Jump to ratings and reviews
Rate this book

Παραμύθια για να σπάτε κέφι

Rate this book
Ποιος είπε πως κάθε ιστορία πρέπει να έχει ένα μόνο τέλος; Στον Τζάνι Ροντάρι δεν άρεσαν ποτέ οι κανόνες που επιβάλλονται χωρίς να αιτιολογούνται. Και ο κανόνας πως κάθε ιστορία πρέπει να έχει ένα μόνο τέλος του φαινόταν πως έπρεπε να αμφισβητηθεί, για να αποδειχτεί αν είναι σωστός ή όχι.
Να λοιπόν το αποτέλεσμα: Παραμύθια για να σπάτε κέφι, ένα βιβλίο με είκοσι πρωτότυπες ιστορίες. Ο συγγραφέας προτείνει τρεις διαφορετικούς επιλόγους για κάθε ιστορία και προτρέπει τα παιδιά να επιλέξουν αυτόν που προτιμούν και να αιτιολογήσουν το "γιατί", ή ακόμη και να γράψουν ένα δικό τους τέλος!
Τα "Παραμύθια για να σπάτε κέφι" διασκεδάζουν, εδώ και πάνω από σαράντα χρόνια, μικρούς και μεγάλους, και, ταυτόχρονα, τους κάνουν να προβληματιστούν, να συζητήσουν, να δημιουργήσουν, να παίξουν.

Η Άννα Λάουρα Καντόνε με την ευρηματική εικονογράφησή της ενισχύει την εκπαιδευτική αξία κάθε ιστορίας.

200 pages, Paperback

First published January 1, 1971

23 people are currently reading
203 people want to read

About the author

Gianni Rodari

546 books366 followers
Italian journalist and writer, particularly famous for his children books, which have been translated in many different languages but are not well known in the English speaking world. In 1970 he was awarded the Hans Christian Andersen Medal for children's literature.

http://en.wikipedia.org/wiki/Gianni_R...

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
177 (33%)
4 stars
190 (35%)
3 stars
115 (21%)
2 stars
38 (7%)
1 star
16 (2%)
Displaying 1 - 30 of 56 reviews
Profile Image for سیده فاطمه مطهری.
381 reviews131 followers
June 2, 2018
مجموعه ای از هفت داستان که هرکدام با سه پایان متفاوت تمام میشوند
برای کلاس های نگارش خوب است که برای بچه ها بخوانیم تا با پایان های مختلف یک قصه آشنا شوند و بعد بخواهیم خودشان برایش پایان بنویسند، تا هم قدرت تخیلشان تقویت شود، هم قدرت نویسندگی خودشان را بسنجند و چون پایان بعضی داستانها واقعا لوس است! ممکن است حس اعتماد به نفس بچه ها هم تقویت شود که تخیلشان از نویسنده بهتر و جذاب تر بوده
Profile Image for Alaleh Arjmandi.
Author 2 books35 followers
May 10, 2021
این کتاب مجموعه داستانیه که برای هر داستان، سه‌تا پایان در نظر گرفته و انتخاب پایان رو به‌عهده خواننده گذاشته. پایان موردعلاقه نویسنده رو هم آخر کتاب آورده. اینش خیلی جالب بود، تصویرسازی‌هاش هم واقعا خوشگل بود.
Profile Image for Μιχάλης Παπαχατζάκης.
371 reviews20 followers
March 23, 2025
Καταπληκτικό και πρωτότυπο! Κάθε παραμύθι συνοδεύεται από τρία διαφορετικά τέλη για να διαλέξει ο αναγνώστης/ακροατής. Στις τελευταίες σελίδες υπάρχει και η επιλογή που κάνει ο ίδιος ο συγγραφέας και ο συνδυασμός των δύο απόψεων (προσωπική και του Ροντάρι) μπορεί να ευνοήσει τον προβληματισμό. Οι ιστορίες είναι πολύ ευφάνταστες, με ζώα άλλες, με ρομπότ, με μαγικές δυνάμεις με ο,τι θέλετε και κάποιες (όπως η τελευταία, ο «Ταξιδευτής γάτος») πραγματικά παρά πολύ αστείες. Ο Ροντάρι ήταν μέγας παραμυθάς!
Profile Image for Maricruz.
528 reviews68 followers
November 15, 2020
Los cuentos de este libro siguen una fórmula muy concreta: la narración avanza hasta cierto punto y a partir de ahí Rodari propone tres finales distintos para elegir. Y si no te gusta ninguno de ellos, libre eres de inventarte el tuyo propio. Lo suyo es leerlos como ha hecho mi hijo, uno por día, pero como yo soy una ansias me los he tragado uno tras otro y lo de los tres finales se me ha hecho algo repetitivo. Normal: no fueron escritos inicialmente para la imprenta sino para la radio, como un programita con una periodicidad concreta. Se nota que la primera profesión de Gianni Rodari fue la de maestro, porque son cuentos muy didácticos, muy para proponer un debate en el aula (o en casa) sobre por qué un final es preferible a otro, y por qué tal o cual personaje debiera hacer así o asá, y la sociedad esto y el dinero lo otro. Quizás son demasiado didácticos, y algunos dirían que al bueno de Rodari se le ve el plumero ideológico. Definitivamente, me gusta más Rodari cuando trae menos moraleja.

