What do you think?
Rate this book
De aanslag op Napoleon
Napoleon brengt in 1810 een staatsbezoek aan Antwerpen. Maar zijn leven staat op het spel. De keizer wist reeds vele aanslagen te overleven, maar nu dreigt een ongezien complot. Franse royalisten en de Britse geheime dienst beramen een nieuwe moordaanslag. De Antwerpse politiespeurder Florent Bex komt het complot op het spoor. Het vertakt zich van Parijs en Londen tot Antwerpen, de Kempen en Maastricht. Kan hij tijdig de aanslag op Napoleon verijdelen? Een historische thriller die je niet zal loslaten.
334 pages, Kindle Edition
Published May 27, 2025
22 people are currently reading
206 people want to read
About the author
Johan Op de Beeck
22 books188 followersJohan Op de Beeck is a well-known TV face and has had a renowned career in media and journalism for 35 years. Previously, he was active as an anchor of the VRT news, documentary maker, director of Canvas, presenter and interviewer of various talk shows and editor-in-chief of various media at home and abroad. Today he is an independent communications consultant and author of a series of successful non-fiction books, which do very well in the bestseller lists and are always well received.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 18 of 18 reviews
July 21, 2025
een historische triller over een fictieve aanslag op Napoleon in Antwerpen, maar bijzonder goed onderzocht en historisch onderbouwd door Op De Beeck. Hij voorziet het werk ook van een goede historische context en de personages zijn bijna allemaal historische personages. Dus niet alleen is dit een boek waar historici van kunnen genieten, het is ook nog eens bijzonder vlot geschreven, leest als een trein met een uitstekend gevoel voor ritme, fasering en opbouw. Grote aanrader voor iedereen!
August 21, 2025
Leuk tussendoortje.
July 28, 2025
Eerder 2 1/2*
Letterlijk een bijproduct van een (gelukkig voortreffelijke) geschiedschrijver.
Schoenmaker, blijf a.ub. bij uw leest!
Letterlijk een bijproduct van een (gelukkig voortreffelijke) geschiedschrijver.
Schoenmaker, blijf a.ub. bij uw leest!
June 8, 2025
Op 24 december 1800, om half negen ’s avonds om precies te zijn, ontplofte er in de Parijse Rue Nicaise een bom die 20 doden en 55 gewonden achterliet. Het onding bestaande uit honderd kilo springstof vermengd met stenen en schroot om zoveel mogelijk schade aan te richten, lag op een handkar die de straat half versperde. Het idee was dat passerende koetsen er automatisch zouden vertragen, wat de dood van het beoogde doelwit zekerder maakte. Dat doelwit was Napoleon, sinds eind 1799 keizer van Frankrijk, die samen met zijn Joséphine in de Opéra de Paris een uitvoering van Joseph Haydns oratorium La Création, de Franse vertaling van Die Schöpfung, zou bijwonen. Maar de aanslag mislukte. Napoleons koetsier had meteen door dat er iets niet klopte en in plaats van te vertragen spoorde hij zijn paarden aan om te versnellen. Toen de bom ontplofte was Napoleon al om de hoek verdwenen. De koets die Joséphine vervoerde had dan weer vertraging, waardoor ze pas na de ontploffing de Rue Nicaise bereikte.
Zoals Johan Op de Beeck schrijft in het nawoord bij zijn historische thriller De aanslag op Napoleon had de Franse keizer meer kans vermoord te worden bij het uitoefenen van zijn dagdagelijkse taken dan om te sneuvelen op het slagveld, ook al stond hij erop zijn troepen persoonlijk aan te voeren. Tientallen aanslagen kreeg hij te verduren en iedere keer wist hij, soms met wat geluk natuurlijk, te ontsnappen aan de dood. Zo ook bij de aanslag waar Op de Beeck het in zijn boek over heeft en die plaatsvond in het Antwerpen van 1810 - of net niet natuurlijk, want het is niet voor niets een roman.
