Een man stikt, zonder aanwijsbare reden. Zijn dood is gruwelijk en weinig tijd verstrijkt tussen de eerste symptomen en zijn einde. Hetzelfde gebeurt met een volgend slachtoffer op de luchthaven, snel nadien in een school. Is een nieuw virus geland in Antwerpen of dwaalt een andere onzichtbare moordenaar door de stad? Beide mogelijkheden houden Anne Verelst en haar team wakker. Als ook de politiek zich er mee gaat bemoeien, lopen de spanningen op. Wat het ook is, het snel stijgende dodental moet worden gestopt voor iedereen de controle verliest en het land in paniek geraakt. Ook Annes privéleven wordt op de proef gesteld, wat een nieuwe uitdaging betekent voor haar veerkracht. Blijft ze overeind om deze nieuwe bedreiging te stoppen?
EEN VAN DE GROOTSTE GEZONDHEIDSPROBLEMEN TREFFEND OP PAPIER GEBRACHT
++ ‘Hij zakt onderuit, het licht gaat uit in zijn hoofd. Lange tijd blijft hij buiten bewustzijn. Tot een stalen wil om wraak te nemen hem weer wekt en hij overeind komt’ ++
Succesvol schrijver van kortverhalen en gedichten, die titel kun je de Vlaamse auteur Luc Vos met een gerust hart meegeven. Tientallen schreef hij er en zal hij er waarschijnlijk nog schrijven, een groot aantal werden bij schrijfwedstrijden zeer goed beoordeeld en vonden hun plaats dan ook in de buurt van de winnaar. Een aantal werden zelfs als ‘beste kortverhaal’ gekozen en ging de altijd vriendelijk ogende auteur met de prijs naar huis. Meerdere gedichten en kortverhalen zijn opgenomen in bundels. Nadat de auteur in 2022 inspecteur Anne Verelst in de thriller Zeven introduceerde, gingen zijn boeken ook landelijk bekendheid verwerven. Nominaties voor Nederlands en Vlaamse prijzen vielen hem te beurt en ook het tweede deel Paternoster werd met goede recensies onthaald; Anne Verelst was een blijvertje! Met het daarna verschenen Het woord, lukt het de auteur uitermate goed de succesreeks voort te zetten. Dat wordt wederom bewezen met de verschijning van Adem, nummer vier in de rij.
In korte tijd overlijden meerdere mensen met dezelfde symptomen. Opkomende benauwdheid die snel overgaat in totale ontreddering omdat ademhalen steeds moeilijke gaat en de persoon binnen korte tijd door verstikking om het leven komt. Omdat dit overlijdens zijn onder verdachte omstandigheden gaat Anne Verelst met haar team in volle vaart het onderzoek in. Autopsie levert informatie op over de longen die bij alle slachtoffers hetzelfde beeld vertonen. Een tweede verhaallijn vertelt over het leven van Kim Helsen. Hij is gediagnosticeerd als longkankerpatiënt maar omdat hij op het moment van de diagnose geen werkgever had, was hij niet verzekerd en kon hij al snel een relatief dure behandeling niet meer betalen. Een ziektekostenverzekering afsluiten lukte ook niet want hij werd vanwege die diagnose overal uitgesloten. Hij werd woedend en als palliatieve patiënt zon hij op wraak omdat hij de oorzaak van de kanker wel wist…
++ ‘Het beeld van de file die zich begint te vormen op de ring vertelt haar dat ze wel kan proberen om veel te veranderen, maar dat toch niet veel veranderd kan worden’ ++
Met een handicap dat iedere verhuizing met zich meebrengt, begint het onderzoek door het team onder leiding van Anne. Bureau Oudaan wordt verlaten. Met dit ongemak en de ziekte rond haar moeder voelt Anne zich regelmatig als een koorddanseres die af en toe in een spagaat schiet. Het onderzoek wil niet erg vlotten maar het aantal slachtoffers die sterven met dezelfde diagnose neemt snel toe, heel snel. Tot een overeenkomst wordt gevonden tussen alle slachtoffers, dan kunnen ze wat meer gericht hun onderzoek instellen.
