What do you think?
Rate this book
Ο κλειδούχος και ο γιος του φεγγαριού
Ο Γιώργης ακούει φωνές…
Από αυτές μαθαίνει πως θα παντρευτεί την Ασπασία και θα αποκτήσουν πέντε παιδιά. Δεν το πιστεύει, γιατί δεν είναι ερωτευμένος μαζί της, όμως επαληθεύονται.
Μετά από χρόνια η φωνή που τον επισκέπτεται του λέει πως το πέμπτο τους παιδί θα πρέπει να ονομαστεί Θεόδωρος. Όμως…
Αυτό το όμως δεν του αποκαλύφθηκε ποτέ, παρά το κατάλαβε μόνος του, εκείνη την τραγική μέρα που η ζωή του θα άλλαζε ριζικά για πάντα, καθώς και η ζωή ολόκληρης της οικογένειάς του.
Από αυτές μαθαίνει πως θα παντρευτεί την Ασπασία και θα αποκτήσουν πέντε παιδιά. Δεν το πιστεύει, γιατί δεν είναι ερωτευμένος μαζί της, όμως επαληθεύονται.
Μετά από χρόνια η φωνή που τον επισκέπτεται του λέει πως το πέμπτο τους παιδί θα πρέπει να ονομαστεί Θεόδωρος. Όμως…
Αυτό το όμως δεν του αποκαλύφθηκε ποτέ, παρά το κατάλαβε μόνος του, εκείνη την τραγική μέρα που η ζωή του θα άλλαζε ριζικά για πάντα, καθώς και η ζωή ολόκληρης της οικογένειάς του.
600 pages, Paperback
First published May 1, 2013
1 person is currently reading
51 people want to read
About the author
Χρήστος Ε. Αναστασόπουλος
6 books73 followersΟ Χρήστος Ε. Αναστασόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα την Τρίτη, 1η Μαρτίου 1977 — μια μέρα που το χιόνι έπεφτε πυκνό και βαρύ. Ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του στο Πολυκλαδικό Λύκειο Ηλιούπολης και, μετά τη στρατιωτική του θητεία, σπούδασε Σχέδιο Μόδας στην σχολή Βελουδάκη. Το 1999 ξεκίνησε να εργάζεται ως στυλίστας σε περιοδικά, τηλεοπτικές εκπομπές και σειρές, ενώ παράλληλα σχεδίαζε κοστούμια για θεατρικές παραστάσεις. Το 2007 παρουσίασε τις πρώτες του συλλογές ρούχων και ταυτόχρονα ολοκλήρωσε τα πρώτα του μυθιστορήματα.
Μιλάει αγγλικά και λίγα ιαπωνικά. Όταν δεν γράφει, ζωγραφίζει — έργα του πωλούνται διεθνώς μέσω της πλατφόρμας Saatchi Art.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, Ο Κλειδούχος και ο Γιος του Φεγγαριού, απέσπασε εξαιρετικές κριτικές από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του, ακολουθούμενο από τα 3-Τρία, Καλοκαίρι – Η Πτώση του Αόρατου Πέπλου, το συλλογικό έργο Οίκος Νυφικών και το Στα Βελούδινα Ίχνη του Δολοφόνου. Το Ομίχλη (The Mist) είναι το πέμπτο προσωπικό του μυθιστόρημα και το πρώτο που εκδίδεται στην αγγλική γλώσσα. Το Ο Κλειδούχος και ο Γιος του Φεγγαριού θα κυκλοφορήσει στα αγγλικά το 2026.
Μιλάει αγγλικά και λίγα ιαπωνικά. Όταν δεν γράφει, ζωγραφίζει — έργα του πωλούνται διεθνώς μέσω της πλατφόρμας Saatchi Art.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, Ο Κλειδούχος και ο Γιος του Φεγγαριού, απέσπασε εξαιρετικές κριτικές από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του, ακολουθούμενο από τα 3-Τρία, Καλοκαίρι – Η Πτώση του Αόρατου Πέπλου, το συλλογικό έργο Οίκος Νυφικών και το Στα Βελούδινα Ίχνη του Δολοφόνου. Το Ομίχλη (The Mist) είναι το πέμπτο προσωπικό του μυθιστόρημα και το πρώτο που εκδίδεται στην αγγλική γλώσσα. Το Ο Κλειδούχος και ο Γιος του Φεγγαριού θα κυκλοφορήσει στα αγγλικά το 2026.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 10 of 10 reviews
December 19, 2017
ενα πολυ ωραιο και καλογραμμενο βιβλιο..ωραια θεματολογια στρατια ηρωων ολοι ομως ολοκληρωμενοι και ολοζωντανοι!μεγαλο προσων του βιβλιου!εχασε το 5 αστερακι καθως για μενα ειχε καποιες μικρες υπερβολες..κατα τα αλλα το αγαπησα!
