ბესტსელერი

by Beka Adamashvili

წარმოიდგინეთ ლიტერატურული ჯოჯოხეთი ...

... ადგილი, სადაც მწერლები ისევე იტანჯებიან, როგორც მათი წიგნები ტანჯავდნენ მკითხველებს; სადაც დიდი ძმის ტელევიზიას ("BBC - Big Brother's Channel") ორუელი განაგებს და შექსპირის სასტუმროს ("ჰოტელო") - იორიკის თავის ქალა; სადაც ეგზიუპერი ანონიმ თვითმკვლელთა კლუბის გამორჩეული წევრია; სადაც მთელი გარემო ლიტერატურული ატმოსფეროთია გაჟღენთილი და სადაც ...

... თუმცა, ყველაფერს ანოტაციაში ვერ მოვყვები. სხვა დანარჩენისთვის არსებობს "ბესტსელერი" - სატირულ-პაროდიულ-დეტექტიურ-თავსატეხ-ფენტეზ-ფანტაზ-დაკიდევრაცგამოგვრჩა ჟანრის რომანი ლიტერატურაზე, ლიტერატურულ კლიშეებზე, ცნობილ მწერლებზე, არანაკლებ ცნობილ პერსონაჟებზე, და ყველაფერ იმაზე, რაც წიგნებში სასიამოვნო ემოციებს გიშლით, ან უბრალოდ - ნერვებს. სხვა სიტყვებით, ეს არის წიგნი ადგილზე, რომელიც მწერლებისათვის ჯოჯოხეთია, მაგრამ მკითხველებისათვის ნამდვილი სამოთხე უნდა აღმოჩნდეს. და კიდევ უფრო სხვა სიტყვებით, ეს არის წიგნი, რომელიც თავს თუ არა, დროს ნამდვილად არ დაგაკარგვინებთ.

Genres: Georgian, Fiction, Humor, Books About Books, Book Club

164 pages, Paperback

First published September 1, 2014

About the author

ცნობილი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე არ ვარ, მაგრამ მაინც დავიბადე და გავიზარდე.

Reviews

[_Leselust_ · Rating 4 out of 5]

Ein großartiges Buch voller intelligentem Witz, Charme und vor allem viel Bezug zu Literatur. Für alle Bibliophilen ein absolutes Muss. Auch eine ordentliche Portion Spannung steckt in diesem Roman und für alle, die Spaß am Miträsteln und lösen kniffliger Aufgaben haben, ist dieses Buch genau das richtige.

[Maria Yankulova · Rating 4 out of 5]

Много рядко попадам на хубави и смислени смешни книги, на такива в които хуморът не е глуповат, неуместен и понякога с привкус на пошлост. Затова нямаше как да подмина този роман след препоръката на две любими дами, чиито читателски вкус и интереси в голяма степен резонира с моя. Още повече, че в романа става дума за писането като процес, писателите и литературата като цяло. На страниците му като герои ще срещнете цяло съзвездие от автори (пишейки се замислям, че май няма жени сред тях?!?) - Оруел, Джойс, Кафка, Екзюпери, Артър Конан Дойл, Едгар Алън По, Данте, Шекспир, Хемингуей и още! Толкова съм се смяла на някои литературни препратки, че в някакъв момент сигурно ще се върна към книгата и ще я препрочета.

Главният ни герой Пиер Сонаж е световно безизвестен автор, на чиято последна премиера присъстват 12 души 🙈 Мечтата му е да е автор на бестселъри и за да я осъществи решава да предприеме абсолютно откачена PR акция като се самоубие в навечерието на 33я си рожден ден, скачайки от Бурдж Халифа. Гениално! След това попада в ада на литераторите и започва големият смях.

С много тънко чувство за хумор Бека Адамашвили ни превежда през различни интересни и ключови за писатели и читатели теми - какво превръща една книга в бестселър, един автор в хитов, герои, сюжети, диалози. Определено считам книгата за находка и препоръчвам на все страстен читател. Ще се посмеете, но и ще научите някои любопитни факти.

“-Горкият Керуак - отбеляза Данте. - Върви ли, върви. По цял ден.”

“-Добър ден, аз съм Александър Сергеевич Пушкин. Който умира млад, получава повече внимание, затова за тази цел съм планирал дуел. Аз съм анонимен самоубиец.”

