What do you think?
Rate this book
Plotseling gebeurde er niets #3
Ex-Drummer (Plotseling gebeurde er niets Book 3)
Drie losers gaan op zoek naar een drummer en vragen het ik-personage of hij de taak op zich wil nemen. Hij hapt toe en aldus begint de geschiedenis van de slechtste band die Gent ooit heeft gekend. Toch winnen ze een rockprijskamp, waarna de ellende pas goed begint. Maar te midden van al deze ellende is er de troostende liefde tussen het ik-personage en zijn vrouw Lio.
Ex-drummer wordt bevolkt door halvegaren, gekke meisjes, de legendarische Koning van Siam, kale gefrustreerden, dode vorsten, een sadistische minister en een sergeant in een dwangbuis, die zich bewegen in een wereld van haat, nijd, onbegrip, machtsvertoon, drank, drugs, mislukte seks en onuitroeibare domheid. Het ik-personage en zijn vrouw proberen zich, zonder zich af te zonderen, tegen deze wereld te beschermen. Met Ex-drummer zette Herman Brusselmans een nieuwe stap op het pad dat slechts wordt betreden door de groten uit de literatuur.
In 2007 gaat de film Ex-drummer in première, het speelfilmdebuut van regisseur Koen Mortier, gebaseerd op deze inmiddels klassieke roman.
Herman Brusselmans (1957) publiceerde meer dan veertig boeken. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver.
Ex-drummer: als je eraan begint, ben je verloren.
de limburger
Brusselmans vlamt dit keer in zijn turbostijl door het wereldje van pseudopopvedetten.
de standaard
Ex-drummer wordt bevolkt door halvegaren, gekke meisjes, de legendarische Koning van Siam, kale gefrustreerden, dode vorsten, een sadistische minister en een sergeant in een dwangbuis, die zich bewegen in een wereld van haat, nijd, onbegrip, machtsvertoon, drank, drugs, mislukte seks en onuitroeibare domheid. Het ik-personage en zijn vrouw proberen zich, zonder zich af te zonderen, tegen deze wereld te beschermen. Met Ex-drummer zette Herman Brusselmans een nieuwe stap op het pad dat slechts wordt betreden door de groten uit de literatuur.
In 2007 gaat de film Ex-drummer in première, het speelfilmdebuut van regisseur Koen Mortier, gebaseerd op deze inmiddels klassieke roman.
Herman Brusselmans (1957) publiceerde meer dan veertig boeken. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver.
Ex-drummer: als je eraan begint, ben je verloren.
de limburger
Brusselmans vlamt dit keer in zijn turbostijl door het wereldje van pseudopopvedetten.
de standaard
176 pages, Kindle Edition
First published January 1, 1994
10 people are currently reading
439 people want to read
About the author
Herman Brusselmans
131 books372 followersHerman Frans Martha Brusselmans is een Vlaamse schrijver.
Herman Brusselmans in de Nederlandstalige Wikipedia
Herman Brusselmans in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren
Herman Brusselmans bij "Schrijversgewijs"
Herman Frans Martha Brusselmans is a Flemish writer.
Herman Brusselmans in the English Wikipedia
Herman Brusselmans in de Nederlandstalige Wikipedia
Herman Brusselmans in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren
Herman Brusselmans bij "Schrijversgewijs"
Herman Frans Martha Brusselmans is a Flemish writer.
Herman Brusselmans in the English Wikipedia
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 68 reviews
November 7, 2015
Het boek in het algemeen is geslaagd. Het is een interessant boek die gaat over hedendaagse thema's. Met die thema's bedoel ik drank, seks, drugs en familiale problemen. Ook de keuze voor de groffe woordkeuze laat het boek positiever overkomen omdat het erbij past. Ik zeg ook dat het interessant is, daarmee bedoel ik gewoon dat het thema's die in het hedendaagse leven voorkomen en die zowel bij jong als bij oud overkomen. De structuur van het boek is ook goed voor mij maar soms zitten er langdurige en saaie passages in, daarbij had ik moeite om dat makkelijk te lezen. Herman Brusselmans zijn schrijfstijl is vooral grappig, overdreven en soms steekt hij er ook wel een tikkeltje cynisme bij. Hij gebruikte ook de vertellende ik, waardoor je meer mee kon leven in het verhaal. Wat ook goed gevonden is, is dat iedereen een ander handicap heeft waardoor hij in het boek apparte passages gemaakt heeft per persoon met een handicap die speelden met hem in de groep "the Feminists".
