حق السکوت

by محمد مهدی سیار

هنوز مثل زمین در طواف خورشیدم
ولی زمین نشدم، گرد خود نچرخیدم

حکایت من و باران که می گریست یکیست
از آسمان به زمین کرده اند تبعیدم
...
بگو به باد که من آفتابگردانم
جز آفتاب به ساز کسی نرقصیدم

گل محمدی ام من، سلامم و صلوات
ولی سراپا تیغم اگر بچینیدم!

Genres: Poetry

87 pages

First published January 1, 1392

About the author

شاعر نسل جوان انقلاب اسلامی ایران
دانش آموخته رشته الهیات دانشگاه امام صادق علیه السلام
و هم اکنون:
استاد ادبیات دانشگاه امام صادق علیه السلام
دانشجوی دکتری فلسفه در دانشگاه شهید بهشتی

Reviews

[محمدقائم خانی · Rating 3 out of 5]

.



حق السکوت


عید

زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کرده‌اند اردیبهشتی می‌رسد از راه
بهاری می‌رسد از راه و می‌گویند می‌روید
گل داوودی از هر سنگ، حسن یوسف از هر چاه
بگو چله‌نشینان زمستان را که برخیزند
به استقبال می‌آییمت ای عید از همین دی ماه
به استقبال می‌آییمت آری دشت پشت دشت
چه باک از راه ناهموار و از یاران ناهمراه
به استهلال می‌آییمت ای عید از محرم‌ها
به روی بام‌ها هر شام با آیینه و با آه...
سر بسمل شدن دارند این مرغان سرگردان
گلویی تر کنید ای تیغ‌های تشنه، بسم الله!




کاش

ای کاش ماجرای بیابان دروغ بود
این حرف‌های مرثیه‌خوانان دروغ بود
ای کاش این روایت پرغم سند نداشت
بر نیزه‌ها نشاندن قرآن دروغ بود
ای کاش گرگ تاخته بر یوسف حجاز
مانند گرگ قصه کنعان دروغ بود
حیف از شکوفه‌ها و دریغ از بهار، کاش
بر جان باغ، داغ زمستان دروغ بود



فرودگاه

آسمانی از ملخ، آسمانی از سیاه
می‌نشیند ای زمین، در هیمن فرودگاه
ذره‌ذره می‌جوند آنچه را که کشته‌ایم
- گوشت هم شنیده‌ام می‌خورند گاه‌گاه!-
شهر می‌شود پر از آدم آهنی ولی
مرد آهنینمان، می‌رود ز یاد... آه
مثل بره می‌شویم، روزمره می‌شویم
سربه‌زیر سربه‌زیر، سربه‌راهِ سربه‌راه
بیت‌های شعرمان، ناصبور می‌شوند
سر نمی‌زنند تا انتهای لااله
کاش آسمان نبود، تا ملخ نمی‌پرید
تا ملخ نمی‌نشست، بر تن فرودگاه

[Mohammad Sadegh Rasooli · Rating 4 out of 5]

برخی از شعرهای این کتاب از نظر نوآوری زبانی و فکری به نظرم به مراتب بالاتر از بسیاری از شعرهای هم‌نسلان سیار هستند. گرچه سطح همهٔ شعرها یکسان نیست ولی آنقدر شعر خوب دارد که بشود به عنوان یک کتاب خوب غزل امروز به کسی پیشنهادش کرد. نوآوری شاعر در گفتن شعر مذهبی بدون آن که به دام روضهٔ مکشوف بیفتد، شعر عاشقانه بدون اینکه شعر را به ابتذال بکشاند و شعر معناگرا بدون آن که درگیر بازی با کلمات شود بسیار ستودنی است.

[Elmira Shahan · Rating 4 out of 5]

بسیار مجموعه شعر زیبا و قوی و استادانه ای ست...

فکر می کنم اونطور که شایسته هست به علاقمندانِ به غزل معرفی نشده. از باب مضمون واقعا یه سر و گردن از خیلی از مجموعه شعرها بالاتره و بعد از خوندنش فکر کردم چرا این همه سال نخونده بودمش!!!

[Saqqa Alamdar · Rating 5 out of 5]

عجب شعرهایی بود. همیشه از شنیدن شعرهای آقای سیار شگفت زده میشم. چطور اینقدر خوب و به جا می‌تونه باشه همه چیز یک شعر؟

زمين از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روايت کرده‌اند ارديبهشتي مي‌رسد از راه

بهاري م‍ي‌رسد از راه و مي‌گويند مي‌رويد
گل داوودي از هر سنگ، حسن يوسف از هر چاه

بگو چله‌نشينان زمستان را که برخيزند
به استقبال مي‌آييمت اي عيد از همين دي‌ ماه

به استقبال مي‌آييمت آري دشت پشت دشت
چه باک از راه ناهموار و از ياران ناهمراه

به استهلال مي‌آييمت اي عيد از محرم‌ها
به روي بام‌ها هر شام با آيينه و با آه...

سر بسمل شدن دارند اين مرغان سرگردان
گلويي تر کنيد اي تيغ‌هاي تشنه، بسم الله!

«حق‌السکوت» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/audiobook/53963

[Zeynab Gholizad · Rating 5 out of 5]

حکایت من و باران که میگریست یکیست
از آسمان به زمین کرده اند تبعیدم
+مجموعه غزلی فوق العاده
در یک کلام میتونم بگم محشر بود
هم از لحاظ مفهومی هم از لحاظ قواعد شعری حرف نداشت

[M · Rating 2 out of 5]

شبیه کودکی مات خیابان های تهرانم

که ناغافل رها کرده است دست مادر خود را

.شعرهایش دلنشین است وبی جهت نیست شعرهای محمدمهدی سیار را خیلی خوب و بالاتر از خوب می دانند

[Mohammad · Rating 3 out of 5]

مثل بقیه کتاب ها فراز و فرود داره.
انصافا بعضی جاها قشنگه بعضی جاها هم نه.

اما خدا نیاورد آن روز را که آه ...
گیرد دلی بهانه پاییز در بهار

شعر سلوک خیلی قشنگه، خیلی.