“ Пиер нямаше как да застане редом до Бегбеде, Льо Клезио, и Уелбек. Пиер вярваше, че “обществото просто не е узряло за гениалните му идеи” и затова трябва да бъде подложено на мерки, подходящи за превъзпитание към правдивостта.”

“По-късно разбра, че светът се движи от пиара. Че всичко е за продан, в това число аз, ти, той, тя, ние, вие, те. Това означава, че някой, който не успява да продаде създаденото от него произведение, трябва да продаде себе си. В края на краищата Пиер разбра, че хората работят с голяма жертвоготовност за пиара и че понякога дори сами се жертват. Така че и той се пожертва.”

“ Рай има, но не и такъв за литератори. Защото не съществува нито един писател, който поне веднъж да не е изтерзавал своите читатели. Пиер се сети за Астрид Линдгрен, но веднага след това се сети, че понякога децата биват принуждавани да четат нейните книги.”

[Knigoqdec · Rating 4 out of 5]

"Бестселър", Бека Адамашвили. Издателство Парадокс, 2022. ISBN: 9789545534409; преводач Алеко Дянков.

Единственото, което ме притеснява в тази книга е, че със сигурност ще има хора, които ще я оценят като "надувка", без да оценят иронията и сатирата ѝ, които са на достъпни за млади хора нива, но за по-възвишените умове ще се видят като глупаво опростяване на Вселената. Аз не съм възвишен ум, поради което стихийният, но умен и леснодостъпен език на Адамашвили ми допадна. Той ни предлага едно бързо действие, подправено с подканата читателят да изпита удоволствие от това да открива накъде водят случайно поставените препратки към известни произведения и автори. Има още и много бележки, които не ни позволяват да си помислим, че четем сериозно криминално разследване, а се намираме по-скоро в книга, която би оценил любител на шеговитите бележки под линия - какъвто е, да речем, Пратчет. И, разбира се, задължителен финал, който ни праща в истински водовъртеж от време и пространство.

[Nino · Rating 4 out of 5]

ამ ახალგაზრდა და ნიჭიერი ბიჭისთვის საქებარი სიტყვები არ დამენანება. კარგის მოლოდინით გადავშალე წიგნი და მაინც უკეთესი აღმოჩნდა, ვიდრე ველოდი. აქ ყველაფერია: თავგადასავალი, თავსატეხები, ალუზიები თუ ალუზიის ილუზიები და ბევრი ხარისხიანი იუმორი. ხშირად ემჩნევათ კარგ წიგნებს სხვა კარგი მწერლის გავლენა... და მიუხედვად იმისა, რომ ამ წიგნში ბევრი კარგი მწერალია თავმოყრილი, სრულიად თვითმყოფადი და ორიგინალური ფაბულაა. არ ვიცი, ავტორისეული ჩანართები მართლაც ლიტერატურული კლიშეების მსხვრევას ემსახურებოდა თუ ავტორის თავდაუჯერებლობის გამოვლინება იყო ერთგვარი, მაგრამ მეორეს მიზეზი ნამდვილად არ აქვს.
იმედს ვიქონიებ, რომ ბექა მომავალშიც გაგვანებივრებს წიგნებით, რომელთაც თაროებზე წაუკითხავად დამტვერვა ნამდვილად არ დაემუქრებათ.

[ლუკა ჭყოიძე · Rating 5 out of 5]

რამე მახვილგონივრულის დაწერა მინდოდა, მაგრამ შემდეგ ვიფიქრე, ვიფიქრე, ვიფიქრე, რის შემდეგაც ვიფიქრე, მომცლია-მეთქი და რივიუს წერა დავასრულე.

[Miss Bookiverse · Rating 5 out of 5]

4.5 Sterne

Dieses Buch ist für alle, die einigermaßen bewandert in Sachen Weltliteratur sind und die mal wieder Lust auf eine ordentliche Portion intelligenten Blödsinn à la Känguru (also Marc-Uwe Kling) haben. Die Ideen des Autors für bescheuerte Witze, Wortspiele, Rätsel und Verweise sind schier unendlich. In der Literatenhölle besitzt Shakespeare ein Hothello, die Wechselstube heißt Buddenbrokers, Kafka hat eine Metamorphose zum Musiker durchgemacht und Joyce muss Fußnoten für seine eigenen Bücher erstellen.