Het verhaal kan je ook kort samenvatten. Op een dag komer er drie gehandicapten aanbellen aan zijn deur die hem vragen om in hun groep te komen als drummer. zijn handicap was dan dat hij helemaal niet kon drummen. Dan heb je de gedetailleerde passages waarbij die verschillende handicaps en problemen in voorkomen. Daarbij hoort ook de repetitietijd. Nadien wonnen ze het concert in Sleidinge en daar achter ging hij weg bij de groep. Tenslotte heb je dat gekke einde waarbij er zoveel sneuvelen.
Dus het was een leuk boek maar door die ingewikkelde passages heb ik er die drie verdiende sterren voor gegeven.
Het verhaal kan je ook kort samenvatten. Op een dag komer er drie gehandicapten aanbellen aan zijn deur die hem vragen om in hun groep te komen als drummer. zijn handicap was dan dat hij helemaal niet kon drummen. Dan heb je de gedetailleerde passages waarbij die verschillende handicaps en problemen in voorkomen. Daarbij hoort ook de repetitietijd. Nadien wonnen ze het concert in Sleidinge en daar achter ging hij weg bij de groep. Tenslotte heb je dat gekke einde waarbij er zoveel sneuvelen.
Dus het was een leuk boek maar door die ingewikkelde passages heb ik er die drie verdiende sterren voor gegeven.
November 8, 2015
Het was een interessant boek om te lezen met allerlei dingen die ook in het dagelijks leven gebeuren.
Zoals mensen die de hele dag bezig zijn met drugs en met drank.
Hij gebruikt vuile woorden in zijn boek en dat maakt het soms grappiger als je leest.
Brusselmans gebruikt de vertellende ik, dat is handig want je kan je dan meer inleven in het boek.
Het boek gaat over een man die op een dag bezoek krijgt van 3 mensen met een handicap en die vragen of hij de drummer wil worden van hun band tot de grote rockprijs in Sleidinge dan stoppen ze er normaal mee. Normaal had hij geen handicap maar hij zei dat zijn handicap is dat hij niet kan drummen.
De band werd gemaakt als grap, maar achter dat ze de wedstrijd hadden gewonnen gingen ze door maar de drummer wou niet verder doen omdat ze zeiden dat ze gingen stoppen achter de wedstrijd.
Zoals mensen die de hele dag bezig zijn met drugs en met drank.
Hij gebruikt vuile woorden in zijn boek en dat maakt het soms grappiger als je leest.
Brusselmans gebruikt de vertellende ik, dat is handig want je kan je dan meer inleven in het boek.
Het boek gaat over een man die op een dag bezoek krijgt van 3 mensen met een handicap en die vragen of hij de drummer wil worden van hun band tot de grote rockprijs in Sleidinge dan stoppen ze er normaal mee. Normaal had hij geen handicap maar hij zei dat zijn handicap is dat hij niet kan drummen.
De band werd gemaakt als grap, maar achter dat ze de wedstrijd hadden gewonnen gingen ze door maar de drummer wou niet verder doen omdat ze zeiden dat ze gingen stoppen achter de wedstrijd.
October 9, 2023
6/10
Nu zijn niet alleen vrouwen, maar ook alle minderheidsgroepen niets waard voor Herman
Nu zijn niet alleen vrouwen, maar ook alle minderheidsgroepen niets waard voor Herman
June 24, 2025
Eerste introductie tot het repertoire van Brusselmans, en wat voor één. Interessant om een boek uit 1994 te lezen in de hedendaagse tijdsgeest. Vaak heb ik me afgevraagd of zelfs Brusselmans vandaag de dag met deze taal nog weg zou komen.
Kortom cynisch, plat en grof; maar bovenal entertainment - heb zelfs af en toe luidop gelachen.
In het begin vond ik het even moeilijk om de personages uit elkaar te halen, maar niets dat een klein geheugensteuntje niet kon oplossen.
Het verhaal was kort en met momenten ook verschieten (plottwists), maar langer hoefde het voor mij niet. Denk dat ik het cynisme beu zou geworden zijn anders.
