What do you think?
Rate this book
Gouden jaren
`In 1952 deelde ik een stofzuiger met mijn schoonmoeder.
`In 1961 zond de televisie 24 uur uit per week.
`In 1965 moesten we naar de buren om te bellen.
Gouden jaren vertelt het verhaal van de ongekende naoorlogse groei die ons leven op alle fronten heeft veranderd. De wekelijkse teil werd een dagelijkse douche, het papieren loonzakje een digitale bankrekening en de boterham met tevredenheid een broodje gezond. Vertrouwde beroepen verdwenen, nieuwe deden hun intrede. Wie had er in de jaren vijftig al gehoord van mondhygiëniste of activiteitenbegeleider?
Gouden jaren staat vol met herkenbare anekdotes, scherpe observaties en schitterende foto s. Het laat zien hoe compleet anders ons leven er een halve eeuw geleden uitzag en dat we rijker zijn geworden dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden.
`In 1961 zond de televisie 24 uur uit per week.
`In 1965 moesten we naar de buren om te bellen.
Gouden jaren vertelt het verhaal van de ongekende naoorlogse groei die ons leven op alle fronten heeft veranderd. De wekelijkse teil werd een dagelijkse douche, het papieren loonzakje een digitale bankrekening en de boterham met tevredenheid een broodje gezond. Vertrouwde beroepen verdwenen, nieuwe deden hun intrede. Wie had er in de jaren vijftig al gehoord van mondhygiëniste of activiteitenbegeleider?
Gouden jaren staat vol met herkenbare anekdotes, scherpe observaties en schitterende foto s. Het laat zien hoe compleet anders ons leven er een halve eeuw geleden uitzag en dat we rijker zijn geworden dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden.
- GenresNonfictionHistorySociety
350 pages, Paperback
First published January 1, 2014
33 people are currently reading
316 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 105 reviews
May 21, 2015
Fantastisch onderwerp, middelmatige uitvoering. Gouden Jaren leest lekker snel weg, en het is ongelofelijk als je beseft hoe snel die ontwikkelingen nu eigenlijk zijn gegaan in Nederland. Meer dan eens was ik verdomd blij dat ik nu en niet toen leefde (preventief een kunstgebit bij je trouwen op je 18e om je schoonouders niet met toekomstige tandartskosten op te schepen. Ai ai ai).
Tegelijk laat de auteur veel kansen liggen. De simplistische schrijfwijze is natuurlijk een smaakkwestie. Persoonlijk had ik fors meer anekdotes en korte grappige en mooie herinneringen van Jan en alleman verwacht. Ook de onderwerpkeuze lijkt onderhevig aan willekeur. Het ontbreekt Gouden Jaren daardoor aan diepgang, maar een groter gemis vind ik het gebrek aan humor. Dat maakte de opinies van de auteur niet alleen wat misplaatst, gezien de opzet van het boek, maar ook nogal nietszeggend. Tja, m'n opa en ouders kunnen het allemaal gewoon veel toffer navertellen.
Van mij mag Bill Bryson deze boeiende periode in de historie dus nog eens even dunnetjes overdoen!
Tegelijk laat de auteur veel kansen liggen. De simplistische schrijfwijze is natuurlijk een smaakkwestie. Persoonlijk had ik fors meer anekdotes en korte grappige en mooie herinneringen van Jan en alleman verwacht. Ook de onderwerpkeuze lijkt onderhevig aan willekeur. Het ontbreekt Gouden Jaren daardoor aan diepgang, maar een groter gemis vind ik het gebrek aan humor. Dat maakte de opinies van de auteur niet alleen wat misplaatst, gezien de opzet van het boek, maar ook nogal nietszeggend. Tja, m'n opa en ouders kunnen het allemaal gewoon veel toffer navertellen.
Van mij mag Bill Bryson deze boeiende periode in de historie dus nog eens even dunnetjes overdoen!
July 4, 2019
Dit is precies wat je krijgt als je een babyboomer over babyboomers laat schrijven. Niet te doen dit boek. Het begon nog wel aardig, met wat quotes van mensen uit die tijd, maar zodra het over transport etc begon ben ik echt afgehaakt. Leuk dat Schiphol met x procent is gegroeid, maar wat hadden de mensen er zelf aan?
Dit had óf een boek moeten worden met keiharde cijfers, óf een boek waar meer de sociale kanten van al deze veranderingen aan het licht komen. Verder geen woord over gastarbeiders of wat dan ook, en toen het over Kamp Westerbork ging (waar het nota bene over timmerhout ging), werd Kamp Schattenberg geen seconde genoemd.
Oh en natuurlijk tranen van het lachen omdat een meneer verkondigt dat zijn pensioen zo kut is omdat hij maar vier weken op wintersport kan, vier weken op zomervakantie met de caravan en nog een paar keer per jaar op stedentripjes.
Cry me a fucking river.
Dit had óf een boek moeten worden met keiharde cijfers, óf een boek waar meer de sociale kanten van al deze veranderingen aan het licht komen. Verder geen woord over gastarbeiders of wat dan ook, en toen het over Kamp Westerbork ging (waar het nota bene over timmerhout ging), werd Kamp Schattenberg geen seconde genoemd.
Oh en natuurlijk tranen van het lachen omdat een meneer verkondigt dat zijn pensioen zo kut is omdat hij maar vier weken op wintersport kan, vier weken op zomervakantie met de caravan en nog een paar keer per jaar op stedentripjes.
Cry me a fucking river.
February 24, 2025
Het boek behandeld veel te veel verschillende onderwerpen, waardoor geen enkel onderwerp echt goed aan bod komt. Er is totaal geen verdieping, en het voelt vaak oppervlakkig.
