Het ouderschap is voor velen het mooiste wat er is, maar het kan tegelijkertijd een van de grootste uitdagingen zijn. Want niets confronteert je zo met jezelf als de opvoeding van je kind. Het is dan ook niet gek dat veel ouders zich afvragen of ze het wel 'goed' doen.
Volgens opvoedcoach Sophia van Splunteren bestaat de perfecte opvoeding echter niet. In De kunst van imperfect ouderschap biedt ze heldere inzichten en praktische adviezen die je helpen om met meer rust, begrip en vertrouwen te navigeren door het doolhof van het ouderschap. Hiervoor combineert ze wetenschappelijke inzichten met herkenbare alledaagse voorbeelden uit de praktijk.
Met dit boek leer je jezelf beter kennen als ouder, leer je je kind dieper begrijpen en krijg je handvatten om het samen leuk te hebben én te houden. Want beter ouderschap begint bij van jezelf, van je reacties en hoe die doorwerken in de relatie met je kind. Een onmisbare gids voor ouders die streven naar bewust, liefdevol en realistisch ouderschap, zonder de illusie van perfectie na te jagen.
Het regent boeken over opvoeding de laatste jaren. Vanuit het buitenland worden bekende en minder bekende boeken vertaald naar het Nederlands en ook van Nederlandse bodem verschijnen zo nu en dan nieuwe titels. Mijn valkuil is dat ik er daar veel te veel van heb gelezen. Aan sommige van die boeken heb ik echt wel wat gehad, maar tegelijkertijd hield ik aan veel boeken echt wel een gevoel over dat ik het nooit goed genoeg kon doen of voelde het toepassen van tips uit die boeken te kunstmatig en ging ik nog meer vanuit mijn hoofd te werk in de opvoeding, m.a.w. er teveel over nadenken. Dus de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik toch een beetje bang was dat dit boek mij nog meer van dat zou geven.
MAAR, nee, gelukkig niet. Sophia van @kleinegrotemensen weet de kern/essentie van de belangrijkste handvatten heel goed te vatten: * zorg ook (en eerst!) voor jezelf (joehoe aandachtspuntje 🫣) * zorg voor duidelijke grenzen en leer het ongemak (allebei 🙃) verdragen * geef voldoende ruimte om ze zelf te laten ploeteren, maar blijf ernaast staan en wees er zo nodig * luister naar je kind én jezelf om te achterhalen wat er onder jullie gedrag zit en wees daar mild voor (ook naar jezelf)
Eigenlijk staat er nog veel meer waardevols in dit boek en raad ik je dit boek absoluut aan. Ik zag ook veel van de belangrijkste kernpunten van bekende schrijvers op dit vlak (zoals Becky Kennedy) terugkomen die ik al kende. Die hoef je dan dus eigenlijk niet meer te lezen, tenzij je verdieping wilt. Nadeel van sommige internationale boeken is dat de Nederlandse vertaling soms net een beetje de plank misslaat en dat speelt hier dus niet. Bovenal voelde ik me in dit boek op een begripvolle, maar ook eerlijke manier benaderd, goed in balans!
Wat je in dit boek niet vindt, zijn scripts of een enorme berg aan praktische tips. Dat vond ik juist fijn, omdat ik dus wel gemerkt heb dat als ik geforceerd dat soort dingen ga toepassen, ik mijn gevoel minder volg en niet meer rustig kijk wat er in een situatie aan de hand is, en dat dat vaak niet werkt en ook minder vertrouwen gaf in mijn eigen kunnen.
Dank aan Lev. uitgevers voor het recensie-exemplaar.
This entire review has been hidden because of spoilers.
“Opvoeden hoeft namelijk niet perfect te zijn. Het is menselijk, rommelig en soms ronduit lastig.”
Uit: ‘De kunst van imperfect ouderschap’ van Sophia van Splunteren
#hetiseenfase 🤪 Als je kinderen hebt is de kans groot dat je deze zin wel eens hebt uitgesproken, en misschien zelfs wel heel vaak. Ik in ieder geval wel, of het nou ter geruststelling richting mezelf is of om een vriendin een hart onder de riem te steken: het is écht een fase! Beetje jammer alleen dat er na deze fase weer een andere fase komt..
Voor iedereen die “dweilt met de kraan open” raad ik ‘De kunst van imperfect ouderschap’ aan. Een zeer prettig leesbaar boek dat volstaat met goede uitleg en tips. Ik heb ondertussen meerdere opvoedboeken gelezen, en dit is zonder twijfel mijn favoriet. Sophia (op Instagram bekend met het account @kleinegrotemensen) weet de juiste toon aan te slaan. Ik voelde me begrepen in mijn worstelingen, maar ook aan de hand genomen in wat mogelijke oplossingen zijn.
Op een gegeven moment appte ik @marleenleest, waarvan ik wist dat die het boek ook aan het lezen was, dat ik een lege marker zou hebben als ik er één zou gebruiken in het boek. Keer op keer raakte zinnen me, vond ik herkenning, kreeg ik inzicht; de ene spijker na de ander werd op zijn kop geslagen.
Dit boek gaat uiteraard over kinderen, maar ook over jezelf. Over patronen die zijn ingesleten en die wellicht verandering behoeven. Over dat je negatieve gedachten mag hebben over het ouderschap, want het kan enorm zwaar zijn. Over zelfzorg, want dat is en blijft belangrijk, ook (en misschien juist) als er kinderen afhankelijk van je zijn.
Ik kan alleen maar zeggen: als je een ouder bent, doe jezelf dan een plezier en geef jezelf dit boek cadeau!
Hartelijk dank voor dit recensie-exemplaar @lev_uitgevers!