In een wereld zo heet dat leven enkel diep in de bergen mogelijk is, zitten mensen en tovenaars al zevenhonderd jaar lang opgesloten in een gigantische grottenstad. In deze smeltpot groeit de jonge Var op als zoon van een rebellenleider. Zijn hele leven werkt hij toe naar één doel: de tovenaarsprinses ontvoeren uit haar kasteel en zo de koninklijke familie onder druk zetten om de Grote Muur te doen vallen en de weg naar het koele noorden te openen.
Maar Var en zijn mannen hebben niet gerekend op de Buigmoeder, een wezen dat gevoelens kan vervormen. Al snel weet niemand meer wat echt of nep is. Verzetsstrijders veranderen in gehoorzame schapen, relaties worden onder druk gezet en het duurt niet lang of Var ziet langzaamaan zijn plan in duigen vallen.
De Vlaamse An Janssens (1983) schrijft al van jongs af aan fantasyverhalen en spendeert bijna al haar vrije tijd aan schrijven, als ze tenminste niet op de motor in vreemde landen aan het toeren is.
In 2013 won zij als eerste auteur de Luitingh Fantasy schrijfwedstrijd. An is in het dagelijks leven business analist. Drakenkoningin is haar debuut.
Leuk verhaal, goede ideeën, maar net zoals bij het eerste boek komen bepaalde wendingen nogal plots, zonder aanleiding, zonder als lezer ook maar iets te vermoeden in de verste verte.
In ‘Drakentovenaar’ ruilen we het altijd in kille koude omhulde Noorden om voor de verschroeiende hitte van het Zuiden. Hierdoor komen Thala en andere personages uit ‘Drakenkoningin’ vrijwel niet voor in deze opvolger. Wel leren we een heel deel nieuwe namen én vooral ook een aantal nieuwe magische wezens kennen.
De temperaturen in deze streek zijn zo hoog dat men enkel diep onder de grond kan overleven. Mannen, vrouwen en kinderen overleven dan ook al jarenlang in een op het eerste zicht chaotische, maar wel degelijk goed gestructureerd geheel van grotten en gangen. De koninklijke familie mag dan in het prachtige Cylix leven, een paleis met gouden wanden dat is ondergebracht in een reusachtige bergketen, hun volgelingen moeten zich met een veel kleinere leefruimte én in totaal verschillende omstandigheden zien te beredderen. Het spreekt dan ook voor zich dat er steeds meer mensen zijn die willen dat de Grote Muur verdwijnt en de weg naar frissere oorden vrijkomt...
...In the end, Drakentovenaar is a step forward but clearly not all I'm looking for in a Fantasy novel. The whole plot feels a bit contrived with the characters mostly present to serve the plot. Still, if Janssens manages to keep taking steps forward in her writing, the final volume of the trilogy could well be a good read. Janssens' creation doesn't lack possibilities. Despite not being thrilled by this second volume I can't deny being curious about the resolution of the story. I guess I will keep an eye out for the third part of the trilogy.
Het "vervolg" op Drakenkoningin speelt zich tegelijkertijd af, maar nu zien we gebeurtenissen vanaf de andere kant van de muur beschreven. Ook dit verhaal heeft een einde, maar ook hier zijn verhaallijnen nog niet afgemaakt, waaruit we kunnen afleiden dat er ook nog een derde deel komt. :) Al met al heeft An Janssens wederom een snel, spannend en makkelijk leesbaar verhaal in haar unieke fantasywereld gecreëerd.
In ‘Drakentovenaar’ ruilen we het altijd in kille koude omhulde Noorden om voor de verschroeiende hitte van het Zuiden. Hierdoor komen Thala en andere personages uit ‘Drakenkoningin’ vrijwel niet voor in deze opvolger. Wel leren we een heel deel nieuwe namen én vooral ook een aantal nieuwe magische wezens kennen.
De temperaturen in deze streek zijn zo hoog dat men enkel diep onder de grond kan overleven. Mannen, vrouwen en kinderen overleven dan ook al jarenlang in een op het eerste zicht chaotische, maar wel degelijk goed gestructureerd geheel van grotten en gangen.
De koninklijke familie mag dan in het prachtige Cylix leven, een paleis met gouden wanden dat is ondergebracht in een reusachtige bergketen, hun volgelingen moeten zich met een veel kleinere leefruimte én in totaal verschillende omstandigheden zien te beredderen.
Het spreekt dan ook voor zich dat er steeds meer mensen zijn die willen dat de Grote Muur verdwijnt en de weg naar frissere oorden vrijkomt.
Een wens die moeilijk te verwezenlijken valt wanneer wezens met uitzonderlijke krachten hun eigen doelen nastreven. Buigers, Magiezuigers, Gedachtenplanters, Harpijen én zelfs Gedaantewisselaars. Het oeuvre magische wezens dat An Janssens voor het eerst aansprak in ‘Drakentovenaar’ is duidelijk nog lang niet uitgeput.
Ik hou ervan om te kunnen wegduiken in een boek, om zo met de hoofdrolspelers mee te leven dat ik het het gevoel krijg dat ik al die fantastische avonturen zelf ook een beetje mee maak. Dat heb ik jammer genoeg niet echt met dit boek.
Al hun ontdekkingen, hindernissen en evoluties lijk ik van op een afstandje mee te maken. Ik denk dat ik het het beste kan omschrijven als een knap toneelstuk waarin ik zelf geen rol speel, maar waarvan ik wel genoten heb vanuit de coulissen.
Net als het eerste boek is het best prima te lezen, maar het is gewoon niet helemaal 'voor mij' ofzo? De schrijfstijl krijg ik echt rillingen van eerlijk gezegd, zeker de delen waar een 'villain' een hele monoloog houdt over hoe slecht en sluw diegene wel niet is. Verder is het plot wel heel fast-paced, dus je vliegt erdoorheen en dat is ook de enige reden waarom ik het laatste boek nog ga lezen. Ik ben benieuwd hoe deze twee verhaallijnen met elkaar verbonden gaan worden en ik hoop ook nog wat meer van de wereld te gaan zien!
Van dit tweede deel net zo genoten als van deel 1. Het verhaal speelt zich af in dezelfde tijd als deel 1, maar aan de andere zijde van de zg. Grote Muur die de mensenwereld in het Noorden, waar een ijzige kou heerst, afscheidt van de tovenaarswereld in het Zuiden, die verschroeid wordt door een vlammende hitte. Heel erg nieuwsgierig hoe dit in deel 3 (Drakenvuur) gaat samenkomen...
de aanloop van dit nieuwe boek was in het begin vreemd, allemaal nieuwe personages en niets van het vorige boek. Uiteindelijk halverwege begint het duidelijk te worden, en krijgt het boek ook terug wat spanning!
review komt later, maar was heerlijk on mee te ontspannen tijdens het studeren door. leest vlot en kan los van Drakenkoningin gelezen worden, deel drie zal integratie en verlossing brengen?