De plotopbouw verloopt nagenoeg chronologisch. Kim Helsen wil af en toe nog weleens teruggrijpen naar het verleden omdat hij daar de oorzaak weet van zijn ongeneeslijke ziekte. Vos weet op zijn bekende manier ook van dit thema weer een interessante zaak te maken. Een onderwerp dat dicht bij de bevolking ligt en waarvan ook iedereen wel weet wat de gevaren voor de gezondheid zijn van roken. Het spel van een protagonist versus een antagonist weet Vos te spelen als geen ander. Zijn daar nog de sociaalmaatschappelijke problemen waar Anne mee heeft te dealen waarbij ze geen enkele invloed heeft in de ene en wel bij de andere, de auteur speelt er voortreffelijk mee. Mooi is te lezen over de twijfels die de anders zo standvastige inspecteur heeft over haar eigen nieuwe relatie. Ook al is het voor de lezer snel duidelijk hoe de hazen lopen en in welke hoek de dader gezocht moet worden, het blijft interessant tot op de laatste bladzijde. Want dan blijkt dat, hoewel zijn daden verachtelijk zijn, in dit geval hij ook zelf een slachtoffer is van deze maatschappij.
Samengavat is Adem een ademloos verhaal dat je, mits je er even voor gaat zitten, ook in één adem uitleest. Het past naadloos bij de vorige drie avonturen, is zeer goed als losstaand verhaal te lezen maar je loopt dan wel het risico dat je toch de andere delen ook gaat lezen. En daar is niks mis mee!
Cover ‘Adem’ is het vierde deel in de thrillerserie van Anne Verelst. Ook voor dit deel is er weer een bijzondere opvallende cover bedacht. Een donker mannengezicht met daarom heen wat groenachtige en grijzige rook. Blaast de man die rook uit? Mijn aandacht voor ‘Adem’ is door de cover aangewakkerd!
Het verhaal Op een gruwelijke en onverklaarbare wijze stikt een man. De hulpdiensten kunnen door de korte tijd waarin dit gebeurt niet op tijd ter plaatse zijn. Het blijft niet bij dit ene slachtoffer want zowel op een luchthaven als op een school stikken er mensen. De symptomen van deze twee omgekomen personen zijn gelijk aan het eerste slachtoffer. Anne Verelst en haar team krijgen al snel de opdracht om uit te zoeken wat er aan de hand is. Gaat het hier om een nieuw virus dat in Antwerpen ronddwaalt? Of is er sprake van een ander moordzuchtig iets of iemand die de stad onveilig maakt?
Het kost Anne en haar team vele uren nachtrust. Het aantal dodelijke slachtoffers neemt toe. Vanuit de politiek wordt de druk steeds verder opgevoerd, waardoor de spanningen oplopen. Anne is niet blij met inmenging vanuit die hoek. Duidelijk is dat er actie moet worden ondernomen om te voorkomen dat er paniek onder de Antwerpse bevolking uitbreekt. De stijging van de slachtoffers doet daar geen goed aan.
Naast dit alles worstelt Anne met een aantal persoonlijke zaken waardoor ze behoorlijk wordt uitgedaagd om ervoor te zorgen dat ze alles zowel voor haar werk als privé in goede banen leidt….
Mijn mening Luc Vos heeft in dit vierde deel van de Anne Verelstserie actuele onderwerpen uitgebreid beschreven. Hij heeft dit op een wijze gedaan waardoor het realistisch overkomt. De hedendaagse maatschappelijke problemen ontbreken niet in de thriller ‘Adem’ en deze zijn zeker herkenbaar. Goed vind ik het dat de auteur de politieke druk, waar de politie mee te maken krijgt, goed naar voren heeft laten komen. Duidelijk is dat het niet makkelijk is om het hoofd koel te houden en controle te houden.
De auteur heeft in ‘Adem’ ten opzichte van deel drie, nog meer van de persoonlijke kant van Anne Verelst laten zien. Anne worstelt met een aantal persoonlijke zaken. De twijfels en onzekerheden die daarbij horen, laten de kwetsbare kant van Anne zien. De leden van het team zorgen en steunen elkaar goed ondanks dat het niet altijd peis en vree is. Door de manier waarop ze met elkaar omgaan is onderlinge samenwerking goed. Bij deze gruwelijke en adembenemende zaak weten ze elkaar goed aan te vullen.
