Gorzko

by Barbara Kosmowska

Odważna powieść o poszukiwaniu szczęścia i wielkiej nieprzewidywalności życia.
Teresa ma dość dusznego Miasteczka, życia w ciasnym mieszkaniu, matki z jej ciągłymi pretensjami i drobnomieszczańskimi przyzwyczajeniami, podstarzałego ojca chowającego się przed problemami w komórce z motorowerem, wreszcie wiecznie kłócących się młodszych sióstr. Chce zostawić wszystko, nawet wspomnienia, i uciec do Miasta, zabierając ze sobą jedynie nocny stolik, należący wcześniej do jej babki, dumnej arystokratki spod Wilna, i drobiazgi na szczęście – czerwone, pożyczone, znalezione... Wyjeżdża na studia.
Czy ideały i marzenia Teresy wytrzymają zderzenie z rzeczywistością? Ile trzeba wycierpieć, na jak dalekie iść kompromisy, ile razy upaść i skąd czerpać cierpliwość, odwagę i nadzieję, by się podnieść? I czy ten dawny, porzucony dobrowolnie przez Teresę świat rzeczywiście nie będzie jej już nigdy potrzebny?
Gorzko to odważna powieść o poszukiwaniu szczęścia i wielkiej nieprzewidywalności życia. Głęboko ludzka, prawdziwa i gorzka.

352 pages, Paperback

First published September 10, 2014

About the author

Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Przez krótki czas była nauczycielką języka polskiego w Bytowie. W roku 1999 na macierzystej uczelni gdańskiej obroniła pracę doktorską zatytułowaną Pomiędzy dzieciństwem a dorosłością. O powieściopisarstwie Zofii Urbanowskiej. Praca ta, dotycząca literatury polskiego pozytywizmu skierowanej do dzieci i młodzieży, dostała wyróżnienie Summa cum lauda.
Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta Zakładu Historii Literatury Romantyzmu i Pozytywizmu na Wydziale Filologiczno-Historycznym w Akademii Pomorskiej w Słupsku. Jej naukowe zainteresowania to literatura pozytywizmu oraz literatura dla dzieci i młodzieży (współpracuje z poświęconym tym problemom czasopismem Guliwer). Pełni również funkcje kuratora społecznego oraz radnej w Bytowie.
Debiutowała jako licealistka w latach 70. XX w. na łamach nieistniejącego już czasopisma "Na przełaj"; w latach 80. zdobyła liczne nagrody i wyróżnienia w konkursach poetyckich.
Jej pierwsza powieść Głodna kotka wydana została w roku 2000. W 2001 r. ukazał się Teren prywatny; w 2002 Prowincja, Gobelin i Buba; w 2003 W górę rzeki; w 2004 Niebieski autobus; w 2005 książka Myślinki. Napisała również powieści Puszka oraz Buba – sezon ogórkowy.Kilka powieści zdobyło prestiżowe wyróżnienia: książka Teren prywatny, nazywana najbardziej kobiecą powieścią B. Kosmowskiej, w 2001 wygrała konkurs literacki pod nazwą Dziennik polskiej Bridget Jones (zorganizowany przez wydawnictwo Zysk i S-ka) i przyniosła autorce sławę i popularność; trafiła też na Listę Bestsellerów A. Rostockiego drukowaną przez dziennik "Rzeczpospolita". Buba w 2002 r. zdobyła nagrodę główną w ogólnopolskim konkursie na powieść dla dzieci i młodzieży pod hasłem Uwierz w siłę wyobraźni (zorganizowanego przez wydawnictwa Muza i Media Rodzina). Książka Pozłacana rybka zdobyła nagrodę literacką Książka Roku 2007 przyznawaną przez Polską Sekcję IBBY (International Board on Books for Young People) oraz została nagrodzona w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren, zorganizowanym przez Fundację ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Barbara Kosmowska jest także autorką słuchowisk dla dzieci i młodzieży.

Reviews

[madziar · Rating 3 out of 5]

Teresa wyjeżdża z małego prowincjonalnego Miasteczka do Miasta na studia. Tam zaprzyjaźnia się ze swoimi współlokatorkami, Lidką i Lucką. Każda z nich targa własny bagaż tajemnic wyniesiony z domu rodzinnego. Teresa jest wnuczką babki-arystokratki, której matka popełniła mezalians, jej dom żyje małomiasteczkowymi wiadomościami, a Teresa chce od tego uciec i zacząć nowe życie. Jej niedojrzałość sprawia, że zbyt szybko zachłystuje się substytutami tego, za czym tęskniła w liceum, co kończy się przerwaniem studiów, nieudanym małżeństwem, utratą dziecka. Lucka zakochuje się w wyrachowanym księdzu. Lidka jak magnes powraca do wódki i braku perspektyw w domu rodzinnym. Na drugim planie tych wydarzeń przewija się relacja Teresy z babcią, rozmowy z nią, doświadczanie końca, w końcu śmierć. Ich intymny związek staje się kompasem późniejszych wyborów Teresy, ogromne doświadczenie babki pozwala jej pozbierać się z podniesioną głową po każdym gorzkim wydarzeniu, jakiego doznaje dziewczyna, pozwala jej zachować przytomność umysłu, chroniącą przed bezmyślnymi, łatwymi wyborami. Zakończenie nie jest spodziewanym happy endem, bo życie też takie nie jest, ale Teresa ma już zbudowaną osobowość - nie straciła dziecięcej ufności, a jednocześnie potrafi sobie poradzić z bólem.