What do you think?
Rate this book
Boekencafé #3
Niet te filmen
In ‘Niet te filmen’, deel 3 van de Boekencafé-serie van Anne West, volgen we de vroeger zo succesvolle actrice Abbey. Sinds er reuma bij haar is geconstateerd, helpt ze mee in het kleine theatertje naast het Boekencafé, zo ver mogelijk weg van de schijnwerpers. Ze weet niet goed hoe ze verder moet nu ze chronisch ziek is. Kan ze haar werk nog wel blijven doen? En wat betekent dit voor haar liefdesleven?
Ook uitgeefster Melanie verschuilt zich in het Boekencafé, op de vlucht voor haar eigen leven. Abbey en Melanie proberen elkaar zo goed mogelijk te steunen, maar het is buurman Jurre die hun levens op zijn kop zet.
Ook uitgeefster Melanie verschuilt zich in het Boekencafé, op de vlucht voor haar eigen leven. Abbey en Melanie proberen elkaar zo goed mogelijk te steunen, maar het is buurman Jurre die hun levens op zijn kop zet.
257 pages, Kindle Edition
Published June 18, 2025
3 people are currently reading
93 people want to read
About the author
Anne West
43 books21 followersLibrarian Note: There is more than one author in the GoodReads database with this name.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 22 of 22 reviews
December 6, 2025
Wat een ontzettend leuke serie is dit en wat is het fijn dat de personages van de latere boeken "leren" van de personages uit de eerdere boeken. Ook deze leest makkelijk weg en heeft goed uitgewerkte personages die mooi samenkomen voor de eindboodschap. Echt een aanrader!
August 17, 2025
heerlijk iets dieper als de andere twee boeken.
June 26, 2025
Niet te filmen is het derde deel van de Boekencafé serie.
Het boek wordt beschreven vanuit de perspectieven van Abbey, Melanie en Jurre. Drie personages die allemaal op hun eigen manier worstelen in het leven.
Sinds er bij actrice Abbey reuma is geconstateerd, stapt ze uit de schijnwerpers en helpt ze mee in het kleine theater naast het boekencafé. Ondertussen probeert ze te ontdekken hoe ze het best met het nieuws – dat haar leven drastisch zal veranderen – om kan gaan.
Melanie lijdt een ogenschijnlijk perfect leventje met een goede baan en een leuke vriend. Maar is dit het leven dat ze altijd gewild heeft, of probeert ze voornamelijk te voldoen aan de verwachtingen van anderen? Ze besluit te vluchten naar het Boekencafé in Utrecht, waar zij met plezier een boekenclub leid.
Wereldreiziger Jurre keert na 20 jaar terug naar Nederland en ontdekt dat er veel veranderd is. Hij woont tijdelijk naast het Boekencafé, waar hij Abbey en Melanie ontmoet. Hij woont tijdelijk naast het Boekencafé, waar hij Abbey en Melanie ontmoet.
De rode draad in dit verhaal is het Boekencafé waar de drie personages elkaar ontmoetten en steunen in hun weg naar acceptatie en zelf liefde om verder te kunnen in het leven. Het is ontzettend mooi om te zien hoe ieder personage een helend effect heeft op de ander, ondanks dat zij allemaal zo van elkaar verschillen. Lukt het Abbey om te leren leven met haar ziekte en deze niet te laten leiden. Durft Melanie voor zichzelf te kiezen om een gelukkiger leven te gaan leiden. En zal Jurre zijn plek in Deventer hervinden om weer van zijn leven daar te kunnen genieten?
Niet te filmen is een feelgood met een diepere laag over het omgaan met tegenslagen, moeilijke keuzes maken en het terugvinden van zelf liefde. De hoofdstukken vond ik wat aan de lange kant maar door de fijne en beeldende schrijfstijl hield mij dit niet tegen. Een fijn detail aan de soms wat beladen sfeer in het boek, zijn de katten Koosje en Mickey. Hoewel ik de voorgaande boeken niet gelezen heb, is dit boek prima als losstaand deel te lezen. Het eind is mooi in elkaar gezet waardoor dit boek voelt als een waardige afsluiting van een reeks.
Het boek wordt beschreven vanuit de perspectieven van Abbey, Melanie en Jurre. Drie personages die allemaal op hun eigen manier worstelen in het leven.
Sinds er bij actrice Abbey reuma is geconstateerd, stapt ze uit de schijnwerpers en helpt ze mee in het kleine theater naast het boekencafé. Ondertussen probeert ze te ontdekken hoe ze het best met het nieuws – dat haar leven drastisch zal veranderen – om kan gaan.
Melanie lijdt een ogenschijnlijk perfect leventje met een goede baan en een leuke vriend. Maar is dit het leven dat ze altijd gewild heeft, of probeert ze voornamelijk te voldoen aan de verwachtingen van anderen? Ze besluit te vluchten naar het Boekencafé in Utrecht, waar zij met plezier een boekenclub leid.
Wereldreiziger Jurre keert na 20 jaar terug naar Nederland en ontdekt dat er veel veranderd is. Hij woont tijdelijk naast het Boekencafé, waar hij Abbey en Melanie ontmoet. Hij woont tijdelijk naast het Boekencafé, waar hij Abbey en Melanie ontmoet.
De rode draad in dit verhaal is het Boekencafé waar de drie personages elkaar ontmoetten en steunen in hun weg naar acceptatie en zelf liefde om verder te kunnen in het leven. Het is ontzettend mooi om te zien hoe ieder personage een helend effect heeft op de ander, ondanks dat zij allemaal zo van elkaar verschillen. Lukt het Abbey om te leren leven met haar ziekte en deze niet te laten leiden. Durft Melanie voor zichzelf te kiezen om een gelukkiger leven te gaan leiden. En zal Jurre zijn plek in Deventer hervinden om weer van zijn leven daar te kunnen genieten?
Niet te filmen is een feelgood met een diepere laag over het omgaan met tegenslagen, moeilijke keuzes maken en het terugvinden van zelf liefde. De hoofdstukken vond ik wat aan de lange kant maar door de fijne en beeldende schrijfstijl hield mij dit niet tegen. Een fijn detail aan de soms wat beladen sfeer in het boek, zijn de katten Koosje en Mickey. Hoewel ik de voorgaande boeken niet gelezen heb, is dit boek prima als losstaand deel te lezen. Het eind is mooi in elkaar gezet waardoor dit boek voelt als een waardige afsluiting van een reeks.
October 29, 2025
Graag gelezen al tussendoortje.
Fijn dat de personages terug in beeld komen van de voorgaande boeken.
Fijn dat de personages terug in beeld komen van de voorgaande boeken.
July 27, 2025
Leuke reeks!
