Mια δυνατή ιστορία ερωτικού πάθους και αγάπης, που κατάφερε, σε μια εποχή που ο κόσμος συγκλονιζόταν από πολέμους, προσφυγιά και Κατοχή, να επιβιώσει και να φτιάξει το δικό της θαύμα.
Ο Αλέξανδρος και η Μαγδαληνή, έσμιξαν κι ερωτεύτηκαν πριν ακόμα γνωριστούν. Εκείνος μεγαλογιατρός της Αθήνας με δική του οικογένεια και εκείνη πρόσφυγας, απ 'την Μικρά Ασία, με τρία μικρά παιδιά. Αγαπήθηκαν δυνατά, έζησαν έναν έρωτα-πόλεμο και έκαναν μαζί μια μακριά διαδρομή φορτωμένη μάχες, ελπίδες κι αποχαιρετισμούς.
Το γέλιο και τα δάκρυα, ο έρωτας, η οργή κι ο θάνατος είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές, και σε δεύτερο πλάνο τα τραγούδια κι η βροχή φωτίζουν τους ήρωες με την ξεχωριστή τους παρουσία.
Η εξιστόρηση αρχίζει το 1926 και τελειώνει το 1987. Σ 'αυτά τα εξήντα χρόνια, η Μαγδαληνή κι ο Αλέξανδρος έζησαν μαζί ένα χρόνο, σαράντα μέρες και δύο ώρες.
Τα υπόλοιπα τα χάσαμε, δεν τα ζήσαμε, του είπε. Ναι, αλλά τι ζήσαμε! της απάντησε αυτός.
Γιαρουμπη χανομαι, Γιαρουμπη πεθαινω.... και δεν μπορω να σταματησω ολα αυτα τα δακρυα που τρεχουν και δεν σταματουν....
Η Μαγδαληνη, μια γυναικα απο σιδερο και κεχριμπαρι, που εζησε απιστευτες στιγμες μιας μεγαλης αγαπης, ερωτα, χαρας, θλιψης, στερησης. Γνωρισε και λατρεψε τον Αλεξανδρο που ηταν τα παντα της και τα ποτε της.... Ενα καταπληκτικο βιβλιο που με περιμενε σε αυτο το δολιο το ραφι με τα αδιαβαστα και αγανακτω με τον εαυτο μου που τοοοοοσο καιρο δεν το ειχα διαβασει....
Αν εχετε διαβασει την συγκλονιστικη εξιστορηση για τη ζωη της Μαγδαληνης, μπορειτε να με καταλαβετε. Αν οχι, πρεπει οπωσδηποτε να το διαβασετε.
το ειχα διαβασει παλια αυτο το βιβλιο τοτε δεν εκανα τον κοπο να γραφω αποψη...και σημερα εχω πεσει πανω του και μετα απο τοσα χρονια λεω πως ειναι κριμα για ενα τετοιο βιβλιο να μην πεις δυο κουβεντες...οσοι αγαπουν το ειδος θα το λατρεψουν .μια καταστροφικη ,τυρανικη,δυνατη αγαπη που κρατησε 60 χρονια...υεπροχο
το ταξιδι ελαβε τέλος...ενα μαγικο βιβλιο, μια απιστευτη και συνταρακτικη ιστορια αγαπης, παθους ερωτα τρελας και εγωισμου..που ξεκιναει απο το 1926 και τελειωνει το 1987.Αυτο που την κανει πιο συνταρακτικη ειναι το οτι ειναι αληθινη, τοσα τα συναισθηματα μαζεμενα σε αυτο το βιβλιο δε περιγραφονται μονο διαβαζονται....
