What do you think?
Rate this book
Asian Saga: Chronological Order #1, part 2 of 2
Шогун, том втори
"...Шогун беше най-висшия ранг, който някой смъртен можеше да достигне в Япония. Шогун означаваше върховен военен диктатор. Само един от всички даймио можеше да притежава титлата и само негово императорско величество, божественият син на небето, живеещ в уединение в Киото заедно с императорското семейство, можеше да даде титлата.
С назначаването си шогунът получаваше абсолютната власт: печата и правата на императора.
Шогунът управляваше от името на императора."
"... Торанага се усмихна наум... А аз ще се сдобия с истински трофей в голямата игра, започнала в деня, когато тайко умря - шогуната. За това съм се борил цял живот, за това съм кроил планове цял живот. Аз и само аз съм наследник на тази империя. И ще стана шогун. И ще основа една династия. Вече всичко е възможно благодарение на Марико-сан и странния варварин, който се появи от източните морета. Марико-сан, твоята карма е била славно да умреш и вечно да живееш. Анджин-сан, приятелю мой, твоята карма е никога да е напуснеш тези земи. А моята карма е да стана шогун..."
Джеймс Клавел (1924-1994) е един от стоте най-големи писатели на XX век според класацията на "Модърн Лайбръри". Романът му "Шогун" е част от така наречената азиатска сага заедно с "Търговска къща", "Тай-пан" и "Цар плъх".
С назначаването си шогунът получаваше абсолютната власт: печата и правата на императора.
Шогунът управляваше от името на императора."
"... Торанага се усмихна наум... А аз ще се сдобия с истински трофей в голямата игра, започнала в деня, когато тайко умря - шогуната. За това съм се борил цял живот, за това съм кроил планове цял живот. Аз и само аз съм наследник на тази империя. И ще стана шогун. И ще основа една династия. Вече всичко е възможно благодарение на Марико-сан и странния варварин, който се появи от източните морета. Марико-сан, твоята карма е била славно да умреш и вечно да живееш. Анджин-сан, приятелю мой, твоята карма е никога да е напуснеш тези земи. А моята карма е да стана шогун..."
Джеймс Клавел (1924-1994) е един от стоте най-големи писатели на XX век според класацията на "Модърн Лайбръри". Романът му "Шогун" е част от така наречената азиатска сага заедно с "Търговска къща", "Тай-пан" и "Цар плъх".
624 pages, Hardcover
First published January 1, 1975
2172 people are currently reading
6599 people want to read
About the author
James Clavell
177 books3,719 followersJames Clavell, born Charles Edmund Dumaresq Clavell was a British novelist, screenwriter, director and World War II veteran and POW. Clavell is best known for his epic Asian Saga series of novels and their televised adaptations, along with such films as The Great Escape, The Fly and To Sir, with Love.
--------------------------
James Clavell. (2007, November 10). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 23:16, November 14, 2007, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?t...
--------------------------
James Clavell. (2007, November 10). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 23:16, November 14, 2007, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?t...
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 573 reviews
February 3, 2025
bittersweet
🎌Part 2 is a tumult of action and suspense and passion. Yet it all ends in a whisper. The climactic battle we are expecting is discussed briefly in an epilogue included in the narrative almost as an after thought.
I was one of those people who knew nothing about this famous novel when I began reading it. By its end, I was thinking Zen and Buddhist in my hours away from the lengthy novel due to how completely the story had immersed me in that mind set. I was also filled with a pervasive sense of sadness and melancholy at the loss of one of the characters whose sacrificial death is key to the denouement of the entire book.
It is an astounding work of fiction rife with betrayal and double cross as well as faith in karma and great displays of courage. Epic, I think it will be considered a classic and be included in the realm of the likes of Les Miserables, The Count of Monte Cristo and The Man in the Iron Mask etc.
💞It is also one of the great love stories in contemporary literature. Two different cultures. A refined Japanese woman and a rough but full-hearted Englishman. The love as all love becomes transcendent.
🎌I call it literature because it rises above the categories of historical fiction and adventure as many other works have done in the past.
🎌Part 2 is a tumult of action and suspense and passion. Yet it all ends in a whisper. The climactic battle we are expecting is discussed briefly in an epilogue included in the narrative almost as an after thought.
I was one of those people who knew nothing about this famous novel when I began reading it. By its end, I was thinking Zen and Buddhist in my hours away from the lengthy novel due to how completely the story had immersed me in that mind set. I was also filled with a pervasive sense of sadness and melancholy at the loss of one of the characters whose sacrificial death is key to the denouement of the entire book.