Kortom cynisch, plat en grof; maar bovenal entertainment - heb zelfs af en toe luidop gelachen.
In het begin vond ik het even moeilijk om de personages uit elkaar te halen, maar niets dat een klein geheugensteuntje niet kon oplossen.
Het verhaal was kort en met momenten ook verschieten (plottwists), maar langer hoefde het voor mij niet. Denk dat ik het cynisme beu zou geworden zijn anders.
Read
March 15, 2023‘Hé! Ik ken jou! Ben jij het? Ik heb bijna al je boeken gelezen! Ben je aan een nieuw boek bezig?’
‘Ja,’ zei ik.
‘Hoe heet het?’ vroeg hij. ‘Hoe heet het? Weet je de titel al?’
‘De trein van 12 hr 07,’ zei ik.
‘Is het een dik boek?’ vroeg hij. ‘Veel pagina’s? Is het een dik boek?’
‘Allicht,’ zei ik, ‘in het eerste hoofdstuk heeft hij al een half uur vertraging.’
Een jongen hield me tegen. ‘Heb je een backstagepas?’ vroeg hij.
‘Heb jij een levensverzekering?’ vroeg ik.
‘Ja,’ zei ik.
‘Hoe heet het?’ vroeg hij. ‘Hoe heet het? Weet je de titel al?’
‘De trein van 12 hr 07,’ zei ik.
‘Is het een dik boek?’ vroeg hij. ‘Veel pagina’s? Is het een dik boek?’
‘Allicht,’ zei ik, ‘in het eerste hoofdstuk heeft hij al een half uur vertraging.’
Een jongen hield me tegen. ‘Heb je een backstagepas?’ vroeg hij.
‘Heb jij een levensverzekering?’ vroeg ik.
June 2, 2023
Vuil en ranzig boek, en dat maakt het mooi. Want het moet niet altijd mooi zijn. Het is a-stereotiep. Het is plat, maar dat staat synoniem met mijn beeld over de rock & roll wereld. Het leest vlot ook. Daarnaast kocht ik dit boek voor 2 euro in een Gentse kringloopwinkel, dus dit doet het boek alle eer aan. Fantastisch!
July 14, 2021
Het moet al van 2008 geleden zijn dat ik Ex-Drummer las, en toch is het mij altijd bijgebleven als een ongelooflijke eye-opener hoe je om kan gaan met alle marginaliteit en hopeloze schijt waar een doorsnee Belg mee te maken krijgt in zijn leven. Door dit boek ben ik ooit zelf beginnen schrijven en werd ik zelfs door mijn leerkracht Nederlands aangemoedigd zulke creativiteit te volgen.
Mevrouw Boeren, die tijdens de speeltijd heftig in haar auto kettingrookte en er geen geheim van maakte dat de Katholieke Kerk enkel bestaat om er schijt aan te hebben (want zoiets dien je natuurlijk te leren op een katholieke school waar ongeveer de helft niet-katholieke leerlingen bureaucratisch gesproken wel degelijk katholiek waren omdat men verplicht het hokje 'JA' moest aanduiden op de vraag "Is uw kind gedoopt?" opdat het kind überhaupt aan deze school mocht studeren), had eens heel heftig beweerd dat schrijven schrappen is. Dat ik daar heel goed over moest nadenken. Ik denk dat het nog maar een jaar geleden is dat ik ontdekte dat deze uitspraak oorspronkelijk van Elsschot komt en had ik eerder Elsschot gelezen, God weet dat ik toch wat minder in de penarie met mezelf had gezeten.
Ze liet toe dat ik mijn spreekbeurten opfleurde als zijnde een performance omdat ik te verlegen was als mezelf voor de klas te staan, zelfs als dat allemaal vrienden van mij waren. Ze is daar een keer mee in de problemen gekomen omdat ik een spreekbeurt over harddrugs had vermomd alsof ik drugs kwam dealen, ik moest me excuseren omdat ik geen heroïne kon vinden en de absinthe allang uit de mode was, en daarna de befaamde scène uit Pulp Fiction waarin Mia Wallace bijna aan een overdosis sterft toonde. Ze apprecieerde het gebaar, dat ik niet als het zoveelste kutkind over haar pony of jumpstyle stond te kwijlen, terwijl voor de rapporten die de faculteit en vooral de directeur te zien kregen ik een heel mooie bespreking had gemaakt van alle psychoactieve effecten en verslavingsproblemen die drugs bevatten, hoe culturen omgaan met drugs, enzovoorts. Zo verneukten wij samen dit hypocriete systeem, maar zoals het gaat bij pubers werd deze spreekbeurt al snel legendarisch en begonnen de lessen Nederlands van Boeren soms wat uit de hand te lopen. Uiteindelijk werd ze weggepest door Economie-Talen en kregen we als vervanging mevrouw Dierckx, die ons maar al te graag vertelde over hoe vroeger iedereen de oren van hun ouders afzaagde voor een Parka.