November 8, 2014
Λιτή και άμεση γραφή!Απίστευτα καλοδουλεμένο.Μεταφέρει τον αναγνώστηξ με μεγάλη επιτυχία σε μια άλλη εποχή. Βιωσα άπειρα συναισθήματα διαβάζοντάς το.Παρά το μεγάλο όγκο του δε πλατυάζει και δεν κουράζει καθόλου. Απίθανη πλοκή και καταπληκτική σκιαγράφηση χαρακτήρων.Στην κυριολεξία το ρούφηξα.
February 5, 2017
Ένα καλοδουλεμένο βιβλίο που μεταφέρει τον αναγνώστη με μεγάλη επιτυχία σε μια άλλη εποχή! Η ιστορία μιας αγαπημένης οικογένειας, στην ελληνική ύπαιθρο, που την διακρίνουν η αφοσίωση, η πίστη, η ανιδιοτελής αγάπη, η οικογενειακή στοργή!
Αυτό που μένει στο τέλος τελικά είναι η αγάπη, η μητέρα όλων των συναισθημάτων.....
Αυτό που μένει στο τέλος τελικά είναι η αγάπη, η μητέρα όλων των συναισθημάτων.....
September 18, 2016
Μία ιστορία γραμμένη απλά και κατανοητά με μία πλοκή τρυφερή και ρομαντική όπου πρωταγωνιστεί η αγάπη με φόντο την ύπαιθρο σε μία άλλη εποχή.
Υπόθεση που ενώ ξεκινά όμορφα αιχμαλωτίζοντας σε με ένα ενδιαφέρον όσον αφορά τις σχέσεις ανθρώπων και ειδικά ενός ζευγαριού με την ιστορία αγάπης τους αλλά και των οικογενειών τους μαζί με τα ήθη και έθιμα εκείνης της εποχής,τον έρωτα,την ευαισθησία και τα συναισθήματα που εισπράττεις μέσα από την ροή του λόγου και με τις εξαιρετικές περιγραφές και ιδιαίτερα γύρω από την φύση,κάπου προς την μέση και μετά εμπλέκονται και άλλες ιστορίες ηρώων με πολλά στοιχεία και το μυθιστόρημα υφίσταται μία καθίζηση (κατ'εμέ).
Το σίγουρο είναι ότι είναι ένα ταξίδι γεμάτο από εικόνες,συγκίνηση και ένας ύμνος για την ζωή,αγάπη,φιλία κ.α.
Υπόθεση που ενώ ξεκινά όμορφα αιχμαλωτίζοντας σε με ένα ενδιαφέρον όσον αφορά τις σχέσεις ανθρώπων και ειδικά ενός ζευγαριού με την ιστορία αγάπης τους αλλά και των οικογενειών τους μαζί με τα ήθη και έθιμα εκείνης της εποχής,τον έρωτα,την ευαισθησία και τα συναισθήματα που εισπράττεις μέσα από την ροή του λόγου και με τις εξαιρετικές περιγραφές και ιδιαίτερα γύρω από την φύση,κάπου προς την μέση και μετά εμπλέκονται και άλλες ιστορίες ηρώων με πολλά στοιχεία και το μυθιστόρημα υφίσταται μία καθίζηση (κατ'εμέ).
Το σίγουρο είναι ότι είναι ένα ταξίδι γεμάτο από εικόνες,συγκίνηση και ένας ύμνος για την ζωή,αγάπη,φιλία κ.α.
Want to read
January 9, 2018Επιτελους στα χερια μου!!!
August 16, 2018
Απέκτησα το βιβλίο μέσω goodreads giveaway, οπότε ξεκινάω με ένα ευχαριστώ στον συγγραφέα γι' αυτήν του την κίνηση.