Luc Vos heeft in ‘Adem’ twee verhaallijnen verwerkt. Natuurlijk een van Anne Verelst en haar team, waarbij (zoals hierboven al is aangegeven) naast het oplossen van deze angstaanjagende zaak persoonlijke zaken van Anne zijn verweven. Naast alle ellende met de bijbehorende emoties vind ik het fijn om te lezen dat er ook ruimte is voor mooie gevoelens.
De andere verhaallijn die wordt beschreven daar vertel ik verder niets over. Wel dat er een vreselijk onzichtbare en moordzuchtig … bij is betrokken. In ‘Adem’ is er ook een vrouwelijke bijpersonage die zich afschuwelijk gedraagt. Ik krijg echt gewoon de pest aan haar. Het is een egoïstische bitch.
Luc Vos heeft het Anne en haar team met deze ingewikkelde en complexe zaak behoorlijk lastig gemaakt. Door zijn boeiende en meelevende schrijfstijl en de goed gedoseerde afwisseling van de verhaallijnen, waarin de gedachten van verschillende personages cursief zijn toegevoegd, heeft de auteur ervoor gezorgd dat deze psychologische thriller in mijn hoofd blijft nasudderen…..
Luc Vos is niet alleen bekend van zijn kortere verhalen, maar ook van de serie over de Antwerpse inspecteur Anne Verelst. Het vierde deel in deze serie heet ´Adem´ en start met een adembenemende proloog.
Een man stikt zonder aanwijsbare reden. Dat is nog maar het begin. Al snel volgen er meer slachtoffers. Met het recente corona-virus in het achterhoofd, is de vraag of er nieuw onbekend virus is opgedoken. Daarmee wordt de zaak haast politiek. Dat betekent voor Anne en haar team continu balanceren tussen hetgeen je wel aan het publiek toevertrouwt en dat wat je nog even voor je houdt. Dit alles maakt Anne mee terwijl ze het in haar privéleven zwaar voor haar kiezen krijgt. Lukt het haar om overeind te blijven?
Ook in dit deel zie je de kenmerkende schrijfstijl van Luc Vos terug. We volgen aan de ene kant de dader vanaf het moment dat hij zijn daden aan het plegen is. We volgen aan de andere kant Anne en haar team die proberen de zaak zo goed mogelijk op te lossen. De verhaallijnen komen steeds dichter bij elkaar. Dit zorgt ervoor dat in de loop van het verhaal steeds dieper duikt in het verleden van de dader en zo langzaam achter het motief komt. Het houdt een zekere spanning in het verhaal. Hoe dichterbij je bij de ontknoping komt, hoe meer puzzelstukjes uit beide verhaallijnen op hun plaats vallen.
De tijdsgeest en context is zeer realistisch beschreven. Het speelt zich af vlak na het corona-virus en de angst voor een nieuw virus wordt uitgebreid belicht. De verschillende belangen die spelen (gezondheid, veiligheid, economie) om al dan niet in te grijpen richting de bevolking, zijn goed weergegeven en uitgewerkt. Je voelt de worsteling van het team als zij met hun eigen morele opvattingen in conflict dreigen te komen door het politieke spel van de hogere machten. Doordat de zaak ook in politiek daglicht staat, ligt er een immense druk op het politieteam. Deze druk voel je als het ware.
Hoewel dit al het vierde deel is in de serie, leren we het privéleven van Anne beter kennen. Haar personage maakt een ontwikkeling door. Door cursiefgedrukte letters krijg je ook de overpeinzingen van Anne mee. Toch zal het aan voorkennis ontbreken als je de andere delen niet hebt gelezen omdat er zo nu en dan aan het verleden wordt gerefereerd zonder flashbacks. Denk bijvoorbeeld aan het toenemende aantal doden. De aandacht voor Anne is aan de ene kant een verrijking. Het masker van de soms wel wat harde inspecteur valt af. Aan de andere kant haalt het soms de vaart uit het verhaal en de focus weg van de spannende zaak.
Adem is een spannende politiethriller met aandacht voor actuele maatschappelijke thema’s en verschillende belangen. Je leest het niet in één adem uit, maar zal wel moeite hebben met het boek weg te leggen omdat je wil weten hoe de dader is gekomen tot zijn daden.
Dank Uitgeverij Neckar voor het recensie-exemplaar!