(Va a parecer que estoy obsesionada con esto, y probablemente lo esté: Eh, Loqueleo, poned en cubierta, en la página de créditos, donde sea, que las ilustraciones interiores son de Gianni Peg, que cuando erais Alfaguara Infantil sí que lo hicisteis.)
Profile Image for Sensei_cor.
325 reviews109 followers
June 24, 2020
Buah, que recuerdos. Tengo este libro de cuentos desde que tenía 8 o 9 años y de pequeño lo he leído como mínimo 10 veces!

Son cuentos para niños sin más misterio, lo que tiene de diferente es que cada uno de los cuentos tiene 3 finales para que te quedes con el que más te guste. Hay algunos mejores y otros peores pero dentro del género "cuentos infantiles" hay varios que son interesantes y se salen un poco de los cuentos clásicos. Otros sin embargo no hay por donde cogerlos, todo sea dicho.

También me he dado cuenta de que hay escenas que a día de hoy no pasarían los filtros de muchas personas incluso aunque el autor en su opinión diga que no le gusta. Lo que más me llamó la atención ya incluso de pequeño es que en un cuento aparece un indio (no de la India, sino del oeste) y en uno de los finales le pintan la cara de blanco para no incomodar a otro personaje. Aunque el autor diga que ese final no le gusta precisamente por ese motivo, podría llegar a ser polémico de estar escrito en la actualidad.

En fin, como libro de cuentos que es se llevaría un 3/5 porque no es un género que me atraiga, pero como de niño sí que lo disfruté un montón le subo 4/5.

Profile Image for Tim Orfanos.
353 reviews41 followers
December 7, 2018
Ένα από τα τελευταία βιβλία του Ροντάρι (1980), το οποίο εντυπωσιάζει με τα πρωτότυπα κσι ξεκαρδιστικά παραμύθια του. Υπάρχει και μια καινοτομία στη δομή του: το τέλος του κάθε παραμυθιού έχει 3 εναλλακτικές εκδοχές για να προσφέρει 'τροφή για τη σκέψη' σε μικρούς και μεγάλους.

Βαθμολογία: 4,3/5 ή 8,6/10.
Profile Image for Yiota Misiou.
365 reviews54 followers
December 7, 2016
Ένα βιβλιαράκι με είκοσι παραμύθια- ιστοριούλες που όμως το τέλος τους δεν είναι μοναδικό. Σε κάθε ιστορία ο συγγραφέας έχει εμπνευστεί τρεις διαφορετικές εκδοχές για το πως αυτή θα τελειώσει. Το παιδάκι καλείται να επιλέξει αυτή που κατά τη γνώμη του είναι η πιο ταιριαστή και ίσως η καταλληλότερη.
Όμορφη και πρωτότυπη εικονογράφηση που αναδεικνύει το νόημα του κάθε παραμυθιού.