Dat Napoleon toen Antwerpen aandeed had een paar redenen. Vooreerst waren de in zijn opdracht gebouwd Scheldekaaien klaar en smeekte dat om een feestje, maar er was ook de tewaterlating van de Friedland, het slagschip met een capaciteit van tachtig kanonnen dat in Antwerpen was gebouwd. Dat de Britten een jaar eerder met 30.000 soldaten geland waren op Walcheren om van daaruit de stad te veroveren, wat trouwens tot een smadelijke afgang had geleid, benadrukt het toenmalige strategisch belang van de haven voor de Franse marine.
Hoe raar de vergelijking ook moge klinken, een reizende keizer heeft veel weg van een sitting duck. In zijn paleis is hij veilig, maar tussen het volk kan er altijd iemand met een mes of een schiettuig opduiken. De reis naar Antwerpen bracht dus ook heel wat kopzorgen met zich mee, zeker aangezien Napoleon meer vijanden dan vrienden had, en ook nog eens heel wat vijanden die zich voordeden als vrienden. Er waren natuurlijk de resterende Jakobijnen die hem het verraad van de revolutie aanwreven en de oude royalisten die terugwilden naar het koningshuis van weleer. De aanslag in de Rue Nicaise was bijvoorbeeld beraamd door de chouans, koningsgezinden uit Bretagne die onder leiding stonden van oud-generaal Georges Cadoudal en rijkelijk gesteund werden door de Britten, wat ons meteen bij Napoleons grootste belagers brengt. Omdat de nimmer aflatende oorlog met Frankrijk stilaan wat zwaar begon te wegen op de staatskas, zinden die Britten op een andere manier om komaf te maken met ‘the little green monkey’, zoals ze de keizer in Londen graag noemden. In de propagandablaadjes die het schimmige Alien Office had opgericht werd hij trouwens alsmaar ‘litteler’, amper nog een meter dertig, stond er te lezen in The Anti-Jacobin Review, The Anti-Gallican en The Loyalist. En misschien was ook dat nog te groot, grapte men wel eens bij de geheime politie, en kon Napoleons kop er nog af. Dat zou veel problemen oplossen, zolang er maar geen directe link zou blijken te bestaan met de Britse overheid. Dat Joseph Fouché, Napoleons gladde en nimmer te vertrouwen Minister van Politie moest bekennen dat zijn geheime diensten de jongere broer van de inmiddels dode Georges Cadoudal in Londen uit het oog verloren waren en hij dus misschien wel op weg was naar Antwerpen, kon Napoleon alvast niet geruststellen.
Johan Op de Beeck, een kenner van de Franse Revolutie die een tweedelige biografie van Napoleon op zijn naam heeft staan, weet duidelijk waarover hij het heeft. Zeker het eerste derde van De aanslag op Napoleon lees je beter niet met een half oog lekker lui op een zonnig strand. Het vraagt immers dat je je verstand bij de zaak houdt. Het is daar dat we kennismaken met de verschillende facties en de politieke situatie geschetst wordt van het Frankrijk van 1810, dat volgens filosoof Pierre Cabanis “een democratie gezuiverd van al haar nadelen” was, waarmee hij doelde op de geleidelijke inperking van de burgerlijke vrijheden als gevolg van het aanpakken van Napoleons tegenstanders. En met Flor Bex natuurlijk, de Antwerpse adjunct-commissaris die de moord op een apotheker moet oplossen en zich zorgen maakt over het giftige cocktailtje dat verdwenen is uit diens zaak. En het is in dat negentiende-eeuwse Antwerpen dat Op de Beeck zijn ware kunde toont, het scheppen van sfeer. De man weet zoveel over die periode dat hij je kan meevoeren in de smerigste en duisterste krochten van de stad. Je voelt het, ruikt het en proeft het op je tong.
Zoals Johan Op de Beeck schrijft in het nawoord bij zijn historische thriller De aanslag op Napoleon had de Franse keizer meer kans vermoord te worden bij het uitoefenen van zijn dagdagelijkse taken dan om te sneuvelen op het slagveld, ook al stond hij erop zijn troepen persoonlijk aan te voeren. Tientallen aanslagen kreeg hij te verduren en iedere keer wist hij, soms met wat geluk natuurlijk, te ontsnappen aan de dood. Zo ook bij de aanslag waar Op de Beeck het in zijn boek over heeft en die plaatsvond in het Antwerpen van 1810 - of net niet natuurlijk, want het is niet voor niets een roman.
