Geen vaarwel vandaag

by Daan Heerma van Voss

Oskar's plotselinge overlijden zet de levens van zijn drie kinderen en zijn ex-vrouw op z'n kop. Ze moeten afscheid nemen van hun vader, maar gaandeweg komen ze erachter dat ze misschien wel voor het eerst met hem kennismaken.

Oskar van Bohemen, erfgenaam van een verdwenen fortuin en vader van drie kinderen, sterft onverwacht en zonder dat hij van iemand afscheid heeft kunnen nemen. In het leven van zijn ex vrouw en hun drie kinderen was hij vrijwel afwezig geraakt, maar na zijn dood wordt hij alomtegenwoordig. Nu de kans op een verzoening of confrontatie verkeken is moeten de nabestaanden het doen met hun herinneringen, de spullen die hij heeft achtergelaten en de vele geheimen die naar de oppervlakte komen. De kinderen moeten afscheid nemen van hun vader, maar gaandeweg komen ze erachter dat ze misschien wel voor het eerst met hem kennismaken. Zijn dood heeft bij ieder van hen iets in gang gezet, iets onontkoombaars, iets wat hun levens voorgoed zal veranderen.
Geen vaarwel vandaag is een grootse familieroman over afzwaaien en verwelkomen, over een gezin dat aan de vooravond staat van ingrijpende beslissingen die veel te lang uit de weg zijn gegaan.

Genres: Fiction, Roman, Novels

Paperback

Published March 6, 2025

About the author

Daniel Jan (Daan) Heerma van Voss is een Nederlandse schrijver. Hij is de zoon van het schrijvende echtpaar Arend Jan Heerma van Voss en Christien Brinkgreve en de broer van schrijver Thomas Heerma van Voss.

Daniel Jan (Daan) Heerma van Voss is a Dutch writer. He is the son of two writers, Arend Jan Heerma van Voss and Christien Brinkgreve and a brother to the author Thomas Heerma van Voss.

Reviews

[Marijn Sikken]

Sinds Six Feet Under niet meer zo aan een familie gehecht ❤️

[Marlies · Rating 3 out of 5]

(3,5) Haat-liefde verhouding met dit boek. Vond het goed geschreven, maar weet niet of een familiegeschiedenis van rijke witte mensen precies is waar ik over wil lezen. De personages ook wat afgezaagd - een vreemdgaande man met achterblijvende vrouw, de strenge dochter, losgeslagen zoon en de vertroetelde jongste. Tja. Het irriteerde me soms, al vond ik het anekdotische wel goed werken. Zat er halverwege wel echt in dus in één ruk uitgelezen.

[Myrthe · Rating 2 out of 5]

Als 'ie nou z'n klassieken had begrepen was het tenminste nog leuk om te lezen.

[Marianne Mulderij · Rating 2 out of 5]

Naar aanleiding van een interview met de schrijver was ik nieuwsgierig naar dit boek, maar ik vond het interview goed, het boek tegenvallen. Gekunstelde zinnen, grote thema’s worden aangeraakt, maar nergens echt uitgewerkt. Veel klassieken worden genoemd, maar dat is meer ‘namedropping’ dan dat het ten goede komt aan t verhaal. T was t voor mij net niet. Matig vond ik het.

[Anneroos · Rating 3 out of 5]

Boekenclubboek

[Jade Selens · Rating 2 out of 5]

Er zat geen enkele plot in het boek of er gebeurde niet veel. Natuurlijk moet je bij een familieroman niet heel de tijd op het puntje van je stoel zitten, maar het zorgde er wel voor dat ik moeilijk door het boek heen geraakte. Maar wel mooi en rauw geschreven.

[José Muylaert · Rating 2 out of 5]

Omdat ik veel goeds over deze schrijver had gehoord, was ik nieuwsgierig en vol goede moed.
Het boek kon me echter niet bekoren. Schrijven kan Heerma van Voss vast wel, maar ik haakte eigenlijk al bijna af bij het begin, waar hij een jolige alwetende verteller opvoert. De personages vond ik tamelijk nietszeggend en stereotyp.