ΤΡΙΤΟ ΤΕΛΟΣ

Για την ώρα δεν υπάρχει τρίτο τέλος.
Θα μπορούσε, όμως, να ήταν το εξής: μια νύχτα, σε ολόκληρη τη Γη, δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που κλαίει. Ούτε ένα παιδί. Το ίδιο και την επόμενη... το ίδιο κάθε νύχτα. Κανείς δεν κλαίει πια. Κανείς δεν είναι δυστυχισμένος.
Ίσως μια μέρα αυτό να γίνει πραγματικότητα. Ο ηλικιωμένος άντρας είναι πολύ ηλικιωμένος για να ζήσει μέχρι αυτή τη μέρα. Εξακολουθεί, όμως, να σηκώνεται, γιατί πρέπει να κάνει ό,τι οφείλει να κάνει. Πάντα. Χωρίς να χάνει την ελπίδα του.
Profile Image for Patricia Fernández.
7 reviews1 follower
May 13, 2015
este libro no me ha gustado demasiado ya que son 21 minicuentos y cada uno tiene tres finales, para leer le es un poco lioso. El cuento que mas me ha gustado ha sido el de la casa en el desierto, ha sido de los pocos que me han parecido entretenidos.
Profile Image for Brynhild Svanhvit.
168 reviews1 follower
March 12, 2022
Hay un hombre que emplea su dinero en hacerse una casa. Pero literalmente: hace su casa de dinero, con monedas como baldosas, lingotes como ladrillos, y billetes pegados como papel de pared.

Hay un chico de madera que dice mentiras y se llama Pinocho. Pero no es el Pinocho del cuento; es otro. Que sí, que es otro.

Hay fantasmas que salen a medianoche de sus tenebrosos castillos para asustar a la gente. Pero ya todo el mundo está acostumbrado y nadie les tiene miedo.

Hay un músico mágico que hace que todos lo sigan cuando sopla su flauta. Pero no todos los ratones ni todos los niños, sino todos los coches.

Y hay tres finales diferentes para cada una de estas historias, para que escojas la que más te guste. Pero si no te gusta ninguna, invéntatela tú mismo, que no te lo van a dar todo hecho.

Originalmente, Rodari escribió estos cuentecillos para un programa de radio infantil, llamado Tante storie per giocare, que se emitió entre 1969 y 1970, y del que cogería el nombre. A lo largo del año siguiente las fue publicando en el Corriere dei piccoli, una revista de historietas para niños, y finalmente las compiló en un libro. Clásico de la literatura infantil desde entonces, recuerdo haber leído algunos de estos cuentos en mi infancia, y ya como profesora he trabajado en clase muchos de ellos. Son cuentos breves, fantásticos y absurdos, y siempre con elementos inesperados que sorprenden a los lectores; el permitirles escoger el final que más les guste, o escribir o dibujar uno nuevo ellos mismos también los convierte en cómplices. Al final, Rodari añade un apéndice en que comenta cuál es su final favorito de cada cuento.

Aunque la mayoría son muy originales y humorísticos, hay también alguno triste, como el del hombre que no puede dormir porque cada vez que va acostarse oye llorar a alguien que sufre, y no deja de oírlo hasta que lo encuentra y lo ayuda; y otros... menos inspirados, como el del pastor que encuentra un anillo que lo hace invisible... y se obsesiona con perderlo. Mis favoritos son varios: el del día en que llueven sombreros, el del científico malvado que roba la luna, o el del taxista que recoge a un extraterrestre que le hace llevarlo a otro planeta... y encima se equivoca de dirección.