In ‘Adem’ volgt de lezer het parcours dat Anne Verelst aflegt om een lone wolf, die het gemunt heeft op een bepaalde bevolkingsgroep, bij de lurven te vatten. Het gegeven is best origineel te noemen (een niet-roker die longkanker krijgt en daardoor wraak neemt). Het 469 pagina’s tellende verhaal wisselt korte met lange hoofdstukken af en is geschreven in een gedreven, soms koortsachtige schrijfstijl. Vos waakt er angstvallig voor om de hoofdpersoon en de antagonist body te geven; het zijn geen bordkartonnen personages die de lezer voorgeschoteld krijgt. Anderzijds zijn er nevenpersonages die aanschuren tegen het karikaturale (bijvoorbeeld de ex-vrouw van de lone wolf). Niettemin zorgen de vaart van het verhaal en de nodige cliffhangers ervoor dat je het boek moeilijk aan de kant kunt leggen totdat je het uit hebt. Vos slaagt er bovendien in om de spanning zowat tot de laatste bladzijde vast te houden.
Naast het flinke tempo van de opeenvolgende gebeurtenissen, krijgt de lezer tegelijk een inkijk in de gedachtegangen van sommige personages. Deze cursieve, korte inlassingen geven de personages meer diepgang; anderzijds dreigen ze soms de vaart uit het verhaal te halen. Het pleit voor Vos dat hij er echter spaarzaam mee omspringt en hierin de balans weet te behouden. Leuke toevoeging zijn de plaatsen, gebouwen en straten van Antwerpen die voor herkenbaarheid zorgen en dus ook voor een dosis realisme. Er lopen geen supermensen rond in dit verhaal, gruwelijke moordtaferelen worden je bespaard en de ontwikkelingen in het verhaal zijn niet vergezocht of er met de haren bijgesleurd.
Uiteraard zijn er de subplots, zoals de love-interest van de hoofdpersoon en de strijd die ze voert om de laatste wens van haar demente moeder in te willigen. Het zorgt voor rustpunten in het bijwijlen rusteloze verhaal. Het leidt anderzijds ook de aandacht af van het hoofdthema en doet het geheel een beetje stokken. Voor alle duidelijkheid: het geeft een diepere inkijk in de psychologische gesteldheid van de hoofdpersoon. Vos besteedt duidelijk aandacht aan wat het inkleuren van zijn hoofdpersonage betreft. Zij, Anne Verelst, is immers de figuur waarrond intussen al enkele boeken zijn verschenen.
‘Adem’ – je voelt ‘m al komen – lees je uit in ‘een adem’. Vos bezondigt zich niet aan schoonschrijverij en houdt zich gefocust op de actie en de personen die ertoe doen. Dat hij minder belangrijke personages minder uitpuurt en hier en daar teruggrijpt naar een cliché (de geleidelijke neergang van de antagonist) zij hem vergeven. Het zorgt ervoor dat de lezer zich al snel achter de juiste perso(o)n(en) schaart en zich er moeiteloos mee kan identificeren. Dat er voor Anne Verelst nog heel wat zaken in het verschiet liggen, zal voor de liefhebbers van politiethrillers in het algemeen en Luc Vos-fans in het bijzonder, fijn nieuws zijn.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Luc Vos levert met ‘Adem’ alweer zijn vierde thriller af met Anne Verelst in de hoofdrol en het is duidelijk dat hij zijn formule perfectioneert. Dit keer wordt Antwerpen geteisterd door een mysterieuze en uiterst dodelijke dreiging. Slachtoffers stikken zonder duidelijke oorzaak, en de snelheid waarmee de dood intreedt, jaagt de stad de stuipen op het lijf.
Vos weet de spanning er vanaf de eerste pagina goed in te houden. De korte tijdspanne tussen de eerste symptomen en het overlijden van de slachtoffers creëert een beklemmende sfeer. Wanneer de incidenten zich op verschillende locaties voordoen – van een ogenschijnlijk willekeurige man tot slachtoffers op de luchthaven en zelfs in een school – wordt de dreiging tastbaar en urgent. De vraag of het een nieuw virus betreft of een onzichtbare moordenaar de stad in zijn greep houdt, houdt niet alleen Anne Verelst en haar team wakker, maar ook de lezer.