Διαβάζεται πάρα πολύ εύκολα, παρά το μέγεθός του. Δυστυχώς έχει κάποια προβλήματα που εμένα με εμποδίζουν να το απολαύσω. Κάποια είναι επουσιώδη, ίσως, όπως το ότι όλοι οι χαρακτήρες μιλάνε με τον ίδιο τρόπο και μάλιστα όχι ταιριαστό με το μορφωτικό τους επίπεδο (εκτός από τους γέρους και τις γριές που παλεύουν να μιλήσουν με ντοπιολαλιά, αλλά ούτε κι εκεί είναι πετυχημένη η απεικόνιση), ή ότι οι διάλογοι είναι μεκροσκελείς και πολλές φορές ανούσιοι. Προς το τέλος (σελ. 450 και μετά) αρχίζουν κι οι επαναλήψεις, πράγματα που τα είχαμε δει ήδη τα ξανακούμε ως αφήγημα από το στόμα κάποιου ήρωα. Μετρώντας χοντρικά, θα έλεγα πως θα μπορούσε να είναι τουλέχισοτν 200 σελίδες μικρότερο, αν είχε γραφτεί με περισσότερη οικονομία.
Παραβλέπω νόρμες, που εμένα δε με ικανοποιούν, αλλά σε άλλους ίσως φανούν ανακουφιστικές, όπως οι βαθιοί κι απόλυτοι έρωτες, οι ήρωες με την αστείρευτη κατανόηση προς την LGTB+ κοινότητα εν έτη 18900-1910, ο τρόπος με τον οποίο ξανασυναντιούνται οι γονείς μετα χαμένα παιδιά τους. Ως κι αυτό το εύρημα των φωνών που ακούει ο ήρωας, που τελικά δεν το κάνει ο συγγραφέας τίποτε απολύτως, ακόμα κι αυτό μπορώ να το παραβλέψω.
Αλλά αυτό που δεν μπορώ να παραβλέψω είναι το ότι όλη αυτή η ιστορία δεν έχει κάποιο δέσιμο. Όντως ξεκινάει από ένα σημέιο και καταλήγει κάπου εκεί κοντά, αλλά στο μεταξύ έχει κάνει έναν τόσο μεγάλο κύκλο, που το τέλος δεν περιέχει την κορύφωση που θα 'πρεπε. Από τη μέση και μετά, χωρίς προφανή λόγο, το επίκεντρο παύει να είναι ο Γιώργης και αρχίζουμε να ακολουθούμε ένα-ένα σχεδόν όλα τα ξενιτεμένα του αδέρφια (σε σημείο που περίμενα να δω και των παιδιών του την ιστορία και τελικά δεν την είδα κι αναρωτήθηα πώς του ξέφυγε του συγγραφέα να γράψει άλλες 300 σελίδες). Λόγος τελικά υπάρχει, αλλά είναι αδύναμος, κι επιπλέον σπάει την ομοιομορφία του βιβλίου, το κάνει ένα τελείως άλλο πράγμα από αυτό που έβλεπες ως εκείνη τη στιγμή.
Αν θα διαβάσω άλλα βιβλία του Αναστασόπουλου; Ναι. Ξέρει να δουλέυει τη γλώσσα, κι όταν βρει το προσωπικό του στυλ, θεωρώ που θα δώσει πολύ όμορφα πράγματα. Θα πρότεινα τον Κλειδούχο σ' άλλους αναγνώστες; Αν ψάχνουν για αισθηματικό/κοινωνικό ανάγνωσμα, ναι. Αν περιμένουν κάποιο σούπερ φάντασι αφήγημα, όχι.
Κλείνω με ένα δεύτερο ευχαριστώ στον συγγραφέα για την προσφορά του.
Διαβάζεται πάρα πολύ εύκολα, παρά το μέγεθός του. Δυστυχώς έχει κάποια προβλήματα που εμένα με εμποδίζουν να το απολαύσω. Κάποια είναι επουσιώδη, ίσως, όπως το ότι όλοι οι χαρακτήρες μιλάνε με τον ίδιο τρόπο και μάλιστα όχι ταιριαστό με το μορφωτικό τους επίπεδο (εκτός από τους γέρους και τις γριές που παλεύουν να μιλήσουν με ντοπιολαλιά, αλλά ούτε κι εκεί είναι πετυχημένη η απεικόνιση), ή ότι οι διάλογοι είναι μεκροσκελείς και πολλές φορές ανούσιοι. Προς το τέλος (σελ. 450 και μετά) αρχίζουν κι οι επαναλήψεις, πράγματα που τα είχαμε δει ήδη τα ξανακούμε ως αφήγημα από το στόμα κάποιου ήρωα. Μετρώντας χοντρικά, θα έλεγα πως θα μπορούσε να είναι τουλέχισοτν 200 σελίδες μικρότερο, αν είχε γραφτεί με περισσότερη οικονομία.