June 22, 2025
Het derde en tevens laatste deel in de Boekencafé-serie, Niet te filmen, vertelt het verhaal van Abbey en Melanie en gaat over omgaan met tegenslagen, het vinden van ware liefde en je eigen keuzes (durven) maken. Wat een mooie einde van de serie! Ik heb Niet te filmen beoordeeld met 4 sterren.
Sinds er bij Abbey reuma is geconstateerd, heeft ze zich verstopt voor de media en verblijft ze in het theater naast het Boekencafé. Hoe kan ze ooit weer terugkeren op het witte doek als ze opstaat met stijve spieren en continu moe is?
Ook Melanie, die een succesvolle uitgever is met vele bestsellerauteurs onder zich, weet even niet hoe ze verder moet. Ze heeft een schijnbaar perfect leven met een leuke vriend, goede baan en mooi uiterlijk, maar zorgen al die dingen automatisch voor geluk? Hoewel de vrouwen weinig overeenkomsten lijken te hebben, vinden ze elkaar toch. Samen zoeken ze naar een manier om om te gaan met hun nieuwe werkelijkheid. En daar helpt knappe buurman Jurre ook een handje bij…
Abbey en Melanie zijn originele en bijzondere personages. Abbey is een bekende actrice die strubbelt met haar chronische ziekte. Ik begreep haar gevoelens en emoties heel goed en kon mij goed inleven in haar onzekerheid. Reuma heeft geen vast verloop, dus hoe richt je daar je leven op in? Abbey bewijst dat ze heel wat minder oppervlakkig is dan op het eerste gezicht gedacht wordt.
Melanie doet zich voor als een sterke vrouw en met haar ambitieuze, hardwerkende houding heeft ze al heel wat bereikt, maar echt gelukkig is ze niet. Melanie is direct naar anderen toe en dat maakt haar niet altijd even sympathiek, maar hoe meer ik over haar ontdekte, hoe leuker ik haar begon te vinden. Ook Melanie maakt een grote ontwikkeling door, waarbij ze ontdekt waar het leven echt om draait en wat haar gelukkig maakt.
Jurre heeft de hele wereld gezien, maar echt een thuis heeft hij niet. Hij ontmoet zowel Abbey als Melanie en bouwt met hen beiden een band op. Jurre zoekt verbinding, rust en regelmaat, maar inspireert Melanie en Abbey om het leven wat luchtiger en minder serieus te nemen.
Het verhaal bevat een (soort van) driehoeksverhouding en hoewel dat normaal niet mijn favoriete trope is, vond ik hem in dit verhaal goed neergezet en interessant uitgewerkt. Ik vond het mooi hoe de personages elkaar helpen om zich verder te ontwikkelen.
Niet te filmen is een feelgood met een diepere laag. Ik moet wel bekennen dat ik het verhaal op een gegeven moment wel erg zwaar vond worden en soms een beetje luchtigheid en humor miste. Dit had iets meer balans in het verhaal kunnen brengen.
De schrijfstijl van Anne West is, net als in haar voorgaande boeken, meeslepend en beeldend. Ik vond persoonlijk de hoofdstukken wat aan de lange kant, maar desondanks vloog ik door het boek heen.
Als boekenliefhebber heb ik genoten van de liefde voor boeken die het verhaal ademt. Het Boekencafé ligt vol met stapels boeken en heeft een rustige, gemoedelijke sfeer waar ik meteen dol op was. De setting waarin een groot deel van het verhaal zich afspeelt vond ik dus heerlijk!
Niet te filmen is een origineel verhaal met sterke personages die een mooie ontwikkeling doormaken. Hoewel het verhaal, naar mijn mening, iets meer luchtigheid had mogen bevatten, is de setting waarin het verhaal zich afspeelt heerlijk en bevat het verhaal veel diepgang. Een waardige afsluiting van deze serie.
Sinds er bij Abbey reuma is geconstateerd, heeft ze zich verstopt voor de media en verblijft ze in het theater naast het Boekencafé. Hoe kan ze ooit weer terugkeren op het witte doek als ze opstaat met stijve spieren en continu moe is?
Ook Melanie, die een succesvolle uitgever is met vele bestsellerauteurs onder zich, weet even niet hoe ze verder moet. Ze heeft een schijnbaar perfect leven met een leuke vriend, goede baan en mooi uiterlijk, maar zorgen al die dingen automatisch voor geluk? Hoewel de vrouwen weinig overeenkomsten lijken te hebben, vinden ze elkaar toch. Samen zoeken ze naar een manier om om te gaan met hun nieuwe werkelijkheid. En daar helpt knappe buurman Jurre ook een handje bij…
Abbey en Melanie zijn originele en bijzondere personages. Abbey is een bekende actrice die strubbelt met haar chronische ziekte. Ik begreep haar gevoelens en emoties heel goed en kon mij goed inleven in haar onzekerheid. Reuma heeft geen vast verloop, dus hoe richt je daar je leven op in? Abbey bewijst dat ze heel wat minder oppervlakkig is dan op het eerste gezicht gedacht wordt.
Melanie doet zich voor als een sterke vrouw en met haar ambitieuze, hardwerkende houding heeft ze al heel wat bereikt, maar echt gelukkig is ze niet. Melanie is direct naar anderen toe en dat maakt haar niet altijd even sympathiek, maar hoe meer ik over haar ontdekte, hoe leuker ik haar begon te vinden. Ook Melanie maakt een grote ontwikkeling door, waarbij ze ontdekt waar het leven echt om draait en wat haar gelukkig maakt.
Jurre heeft de hele wereld gezien, maar echt een thuis heeft hij niet. Hij ontmoet zowel Abbey als Melanie en bouwt met hen beiden een band op. Jurre zoekt verbinding, rust en regelmaat, maar inspireert Melanie en Abbey om het leven wat luchtiger en minder serieus te nemen.
Het verhaal bevat een (soort van) driehoeksverhouding en hoewel dat normaal niet mijn favoriete trope is, vond ik hem in dit verhaal goed neergezet en interessant uitgewerkt. Ik vond het mooi hoe de personages elkaar helpen om zich verder te ontwikkelen.
Niet te filmen is een feelgood met een diepere laag. Ik moet wel bekennen dat ik het verhaal op een gegeven moment wel erg zwaar vond worden en soms een beetje luchtigheid en humor miste. Dit had iets meer balans in het verhaal kunnen brengen.
De schrijfstijl van Anne West is, net als in haar voorgaande boeken, meeslepend en beeldend. Ik vond persoonlijk de hoofdstukken wat aan de lange kant, maar desondanks vloog ik door het boek heen.
Als boekenliefhebber heb ik genoten van de liefde voor boeken die het verhaal ademt. Het Boekencafé ligt vol met stapels boeken en heeft een rustige, gemoedelijke sfeer waar ik meteen dol op was. De setting waarin een groot deel van het verhaal zich afspeelt vond ik dus heerlijk!