“Hier sitzen diejenigen Schriftsteller, die Dialoge nicht schätzen und den Leser Dutzende Seiten lang auf Anführungsstriche warten lassen.”
“Dialoge sind wirklich notwendig”, stimmte Pierre zu, um am Dialog teilzunehmen. “Und warten sie jetzt auf jemanden?”
“Ja”, sagte Dante teuflisch grinsend, “auf Godot.”
(S. 32)

Ich will gar nicht zu viel vorwegnehmen, denn die Erkundung dieser Hölle ist es, was das Buch so amüsant und reizvoll gestaltet. Leider scheinen in der Literatenhöllle zu 99% männliche, weiße Schriftsteller zu sitzen (Agatha Christie wird einmal erwähnt), da hätte ich mir doch mehr Vielfalt oder wenigstens eine fiktive Erklärung gewünscht.

Neben Pierres Jenseitserfahrungen gibt es noch einen Plot auf der Erde, in dem einer von Pierres wenigen Fans versucht, über das Ableben ihres Lieblingsschriftstellers hinwegzukommen. Hier entspinnt sich eine so extreme Metaebenenverschachtelung, dass ich irgendwann den Faden verloren habe. Ich glaube, am Ende fügt sich alles logisch zusammen, aber die Entwirrung war mir zu kompliziert und ich fand die Parts in der Literatenhölle einfach viel unterhaltsamer.

Doch selbst da wirken die Witze stellenweise zu überladen, denn auch der Autor bringt sich, zumeist durch Fußnoten, immer wieder in das Geschriebene ein und manchmal wird es zu mühsam, alle Witzebenen auseinander zu klamüsern. Aber auch das gehört eben zum Prinzip des Buches und insgesamt lohnt sich dieser absurde Höllentrip, zumindest für Kenner, dennoch.

[Jule · Rating 4 out of 5]

Ich mochte die Idee dieses Buches von Anfang an: eine Hölle nur für Autoren, in der sie mit genau dem gequält werden, womit sie einst ihre Leser gequält haben. Klasse. Besonders für einen Literaturstudenten, der ab und zu ziemlich genervt ist vom Schreibstil bestimmter Leute. *hüstel* Joyce. *hüstel*

Schon der Anfang war wunderbar. Auf der Seite, wo normalerweise Zitate aus anderen Büchern stehen, die irgendwie eine Verbindung zum Plot haben, wurde in "Beststeller" folgendes Zitat aus "Ulysses" eingefügt: "." Und die meta Kommentare hörten dort nicht auf. Ständig meldete sich der Autor direkt zu Wort, kommentierte seine eigenen Szenen und die Charaktere. Von den ganzen easter eggs will ich gar nicht anfangen. Ich habe vermutlich nur die Hälfte der witzigen Hinweise verstanden. Aber sie waren alle gut durchdacht. Die toten Autoren sind besonders gut, und es ist Wahnsinn, wie genau sich ihre Art zu reden an ihren Schreibstil zu Lebzeiten anpasst.

Trotz der wunderbaren Idee muss ich sagen: am Ende war es so meta, dass es mich verwirrt hat. Ich bin mir nicht sicher, ob ich noch folgen konnte. Dass sich die Hälfte der Handlung dann doch wieder auf der Erde abspielt, hat mich eher enttäuscht - und wie dieser Plot mit dem in der Hölle zusammenhängt, habe ich nicht kapiert. Aber ansonsten war es ein großartiges Buch!

[Dato Kvaratskhelia · Rating 3 out of 5]

stanley parable გამახსენა რაღაცით ამ წიგნმა და ისე ვერ გამაოცა ალბათ, როგორც სხვები, მაგრამ კარგი იყო მაინც.
ეტყობა, რომ ავტორს ლიტერატურაზე ბევრი აქვს ნაფიქ���ი და იმ ადამიანებზეც, ვისაც ლიტერატურაზე აქვთ ნაფიქრი.

[Tami Murvanidze · Rating 4 out of 5]

მსუბუქი და სასიამოვნოდ საკითხავია , თან ბევრს იცინებ მოკლედ, როგორც ეს წიგნი არ არის გაწელილი არც მე გავწელავ მიმოხილვას , გაერთობი ადამიანი გამოცდების ჟამს :დ

[Mikheil Samkharadze · Rating 5 out of 5]

გამოსვლის დღიდან მინდოდა მეყიდა ეს წიგნი, თუმცა როგორც თვითონ ავტორმა დაარქვა, ის ნამდვილ ბესტსელერად იქცა და ხალხმა ეგრევე დაიტაცა. წიგნების მაღაზიებში აღარ იშოვებოდა. მადლობა ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა-ს რომ წიგნების ფესტივალზე გამოიტანა ეს შესანიშნავი წიგნი გასაყიდად.