Hetzelfde gevoel voor anarchie zit in dit boek. Schurftige punkers, bloed en schijt, trauma en scheefpoeperij, junkies met ne kleine die in een betere wereld ontwenningskuren en gezinsbegeleiding hadden kunnen krijgen, hoe lelijk het leven wel niet is in een land waar niemand weet wie er eigenlijk verantwoordelijk is en men bijgevolg het makkelijker vindt om zulke mensen preventief te castreren of in het gevang op te sluiten als ze tegen dan al niet vanzelf in de cafés of op het spoor verdwenen zijn. Een boek uit de jaren 90 dat spreekt over racisme, homofilie, gevallen als Julie van Espen en weet ik veel nog wat we bijna alle dagen op het nieuws te zien krijgen die bewijzen dat wij vooral in een onmenselijke samenleving leven, blijft na 27 jaar(!) brandend actueel. Brusselmans veegt de stront uit uw ogen opdat je nog eens zou opmerken dat stront heel makkelijk te negeren valt als je bekakt bent, des te meer als je zelf een stuk stront bent.
Mevrouw Boeren, die tijdens de speeltijd heftig in haar auto kettingrookte en er geen geheim van maakte dat de Katholieke Kerk enkel bestaat om er schijt aan te hebben (want zoiets dien je natuurlijk te leren op een katholieke school waar ongeveer de helft niet-katholieke leerlingen bureaucratisch gesproken wel degelijk katholiek waren omdat men verplicht het hokje 'JA' moest aanduiden op de vraag "Is uw kind gedoopt?" opdat het kind überhaupt aan deze school mocht studeren), had eens heel heftig beweerd dat schrijven schrappen is. Dat ik daar heel goed over moest nadenken. Ik denk dat het nog maar een jaar geleden is dat ik ontdekte dat deze uitspraak oorspronkelijk van Elsschot komt en had ik eerder Elsschot gelezen, God weet dat ik toch wat minder in de penarie met mezelf had gezeten.
Ze liet toe dat ik mijn spreekbeurten opfleurde als zijnde een performance omdat ik te verlegen was als mezelf voor de klas te staan, zelfs als dat allemaal vrienden van mij waren. Ze is daar een keer mee in de problemen gekomen omdat ik een spreekbeurt over harddrugs had vermomd alsof ik drugs kwam dealen, ik moest me excuseren omdat ik geen heroïne kon vinden en de absinthe allang uit de mode was, en daarna de befaamde scène uit Pulp Fiction waarin Mia Wallace bijna aan een overdosis sterft toonde. Ze apprecieerde het gebaar, dat ik niet als het zoveelste kutkind over haar pony of jumpstyle stond te kwijlen, terwijl voor de rapporten die de faculteit en vooral de directeur te zien kregen ik een heel mooie bespreking had gemaakt van alle psychoactieve effecten en verslavingsproblemen die drugs bevatten, hoe culturen omgaan met drugs, enzovoorts. Zo verneukten wij samen dit hypocriete systeem, maar zoals het gaat bij pubers werd deze spreekbeurt al snel legendarisch en begonnen de lessen Nederlands van Boeren soms wat uit de hand te lopen. Uiteindelijk werd ze weggepest door Economie-Talen en kregen we als vervanging mevrouw Dierckx, die ons maar al te graag vertelde over hoe vroeger iedereen de oren van hun ouders afzaagde voor een Parka.