It is an astounding work of fiction rife with betrayal and double cross as well as faith in karma and great displays of courage. Epic, I think it will be considered a classic and be included in the realm of the likes of Les Miserables, The Count of Monte Cristo and The Man in the Iron Mask etc.
💞It is also one of the great love stories in contemporary literature. Two different cultures. A refined Japanese woman and a rough but full-hearted Englishman. The love as all love becomes transcendent.
🎌I call it literature because it rises above the categories of historical fiction and adventure as many other works have done in the past.
March 1, 2024
Едно от най-великите неща, които някога съм чела. Малко са произведенията, които са успяли да се превърнат в интегрална част от тъканта на съществото ми, но това е едно от тях. Благодарна съм на Ани за това, че ме насочи към нея.
Интересно как Животът те сблъсква в правилния момент с точните хора, случки, книги. Нито по-рано, нито по-късно. Шигата га наи. И изведнъж тегобите придобиват съвсем друга украска. Карма, не? 🍵🪨🧘🏻♀️
Интересно как Животът те сблъсква в правилния момент с точните хора, случки, книги. Нито по-рано, нито по-късно. Шигата га наи. И изведнъж тегобите придобиват съвсем друга украска. Карма, не? 🍵🪨🧘🏻♀️
February 14, 2024
“Шогун беше най-висшият ранг, който някой смъртен можеше да достигне в Япония. Шогун означаваше върховен военен диктатор. Само един от всички даймио можеше да притежава титлата и само негово императорско величество-божественият Син на небето, живеещ в уединение в Киото заедно с императорското семейство-можеше да даде титлата.
С назначаването си шогунът получаваше абсолютна власт…
Императорът се почиташе като божество, защото беше пряк потомък на богинята на слънцето… По божествено свое право той притежаваше цялата земя, цялата власт и всички му се подчиняваха безпрекословно. Но в действителност от шест века насам истинската власт съвсем не беше в ръцете на императора.”
“Шогун” на Джеймс Клавел е като любовна песен посветена на Япония. Едва ли някой друг ще успее така да ми представи дадена страна, че да се чувствам като турист разположен в центъра на събитията. Романът, превърнал се в абсолютна класика е такъв благодарение на таланта на автора, а не просто защото е исторически такъв с интересна история. Умело предаден и абсолютно пристрастяващ. Това май ще е първата ми наистина любима класика и перфектното начало на т. нар. азиатска сага.
Англичанинът Джон Блакторн ще бъде изхвърлен от морето на брега на един свят съвсем различен от всичко, което познава. Япония в началото на 17-ти век ще го срещне с непонятна култура, труден език, вихър от политически интриги, страст, любов и ново значение на думата чест
Както казват японците карма си е карма. И Блакторн ще го разбере от първа ръка, превръщайки се в основна фигура на шахматната дъска на най-хитрият и лукав даймио в империята.
Торанага беше един от най-интересните персонажи за проследяване тук (и въобще за мен). Образът му е базиран на действителна историческа личност поставила началото на династия, която управлява почти два века. Клавел се е справил блестящо с обрисуването му. И въпреки, че обичаите на японците ги правят предвидими, Торанага ме хвърляше в шок до самият край.
А финалът, сигурно е най-добрият който съм прочитала.
Няма нужда да казвам, че ако сте пропуснали да прочетете тази класика-никога не е късно да поправите това. И да се научите да гледате как камъкът расте или да пиете чай от празна чаша😂
С назначаването си шогунът получаваше абсолютна власт…
Императорът се почиташе като божество, защото беше пряк потомък на богинята на слънцето… По божествено свое право той притежаваше цялата земя, цялата власт и всички му се подчиняваха безпрекословно. Но в действителност от шест века насам истинската власт съвсем не беше в ръцете на императора.”
“Шогун” на Джеймс Клавел е като любовна песен посветена на Япония. Едва ли някой друг ще успее така да ми представи дадена страна, че да се чувствам като турист разположен в центъра на събитията. Романът, превърнал се в абсолютна класика е такъв благодарение на таланта на автора, а не просто защото е исторически такъв с интересна история. Умело предаден и абсолютно пристрастяващ. Това май ще е първата ми наистина любима класика и перфектното начало на т. нар. азиатска сага.