Algo que no me ha gustado es que, en los últimos cuentos, los finales son poco elaborados, como si el autor hubiera perdido las ganas de desarrollarlos. En la mayoría de cuentos, cada final propuesto ocupa una media página, con explicaciones, narrativa y algún diálogo, mientras que en los últimas, apenas son un resumen de dos líneas: dice "pero entonces resultó que..." o "y al final sucedió que..." y ya está. Proviniendo de un programa radiofónico, he pensado que a lo mejor le redujeron el tiempo en los últimos programas, y solo podía contar el cuento e insinuar los finales; pero si hubiera sido así, podría haberlos desarrollado cuando los publicó en una revista o como libro. Los finales alternativos son lo mejor del libro, y encontrarse con esa decepción en los últimos cuentos da un poco de pena.
6 reviews1 follower
May 14, 2015
Considero que es una gran idea la que ha tenido este autor de dejar el desenlace de cada uno de estos cuentos a tres finales diferentes, la parte negativa que veo de que haya tres finales es que algunos no tienen mucho sentido o son muy simples. Es un libro en el que la lectura transcurre rápido, lo único es que creo que la mayor parte de los cuentos son muy infantiles y algunos de ellos no tienen mucho sentido, pero lo bueno de esto es que así el autor demuestra su capacidad para jugar con la imaginación y la verdad es que siento cierta curiosidad por la forma de la que se le ocurrió inventarse cuentos con una estructura básica pero que a su misma vez esté tan bien logrado. Uno de los puntos negativos que encuentro en este libro son los cuentos y los finales. Hay veinte cuentos, cada uno con personajes diferentes y su desenlace queda abierto a tres finales, por lo tanto es imposible enterarse correctamente de todo. Invitaría sobre todo a leer este libro a personas a las que la guste la imaginación y la etapa infantil.
4 reviews
May 15, 2015
¿Hablamos claro? -Un coñazo. Creo que ya tengo una cierta edad, perdón por esa palabra tan vulgar... pero eran cuentos imposibles, cosas que nunca en tu vida te pasarán, es un cuento Marco, es un libro que costaba leer, había cuentos que eran divertidos,pero....Era un libro corto que se te hacía una biblia,he que no quiero decir que era un TOSTÓN, porque e de admitir que había cuentos en los que te lo pasabas pipa, otros que ni chicha ni limo na, por ejemplo el cuento del señor que se hace una casa en el desierto, con monedas, solo,triste, ese el cuento más aburrido, oye que para gustos los colores que a habido cuentos en los que me e reído,si eres aventurero este cuento no es el tuyo si eres una persona que piensa que todo es posible échate una releída a este cuento anda.


Marco de la fuente
7 reviews1 follower
May 15, 2015
Sinceramente este libro no me ha gustado demasiado. Me parece original la iniciativa de jugar con los cuentos y proponer tres finales diferentes al lector para que elija el que más sea de su agrado pero al mismo tiempo no me ha terminado de gustar la idea de que haya 20 relatos sin ningún tipo de relación entre ellos. Desde mi punto de vista, te engancha o te atrae mucho más un libro que se mantiene siempre en la línea y que no se sale de la estructura de la historia, a un libro en el que existen una gran variedad de cuentos breves con menor calidad y más clásicos. Esta situación es similar a la de la hora de recibir regalos, suele gustar más un solo regalo que sea bonito, trabajado y original a muchos regalos sin ningún tipo de utilidad, clásicos y sin esfuerzo. Podría decir que es el libro que menos me ha gustado de todos los que hemos leído hasta ahora.
Profile Image for Nairim.
14 reviews1 follower
October 29, 2016
Probablemente el libro que más he releído en mi vida, la última vez fue hace años y aún tengo claros recuerdos de estos hermosos cuentos.

Historias, fábulas, repletas de realismo mágico. Escrito para niños, pero disfrutable a todas las edades.
Fantasmas, hombres de madera, perros que hablan, lluvias de sombreros son algunos de los bellos argumentos que encontrarás en sus páginas.

Su mayor virtud y a lo que responde el título, es la opción de elegir entre sus tres finales. Asimismo, el autor presenta la opción que él habría elegido.

Toda una joya de la literatura infantil y de mi biblioteca.
4 reviews
May 14, 2015
Este libro de lectura no me ha gustado mucho, ya que son 20 cuentos y cada uno tiene tres finales, lo que me ha parecido un poco lioso a a la hora de leer el libro. Pero tampoco me ha parecido aburrido. Ha habido libros que me han gustado mucho, por ejemplo, "Taxi para las estrellas" o "Mago Giró", pero también ha habido algunos que no me han gustado mucho, por ejemplo,"Voces nocturnas" o "Alarma en el nacimiento". Algo que también me ha gustado es que ha sido corto y no he tenido que leer mucho cada día, lo que me ha hecho disfrutar mas de la lectura. Le doy 4 estrellas.
8 reviews
May 15, 2015
Este libro no me ha gustado porque al tener veintidós cuentos y cada cuento tres finales muy diferentes me he hecho un lió. Aun así, si tuviera que escoger un cuento entre los veintidós me quedaría con el de cien liras en el bolsillo porque me ha parecido divertido.