De kracht van dit boek zit hem niet alleen in het spannende plot, maar ook in de manier waarop Luc Vos de persoonlijke levens van de personages verweeft met de professionele uitdagingen. Anne Verelst is wederom een sterke en herkenbare protagonist, die dit keer niet alleen de strijd aangaat met een onzichtbare vijand, maar ook met persoonlijke tegenslagen. Haar veerkracht wordt op de proef gesteld, wat haar nog menselijker en geloofwaardiger maakt. De interactie binnen het team van Anne voelt authentiek aan en de druk die op hen wordt uitgeoefend, zowel vanuit de politiek als door de toenemende paniek in de stad, is voelbaar.
“Hij rilt, niet enkel van de kou, maar de wetenschap dat het binnenkort voorbij zal zijn en zijn naam in grote letters zal prijken in alle kranten, geeft hem kracht. Dat zal hen leren. Als ze niet willen luisteren, moeten ze maar voelen. Dat zal hen leren.”
Het snelle stijgende dodental zorgt voor een constant gevoel van urgentie. Luc Vos blinkt uit in het opbouwen van de druk, waardoor je als lezer continu op het puntje van je stoel zit. De politieke inmenging voegt een extra laag toe aan het verhaal, wat de complexiteit van de crisis verder benadrukt.
Kortom, ‘Adem’ is een razend spannende thriller die je in één ruk uitleest. Luc Vos bewijst opnieuw dat hij een meester is in het creëren van een beklemmende sfeer en het opbouwen van spanning. Voor fans van Anne Verelst is dit een absolute must-read, maar ook nieuwe lezers zullen genieten van deze zenuwslopende rit door een stad in paniek. Een aanrader voor iedereen die houdt van een goed geconstrueerde en uiterst spannende thriller. Ik kijk uit naar een vijfde deel in deze serie met Anne Verelst in de hoofdrol.
Verschillende mensen komen op een gruwelijke wijze aan hun einde. Op het eerste zicht lijken deze personen kerngezond. Alleen de longen vertonen een atypisch beeld. De forensisch patholoog staat voor een raadsel en vreest dat een nieuw virus aan een opmars begint. Ook Anne Verelst en haar team vrezen het ergste maar stuiten dan weer op verzet van het Ministerie van Volksgezondheid. Een nieuwe lockdown willen ze vermijden maar dan moet eerst aangetoond kunnen worden wat de doodsoorzaak is. Een race tegen de klok want de dood loert om elke hoek. Verelst moet knokken om overeind te blijven want ze vecht ook nog met haar eigen demonen. Dit is het vierde deel met Anne Verelst en haar team. Aan de dikte te zien een zware klus die hen te wachten staat. Toch vlieg je doorheen het boek want met 100 hoofdstukken die afwisselend Anne en haar team volgen, maar daarnaast ook een licht werpen op de slachtoffers en de gebeurtenissen rondom, ben je vertrokken voor een race tegen de klok.
Het tempo zit er van in het begin goed in. Door de opgejaagdheid en radeloosheid van Anne en haar team wordt de druk goed opgevoerd. Er is geen tijd te verliezen en dat voel je ook doorheen het verhaal. Niet alleen de slachtoffers hebben niet veel tijd, ook de pers zit te hijgen in hun nek en ook de moeder van Anne zit op haar laatste adem.
Het plot is toch net iets anders dan een standaard thriller waar de zoektocht centraal staat naar de dader of onruststoker. Hier is van in het begin al een tip van de sluier gelicht maar naarmate we verder gaan worden ook het hoe en waarom deels prijs gegeven. Leuk ook om eens een voorsprong te hebben op Anne en de forensische onderzoekers want als lezer hebben we net dat tikkeltje meer informatie. Toch blijft het spannend omdat je nog niet weet hoe het zal verder lopen en ook waar het allemaal begon. Daar is de auteur goed in geslaagd om toch de onderhuidse spanning te behouden en ook meer te focussen op de emotionele en psychologische belasting.
Het verhaal op zich is verontrustend en de doden zijn er niet minder op geworden dan in voorgaande verhalen maar toch vond ik het minder gruwelijk om te lezen en dat zou dan wel weer een breder publiek kunnen aanspreken. Er wordt niet gefocust op bloederige scenes of schietpartijen, er wordt meer een psychologisch spel gespeeld waarbij de innerlijke demonen overtoeren draaien. Ook de persoonlijke issues van Anne worden mooi verweven doorheen het verhaal en brengen jongdementie en de daarmee gepaard gaande verwikkelingen voor de persoon zelf en de familie duidelijk in beeld.
