogosławieństwem Kościoła, a czasem wręcz z jego aktywnym udziałem. Brzmi jak thriller? Niestety, to rzeczywistość — i to całkiem niedawna. Najbardziej przerażające jest to, że wiele z tych dzieci nigdy nie dowiedziało się prawdy o swoim pochodzeniu, a ich biologiczni rodzice żyli w przekonaniu, że dzieci zmarły lub zostały im odebrane „dla ich dobra”.
Po pierwsze, ta książka otwiera oczy. Nie chodzi o to, by po jej lekturze „hejtować” cały Kościół czy wiarę jako taką, ale by zrozumieć, że nawet największe i najpotężniejsze instytucje mogą popełniać ogromne błędy — i że trzeba o nich mówić głośno. Po drugie, Laurino pisze konkretnie, bez owijania w bawełnę. Nie zalewa nas datami ani nudnym językiem historycznym. Każda historia w tej książce to żywy człowiek, prawdziwe emocje i dramat, który pozostaje z Tobą na długo po przeczytaniu. Po trzecie, to ważny temat. Dziś dużo mówi się o wolności, prawach człowieka, traumach i przepracowywaniu przeszłości. „Dzieci Watykanu” idealnie wpisują się w te rozmowy — i dają Ci narzędzia, by lepiej zrozumieć, skąd biorą się pewne problemy społeczne i jak instytucje mogą wpływać na nasze życie.
Nie oszukujmy się — to nie jest lekka rozrywka. Nie znajdziesz tu śmiesznych dialogów ani romantycznych wątków. Ale jeśli lubisz książki, które zmieniają sposób myślenia, dają do myślenia i zostawiają z pytaniem „jak to w ogóle było możliwe?”, to zdecydowanie warto po nią sięgnąć. To także dobra lektura dla tych, którzy zaczynają kwestionować to, co słyszeli w dzieciństwie — o religii, autorytetach, o tym, komu można ufać. I nie — nie trzeba być antyklerykalnym, by uznać, że Laurino napisała coś ważnego i potrzebnego.
„Dzieci Watykanu” to mocna książka. Wkurza, porusza i zostawia ślad. Dla młodych ludzi, którzy chcą patrzeć szerzej i głębiej, to absolutny must-read. Nie po to, by tracić wiarę we wszystko, ale by nie być ślepym na to, co działo się (i czasem nadal dzieje) za zamkniętymi drzwiami wielkich instytucji.

[Kama · Rating 5 out of 5]

Od zarania dziejów religia była jedną z największych i najważniejszych sił jednoczących i dzielących społeczeństwa na świecie.
Kościół rzymskokatolicki nieustannie usiłował wpływać na historię świata i ludzką moralność choć hierarchowie mają na sumieniu zbrodnie, które przez wiele lat pozostawały tematem tabu jak choćby skandale pedofilskie czy niszczenie rdzennych mieszkańców Kanady czy Australii.
Jako że bardzo lubię poszerzać swoją wiedzę i mieszać różnorodne gatunki literackie , a temat reportażu Marii Laurino wydał mi się czymś nadzwyczaj istotnym postanowiłam poznać historię europejskich dzieci, głównie z Włoch i Niemiec, które w dramatycznych okolicznościach zostały odebrane rodzicom i w wyniku nielegalnego procederu adopcyjnego trafiły do bezdzietnych amerykańskich par za niemałe pieniądze.
Warto dodać, że sytuacja ta trwała od lat 50-tych dwudziestego wieku aż do 1989 roku , a co ważniejsze była dla autorki sprawą odobistą ponieważ dotyczyła jej mieszkającego w Ohio kuzyna.
To właśnie ów mężczyzna skontaktował Marię z Johnem Campitellim -założycielem facebookowej społeczności dla włoskich dzieci - teraz już dorosłych- poszukujących swych biologicznych rodziców.
Pani Maria nie skupia się wyłącznie na przytaczaniu liczb i statystyk takich uprowadzeń.
Oś fabularna tej historii skupia się na losach dwudziestotrzyletniej pracownicy sezonowej zbierającej oliwki wykorzystanej przez pracodawcę która w wyniku tego zdarzenia zaszła w nieplanowaną ciążę .
Francesca Davi - bo tak się nazywała, została zmuszona przez swoich bliskich do opuszczenia domu rodzinnego i wysłana do jednego z turyńskich klasztorów, gdzie przyszedł na świat jej synek Pierro.
Reporterka przeprowadziła skrupulatne poparte wieloma dokumentami i innymi dowodami śledztwo w wyniku którego ujawniła cały mechanizm emigracji dzieci do USA i tego w jaki sposób je wybierano.
Muszę przyznać, że to była ważna i łamiąca serce lektura, która dogłębnie mną wstrząsnęła.
Pozycja obowiązkowa dla tych, którzy nie boją się kontrowersji i dyskusji o rzeczach bardzo bolesnych 💜🖤

[Joanna Mucha · Rating 5 out of 5]

Czy chęć pomocy zawsze jest dobra?