Profile Image for Manuel Frances.
9 reviews1 follower
May 16, 2015
De este libro pienso que es muy divertido,ya que cada vez que les un cuento te aparecen tres finales distintos,entonces yo leo todos y cada uno es muy diferente y en otro cuentos del libro solo leo un final y despues me que do con las ganas de saber que habria pasado en otro final.
Profile Image for Gláucia Renata.
1,305 reviews41 followers
December 23, 2019
Não conhecia esse autor que parece ser muito renomado na Itália por seus livros infantis.(faleceu em 1980).
Esse livro reúne várias pequenas histórias, algumas conhecidas como a de Pinóquio e sugere 3 finais diferentes. Ao final do livro ele nos revela qual seu final preferido justificando sua escolha. Extremamente criativo.



Histórico de leitura
03/11/2019

"Era uma vez um soldado que voltava da guerra. Era pobre, possuía apenas o seu tambor, mas mesmo assim estava contente porque voltava para casa depois de tantos anos."
Profile Image for Guilherme Semionato.
Author 13 books78 followers
November 2, 2018
Eu gosto do Rodari (GRAMÁTICA DA FANTASIA é um dos melhores livros do mundo), mas sua obra de ficção não me anima tanto. O sujeito não consegue se alijar de um tom moralizante fininho mas desconcertante. Os vinte contos deste livro têm três finais. Praticamente em todos há um final xarope. Pouquíssimas histórias são de fato grandiosas.
Profile Image for Anna Baboura.
694 reviews17 followers
November 1, 2025
Αν και αγαπώ το χιούμορ και τον τρόπο γραφής του Ροντάρι, τώρα ένιωσα πως έχασα τον χρόνο μου.
4 reviews1 follower
May 13, 2015
Este libro no es un mal libro lo que si puede que sea es un poco lioso por que entre tanto cuentoy sus tres finales uno se marea, pero no está mal puede ser un poco pesado a veces pero no se , yo no puedo decir que el libro sea un completo tostón por que se que estaría mintiendo pero tampoco que sea la cosa más divertida del mundo por que tampoco lo es pero no está mal. Es muy interesante lo que puedes hacer con el cuento y con los tres finales que el autor te da y según tu punto de vista uno pone lo que le parce mejor el final que más te te guste de los ventipico cuentos que hay en el libro uno elige el final más racional a su parecer y eso te puede divertir un poco por que igual un final es bueno pero luego el otro es también igual de bueno y no te decides o por el contrario lo tines claro, pero ese aspecto del libro es el que te hace jugar con los cuentos, el autor te invita a unite a su (juego) y al final te dice lo que a el final que a el le ha gustado o que le parce más idóneo.
Profile Image for Diego Ruffener.
38 reviews
January 25, 2022
Se lo estoy leyendo a mis hijas de 3 y 5 años de a uno por noche... cómo eran para radioteatro, se prestan mucho a hacerles las voces (lo q mas les gusta a los peques) y puedes también hacer pequeñas modificaciones en las palabras para adaptarlos a tu país o el lenguaje q uses más comúnmente.
A la más pequeña le sirve más que nada para calmarse y disponerse mejor a dormir, pero a la mayor le encantan los cuentos y me dice enseguida cuál final le gusta más y por qué! Hasta ahora vamos por el tercer cuento, y siempre tuvo un final que fuera el claro favorito en cada cuento... por ahora no necesitó inventar ningun final alternativo, pero me parece magnifico cómo se prestan los cuentos para eso y es una idea excelente para desarrollar la imaginación de los peques, además que el "world-building" y las ilustraciones de cada cuento es excelente y te permite imaginar cómo sería perfectamente... Un hallazgo!
Profile Image for Martina.
Author 1 book1 follower
April 30, 2018
Autor týchto rozprávok Gianni Rodari dostal za svoju tvorbu pre deti Cenu Hansa Christiana Andersena, a niet sa čo čudovať.
Rozprávky sú hravé, tvorivé. Objavuje sa v nich mnoho postáv, ktoré sú známe z iných príbehov (napr. Pinocchio, Píšťalkár - Potkaniar a ďalšie), alebo motívov (ťahanie repky), ktoré však v novom kontexte nadobúdajú celkom inú podobu a význam (špekulant Pinocchio si začne ukrajovať z nosa a založí si firmu s nábytkom).
Rodari tak posúva klasické príbehy do celkom nových nečakaných rovín.
V určitom bode sa rozprávka končí a k dispozícii sú tri rôzne závery, a tiež vyjadrenie autora, ktorý záver by si sám vybral.
