Στην πιο διάσημη συλλογή διηγημάτων της, η Ο’Κόννορ, με το γκροτέσκο χιούμορ και το αδυσώπητο βλέμμα της, διερευνά τις ηθικές, πνευματικές και ψυχικές ανισορροπίες της μεταπολεμικής Αμερικής: μια οικογενειακή εκδρομή με απρόβλεπτα βίαιη κατάληξη, ένας φαινομενικά αθώος πωλητής Βίβλων, μια απροσδόκητη εγκυμοσύνη, ένας βετεράνος που βυθίζεται στην άνοια, ένας πρόσφυγας που ανατρέπει τις ταξικές και φυλετικές ισορροπίες σε ένα αγρόκτημα. Η ρευστότητα των ανθρώπινων σχέσεων, η ύπουλη εισβολή της τεχνολογίας, η μάταιη αναζήτηση της πίστης, η διάρρηξη των ταυτοτήτων και της οικογένειας, οι έμφυλες και φυλετικές εντάσεις, η συνύπαρξη του ειρωνικού με το τραγικό, κάνουν τη βαθιά Αμερική της Ο’Κόννορ έναν τόπο που μοιάζει πολύ με τον δικό μας.
Σπάνιο να σου τύχει καλός άνθρωπος Ο ποταμός Η ζωή που σώζεις μπορεί να είναι η δική σου Ευτυχές γεγονός Ναός του Αγίου Πνεύματος Ο ψεύτικος αράπης Ένας κύκλος στη φωτιά Καθυστερημένη συνάντηση με τον εχθρό Καλοί επαρχιώτες Ο Πρόσφυγας
Critics note novels Wise Blood (1952) and The Violent Bear It Away (1960) and short stories, collected in such works as A Good Man Is Hard to Find (1955), of American writer Mary Flannery O'Connor for their explorations of religious faith and a spare literary style.
The Georgia state college for women educated O’Connor, who then studied writing at the Iowa writers' workshop and wrote much of Wise Blood at the colony of artists at Yaddo in upstate New York. She lived most of her adult life on Andalusia, ancestral farm of her family outside Milledgeville, Georgia.
O’Connor wrote Everything That Rises Must Converge (1964). When she died at the age of 39 years, America lost one of its most gifted writers at the height of her powers.
Survivors published her essays were published in Mystery and Manners (1969). Her Complete Stories, published posthumously in 1972, won the national book award for that year. Survivors published her letters in The Habit of Being (1979). In 1988, the Library of America published Collected Works of Flannery O'Connor, the first so honored postwar writer.
People in an online poll in 2009 voted her Complete Stories as the best book to win the national book award in the six-decade history of the contest.
Δέκα ιστορίες σχεδόν ισάξιες... Ήρωες αντιπαθείς, εγωπαθείς, βαθιά ελαττωματικοί, μισαλλόδοξοι..Που στο τέλος λαμβάνουν την δίκαιη ( σωματική ή ηθική) τιμωρία που τους αξίζει... Από την άλλη άψογα δομημένες, με πολυσύνθετους και στέρεους χαρακτήρες, βιτριολικό χιούμορ. Κι ακόμη και αν δεν μπορέσετε να συμπονεσετε κανέναν τους (όπως εγώ) δεν θα πληξετε ούτε δευτερόλεπτο..Κορυφαίες στιγμές Ο Ποταμός, Ο ψεύτικος Αράπης και ο Πρόσφυγας
Σπάνιο να σου τύχει καλός άνθρωπος Φλάννερυ ο' Κοννορ. Εκδόσεις αντίποδες Μετάφραση Ρένα Χατχουτ Να πω ότι έχω ενθουσιαστεί από την γραφή της και την ιδιαίτερη αφηγηματική της ικανότητα, φοβερές περιγραφές τοπίων, μεταφορές και παρομοιώσεις πανέξυπνες και ευρηματικές αλλά τι θεματολογία ήταν αυτή;Ένα εφιαλτικό σύμπαν με σκοτεινές ιστορίες, μαυρίλα, εξαθλίωση, πτώση και ελπίδα για λύτρωση πουθενά !Ένας αμερικανικός Νότος μέσα στην αμορφωσιά ,τον ρατσισμό και το κουτσομπολιό !Πόσο απίστευτα αντιπαθείς ήρωες!Δεν μου αρέσει όλη αυτή η μαυρίλα και η διαστροφή είναι αλήθεια,από όλα τα διηγήματα της αυτά που μου άρεσαν ήταν το : Η ζωή που θα σώσεις μπορεί να είναι η δική σου. Και το :Ο πρόσφυγας!Το ότι δεν είναι του γούστου μου οι τόσο σκοτεινές ιστορίες,δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλά διηγήματα, πρόκειται για φοβερά προικισμένη συγγραφέα με φαντασία και υπέροχο τρόπο χρήσης του λόγου.