Turyn, rok 1963. Do miasta przyjeżdża Francesca, córka ubogich włoskich rolników. Nie będzie tu jednak cieszyć się życiem i spędzać czasu w urokliwych kafeteriach. Dziewczyna musi zniknąć – jest niezamężna i w ciąży, a to plama na honorze rodziny. Francesca trafia do prowadzonego przez zakonnice ośrodka, licząc na pomoc ze strony Kościoła. Krótko po porodzie słyszy jednak, że jej synek został już adoptowany przez „dobrą” rodzinę w Ameryce. Nigdy nie wyraziła na to zgody.

Książka, która nie tylko boli, ale dławi. Przytłacza jak zimne, kamienne mury klasztorów, w których kobiety oddychały wstydem, milczały w bólu i rodziły w samotności. Reportaż odsłania brutalną prawdę o systemowym gwałcie na kobiecej godności. O matkach zmuszanych do podpisywania sfałszowanych dokumentów. O dzieciach wyrwanych z ramion, by za pieniądze trafić do „lepszych” rodzin.

Autorka nie pozostawia przestrzeni na komfort. Prowadzi nas przez ciemne korytarze ośrodków zakonnych, gdzie zamiast opieki była manipulacja. Miejsce, gdzie kobiety w ciąży traktowano jak grzech wcielony. Tam trafia Francesca, która ma urodzić, podpisać i zniknąć. I znika jej dziecko, które staje się towarem. Autorka daje im głos, ale nie jest spokojny. To krzyk stłumiony przez dziesięciolecia, drżący od gniewu i tęsknoty.

To nie jest książka do połknięcia jednym tchem. Reportaż, który z każdym rozdziałem wywołuje coraz silniejsze emocje. Autorka z chirurgiczną precyzją rozcina zasłonę hipokryzji. Pokazuje, że pod powierzchnią miłosierdzia krył się handel, cierpienie i milcząca zmowa milczenia. Książka stawia pytania, których nie da się zignorować. Nie daje ukojenia, ale oferuje coś ważniejszego – prawdę.

[k.tomzynska · Rating 4 out of 5]

Czy zastanawiałeś(aś) się kiedyś, jakie tajemnice kryją mury Watykanu? Czy można żyć z poczuciem, że ktoś kiedyś ukradł ci własne dziecko? 💬

Maria Laurino w książce „Dzieci Watykanu. Jak Kościół handlował „sierotami”” odkrywa przerażającą prawdę o procederze, który przez dekady odbierał matkom ich dzieci pod pretekstem "dobrego uczynku". To historia tysięcy kobiet, które traciły swoje nowo narodzone dzieci w zakonnych ośrodkach, oraz dzieci, które wychowywały się w obcych rodzinach, nie mając pojęcia o swoim pochodzeniu.

Poznajemy Francescę – młodą Włoszkę, która w latach 60. XX wieku trafia do prowadzonego przez zakonnice ośrodka dla samotnych matek. Liczy na pomoc i wsparcie, ale zamiast tego zostaje brutalnie rozdzielona ze swoim synem, który wkrótce zostaje wysłany do Ameryki. Bez jej zgody. Bez prawa głosu. Ta historia to niestety nie wyjątek, lecz reguła – autorka ukazuje, jak Kościół katolicki, pod pozorem ochrony moralności, stworzył sieć nielegalnych adopcji, na których korzystały nie tylko "dobre rodziny", ale i instytucje na wysokim szczeblu.

Laurino przez lata zbierała relacje rozdzielonych rodzin, rekonstruując mroczne mechanizmy działania Watykanu. Jej styl jest wnikliwy, ale pełen empatii. Każda historia jest jak cios – czytając, czujemy gniew, smutek, a przede wszystkim niedowierzanie, że to wszystko działo się naprawdę i przez tyle lat pozostawało w cieniu.

„Dzieci Watykanu” to nie tylko reportaż, ale też dokument historyczny, który nie pozwala zapomnieć o tych, którzy wciąż szukają odpowiedzi. To książka, po której trudno przejść do porządku dziennego. Skłania do pytań o władzę, religię i przede wszystkim – o sprawiedliwość.

[Kathleen Wilkinson · Rating 1 out of 5]

The story was compelling for the most part. Sad stories about women and illegitimate children separated by force and the lives these children lived with adoptive families. These adoptions took place under sketchy circumstances and the Italian-born children were placed with American Catholic families. Eventually, these children grew up and grew curious about their genetic histories. There were a few anti-church/faith/religion thoughts peppered throughout that were not subtle, but whatever.