Dat Napoleon toen Antwerpen aandeed had een paar redenen. Vooreerst waren de in zijn opdracht gebouwd Scheldekaaien klaar en smeekte dat om een feestje, maar er was ook de tewaterlating van de Friedland, het slagschip met een capaciteit van tachtig kanonnen dat in Antwerpen was gebouwd. Dat de Britten een jaar eerder met 30.000 soldaten geland waren op Walcheren om van daaruit de stad te veroveren, wat trouwens tot een smadelijke afgang had geleid, benadrukt het toenmalige strategisch belang van de haven voor de Franse marine.
Hoe raar de vergelijking ook moge klinken, een reizende keizer heeft veel weg van een sitting duck. In zijn paleis is hij veilig, maar tussen het volk kan er altijd iemand met een mes of een schiettuig opduiken. De reis naar Antwerpen bracht dus ook heel wat kopzorgen met zich mee, zeker aangezien Napoleon meer vijanden dan vrienden had, en ook nog eens heel wat vijanden die zich voordeden als vrienden. Er waren natuurlijk de resterende Jakobijnen die hem het verraad van de revolutie aanwreven en de oude royalisten die terugwilden naar het koningshuis van weleer. De aanslag in de Rue Nicaise was bijvoorbeeld beraamd door de chouans, koningsgezinden uit Bretagne die onder leiding stonden van oud-generaal Georges Cadoudal en rijkelijk gesteund werden door de Britten, wat ons meteen bij Napoleons grootste belagers brengt. Omdat de nimmer aflatende oorlog met Frankrijk stilaan wat zwaar begon te wegen op de staatskas, zinden die Britten op een andere manier om komaf te maken met ‘the little green monkey’, zoals ze de keizer in Londen graag noemden. In de propagandablaadjes die het schimmige Alien Office had opgericht werd hij trouwens alsmaar ‘litteler’, amper nog een meter dertig, stond er te lezen in The Anti-Jacobin Review, The Anti-Gallican en The Loyalist. En misschien was ook dat nog te groot, grapte men wel eens bij de geheime politie, en kon Napoleons kop er nog af. Dat zou veel problemen oplossen, zolang er maar geen directe link zou blijken te bestaan met de Britse overheid. Dat Joseph Fouché, Napoleons gladde en nimmer te vertrouwen Minister van Politie moest bekennen dat zijn geheime diensten de jongere broer van de inmiddels dode Georges Cadoudal in Londen uit het oog verloren waren en hij dus misschien wel op weg was naar Antwerpen, kon Napoleon alvast niet geruststellen.
Johan Op de Beeck, een kenner van de Franse Revolutie die een tweedelige biografie van Napoleon op zijn naam heeft staan, weet duidelijk waarover hij het heeft. Zeker het eerste derde van De aanslag op Napoleon lees je beter niet met een half oog lekker lui op een zonnig strand. Het vraagt immers dat je je verstand bij de zaak houdt. Het is daar dat we kennismaken met de verschillende facties en de politieke situatie geschetst wordt van het Frankrijk van 1810, dat volgens filosoof Pierre Cabanis “een democratie gezuiverd van al haar nadelen” was, waarmee hij doelde op de geleidelijke inperking van de burgerlijke vrijheden als gevolg van het aanpakken van Napoleons tegenstanders. En met Flor Bex natuurlijk, de Antwerpse adjunct-commissaris die de moord op een apotheker moet oplossen en zich zorgen maakt over het giftige cocktailtje dat verdwenen is uit diens zaak. En het is in dat negentiende-eeuwse Antwerpen dat Op de Beeck zijn ware kunde toont, het scheppen van sfeer. De man weet zoveel over die periode dat hij je kan meevoeren in de smerigste en duisterste krochten van de stad. Je voelt het, ruikt het en proeft het op je tong.
August 11, 2025
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
'De aanslag op Napoleon' is een meeslepende historische thriller van Johan Op de Beeck, die je meeneemt naar Antwerpen in 1810. Op de Beeck, bekend van zijn non-fictie boeken over het napoleonistische tijdperk, duikt nu in de wereld van de fictie en dat doet hij met verve.