ბექა ადამაშვილის "ბესტსელერი" არის ჩვენი დროის ერთ-ერთი საუკეთესო ქართული ნაწარმოები, სადაც ძალიან ბევრ თქვენთვის ნაცნობ პოეტს, მწერალსა და ადგილებს შეხვდებით. მოვლენები ისე საინტერესოდ ვითარდება, რომ ვერ მოწყდებით. ერთი ამოსუნთქვით უნდა ჩაიკითხოთ. ყველაზე მნიშნელოვანი კი ის მსუბუქი იუმორია, რომელიც ძალიან ბევრჯერ გაგაცინებთ, გადაიხარხარებთ და ძალიან მაგარ ხასიათზე დადგებით. ეს სასაცილო, დაძაბული, დეტექტიური და მსუბუქი წიგნი ყველას მოაწონებს თავს.

ბევრის მოყოლა აღარ მინდა, იმდენად მაგარი წასაკითხია, რომ მეშინია რამე არ დავასპოილერო.

ბრავო ბექა ასეთი სუპერ წიგნისათვის. ეს ნაწარმოები სადმე სხვაგან განვითარებულ ქვეყანაში რომ გამოცემულიყო, ის უდავოდ ძალიან პოპულარული გახდებოდა. დარწმუნებული ვარ ეს წიგნი უცილობლად გასცდება ჩვენს პატარა ქვეყანას. მოუთმენლად ველოდები, ბექა, შენს შემდეგ წიგნებს !!!

[Luka Fadiurashvili · Rating 5 out of 5]

ძალიან მაგარი წიგნია. არ მეგონა ასეთი განსხვავებული თუ იქნებოდა. საერთოდ არ იგრძნობა სხვა ავტორის გავლენა. პირიქით იმ ავტორებს ისე დასცინის, რომ ნაწარმოების კითხვისას ღიმილს ვერ მოიშორებთ სახიდან(მე პირადად მრავალჯერ გავიცინე გულიანად). ასე, რომ ძალიან მომეწონა და ყველას გირჩევთ წაიკითხოთ, განსაკუთრებით კი იმ პესიმისტებს, რომელთაც ჰგონიათ, რომ დღეს ქართული ლიტერატურა სულს ღაფავს და ხსნა არ ჩანს. რომანი სავსეა სატირით, ფარსით, ალუზია–ილუზიებით და რაც მთავარია სიმართლით. ასეთი მართალი წიგნი დიდი ხანია არ წამიკითხავს..
საბოლოო ჯამში, ყველაფერი მომეწონა, უბრალოდ გული დამწყდა, რომ ძალიან მალე შემომეკითხა. ავტორს მოვუწოდებ, რომ არ გაჩერდეს ამ რომანზე და კარგი იქნება თუ ოდნავ უფრო სქელტანიან რომანსაც დაწერს, რათა ჩვენ, მკითხველებმა უფრო დიდი ხნით ვისიამოვნოთ. :D (და თუ წიგნი ასეთივე იქნება მისი ზომა ნამდვილად არ გაგვაწამებს :D)

https://ka.wikipedia.org/wiki/ბესტსელ... აი ჩემი სტატია ვიკიპედიაშიც.

[Keti Molashvili · Rating 4 out of 5]

დუბაიში რომ ჩავიდა პიერი და ბურჯ-ხალიფა დაგუგლეთო გვითხრა ავტორმა, მგონია, რომ იმ დროს ჩემსავით ჰიუგო და მისი უგზო-უკვლო აღწერები უნდა გაახსენდეს ყველას. მეტიც, მგონია, რომ ბექასაც პეიზაჟების აღწერის 'სიძულვილი', ჰიუგომ გაუღვიძა 😁

ჯერ პიერს რომ დაარქმევ სახელად და სონაჟს გვარად, უკვე კაი ტიპი ხარ 😎 ჰო, მე არც თუ ისე მალე მივხვდი ამ ამბავს და რომ მივხვდი, უკვე ვიცოდი, რომ რაღაცა კაის წავიკითხავდი, ქართული და არამხოლოდ ქართული ლიტერატურისგან განსხვავებუს, საინტერესოსა და კარგად წასაკითხს.