Англичанинът Джон Блакторн ще бъде изхвърлен от морето на брега на един свят съвсем различен от всичко, което познава. Япония в началото на 17-ти век ще го срещне с непонятна култура, труден език, вихър от политически интриги, страст, любов и ново значение на думата чест
Както казват японците карма си е карма. И Блакторн ще го разбере от първа ръка, превръщайки се в основна фигура на шахматната дъска на най-хитрият и лукав даймио в империята.
Торанага беше един от най-интересните персонажи за проследяване тук (и въобще за мен). Образът му е базиран на действителна историческа личност поставила началото на династия, която управлява почти два века. Клавел се е справил блестящо с обрисуването му. И въпреки, че обичаите на японците ги правят предвидими, Торанага ме хвърляше в шок до самият край.
А финалът, сигурно е най-добрият който съм прочитала.
Няма нужда да казвам, че ако сте пропуснали да прочетете тази класика-никога не е късно да поправите това. И да се научите да гледате как камъкът расте или да пиете чай от празна чаша😂
August 17, 2019
I enjoy historical fiction because I can learn about the history of different cultures, and this book didn't fail to deliver in this regard. I found the formalities, "politenesses", and customs in this epic novel of the samurai during 1600 extremely intriguing. Unfortunately, I didn't feel an emotional connection with one of the protagonists, Lady Mariko, as I did with the other characters, John Blackthorne and Toranaga, but that's my opinion. Otherwise, I would have given this saga 5 stars. I do recommend this novel to anyone who appreciates historical fiction!
November 2, 2024
Мисля, че в предишен живот съм била самурай.
dnf
August 3, 2024DNF @ 29%
While I felt that Part 1 was an interesting balance of showing everyone learning about and adapting to each other's cultures (and learning how to manipulate that to their own advantage), this one so far has been nothing but Blackthorne being worshipped by everyone. The ladies all want that shlong - so much bigger than Asian men's, so who can blame them - and Toronaga has completely drunk the Kool-aid of White Men Know How to War Better. Blackthorne, meanwhile, is obsessing over Mariko and getting his ship back, but enjoying everything Japan's throwing at him: baths, massages, food, sake, seppuku. Because, you know, everyone in Japan just commits seppuku or gets otherwise killed over every single transgression no matter how big or small. They have no other forms of punishment, donchaknow.
Just go read Musashi. It's no less bloody, but at least it's written by an actual Japanese author who knew what he was talking about, and you can skip all this long-winded buildup to a battle that Clavell couldn't even be bothered with writing.
While I felt that Part 1 was an interesting balance of showing everyone learning about and adapting to each other's cultures (and learning how to manipulate that to their own advantage), this one so far has been nothing but Blackthorne being worshipped by everyone. The ladies all want that shlong - so much bigger than Asian men's, so who can blame them - and Toronaga has completely drunk the Kool-aid of White Men Know How to War Better. Blackthorne, meanwhile, is obsessing over Mariko and getting his ship back, but enjoying everything Japan's throwing at him: baths, massages, food, sake, seppuku. Because, you know, everyone in Japan just commits seppuku or gets otherwise killed over every single transgression no matter how big or small. They have no other forms of punishment, donchaknow.
Just go read Musashi. It's no less bloody, but at least it's written by an actual Japanese author who knew what he was talking about, and you can skip all this long-winded buildup to a battle that Clavell couldn't even be bothered with writing.
August 20, 2021
“Leave the problems of God to God and karma to karma. Today you're here and nothing you do will change that. Today you are alive and here and honored and blessed with good fortune. Look at this sunset, it's beautiful, neh? This sunset exists. Tomorrow does not exist. There is only now. Please look. It is so beautiful and it will never happen ever again, never, not this sunset, never in all infinity. Lose yourself in it, make yourself one with nature and do not worry about karma, yours, mine, or that of the village.”
A very very very good one! <3 I took my time to read it, without rushing it, and totally worth it!
A very very very good one! <3 I took my time to read it, without rushing it, and totally worth it!
August 24, 2021
Cât de mult am așteptat să pun mâna pe Shogun-ul lui James Clavell! Habar nu aveam despre ceea ce voi descoperi la momentul oportun. Dacă cu primul volum am rezonat, nu pot afirma, în schimb, despre cel de-al doilea același lucru. În primul rând, autorul, pur și simplu, prelungește la nebunie, finalul: în loc să prezinte direct rezultatul războiului dintre seniorii Toranaga și Ishido, el inserează o serie de evenimente menite a efectua, aș putea spune, o radiografie a primului volum, oarecum. Un alt minus ar fi locul pe care îl acordă englezului John Blackthorne, devenit Anjin-san: când este un pion pe tabla de șah a puterii, când este, dintr-odată, prieten. Aș fi dorit, bineînțeles, mai mult accent pe latura politică, de unde și titlul Shogun, un rang important în ierarhia socială a Japoniei secolului al XVII-lea.
