Ιστορίαι Πελοποννησιακός πόλεμος Βιβλίο Β

by Thucydides, Αθανάσιος Γιαγκόπουλος (Translator), Θ. Τσιόγκας (Translator)

510 pages, Paperback

Published January 1, 2006

About the author

Thucydides (c. 460 B.C. – c. 400 B.C.) (Greek Θουκυδίδης ) was an Athenian historian and general. His History of the Peloponnesian War recounts the fifth-century BC war between Sparta and Athens until the year 411 BC. Thucydides has been dubbed the father of "scientific history" by those who accept his claims to have applied strict standards of impartiality and evidence-gathering and analysis of cause and effect, without reference to intervention by the gods, as outlined in his introduction to his work.
He also has been called the father of the school of political realism, which views the political behavior of individuals and the subsequent outcomes of relations between states as ultimately mediated by, and constructed upon, fear and self-interest. His text is still studied at universities and military colleges worldwide. The Melian dialogue is regarded as a seminal text of international relations theory, while his version of Pericles' Funeral Oration is widely studied by political theorists, historians, and students of the classics.
More generally, Thucydides developed an understanding of human nature to explain behavior in such crises as plagues, massacres, and wars.

Reviews

[Anastasia Tuple · Rating 3 out of 5]

Πολύς ο πόλεμος στην αρχαιότητα τελικά... Ουσιαστικά, απ' ό,τι καταλαβαίνω, το να είναι μια πόλη-κράτος σε πόλεμο με κάποια άλλη πόλη-κράτος ήταν το σύνηθες!!

Επίσης, μου έκανε εντύπωση ο ρόλος των πολιτικών-στρατηγών και το πώς φέρονταν και χειραγωγούσαν τον λαό για να πάει ή να μην πάει σε πόλεμο μια δεδομένη περίοδο, ανάλογα με τα συμφέροντά τους [των πολιτικών των ίδιων] και τα οικονομικά συμφέροντα της δεδομένης πόλης-κράτους, επικαλούμενοι άλλοτε τους προγόνους, άλλοτε την τόλμη και την αρετή, άλλοτε την κακία κι επικινδυνότητα των "εχθρών" και το πώς οι άλλες πόλεις-κράτη περιμένουν έναν "ελευθερωτή" από τον ζυγό των κακών εχθρών... Πράγματα που γίνονται ακόμη και σήμερα δηλαδή! Εντυπωσιακό!

[Antonio Papadourakis · Rating 5 out of 5]

Η έναρξη του πολέμου! Το νικηφόρο σχέδιο του Περικλή, ο περίφημος Επιτάφιος που, με βάση τα πολύ κατατοπιστικά σχόλια, δεν είναι αυθεντικός, αφού αναφέρεται σε μεταγενέστερα γεγονότα και ουσιαστικά είναι ο μετά την ήττα λόγος - απολογία του Θουκυδίδη για να κάνει τους παλαιότερους Αθηναίους να θυμηθούν και τους νεότερους να μάθουν τη θαλασσοκρατορία της Αθήνας πριν την έναρξη του πολέμου και τη λογική της εμπλοκής στον πόλεμο παρά την κατάληξη του σε ήττα! Συνεχίζει με την καταδίκη και την αποκατάσταση του Περικλή, την παράδοση της Ποτείδαιας, την πολιορκία της Πλάταιας και καταλήγει στη ναυμαχία του κόλπου των Πατρών και της Ναυπάκτου, όπου σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Φορμίων με 20 πλοία νίκησε με τρόπο εντυπωσιακό τα 48 και 87 αντίστοιχα του πελοποννησιακού στόλου το 429 π.Χ.!
"Αγαπούμε το ωραίο αλλά χωρίς υπερβολές, αγαπούμε τη σοφία, αλλά χωρίς να καταντούμε μαλθακοί. (Φιλοκαλούμε τε γαρ μετ' ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας). Τον πλούτο τον χρησιμοποιούμε περισσότερο ως κίνητρο για δράση παρά ως αφορμή για κομπορρημοσύνη... τον άνθρωπο που δεν μετέχει στα κοινά τον θεωρούμε όχι φιλήσυχο αλλά άχρηστο.... ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ!"
"Θεωρώντας πως ελευθερία σημαίνει ευτυχία και θάρρος σημαίνει ελευθερία, μη δειλιάζετε μπροστά στους κινδύνους του πολέμου.... Λύπη δεν προκαλείται από στέρηση αγαθών που δεν δοκίμασε κανείς, αλλά από αγαθά που έχει συνηθίσει και τα χάνει... Γιατί μόνο η αγάπη για τις τιμές δε γερνάει ποτέ και, όταν φθάσει ο άνθρωπος στα άχαρα τα γηρατειά, δεν είναι το κέρδος εκείνο που τέρπει περισσότερο, καταπώς λένε μερικοί, αλλά οι τιμές.... Όπου έχουν οριστεί τα μεγαλύτερα έπαθλα, εκεί ζουν και οι άριστοι πολίτες."
"Προσωπική μου άποψη είναι ότι μια πολιτεία Ωφελεί περισσότερο τους πολίτες της, όταν ως σύνολο ορθοποδεί παρά όταν οι πολίτες της ευημερούν ο καθένας χωριστά αλλά η πολιτεία ως σύνολο αποτυγχάνει. Γιατί, αν η πατρίδα καταστραφεί, χάνεται ταυτόχρονα μαζί της και ο πολίτης, όσο και αν ως άτομο είναι πετυχημένος, ενώ σε μια πατρίδα που ευημερεί, σ' αυτήν και ένας αποτυχημένος πολίτης έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να διασωθεί."