The part where she COMPLETELY lost me was the very last chapter. She talks about teenage students at a March for Life rally and their naïveté, then goes on to suggest that an unwed mother’s two options are having their child ripped from their care or abortion. She hopes that none of these young women at the rally ever have to “pay for… a moment’s bad decision.” So… adoption or abortion are their only options, I suppose. It’s clear that she thinks that adoption leaves mothers and children with emotional wounds for life and that she sees abortion as the clear alternative to these wounds. As if abortion is a cut and dry issue that never leaves anyone with any wounds. Like “if these women had just been able to end these pregnancies before they became babies, they would have lived happily ever after.” She gravely simplifies what it means to be a woman. I could not anti-recommend this book more. Unrecommend? Just don’t waste your time.

[Juanita Draime · Rating 3 out of 5]

The Price of Children by Maria Laurino tells a powerful and deeply unsettling true story - one that sheds light on the painful consequences of institutional control, secrecy, and moral failure within the Catholic Church. As someone who is not Catholic but is a Christian, this book was incredibly difficult to read. The choices made by those in authority, especially under the guise of religious obligation, were absolutely heartbreaking.

Laurino’s writing is clear and unflinching. She doesn’t sensationalize - she simply tells the truth, and that’s more than enough to leave an impact. The emotional weight of the story is heavy, and while the storytelling is strong, I did find the pacing somewhat uneven at times. There were moments when I wished for more reflection or exploration of the emotional fallout, rather than just a focus on the facts and events.

That said, this is an important story - one that deserves to be heard and remembered. It’s a sobering reminder of the need for accountability, transparency, and compassion, especially in faith communities. While it wasn’t an easy read, I’m grateful for the perspective it offered.

[Kristine Moore · Rating 5 out of 5]

Following WWII, two Catholic priests came up with a plan to find homes for displaced "war orphans" in Italy. They were amazingly able to find these "orphans" throughout the 1950s from a war that ended in 1945. Many of the children were born of poor and often unwed mothers who were tricked or coerced into sending their children into the care of the Catholic church. Many of the children were never adopted but left to spend their childhood in these orphanages or die in neglectful and often unsanitary conditions. This book follows the journeys of a few of these "orphans" to find the biological families they were taken from decades ago in a place where women's rights were virtually non-existent.

[Julia · Rating 4 out of 5]

Instytucja kościoła nie wystosowała oficjalnych przeprosin za zabieranie dzieci ich matkom. Watykan nie przeprosił za odebranie tym ludziom tożsamości.

To presja społeczna i słowa padające z kościelnej ambony powodowały, że pełne wstydu matki decydowały się oddać dzieci do adopcji, nie będąc świadomymi, że najprawdopodobniej nigdy więcej nie zobaczą ich na oczy. Czy możemy spojrzeć na źródło problemu? Wszyscy dobrze wiemy co nim jest. Watykan, kościół i średniowieczne przepisy.

Teraz pytanie: co z tym zrobimy?

/ przeczytana po polsku w wersji papierowej

[Martha Klein · Rating 4 out of 5]

history repeats itself

This is a touching and informative and shocking book about the Catholic Church in Italy sponsoring a program of culturally and spiritually bullying women into giving up their illegitimate children for adoption. It brings into focus a number of social and religious attitudes that have prevailed worldwide to damage or even destroy so many lives over the centuries. If you’ve had any part in these experiences I believe you would benefit from this book. If you haven’t count yourself lucky and consider reading it anyway.

[Oakley Taylor · Rating 4 out of 5]

Ms. Laurie is a talented writer, telling a heartbreaking story about innocent children and the devastating damage that the Catholic Church engaged in; for money. I’ve known about many violations of the damage that some priests and nuns have done to innocent people for the sake of the church. Yet reading about a whole new layer of cruelty these people inflicted is appalling and makes me all the more adamant about my resolve in never stepping foot in a Catholic church again.

[Kitsa · Rating 4 out of 5]

A very hard book to read. Once again it seems powerful men taking control of women's lives. In some cases, outright lied to, told their children would be returned when they turned 18, they left tokens with their babies so they could be identified upon their return. Instead their names were changed or even more sad, they were told their babies died & led to fake graves. All in the name of "we know what is best for you" Heartbreaking.

[Julie · Rating 3 out of 5]

Fascinating, sad, deeply educational and always heartbreaking. I learned a great deal from this book, but I could have done without the author’s extensive preaching of her political agenda; her excessive opining ruined so much of the positive for me.

[Carol · Rating 2 out of 5]

Returning to library unfinished. Not worth wading through her tirades about the various evil systems that led to this issue, in order to get to the real stories of the children women and families involved. I was looking for these stories not this very opinion centered expose'.