Ορισμένα από τα διηγήματα της συλλογής είναι πραγματικά εξαιρετικά. Σε ένα γενικότερο πλαίσιο η Ο' Κόννορ έχει διεισδύσει στον πυρήνα της αμερικανικής κοινωνίας. Κάθε διήγημα εντάσσεται μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αξιοποιώντας διαφορετικά κοινωνικά στιγμιότυπα.
Flannery O'Connor (1925-1964) adalah penulis cerita2 pendek, novel, & esai. Hidupnya terdampak lupus, penyakit yang juga dihadapi ayahnya sampai meninggal. 12 tahun dia berjuang dengan lupus, yang begitu melemahkannya sampai titik disabilitas.
Namun satu kemampuannya adalah menulis. Tulisan2nya dipengaruhi perjuangannya dengan lupus, sambil berjalan dalam iman. Kisah & karakter2 dalam ceritanya aneh, mengagetkan, bahkan menjijikkan (grotesque), mengangkat aspek disabilitas & kondisi2 yang dihindari masyarakat. Pembaca akan terkaget2 dengan jalan cerita & gambarannya yang frontal & kadang tragis, namun ketika didalami, akan melihat keindahan cinta & anugerah.
Dalam sebuah suratnya, ada kalimat menarik. "I can, with one eye squinted, take it all as a blessing" (atas semua itu, dengan memicingkan/menyipitkan satu mata, saya bisa melihatnya sebagai berkah).
Lima cerita pendek di sini mengingatkan saya bahwa anugerah, karunia, berkah, apapun sebutannya, ditemukan dalam hal2 yang tak disangka2, aneh, & menjijikkan. Misalnya, cerpen judul buku ini. Siapa sangka Orang Baik (Good Man) yang dimaksud adalah pembunuh serial berjuluk The Misfit?
Cerpen2 lainnya pun mengangkat tokoh2 "aneh". Orang dengan disabilitas tubuh & mental, budak kulit hitam, imigran, nenek2 tua cerewet, keluarga disfungsional.
Walau terjemahannya bisa jauh lebih oke, saya bisa paham karena konteksnya begitu spesifik, yaitu bagian Selatan AS yang masih begitu "tertinggal", tersegregasi & mempertahankan budak kulit hitam.
Dengan cara aneh, cerpen2 ini mengingatkan bahwa jika saya mau memicingkan mata, saya patut sadar bahwa hidup saya dipenuhi berkat.
Anugerah sejati, tampaknya, tidak menunjukkan diri dengan jelas2 & bisa dibangga2kan. Bisa jadi, sifatnya subversif. Melawan norma umum. Menyembunyikan diri dari intelektualitas dunia. Menuntut kita merendahkan hati, menyadari kemiskinan jiwa, menelisik lebih dalam, menjadikan lebih peduli terhadap yang tersisih.
Flannery O'Connor adalah penyampai Kabar Baik. Caranya aneh & "menjijikkan", namun tak mengubah substansi Kabar Baik.