Príbehy sa neraz vyvíjajú nečakaným smerom a kniha tak otvára možnosti dieťaťa pre rozvíjanie predstavivosti a fantázie, či predpoklad pre vytvorenie vlastných kreatívnych záverov jednotlivých príbehov.
Profile Image for Evitacastanedo.
11 reviews2 followers
May 15, 2015
(...pensando que palabras utilizar que no sean mal sonantes...)
NO ME HA GUSTADO NADA ESTE LIBRO. Creo que le pongo una estrella por compasión. Adjetivos que lo describen: ABURRIDO, RARO, PESADO, SOLO APTO PARA NIÑOS MENORES DE 4 AÑOS, y así podría escribir un libro, eso en líneas generales.
No me gusta que las historias solo duren unas pocas páginas, me gustan mas los libros con una trama continuada. Muchos libros no son patéticos, son lo siguientes. Y los finales... hay los finales, no me parece nada atractivo que haya tres y tu elijas uno, además para lengua me he tenido que leer los tres... vamos, que en vez de tener que llamarse cuentos para jugar se tendrían que llamar cuentos para aburrirse.l
2 reviews
Currently reading
May 16, 2015
Este libro, sinceramente, no me ha gustado. No me ha gustado por la simple razón de que era muy infantil(para mi). También era lioso,raro y había demasiados cuentos que no eran interesantes, como por ejemplo el de las monedas falsas o el de los señores que salian de la televisión. Por otra parte, el tema de los tres finales, tampoco me gusta me he hecho un lió ya que no sabia como interpretarlo, si para elegir cual te gusta mas o si tu fueses el autor cual escribirías. La razón por la que me parece infantil es que yo me lo he tomado como para jugar a los escritores o algo así.
Yo en general no lo recomiendo, igual es que no es el tipo de genero que a mi me gusta.
Profile Image for Carmen.
5 reviews1 follower
May 13, 2015
No me ha gustado nada este libro, cuando nos dijo el profesor de lengua de que trataba las historias me pareció divertido, pero, en cuando lo empecé ha leer, me pareció un tostón. Es de los peores libros que nos han mandado leer. No sé que quería hacer el autor al escribir este libro, creo que quiso intentar hacer algo divertido, pero, lo que ha conseguido es cargarse todos los cuentos. No me ha agradado el libro ya que, al tener tres finales distintos te hacías un lío con los finales y las historias no es que fueran las más interesantes ni mejores del mundo. Yo bajo mi criterio, no me ha gustado nada y no recomiendo a nadie que lea este libro.
8 reviews2 followers
May 14, 2015
Este libro la verdad, no me ha gustado mucho ya que eran demasiados cuentos, algunos un poco aburridos y con demasiados finales que te lían mucho. Este autor quiere que juguemos con los finales de cada uno de los cuentos pero yo no se muy bien como quiere que juguemos porque no se entendían algunos finales. Yo le doy solo dos estrellas ya que no me a gustado este libro tanto como los anteriores que leímos. Ha sido muy aburrido.
Profile Image for Lucía.
4 reviews1 follower
May 13, 2015
Este libro, he de decir que me ha parecido aburrido, aunque bastante fácil de leer, porque me lo he leído en dos días, me ha parecido un poco lioso, porque son 21 cuentos y cada uno con tres finales, he estado muy preocupada por el examen, por que no sabia como lo iba a hacer, y ademas pienso que no me voy a acordar de los cuentos, el que mas me ha gustado ha sido el de la casa en el desierto.
Profile Image for Jeronimo.
2 reviews1 follower
May 16, 2015
Este cuento me ha parecido un poco pesado y aburrido, aunque e de reconocer que había algunas historias que molaban. A veces me entretenía y otras veces me aburría. En general lo que son los cuentos del libro me han parecido buenos, aunque no acabo de entender porque ponen tres finales diferentes, no les basta con poner un final y cerrar la historia.
Profile Image for Raphaela Folia.
347 reviews5 followers
August 14, 2021
Πραγαμτικά αξίζει να το αγοράσει κάποιος
Profile Image for JimDavisFan.
54 reviews5 followers
January 7, 2025
Es muy probable que para los chicos de hoy en día estos cuentos resulten bastante ingenuos, risibles incluso con sus moralejas un tanto obvias. (Y mejor ni hablar de la bola de zoquetes dedicados a ser partícipes de las llamadas "guerras culturales" en línea, que de seguro acusarían a Gianni Rodari de "querer inculcar propaganda socialista en los niños" o tonterías similares, considerando el avanzando estado de putrefacción de sus mezquinos cerebros)

