Een verhaal over liefde, troost, hoop en gastvrijheid
De Camino naar Santiago de Compostella: een wandeltocht met een ongekende aantrekkingskracht. Dat ervaart ook Anna Visser. Wanneer na het plotselinge overlijden van haar partner het leven alle kleur heeft verloren, besluit ze haar rugzak te pakken en te gaan lopen. Tijdens haar reis ontdekt Anna de magie van deze pelgrimsroute, die haar stap voor stap haar levenslust teruggeeft.
De tocht verandert haar leven zo sterk dat ze bij thuiskomst een ingrijpende beslissing neemt: ze laat alles achter zich en begint een volledig nieuw bestaan als herbergier aan de Camino del Norte, in een klein dorpje in Spanje. Daar ontvangt ze elke dag nieuwe pelgrims met bijzondere verhalen.
In dit boek neemt Anna je mee op haar reis van verlies en verdriet naar het vinden van een nieuw leven en nieuw geluk.
Wat een ontzettend prettig boek was dit! Ik vond het gewoon jammer dat het maar 166 bladzijden telde. Anna Visser vertelt haar verhaal op een manier alsof je er zelf bij bent en het leuke is: je kunt haar volgen op Instagram: anna_in_spanje, zodat je inderdaad de beelden bij haar tekst ziet!
Mja, ik ben geen fan van de schrijfstijl. Mensen joelen nog al vaak, en de schrijfster spreekt zichzelf graag toe met achternaam. Voelt toch een beetje als een blog of polarsteps reisverslag.
Het verhaal leek me erg boeiend, maar de manier van vertellen was me iets te oppervlakkig. Het pakte me helaas niet echt. Het feit dat het een waargebeurd verhaal is, maakt dat het toch 3 ⭐️ krijgt!
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
De Camino naar Santiago de Compostella spreekt al jaren tot de verbeelding, en veel boeken zijn erover geschreven. 'Mijn herberg aan de Camino' van Anna Visser is echter anders. Het is geen reisverslag, maar een diep persoonlijk verhaal over verlies, veerkracht en het vinden van een nieuw thuis. De auteur slaagt erin om de lezer te raken zonder te vervallen in sentiment.
Het boek begint met het plotse overlijden van Anna’s partner, Chris. In een poging de draad weer op te pakken, besluit ze een deel van de Camino Portugués te lopen. Stap voor stap, met tranen van verdriet en dankbaarheid, vindt ze haar levenslust terug. Dit deel van het boek is ontroerend en herkenbaar voor iedereen die ooit een dierbare heeft verloren. De persoonlijke, kwetsbare toon maakt dat je meteen meeleeft met Anna's reis.
De impact van de pelgrimstocht is zo groot dat ze een ingrijpende beslissing neemt: ze laat haar oude leven in Nederland achter zich om een herberg te beginnen aan de Camino del Norte, in het Spaanse dorpje Pendueles. Met de hulp van vrienden en familie tovert ze Albergue Aves de Paso om tot een warme en uitnodigende plek voor pelgrims van over de hele wereld.
“Het lijkt alsof er niemand haast heeft en iedereen vrolijk is. Zelfs de duiven op het plein lijken relaxter dan hun soortgenoten in Nederland. Met enige tegenzin verlaat ik mijn ideale uitzichtpost in deze toffe stad. Morgenmiddag kom ik hier weer terug, onder andere om het Gugggenheim Museum te bezoeken waar de stad bekend om staat. Maar nu eerst op weg naar Albergue Aves de Paso!”
In haar herberg ontvangt Anna dagelijks nieuwe gasten met unieke verhalen. Deze ontmoetingen staan centraal in het tweede deel van het boek. Anna beschrijft niet alleen de praktische kant van het runnen van een albergue, maar ook de connectie en de warmte die ontstaat tussen de pelgrims. Je leest over ongeschreven regels, over bijzondere vriendschappen en over de magie van de Camino. Het is een prachtig verhaal over de kracht van verbondenheid en gastvrijheid, over hoe het helpen van anderen ook een helende werking kan hebben op jezelf.