რაღაც მომენტებში დავიღალე, იმიტო რომ სიუჟეტი არ აქვს, მე კი სიუჟეტების მკითხველი ვარ.
სასიამოვმოდ წასაკითხია, იმიტომ რომ 'შუაღამე პარიზშისავითაა', აქაც სუ კაი ხალხს ხვდები და ესაუბრები.

[Tamta Tavberidze · Rating 5 out of 5]

აგერ უკვე მეორედ წაკითხვის შემდეგ, დარწმუნებით (და იმაზე ხაზგასმით, რომ წიგნი მეორედ წავიკითხე) შემიძლია დავადასტურო ავტორის უხეში გამოთვლის სიზუსტე და ვთქვა, რომ ექვსი ათას სამას ოცდახუთი ამოსუნთქვით თავისუფლად იკითხება. ❤

[Горан Запрянов · Rating 4 out of 5]

Забавна е идеята на книгата, но за съжаление има и много истина в представянето на неуспешния автор и иронията, че приживе много хора на изкуството не биват оценени. Често и аз съм се питал, дали делото на писателите би ги завело в Ада?

[Loreley · Rating 3 out of 5]

კარგად გავერთე, მაგრამ ისეთი რივიუები ჰქონდა უკეთესს ველოდი :<

[Tanya Mazneva · Rating 3 out of 5]

щедра съм

[ხატია ნებულიშვილი · Rating 5 out of 5]

„აი, ეგ ხართ დიდები უცნაურები. მუშაობით იკლავთ თავს და აღარ გახსოვთ, ოდესღაც ბავშვებიც რომ ვიყავით. მე კივ იმიტომ მოვიკალი თავი, რომ ასეთ სამყაროში ვეღარ გავძელი.სამყაროში, სადაც კინოვარსკვლავებს უფრო მეტად აფასებენ, ვიდრე ვარსკვლავებით მოჭედლ ცას; სამყაროში, სადაც წყურვილზე ხშირად ოცნებებს იკლავენ; სამყაროში,სადაც წვიმისგან დალაქავებულ ჭერს ათეთრებენ, ნაცვლად იმისა, რომ დილაობით ამ ლაქებში ახალ-ახალ ფიგურები დაინახონ; სამყაროში, სადაც უშედეგოდ ომობენ ომის წინააღმდეგ და სადაც მშვიდობა ეზარებათ; სამყაროში, სადაც ბუნებას არაბუნებრივად ექცევიან და სადაც ცხოველების გასაჭირს მხოლოდ მაშინ იტვირთებენ მხრებზე, როცა რომელიმე კოკო შანელი იმ წლის კოლექციაში ბუნებრივი ბეწვის მოსასხამებს შემოიტანს...ჰო, მე არ მომწონს ასეთი მსოფლიო, სადაც პატარა პრინცები მელიებზე ნადირობენ და სადაც პრაგმატიკოსებს იდეალისტები შეშლილებად მიაჩნიათ.. მე შემრცხვა ასეთ სამყაროში ცხოვრება და ამიტომ მოვიკალი თავი, მაგრამ ახლა იმისიც მრცხვენია, რომ ამავე სამყაროში ფასი თვითონ თვითმკვლელობამაც დაკარგა..“

[Last Melancholic · Rating 5 out of 5]

დიდი ხანია წიგნი ასე "გემრიელად" არ წამიკითხავს ^^
გულწრ��ელი "ავტორი" ( რომელიც სინამდევილეში მაინც მწერალია) კვარცხლბეკიდან ჩამოსული ფიგურები რომელებიც შენს საძინებელ ოთახში,სამსახურში,ან სულაც ხალხით გადაჭედილ ტრანსპორტში ინაცვლებენ და იმ დროის განმავლობაში როცა კითხულობ შენიანები არიან . კითხულობ,კითხულობ და არ გინდა დამთავრდეს იმდენად დიდია მიღებული სიამოვნება, სიახლოვე გგონია შენც ვიღაცამ წაგიკითხა.
უამრავი რამ მომეწონა:
საკუთარი წიგნების კითხვით გაწამებული ჯოისი..
მეოცნებე და დიდებთან შეუგუებელი ეგზიუპერი..
ინტრიგანი კონანდოილი.
მომლოდინე ბეკეტი..
შექსპ���რი ლუდით ხელში.
"უმუნკოების მუზეუმი"
carpe diem

( არღარ დავასპოილერებ )

მოკლედ ამ აღფრთოვანებული ვარ ! და ვიცი რომ ბევრჯერ მივუბრუნდები ამ წიგნს,რომელმაც თავი არ დამაკარგვინა თუმცა მადლობელი დამტოვა რომ თავი თავის ადგილზე მაქვს და კითხვა შემიძლია.. :)

[Achi · Rating 4 out of 5]

არასოდეს მომწონდა შაბლონური დიალოგები, ასევე ერთი და იგივე სტილის დამქანცველი და უმნიშვნელო ახსნები თუ როგორი ჩაცმულობის იყო პერსონაჟი, როგორ ოთახში, რა ფერი კედლებით, თუ რა იდო მაცივრის თავზე ან რამდენ საინტიმეტრიანი ქაღალდით იყო დაბალანსებული სამზარეულოს მაგიდა.