„- (...). Alteță, Înălțimea voastră trebuie să știe mai bine decît toți bărbații cît de trecătoare și fără de seamăn este tinerețea, femeia.”
„Cît de rușinos era că pînă și cei mai versați și deștepți oameni vedeau adeseori doar ceea ce voiau ei să vadă și rareori priveau dincolo de pojghița de la suprafața lucrurilor.”
„- (...). Alteță, Înălțimea voastră trebuie să știe mai bine decît toți bărbații cît de trecătoare și fără de seamăn este tinerețea, femeia.”
„Cît de rușinos era că pînă și cei mai versați și deștepți oameni vedeau adeseori doar ceea ce voiau ei să vadă și rareori priveau dincolo de pojghița de la suprafața lucrurilor.”
October 2, 2024
Monumentală carte
October 23, 2025
17 yüzyıl keşifler çağı. Pasifik okyonusu, Macellan boğazının yerini bir sır gibi saklayan İspanyol ve Portekizlilerin hakimiyeti altında. Dolayısıyla uzak denizlerdeki ticaret ve sömürgeler de onların elinde. 1598 yılında, Hollanda'dan toplarla donatılmış 5 gemilik bir filo yola çıkar. Kafile ticaret filosu gibi görünmekle birlikte, nihai ve gizli amaçları Macellan Boğazını geçerek Japonistan'a ulaşmaktır. İşler yolunda gitmez. 4 gemisini kaybeden filodan geriye bir tek Erasmus gemisi kalır. 20 topla donatılmış, İngiliz kılavuz kaptan John Blackthorne yönetimindeki Erasmus gemisi Macellan boğazından geçmeyi başarır. Japonistan'a ulaşmak umuduyla, kara görmeden günlerce bilmedikleri denizlerde yol alır. Ve büyük bir fırtınanın ardından kendini Japonya kıyılarında bulur. Takvimler 1600 yılını göstermektedir. O dönemde Japonistan'da genel ahval ve durum ise şöyledir. Yaklaşık 600 yıl süren iç savaş Taiko tarafından sonlandırılmış ve ülkeye barış gelmiştir. Taiko kendisinden sonra 8 yaşındaki oğlu Yaemon'un yerine geçmesini istemektedir. Ölümünün ardından oğlu 15 yaşına gelene dek ülkeyi yönetmeleri ve oğlunu koruyup eğitmeleri için 5 daimyodan oluşan bir naipler heyeti kurar. Sonra da ölür. Ülkede yine huzursuzluk baş gösterir. Naiplerin en kuvvetlileri Toronaga ve İşido arasında hakimiyetin eli geçirilmesi için bir savaş çıkacağı beklentisi vardır. Yaklaşık 80 yıl önce bölgeye gelen Cizvit papazları halktan pek çok kişiyi Hıristiyan yapmayı başarmış ve deniz ticaretini de ele geçirmişlerdir. Sadece ticaretle ilgileniyormuş gibi gözükmekle birlikte kendi gizli ajandaları vardır.
Kaptan Blackthorne -Japonların ona verdikleri ismiyle Anjin San- ülkedeki bu bıçak sırtı dengenin ortasına düşen bir bomba gibidir. Sahip olduğu bilgiler nedeniyle, ülkesinin (İngiltere ve müttefiki İspanya'ya karşı başkaldıran Hollanda) savaşta olduğu Portekiz ve İspanya, dolayısıyla da Cizvitler için büyük bir tehlike oluşturur. Japonlar içinse aynı sebeplerle hazine değerinde bir bilgi kaynağıdır.
Blackthorne kendini birden tüm bu güç ve taktik savaşlarının tam ortasında bulur. Hayatta kalabilmek için doğru hamleleri yapmak zorundadır. Üstelik bunu dilini ve kültürlerini bilmediği, öldürmenin ve ölmenin çok kolay ve sıradan olduğu bir ülkede başarmak zorundadır. Okuyucu ise bu serüveni 1670 sayfa, iki cilt boyunca soluksuz takip edecektir.
