De Leugenvanger van Rob Koops is het epische laatste deel van de Oerbloed-trilogie. Obbe, Darja en hun vrienden reizen met het machtige Zevende Boek terug naar de Boekenburcht. De reis is vol gevaren, vooral als ze in het Vergeten Moeras terechtkomen, waar ze worden belaagd door bloedslurpers en maagzuurkikkers. Eenmaal aangekomen in de duistere tunnels van de Boekenburcht ontdekken ze hoe het Zevende Boek is ontstaan. Ze komen erachter dat er groot gevaar dreigt. Wat kunnen Obbe en Darja doen om Norgië te redden? Fans over 'Als je Oerbloed leest, wil je nooit meer stoppen!' Adam (11) 'Nadat ik De Raadselbreker op school uit had, wilde ik het écht hebben.' Maja (12)
Cover Een ruïne van een kasteel dat omringd lijkt door water. Twee personen gaan op onderzoek uit, het lijken Obbe en Darja wel. Waar zijn ze naar op zoek? Maar snel beginnen in dit derde en laatste deel ‘De Leugenvanger’. Het verhaal Tijdens hun terugreis naar de Boekenburcht worden Obbe, Darja en hun vrienden geconfronteerd met vreselijke gebeurtenissen. Dit ondanks dat ze het machtige Zevende boek in hun bezit hebben. Wanneer ze in het verraderlijke moeras zijn aanbelandt, vinden ze veel hinder van vieze bloedzuigers en giftige kikkers. Dit is nog niets vergeleken met het dreigende gevaar waar ze nu nog niets van afweten…. Obbe en Darja weten niets over hoe het Zevende boek is ontstaan en daar willen ze achterkomen. Hiervoor moeten ze afdalen in een ondergronds gangenstelsel waar het steeds donkerder en donkerder wordt. In de duistere tunnels komen Obbe en Darja meer te weten over de voorspellingen die in het Zevende boek staan. Al gauw beseffen zij zich dat binnenkort Norgïe wordt getroffen door een rampspoed! En niet over een paar eeuwen zoals vermeld staat in het bijzondere boek! Ze begrijpen dat ze snel in actie moeten komen. Lukt het Obbe en Darja om een plan te bedenken waarmee ze hun geliefde Norgïe kunnen redden? Mijn mening Van de eerste twee spannende, avontuurlijke en soms ook angstige belevenissen die Obbe en Darja hebben meegemaakt heb ik genoten. De bedachte cliffhangers waarmee Rob Koops de verhalen eindigt zorgt er voor dat ik na het lezen van beide delen reikhalzend uitkeek naar het volgende deel. En nu is het zover, het derde en laatste deel is gepubliceerd en ligt in de winkels. Ik ben heel benieuwd wat Obbe, Darja en hun vrienden in dit laatste deel ‘De Leugenvanger’ te verhapstukken krijgen. En ik kan al wel vertellen ze in gevaarlijke en heftige situaties terecht komen. Rob Koops heeft een gedetailleerde schrijfstijl waarmee hij mij het verhaal intrekt. De spanning tijdens de gevaarlijke gebeurtenissen is goed beschreven en kruipt bij mij onder de huid. Af en toe bezorgt het mij kippenvel. Obbe en Darja komen zoals gezegd in gevaarlijke situaties terecht dat veel van hun vraagt. Beide personages hebben door hun eerdere avonturen de ervaring zodat ze weten hoe ze moeten reageren. Hun band is sterk en niet alleen in de samenwerking. Ze vullen elkaar goed aan en weten elkaar goed te motiveren. Hun doorzettingsvermogen is erg groot. De auteur heeft in ‘De Leugenvanger’ onderwerpen verwerkt dit mij erg aanspreken. In zijn verhaal maakt Rob Koops duidelijk dat eerlijkheid het langst duurt en dat de waarheid altijd boven tafel komt. Ook het samenwerken, vriendschappen en het geven van kansen heeft hij op een kunstige en leerzame wijze verwerkt in dit laatste avontuur van deze succesvolle driedelige serie OERBLOED. ‘De Leugenvanger’ krijgt van mij 5 sterren.