Hetzelfde gevoel voor anarchie zit in dit boek. Schurftige punkers, bloed en schijt, trauma en scheefpoeperij, junkies met ne kleine die in een betere wereld ontwenningskuren en gezinsbegeleiding hadden kunnen krijgen, hoe lelijk het leven wel niet is in een land waar niemand weet wie er eigenlijk verantwoordelijk is en men bijgevolg het makkelijker vindt om zulke mensen preventief te castreren of in het gevang op te sluiten als ze tegen dan al niet vanzelf in de cafés of op het spoor verdwenen zijn. Een boek uit de jaren 90 dat spreekt over racisme, homofilie, gevallen als Julie van Espen en weet ik veel nog wat we bijna alle dagen op het nieuws te zien krijgen die bewijzen dat wij vooral in een onmenselijke samenleving leven, blijft na 27 jaar(!) brandend actueel. Brusselmans veegt de stront uit uw ogen opdat je nog eens zou opmerken dat stront heel makkelijk te negeren valt als je bekakt bent, des te meer als je zelf een stuk stront bent.
October 26, 2017
Plots gebeurde er niets. Niet in het boek, niet in mijn hart. Ondermaats. Ofwel ben ik Brusselmans ontgroeit, ofwel lees ik de laatste tijd toevallig steeds zijn mindere boeken.
June 19, 2020
Grappig absurd.
June 28, 2025
Hoe langer het duurde hoe vervelender dat het werd om heel eerlijk te zijn…
October 4, 2025
Scherp als altijd!
October 18, 2025
wat ik ervan verwachtte
September 10, 2015
This is funny, with some laugh-out-loud moments, but also a rather uncomfortable read. It is a descent into the misfit world of the small band circuit in Ghent, with some colossally good band names, such as The Six Million Jews. But it is seen through the eyes of a narrator who is better than everyone else, apparently more stable than all the jerks and losers that he hangs out with. We are used to god-like narrators, but a narrator who is a superior human being is quite unsettling, even morally repugnant. One of the bands in the book is called Dikke Lul after the band leader who is also called Dikke Lul. He has had his cock surgically enhanced. He has an accident… I will never be able to un-read that.
Sorry for writing this review in English, but it would take me all day to write it in Dutch.
Sorry for writing this review in English, but it would take me all day to write it in Dutch.
May 8, 2016
Ik vond ex-drummer een teleurstellend boek, ik had altijd de indruk dat Brusselmans een respectbaar schrijver was. Ik vond dit boek maar zwak en kreeg de indruk dat choqueren het enige is dat Brusselmans kan. De humor was simpel en kinderachtig en voor sommige mensen is dit genoeg maar ik ben niet zo iemand. Schelden en ranzige taal kan grappig zijn maar niet zoals het wordt gedaan in ex-drummer. Het verhaal vond ik maar zwak, nadat hij de band verlaat vind ik het iets beter worden. Het character zelf vond ik wel interessant, een echte misgunner die zich beter voelt dan de rest. Dit is mijn eerste boek van Brusselmans en hoop dat de rest iets beter is.
Read
February 13, 2010De verfilming van dit vreemde boek van een evenzovreeemde schrijver vermeldde in de trailer 'A feel bad movie'. Veel beter kan je het niet aangeven. Geen lectuur voor een licht en verliefd hart.
September 20, 2011
gewoon niet mijn stijl...
Read
July 24, 2016Worthless
December 31, 2021
Cultboek + Cultfilm
January 11, 2023
werkelijk in 1 ruk (=1 dag) uitgelezen (sorry voor het (on)gepast grapje, tis te zien hoe cynisch of lichtgeraakt je bent) trouwens! ik droom ervan om kaal te zijn!
January 28, 2025
dico che, come la maggior parte delle persone non belghe, ha acquistato il libro dopo aver visto e amato il film di Koen Mortier.
mi ero super incuriosito, quel film mi aveva sorpreso, stupito, ero tutto quanto sovraeccitato.
non so come cazzo esprimere il godimento visivo e fisico che provavo da tutto quello sporco e marcio.
per non parlare del divertimento.
diciamo che mi parlava e così ho deciso di comprare questo libro.
beh… ho preferito di più il film, e per la prima volta.
