What do you think?
Rate this book
راویان روایت تو
مایه اساسی داستانهای سعید عباسپور، بیشتر حول دنیای درونی انسانها و رنجهای ناگفته و تنهایی میچرخد و برای بازگویی تفکرات و ذهنیات نهفته شخصیتهای داستانیاش از ابزارهای متفاوتی بهره میگیرد.
وی که در فیلم «شبهای زایندهرود» محسن مخملباف نیز بازی کرده است، آواز میخواند و تاکنون چند کنسرت در داخل و خارج ایران برگزار کرده است.
در«راویان روایت تو»، نویسنده با توسل به تکنیک داستان «ملک یونان و حکیم دوبانِ» در «هزارویکشب»، ماجرای دیگری را بازگو میکند.
اما برخلاف شیوه مسلط داستاننویسی در سالهای اخیر، ماجرا اولویت ندارد. این مهم نیست که ماجرای عاشقانه استاد فرزین تار و ماهور به کجا میانجامد. به همین اندازه، ماجرای آرش و فیلم ناتمامش نیز تکلیف روایت را مشخص نمیکند. مهمتر از ماجراهای اصلی و فرعی کتاب، راوی اعتمادپذیری است که به تدریج جای خود را به راوی اعتمادناپذیر میدهد. بهعبارتی، این ماجرا نیست که داستان را پیش میبرد، بلکه ماجرا، وجه تحمیلی داستان است.
از وجه تسمیه «راویان روایت تو» پیداست که اولا با چند راوی سروکار داریم و ثانیا از خلافآمد عادت روایت، نه روایت «او» که روایت «تو» است.
راویها هر کدام «تو»یی را خطاب میکنند که به سبب غیاب، «او» شده است. بنابراین با روایتی مواجه نیستیم که راوی به نقل ماجرا یا ماجراهایی اکتفا کند. بلکه روایت در هر لایه یک زوج ـ روایت است.
عباسپور بهنحوی ساختاری، وحدت ادراکی روایت را مخدوش کرده است. در اپیزود اول با موسیقی و صدا سروکار داریم؛ از شنیدن به دیدن میرسیم. در اپیزود بعدی معکوس این مسیر را طی میکنیم. در کنار ماجرای آرش فیلمساز و تارا، از تماشای دست زنانهای که گلوی ژاک برل را خشک میکند به صدا میرسیم.
هرجا صدا هست تصویر محو میشود و هرجا تصویری شکل میگیرد، سکوت حکمفرماست. در توازی با همین روال، مردها درصدد روایتاند. اما قصه، مابهالتفاوت روایت، در نزد زنها است.
از ماجرای سیاوش شاهنامه گرفته تا تصویر پیرزن مرده در پرده سه نقاش پیر، زنها کاملا در روایت مردان نمیگنجند.
شگرد بورخسی نویسنده، فرمولی از روایت به دست میدهد که در حکم نقل و انتقال ماجراها نیست و از منطق مبادله اتفاقات صرفنظر میکند. هر روایتی قبل از نقل ماجرا حاصل مواجهه یک غیاب و یک حضور است.
از منظر انتقادی سعید عباسپور در «راویان روایت» بر مقولهای تاکید میکند که عملا در ادبیات بدنه ایران به محاق رفته است. روایت قبل از آنکه مطابق با منطق بازار داستان، عبارت از دست به دست کردن ماجراها باشد، فرمی تهی است. روایت بدون دیدار حضور و غیاب اتفاق نمیافتد.
وی که در فیلم «شبهای زایندهرود» محسن مخملباف نیز بازی کرده است، آواز میخواند و تاکنون چند کنسرت در داخل و خارج ایران برگزار کرده است.
در«راویان روایت تو»، نویسنده با توسل به تکنیک داستان «ملک یونان و حکیم دوبانِ» در «هزارویکشب»، ماجرای دیگری را بازگو میکند.
اما برخلاف شیوه مسلط داستاننویسی در سالهای اخیر، ماجرا اولویت ندارد. این مهم نیست که ماجرای عاشقانه استاد فرزین تار و ماهور به کجا میانجامد. به همین اندازه، ماجرای آرش و فیلم ناتمامش نیز تکلیف روایت را مشخص نمیکند. مهمتر از ماجراهای اصلی و فرعی کتاب، راوی اعتمادپذیری است که به تدریج جای خود را به راوی اعتمادناپذیر میدهد. بهعبارتی، این ماجرا نیست که داستان را پیش میبرد، بلکه ماجرا، وجه تحمیلی داستان است.
از وجه تسمیه «راویان روایت تو» پیداست که اولا با چند راوی سروکار داریم و ثانیا از خلافآمد عادت روایت، نه روایت «او» که روایت «تو» است.
راویها هر کدام «تو»یی را خطاب میکنند که به سبب غیاب، «او» شده است. بنابراین با روایتی مواجه نیستیم که راوی به نقل ماجرا یا ماجراهایی اکتفا کند. بلکه روایت در هر لایه یک زوج ـ روایت است.
عباسپور بهنحوی ساختاری، وحدت ادراکی روایت را مخدوش کرده است. در اپیزود اول با موسیقی و صدا سروکار داریم؛ از شنیدن به دیدن میرسیم. در اپیزود بعدی معکوس این مسیر را طی میکنیم. در کنار ماجرای آرش فیلمساز و تارا، از تماشای دست زنانهای که گلوی ژاک برل را خشک میکند به صدا میرسیم.