Niet te filmen is een origineel verhaal met sterke personages die een mooie ontwikkeling doormaken. Hoewel het verhaal, naar mijn mening, iets meer luchtigheid had mogen bevatten, is de setting waarin het verhaal zich afspeelt heerlijk en bevat het verhaal veel diepgang. Een waardige afsluiting van deze serie.
June 24, 2025
Van uitgeverij Z&K kreeg ik dit heerlijke recensie-exemplaar opgestuurd met het uitdrukkelijke verzoek er een eigen, eerlijke review over te schrijven. Dus dan doen we dat!
In ´Niet te Filmen´ neemt Anne West ons voor de laatste x mee naar het heerlijke Boeken café in Deventer.
Opnieuw spelen Lauren en Scott, Juul en Ids en al die andere heerlijke warme personages weer een bijrol.
Een café vol boeken is sowieso een ´safe heaven´ voor iedereen die van lezen houdt, maar bovenal voor iedereen die een beetje met zichzelf overhoop ligt.
Fijn dat ze er ook overheerlijke taartjes en goede koffie serveren. De volgende keer als in Deventer ben, ga ik toch eens opzoek naar dit heerlijke plekje. En ja ik weet dat het niet bestaat hoor!
In dit derde een laatste deel volgen we Abbey, Melanie en Jurre. Alles drie hebben ze zo hun eigen sores en geheimen. En is het boeken café de plek waar ze rust vinden en vooral zichzelf gaan terug ontdekken. Abbey de gevierde actrice, wordt chronisch ziek en weet even niet hoe ze hier mee om moet gaan net nu zo op punt van doorbreken staat. Melanie, die we nog kennen als de vreselijke pusherige uitgeefster van Juul vlucht naar het boeken café om even stoom te blazen van haar drukke baan en het leven dat ze vooral moet leiden. Mel staat nogal onderdruk van haar ouders en schoonouders om te presteren. Jurre komt na 20 jaar de wereld op gereisd te hebben terug en moet zichzelf opnieuw leren ontdekken.
De vraag is natuurlijk of dit ze alle drie gaat lukken? Durft Abbey haar ziekte te omarmen om te kunnen groeien. Durft Melanie tegen de stroom in te zwemmen om eindelijk gelukkig te zijn? En helpen boeken Jurre om weer te aarden in Deventer? Anne heeft een heerlijk afsluitend deel geschreven waarin mensen mens mogen zijn, waar je mankementen mag hebben en waar je niet altijd perfect hoeft te zijn. Tot slotte denk ik dat het manuscript dat Jurre gaat schijven zomaar eens een hele leuke spin-off kan zijn van deze serie Anne west ben jij dat ook met mij eens? Ik zou dit maar eens pitchen bij de uitgeverij. Want ik wil dat boek namelijk heel graag lezen.
Kortom een fijne, mooie, afsluiter van deze trilogie die ik beoordeel met 4 sterren.
In ´Niet te Filmen´ neemt Anne West ons voor de laatste x mee naar het heerlijke Boeken café in Deventer.
Opnieuw spelen Lauren en Scott, Juul en Ids en al die andere heerlijke warme personages weer een bijrol.
Een café vol boeken is sowieso een ´safe heaven´ voor iedereen die van lezen houdt, maar bovenal voor iedereen die een beetje met zichzelf overhoop ligt.
Fijn dat ze er ook overheerlijke taartjes en goede koffie serveren. De volgende keer als in Deventer ben, ga ik toch eens opzoek naar dit heerlijke plekje. En ja ik weet dat het niet bestaat hoor!
In dit derde een laatste deel volgen we Abbey, Melanie en Jurre. Alles drie hebben ze zo hun eigen sores en geheimen. En is het boeken café de plek waar ze rust vinden en vooral zichzelf gaan terug ontdekken. Abbey de gevierde actrice, wordt chronisch ziek en weet even niet hoe ze hier mee om moet gaan net nu zo op punt van doorbreken staat. Melanie, die we nog kennen als de vreselijke pusherige uitgeefster van Juul vlucht naar het boeken café om even stoom te blazen van haar drukke baan en het leven dat ze vooral moet leiden. Mel staat nogal onderdruk van haar ouders en schoonouders om te presteren. Jurre komt na 20 jaar de wereld op gereisd te hebben terug en moet zichzelf opnieuw leren ontdekken.
De vraag is natuurlijk of dit ze alle drie gaat lukken? Durft Abbey haar ziekte te omarmen om te kunnen groeien. Durft Melanie tegen de stroom in te zwemmen om eindelijk gelukkig te zijn? En helpen boeken Jurre om weer te aarden in Deventer? Anne heeft een heerlijk afsluitend deel geschreven waarin mensen mens mogen zijn, waar je mankementen mag hebben en waar je niet altijd perfect hoeft te zijn. Tot slotte denk ik dat het manuscript dat Jurre gaat schijven zomaar eens een hele leuke spin-off kan zijn van deze serie Anne west ben jij dat ook met mij eens? Ik zou dit maar eens pitchen bij de uitgeverij. Want ik wil dat boek namelijk heel graag lezen.
Kortom een fijne, mooie, afsluiter van deze trilogie die ik beoordeel met 4 sterren.
July 2, 2025
De ziekte zijn of de ziekte hebben
De wetenschap dat ze reuma heeft, heeft ervoor gezorgd dat Abbey uit haar leven in de schijnwerpers is gevlucht, en zich heeft teruggetrokken op een plek waar ze meehelpt in een klein theater naast het Boekencafé.
Ook Melanie is haar leven ontvlucht. Ze kon niet langer omgaan met de druk van de torenhoge verwachtingen. Zelfs haar vriend Renz weet niet waar ze is. Melanie en Abbey vinden herkenning bij elkaar en samen leren ze weer vertrouwen in de toekomst te krijgen.
Maar als ze de toekomst tegemoet willen treden, kunnen ze zich niet langer verschuilen.
Niet te filmen van Anne West is het derde, los leesbare, deel van de Boekencafé feelgood serie, waarin belangrijke en aangrijpende thema’s zijn omhult door een feelgood sfeer.
De personages in Niet te filmen worden, of werden, geconfronteerd met omstandigheden en gevoelens die effect hebben op hun leven. Anne West vertelt hun verhaal mooi en realistisch, en dat heeft voor mij zeker ook te maken met het feit dat ze haar personages niet blindelings op zoek laat gaan naar een nieuw leven. Ze laat hen ieder op hun eigen manier een pauze inlassen, zodat ze kunnen nadenken hoe ze van daaruit een doorstart met een aangename upgrade zouden kunnen maken.