Ben Shogun'la 1980 yılında TRT yayınlanan dizi ile tanıştım. O dönem dizi yayınlanırken Türkiye'de hayat dururdu. Herkes televizyona kilitlenirdi. Shogun sayesinde biz bir nesil, birbirimizi Hay Toronoga Sama, hay Anjin San diye selamlayıp, wakarimassu, domo arigato falan diyerek dolaştık ortalıklarda.
Yıllar sonra Holden Yayıncılık Shogun'u yeniden basınca hemen aldım kitapları.
İki tuğla cilt kitaba başlamak biraz cesaret istiyor ama başladıktan sonra elden bırakmak mümkün değil. Büyük bir keyifle okudum kitabı.
1921 doğumlu yazar James Clavell'in ilginç bir yaşam öyküsü var. II. Dünya savaşına katılan Clavell, Japonlarla savaşmak üzere Malaya'ya gönderiliyor. Orada yaralanarak Japonlara esir düşüyor ve uzun yıllar orada hapishanede yatıyor. O dönemde Japon kültürüyle de yakın teması oluyor.
Shogun aslında gerçek kişileri ve olayları kendine fon alan bir hikaye. Ama isimler değiştirilmiş. Gerçekten de 1600 yılında Erasmus isimli bir gemiyle Japonya'ya ulaşan bir İngiliz kılavuz kaptan var. İsmi Williams Adams. Taht kavgaları, daimyolar, naipler konseyi, savaşlar hepsi yaşanmış ama kişilerin isimleri değiştirilmiş. Hikaye gerçek kahramanlar üzerine örülmüş. Ara hikayelerle, aşkla da zenginleştirilmiş.
Konuyla ilgili Tarih Obası isimli youtube kanalının sahibi ve yapımcısı Ceren Sungur'un çektiği, Shogun; roman ve tarihi gerçekler isimli harika bir video var. İzledikten sonra kitapla ilgili pek çok şey yerine oturdu. Minik bir aydınlanma yaşadım da diyebilirim. Mutlaka izlemenizi tavsiye ederim.
Shogun elden bırakılamadan okunan harika bir roman. James Clavell büyülü kalemiyle daha ilk paragraftan okuyucuyu maceranın içine çekiyor. Kendinizi hatalı hamle yapmanın bedelinin ölüm olduğu bir satranç oyununun içinde buluyorsunuz. Okurken sanki çocukluğuma gittim. Hafızamda var olduğunun farkında bile olmadığım pek çok dizi sahnesi geçti gözlerimin önünden. Japon kültürüyle ilgili pek çok şey öğrendim. Dolu dolu bir okuma serüveni oldu benim için.
Son söz olarak; Domo arigato James Clavell bu kitap için. Sayanora Anjin San.
https://www.instagram.com/p/DQJtda1jA...
Kaptan Blackthorne -Japonların ona verdikleri ismiyle Anjin San- ülkedeki bu bıçak sırtı dengenin ortasına düşen bir bomba gibidir. Sahip olduğu bilgiler nedeniyle, ülkesinin (İngiltere ve müttefiki İspanya'ya karşı başkaldıran Hollanda) savaşta olduğu Portekiz ve İspanya, dolayısıyla da Cizvitler için büyük bir tehlike oluşturur. Japonlar içinse aynı sebeplerle hazine değerinde bir bilgi kaynağıdır.
Blackthorne kendini birden tüm bu güç ve taktik savaşlarının tam ortasında bulur. Hayatta kalabilmek için doğru hamleleri yapmak zorundadır. Üstelik bunu dilini ve kültürlerini bilmediği, öldürmenin ve ölmenin çok kolay ve sıradan olduğu bir ülkede başarmak zorundadır. Okuyucu ise bu serüveni 1670 sayfa, iki cilt boyunca soluksuz takip edecektir.
Ben Shogun'la 1980 yılında TRT yayınlanan dizi ile tanıştım. O dönem dizi yayınlanırken Türkiye'de hayat dururdu. Herkes televizyona kilitlenirdi. Shogun sayesinde biz bir nesil, birbirimizi Hay Toronoga Sama, hay Anjin San diye selamlayıp, wakarimassu, domo arigato falan diyerek dolaştık ortalıklarda.
Yıllar sonra Holden Yayıncılık Shogun'u yeniden basınca hemen aldım kitapları.