هرجا صدا هست تصویر محو میشود و هرجا تصویری شکل میگیرد، سکوت حکمفرماست. در توازی با همین روال، مردها درصدد روایتاند. اما قصه، مابهالتفاوت روایت، در نزد زنها است.
از ماجرای سیاوش شاهنامه گرفته تا تصویر پیرزن مرده در پرده سه نقاش پیر، زنها کاملا در روایت مردان نمیگنجند.
شگرد بورخسی نویسنده، فرمولی از روایت به دست میدهد که در حکم نقل و انتقال ماجراها نیست و از منطق مبادله اتفاقات صرفنظر میکند. هر روایتی قبل از نقل ماجرا حاصل مواجهه یک غیاب و یک حضور است.
از منظر انتقادی سعید عباسپور در «راویان روایت» بر مقولهای تاکید میکند که عملا در ادبیات بدنه ایران به محاق رفته است. روایت قبل از آنکه مطابق با منطق بازار داستان، عبارت از دست به دست کردن ماجراها باشد، فرمی تهی است. روایت بدون دیدار حضور و غیاب اتفاق نمیافتد.
88 pages, Paperback
First published January 1, 2014
5 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
February 10, 2018
نه اسم کتاب رو شنیده بودم و نه اسم نویسنده رو. روزی که عزیزی این کتاب رو به دستم داد بهم گفت که معمولا کتابهای اینچنینی ناشناس یا کم شناس از نویسندههای ناشناس یا کم شناس خوب از آب در میان. و حق با ایشون بود. کوتاه بود و دو بخش داشت. بخش اول خیلی لطیف، در عین حال رنج آور و خاطره وار گذشت. بخش دوم کتاب یک غافلگیری واقعی بود. یک قدم بیرون از دایره داستانی که در بخش اول خوندم و توصیف فضای جدید.
در کل از قلم و خلاقیت نویسنده خوشم اومد.
در کل از قلم و خلاقیت نویسنده خوشم اومد.
October 5, 2017
راویان روایت تو، آمیزه ای از مدرنیسم و رمانتیسیسم است.
هر دو بخش آن را، راوی اول شخص محدود به ذهن روایت میکند.
هر دو بخش مخاطب درون متنی دارد که این موضوع ، سخن را محدودِ آن چیزی میکند که مورد رخداد راوی است.
در داستان مدرن ، خوانش اثر همانند آن است که گویی مخاطب وارد یک اتاق تاریک میشود و هر چه میگذرد اتاق کم کم روشن میشود و در آخرین لحظه ،اتاق از همیشه روشن تر و واضح تر است و تمام.
زمان ذهنی داستان مدام در رفت و برگشت است.زن ستیزی در داستان حس میشود.خرده روایت های متعددی وجود دارد.خرده تعلیق ها به تعلیق تمام و کمال تبدیل میشوند.در بخش اول تعلیق بارز است ، اما ارتباط گرفتن با بخش دوم کمی مشکل است.در بخش دوم راوی سیال است و تغییر پیدا میکند.
در آخر این کتاب را به دوستداران موسیقی ایرانی پیشنهاد میکنم.
الف.جاوید
هر دو بخش آن را، راوی اول شخص محدود به ذهن روایت میکند.
هر دو بخش مخاطب درون متنی دارد که این موضوع ، سخن را محدودِ آن چیزی میکند که مورد رخداد راوی است.
در داستان مدرن ، خوانش اثر همانند آن است که گویی مخاطب وارد یک اتاق تاریک میشود و هر چه میگذرد اتاق کم کم روشن میشود و در آخرین لحظه ،اتاق از همیشه روشن تر و واضح تر است و تمام.
زمان ذهنی داستان مدام در رفت و برگشت است.زن ستیزی در داستان حس میشود.خرده روایت های متعددی وجود دارد.خرده تعلیق ها به تعلیق تمام و کمال تبدیل میشوند.در بخش اول تعلیق بارز است ، اما ارتباط گرفتن با بخش دوم کمی مشکل است.در بخش دوم راوی سیال است و تغییر پیدا میکند.
در آخر این کتاب را به دوستداران موسیقی ایرانی پیشنهاد میکنم.
الف.جاوید
June 2, 2015
دوداستان وهمی و نیمه بلند در عشق و سودای یک نوازنده ی بزرگ تا.دو داستان در یک بستر.
June 21, 2021
"در حریر کلمات نرم نوازشگر "
راویان روایت تو در بخش اول خود با نام نم نسیم نارنج؛ روایت آهنگینی از عشق (به نوعی میتوان گفت کلاسیک) را نشان میدهد امادر نیمه دوم با پیچش هنرمندانه ای ابعاد دیگری از روایت اول را از طریق راویان روایت میکند.
راویان روایت تو در بخش اول خود با نام نم نسیم نارنج؛ روایت آهنگینی از عشق (به نوعی میتوان گفت کلاسیک) را نشان میدهد امادر نیمه دوم با پیچش هنرمندانه ای ابعاد دیگری از روایت اول را از طریق راویان روایت میکند.
Displaying 1 - 5 of 5 reviews