non ho mai sentito vicini i componenti della band, la scrittura era fin troppo scorrevole, a volte tanto accelerata. capisco creare un’opera piena di cinismo, nichilismo, un’opera scorretta sconcertante e immorale, decadente, putrida… ok! e da questo ci sta che deve risentirne la prosa. (e chiaramente so che è condita da un messaggio più profondo, messaggio del quale non sto qui a spiegare, un po’ per la sua componente relativa e un po’ per una mia intimità). opera super divertente, anche. però il film riesce a comprenderla e a superarla. lì ti arriva tutto come una botta. eleva il messaggio, lo espande, dona ai personaggi una vita nuova, più profonda. se nel libro l’insignificanza è continua, questa perche parte dal narratore, e si espande in TUTTO, nel film l’insignificanza sta nei valori, nella morale ma mai con uno sguardo estremamente cinico. anzi. il cinismo è una condizione. prendete il finale per esempio. che cazzo di finale. quanta vita dona ai personaggi, e quanto ti fa riflettere il modo (il caso, il destino, l’ineluttabile, lo sconforto). nel libro, il troppo stroppia. nel film tutto è ben condensato, tutto è così equilibrato, il film sveglia.
il libro, non so, fallisce un po’ nel suo intento, e può essere interpretato male.
poi boh, ho scritto tutto un po’ col cuore, tutto un po’ così, per mettermi alla prova e per esprimermi, quindi boh.
mi ero super incuriosito, quel film mi aveva sorpreso, stupito, ero tutto quanto sovraeccitato.
non so come cazzo esprimere il godimento visivo e fisico che provavo da tutto quello sporco e marcio.
per non parlare del divertimento.
diciamo che mi parlava e così ho deciso di comprare questo libro.
beh… ho preferito di più il film, e per la prima volta.
non ho mai sentito vicini i componenti della band, la scrittura era fin troppo scorrevole, a volte tanto accelerata. capisco creare un’opera piena di cinismo, nichilismo, un’opera scorretta sconcertante e immorale, decadente, putrida… ok! e da questo ci sta che deve risentirne la prosa. (e chiaramente so che è condita da un messaggio più profondo, messaggio del quale non sto qui a spiegare, un po’ per la sua componente relativa e un po’ per una mia intimità). opera super divertente, anche. però il film riesce a comprenderla e a superarla. lì ti arriva tutto come una botta. eleva il messaggio, lo espande, dona ai personaggi una vita nuova, più profonda. se nel libro l’insignificanza è continua, questa perche parte dal narratore, e si espande in TUTTO, nel film l’insignificanza sta nei valori, nella morale ma mai con uno sguardo estremamente cinico. anzi. il cinismo è una condizione. prendete il finale per esempio. che cazzo di finale. quanta vita dona ai personaggi, e quanto ti fa riflettere il modo (il caso, il destino, l’ineluttabile, lo sconforto). nel libro, il troppo stroppia. nel film tutto è ben condensato, tutto è così equilibrato, il film sveglia.
il libro, non so, fallisce un po’ nel suo intento, e può essere interpretato male.
poi boh, ho scritto tutto un po’ col cuore, tutto un po’ così, per mettermi alla prova e per esprimermi, quindi boh.
February 12, 2022
Er zijn momenten dat ik een klein boontje heb voor Herman Brusselmans maar even zo goed af en toe momenten dat ik met mijn ogen draai als ik hem zie of hoor. Maar zijn columns in Humo lees ik al lang niet meer. Ik vind ze te vulgair en boertig. Ik had dan ook nog geen boeken van hem gelezen. Maar vermits ik deze in mijn boekenkast had staan, ben ik er toch eens voor gegaan.
En ik moet zeggen, ik was onder de indruk van zijn virtuositeit. Het boek is 1 roetsjbaan die in een snelheidstrein van de éne onverwachte evolutie naar de andere gaat. Maar ik blijf het helaas inhoudelijk toch te vulgair en boertig, te lelijk vinden. De wereld in ex-drummer is bevolkt met lelijke mensen waarmee ik moeilijk connectie kon maken. Ik heb na dit boek geen behoefte om er meer van Brusselmans te lezen, het zal gewoon mijn ding niet zijn.
En ik moet zeggen, ik was onder de indruk van zijn virtuositeit. Het boek is 1 roetsjbaan die in een snelheidstrein van de éne onverwachte evolutie naar de andere gaat. Maar ik blijf het helaas inhoudelijk toch te vulgair en boertig, te lelijk vinden. De wereld in ex-drummer is bevolkt met lelijke mensen waarmee ik moeilijk connectie kon maken. Ik heb na dit boek geen behoefte om er meer van Brusselmans te lezen, het zal gewoon mijn ding niet zijn.