Van Bergen heeft meer dan 30 mensen geïnterviewd over hun ervaringen van toen en nu. Maar je hebt geluk als er meer dan (letterlijk!) twee regels aan een geïnterviewde worden gewijd. In plaats daarvan praat Van Bergen veel over haar eigen ervaringen en die van "P." (haar man).
Van Bergen lijkt dus overigens nooit van pseudoniemen gehoord te hebben. Om de alinea komt haar man "P." wel meerdere keren terug. Dit leest gewoon irritant. Noem hem Kees, Paulus, Jan of iets. . Kies iets wat niet telkens de zin opbreekt. Het is helemaal apart P. te gebruiken, als je op je eigen website wel zijn volledige naam (Pieter) gebruikt.
Een van de weinige momenten dat geïnterviewde uitgebreid aan woord komen is over werkveiligheid. Maar dan niks over hoe veiligheid is verbeterd, er minder doden vallen op de werkvloer, we niet allemaal op ons 30ste doof zijn door het werken zonder gehoorbescherming. Nee, alleen de arbo-wet en werkveiligheid van nu wordt in de zeik genomen door een paar boomers als doorgeschoten.
Daarnaast is ze duidelijk een Nederlandse econoom. Heeft bijvoorbeeld geen idee wat socialisme/communisme is en lepelt vooral cijfers van het CBS op. Tenminste, zolang het haar uitkomt. Ze heeft het over een groei van zo'n 60 jaar. Echter zit de bulk van die groei in de 1e 30 jaar. Maar geen zorgen! Van Bergen zegt dat als het haar uitkomt de CBS cijfers kloppen, maar als dat niet zo is dat we niet naar het CBS moeten kijken.
Zoals ze zelf zegt: "De kwaliteitsverbeteringen zijn voor het CBS niet bij te benen en komen daarom amper tot uitdrukking in de cijfers van het bpp" en dat ook al een iPad zo'n 250-750 euro kost, dit eigenlijk vele duizenden euro's waard is is. Je hebt toch mooi geen encyclopedie of hoogtemeter meer nodig. Kassa! Is Van Bergen toch het CBS te slim af. Je denkt dat de boodschappen duur zijn en je kan geen huis kopen? Heb je al overwogen dat je geen hoogtemeter meer te kopen, domme millennial.
Hoofdstuk dat wel interessant is, is over de auto en de fiets. Maar hierin wordt uitgebreid stil gestaan over de ontwikkeling hiervan, uitgebreide interviews met mensen uit die tijd, oprichting van de Fietsersbond en ontwikkelingen bij de ANWB, ondertussen nog wat cijfers,... Hoe dat hoofdstuk is, had ik het hele boek verwacht.
Zeker het laatste kwart van het boek gaat het vooral over Van Bergens eigen mening. Pagina's vol worden geschreven dat digitale fotografie toch onhandig is. Zo kan je zomaar spontaan de bestanden kwijt raken, vind je die niet terug, weet je nooit welke foto's nou leuk waren en niet, kan je ze over 10 jaar opeens niet meer openen,...
Dit in tegenstelling tot fotoboeken, die staan erom bekend onverwoestbaar te zijn. Fotoboeken die ze overigens waarschijnlijk gewoon via Albelli maakt. Sorry hoor, maar dat je niet instaat bent om een fatsoenlijke back-ups te maken (iets wat met fotoboeken praktisch niet kan) en je bestaande foto's bij te houden (0-5 sterren is iets wat sinds tenminste Windows XP bestaat, om het over programma's van 3e nog niet te hebben), doet niks af aan digitale fotografie. Ik had hier niet pagina na pagina over Van Bergens (en Pieters) mening over hoeven lezen.
Qua opmaak heeft de redacteur zelf het ebook niet gelezen. Woorden worden lukraak afgebroken, soms is er opeens willekeurige hoofdletters/kleine letters en constructies als 'fiets- en autolampen' worden samengevoegd tot 'fietsenautolampen'. Er is geen enkele aandacht aan de opmaak besteed.
Wel werd ik geraakt door het verhaal van (de moeder van) Jannie. Jannie verteld over hoe haar vader 's nachts thuis werd vermoord terwijl haar moeder medisch aan bed vast zat. Gezien de telefoon nog niet overal was en ze afgelegen woonde, durfde de moeder van Jannie het niet aan haar oudste kind (4 jaar) niet naar de doorgaande weg verderop te sturen om hulp te halen (als er al auto's waren geweest die langs waren gekomen). Hierna gaat ze in op het leven na het verlies van haar vader als boer en hoe bij hun de telefoonaansluiting kwam. Dit vond ik een aangrijpend verhaal wat liet zien hoe erg dingen verbeterd zijn en hoe anders dingen nu werken.
Jammer dat in plaats dit soort verhalen we vooral lezen over onbelangrijke onderwerpen waar amper tijd aan wordt besteed en over Van Bergen en Pieters mening over zaken.
Als ze misschien minder over onderwerpen als vliegenmeppers had gepraat, minder over zichzelf, minder over haar man, meer de geïnterviewden aan het woord had gelaten en de redacteur meer interesse in dit boek had gehad, had het duidelijk een interessant boek kunnen zijn.
Van Bergen heeft meer dan 30 mensen geïnterviewd over hun ervaringen van toen en nu. Maar je hebt geluk als er meer dan (letterlijk!) twee regels aan een geïnterviewde worden gewijd. In plaats daarvan praat Van Bergen veel over haar eigen ervaringen en die van "P." (haar man).
