Και για να το ομολογήσω απερίφραστα, είμαι παραδομένη άνευ όρων στην γοητεία που ασκούν επάνω μου αυτές οι βέργες· σαν να με άγγιξε η κάθε μια ξεχωριστά και να με γήτεψε για πάντα. Το ίδιο θα έλεγα ακόμη κι αν ο εμπνευστής τους, ο δημιουργός τους, δεν μου ήταν ούτε έβδομος ξάδελφος, δεν γνώριζα καν το όνομα του, ή ήταν κάποιος που είχε προ πολλού εκλείψει απ' τον γνωστό μας κόσμο, είτε ως φυσική οντότητα είτε -μαζί με την μαγική του βέργα- ως σπάνιο είδος. Αλλά ακόμη καλύτερα που είναι αδερφός μου. (Ζ. Ζ.)
Η Ζυράννα Ζατέλη γεννήθηκε το 1951 στον Σοχό Θεσσαλονίκης. Σπούδασε θέατρο και εργάστηκε ως ηθοποιός, καθώς και στο ραδιόφωνο, μα τα εγκατέλειψε αρκετά γρήγορα -η πραγματική της κλίση ήταν και είναι το γράψιμο και ασχολείται πλέον αποκλειστικά μ' αυτό.
Η Ζατέλη γράφει τόσο όμορφα για τον αδερφό της. Η αγάπη ξεχειλίζει τόσο για εκείνον όσο και για τα καθηλωτικά δημιουργήματά του. Το δεύτερο κείμενο δεν μου προσέφερε πολλά, θα μου άρεσε να έμενε οικογενειακή υπόθεση το βιβλίο, αλλά καταλαβαίνω την ανάγκη ύπαρξης του σε ένας εικαστικό κατάλογο σαν αυτόν.