[Kirsten Gorter · Rating 3 out of 5]

Een mooi familieverhaal, maar niet zo geweldig geschreven, vind ik. Warrig, langdradig, veel verhaallijnen en onnodig veel details.

[Elize Kuiper · Rating 3 out of 5]

Laatste boek van 2024, passend in het rijtje van verhalen over families en de complexiteiten daarvan. Vond andere verhalen hierover mooier en verrassender. Vond het ook net wat aan de te lange kant.

[Koos Janssens · Rating 4 out of 5]

4,5

[Anke VdWater · Rating 4 out of 5]

Ik maakte de fout eerst recensies hier op goodreads te lezen, waardoor ik er met een beetje terughoudendheid aan begon, maar heb het idee dat ik een ander boek heb gelezen?! Ik raakte er helemaal aan verknocht, aan deze familiedynamiek en karakters. Ik vond het geweldig.

[Kim Stolk · Rating 4 out of 5]

Wat een prachtig geschreven boek over het overlijden van een vader en hoe dat impact heeft op zijn (inmiddels uit elkaar gevallen) gezin. De personages worden enorm uitgediept om (zoals op pagina 282 staat geschreven) “te illustreren dat elk leven, hoe klein ook, iets episch in zich heeft, iets groots. Als je weet hoe te kijken.”

[Anton Segers · Rating 3 out of 5]

Een verdienstelijke lezenswaardige familieroman.
Het portret van het huwelijk, van de vader en de moeder is interessant, dat van het nageslacht minder. Dat zijn voor deze oudere lezer eigentijdse, oppervlakkigere en minder boeiende personages, toch zeker de jongste twee.
Interessant is ook het contrast tussen beide schrijvende broers: Thomas is meer de (te) beknopte, het understatement, Daan wijdt (te)veel uit. Ik zal hun gezamenlijke roman moeten lezen, misschien is dat de gulden middenweg…

[Jordi · Rating 5 out of 5]

Als je verliefd kan worden op een boek, dan is dat zojuist gebeurd. Nuchter, no nonsense, met humor en spot on. Een zeldzame parel.

[Ronald Schrijber · Rating 4 out of 5]

Prachtig boek, ook al zijn er wel wat kleine dingetjes op aan te merken. Je zou de broer-zusverhoudingen irritant kunnen vinden, maar dat vond ik niet doorslaggevend voor het verhaal en dus ook minder belangrijk. Alleen al hoe de vader in het eerste hoofdstuk aan zijn einde komt, vind ik ongelooflijk mooi en doortastend beschreven. Dat gevoel is het hele boek blijven hangen. Nee, geen enorme spanning of schokkende wendingen, maar wel een realistisch en uitermate gevoelig verhaal. Bovendien heb ik diverse malen bepaalde zinnen vaker gelezen omdat ze van bijzondere literaire of aangrijpende schoonheid waren. Ik ga meer van deze schrijver lezen!

[Pauline Reggers · Rating 4 out of 5]

Leef ik voor familieromans? Neen. Maar dit is wel een hele mooie! Fijn om in de huid te kruipen van een familie die zó anders en toch ook doodgewoon is. De dynamiek in een familie is herkenbaar, ook al heet je broer niet Moor en zit je zus niet in New York te filosoferen.

Fan van de laconieke stijl, de taal en de clevere verwijzingen die gelukkig niet hoogdravend zijn. Ook blij dat de zware zaken niet voor een gitzwarte plot zorgen. Prettig boek!

[Carin Slotboom-Meijers · Rating 3 out of 5]

Het eerste boek dat ik lees van Daan Heerma van Voss, en hoewel niet onaardig viel het wat tegen. De personages doen wat clichématig aan, bijvoorbeeld, en het is wat te ‘af’ naar mijn smaak. De thematiek van herinnering vind ik dan weer wel mooi uitgewerkt.