Van Bergen lijkt dus overigens nooit van pseudoniemen gehoord te hebben. Om de alinea komt haar man "P." wel meerdere keren terug. Dit leest gewoon irritant. Noem hem Kees, Paulus, Jan of iets. . Kies iets wat niet telkens de zin opbreekt. Het is helemaal apart P. te gebruiken, als je op je eigen website wel zijn volledige naam (Pieter) gebruikt.
Een van de weinige momenten dat geïnterviewde uitgebreid aan woord komen is over werkveiligheid. Maar dan niks over hoe veiligheid is verbeterd, er minder doden vallen op de werkvloer, we niet allemaal op ons 30ste doof zijn door het werken zonder gehoorbescherming. Nee, alleen de arbo-wet en werkveiligheid van nu wordt in de zeik genomen door een paar boomers als doorgeschoten.
Daarnaast is ze duidelijk een Nederlandse econoom. Heeft bijvoorbeeld geen idee wat socialisme/communisme is en lepelt vooral cijfers van het CBS op. Tenminste, zolang het haar uitkomt. Ze heeft het over een groei van zo'n 60 jaar. Echter zit de bulk van die groei in de 1e 30 jaar. Maar geen zorgen! Van Bergen zegt dat als het haar uitkomt de CBS cijfers kloppen, maar als dat niet zo is dat we niet naar het CBS moeten kijken.
Zoals ze zelf zegt: "De kwaliteitsverbeteringen zijn voor het CBS niet bij te benen en komen daarom amper tot uitdrukking in de cijfers van het bpp" en dat ook al een iPad zo'n 250-750 euro kost, dit eigenlijk vele duizenden euro's waard is is. Je hebt toch mooi geen encyclopedie of hoogtemeter meer nodig. Kassa! Is Van Bergen toch het CBS te slim af. Je denkt dat de boodschappen duur zijn en je kan geen huis kopen? Heb je al overwogen dat je geen hoogtemeter meer te kopen, domme millennial.
Hoofdstuk dat wel interessant is, is over de auto en de fiets. Maar hierin wordt uitgebreid stil gestaan over de ontwikkeling hiervan, uitgebreide interviews met mensen uit die tijd, oprichting van de Fietsersbond en ontwikkelingen bij de ANWB, ondertussen nog wat cijfers,... Hoe dat hoofdstuk is, had ik het hele boek verwacht.
Zeker het laatste kwart van het boek gaat het vooral over Van Bergens eigen mening. Pagina's vol worden geschreven dat digitale fotografie toch onhandig is. Zo kan je zomaar spontaan de bestanden kwijt raken, vind je die niet terug, weet je nooit welke foto's nou leuk waren en niet, kan je ze over 10 jaar opeens niet meer openen,...
Dit in tegenstelling tot fotoboeken, die staan erom bekend onverwoestbaar te zijn. Fotoboeken die ze overigens waarschijnlijk gewoon via Albelli maakt. Sorry hoor, maar dat je niet instaat bent om een fatsoenlijke back-ups te maken (iets wat met fotoboeken praktisch niet kan) en je bestaande foto's bij te houden (0-5 sterren is iets wat sinds tenminste Windows XP bestaat, om het over programma's van 3e nog niet te hebben), doet niks af aan digitale fotografie. Ik had hier niet pagina na pagina over Van Bergens (en Pieters) mening over hoeven lezen.
Qua opmaak heeft de redacteur zelf het ebook niet gelezen. Woorden worden lukraak afgebroken, soms is er opeens willekeurige hoofdletters/kleine letters en constructies als 'fiets- en autolampen' worden samengevoegd tot 'fietsenautolampen'. Er is geen enkele aandacht aan de opmaak besteed.
Wel werd ik geraakt door het verhaal van (de moeder van) Jannie. Jannie verteld over hoe haar vader 's nachts thuis werd vermoord terwijl haar moeder medisch aan bed vast zat. Gezien de telefoon nog niet overal was en ze afgelegen woonde, durfde de moeder van Jannie het niet aan haar oudste kind (4 jaar) niet naar de doorgaande weg verderop te sturen om hulp te halen (als er al auto's waren geweest die langs waren gekomen). Hierna gaat ze in op het leven na het verlies van haar vader als boer en hoe bij hun de telefoonaansluiting kwam. Dit vond ik een aangrijpend verhaal wat liet zien hoe erg dingen verbeterd zijn en hoe anders dingen nu werken.
Jammer dat in plaats dit soort verhalen we vooral lezen over onbelangrijke onderwerpen waar amper tijd aan wordt besteed en over Van Bergen en Pieters mening over zaken.
Als ze misschien minder over onderwerpen als vliegenmeppers had gepraat, minder over zichzelf, minder over haar man, meer de geïnterviewden aan het woord had gelaten en de redacteur meer interesse in dit boek had gehad, had het duidelijk een interessant boek kunnen zijn.
March 10, 2023
Eindelijk dit boek afgeluisterd. Het was wel interessant maar op ongeveer de helft had ik t wel begrepen. Bij heel veel dingen had ik niet zo stil gestaan over hoe het er vroeger allemaal aan toe ging. Geeft een leuk inzicht. Het is echter weinig kritisch, zeker wat betreft het verdelen van het huishouden. Er wordt alleen gezegd dat vrouwen nu in een handomdraai het huishouden bestieren waar dat vroeger de hele week full time besloeg. Er wordt echter geen seconde stil gestaan waarom mannen niet hun handen kunnen laten wapperen (binnen een heteronormative relatie, waar ook niet even bij stil wordt gestaan).