'Mijn herberg aan de Camino' is een vlot geschreven en inspirerend boek dat je van begin tot eind meesleept. De mix van verdriet, hoop en liefde is perfect in balans, waardoor het nergens te zoetsappig wordt. Anna Visser deelt haar meest persoonlijke inzichten over het leven en de Camino, waardoor je het boek na het lezen met een warm gevoel neerlegt.
Dit is een aanrader voor iedereen die op zoek is naar een verhaal over moed, veerkracht en de schoonheid van het onverwachte. Zorg dat je een lange middag vrij hebt, want eenmaal begonnen, is het moeilijk om het boek weg te leggen.
Ben je zelf van plan om de Camino te lopen, of heb je het al gedaan? Dit boek geeft je zeker een nieuwe blik op de reis.
Anna Visser heeft zo’n mooi, interessant én hartverwarmend verhaal geschreven!
“Het letterlijk stappen vooruitzetten terwijl je in je hoofd stil kunt staan bij het verleden, maakt mijn meest lastige momenten draaglijker.”
Als Anna plots haar partner Chris verliest, besluit ze een stuk van de Camino Portugues te wandelen. Op twee weken tijd wandelt ze zo’n driehonderd kilometer van Porto naar Santiago de Compostela. Stapje voor stapje, met tranen van verdriet én tranen van dankbaarheid, bereikt ze haar bestemming. Als Anna Visser terug in Nederland komt, neemt ze een moeilijke en wijze beslissing. Ze laat Rotterdam achter zich en koopt een herberg in een klein gehuchtje, waar de Camino del Norte passeert, aan de Spaanse noordkust. Met de hulp van vrienden en familie maakt ze van de Albergue Aves de Paso in Pendueles een fijne plek voor haarzelf, haar kat Coco en natuurlijk voor de pelgrims.
“Zodra ik de drempel over stap, voelt het goed. Alsof het huis je omarmt…”
Anna Visser weet hoe ze een verhaal moet brengen. Mijn herberg aan de Camino leest heel vlot en luchtig, maar is toch ook heel intens. De auteur heeft mij diep geraakt, zonder dat het te sentimenteel of zoetsappig werd. Ze vertelt over Chris, over de mensen die ze ontmoet, over waarom het verdriet in Spanje zachter is, over de ongeschreven regels van de Camino, over de warme welkom in haar nieuwe woonplaats, over de pelgrims en over die ene heel bijzondere ontmoeting… Dit is een verhaal over vrijheid, verbondenheid, warmte en gastvrijheid. En ook over hoop, vertrouwen en liefde. Heel veel liefde.
“En dat is hoe ik de wereld wil blijven zien. Optimistisch en met vertrouwen.”
Mijn herberg aan de Camino is boeiend vanaf de eerste bladzijde. Zoveel rake woorden, zoveel inspirerende inzichten! Voorzie zeker een lange mooie dag om het boek in één keer uit te lezen!
Ik wens Anna Visser alvast heel veel moois, liefs en succes met haar Albergue!
“Dit is het, je hebt je plek gevonden.”
(Met dank aan New Book Collective Antwerpen voor het recensieboek.)
Begin augustus verscheen er een artikel in nrc over wandelboeken, door vrouwen geschreven. Die zijn er een hoop de laatste tijd, was mij ook al opgevallen. De hoofdpersoon gaat voor langere tijd een wandeltocht maken, vaak over de camino. Ze is net gescheiden, in de rouw om het verlies van een ouder of partner of wil ontsnappen uit de ratrace van haar leven. Het nrc-artikel besprak vijf wandelboeken. Ik besloot er een te lezen: 'Mijn herberg aan de Camino'.