Anne West zet kwetsbare personages neer en weet heel goed hun essentie te vangen. Niet in hetgeen waarmee ze geconfronteerd worden, maar in hetgeen dat hen kracht geeft, ondanks een chronische ziekte of een mentale blokkade. Ook die laatste twee punten worden verteld op een manier waarvan je weet en/of voelt dat het klopt. Zelf heb ik een aantal chronische ziektes en ik herkende echt de worsteling die dat met zich meebrengt, omdat alles wat je als vanzelfsprekend had beschouwd dat niet langer is. Maar wat ik vooral erg prettig vond is dat de auteur de personages hun proces waarheidsgetrouw laat doorlopen.
Anne West schrijft meeslepend en sprankelend en haar personages zijn aansprekend en leuk om te volgen. Niet te filmen is in alle opzichten een feelgood verhaal met diepgang.
⭐️⭐️⭐️⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
De wetenschap dat ze reuma heeft, heeft ervoor gezorgd dat Abbey uit haar leven in de schijnwerpers is gevlucht, en zich heeft teruggetrokken op een plek waar ze meehelpt in een klein theater naast het Boekencafé.
Ook Melanie is haar leven ontvlucht. Ze kon niet langer omgaan met de druk van de torenhoge verwachtingen. Zelfs haar vriend Renz weet niet waar ze is. Melanie en Abbey vinden herkenning bij elkaar en samen leren ze weer vertrouwen in de toekomst te krijgen.
Maar als ze de toekomst tegemoet willen treden, kunnen ze zich niet langer verschuilen.
Niet te filmen van Anne West is het derde, los leesbare, deel van de Boekencafé feelgood serie, waarin belangrijke en aangrijpende thema’s zijn omhult door een feelgood sfeer.
De personages in Niet te filmen worden, of werden, geconfronteerd met omstandigheden en gevoelens die effect hebben op hun leven. Anne West vertelt hun verhaal mooi en realistisch, en dat heeft voor mij zeker ook te maken met het feit dat ze haar personages niet blindelings op zoek laat gaan naar een nieuw leven. Ze laat hen ieder op hun eigen manier een pauze inlassen, zodat ze kunnen nadenken hoe ze van daaruit een doorstart met een aangename upgrade zouden kunnen maken.
Anne West zet kwetsbare personages neer en weet heel goed hun essentie te vangen. Niet in hetgeen waarmee ze geconfronteerd worden, maar in hetgeen dat hen kracht geeft, ondanks een chronische ziekte of een mentale blokkade. Ook die laatste twee punten worden verteld op een manier waarvan je weet en/of voelt dat het klopt. Zelf heb ik een aantal chronische ziektes en ik herkende echt de worsteling die dat met zich meebrengt, omdat alles wat je als vanzelfsprekend had beschouwd dat niet langer is. Maar wat ik vooral erg prettig vond is dat de auteur de personages hun proces waarheidsgetrouw laat doorlopen.
Anne West schrijft meeslepend en sprankelend en haar personages zijn aansprekend en leuk om te volgen. Niet te filmen is in alle opzichten een feelgood verhaal met diepgang.
⭐️⭐️⭐️⭐️
Instagram: sheila_hjv_inbooks
July 8, 2025
'Niet te filmen’ is het derde en laatste deel van de Boekencafé-serie van Anne West. In deze heerlijke feelgoodserie is Lauren's Boekencafé in Deventer het gezellige middelpunt waar hartverwarmende personages elkaar vinden, hechte vriendschappen gesloten worden en liefde ontstaat. Ze steunen elkaar vol hoop en humor en groeien ondanks de herkenbare kwesties waar ze mee worstelen. Het Boekencafé brengt geluk.
In ‘Niet te filmen' volgen we actrice Abbey, een vriendin van Scott. Succesvol door rollen in romcoms, maar het is loodzwaar sinds ze reuma heeft en ze worstelt met haar imago en ideeën over relaties. Weg van de schijnwerpers bij Scott in het theatertje van het Boekencafé probeert ze antwoorden te vinden. Ook uitgeefster Melanie is ondergedoken in het Boekencafé nu ze vastgelopen is in haar strak georganiseerde leven. En Jurre, voormalig globetrotter en de broer van Juul, woont nu naast het Boekencafé. Drie mensen op zoek naar zingeving, nieuwe richting en liefde misschien?
Dit is misschien wel het beste boek van de hele serie. Verteld vanuit Abbey, Melanie en Jurre krijgen we een goed beeld van deze drie mensen die het nodige hebben meegemaakt en voor levensbepalende keuzes staan. Abbey moet leren leven met een chronische ziekte, Melanie moet uit zien te vinden wat ze nu eigenlijk zelf wil met haar leven en Jurre moet leren wat thuis is, na jarenlang onderweg te zijn geweest. Ze vinden steun bij elkaar, houden elkaar spiegels voor en zijn onderdeel van elkaars verandering. Dit alles tegen de achtergrond van het zo geliefde Boekencafé waarbij de andere personages gelukkig in bijrollen weer van de partij zijn. De feelgoodvibes zijn zeker aanwezig en er is genoeg humor door de katten, maar realistische kwesties en een serieuze ondertoon zorgen voor diepgang. De personages zijn kwetsbaar en levensecht. Met vallen en opstaan vinden ze hun kracht en dat is door Anne West met vlotte pen realistisch en liefdevol beschreven. Hartverwarmend, herkenbaar en ontroerend, met de juiste balans tussen lichte humor en serieuze kwesties, vaart en diepgang, realistische groei en feelgood romantiek. Al met al het perfecte einde van een geweldige serie.
In ‘Niet te filmen' volgen we actrice Abbey, een vriendin van Scott. Succesvol door rollen in romcoms, maar het is loodzwaar sinds ze reuma heeft en ze worstelt met haar imago en ideeën over relaties. Weg van de schijnwerpers bij Scott in het theatertje van het Boekencafé probeert ze antwoorden te vinden. Ook uitgeefster Melanie is ondergedoken in het Boekencafé nu ze vastgelopen is in haar strak georganiseerde leven. En Jurre, voormalig globetrotter en de broer van Juul, woont nu naast het Boekencafé. Drie mensen op zoek naar zingeving, nieuwe richting en liefde misschien?
Dit is misschien wel het beste boek van de hele serie. Verteld vanuit Abbey, Melanie en Jurre krijgen we een goed beeld van deze drie mensen die het nodige hebben meegemaakt en voor levensbepalende keuzes staan. Abbey moet leren leven met een chronische ziekte, Melanie moet uit zien te vinden wat ze nu eigenlijk zelf wil met haar leven en Jurre moet leren wat thuis is, na jarenlang onderweg te zijn geweest. Ze vinden steun bij elkaar, houden elkaar spiegels voor en zijn onderdeel van elkaars verandering. Dit alles tegen de achtergrond van het zo geliefde Boekencafé waarbij de andere personages gelukkig in bijrollen weer van de partij zijn. De feelgoodvibes zijn zeker aanwezig en er is genoeg humor door de katten, maar realistische kwesties en een serieuze ondertoon zorgen voor diepgang. De personages zijn kwetsbaar en levensecht. Met vallen en opstaan vinden ze hun kracht en dat is door Anne West met vlotte pen realistisch en liefdevol beschreven. Hartverwarmend, herkenbaar en ontroerend, met de juiste balans tussen lichte humor en serieuze kwesties, vaart en diepgang, realistische groei en feelgood romantiek. Al met al het perfecte einde van een geweldige serie.