June 12, 2018
*3.5 stars
*Nederlandse review onderaan/Dutch review at the end*
The premise of this book was so good and interesting and I enjoyed the first half of the book so much that I would have given it 4.5 stars with ease but the subjects got just a bit less interesting as the book went on and while the chapters were short some, especially later on were just not interesting.
The book switched between facts and percentages to anecdotes and own experiences and in my opinion it kept it interesting for the most part but I found myself skipping over parts if it was a block of text just talking about percentages.
The book is about how the Netherlands (where I live and grew up in) has grown in the last 60 years, how we picked ourselves up after the war and how the influences from other lands started to show in our country.
It's very interesting to read how not that long ago people still went to school on Saturday, how people shared a vacuum cleaner because it was so expensive etc.
I really enjoyed this book and learned A LOT but won't give it higher than 3.5 stars because the book really started to drag a lot after the first half.
*end of English review*
Het idee van dit boek was super interessant en ik vond de eerste helft van dit boek zo interessant dat ik het wel 4.5 sterren wilde geven maar later in het boek werden de onderwerpen gewoon minder interessant. Ondanks dat de hoofdstukken klein zijn waren sommige hoofdstukken gewoon echt niet interessant, vooral later in het boek. Het boek ging van feiten en percentages naar opinies en anecdotes en dat hield het boek best interessant maar hele blokken tekst over percentages hoef ik niet per se over te lezen, vaak scande ik die stukken alleen maar even snel.
Het is super interessant wat er in maar 60 jaar is veranderd in Nederland. Het grootste gedeelte uit dit boek wist ik nog niet dus het was veel nieuwe informatie. Ik had geen idee dat vroeger kinderen nog op de Zaterdag naar school gingen of hoe een stofzuiger gedeeld werdt want hij was te duur.
Toch geef ik het boek niet meer dan 3.5 sterren omdat het na de eerste helft van het boek toch een beetje langzaam wordt en de hoofdstukken een stuk minder interessant worden.
*note
I had heard someone say that this book was written by different people but apparently it's not? But it kind of really does read that way.
Ik had gehoord dat dit boek door meerdere personen was geschreven maar blijkbaar is dat niet zo? Maar het las wel alsof het door verschillende mensen geschreven was.
*Nederlandse review onderaan/Dutch review at the end*
The premise of this book was so good and interesting and I enjoyed the first half of the book so much that I would have given it 4.5 stars with ease but the subjects got just a bit less interesting as the book went on and while the chapters were short some, especially later on were just not interesting.
The book switched between facts and percentages to anecdotes and own experiences and in my opinion it kept it interesting for the most part but I found myself skipping over parts if it was a block of text just talking about percentages.
The book is about how the Netherlands (where I live and grew up in) has grown in the last 60 years, how we picked ourselves up after the war and how the influences from other lands started to show in our country.
It's very interesting to read how not that long ago people still went to school on Saturday, how people shared a vacuum cleaner because it was so expensive etc.
I really enjoyed this book and learned A LOT but won't give it higher than 3.5 stars because the book really started to drag a lot after the first half.
*end of English review*
Het idee van dit boek was super interessant en ik vond de eerste helft van dit boek zo interessant dat ik het wel 4.5 sterren wilde geven maar later in het boek werden de onderwerpen gewoon minder interessant. Ondanks dat de hoofdstukken klein zijn waren sommige hoofdstukken gewoon echt niet interessant, vooral later in het boek. Het boek ging van feiten en percentages naar opinies en anecdotes en dat hield het boek best interessant maar hele blokken tekst over percentages hoef ik niet per se over te lezen, vaak scande ik die stukken alleen maar even snel.
Het is super interessant wat er in maar 60 jaar is veranderd in Nederland. Het grootste gedeelte uit dit boek wist ik nog niet dus het was veel nieuwe informatie. Ik had geen idee dat vroeger kinderen nog op de Zaterdag naar school gingen of hoe een stofzuiger gedeeld werdt want hij was te duur.
Toch geef ik het boek niet meer dan 3.5 sterren omdat het na de eerste helft van het boek toch een beetje langzaam wordt en de hoofdstukken een stuk minder interessant worden.
*note
I had heard someone say that this book was written by different people but apparently it's not? But it kind of really does read that way.
Ik had gehoord dat dit boek door meerdere personen was geschreven maar blijkbaar is dat niet zo? Maar het las wel alsof het door verschillende mensen geschreven was.
January 19, 2015
Vijf sterren voor het onderwerp. Het is een boek over het leven van mijn ouders. Dat is leuk. Minder leuk is de schrijfstijl van de auteur. Ik hou er niet van als ik non-fictie lees en voortdurend moet lezen (ook tussen de regels door, of via bijwoorden en bijvoeglijk naamwoorden) wat de schrijver allemaal vindt. Had het wat objectiever gehouden denk ik dan. Desnoods met een persoonlijke inleiding bij elk hoofdstuk.
November 8, 2018
Van 5 naar 4 omdat de stijl te kinderlijk is en omdat ze overal haar politieke mening doorheen gooit.
Van 4 naar 3 omdat ze het steeds heeft over "P." in plaats van een gewone naam voor haar man (wat voor dom en onzinnig iets is het nou om maar één letter te gebruiken voor een naam? Privacy ofzo? Alsjeblieft zeg).
Van 4 naar 3 omdat ze het steeds heeft over "P." in plaats van een gewone naam voor haar man (wat voor dom en onzinnig iets is het nou om maar één letter te gebruiken voor een naam? Privacy ofzo? Alsjeblieft zeg).