Kortom weer een geweldig verhaal, net een tikkeltje anders dan zijn voorgaande, maar absoluut weer een aanrader!
De Belgische schrijver Luc Vos schrijft de ene na de andere bestseller. Met Adem verscheen alweer het vierde deel in de Anne Verelst reeks. Deze is goed als standalone te lezen. Deze thrillerserie startte met Zeven in 2022 en Vos won hiermee diverse prijzen. Naast thrillers schrijft hij korte, spannende verhalen en gedichten.
Wanneer je de cover bekijkt van Adem valt je een man op, die gehuld in wolken schuin omhoog kijkt. Een lezer met fantasie kan zich hier meteen van alles bij voorstellen, snakt hij naar adem, is hij aan genieten of vul zelf maar in.
Een man die plotsklap overlijdt doet Antwerpen opschrikken. Corona is net achter de rug en gevreesd wordt voor een virus wanneer meerdere slachtoffers vallen die dezelfde symptomen hebben. Sociale media ontploffen, daar de angst voor een lockdown diep zit. De doodsoorzaak is onduidelijk en rechercheur Anne Verelst en haar team moeten alles op alles zetten om erachter te komen wat er aan de hand is. Ze raken er emotioneel bij betrokken als zelfs kinderen het slachtoffer worden. Hooggeplaatste personen worden tegen de haren in gestreken, maar Anne vaart haar eigen koers en is niet te stuiten. Deze duistere zaak vergt veel van iedereen en voor het politieteam wordt het een race tegen de klok, wanneer ze zicht krijgen op de seriemoordenaar.
Adem is vol vaart geschreven en de cliffhangers in de afwisselend lange en korte hoofdstukken maken het een boek dat je niet vlug aan de kant legt. In het verhaal wordt dieper ingegaan op het privéleven van Anne die het zwaar te verduren krijgt en op haar tandvlees zit. Het laat goed zien dat ze geleefd wordt als er een heftige zaak speelt. Ze twijfelt volop aan bedoelingen van mensen om haar heen.
Door verwijzingen naar voorgaande delen is duidelijk dat Anne bang is voor escalatie van de zaak en dat ze eerdere zware zaken nog steeds niet verwerkt heeft. In cursief gedrukte tekst lees je haar gedachten die ervoor zorgen dat je haar worstelingen begrijpt en meeleeft. Makkelijk heeft ze het niet, maar voorzichtig weet ze de eerste stappen op het liefdespad te zetten en haar opgebouwde muren omlaag te halen. De beeldende stijl van Vos zorgt dat het verhaal tot leven komt met personages die goed vorm gegeven zijn. Hun karaktereigenschappen zijn herkenbaar en soms pijnlijk helder beschreven. Hij weet vanaf het begin de aandacht vast te houden door de spanning die zich steeds verder opgebouwd.
De auteur heeft een maatschappijkritische noot in het plot verwerkt, door het te hebben over mensen die zich in de steek gelaten voelen en waar geen vangnet voor is. Als je dit leest realiseer je je dat dit behoorlijk actueel is. Het maakt dat er begrip voor de dader ontstaat die slachtoffer is van omstandigheden. Doordat de verhaallijn rondom de dader zorgvuldig opgebouwd is, ga je begrijpen hoe hij tot zijn daad gekomen is en zich als een paria voelt, uitgekotst door de maatschappij.
In Adem staan mensen onder hoogspanning en wordt de druk stevig opgevoerd. Plotselinge sterfgevallen zorgen ervoor dat ze niet weten waar ze aan toe zijn. Deze recensie verscheen eerder op Boeken-cast.