Obbe, Darja en hun vrienden reizen met het machtige Zevende Boek terug naar de Boekenburcht. De reis is vol gevaren, vooral als ze in het Vergeten Moeras terechtkomen, waar ze worden belaagd door bloedslurpers en maagzuurkikkers. Eenmaal aangekomen in de duistere tunnels van de Boekenburcht ontdekken ze hoe het Zevende Boek is ontstaan. Ze komen erachter dat er groot gevaar dreigt. Wat kunnen Obbe en Darja doen om Norgië te redden?
De Leugenvanger is deel 3 van de toffe Oerbloed-serie. Het boek begint met een korte terugblik naar wat er vooraf gegaan is in de vorige delen en dat is fijn om je geheugen weer even op te frissen. En heb je de eerste twee delen nog niet gelezen? Kak-nog-aan-toe…ga dat dan meteen even doen want deze serie is zo tof, die wil je lezen!
Het verhaal leest heerlijk weg door de fijne schrijfstijl van de auteur. Korte hoofdstukken die trouwens allemaal voorafgegaan worden door een prikkelende quote uit het betreffende hoofdstuk en dat maakt dus al nieuwsgierig om verder te lezen. Als zo’n hoofdstuk dan ook nog eens eindigt met een kleine cliffhanger, tja dan kun je eigenlijk helemáál niet meer stoppen met lezen.
Als je deze serie leest, dan ga leer je Obbe en Darja goed kennen en van ze houden. Twee leuke, lieve en sterke personages die ‘lef tonen, in zichzelf blijven geloven en opkomen voor anderen, want daar draait het om. Om zo de wereld een stukje mooier te maken.’
De mooie cover, schutbladen en prachtige illustraties in zwart/wit van Maruga maken het geheel compleet. Bijvoorbeeld de plattegrond van Norgië en Droogwaerd, het moeras met de maagzuurkikker…het maakt dat je alles wat je leest nog duidelijker voor je ziet.
Het boek sluit af met een lekker recept van een perentaart die ik zeker nog ga maken, want zoals Rimaldus zegt: ‘Een taart eerlijk delen is ware vriendschap’! Vergeet ook niet om achterin naar de woordenlijst met belangrijkste begrippen te kijken, ook weer een super leuke toevoeging!
De Leugenvanger is weer een heerlijk verhaal vol magie, spanning en humor. Een machtig mooi slot van de Oerbloed-trilogie over familie, vrienden, thuiskomen, boeken, leugens en de waarheid.
Darja heeft ‘thuispijn’ als ze vertelt hoe ze Droogwaerd mist. Nou Rob, ik weet zeker dat er binnenkort heel veel mensen ‘Oerbloedpijn’ gaan hebben!
5 ★
Bedankt HarperCollins voor dit recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
'Leugens zijn als een stuk perentaart', zegt Rimaldus. 'Het water loopt je in de mond en je hebt het zo op.' 'En de waarheid?' 'Dat is een homp donker roggebrood. Droog en taai en je moet flink kauwen om het te kunnen doorslikken.' 'Hard werken dus', zegt Obbe.
De Leugenvanger is het derde en spannende laatste boek in de Oerbloed trilogie. Na de ontdekking, jacht en ontrafeling van het Zevende Boek, is het nu de vraag wat de hoofdpersonen met de gevonden antwoorden moeten doen: de waarschuwingen van Grima Morta zijn namelijk moeilijk om te geloven...en daar maakt de sluwe Bar Melo Bar graag gebruik van.
Rob Koops betrekt in dit boek nog meer personages bij zijn kleurrijke vehaal: terwijl we Obbe, Darja, Grote Moktar en Rimaldus volgen in de Boekenbrucht, krijgen we ook inkijkjes in het leven van Darja's broertje Rupke op Droogwaerd, en van Bar Melo Bar's leugenachtige campagne door Norgië. De vele invalshoeken waren niet allemaal even interessant, maar toont goed de impact van het Zevende Boek op het hele land: de pijnlijke waarheid moét worden geloofd, want iedereen zal erdoor geraakt worden.
Wat me wat tegenstond was het tempo. Op de weg naar de ontrafeling van Grima Mortha's voorspellingen maken de personages genoeg mee, maar als de waarheid eenmaal bekend is, hebben we nog maar 100 pagina's over. In die pagina's gebeurt er nog zoveel spannends en gevaarlijks (geen spoilers, ga zelf maar lezen! 😉) - dat wilt de lezer graag voelen, in plaats van snel naar het volgende intense moment te springen.