Παραβλέπω νόρμες, που εμένα δε με ικανοποιούν, αλλά σε άλλους ίσως φανούν ανακουφιστικές, όπως οι βαθιοί κι απόλυτοι έρωτες, οι ήρωες με την αστείρευτη κατανόηση προς την LGTB+ κοινότητα εν έτη 18900-1910, ο τρόπος με τον οποίο ξανασυναντιούνται οι γονείς μετα χαμένα παιδιά τους. Ως κι αυτό το εύρημα των φωνών που ακούει ο ήρωας, που τελικά δεν το κάνει ο συγγραφέας τίποτε απολύτως, ακόμα κι αυτό μπορώ να το παραβλέψω.
Αλλά αυτό που δεν μπορώ να παραβλέψω είναι το ότι όλη αυτή η ιστορία δεν έχει κάποιο δέσιμο. Όντως ξεκινάει από ένα σημέιο και καταλήγει κάπου εκεί κοντά, αλλά στο μεταξύ έχει κάνει έναν τόσο μεγάλο κύκλο, που το τέλος δεν περιέχει την κορύφωση που θα 'πρεπε. Από τη μέση και μετά, χωρίς προφανή λόγο, το επίκεντρο παύει να είναι ο Γιώργης και αρχίζουμε να ακολουθούμε ένα-ένα σχεδόν όλα τα ξενιτεμένα του αδέρφια (σε σημείο που περίμενα να δω και των παιδιών του την ιστορία και τελικά δεν την είδα κι αναρωτήθηα πώς του ξέφυγε του συγγραφέα να γράψει άλλες 300 σελίδες). Λόγος τελικά υπάρχει, αλλά είναι αδύναμος, κι επιπλέον σπάει την ομοιομορφία του βιβλίου, το κάνει ένα τελείως άλλο πράγμα από αυτό που έβλεπες ως εκείνη τη στιγμή.
Αν θα διαβάσω άλλα βιβλία του Αναστασόπουλου; Ναι. Ξέρει να δουλέυει τη γλώσσα, κι όταν βρει το προσωπικό του στυλ, θεωρώ που θα δώσει πολύ όμορφα πράγματα. Θα πρότεινα τον Κλειδούχο σ' άλλους αναγνώστες; Αν ψάχνουν για αισθηματικό/κοινωνικό ανάγνωσμα, ναι. Αν περιμένουν κάποιο σούπερ φάντασι αφήγημα, όχι.
Κλείνω με ένα δεύτερο ευχαριστώ στον συγγραφέα για την προσφορά του.
July 1, 2015
Ξεκίνησα να διαβάζω την ιστορία το 1896, μαθαίνοντας αμέσως ποιος και τι είναι ο κλειδούχος, και την τέλειωσα το 1922, αφού έμαθα σχεδόν στην τελευταία σελίδα ποιος είναι ο γιός του φεγγαριού! Μέσα σ’ αυτά τα 26 χρόνια, ακολούθησα το παραμύθι (ή μήπως όχι), της οικογένειας που γέννησε ο Γιώργης και η Ασπασία. Ακολούθησα τις χαρές τους, τα καρδιοχτύπια τους, τους έρωτές τους, το κλάμα τους, τον πόνο τους, την αγωνία τους. Οι έρωτές τους αγνοί, ειλικρινείς, παρθένοι, θεϊκοί! Η αγάπη τους βαθιά και αιώνια, πέρα από το χρόνο! Το κάθε ζευγάρι που αναδύθηκε μέσα από την ιστορία, έγραψε το δικό του κεφάλαιο και ήρθαν όλα μαζί ξανά να ενωθούν, να απαντήσουν ερωτήματα, να λυτρώσουν.