İki tuğla cilt kitaba başlamak biraz cesaret istiyor ama başladıktan sonra elden bırakmak mümkün değil. Büyük bir keyifle okudum kitabı.
1921 doğumlu yazar James Clavell'in ilginç bir yaşam öyküsü var. II. Dünya savaşına katılan Clavell, Japonlarla savaşmak üzere Malaya'ya gönderiliyor. Orada yaralanarak Japonlara esir düşüyor ve uzun yıllar orada hapishanede yatıyor. O dönemde Japon kültürüyle de yakın teması oluyor.
Shogun aslında gerçek kişileri ve olayları kendine fon alan bir hikaye. Ama isimler değiştirilmiş. Gerçekten de 1600 yılında Erasmus isimli bir gemiyle Japonya'ya ulaşan bir İngiliz kılavuz kaptan var. İsmi Williams Adams. Taht kavgaları, daimyolar, naipler konseyi, savaşlar hepsi yaşanmış ama kişilerin isimleri değiştirilmiş. Hikaye gerçek kahramanlar üzerine örülmüş. Ara hikayelerle, aşkla da zenginleştirilmiş.
Konuyla ilgili Tarih Obası isimli youtube kanalının sahibi ve yapımcısı Ceren Sungur'un çektiği, Shogun; roman ve tarihi gerçekler isimli harika bir video var. İzledikten sonra kitapla ilgili pek çok şey yerine oturdu. Minik bir aydınlanma yaşadım da diyebilirim. Mutlaka izlemenizi tavsiye ederim.
Shogun elden bırakılamadan okunan harika bir roman. James Clavell büyülü kalemiyle daha ilk paragraftan okuyucuyu maceranın içine çekiyor. Kendinizi hatalı hamle yapmanın bedelinin ölüm olduğu bir satranç oyununun içinde buluyorsunuz. Okurken sanki çocukluğuma gittim. Hafızamda var olduğunun farkında bile olmadığım pek çok dizi sahnesi geçti gözlerimin önünden. Japon kültürüyle ilgili pek çok şey öğrendim. Dolu dolu bir okuma serüveni oldu benim için.
Son söz olarak; Domo arigato James Clavell bu kitap için. Sayanora Anjin San.
https://www.instagram.com/p/DQJtda1jA...
March 1, 2025
Ενας κόσμος που αξίζει να χαθείς είναι ο κόσμος του Σογκουν, η φεουδαρχική Ιαπωνία σε γεμίζει εικόνες και δε λείπει ποτέ η σύγκριση με τη Δύση εκείνης της εποχής. Must read με τα χίλια, μη σας φοβίσει το μέγεθος, θα εύχεστε να μη τελείωνε.
April 23, 2025
100 Years of Popular Books: 1975
November 5, 2024
The way Clavell rolled out this entire Shōgun plot was like the mind games it contains. One might fault it for its narrative conclusion after all that painstaking buildup, or just relish that it was not as one would expect.
To me if this were a course meal it would be an all-appetizer occasion. Technically not uneventful, you still get your hunk of historical fiction fill colored by political trickeries, but it skirted my anticipated pinnacle of a face-off.
Some entertainment of quotes,
On the joy of life,
Referring to the genitals,
On sex,
Rice being life,
On law and reason,
On cultural differences,
On secrets,
On written wills,
A samurai’s death poem,
On what time allows a political leader,
To me if this were a course meal it would be an all-appetizer occasion. Technically not uneventful, you still get your hunk of historical fiction fill colored by political trickeries, but it skirted my anticipated pinnacle of a face-off.
Some entertainment of quotes,
On the joy of life,
[T]he ecstacy of bath and massage, the only joy that made life possible.
Referring to the genitals,
On sex,
Rice being life,
On law and reason,
On cultural differences,
On secrets,
On written wills,
A samurai’s death poem,
On what time allows a political leader,
September 13, 2025
Wish I was born in 1600s feudal Japan so I could be a ninja with a hunting falcon, instead of being born today where I have to worry about finding a parking spot at the Trader Joe’s.
Read
June 22, 2024“Astăzi ești aici și nu-ți stă în putere să schimbi nimic. Ești în viață aici, unde ți se face mare onoare și ai fost binecuvântat cu bogăție. Uită-te la apusul ăsta de soare. E minunat, nu-i așa? Apusul ăsta există. Ziua de mâine nu există. Nu există decât acum. Privește, rogu-te. E atât de minunat și nu se va mai întoarce niciodată, niciodată, apusul ăsta niciodată în toată veșnicia. Cufundă-te în el, încearcă să devii una cu natura, și nu-ți face griji cum va fi karma, a mea, a domnie tale, a satului.”