June 24, 2025
Deel 3 van de Boekencafé serie is los te lezen van de andere delen. Er komen wel personages in voor van de vorige boeken, maar het is niet essentieel. Na het lezen van deel 3 ben ik zeker nieuwsgierig geworden naar de andere delen, dus die ga ik zeker nog lezen!
In Niet te filmen volgen we 3 hoofdpersonen. Abbey, Melanie en Jurre. De hoofdstukken zijn dan ook afwisselend geschreven vanuit deze 3 perspectieven.
Abbey is een bekende actrice die helaas door de diagnose reuma een stapje terug moet doen en af en toe mee helpt in het kleine theatertje naast het Boekencafé. Ook probeert ze ze uit te zoeken hoe ze met haar nieuwe diagnose om moet gaan, en wat voor invloed dat heeft op haar liefdesleven.
Melanie werkt voor een uitgever en heeft het 'perfecte' leven voor de buitenwereld. Een goede baan, een leuke partner en een druk leven. Volgens de checklist moet hier alleen nog een kind bij. Maar wil ze wel aan die verwachtingen voldoen? Zonder aan haar vriend te vertellen waar ze is, neemt ze intrek in het appartement boven het Boekencafé.
En dan is daar buurman Jurre. De eeuwige reiziger, die zich nooit heeft willen settelen. Dan gaat hij een tijdje oppassen op een appartement naast het Boekencafé. Los van elkaar ontmoet hij Abbey en Melanie. En begint hij te helpen in het Boekencafé.
Abbey en Melanie vormen een bijzondere vriendschap. Hun beide levens en persoonlijkheden kunnen niet verder uit elkaar liggen, maar daardoor doen ze elkaar inzien dat niet alles zo zwart-wit is als ze dachten.
Abbey valt als een blok voor Jurre, die zo ver van haar glamoureuze wereld af staat, en heel anders is dan haar vorige vriendjes. Maar daardoor kan ze juist bij hem zichzelf zijn! Abbey is bang te vertellen dat ze chronisch ziek is, want hoe zou hij gaan reageren? Kan ze hem genoeg vertrouwen met haar geheim, en zal hij niet keihard wegrennen als hij hoort dat de toekomst onzeker is?
Melanie vormt op haar eigen manier gevoelens voor Jurre, ook voor haar is hij een complete tegenpool van haar perfecte vriend Renz. Hij doet haar aan alles twijfelen, wil zij wel zo perfect zijn als haar ouders van haar verwachten? En Renz, is hij wel echt zo perfect als zij denkt? Of houdt hij ook maar de schijn op?
Lees het nu in deze feelgood met auteur van eigen bodem. Als je van boeken, katten, liefde, vriendschappen, en een verhaal met echte thema's houdt dan is dit boek voor jou! En stiekem... zou ik zelf ook wel een bezoekje willen brengen aan het Boekencafé!
In Niet te filmen volgen we 3 hoofdpersonen. Abbey, Melanie en Jurre. De hoofdstukken zijn dan ook afwisselend geschreven vanuit deze 3 perspectieven.
Abbey is een bekende actrice die helaas door de diagnose reuma een stapje terug moet doen en af en toe mee helpt in het kleine theatertje naast het Boekencafé. Ook probeert ze ze uit te zoeken hoe ze met haar nieuwe diagnose om moet gaan, en wat voor invloed dat heeft op haar liefdesleven.
Melanie werkt voor een uitgever en heeft het 'perfecte' leven voor de buitenwereld. Een goede baan, een leuke partner en een druk leven. Volgens de checklist moet hier alleen nog een kind bij. Maar wil ze wel aan die verwachtingen voldoen? Zonder aan haar vriend te vertellen waar ze is, neemt ze intrek in het appartement boven het Boekencafé.
En dan is daar buurman Jurre. De eeuwige reiziger, die zich nooit heeft willen settelen. Dan gaat hij een tijdje oppassen op een appartement naast het Boekencafé. Los van elkaar ontmoet hij Abbey en Melanie. En begint hij te helpen in het Boekencafé.
Abbey en Melanie vormen een bijzondere vriendschap. Hun beide levens en persoonlijkheden kunnen niet verder uit elkaar liggen, maar daardoor doen ze elkaar inzien dat niet alles zo zwart-wit is als ze dachten.
Abbey valt als een blok voor Jurre, die zo ver van haar glamoureuze wereld af staat, en heel anders is dan haar vorige vriendjes. Maar daardoor kan ze juist bij hem zichzelf zijn! Abbey is bang te vertellen dat ze chronisch ziek is, want hoe zou hij gaan reageren? Kan ze hem genoeg vertrouwen met haar geheim, en zal hij niet keihard wegrennen als hij hoort dat de toekomst onzeker is?
Melanie vormt op haar eigen manier gevoelens voor Jurre, ook voor haar is hij een complete tegenpool van haar perfecte vriend Renz. Hij doet haar aan alles twijfelen, wil zij wel zo perfect zijn als haar ouders van haar verwachten? En Renz, is hij wel echt zo perfect als zij denkt? Of houdt hij ook maar de schijn op?
Lees het nu in deze feelgood met auteur van eigen bodem. Als je van boeken, katten, liefde, vriendschappen, en een verhaal met echte thema's houdt dan is dit boek voor jou! En stiekem... zou ik zelf ook wel een bezoekje willen brengen aan het Boekencafé!
August 17, 2025
'Niet te filmen' is het 3e deel in de boekencafe serie.Ondanks dat ik de vorige delen niet heb gelezen is het makkelijk te lezen als een losstaand verhaal.
In elk hoofdstuk wordt er afwisselend geschreven vanuit Abbey, Jurre en Melanie. Op deze manier leer je de personages, maar ook hun gedachtes en hun leven goed kennen.
De personages voelden hierdoor erg echt en ik wilde dan ook eigenlijk geen afscheid van ze nemen op het eind van het verhaal.
Het boekencafe waar het verhaal zich voornamelijk in afspeelt klinkt zo heerlijk en cosy dat het me stiekem zelf ook heerlijk lijkt om er te zitten.
Om beurten wordt er in de hoofdstukken verteld door Abbey, Jurre en Melanie. Door bij elk hoofdstuk een klein stukje van het verhaal weg te geven word je nieuwsgierig en wil je snel door naar het volgende hoofdstuk.