Αυγούστου 10, 2025 Σπάνιο να σου τύχει καλός άνθρωπος - Flannery O' Connor
Ναι, μια συλλογή διηγημάτων αυγουστιάτικα, όπως και να το κάνουμε, είναι καλή επιλογή. Κι άμα η συλλογή αυτή είναι όπως το ‘Σπάνιο να σου τύχει καλός άνθρωπος’, τότε το αποτέλεσμα είναι εγγυημένο: αναγνωστική απόλαυση! Πάρα πολύ ωραία τα διηγήματα της Φλάννερυ Ο’ Κόννορ την οποία είχα ακουστά, αλλά κάποιο βιβλίο της δεν είχα αξιωθεί μέχρι τώρα να διαβάσω. Και μου έλαχε να πάρω μια καλή γεύση από αυτή την Αμερικανίδα συγγραφέα διαβάζοντας αυτές τις δέκα μικρές ιστορίες, σε μετάφραση της Ρένας Χατχούτ, τις οποίες θα βρείτε σ’ αυτή την προσεγμένη έκδοση απ’ τους Αντίποδες. Η Ο’ Κόννορ αντλεί τη θεματολογία της από τον Αμερικάνικο Νότο, την εν πολλοίς αγροτική κοινωνία, χρησιμοποιεί κοφτή γραφή, άμεση, τα κείμενα της είναι συμπαγή, δεν περισσεύουν λέξεις ενώ οι ιστορίες της σε πιάνουν από την πρώτη πρόταση και σε οδηγούν με μαεστρία κρατώντας το ενδιαφέρον σου αμείωτο μέχρι το τέλος τους. Περισσότερα εδώ: https://spirosglykas.blogspot.com/202...
Οι φυλετικές, εμφυλες, θρησκευτικές και ταξικές διαφορές της Αμερικης των νοτίων, κυρίως, πολιτειών, διαπερνούν τα διηγήματα της Flannery O' Connor. Αφήγηση με χιούμορ και ανατροπές, εξαιρετική εικονοποιηση μιας αυθεντικής, βαθιά συντηρητικής Αμερικής, που σπάνια συναντάμε στις ταινίες και στα βιβλία. Το κακό έρχεται πάντα -απρόσμενα και αιφνιδιαστικά- από τον Άλλο. Από τον επαίτη, τον ευαλωτο, τον εργάτη που ζητά δουλειά και τροφή, τον ξένο που χτυπά την πόρτα. Ο άλλος άνθρωπος, ο ξένος, είναι μια ανοιχτή πληγή για τον συνάνθρωπο. Η O' Connor αγωνιά και τρέμει για το ποιος θα σταθεί στο κατώφλι και θα ζητήσει βοήθεια. Η πίστη στο Θεό και στις κατηχήσεις του εφημέριου δεν βοηθούν. Η βία και η κακία προέρχονται συνήθως από αυτούς που έχουν ζητήσει βοήθεια και έχουν ευεργετηθεί. Το αδιέξοδο, η αδυναμία αποφυγής της μοίρας, η κοινωνική ασφυξία που αποπνέει το βιβλίο, μου θύμισαν τους Τριλοβιτες του Breece Pancake.
με ζόρισε η πραγματικότητα της Ο' Κόνορ, η κοφτερή της άποψη για πολλά θέματα αλλά και μια περιρρέουσα θρησκοληψία που με δυσκόλεψε στην ταύτισή μου με τον ζοφερό της κόσμο. Αδιαπραγμάτευτη η εκφραστική της δεινότητα που οδηγεί σε υφέρποντα και σήμερα σοβαρά κοινωνικοπολιτικα θέματα, παρ' όλ' αυτά δυσκολεύτηκα να διαπραγματευτώ μέσα μου την ακραία πραγματικότητα που αναδεικνύει.
I get that this book is quintessential reading about the complex moral boundaries and the intrinsic egotistical and biased nature of people, but to simply put it, wasn't for me. And that's perfectly okay
Έχοντας διαβάσει και το πρωτότυπο στα αγγλικά, αυτή η έκδοση είναι μια πολύ καλή απόδοση/μεταφραση. Ελπίζω σε περισσότερες μεταφράσεις συγγραφέων του Αμερικανικού Νότου!