“Anjin-san, ai băgat vreodată de seama câte sunete diferite are ploaia? Și dacă înveți să-ți concentrezi auzul în felul acesta, prezentul dispare din jurul tău, neh? Și există niște exerciții nemaipomenit de bune. De exemplu, să asculți cum cad petalele, sau cum cresc pietrele. Dar, bineînțeles, nu trebuie și să vezi cu adevărat ce există în jurul tău, ci să socotești că acelea sunt doar niște semne, mesaje către hara, miezul tău conștient, care-ți amintesc doar cât de trecătoare este viața, și te ajută astfel să atingi acel wa, armonia interioară, armonia perfectă, cel mai de preț și mai căutat lucru în viața tuturor japonezilor, în arta lor, în...”
“E atât de ușor să ademenești un om, îsi spuse el, să știi numai cu ce-I poți momi mai ușor.”
“Anjin-san, ai băgat vreodată de seama câte sunete diferite are ploaia? Și dacă înveți să-ți concentrezi auzul în felul acesta, prezentul dispare din jurul tău, neh? Și există niște exerciții nemaipomenit de bune. De exemplu, să asculți cum cad petalele, sau cum cresc pietrele. Dar, bineînțeles, nu trebuie și să vezi cu adevărat ce există în jurul tău, ci să socotești că acelea sunt doar niște semne, mesaje către hara, miezul tău conștient, care-ți amintesc doar cât de trecătoare este viața, și te ajută astfel să atingi acel wa, armonia interioară, armonia perfectă, cel mai de preț și mai căutat lucru în viața tuturor japonezilor, în arta lor, în...”
“E atât de ușor să ademenești un om, îsi spuse el, să știi numai cu ce-I poți momi mai ușor.”
July 13, 2012
James Clavell is clearly a gifted writer. His Shogun books have taken me on a journey to far away lands where I've learned about samurai, ninja, ladies of The Willow Word, geisha, karma, daimyos and seppuku, honor and traitors. Clalvell's writing casts a spell over his readers and draws them into long and complicated tales full of so many dually named characters that it can make your head spin. His books take a commitment to read.
I enjoyed these first two books of the Shogun series. That said, I didn't love them. I attribute Clavell's art of writing as the reason that I never reached a point where I wanted to give up and put them down for good. I have to respect that when all is said and done.
I enjoyed these first two books of the Shogun series. That said, I didn't love them. I attribute Clavell's art of writing as the reason that I never reached a point where I wanted to give up and put them down for good. I have to respect that when all is said and done.
September 19, 2023
Labai gera knyga apie Japonijos viduramzius europiecio akimis, bet siek tiek pritruko pabaigos. Atrodo autoriui tiesiog pabodo rasyt ir reikejo greitai uzbaigti knyga.
July 13, 2022
Nėra labai lengvai skaitoma knyga - tiek dėl veikėjų gausos, tiek dėl rašymo stiliaus. Man prireikė įveikti kokį trečdalį pirmo tomo, kad pagaliau pradėčiau gaudytis kas vyksta, bet buvo verta. Tikras perlas istorinių romanų mėgėjamas ir besidomintiems japonų kultūra.
Read
July 30, 2025I wished there were more big battles. overall pretty good, maybe I'll watch the show someday when I'm 35
December 7, 2024
I first read this book when I was in 9th grade. I remember because I think I scandalized my Spanish teacher by asking her the meanings of (what appeared to be Spanish curse) words that were used by certain sailors in the book. Ma'am, if you are reading this, please accept my apologies!
This book is largely responsible for seizing and inspiring my imagination regarding other cultures. Clavell does a fantastic job immersing the reader in 17th Century feudal Japan. I definitely profited more from a 2nd reading, forty-three years later. And I think it's worth reading yet again, but maybe ten years from now.
He's a great story-teller. Yes, his worldview and skepticism about Western religion bleeds through, as do his values about sex, killing, and death. But it could be he is just faithfully representing Japanese culture. Who knows? He does show cultural conflict and incongruities going both directions--Japanese ethnocentrism, western ethnocentrism. I found that fascinating. Also, his subtexts on leadership through the eyes of several characters was also thought-provoking.
As always, read with discernment. [By the way, I probably would not recommend this for your 14 year old.]