Het verhaal draait om een staatsbezoek van Napoleon aan Antwerpen, maar een complot om hem te vermoorden ligt op de loer. Franse royalisten en de Britse geheime dienst spannen samen en de Antwerpse adjunct-commissaris van politie Florent Bex moet de aanslag zien te verijdelen. Het plot is ingenieus opgebouwd en de spanning wordt langzaam opgebouwd, waardoor je constant op het puntje van je stoel zit.
Door het taalgebruik van de personages waan je jezelf in het beschreven tijdperk.
(Markies) Gogels was niet gewend om zich in eenlettergrepige woorden te laten bevelen door een plebejer als Melchior. Maar hij slikte zijn bezwaren door. Zonder de smokkelbaas maakte hij geen kans. Dat hadden twee dagen in de Kempen hem wel duidelijk gemaakt…
...Hij had ook gezien hoe gewiekst de smokkelchef te werk ging. De bewegingen van een windmolen, de gebaren van een kind, de manier waarop een zakdoek werd getrokken, een hoed werd gedragen, de stand van een licht, een boer die op een koehoorn blies terwijl zijn koeien nog geen meter verder stonden – allemaal trucs om te waarschuwen voor gevaar, het naderen van douaniers, een hinderlaag van gendarmes. Een schilderachtig wezen, die Melchior.
Op de Beeck bewijst met dit boek dat hij niet alleen een uitstekend historicus is, maar ook een begenadigd verteller. Hij schetst een levendig en gedetailleerd beeld van het leven in het begin van de 19e eeuw. De personages zijn geloofwaardig en de dialogen zijn scherp. Het is duidelijk dat de auteur veel onderzoek heeft gedaan; de historische details zijn accuraat en geven het verhaal een extra laag van realisme.
Wat dit boek zo sterk maakt, is de combinatie van historische feiten en fictie. Op de Beeck weet de lezer mee te slepen in een spannend avontuur, zonder dat het ten koste gaat van de historische context. 'De aanslag op Napoleon' is een aanrader voor iedereen die van historische thrillers houdt, of gewoon op zoek is naar een goed geschreven en spannend verhaal.
Na het lezen van ‘Wat voorafging’, is stoppen met lezen is geen optie meer.
'De aanslag op Napoleon' is een meeslepende historische thriller van Johan Op de Beeck, die je meeneemt naar Antwerpen in 1810. Op de Beeck, bekend van zijn non-fictie boeken over het napoleonistische tijdperk, duikt nu in de wereld van de fictie en dat doet hij met verve.
Het verhaal draait om een staatsbezoek van Napoleon aan Antwerpen, maar een complot om hem te vermoorden ligt op de loer. Franse royalisten en de Britse geheime dienst spannen samen en de Antwerpse adjunct-commissaris van politie Florent Bex moet de aanslag zien te verijdelen. Het plot is ingenieus opgebouwd en de spanning wordt langzaam opgebouwd, waardoor je constant op het puntje van je stoel zit.
Door het taalgebruik van de personages waan je jezelf in het beschreven tijdperk.
(Markies) Gogels was niet gewend om zich in eenlettergrepige woorden te laten bevelen door een plebejer als Melchior. Maar hij slikte zijn bezwaren door. Zonder de smokkelbaas maakte hij geen kans. Dat hadden twee dagen in de Kempen hem wel duidelijk gemaakt…
...Hij had ook gezien hoe gewiekst de smokkelchef te werk ging. De bewegingen van een windmolen, de gebaren van een kind, de manier waarop een zakdoek werd getrokken, een hoed werd gedragen, de stand van een licht, een boer die op een koehoorn blies terwijl zijn koeien nog geen meter verder stonden – allemaal trucs om te waarschuwen voor gevaar, het naderen van douaniers, een hinderlaag van gendarmes. Een schilderachtig wezen, die Melchior.
Op de Beeck bewijst met dit boek dat hij niet alleen een uitstekend historicus is, maar ook een begenadigd verteller. Hij schetst een levendig en gedetailleerd beeld van het leven in het begin van de 19e eeuw. De personages zijn geloofwaardig en de dialogen zijn scherp. Het is duidelijk dat de auteur veel onderzoek heeft gedaan; de historische details zijn accuraat en geven het verhaal een extra laag van realisme.