December 14, 2017
Ik weet niet wat het over mij zegt dat ik dit boek, aangeprezen als "een feest van herkenning voor vijftigplussers" zo boeiend vond, maar het was echt verrassend leuk. Ik kwam het toevallig tegen in onze kleine, lokale (maar zeer goed gesorteerde) boekhandel en nam het direct mee. Het was zo'n boek dat je oppakt, waarvan je de achterkant leest, even doorbladert en dan denkt: deze MOET mee naar huis. Vervolgens heb ik het in een paar dagen uitgelezen.
In Gouden Jaren schetst Annegreet van Bergen een beeld van de grote veranderingen die Nederland de laatste vijftig jaar heeft doorgemaakt. Ze doet dit aan de hand van verschillende thema's, zoals opleiding en opvoeding, gezondheid, en communicatie. Van Bergen is economisch journalist, dus ze strooit graag met cijfers en statistieken, en hoewel die me eerlijk gezegd minder konden schelen waren ze wel handig ter illustratie van de financiele vooruitgang van Nederlanders.
Het is een overzichtsboek, dus verwacht geen diepgaande verhandelingen over het effect van de veranderingen die Van Bergen beschrijft. Dat hoeft echter ook niet, want dit is een heel ander soort boek dan een droge geschiedenis: ze gebruikt zoveel persoonlijke voorbeelden (zowel uit haar eigen familiegeschiedenis als die van andere mensen die eveneens in de jaren '40 of '50 zijn geboren) dat het een heel levendig verhaal wordt.
Mijn favoriete gedeeltes waren het begindeel ("eerste levensbehoeftes" en "onderwijs en opvoeding") en het laatste deel ("werk en vrije tijd"). Die delen gaven me echt een beeld van hoe mensen zoals mijn opa en oma leefden voordat de modernisering waar Van Bergen over spreekt op gang kwam. Heel interessant om te lezen over wakker worden met ijsbloemen op je slaapkamerraam (want er was geen centrale verwarming), niet weten wat te doen met een broccoli (want dat was een nieuwe, "buitenlandse" groente), een vrieskist huren in een koelhuis (ik had geen idee) en op zaterdag naar school gaan (een zesdaagse schoolweek was blijkbaar normaal als je op het gymnasium zat). Alle anekdotes over typemachines en (steno)typistes vond ik ook erg leuk om te lezen - eigenlijk jammer dat ze niet meer bestaan!
De hoofdstukken over geld en infrastructuur vond ik minder interessant, maar echt saai werd het eigenlijk nooit. Al met al echt een aanrader als je op zoek bent naar een toegankelijke overzichtsgeschiedenis van de tweede helft van de 20e eeuw.
In Gouden Jaren schetst Annegreet van Bergen een beeld van de grote veranderingen die Nederland de laatste vijftig jaar heeft doorgemaakt. Ze doet dit aan de hand van verschillende thema's, zoals opleiding en opvoeding, gezondheid, en communicatie. Van Bergen is economisch journalist, dus ze strooit graag met cijfers en statistieken, en hoewel die me eerlijk gezegd minder konden schelen waren ze wel handig ter illustratie van de financiele vooruitgang van Nederlanders.
Het is een overzichtsboek, dus verwacht geen diepgaande verhandelingen over het effect van de veranderingen die Van Bergen beschrijft. Dat hoeft echter ook niet, want dit is een heel ander soort boek dan een droge geschiedenis: ze gebruikt zoveel persoonlijke voorbeelden (zowel uit haar eigen familiegeschiedenis als die van andere mensen die eveneens in de jaren '40 of '50 zijn geboren) dat het een heel levendig verhaal wordt.
Mijn favoriete gedeeltes waren het begindeel ("eerste levensbehoeftes" en "onderwijs en opvoeding") en het laatste deel ("werk en vrije tijd"). Die delen gaven me echt een beeld van hoe mensen zoals mijn opa en oma leefden voordat de modernisering waar Van Bergen over spreekt op gang kwam. Heel interessant om te lezen over wakker worden met ijsbloemen op je slaapkamerraam (want er was geen centrale verwarming), niet weten wat te doen met een broccoli (want dat was een nieuwe, "buitenlandse" groente), een vrieskist huren in een koelhuis (ik had geen idee) en op zaterdag naar school gaan (een zesdaagse schoolweek was blijkbaar normaal als je op het gymnasium zat). Alle anekdotes over typemachines en (steno)typistes vond ik ook erg leuk om te lezen - eigenlijk jammer dat ze niet meer bestaan!
De hoofdstukken over geld en infrastructuur vond ik minder interessant, maar echt saai werd het eigenlijk nooit. Al met al echt een aanrader als je op zoek bent naar een toegankelijke overzichtsgeschiedenis van de tweede helft van de 20e eeuw.
May 2, 2018
Als je al wat ouder bent is dit boek een feest der herkenning. En voor jonge mensen een aanrader om te weten hoe snel alles is veranderd in maar 60 jaar tijd! Bijzonder leuk om te lezen. Je hebt het in twee avonden uit. Veel foto’s.
De poepdoos bij onze buren. Het teiltje waar meerdere kinderen 1 keer per week zich in wasten. Moeder die altijd thuis was en het huishouden deed. De was die hing te drogen rond de kolenkachel. Slechts 1 dag vakantie in het jaar want mijn vader was boer. Dan reden we een ANWB route en vroegen we bij een cafe of we ons eigen brood mochten opeten bij een kop koffie. De buren die bij ons kwamen bellen om de KI te informeren dat er een tochtige koe was. Wel een kwartje in de pot doen graag! Het asfalteren van de zandweg voor ons huis. Het idee dat een kunstgebit echt iets was om naar uit te kijken, nooit meer naar de tandarts! Donderdagavond bij de bank in de rij staan om je geld op te nemen voor de rest van de week.