This book is largely responsible for seizing and inspiring my imagination regarding other cultures. Clavell does a fantastic job immersing the reader in 17th Century feudal Japan. I definitely profited more from a 2nd reading, forty-three years later. And I think it's worth reading yet again, but maybe ten years from now.
He's a great story-teller. Yes, his worldview and skepticism about Western religion bleeds through, as do his values about sex, killing, and death. But it could be he is just faithfully representing Japanese culture. Who knows? He does show cultural conflict and incongruities going both directions--Japanese ethnocentrism, western ethnocentrism. I found that fascinating. Also, his subtexts on leadership through the eyes of several characters was also thought-provoking.
As always, read with discernment. [By the way, I probably would not recommend this for your 14 year old.]
June 28, 2025
Daca in primul volum mi-a placut de Toranaga, in al doi-lea am ajuns sa il detest...
October 16, 2022
,,Numai trăind la un pas de moarte poți să înțelegi bucuria de nedescris a vieții ".
June 13, 2021
Picked this up out of my interest in philosophy and life in feudal japan. This book indeed does a good job in painting that picture in nice detail though some of it seems exaggerated. Some characters are very well written, I absolutely admired Toranaga and Mariko!
It wasn't as gripping as I thought it would be. I had to drag myself through some chapters. Story is slow-paced, and yet some of the major characters in play (Ishido for one) don't get enough spotlight. And the way ending is written is totally unsatisfying.
Still, overall a good experience.
It wasn't as gripping as I thought it would be. I had to drag myself through some chapters. Story is slow-paced, and yet some of the major characters in play (Ishido for one) don't get enough spotlight. And the way ending is written is totally unsatisfying.
Still, overall a good experience.
February 13, 2020
Една дума....брилянтна.
March 24, 2024
In lieu of a review, I offer the title of my imaginary dissertation on Shogun: “Sake, Sex Toys, Seppuku: A Repressed White Guys Spa Vacation in Japan. So sorry.”
July 14, 2025
I'm obsessed with these books. I will absolutely dive into Clavell's other books (Obviously I will be doing chronological), and I can't wait to finally watch the show!
I know there are inaccuracies in the books, but I also understand that a lot of it captures history well from a fiction frame. Overall the books have it all. The politics is fascinating and I was on the edge of my seat wondering how things would turn out repeatedly. I love the seeing this culture and understanding even heavy topics such as suicide and sex from different perspectives, even if I didn't always agree. This story has action and romance and is so so interesting. If you are a history fan, definitely give these books a try!
As far as characters go, there are so many but they all have their own status and allegiances which make them interesting and opens the book to a lot of political maneuvering. Toranaga himself is an incredibly fascinating character. He is neither good nor bad. I find myself rooting for him in the grand scheme of things, but never really trusting him and being constantly worried that he would turn on characters that I love. He is equal parts fair, a genius, selfish, and selfless.
I took my time with this second part and now I'm sad it's over.
I know there are inaccuracies in the books, but I also understand that a lot of it captures history well from a fiction frame. Overall the books have it all. The politics is fascinating and I was on the edge of my seat wondering how things would turn out repeatedly. I love the seeing this culture and understanding even heavy topics such as suicide and sex from different perspectives, even if I didn't always agree. This story has action and romance and is so so interesting. If you are a history fan, definitely give these books a try!
As far as characters go, there are so many but they all have their own status and allegiances which make them interesting and opens the book to a lot of political maneuvering. Toranaga himself is an incredibly fascinating character. He is neither good nor bad. I find myself rooting for him in the grand scheme of things, but never really trusting him and being constantly worried that he would turn on characters that I love. He is equal parts fair, a genius, selfish, and selfless.
I took my time with this second part and now I'm sad it's over.
March 23, 2024
Джеймс Клавел пише така, все едно никога няма да спре. Проблемът е, че внезапно решава да сложи край на историята и в 1-2 изречения да скицира събития, които могат да отнемат още една книга. Корабът изгоря, Марико си отиде, нямаше битка и бъдещето на Блекторн е по-неясно от мъглив следобед в периода Едо.
June 2, 2024
A phenomenal experience. A perfect novel.
May 19, 2024
Oh man. This was really good. Toranaga being described as a “smart Ned Stark”is spot on.
Still very weird that it was split into two books but companies do gotta make money I guess
Still very weird that it was split into two books but companies do gotta make money I guess
Displaying 1 - 30 of 573 reviews