Wat dit boek zo sterk maakt, is de combinatie van historische feiten en fictie. Op de Beeck weet de lezer mee te slepen in een spannend avontuur, zonder dat het ten koste gaat van de historische context. 'De aanslag op Napoleon' is een aanrader voor iedereen die van historische thrillers houdt, of gewoon op zoek is naar een goed geschreven en spannend verhaal.
Na het lezen van ‘Wat voorafging’, is stoppen met lezen is geen optie meer.
December 10, 2025
Een zeer duidelijke kaft met deze afbeelding.
De juiste tuitel.
De start is historische info die snel overgaat in de thriller fase.
Franse adel en England willen Napoleon dood.
Het bezoek aan Antwerpen door Napoleon is een buitengewone gelegenheid.
De verschillende politiediensten bekampen elkaar en komen niet tot een degelijk plan.
Politiespeurder Florent Bex die Antwerpen zeer goed kent, de smokkelaars en de smokkelroutes gaat de zaak op zich nemen.
Gaat hij echter deze zware taak tot een goed einde brengen?
Een aanrader om eens verloste te zijn van al deze grote speurders met al hun moderne middelen.
De juiste tuitel.
De start is historische info die snel overgaat in de thriller fase.
Franse adel en England willen Napoleon dood.
Het bezoek aan Antwerpen door Napoleon is een buitengewone gelegenheid.
De verschillende politiediensten bekampen elkaar en komen niet tot een degelijk plan.
Politiespeurder Florent Bex die Antwerpen zeer goed kent, de smokkelaars en de smokkelroutes gaat de zaak op zich nemen.
Gaat hij echter deze zware taak tot een goed einde brengen?
Een aanrader om eens verloste te zijn van al deze grote speurders met al hun moderne middelen.
September 10, 2025
Ik heb echt genoten van dit boek. Het leest vlot en luchtig, maar zit tegelijk boordevol historische details. Johan Op de Beeck weet op een toegankelijke manier geschiedenis te combineren met spanning, waardoor je blijft doorlezen. Een aanrader voor wie houdt van historische thriller die zowel vermaken als informeren.
December 22, 2025
een prachtige historische thriller waarbij fictie en werkelijkheid in elkaar vloeien. Een spannend verhaal dat je meeneemt naar de periode begin 19e eeuw...je proeft de sfeer en de realiteit waarin de mensen leefden, dit afgewisseld met een intigerend fictief verhaal, maar met echt bestaande personages ! Bovendien supervlot geschreven !
May 29, 2025
Mja, een thriller die nooit echt spannend word en waar weinig in gebeurt is waarschijnlijk geen goede thriller... De dialogen zijn redelijk klungelig en er is zeer veel expositie. Toch was het aangenaam lezen en geschiedkundig interessant dus 3 sterren is fair, ondanks alle problemen.
June 14, 2025
Zou dit eerder een historische detective noemen dan een thriller, maar wel heel boeiend geschreven. De schrijver slaagt erin je het gevoel te geven dat je mee aan tafel zit in het Parijs of Antwerpen van 1810.
December 6, 2025
Fictief historische thriller, jammer genoeg ligt het tempo van de verhaallijn een pak trager dan de eerdere historische thrillers die Johan Op de Beeck schreef. Ik moest me bij momenten door het verhaal heen sleuren.
July 12, 2025
Boeiende historische fictie van een rasverteller.
August 11, 2025
Kwam er aanvankelijk moeilijk, maar laat je op het eind niet meer los. Historisch sterk onderbouwd. Heel leerrijk en heel vlot geschreven.
Read
October 6, 2025boeiend geschreven.
November 26, 2025
Interessante historische thriller, wel moeilijk doorheen komen qua taal en namen. 3,5 ster!
July 23, 2025
Prima boek met veel boeiende geschiedenis details! Trage opstart, maar zeer goed richting het einde toe.
September 25, 2025
Leuk en in de tijdsgeest van de Franse revolutie. Even opletten met alle op elkaar lijkende namen maar je waande je helemaal in de vieze straatjes van Parijs en antwerpen. top!
Displaying 1 - 18 of 18 reviews