Anna Visser liep de Camino na het plotseling overlijden van haar geliefde, een gescheiden man met wie ze drie jaar samen was. Het wandelavontuur bevalt haar zo goed dat ze besluit haar leven om te gooien. Zo koopt, de titel van haar boek verraadt het al, een herberg aan de Camino. We komen van Anna te weten dat ze een mooie carriere had als journalist bij een debatpodium, dat ze gescheiden is, twee kinderen heeft en dat ze van aanpakken weet. Het lopen over de Camino is een fantastische ervaring; ze komt alleen maar aardige en begripvolle mensen tegen op haar pad. Eenmaal neergestreken in de Spaanse herberg is dat niet anders. Haar buren zijn engelachtig in hun vriendelijkheid en hulpvaardigheid, en ook met haar gasten heeft ze niets dan mooie, bijzondere en liefdevolle ervaringen.
Die onophoudelijke stroom van positiviteit maakt het verhaal voor mij wat eentonig en oppervlakkig. Wie is Anna nu echt? Wat heeft ze in haar leven meegemaakt naast de dood van haar geliefde, waar zitten haar irritaties en twijfels en wat maakt haar kwetsbaar? Dat komt je als lezer niet te weten. Dat is heel anders in 'Vonkie', de roman van Frouke Arns over een wandeltocht op de West Highland Way in Schotland. De hoofdpersoon hier is van vlees en bloed, en ook de prachtige schrijfstijl van deze roman maakt deze veel beter dan 'Mijn herberg aan de Camino'.
Wat een heerlijk boek. Ik ben dol op wandelverhalen, al gaat het hier niet alleen daarover.
Anna besluit na het verlies van haar partner de Portugese Camino te gaan lopen. Eenmaal weer thuis wil ze terug en een herberg voor pelgrims openen. Ik heb het in een dag uitgelezen.
What a wonderful book. I love hiking stories, although this is not just about that. After losing her partner, Anna decides to walk the Portuguese Camino. Once home, she wants to return and open a hostel for pilgrims. I finished it in one day.
Mooi levensverhaal van Anna visser. Vlot geschreven verhaal, lekker recht toe rechtaan. Van Rotterdam via een camino naar anna’s eigen auberge in Asturië. Van diep verdriet en leed naar een nieuwe liefde. Ze put ook uit de vele mooie ontmoetingen van bezoekende pelgrims in haar auberge aan de camino del Norte . Zelf herken ik als frequent camino ganger dit soort emotionele verhalen. Anna’s boek geeft me een blij en gelukkig gevoel.
Leest lekker weg. Anna Visser heeft een vlotte pen en kan mooi vertellen over haar liefde voor Spanje en de Camino. Wel had ik het idee dat ik haar eigenlijk niet écht heb leren kennen. Het bleef allemaal, misschien ook doordat het een redelijk dun boek is, een beetje oppervlakkig.
Wel kuddo’s dat ze standaard vegetarisch kookt voor al haar gasten. Volgens mij is haar huis een heerlijke plek geworden om te overnachten tijdens het wandelen. Dus wie weet, kom ik er ook nog wel eens langs!
Na vorig jaar in deze prachtige herberg te hebben gelogeerd dit boek aangeschaft. Wat leest het heerlijk en de omschrijvingen van de camino zijn zo ontzettend herkenbaar! Ik was binnen de eerste 50 pagina's al meerdere keren tot tranen geroerd door Anna's aangrijpende verhaal. Een aanrader - zeker voor camino-lopers.
Wat heerlijk weer een boek over de camino. De wandeltocht die me al jaren aantrekt en de verhalen die met je meereizen, alsof jezelf onderweg bent geweest. Leest makkelijk weg en de herberg van Anna is ongetwijfeld een pareltje in het echt.
Wauw wat een eer om het levensverhaal van Anna te mogen lezen. Ik ken haar niet maar zo voelt het wel. Ik hoop dat haar leven voorspoedig blijft gaan. Ik heb geen Instagram anders had ik haar zeker gevolgd.
Met veel plezier gelezen. Hoe een verdrietige aanleiding het leven toch weer een mooie draai kan geven. Fijne schrijfstijl, oprecht en eerlijk zonder poespas. Ik hou van haar Rotterdamse mentaliteit van niet bij de pakken neerzitten en aanpakken.
Meerdere boeken al gelezen over de Camino. Dit boek echter over én een andere Camino én een groot deel over het leven als herbergier aan de Camino. Niet uitzonderlijk, maar wel prima geschreven