De hoofdstukken zijn best lang wat ik normaal niet zo fijn vind maar in dit verhaal was dit geen probleem, het leest lekker vlot weg door de schrijfstijl.
Je wilt eigenlijk alleen maar blijven doorlezen om erachter te komen hoe het verder afloopt. Ik kon dan ook niet stoppen met lezen en heb het boek in 2 dagen uitgelezen.
Alle 3 de personages hebben zo hun eigen problemen en proberen deze op te lossen maar lopen er eigenlijk eerst voor weg.
Abbey was een succesvol actrice maar struggelt erg met onzekerheid sinds ze te horen heeft gekregen dat ze reuma heeft. Hoe zal ze hiermee leren omgaan in haar leven.
Jurre heeft de afgelopen jaren alleen gereisd en nooit lang een vaste plek gehad. Zal hij ooit de ware liefde vinden?
Melanie is streng door haar ouders opgevoed en heeft haar hele leven geleefd zoals hun het hebben uitgestippeld. Hoe zal haar toekomst eruit gaan zien nu ze onbetaald verlof heeft genomen en tijdelijk uit haar vaste ritme is gestapt.
Je leest het allemaal verder in 'Niet te filmen'.
Kortom een heerlijke feelgood met een fijne diepgang erin.
In elk hoofdstuk wordt er afwisselend geschreven vanuit Abbey, Jurre en Melanie. Op deze manier leer je de personages, maar ook hun gedachtes en hun leven goed kennen.
De personages voelden hierdoor erg echt en ik wilde dan ook eigenlijk geen afscheid van ze nemen op het eind van het verhaal.
Het boekencafe waar het verhaal zich voornamelijk in afspeelt klinkt zo heerlijk en cosy dat het me stiekem zelf ook heerlijk lijkt om er te zitten.
Om beurten wordt er in de hoofdstukken verteld door Abbey, Jurre en Melanie. Door bij elk hoofdstuk een klein stukje van het verhaal weg te geven word je nieuwsgierig en wil je snel door naar het volgende hoofdstuk.
De hoofdstukken zijn best lang wat ik normaal niet zo fijn vind maar in dit verhaal was dit geen probleem, het leest lekker vlot weg door de schrijfstijl.
Je wilt eigenlijk alleen maar blijven doorlezen om erachter te komen hoe het verder afloopt. Ik kon dan ook niet stoppen met lezen en heb het boek in 2 dagen uitgelezen.
Alle 3 de personages hebben zo hun eigen problemen en proberen deze op te lossen maar lopen er eigenlijk eerst voor weg.
Abbey was een succesvol actrice maar struggelt erg met onzekerheid sinds ze te horen heeft gekregen dat ze reuma heeft. Hoe zal ze hiermee leren omgaan in haar leven.
Jurre heeft de afgelopen jaren alleen gereisd en nooit lang een vaste plek gehad. Zal hij ooit de ware liefde vinden?
Melanie is streng door haar ouders opgevoed en heeft haar hele leven geleefd zoals hun het hebben uitgestippeld. Hoe zal haar toekomst eruit gaan zien nu ze onbetaald verlof heeft genomen en tijdelijk uit haar vaste ritme is gestapt.
Je leest het allemaal verder in 'Niet te filmen'.
Kortom een heerlijke feelgood met een fijne diepgang erin.
June 22, 2025
Dit slotdeel van de Boekencafé-serie is geen zoetsappige afsluiter, maar een verhaal waarin mensen – net als jij en ik – struikelen, twijfelen en groeien. Je leest, slikt, grinnikt en knikt instemmend. Want ja, zó voelt het dus als het leven even niet volgens plan loopt.
In deze roman maken we kennis met drie mensen die ieder op hun eigen manier worstelen met het leven. Abbey, ooit een gevierde actrice, moet ineens haar leven opnieuw uitvinden nadat reuma haar dwingt een stap terug te doen. De spotlight ruilt ze in voor het knusse theatertje naast het boekencafé, maar de echte strijd vindt vanbinnen plaats: Wie ben je nog als je lichaam je in de steek laat?
Dan is er Melanie, de gedisciplineerde uitgeefster die we al kennen uit een eerder deel. Ze besluit – eindelijk – te breken met haar strak georganiseerde leven. Weg van de 'zoals het hoort'-mentaliteit, op zoek naar wie ze écht is, zonder masker. En dan heb je Jurre, een globetrotter met commitment-allergie, die terugkeert naar zijn geboortegrond en beseft dat vrijheid niet per se gelukkig maakt als je nergens thuis bent.
Anne West weet de verhalen van deze drie zo mooi met elkaar te verweven dat het voelt alsof je zelf bij hen aan tafel zit – in het boekencafé natuurlijk. Wat dit boek zo sterk maakt, is de balans tussen zwaardere thema’s zoals ziekte, verlies en innerlijke strijd, en de lichte toon waarmee ze gebracht worden. Er is humor, liefde, hoop – en vooral veel warmte naar elkaar toe. Daar houd ik altijd zo van.
West schrijft toegankelijk en beeldend, zonder te veel drama. De personages groeien echt in dit deel. Ze struikelen, vallen, staan weer op – en dat alles voelt volkomen echt. Juist die kleine overwinningen en inzichten maken dit boek zo mooi.
Een waardige afsluiter van een heerlijke serie. De cirkel is rond – en hoe!
In deze roman maken we kennis met drie mensen die ieder op hun eigen manier worstelen met het leven. Abbey, ooit een gevierde actrice, moet ineens haar leven opnieuw uitvinden nadat reuma haar dwingt een stap terug te doen. De spotlight ruilt ze in voor het knusse theatertje naast het boekencafé, maar de echte strijd vindt vanbinnen plaats: Wie ben je nog als je lichaam je in de steek laat?
Dan is er Melanie, de gedisciplineerde uitgeefster die we al kennen uit een eerder deel. Ze besluit – eindelijk – te breken met haar strak georganiseerde leven. Weg van de 'zoals het hoort'-mentaliteit, op zoek naar wie ze écht is, zonder masker. En dan heb je Jurre, een globetrotter met commitment-allergie, die terugkeert naar zijn geboortegrond en beseft dat vrijheid niet per se gelukkig maakt als je nergens thuis bent.
Anne West weet de verhalen van deze drie zo mooi met elkaar te verweven dat het voelt alsof je zelf bij hen aan tafel zit – in het boekencafé natuurlijk. Wat dit boek zo sterk maakt, is de balans tussen zwaardere thema’s zoals ziekte, verlies en innerlijke strijd, en de lichte toon waarmee ze gebracht worden. Er is humor, liefde, hoop – en vooral veel warmte naar elkaar toe. Daar houd ik altijd zo van.
West schrijft toegankelijk en beeldend, zonder te veel drama. De personages groeien echt in dit deel. Ze struikelen, vallen, staan weer op – en dat alles voelt volkomen echt. Juist die kleine overwinningen en inzichten maken dit boek zo mooi.