Η γραφή του συγγραφέα είναι απλή και κατανοητή. Οι περιγραφές του καλοδουλεμένες, δημιουργούν όλες τις απαραίτητες εικόνες για να σκιαγραφήσουν χαρακτήρες και να βάλουν τον αναγνώστη μέσα στην εποχή, αλλά και στην ψυχολογία των ηρώων του. Τα πρόσωπα πολλά, που ίσως να μπέρδευαν λόγω της έκτασης του βιβλίου, αν ο συγγραφέας δε φρόντιζε, με τον δικό του τρόπο, να εντάξει μια περιληπτική περιγραφή της όλης ιστορίας, στα τελευταία κεφάλαια. Όσον αφορά τα πισωγυρίσματα του χρόνου, για να δώσει λεπτομέρειες της ζωής των ηρώων του, τα κεφαλαιοποιεί με τίτλο τη χρονολογία, βοηθώντας τον αναγνώστη να μη χαθεί. Όλη η γραφή αναδύει μια ιδιαίτερη λεπτότητα και ευαισθησία για την αγάπη, τον αγνό έρωτα, την ειλικρινή φιλία, την αφοσίωση της ελληνικής οικογένειας και το ήθος του Έλληνα χωρικού.
Είναι από τα βιβλία που ξεχώρισα μόνο από τον τίτλο και το εξώφυλλο. Μια «φωνή» μου έλεγε ότι δε θα το μετανιώσω και πραγματικά το απόλαυσα. Σ’ ευχαριστώ για το ταξίδι αυτό Χρήστο! Πολλά τα σημεία της ιστορίας που λάτρεψα, ξεχώρισα όμως ένα απόσπασμα κάπου στη μέση, εκεί που εγώ προσωπικά θεώρησα ότι υπήρξε η κορύφωση και το παραθέτω:
«Τι θα μπορούσα να σου πω Γιώργη; Ποια λέξη θα μπορούσαν να προφέρουν τα χείλη μου, ώστε να σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα; Ξέρω πώς νοιώθεις…» ψιθύρισε και για λίγη ώρα δεν είπε κανείς τους τίποτα. Ο Νικόλας γνώριζε πολύ καλά τις σκέψεις του Γιώργη, γιατί και ο ίδιος πέρασε την ίδια κατάσταση. Ήξερε πως μέσα του ο Γιώργης πάλευε, ίσως αυτή τη στιγμή σκεφτόταν να φύγει για να πάει να τη συναντήσει. Αγωνιζόταν για να παραμείνει στη ζωή. Τι να την έκανε όμως τη ζωή χωρίς εκείνη στο πλάι του; Στο ίδιο δίλημμα είχε πέσει κι εκείνος τότε. Τι να την έκανε τη ζωή, όταν θα ξάπλωνε στο κρεβάτι μόνος και δε θα ανέπνεε την ανάσα της; Για ποιο λόγο να ζούσε;
«Για τα παιδιά σου…» είπε ο Νικόλας ξαφνικά, σπάζοντας τη σιωπή και ο Γιώργης τον κοίταξε με απορία. «Για τα παιδιά σου αξίζει να ζήσεις και να παλέψεις»
Η γραφή του συγγραφέα είναι απλή και κατανοητή. Οι περιγραφές του καλοδουλεμένες, δημιουργούν όλες τις απαραίτητες εικόνες για να σκιαγραφήσουν χαρακτήρες και να βάλουν τον αναγνώστη μέσα στην εποχή, αλλά και στην ψυχολογία των ηρώων του. Τα πρόσωπα πολλά, που ίσως να μπέρδευαν λόγω της έκτασης του βιβλίου, αν ο συγγραφέας δε φρόντιζε, με τον δικό του τρόπο, να εντάξει μια περιληπτική περιγραφή της όλης ιστορίας, στα τελευταία κεφάλαια. Όσον αφορά τα πισωγυρίσματα του χρόνου, για να δώσει λεπτομέρειες της ζωής των ηρώων του, τα κεφαλαιοποιεί με τίτλο τη χρονολογία, βοηθώντας τον αναγνώστη να μη χαθεί. Όλη η γραφή αναδύει μια ιδιαίτερη λεπτότητα και ευαισθησία για την αγάπη, τον αγνό έρωτα, την ειλικρινή φιλία, την αφοσίωση της ελληνικής οικογένειας και το ήθος του Έλληνα χωρικού.