[Meike · Rating 4 out of 5]

WAUW. 4.5 ⭐️

[Flo · Rating 3 out of 5]

3.5/5

Heel mooi geschreven, maar ik ergerde me soms teveel aan de personages

[Rosa · Rating 1 out of 5]

ging maar door zeg

[Gele Huis · Rating 5 out of 5]

Hoe iedereen anders kijkt naar dezelfde situaties wordt mooi gebracht

[Margot Coenen · Rating 3 out of 5]

Op zich wel een mooi familieverhaal, maar wel heel simpel en cliché.

[Jasmijn Schreijenberg · Rating 3 out of 5]

Vond het begin echt een stuk beter dan het einde. Interessante personages, zoetsappig einde

[Ka8leen · Rating 4 out of 5]

375 bladzijden. 375 bladzijden tussen overlijden en uitstrooien van Oskar. Al gaat het verhaal over zoveel meer dan dat. Over het verleden van Oskar. Over het verleden van Elise, zijn ex-vrouw. Over het heden en verleden van de kinderen Tessel, Moor en Cat. Hoe ze elk alles vanuit hun eigen ogen en hart beleven. Verhelderend. Gekleurd. Alsof jij als lezer meer weet dan elk van hen apart. Al wordt het verhaal af en toe onderbroken door een persoon die zichzelf ´de alwetende schrijver´ noemt. Het is een traag verhaal waar veel verteld wordt en soms helemaal niets. Het is een verhaal dat in je kleren kruipt als je even niet leest. Omdat je terug reflecteert op het eigen gezin waarin je opgroeide. De rol van oudste, middelste, jongste. Wanneer grote beslissingen moeten genomen worden. Zoals bij het overlijden van een ouder. Maar evenzeer in de gebeurtenissen van het leven. Rouwen doe je elk op je eigen manier en gebeurtenissen uit het verleden kleuren die rouw. Net zoals het leven leven.

Een boek met rake quotes om te herinneren. Zoals deze ene : ´Nu als oude man weet ik dat de angst om iets kwijt te raken ervoor kan zorgen dat je niets vastpakt´ ..

[Josje · Rating 3 out of 5]

Mooi boek met een aantal mooie passages. Ik miste alleen één ding in het boek: humor.
Iedereen was zo serieus, zwaar en nadenkend.
Mijn ervaring met rouw is bovendien dat er ook best wat gelachen wordt. Lachen om herinneringen, leuke anekdotes, dingen die mis gaan, familieleden die elkaar na jaren weer eens zien etc. Daar was in dit boek in ieder geval allemaal geen sprake van.

Een paar mooie quotes:

“Zijn lichaam is veranderd en toch is hij dezelfde gebleven. Of juist andersom, zijn lichaam is nog min of meer hetzelfde, het is dezelfde huls, terwijl hij, de eigenaar ervan, een ander is geworden.”

“Het enige wat zijn vader gisteravond tegen hem zei, ma was de pannen aan het soppen, was de zin “zorg voor jezelf”, waarin honderd waarschuwingen, geboden en verboden waren samengebald.”

“Een gezin is normaal als je erin opgroeit, geen enkel gezin is normaal als je erop terugkijkt.”

[Marcel · Rating 3 out of 5]

Wat Bret Easton Ellis doet met merknamen, doet Heerma van Voss met koffie, op droogstoppelige wijze. Aan de percolator herkent men de persoon. Toon mij uw havermelk latte en ik weet wie u bent. Het leven uitgemeten in koffieschepjes.
En nergens een Senseo te bekennen natuurlijk, dat scheelt dan weer. ;)

[Linda Daniels · Rating 3 out of 5]

De alwetende verteller maakt het 3 sterren in plaats van 2. Goed spel van perspectieven. Het verhaal is wat dun en de personages missen wat lagen en diepgang. Daardoor blijft het verhaal voor mijn gevoel iets te vlak.