Tijdens het lezen van dit boek komen er allemaal van dit soort herinneringen boven. En besef je weer hoe goed we het nu hebben.
De schrijfster behandelt veel onderwerpen: eerste levensbehoeften, opleiding en opvoeding, communicatie en informatie, mobiliteit, gezondheid, werk en vrije tijd. Ik miste wel een aantal zaken. Bijvoorbeeld de ontwikkeling van de kerk sinds de jaren ’50. Niet onbelangrijk lijkt me. Ook seksualiteit (de introductie van de pil!) krijgt eigenlijk geen aandacht in dit boek. Daarom 4 in plaats van 5 sterren.
De poepdoos bij onze buren. Het teiltje waar meerdere kinderen 1 keer per week zich in wasten. Moeder die altijd thuis was en het huishouden deed. De was die hing te drogen rond de kolenkachel. Slechts 1 dag vakantie in het jaar want mijn vader was boer. Dan reden we een ANWB route en vroegen we bij een cafe of we ons eigen brood mochten opeten bij een kop koffie. De buren die bij ons kwamen bellen om de KI te informeren dat er een tochtige koe was. Wel een kwartje in de pot doen graag! Het asfalteren van de zandweg voor ons huis. Het idee dat een kunstgebit echt iets was om naar uit te kijken, nooit meer naar de tandarts! Donderdagavond bij de bank in de rij staan om je geld op te nemen voor de rest van de week.
Tijdens het lezen van dit boek komen er allemaal van dit soort herinneringen boven. En besef je weer hoe goed we het nu hebben.
De schrijfster behandelt veel onderwerpen: eerste levensbehoeften, opleiding en opvoeding, communicatie en informatie, mobiliteit, gezondheid, werk en vrije tijd. Ik miste wel een aantal zaken. Bijvoorbeeld de ontwikkeling van de kerk sinds de jaren ’50. Niet onbelangrijk lijkt me. Ook seksualiteit (de introductie van de pil!) krijgt eigenlijk geen aandacht in dit boek. Daarom 4 in plaats van 5 sterren.
October 1, 2024
“Vroeger was alles beter.” Ja? Echt joh?
Van Bergen (auteur) neemt je als lezer mee op een nostalgische reis door de afgelopen vijftig jaar. Met aanvankelijk boeiende feitjes over het dagelijkse leven, het huishouden, vrijetijdsbesteding, gezondheid en veel meer wordt het duidelijk dat ons leven vandaag de dag zoveel gemakkelijker en luxer is dan vroeger. De kern van het verhaal is dat we financieel meer te besteden hebben en dat de technologische vooruitgang ons leven aanzienlijk heeft vergemakkelijkt. Waardevol om hier even bij stil te staan.
De eerste helft van het boek was interessant, maar naar mate ik vorderde stoorde ik me steeds meer aan de monotone schrijfstijl en werd de clue steeds weer benoemd en uitgemelkt. Het boek is eigenlijk een opeenstapeling van opsommingen. Het lezen van de laatste 100 pagina’s voelde dan ook als een lijdensweg. Zonde.
Al met al wel een ok boek. Wat meer illustraties van vroeger zou wel leuk zijn geweest.
Van Bergen (auteur) neemt je als lezer mee op een nostalgische reis door de afgelopen vijftig jaar. Met aanvankelijk boeiende feitjes over het dagelijkse leven, het huishouden, vrijetijdsbesteding, gezondheid en veel meer wordt het duidelijk dat ons leven vandaag de dag zoveel gemakkelijker en luxer is dan vroeger. De kern van het verhaal is dat we financieel meer te besteden hebben en dat de technologische vooruitgang ons leven aanzienlijk heeft vergemakkelijkt. Waardevol om hier even bij stil te staan.
De eerste helft van het boek was interessant, maar naar mate ik vorderde stoorde ik me steeds meer aan de monotone schrijfstijl en werd de clue steeds weer benoemd en uitgemelkt. Het boek is eigenlijk een opeenstapeling van opsommingen. Het lezen van de laatste 100 pagina’s voelde dan ook als een lijdensweg. Zonde.
Al met al wel een ok boek. Wat meer illustraties van vroeger zou wel leuk zijn geweest.
October 23, 2017
Een boek voor als we 'dreigen te vergeten hoe goed we het hebben. Dat we dat vergeten, komt ongetwijfeld ook omdat we, wanneer we naar alle economendiscussies luisteren, het idee krijgen dat Nederland al jaren tegenslag na tegenslag heeft moeten incasseren en dat we bij wijze van spreken al blij mogen zijn dat er volgend jaar nog voldoende te eten is. Maar wanneer we ons losmaken van de actuele discussies en van een afstandje naar de wereld om ons heen kijken, beseffen we in welke weelde we leven en zien we dat ons leven compleet anders is geworden dan dat van onze ouders en grootouders.'
Heel lezenswaardig, met veel feiten en cijfers, maar ook gelardeerd met veel anecdotes en herinneringen van zowel de ouders uit de jaren 50 (de grootouders van nu) als hun kinderen (de ouders van nu).
Heel lezenswaardig, met veel feiten en cijfers, maar ook gelardeerd met veel anecdotes en herinneringen van zowel de ouders uit de jaren 50 (de grootouders van nu) als hun kinderen (de ouders van nu).
October 1, 2024
+ Leuke feitjes en kiekjes uit de oude tijd, zette me aan het denken en liet me ook beseffen hoe goed we het eigelijk hebben ten opzichte van 'vroeger'. Wat ben ik blij dat ik geen kunstgebit cadeau krijg of de hele dag met de was bezig hoef.. oioiioiiii.