February 28, 2024
"Ik heb dit boek gelezen voor mijn lijst. Het is een super interessant boek dat vooral gaat over seks, drugs, maar ook over de problemen van de karakters. Tijdens het lezen van het verhaal nam het boek mij meeneemt naar een andere wereld; dit houdt het voor mij interessant. Ook ben ik zelf niet een persoon die een hekel aan iedereen heeft en dit heeft de hoofdpersoon wel. Het is voor mij dus erg interessant om zijn keuzes in zijn dagelijks leven te zien. Ook is het boek gemakkelijk om te lezen door de interessante woordkeuze. Tenslotte vind ik het leuk dat het boek verfilmd is; hierdoor heb ik een beter beeld bij de personages."
August 26, 2019
Na in mijn jeugd talloze - meestal flauwe - colums gelezen te hebben van Brusselmans en talloze - meestal flauwe - interventies gezien te hebben op TV heb ik me eindelijk aan een boek
van hem gewaagd. En dat valt serieus tegen. Het is - je kan het al raden - flauw, enorm gedateerd en dodelijk saai. In het genre would-be Vlaamse Bukowski heeft J.M.H. Berckmans tonnen meer credibiliteit en hij was ook een veel beter schrijver. Arm Vlaanderen indien dit een bestselllerauteur is of was. Koketteren met onze zogezegde achterlijkheid, dan kunnen de Nederlanders nog eens lachen.
van hem gewaagd. En dat valt serieus tegen. Het is - je kan het al raden - flauw, enorm gedateerd en dodelijk saai. In het genre would-be Vlaamse Bukowski heeft J.M.H. Berckmans tonnen meer credibiliteit en hij was ook een veel beter schrijver. Arm Vlaanderen indien dit een bestselllerauteur is of was. Koketteren met onze zogezegde achterlijkheid, dan kunnen de Nederlanders nog eens lachen.
July 29, 2023
Irriverente e totalmente scorretto, queste sono le prime due cose a cui ho pensato quando ho chiuso questo libro. Avevo visto il film più di una decina di anni fa e l'avevo trovato estremo, soprattutto per alcune scene di violenza gratuita.
Il libro è stato meno forte ma sicuramente ad effetto.
Sconsiglio il film agli stomaci deboli.
Di seguito il trailer (attenzione scene forti)
https://www.youtube.com/watch?v=xemmq...
Il libro è stato meno forte ma sicuramente ad effetto.
Sconsiglio il film agli stomaci deboli.
Di seguito il trailer (attenzione scene forti)
https://www.youtube.com/watch?v=xemmq...
January 30, 2021
Na 10 jaar nog eens een poging ondernomen om een Herman Brusselmans te lezen. Nu weet ik weer waarom ik gestopt was, heeft niets te vertellen en kan eigenlijk enkel een beetje beledigen. En nog heel cru ook. Ik word daar eigenlijk zo misselijk van zoals het hoofdpersonage in zijn boeken altijd is...
Om het in zijn eigen stijl te zeggen: loser!
Om het in zijn eigen stijl te zeggen: loser!
April 21, 2023
Droge humor, ultrageweld dat discreet verteld wordt, en een verhaal: het ontstaan en de neergang van een rockgroep. Deze Brusselmans heeft veel, zeker meer dan zijn doorsnee verhalen over zijn dagelijks leven. Pittig.
July 9, 2023
Лучший роман ever.
Жестокая школа жизни.
Основа для лучшего фильма ever.
10/10 на кончиках пальцев.
Наконец-то на русском.
Если вам интересна лекция об этом шедевре, лучше обратитесь ко мне лично.
Жестокая школа жизни.
Основа для лучшего фильма ever.
10/10 на кончиках пальцев.
Наконец-то на русском.
Если вам интересна лекция об этом шедевре, лучше обратитесь ко мне лично.
July 23, 2020
Zeer goed aangrijpend verhaal een echte aanrader voor iedereen die hém kan waarderen.
July 26, 2020
Typisch Brusselmans.
Displaying 1 - 30 of 68 reviews