Een waardige afsluiter van een heerlijke serie. De cirkel is rond – en hoe!
July 13, 2025
'Niet te filmen' is het derde deel in de Boekencafé-serie van Anne West. In dit deel volgen we actrice Abbey en uitgeefster Melanie. Ze verschuilen zich allebei in het Boekencafé. Bij Abbey is reuma geconstateerd en door haar chronische ziekte probeert ze zo ver mogelijk uit de schijnwerpers te blijven. Kan ze haar werk nog wel blijven doen? En wat betekent dit voor haar liefdesleven? Ook Melanie is op de vlucht voor haar realiteit. Abbey en Melanie proberen elkaar zo goed mogelijk te steunen, maar het is buurman Jurre die hun levens op zijn kop zet.
'Niet te filmen' is een waardige afluister van de Boekencafé-serie van Anne West. West neemt je met haar vlotte schrijfstijl opnieuw mee naar Laurens boekencafé, en daar is inmiddels al veel veranderd sinds deel 1.
In dit boek volgen we Abbey, Melanie en Jurre. De drie personages hebben allemaal een link met de personages die in deel 1 en 2 meer werden uitgediept. Ook in dit derde deel is West er opnieuw in geslaagd de hoofdpersonages uit te diepen. Ze heeft hen en hun verhaallijnen een heel mooie betekenis gegeven in de serie. Dit boek is dan ook heel divers en er komen heel wat moeilijke onderwerpen aan bod: omgaan met de diagnose reuma, een leven opbouwen na een stukgelopen relatie, vastzitten in een relatie in sleur... Door de diversiteit van thema's in 'Niet te filmen' blijf je als lezer geboeid verder lezen.
Het was heel fijn dat de personages uit de vorige delen ook aan bod kwamen. Het Boekencafé van Lauren voelt na alle uren leesplezier ook echt een beetje als thuiskomen, dus het is jammer dat de serie nu is afgelopen.
Heb je deze serie nog niet gelezen? Ga dat dan zeker doen, want het is de moeite waard!
'Niet te filmen' is een waardige afluister van de Boekencafé-serie van Anne West. West neemt je met haar vlotte schrijfstijl opnieuw mee naar Laurens boekencafé, en daar is inmiddels al veel veranderd sinds deel 1.
In dit boek volgen we Abbey, Melanie en Jurre. De drie personages hebben allemaal een link met de personages die in deel 1 en 2 meer werden uitgediept. Ook in dit derde deel is West er opnieuw in geslaagd de hoofdpersonages uit te diepen. Ze heeft hen en hun verhaallijnen een heel mooie betekenis gegeven in de serie. Dit boek is dan ook heel divers en er komen heel wat moeilijke onderwerpen aan bod: omgaan met de diagnose reuma, een leven opbouwen na een stukgelopen relatie, vastzitten in een relatie in sleur... Door de diversiteit van thema's in 'Niet te filmen' blijf je als lezer geboeid verder lezen.
Het was heel fijn dat de personages uit de vorige delen ook aan bod kwamen. Het Boekencafé van Lauren voelt na alle uren leesplezier ook echt een beetje als thuiskomen, dus het is jammer dat de serie nu is afgelopen.
Heb je deze serie nog niet gelezen? Ga dat dan zeker doen, want het is de moeite waard!
July 29, 2025
Van Zomer en Keuning kreeg ik een recensie-exemplaar van 𝐍𝐢𝐞𝐭 𝐭𝐞 𝐟𝐢𝐥𝐦𝐞𝐧, het derde deel van de Boekencafé-serie van Anne West. Hoewel ik ook van de eerste twee boeken heb genoten, is dit deel prima als losstaand verhaal te lezen. De personages en het verhaal staan als een huis.
In Niet te filmen volgen we Abbey, een voormalig succesvolle actrice die ontdekt dat ze reuma heeft. Deze diagnose zet haar leven volledig op zijn kop. Ze ontvlucht de stad en haar werk en vindt afleiding in het theatertje naast het Boekencafé, ver weg van de spotlights. Tegelijkertijd volgen we Melanie, een uitgeefster met haar eigen persoonlijke worstelingen, en buurman Jurre, die eveneens op zoek is naar een nieuw evenwicht.
Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit de drie hoofdpersonages. Die opbouw zorgt voor diepgang en betrokkenheid: je leert hen echt kennen, inclusief hun twijfels en groei. Abbey’s worsteling met haar ziekte en identiteit is zeer geloofwaardig.
Anne West weet goed de balans te bewaren tussen een serieuze, realistische toon en lichtere momenten. Ondanks zwaardere thema’s als chronisch ziek zijn, verlies en keuzes maken, blijft het verhaal hoopvol. Charmante details, zoals de poezen in het verhaal, zorgen voor luchtigheid en warmte.
De schrijfstijl is prettig: het verhaal heeft een fijn ritme en kabbelt in aangenaam tempo voort. Verwacht geen spannende plotwendingen of grote dramatiek, maar juist een karaktergedreven feelgood vol oprechte emoties. Voor wie van dat genre houdt, is dit een groot pluspunt.
Wat het boek extra bijzonder maakt, is de setting. Het speelt zich af in Deventer, mijn woonplaats, en de stad wordt prachtig tot leven gebracht. De sfeer van het Boekencafé, het theatertje en de historische stad zijn beeldend en liefdevol beschreven. Je waant je echt even daar, op het bankje aan de IJssel of wandelend door het Bergkwartier.
Met Niet te filmen levert Anne West een warme, betekenisvolle real good af die boeit, hoop geeft en blijft hangen. Een prachtige afsluiter van de serie, of een overtuigend losstaand verhaal voor nieuwe lezers.
In Niet te filmen volgen we Abbey, een voormalig succesvolle actrice die ontdekt dat ze reuma heeft. Deze diagnose zet haar leven volledig op zijn kop. Ze ontvlucht de stad en haar werk en vindt afleiding in het theatertje naast het Boekencafé, ver weg van de spotlights. Tegelijkertijd volgen we Melanie, een uitgeefster met haar eigen persoonlijke worstelingen, en buurman Jurre, die eveneens op zoek is naar een nieuw evenwicht.
Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit de drie hoofdpersonages. Die opbouw zorgt voor diepgang en betrokkenheid: je leert hen echt kennen, inclusief hun twijfels en groei. Abbey’s worsteling met haar ziekte en identiteit is zeer geloofwaardig.
Anne West weet goed de balans te bewaren tussen een serieuze, realistische toon en lichtere momenten. Ondanks zwaardere thema’s als chronisch ziek zijn, verlies en keuzes maken, blijft het verhaal hoopvol. Charmante details, zoals de poezen in het verhaal, zorgen voor luchtigheid en warmte.