Pero aunque la prosa sea un tanto edulcorada, muchas de las enseñanzas que dejan estas historias siguen teniendo mucha validez, y yo destaco en particular el relato «Voces nocturnas», el cual parece más para adultos que para niños, al cual pertenece el siguiente párrafo sombrío:

«Pero siempre hay una voz que llora. Siempre hay alguien que llora, en Europa, o en África, en Asia o en América. Siempre hay una voz que llega por la noche a la casa del viejo señor, junto a su almohada, y no le deja dormir. Siempre así, noche tras noche. Siempre siguiendo a una voz lejana. Puede venir del otro lado del mundo, pero él la oye. La oye y no consigue dormir... »

A diferencia de los otros relatos, en esta historia no hay solución fácil, ni tampoco un final feliz a la vista. Incluso la más optimista de las tres conclusiones posibles se presenta como una ambigua posibilidad de algún futuro distante que su protagonista muy posiblemente no vida para ver.

Pero tal como dice el propio autor al final del libro, « no todos los cuentos pueden terminar con una fiesta». Y en esto hay una gran verdad, que muchos libros, películas y series para niños modernas parecen olvidar: No siempre todo en la vida es alegría y colores brillantes; la tristeza y el dolor son también partes necesarias, acaso inevitables de la existencia, pero no por ello debemos encerrarnos en nuestro propio sufrimiento, sino más bien formar lazos solidarios con las demás personas, con el mundo en que vivimos, que es uno solo para todos, nuestra casa común.

PRIMER FINAL

En medio de tantos contenidos banales, idiotizantes, y francamente dañinos que se difunden a través de las redes sociales, quizá haga falta permitirse un poco de "ingenuidad desfasada" de vez en cuando, reconociendo que esos cuentos cursis que te obligaban a leer en el colegio contenían lecciones muy valiosas...Lecciones muy valiosas, que tal vez deberíamos tomar más en cuenta en nuestra vida cotidiana, en vez de simplemente seguir cualquier moda estúpida como meros zombis.

SEGUNDO FINAL
...La Humanidad no cambia, los billonarios siguen destruyéndolo todo ante la impasibilidad colectiva de la población (Facilitada por medios embrutecedores), la IA sigue robando masivamente la obra de artistas (y también la información privada de las personas), se propaga de forma imparable la desinformación y la ignorancia, la contaminación vuelve a la tierra un lugar inhabitable, la sociedad se colapsa y todo se va al infierno.

TERCER FINAL
Aún no existe.

Pero es posible crearlo, por medio de pequeños actos.

Si es que pueden darse un momento siquiera, señores padres de familia, ¿Por qué no se sientan un rato con sus párvulos, y les leen algún cuentito? (no tiene que ser necesariamente alguno de este libro, alguno que quizá hayan leído de niños y les haya gustado...¡Alguno debe haber, digo yo!)
Es cierto que en esta era moderna no parece haber tiempo para nada (ni para nadie, tristemente), pero si acaso les sobra algún segundito, siempre es mejor pasar un rato en familia, incentivar la solidaridad, la imaginación y la empatía en vez de simplemente ponerles a los chiquitines videos de Cocomelon o Skibidi Toilet en la tableta y pensar que con eso ya cumpliste como padre.

Posdata: Yo también pienso que sería bonito que algún día se pudiera hablar con los animales, señor Rodari.
Displaying 1 - 30 of 56 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.