Είναι από τα βιβλία που ξεχώρισα μόνο από τον τίτλο και το εξώφυλλο. Μια «φωνή» μου έλεγε ότι δε θα το μετανιώσω και πραγματικά το απόλαυσα. Σ’ ευχαριστώ για το ταξίδι αυτό Χρήστο! Πολλά τα σημεία της ιστορίας που λάτρεψα, ξεχώρισα όμως ένα απόσπασμα κάπου στη μέση, εκεί που εγώ προσωπικά θεώρησα ότι υπήρξε η κορύφωση και το παραθέτω:
«Τι θα μπορούσα να σου πω Γιώργη; Ποια λέξη θα μπορούσαν να προφέρουν τα χείλη μου, ώστε να σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα; Ξέρω πώς νοιώθεις…» ψιθύρισε και για λίγη ώρα δεν είπε κανείς τους τίποτα. Ο Νικόλας γνώριζε πολύ καλά τις σκέψεις του Γιώργη, γιατί και ο ίδιος πέρασε την ίδια κατάσταση. Ήξερε πως μέσα του ο Γιώργης πάλευε, ίσως αυτή τη στιγμή σκεφτόταν να φύγει για να πάει να τη συναντήσει. Αγωνιζόταν για να παραμείνει στη ζωή. Τι να την έκανε όμως τη ζωή χωρίς εκείνη στο πλάι του; Στο ίδιο δίλημμα είχε πέσει κι εκείνος τότε. Τι να την έκανε τη ζωή, όταν θα ξάπλωνε στο κρεβάτι μόνος και δε θα ανέπνεε την ανάσα της; Για ποιο λόγο να ζούσε;
«Για τα παιδιά σου…» είπε ο Νικόλας ξαφνικά, σπάζοντας τη σιωπή και ο Γιώργης τον κοίταξε με απορία. «Για τα παιδιά σου αξίζει να ζήσεις και να παλέψεις»
August 17, 2015
Ενα υπεροχο τρυφερο βιβλιο ...αν και η ιστορια δεν ειναι ιδιατερα πρωτοτυπη παρολο αυτα η γραφη του συγγραφεα ειναι τοσο ομορφη και στρωτη που σε κερδιζει ...Ρουφηξα κυριολεκτικα τις σελιδες ,ενας υπεροχος Γιωργης που αγαπαει με ολο του το ειναι και παρολο που η ιστορια εξελισσεται στις αρχες του εικοστού αιωνα διακρινεις καινοτομα στοιχεια στον τροπο σκεψης του ηρωα σε θεματα ταμπου για την εποχη εκεινη ,οι υπολοιποι χαρακτηρες εξισου ομορφα σκιαγραφημενοι .Ελπιζω να υπαρχει στην σκεψη του συγγραφεα και η συνεχεια του ..
August 10, 2015
Παρόλο που στην αρχή που το έπιασα στα χέρια μου μου φάνηκαν πολλές οι σελίδες, άξιζαν μια προς μια.
Πολύ καλοδουλεμένη ιστορία που άνετα μπορούσε να συνεχιστεί και άλλο χωρίς πλατιασμούς, με δυνατούς χαρακτήρες
και αγάπη ολοκληρωτική. Όλοι οι ήρωες ένας προς έναν καλοδουλεμένοι με την βαρύτητα που άρμοζε στον καθένα τους.
Ο Γιώργης με την Ασπασία του και το ανοιχτό μυαλό τους για την εποχή τους και ο καταλυτικός ρόλος του Στάθη αγκαλιάζουν ωραία το βιβλίο!
Πολύ καλοδουλεμένη ιστορία που άνετα μπορούσε να συνεχιστεί και άλλο χωρίς πλατιασμούς, με δυνατούς χαρακτήρες
και αγάπη ολοκληρωτική. Όλοι οι ήρωες ένας προς έναν καλοδουλεμένοι με την βαρύτητα που άρμοζε στον καθένα τους.
Ο Γιώργης με την Ασπασία του και το ανοιχτό μυαλό τους για την εποχή τους και ο καταλυτικός ρόλος του Στάθη αγκαλιάζουν ωραία το βιβλίο!
July 13, 2015
Δεν κλαιω ποτε με βιβλια.Δηλαδη,μεχρι να διαβασω ΑΥΤΟ το βιβλιο δεν εκλεγα ποτε με βιβλια!!Ποση αγαπη μπορει να χωρεσει σε 600 σελιδες,ποσος ερωτας μπορει να χωρεσει σε τοσες σελιδες και να μην κουρασει τον αναγνωστη!!!δνε μπορω να περιγραψω με λεξεις τα συναισθηματα που μου αφησε!
Displaying 1 - 10 of 10 reviews