De schrijfstijl is prettig: het verhaal heeft een fijn ritme en kabbelt in aangenaam tempo voort. Verwacht geen spannende plotwendingen of grote dramatiek, maar juist een karaktergedreven feelgood vol oprechte emoties. Voor wie van dat genre houdt, is dit een groot pluspunt.
Wat het boek extra bijzonder maakt, is de setting. Het speelt zich af in Deventer, mijn woonplaats, en de stad wordt prachtig tot leven gebracht. De sfeer van het Boekencafé, het theatertje en de historische stad zijn beeldend en liefdevol beschreven. Je waant je echt even daar, op het bankje aan de IJssel of wandelend door het Bergkwartier.
Met Niet te filmen levert Anne West een warme, betekenisvolle real good af die boeit, hoop geeft en blijft hangen. Een prachtige afsluiter van de serie, of een overtuigend losstaand verhaal voor nieuwe lezers.
November 24, 2025
Leuk boek waarin drie personages gevolgd worden die elk proberen om te gaan met hun persoonlijke situatie. De een met acceptatie van haar chronische ziekte, de ander met de druk die haar door haar omgeving zijn opgelegd en de derde door zijn thuis te vinden na een lange tijd rondgereisd te hebben. Door het boekencafé ontdekken ze wat ze willen met hun leven (en met wie) en zichzelf te accepteren.
December 11, 2025
Prima afsluiting van de serie. Net als de eerdere delen is het niet altijd even geloofwaardig en vaak een beetje kort door de bocht. Maar het leest allemaal wel lekker weg. Bovendien heb ik nu echt zin om weer eens naar Deventer te gaan!
July 31, 2025
3,5⭐️
October 9, 2025
De andere boeken uit de serie vond ik net wat beter. Maar alsnog een heerlijk feelgood boek om te lezen!
October 11, 2025
De verhalen liepen een beetje teveel doorelkaar
December 10, 2025
Gewoon weer een gezellig boek, waar ieder huisje z'n kruisje heeft.
June 24, 2025
𝙉𝙞𝙚𝙩 𝙩𝙚 𝙛𝙞𝙡𝙢𝙚𝙣 is het derde en afsluitende deel van de Boekencafé-serie, verteld vanuit drie personages: Melanie, Abbey en Jurre.
Melanie lijkt het allemaal voor elkaar te hebben: een mooie baan bij een uitgeverij, een fijne woning en een leuke vriend. Maar diep vanbinnen knaagt de twijfel. Leeft ze het leven dat ze zelf wil, of volgt ze vooral de verwachtingen van haar omgeving, vooral die van haar ouders? Ze besluit Utrecht te verlaten en duikt onder in de rust van het boekencafé, waar ze met veel plezier de boekenclub leidt.
Abbey, ooit een succesvolle actrice in Amsterdam, is ook op de vlucht. Sinds ze reuma heeft, een geheim dat alleen Scott kent, voelt ze zich onzeker en verloren. Ze vindt troost in het kleine theatertje ‘Kijk mij’ bij het boekencafé, waar ze haar liefde voor acteren op een andere manier probeert vorm te geven.
Jurre, de broer van Juul, keert na twintig jaar reizen terug naar Nederland. Door een ingrijpende gebeurtenis in het buitenland is hij op zoek naar stabiliteit. Tijdelijk woont hij naast het boekencafé, waar hij Melanie en Abbey leert kennen. Hij is onder de indruk van beide vrouwen, maar kampt met twijfels over zijn eigen toekomst: is er nog plek voor hem, nu hij geen werk en weinig geld heeft?
In dit warme en hoopvolle slotdeel komen dromen, twijfels en verlangens samen en vinden de hoofdpersonages misschien wel meer dan ze zochten.
𝙉𝙞𝙚𝙩 𝙩𝙚 𝙛𝙞𝙡𝙢𝙚𝙣 is een heerlijke feelgood die je vanaf de eerste bladzijde meesleept. Hoewel het boek onderdeel is van een serie, is het ook prima los te lezen. Wat het extra leuk maakt, is dat vertrouwde personages uit de eerdere delen weer voorbijkomen, alsof je oude bekenden terugziet.
Anne West schrijft op een toegankelijke, vlotte manier waardoor je het boek in één adem uitleest. Jammer dat dit het laatste deel is, maar het verhaal is mooi afgerond en laat geen losse eindjes achter. De thema’s onzekerheid, chronische ziekte en jezelf durven zijn geven het verhaal bovendien extra diepgang. Want ook achter een ogenschijnlijk perfect leven schuilt soms heel wat meer.
Melanie lijkt het allemaal voor elkaar te hebben: een mooie baan bij een uitgeverij, een fijne woning en een leuke vriend. Maar diep vanbinnen knaagt de twijfel. Leeft ze het leven dat ze zelf wil, of volgt ze vooral de verwachtingen van haar omgeving, vooral die van haar ouders? Ze besluit Utrecht te verlaten en duikt onder in de rust van het boekencafé, waar ze met veel plezier de boekenclub leidt.
Abbey, ooit een succesvolle actrice in Amsterdam, is ook op de vlucht. Sinds ze reuma heeft, een geheim dat alleen Scott kent, voelt ze zich onzeker en verloren. Ze vindt troost in het kleine theatertje ‘Kijk mij’ bij het boekencafé, waar ze haar liefde voor acteren op een andere manier probeert vorm te geven.
Jurre, de broer van Juul, keert na twintig jaar reizen terug naar Nederland. Door een ingrijpende gebeurtenis in het buitenland is hij op zoek naar stabiliteit. Tijdelijk woont hij naast het boekencafé, waar hij Melanie en Abbey leert kennen. Hij is onder de indruk van beide vrouwen, maar kampt met twijfels over zijn eigen toekomst: is er nog plek voor hem, nu hij geen werk en weinig geld heeft?
In dit warme en hoopvolle slotdeel komen dromen, twijfels en verlangens samen en vinden de hoofdpersonages misschien wel meer dan ze zochten.
𝙉𝙞𝙚𝙩 𝙩𝙚 𝙛𝙞𝙡𝙢𝙚𝙣 is een heerlijke feelgood die je vanaf de eerste bladzijde meesleept. Hoewel het boek onderdeel is van een serie, is het ook prima los te lezen. Wat het extra leuk maakt, is dat vertrouwde personages uit de eerdere delen weer voorbijkomen, alsof je oude bekenden terugziet.
Anne West schrijft op een toegankelijke, vlotte manier waardoor je het boek in één adem uitleest. Jammer dat dit het laatste deel is, maar het verhaal is mooi afgerond en laat geen losse eindjes achter. De thema’s onzekerheid, chronische ziekte en jezelf durven zijn geven het verhaal bovendien extra diepgang. Want ook achter een ogenschijnlijk perfect leven schuilt soms heel wat meer.
Displaying 1 - 22 of 22 reviews