ეს და კიდე არაერთი ჩვეული ხრიკები, რაც წიგნის გვერდების გასქელებას თუ არა უბრალოდ პერო გარჭობილობას ემსახურება, ამ წიგნში საერთოდ არაა. არც ის ყელში ამოსული ვითომდა სიბრძნეები, ავტორები საკუთარ ეგოს რომ იფხანენ "ჩემს წიგნზე კიდე დიდიხანი იქნება მსჯელობაოს" ფიქრით.

მიმოხილვების კითხვაც ცალკე დაღლაა, მითუმეტეს მათი წერა, წიგნის წერა-კითხვის არ იყოს, ამიტომ ლაკონურად ვიტყვი, რომ ეს წიგნი გემრიელად იკითხება, არ დაგტანჯავთ და არ მოგიწევთ ყოველი გვერდის ბოლოს თუ თავში გვერდის აღმნიშვნელ რიცხვებს უყუროთ, იმ იმედით რომ "ნეტა მალე მორჩეთ".

[Marie Lewis · Rating 5 out of 5]

ერთი ამოსუნთქვით წასაკითხი , დახვეწილი იუმორითა და ირონიით შეზავებული წიგნი. რომლის წაკითხვაც ისეთივე გადასარევია , როგორც თავად ის ფაქტი რომ ჯერ კიდევ არ გაქვს წაკითხული და წინ გელის სიამოვნება. 💯🎈❤

[Vedran Mavrović · Rating 5 out of 5]

Zabavno, luckasto i za moj ukus, stvarno smiješno.

[Nino Khvistani · Rating 3 out of 5]

მშვენიერი წიგნი აღმოჩნდა, ერთი ძალიან კარგი სერიალი - good place მომაგონა.

[თემო გერაძე · Rating 4 out of 5]

ჩემი, როგორც მკითხველის, თვითშეფასება აიწია მინიშნებებს რომ ვხვდებოდი, მაგრამ თან ვგრძნობდი როგორ ეცინებოდა ავტორს ჩვენზე :დ❤️

[Nefertiti · Rating 4 out of 5]

AAAAAAAA
I feel so defeated for enjoying the process of reading it this much…
It’s painfully obvious that the author works as a copyrighter for a living and I don’t even know him personally. Actually, besides writing this, I know nothing about him, though I can bet a FORTUNE, that’s his day-to-day job.
Fun to read and cringe at the same time.
Hopefully, cringe part was on purpose.
(You’ll never know though, it’s hard to believe any of the millennial copyrighters here is sharp enough to ironically make fun of their own kind with their own words and maneuvers).
Fun but annoyingly TVINISTYVNA at times.
That’s pretty much it??
If teenager me read it, she’d LOVE it and pretend she didn’t and that sums up the book itself.
Done.

[Gwee · Rating 5 out of 5]

Bestseller – einen Roman so zu nennen, ist schon ein mutiger Schritt. Dem georgischen Beka Adamaschwili ist es allerdings gelungen, in seinem Heimatland einen wirklichen Bestseller aus seinem mit Literaturanspielungen geschwängerten Debüt zu machen. Auch hierzulande hört man nur Gutes über den Schriftsteller und sein Werk. Aber kann er diesem Urteil standhalten? Ist sein Roman eine würdige Literatursatire oder nur heiße Luft? Zugegeben gehört der Roman eigentlich nicht zu meinem sonstigen Beuteschema, aber das Thema Literatur wusste mich schon immer zu verlocken.