[Simon · Rating 3 out of 5]

In de kern een boeiend verhaal over 2 zussen en een broer die voor het verdelen van de nalatenschap van hun vader staan. Het middendeel, waarin de karakters en levens worden geschetst, vond ik wat langdradig.

[Alma · Rating 5 out of 5]

4,5 sterren.

“Over de dood schrijven is ook een vorm van tot leven wekken. Over een einde vertellen kan een begin zijn.”

Geslaagde familieroman over een schijnbaar gebroken gezin dat meer met elkaar verbonden is dan het in eerste opzicht lijkt. Beschrijving van de eerste week van drie volwassen kinderen (geboren in de jaren tachtig) en hun moeder (ex-partner van de vader) na het overlijden van Oskar (vader). Zonder dat het enkel een feitelijke beschrijving is van een grote gebeurtenis, maakte ik kennis met alle vijf de gezinsleden. Levensecht, met kleine anekdotes zonder te vervallen in clichés. Door het wisselende perspectief kon ik in ieders huid kruipen, en ook ontdekken hoe de onderlinge familieleden naar elkaar kijken. Zorgvuldig geconstrueerde delen en korte hoofdstukken, met intermezzo’s van de alwetende verteller. Enorme vaart en gretigheid om verder te lezen.
Paar kleine minpuntjes: de soms wat flauwe grappen (Casplant, “Who do you think you are, Kant”), sommige ietwat overdreven sentimentele of overbodige fragmenten (introductie van vriendin Juu bijvoorbeeld tegen het einde). Desalniettemin een boek dat me heeft geraakt en zo herkenbaar was: de vragen waarmee je achterblijft na overlijden, het opruimen van de spullen in het ouderlijk huis en jeugdsentiment van de jaren negentig.

Realistisch, overtuigend, ontroerend.

“ ‘Denk je anders over hem, nu we…. Nou ja.’
‘Ja’, antwoord ze gedecideerd. ‘Niet slechter, zeker niet. Ik had het eerder willen weten, dat wel.’
‘Je kunt nooit alles weten.’
En wat je niet weet, puzzel je bij elkaar. En wat je niet bij elkaar kunt puzzelen, dat vul je in met wat je denkt, voelt of fantaseert.
‘Misschien niet nee.’
‘We kunnen erover praten. We hebben nog tijd.’ Hij kijkt haar niet aan.
‘Graag.’ “

[May-Anne · Rating 4 out of 5]

Ik ontving een gesigneerd exemplaar van dit boek om te recenseren, omdat ik me had aangemeld via de nieuwsbrief ‘De club van Echte Lezers’.

Als groot liefhebber van boeken waarin relaties tussen mensen centraal staan, heb ik erg genoten van deze mooie roman. Het verhaal neemt je mee in de levens van een broer, twee zussen, hun overleden vader en zijn ex (de moeder van de kinderen). Doordat het perspectief steeds wisselt, leer je als lezer iedereen goed kennen. Dat maakte voor mij dat het verhaal heel erg vlot las.

Wat ik erg mooi vind, is de alledaagsheid van veel scènes. Juist in die alledaagsheid schuilt een hoop veelzeggendheid - en dat heeft de auteur naar mijn mening heel mooi gedaan.

Nog iets wat ik positief waardeer aan dit boek, is het vertelperspectief. Het verhaal heeft een alwetende verteller die hier en daar hints over de toekomst rondstrooit. Met name aan het eind van het boek (wanneer de vertellee van een paar personages vertelt hoe het met ze afloopt) vond ik dat heel goed werken.

Al met al ben ik dus heel enthousiast. Ik kan me wel voorstellen dat dit boek heel langdradig kan voelen als je meer houdt van boeken waarin veel gebeurt en waarin je erg verrast wordt. Qua plot is dit boek namelijk niet per se verrassend of heel meeslepend. Die meeslependheid zit hem echt in de diepgang van de personages.