- Alles behalve spannend geschreven.
- Op het eind voelde het als mijn oude langdradige en saaie geschiedenis lessen van school.
- Te veel jaartallen/getallen/procentjes
2,5**
- Alles behalve spannend geschreven.
- Op het eind voelde het als mijn oude langdradige en saaie geschiedenis lessen van school.
- Te veel jaartallen/getallen/procentjes
2,5**
March 17, 2024
Het begin was nog middelmatig maar toen ik bij het gedeelte mobiliteit aankwam wilde ik liever dood dan doorlezen. Zo ontiegelijk saai, als ik cijfers van veranderingen wilde zien kon ik ook gewoon naar het cbs. Voor de rest was de schrijfstijl wel simpel waardoor je wel gewoon makkelijk kon lezen. Ik heb dit boek alleen uitgekregen omdat dat moest voor een mondeling.
September 23, 2019
Op zich best interessant, maar soms iets te technisch en niet alle onderwerpen spraken me aan.
Conclusie: wat zijn we verwend anno 2019!
Conclusie: wat zijn we verwend anno 2019!
October 8, 2020
wow onze wereld is in 50 jaar inderdaad op de kop gezet
May 10, 2025
Leest lekker weg en sprak wel tot mijn verbeelding. Ik miste wel voetnoten en verantwoording en ook de geraadpleegde literatuur viel mij tegen. Maar misschien ben ik te academisch geschoold voor de doelgroep. Ook vond ik de verwijzingen naar het managen van huishouden en gezin/ leven van de moderne moeder wel erg denigrerend. En ja fysiek is het huishouden er makkelijker op geworden, maar toch heb ik het gevoel dat het leven van een moeder tegenwoordig nog steeds veel vraagt, waarbij er niet alleen een gezin en huishouden geregeld moet worden, maar ook nog haar rol in de maatschappij en werk. Deze laatste twee had de vrouw in de jaren 50 nauwelijks.
December 10, 2019
Goed geschreven, heel interessant inkijkje in onze recente geschiedenis en heel confronterend hoe belachelijk goed ons leven in NL nu is. Dat alleen al maakt het de moeite waard.
June 10, 2019
De charme van dit boek ligt grotendeels in herkenbaarheid, denk ik. Voor mensen van een latere generatie dan de voor-en naoorlogse, zoals ik, is het meer een opsomming van wetenswaardigheden. Best leuk in het begin, maar het geheel weet al snel niet meer te boeien.
Ook mis ik duiding, diepgang en bespiegelingen buiten het persoonlijke vlak. We kampen niet voor niets nu met de gevolgen van de zo zorgvuldig beschreven welvaartsexplosie...
Ook mis ik duiding, diepgang en bespiegelingen buiten het persoonlijke vlak. We kampen niet voor niets nu met de gevolgen van de zo zorgvuldig beschreven welvaartsexplosie...
November 19, 2020
Aangeraden door de moeders in dit leven, snap dat 't voor hen een feest van herkenning was maar ai wat was 't bij vlagen irritant. Als 't ofwel bij feiten ofwel bij anekdotes was gebleven was 't een aardig boek, maar in veel delen lees je gewoon terug dat de schrijver in een boomerbubbel zit (hallo, ik heb nog gewoon een dynamo op m'n fiets en dat fietst prima). Ook de schrijfstijl vond ik irritant. Dus twee sterren voor het thema.
May 6, 2015
Zeer onderhoudend, luchtig, vermakelijk maar vooral informatief boek. Prettig geschreven. Vooral voor de Middelbare Medemens...
Met veel plezier gelezen. Wat ben ik toch veel vergeten. Elk hoofdstuk is verdere studie waard.
Met veel plezier gelezen. Wat ben ik toch veel vergeten. Elk hoofdstuk is verdere studie waard.
February 28, 2016
Twee-en-een-halve ster naar boven afgerond. Een wel aardig boek met leuke feitjes en wetenswaardigheden maar er had volgens mij veel meer ingezeten. Ik zou meer foto's en meer anekdotes willen zien en de schrijfstijl is ook wat houterig.
December 15, 2014
Een 'o ja, dat was toen inderdaad zo' boek.
August 13, 2017
Boek met een grote mate van herkenning. Miste in de boek de aandacht voor religie en met name de kerk, een belangrijke maatschappelijke 'dagelijks leven' component in de 50er en 60er jaren.
March 13, 2018
Leuk onderwerp maar elk hoofdstuk bevat twintig variaties op de frase “oh wat is het allemaal veranderd” en dat werd ik nogal zat.
September 13, 2025
Jeugdsentiment. Altijd goed.
May 25, 2021
Leuk en informatief boek over hoe zeer onze alledaagse maatschappij sinds de Tweede Wereldoorlog is veranderd. Meer nog dan voorheen waardeer ik hoeveel comfort wij nu genieten.
Jammer is dat tegen het einde van het boek de focus redelijk lijkt te verslappen, en van Bergen eerder ingaat op een beschrijving van hoe dingen nu zijn, in plaats van hoe ze vroeger waren. Dat is leuk voor geschiedkundigen van de toekomst, maar minder voor de lezer van het boek. Ook komen haar eigen kleinkinderen iets te vaak langs.
Er zou ook veel meer te maken zijn geweest van het hoofdstuk 'geneeskunde', waarbij bijvoorbeeld wel uitgebreid wordt ingegaan op een nauwelijks gebruikte 'tank van Boerema', maar niet op meer algemene, veel interessantere ontwikkelingen in de geneeskunde, zoals dat er op baby's vroeger zonder verdoving werd geopereerd (!).
