Briç Masasında Cinayet - Ölüm Çığlığı

Agatha Christie Graphic Novels

by François Rivière (Adapter), Sevin Okyay (Translator), Frank Leclercq (Illustrator)

Cinayetin kraliçesinden soluk kesen iki hikâye daha…

Briç Masası’nda Cinayet’te ünlü dedektifimiz Hercule Poirot mükemmel suçluların peşine düşüyor. Gri hücreleri bir kez daha işbaşı yapan Porirot, cinayet işleyip de yanına kâr kalanları bir bir ortaya çıkarıyor.

Cinayet bir rahipevinde işlenince çözmek de rahibe kalıyor, tabii ki Miss Marple’ın yardımıyla! Ölüm Çığlığı’ndaki rahibin deyimiyle Miss Marple her zaman haklı çıkıyor...

104 pages, Paperback

First published October 1, 2013

About the author

Romancier et journaliste, il s’est fait une spécialité des adaptations en bande dessinée d'Agatha Christie chez Emmanuel Proust Editions. Chez le même éditeur, il a également publié Un Drame en Livonie, et les deux tomes de Voyage sous les eaux, d’après Jules Verne.

Reviews

[İlkim · Rating 5 out of 5]

Çizimler karışık değil, öykü anlatımları gayet akıcı, her iki dedektifin de baya bilinen vakaları... Bu yüzden beşten aşağı vermeyi düşünmedim bile. Yormadan okunması en büyük artıları.

[Erkut · Rating 4 out of 5]

Çok akıcı, heyecanlı ve sonuna kadar tahmin üzerine tahmin yürüttüren bir kitap. Polisiye tarzda kitapları okumayı sevenler için bire bir. Hızlıca okunabilecek, bitirdiğinizde iyi ki okumuşum diyeceğiniz tarzda bir kitap. Bu tarz kitapları sevenlere öneririm.

[Gözde · Rating 2 out of 5]

Öncelikle en büyük sıkıntımın patronum olduğunu belirteyim. Mesela Kızıl Kraliçeyi seriyi beğenemediğim için okuyamıyorum. Ama Agatha Christie farklı, onu aylardır yarım bırakmak üzücü ve garipti. Patronumu her gün taciz ettim o ayrı bir konu. İlk hikayemiz gerçekten çok ilgi çekiciydi. Briç Masasında Cinayet beni hemen yakaladı. Ordan oraya savruluşlar, bir türlü katili bulamamalar falan güzeldi. Bence ne büyük sorun Poirot'du. Kendini aşırı beğenmiş biri olarak görüyorum onu bu yüzden de sevemiyorum. Belki normalde öyle değildir ama bilemedim. Meredith'in katil olduğuna inanmıştım resmen sonra gerçek katilin doktor olduğunu öğrendiğimde garipsedim. Karakterleri sevememe sorunum var, tabi Meredith'in suçunu üstlenmek isteyen kadın hariç. Bence o çok şekerdi. Miss Marple ise bence çok şekerdi, o yüzden Ölüm Çığlığı'nı daha çok sevdim. Rahip iyi biriydi, Miss Marple'a güvenmesini falanda sevdim. En sevemediğim şey sanırım çok hızlı geçmesi her şeyin. Tam adamın kızı mı, kızın anası mı falan derken bam aşıklar çıktı. Başından beri aşklarına tanık olmamıza rağmen ben pek ikisinin bunu ortaklaşa planladığına inanamadım. O yüzden de inandırıcı gelmediğinden keyif alamadım. Bence sorun çizgi romanlarda, kitapları okusam eminim daha çok keyif alacağım.