Duch opowieści nie opuszcza Pawła Huelle nawet wówczas, gdy sięga on po formę felietonu czy eseju. Inne historie, złożone w dużej mierze z tekstów pisanych dla "Gazety Wyborczej", to zbiór opowieści, z których niejedną rozwinąć by można do formatu powieści.
W tej książce fabulacje zdają się nie mieć końca. Zawsze pozostaje coś jeszcze do opowiedzenia – jakaś kolejna, następna, inna już historia. Punktem wyjścia do niej może być cokolwiek: stara fotografia, kilka lakonicznych zdań kronikarskiego zapisu, mapa, czy nawet – jak w opowieści o pani Magdalenie – "inwentarz mienia domowego własną ręką pisany".
Huelle bez trudu przeistacza się w opowiadające medium, które dzięki tym nikłym śladom dociera do przeszłości, odsłania dawne zdarzenia, rekonstruuje splątane fabuły ludzkich losów, farsy i dramaty życia, wskrzesza wygasłe uczucia. Ile w tych opowieściach prawdy, ile zmyślenia – wie tylko ten, który opowiada. Czy pan Hakagawa jest równie realny jak Kawafis niecierpliwie oczekujący w kawiarni kochanka? A tajemniczy pastor P. – czy rzeczywiście korespondował z Tomaszem Mannem? Kto jest prawdziwym autorem zapomnianej powieści Der Scherz? Fabulacje Innych historii stają się niekiedy jawnymi konfabulacjami i można odnieść wrażenie, że Huelle ulega swej słabości nawet wówczas, gdy opowiada, co zobaczył i czego sam doświadczył w Pradze, w Petersburgu czy Dublinie. W życiu codziennym może to być uciążliwe. W literaturze – inaczej. Tu zmyślenie często bywa cnotą.
Paweł Huelle (b. 10 September 1957 in Gdańsk, Poland) was a Polish prose writer.
Huelle studied philology at Gdańsk University, and later became a journalist. He worked for a time for the press service of Solidarność (Solidarity). He has also taught literature, philosophy, and history. He was director of the Polish Television in his home town from 1994 to 1999.
His literary debut came in 1987 with Weiser Dawidek, made into a film, Weiser, by Wojciech Marczewski in 2000.