Der Einstieg gelingt dem Autor bereits im Vorwort, das erfrischend und originell geschrieben ist. Auch die Geschichte selbst hält sich nicht allzu lange mit detaillierten Ausschweifungen auf. Die Handlung setzt zügig ein und dem Leser bleibt nur wenig Zeit, einen Eindruck von Pierre zu gewinnen. Das ist aber gar nicht schlimm, denn man merkt schnell, dass es in dem Roman nicht um seine charakterliche Entwicklung gehen soll. Es wirkt wie ein Buch von einem Schriftsteller für Schriftsteller, denn darin sind nicht nur vielzählige Anspielungen und Verweise auf Klassiker, sondern der Autor parodiert auch typische Merkmale des literarischen Schreibens. Als Gesamtkonzept wirkt die Handlung zwar etwas konstruiert, aber deshalb nicht weniger flüssig. Dem Leser wird hier eine ausgeklügelte und intelligent geschriebene Geschichte vorgelegt, die ihn fordert. Schriftsteller wie Dante oder Antoine de Saint-Exupéry bekommen mal kleiner, mal größere Auftritte. Gemeinsam mit dem Protagonisten Pierre gilt es Rätsel zu lösen, die oft mithilfe von Illustrationen auch den Leser dazu einladen, mitzumachen. Obwohl die Handlung durchaus einen offensichtlichen Verlauf aufzeigt, tun sich viele Überraschungsmomente auf.

Pierre Sonnage ist nicht unbedingt ein Protagonist, den man besonders gut leiden kann. Dennoch macht es Spaß, ihn auf seinem Abenteuer zu begleiten, gerade weil es auch ein bisschen Freude bereitet, wenn er einmal auf dem Holzweg ist. Neben Pierre gibt es noch die Perspektivträgerin Lucy. Während Pierre in der Literatenhölle sein Unwesen treibt, steht sie noch voll im Leben und gerät ebenfalls in mysteriöse Verstrickungen. Lucy ist die typische naive, romantisch-schmachtende Leserin, die voll in ihrem Dasein als Pierres Fan aufgeht. Trotz ihrer Naivität fällt es schwer, sie nicht zu mögen. Besonders schön ist, wie elegant Adamaschwili die verschiedenen Schriftsteller in sein Buch einbaut und es dabei mit Bravour meistert, diese an das öffentliche Bild anzupassen. Sie bleiben nicht nur blasse Konstrukte, sondern wirken wie die echten Schriftsteller vom Typ her hätten sein können. Besondere Rollen kommen dabei unter anderem Dante und Arthur Conan Doyle zu. Je besser der eigene Klassikerkanon ist, desto mehr der raffinierten Witze versteht man als Leser. Dennoch bereitet es ebenso Vergnügen, wenn einem nur wenige der Autoren durch ihre Werke bekannt sind.

Gerade die humorvolle Art des Schriftstellers konnte mich begeistern. Die Erzählstimme des fiktiven Autors ist erfrischend und die vielen Wortwitze und Anspielungen durchaus auch eine Herausforderung. Gerade der Mischmasch aus Literatur- und Schreibwitzen gelingt gut. Durch passende Fußnoten schafft der Autor es ebenfalls, noch mehr Witz in den Roman einzubauen, aber gleichzeitig auch Lesern, die nicht jede Anspielung zu Schriftstellern, die auftreten, zu verstehen, da diese auch erklärt werden – allerdings nicht langweilig, sondern ebenfalls immer mit einem humorvollen zwinkern. Auch mischt sich der fiktive Autor in die Geschichte immer wieder mit Kommentaren ein und unterbricht damit die Handlung. Das könnte nervig wirken, tut es hier aber absolut nicht und amüsiert eher.

Wenn man ein Buch lesen möchte, sollte man ja eigentlich mit einer gesunden Portion Optimismus daran herangehen. Dennoch war ich bei diesem Roman skeptisch – und wurde absolut positiv überrascht. Es ist definitiv ein Roman, den nicht jeder mögen wird, aber gerade für Literaturliebhaber und Autoren ist es eine wunderbare Unterhaltungslektüre. Man könnte sagen, dass dieses Buch von der Literatur durchdrungen ist, Literatur pur quasi. Dies ist auf jeden Fall auch ein Roman, den man gerne mehrmals lesen möchte. Ich bin absolut begeistert.

Fazit:
„Bestseller“ ist definitiv keine seichte Unterhaltungslektüre, aber durch seine satirische Art dennoch erfrischend unterhaltsam. Das Buch spricht all jene an, die intelligente, rätselhafte Geschichten mit einer gesunden Portion Humor mögen – und sich gerne mit Literatur und deren Eigenarten auseinandersetzen. Wer gerne liest oder schreibt – ich kann es euch nur ans Herz legen.