Ο αληθινός έρωτας είναι παιδί της φτώχειας...η γυναίκα πρέπει να είναι από σίδερο για να αντέχει ό,τι δεινό της εμφανιστεί στο δύσβατο μονοπάτι της ζωής.Δυο προτάσεις από αυτό το εκπληκτικό μυθιστόρημα,που με συγκίνησαν καθώς με άγγιξαν βαθιά.Μου άφησαν άθελά τους σημάδι ή για να το θέσω σωστότερα τον σπόρο της αμφιβολίας σπαρμένο στο μυαλό μου για έντονο προβληματισμό ,όπως έντονοι ήταν οι χαρακτήρες αυτού του αντιπολεμικού&συνάμα τόσο ερωτικού μυθιστορήματος. Μαγδαληνή και Αλέξανδρος.Ένας πραγματικός έρωτας με πορεία ζωής,γεμάτη αγάπη,πόνο,οργή &άκρατο εγωισμό από το 1926 ως το 1987. Δυο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί,αλλά ταυτόχρονα τόσο ιδανικοί ο ένας για τον άλλον.Ήρωες υπαρκτοί,καθώς το μυθιστόρημα αυτό είναι πραγματική ιστορία,γεμάτοι πάθη,στεγανά ,τσαγανό αλλά και μεγάλο θυμό. Πολλές φορές ,καθώς βίωνα μαζί με την Μαγδαληνή και τον Αλέξανδρο τα προβλήματα που όρθωναν ανάστημα μπροστά τους, συγκινήθηκα,δάκρυσα και στο τέλος θύμωσα.Γιατί δυο άνθρωποι να μην είναι μαζί,όντας πλασμένοι ο ένας για τον άλλον ? Μία η απάντηση ,που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση...Γιατί η μοίρα και οι συνθήκες τους χαμογελούν χαιρέκακα ,αφού τους ζηλεύουν και συνεργάτη τους σε αυτόν τον χωρισμό έχουν τον εγωισμό,την οργή που τους κατέτρωγαν λαίμαργα τα σωθικά.Γλαφυρή η λογοτεχνική γραφή της συγγραφέως που σκιαγραφεί επιδέξια και ενδελεχώς τους ήρωες της από την αρχή ως το τέλος τους .Παράλληλα η ιστορία της πολύπαθης Ελλάδας ζωντανεύει παραστατικά ,ως συνοδοιπόρος της Μαγδαληνής,της γυναίκας από σίδερο και κεχριμπάρι, και του Αλέξανδρου,του άντρα που αγαπά απόλυτα και κατακτητικά ,και δεν διστάζει να κάνει τα πάντα αλλά και να μισήσει τον έρωτα της ζωής του.Μια αληθινή ιστορία γεμάτη διδάγματα και μηνύματα ζωής απίστευτα δυνατών και μεστών από συναισθήματα ,που θα σας καθηλώσει
Η ιστορία ενός μεγάλου έρωτα από την αρχή του μέχρι το τέλος κ των δύο εραστών. Το βρήκα κάπως υπερβολικό, γιατί παρουσιάζεται η ακραία έκφραση του πάθους. Θα ήθελα να είχε γίνει μια καλή επιμέλεια στο κείμενο, καθώς πάσχει από πολλά λάθη όσον αφορά τα σημεία στίξης, τον τονισμό (το πού κ το πως τονίζονται όπως να'ναι), την ορθογραφική χρήση του πολλή κ πολύ , όμως τα λάθη στα γράμματα καθιστούν κάποιες λέξεις γελοίες (Μ αντί για Ρ κ Π αντι για τι). Προς το τέλος γίνεται κουραστικό, αφού γίνεται παράθεση αποσπασμάτων από προηγούμενες σελίδες.
Σε κάποια σημεία, κυρίως στο πρώτο μισό του βιβλίου, αξίζει σίγουρα τα 5*. Μετά όμως δεν μπορώ να πω ότι κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μου. Προσωπικά δεν θεωρώ μεγάλη αγάπη, αλλά μεγάλο πάθος την ιστορία του ζευγαριού. Σίγουρα μια αληθινή ιστορία δεν μπορεί να την κατευθύνει η συγγραφέας (αφού αυτό έγινε), αλλά αισθάνομαι ότι το δεύτερο μισό του βιβλίου δεν με γέμισε.
Ειχε καιρο να με συνεπαρει ετσι ενα διηγημα. Αισθματικα δεν διαβαζω ποτε, δηλαδη τυπου Αρλεκιν, Silk, Elxis.... Αυτο ομως ειναι υπεροχο. Το πρωτο 1/3 το χω διαβασει με μια ανασα. Εκτος ομως απ την ιστορια κι η γραφη ειναι λυρικη και γλαφυρη!
Βιβλίο με ένα λόγο λιτό που κυλά γρήγορα και με έντονους διαλόγους.Πλοκή όμορφα δεμένη(δεν λείπει φυσικά η υπερβολή σε ορισμένα σημεία) με χαρακτήρες δυνατούς και με παραστατική σκιαγράφησή τους.Καταγραφή γεγονότων και έντονων συναισθημάτων μέσα από μια διαδρομή περίπου 60 χρόνων από το 1926-1987 που μας κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος της ιστορίας.