Via de leesclub van de boekenreizigers heb ik het boek Adem, geschreven door Luc Vos, gelezen. Dit boek is al weer het vierde deel in de serie waarin Anne Verelst en haar team de hoofdrol hebben. Een man stikt, zonder aanwijsbare oorzaken. Zijn dood is afschuwelijk en er verstrijkt weinig tijd tussen de eerste symptomen en zijn einde. Al vrij snel daarna komen er op de luchthaven en op een school volgende slachtoffers op dezelfde manier aan hun einde. Anne Verelst en haar team staan voor een zware opgave om uit te zoeken wat er in hun stad aan de hand is. Dwaalt er een nieuw virus door Antwerpen of is er een moordenaar aan de gang? De politiek gaat zich uiteindelijk zich ook bemoeien met deze casus. Dit zorgt er wel voor dat de spanningen binnen het team oplopen. Daarnaast krijgt Anne in haar privé leven ook nog het een en ander voor haar kiezen. Lukt het Anne om zich staande te houden in haar privé leven en daarbij samen met haar team de doden te stoppen? De cover is donker en ik zie een man, gehuld in Nevels. Is hij aan het genieten van deze nevels/rook of snakt hij naar adem? De cover vind ik wel passend bij het verhaal uit dit boek. Het boek bestaat uit een paar verhaallijnen. Allereerst uit Anne en haar team, zij proberen uit te zoeken waarom mensen op onverklaarbare wijze komen te overlijden. Ook komt het privé leven van Anne aan bod en maken we ook kennis met de IK persoon. De afwisseling in de verschillende verhaallijnen is goed gedaan en ze kwamen uiteindelijk ook mooi bij elkaar. Het zorgde er bij mij voor dat ik nieuwsgierig bleef hoe het verhaal verder zou gaan. Luc heeft er voor gezorgd dat er verschillende actuele thema´s, namelijk o.a.: meeroken, de naweeën van de Corona pandemie, politiek en de tabaksindustrie op een goede manier in dit verhaal zijn verwerkt. Ik kijk al weer uit naar een volgend verhaal van deze schrijver.
Na eerder ‘Zeven’, ‘Paternoster’ en ‘het woord’ geschreven door Luc Vos te hebben gelezen, kwam ik nu ‘Adem’ tegen. Wat zou inspecteur Anne Verelst nu weer meemaken? Niet alleen in het team maar ook in haar eigen leven.
In ‘Adem’ gebeurt er weer het een en ander. Zonder aanwijsbare redenen sterft een man. Hij stikt en de dood is gruwelijk en het gaat snel. Snel daarna volgt er op de luchthaven en in een school nog meer slachtoffers. Wat gebeurt er toch in Antwerpen? Is het een virus of een bizarre moordenaar? Anne is met haar team alert. De spanningen lopen hoog op, de politiek gaat zich ermee bemoeien en het aantal doden blijft stijgen. Het moet gestopt worden voordat iedereen de controle kwijt raakt en paniek ontstaat.
Anne’s leven staat ook een beetje op zijn kop. Heeft ze gevoelens voor Toby? Hoe zal het met haar moeder vergaan?
Opnieuw heeft de schrijfstijl van Luc Vos me weer de nodige leesplezier bezorgd. Het leest enorm vlot en zo afwisselend dat het verhaal vaart blijft houden. De menselijke kant van Anne Verelst vond ik dit keer zeer sterk in het hele verhaal terugkomen. Het voelde alsof ze een mens was.
Het woord ‘Adem’ krijgt gedurende dit verhaal zo veel verschillende uitleggen dat ik eigenlijk niet anders kan zeggen dat het ADEMbenemend goed in elkaar stak. Een heerlijk vervolg en een aanrader voor liefhebbers van spannende boeken.
Een prachtboek. Zit ik lekker in Frankrijk op een camping, met een aperitief en mijn favoriete Camel Blue. Ik begin te lezen, en ik word op mijn adem gepakt. In de stad Antwerpen worden vergiftigde pakjes sigaretten gelegd, wie er van rookt sterft een pijnlijke dood. Blijkbaar is een Don Quichotte op pad die vecht tegen de windmolens van de tabaksindustrie. De slachtoffers vallen als vliegen en Anne en haar team staan onder enorme druk om de dader zo snel mogelijk te vinden. Geen gemakkelijke opgave vermits de overheidsinstanties hun systeem paraplu toepassen. Zelf heeft Anne het ook enorm moeilijk; haar mama is dement en er moet iets gebeuren... Gelukkig vindt ze steun bij een nieuwe vriend. Dit is weer zo'n typische Luc Vos, een atypische thriller, een die je bij de strot grijpt. de schrijfstijl is vinnig, soms swingend, snedig met een correct taalgebruik, een plezier om te lezen. Tijd voor LV om met Adem de Hercule Poirotprijs te winnen. Ik trek een half puntje af voor het te veel gemoraliseer. Sorry Luc, ik ben een roker :)). Ik mag dit boek inlezen als luisterboek voor mensen met een leesbeperking.