Inhalt: 5/5
Charaktere: 4/5
Lesespaß: 5/5
Schreibstil: 5/5

[Michael Bohli · Rating 3 out of 5]

Ist dieses Buch zu clever für mich, oder bin ich zu clever für diese aufgebauschte Erzählweise? "Bestseller" von Beka Adamaschwili konnte mir diese Frage zu keiner Sekunde beantworten - ein eher ratloses Gefühl bleibt nach der Lektüre zurück und macht dabei nicht glücklich. Denn obwohl sich der georgische Autor mit seinem kurzen Roman sehr wohl als Talent positioniert, will die Geschichte um den selbstmörderischen Autor, welcher nach dem Todessturz in der Literatenhölle landet, nie wirklich packen.

Meta hier, meta da, haufenweise geschickt verpackte Hinweise, versehen mit humoristischen Fussnoten, unterbrechende Kommentare von Adamaschwili - ein wirrer Haufen ist diese Schreibe. Das beginnt beim Widmungszitat, dem Vorwort und führt sich teilweise kalauernd in den Epilog weiter - aber leider in einem Humorstil, der mir nicht wirklich zusagt. Soll man den Autor für seine Cleverness und seine Intelligenz bewundern? Soll man mit ihm über diese herumstolzierenden Damen und Herren der Literaturwelt lachen? Ist dies eine Abrechnung oder ein Kalkül? Wie gesagt, ich bin ratlos.

[Dimitri Shiukashvili · Rating 5 out of 5]

ვწუხვარ რომ ამ აპლიკაციას მხოლოდ ხუთ ბალიანი სისტემა აქვს, მიუხედავად თანაფარდობისა, მეტის დაწერაც შეიძლება ამ წიგნისათვის. ბექა ადამაშვილი თასუფლადაა ექსპერტი ადამიანის, როგორც მკითხველის. როგორიც მინდოდა წიგნი ყოფილიყო და არ ყოფილიყო აი ეგეთია. წერის სტილი ისეთი მოძრავია, ისეა რიტმს აყოლილი რომ არანაირი მიზეზის გამო არ შეიძლება ხელიდან გაგდება. ამ ყველაფერს მოფიქრებაც ხო უნდა.
მოკლედ კრეატიულობა, ჯანსაღი სიუჟეტი, რამე ახალი და კულინარია ამ წიგნს არ აკლია.

[Nini Giorgadze · Rating 5 out of 5]

ბუკტოკზე ვნახე ამ წიგნის პირველი წინადადება. მხოლოდ ამ ერთის წინადადებით გადავწყვიტე მეყიდა ეს წიგნი(ანოტაცია და შინაარსი საერთოდ არვიცოდი). ასე ბრმად დავიწყე "ბესტსელერი"-ს კითხვა და იმედები არ გამიცრუა. კითხვის პერიოდში ძალიან გავერთე და წიგნი ერთი წამითაც არ მომბეზრებია. საოცარი ირონია აქვს ავტორს! დასასრულმა გამაოგნა და ტვინი ამირია.
საბოლოოდ ვიტყვი, რომ ეს წიგნი ჩემი ფავორიტი წიგნების რიგს შეუერთდა ისევე, როგორც ავტორი.

[David Uchadze · Rating 4 out of 5]

თანამედროვე ქართველი მწერლების ფართო ცოდნით ვერ ვიტრაბახებ, მაგრამ მათ რიგებში, ეს მწერალი და მისი ეს წიგნი ალბათ ღირსეულ ადგილს იკავებს.

სამსახურის რუტინულ რეჟიმში გამოჭერილი წუთები შევაკოწიწე და სრულად საკმარისი აღმოჩნდა წიგნის წასაკითხად (ლიტანორექსიაზე მსუბუქი რეფერენსი) და იუმორით, თვითირონიითა და გემოვნებიანი ცინიზმით დატკბობისთვის.

[გიორგი მუზაშვილი · Rating 5 out of 5]

მხოლოდ მეოთხედ წაკითხვის შემდეგ ვნახე, რომ ჯერ კიდევ შესაფასებელი მქონდა ეს წიგნი ♥
სიტყვები რომ არ გეყოფა ისეთი წიგნია, თანამედროვე ქართულ ლიტერატურაში ჩემი ფავორიტი ^___^
ასეთ სიამოვნებას ძალიან ცოტა წიგნი თუ მოგანიჭებს, ანტიდეპრესანტი