Maar toen ik het boek sloot, vond ik het echt jammer afscheid te nemen van Norgië. Ik weet zeker dat veel (jonge) lezers van de Oerbloed trilogie gaan genieten: Stoer Egga zij met jullie!
Het derde deel van deze heerlijke spannende serie over Obbe en Darja en het Zevende boek. Gelukkig begint het boek met een korte terugblik, want het verhaal was wel al een beetje weggezakt.
Het verhaal start wanneer Obbe en Darja op weg zijn met Gundahart en Grote Moktar naar de Boekenburcht om het Zevende boek daar naar toe te brengen.
“Heb jij ook zo veel zin om de Boekenburcht te zien?” “Ja!”, zegt Darja. “Dan kan ik je vriend Thorwald vragen of al jouw stoere verhalen waargebeurd zijn.”
Onderweg loopt het niet helemaal soepel als ze terecht komen in het vergeten moeras, dat vol zit met enge en gevaarlijke beesten. Vooral de vrouwtjes Maagzuurkikkers…
“Bij gevaar spuugt ze een flinke klodder maagzuur op haar vijanden af..(....)... dat maagzuur is een vreselijk giftig goedje.”
Helaas is dat nog niet het laatste probleem waar Obbe en Darja tegenaan lopen. De gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op. Helaas zitten Bar Melo Bar en Rafenna ze nog steeds behoorlijk dwars. Maar ook in Droogwaerd is van alles gaande. Zal Obbe op tijd het boek ontcijferen om de voorspelde ramp te voorkomen?
“Niet is zeker.” “En zelfs dat is niet zeker.”
Je wilt gewoon doorlezen, dit boek kun je niet wegleggen, daar is het verhaal te spannend voor! Wat mij betreft het spannendste deel uit deze serie.
Het boek leest ook heel fijn door de korte hoofdstukken. Het is heel beschrijvend. Je ziet het echt helemaal voor je. Prachtige zinnen. Ook de zinnen aan het begin van het hoofdstuk zijn heel ‘raak’. Knap ook hoe aan het einde alle losse eindjes aan elkaar worden geweven en het verhaal wordt afgerond.
Een boek bovendien vol wijsheden, van Obbe, Gundahart en Darja en daarbovenop nog de prachtige illustraties. En natuurlijk weer een recept 😀
“Tranen zijn tekens van liefde die je voor iemand voelde.” - Rimaldus
Goed slot van deze trilogie. De eerste twee waren ook al fijn om te lezen, maar in dit derde deel is echt te merken dat Rob Koops een nog betere schrijver is geworden. Als Leugenvanger moet Obbe ervoor zorgen dat Bar Melo Bar niet al te ver komt met het kneden van de waarheid, nu de voorspellingen van Grima Mortha uit lijken te komen. Soms komt het verhaal dicht bij onze huidige tijd - laten we hopen dat het in de echte wereld ook 'goed' afloopt...
Het zit erop. Mijn reis met Obbe en Darja is tot een eind gekomen. Met De Leugenvanger is er een zinderend eind aan de Oerbloed trilogie gekomen. Ik heb 3 boeken lang genoten van de spannende avonturen rondom het Zevende Boek.
Het slot van de trilogie, De Leugenvanger bracht alles wat ik had gehoopt en meer. Rob Koops weet op ingenieuze wijze alle losse eindjes aan elkaar te knopen en weet zelfs te verrassen met een nieuw zijspoor. Alle, inmiddels vertrouwde karakters, krijgen hun verdiende podium en mogen stralen. De wereld van Norgië krijgt nog meer kleur, we keren zelfs weer terug naar...(oei, bijna een spoiler).
En ondanks dat deze trilogie heel mooi is afgerond hoop ik dat er nog meer over deze wereld geschreven gaat worden, want ik ben er nog lang niet klaar mee! Dus Rob...
En dan moet Maruga wel weer de illustraties doen want die zijn namelijk ook in dit laatste deel weer geweldig.
Deze trilogie is een aanrader voor kinderen vanaf 10 jaar die gek zijn op avontuurlijke boeken. Niet voor niets dat De Raadselbreker één van de thematitels is van de Kinderboekenweek dit jaar! Deze hele trilogie past naadloos in het thema 'Vol avontuur'.