Het boek is prettig vormgegeven en voorzien van veel foto's, hetgeen het een aangenaam geheel maakt.
Jammer is dat tegen het einde van het boek de focus redelijk lijkt te verslappen, en van Bergen eerder ingaat op een beschrijving van hoe dingen nu zijn, in plaats van hoe ze vroeger waren. Dat is leuk voor geschiedkundigen van de toekomst, maar minder voor de lezer van het boek. Ook komen haar eigen kleinkinderen iets te vaak langs.
Er zou ook veel meer te maken zijn geweest van het hoofdstuk 'geneeskunde', waarbij bijvoorbeeld wel uitgebreid wordt ingegaan op een nauwelijks gebruikte 'tank van Boerema', maar niet op meer algemene, veel interessantere ontwikkelingen in de geneeskunde, zoals dat er op baby's vroeger zonder verdoving werd geopereerd (!).
Het boek is prettig vormgegeven en voorzien van veel foto's, hetgeen het een aangenaam geheel maakt.
October 9, 2021
Beschrijving van de welvaartsgroei in de na-oologse jaren. van de na-oologse jaren. Voor mij, als jaren '60 kind, deels herkenbaar. De ijsbloemen op de ramen in de winter. Door blijven werken na de geboorte van mijn 1e kind, toen parttime werken nog niet zo gebruikelijk was en kinderopvang net in opkomst was.
De verhalen van mijn ouders over de 6-daagse werkweek, verhalen van mijn tante die in betrekking was en haar geld aan haar moeder moest geven die, als weduwe, nauwelijks rond kon komen.
Ik denk vooral goed om te lezen voor latere generaties die in weelde en met veel vrije tijd zijn opgegroeid. Het is allemaal niet vanzelfsprekend.
Wat is wel miste in het boek is de na-oologse woningnood, waardoor jong-gehuwden vaan moesten inwonen bij hun ouders. Of, in het geval van mijn ouders, trouwden en beiden nog thuis bleven wonen, in afwachting van een huis. Helaas voor de huidige jonge generatie wederom een groot probleem.
De verhalen van mijn ouders over de 6-daagse werkweek, verhalen van mijn tante die in betrekking was en haar geld aan haar moeder moest geven die, als weduwe, nauwelijks rond kon komen.
Ik denk vooral goed om te lezen voor latere generaties die in weelde en met veel vrije tijd zijn opgegroeid. Het is allemaal niet vanzelfsprekend.
Wat is wel miste in het boek is de na-oologse woningnood, waardoor jong-gehuwden vaan moesten inwonen bij hun ouders. Of, in het geval van mijn ouders, trouwden en beiden nog thuis bleven wonen, in afwachting van een huis. Helaas voor de huidige jonge generatie wederom een groot probleem.
February 24, 2021
Briljant. Eindelijk een goed geschreven boek dat een mooi perspectief biedt op de immense vooruitgang die in ons kleine stukje aarde in krap een eeuw is geboekt. Nieuwsmedia anno nu hebben (nog steeds) meer baat bij negatief nieuws dan positief nieuws, waardoor het lijkt alsof we in barre tijden leven. Maar de grote hoeveelheid anekdotes uit dit boek tonen de welwillende lezer dat er weinig is om over te klagen als je in de schoenen (klompen) van onze voorouders probeert te gaan staan.
De onderbouwing van alle verhalen verdient een extra pluim: door verhalen uit de persoonlijke, informele sfeer van de schrijfster te combineren met de onpersoonlijke, formele gegevens uit openbare databases ademt het boek een grote mate van betrouwbaarheid uit. En daarmee straalt het geloofwaardigheid uit dat 'vroeguh ech nie alles beter was'.
De onderbouwing van alle verhalen verdient een extra pluim: door verhalen uit de persoonlijke, informele sfeer van de schrijfster te combineren met de onpersoonlijke, formele gegevens uit openbare databases ademt het boek een grote mate van betrouwbaarheid uit. En daarmee straalt het geloofwaardigheid uit dat 'vroeguh ech nie alles beter was'.
April 6, 2019
Het is maar goed, dat ik het tweede boek, 'Het goede leven', in deze serie eerst heb gelezen. Als ik met dit deel was gestart, was ik aan het tweede waarschijnlijk niet begonnen. Niet omdat het zo slecht was, maar de onderwerpen spraken me minder aan en de door de schrijfster getrokken conclusies konden niet altijd mijn goedkeuring wegdragen. Niet alles wordt beter door alle materiële vooruitgang. Daarop wordt hier wel heel erg de nadruk gelegd.
Toch waren er ook in dit deel de nodige O ja-beschrijvingen. Het was vaak erg herkenbaar. En toegegeven: dat is erg leuk lezen!
Toch waren er ook in dit deel de nodige O ja-beschrijvingen. Het was vaak erg herkenbaar. En toegegeven: dat is erg leuk lezen!
April 24, 2025
Ik vond dit echt een leuk boek. Het is interessant en herkenbaar (vooral voor de babyboomers en generaties X en Y). Het is bijzonder om te beseffen hoeveel er is veranderd in deze jaren, het waren echt gouden jaren, waarin de welvaart ons zo'n beetje heeft ingehaald. Het is leuk geïllustreerd met oude foto's en anekdotes, maar ook met cijfermatige feitjes. Interessant, maar soms maakt dat het ook wat saai, al hebben die cijfers wel goed de veranderingen weer. Een mooi naslagwerk dat ik zeker in mijn boekenkast zal bewaren.
Ik geef het 3,5 sterren.
Ik geef het 3,5 sterren.
Displaying 1 - 30 of 105 reviews