What do you think?
Rate this book
Τα Παλιά Ασήμια #1
Τα Παλιά Ασήμια
Μια ιστορία για τις αλησμόνητες πατρίδες και τους αλησμόνητους έρωτες.
Καππαδοκία, χώρα μαγική, γεμάτη θρύλους και παραδόσεις. Εκεί, ανάμεσα στα βουνά με τα αιώνια χιόνια και τις κοιλάδες με τα ανάγλυφα βράχια, ένας ελληνισμός ξεχασμένος στα έσχατα της Ανατολίας ζει και προκόβει, ερωτεύεται, γεννάει, προσεύχεται, λιτανεύει, γερνάει και πεθαίνει κάτω από τη σκιά των ηφαιστείων.
Καισαρεία, Σινασός, Σμύρνη και Πόντος, ο καμβάς που πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου με τον Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ στα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου, ο οποίος άλλαξε τα σύνορα του κόσμου. Η ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924 χωρίζει για πάντα τους δυο νέους ένα αιματοβαμμένο βράδυ στο λιμάνι της Μερσίνας.
Ογδόντα χρόνια αργότερα, η Έλσα κάνει ένα ταξίδι στα προγονικά χώματα, κουβαλώντας μαζί της το ημερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής. Ο αμερικάνος φωτογράφος Άλεξ πηγαίνει στην Καππαδοκία να αναζητήσει τα χνάρια του καθηγητή Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ.
Υπόγειες πολιτείες, απόκρυφες εκκλησιές, περιστρεφόμενοι δερβίσηδες και ένα μοναστήρι με τη χαμογελαστή Παναγία μπλέκουν στις προσωπικές ιστορίες και μοναξιές των ηρώων, σκαλίζοντας στους βράχους μια παλιά ραψωδία στην οποία εκείνοι καλούνται να γράψουν τους στίχους του τέλους.
Καππαδοκία, χώρα μαγική, γεμάτη θρύλους και παραδόσεις. Εκεί, ανάμεσα στα βουνά με τα αιώνια χιόνια και τις κοιλάδες με τα ανάγλυφα βράχια, ένας ελληνισμός ξεχασμένος στα έσχατα της Ανατολίας ζει και προκόβει, ερωτεύεται, γεννάει, προσεύχεται, λιτανεύει, γερνάει και πεθαίνει κάτω από τη σκιά των ηφαιστείων.
Καισαρεία, Σινασός, Σμύρνη και Πόντος, ο καμβάς που πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου με τον Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ στα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου, ο οποίος άλλαξε τα σύνορα του κόσμου. Η ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924 χωρίζει για πάντα τους δυο νέους ένα αιματοβαμμένο βράδυ στο λιμάνι της Μερσίνας.
Ογδόντα χρόνια αργότερα, η Έλσα κάνει ένα ταξίδι στα προγονικά χώματα, κουβαλώντας μαζί της το ημερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής. Ο αμερικάνος φωτογράφος Άλεξ πηγαίνει στην Καππαδοκία να αναζητήσει τα χνάρια του καθηγητή Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ.
Υπόγειες πολιτείες, απόκρυφες εκκλησιές, περιστρεφόμενοι δερβίσηδες και ένα μοναστήρι με τη χαμογελαστή Παναγία μπλέκουν στις προσωπικές ιστορίες και μοναξιές των ηρώων, σκαλίζοντας στους βράχους μια παλιά ραψωδία στην οποία εκείνοι καλούνται να γράψουν τους στίχους του τέλους.
- GenresHistorical Fiction
648 pages, Paperback
First published October 20, 2014
8 people are currently reading
70 people want to read
About the author
Μαίρη Κόντζογλου
20 books52 followersΗ Μαίρη Κόντζογλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εργάστηκε σε μεγάλες ελληνικές εταιρείες σε τομείς που αντικείμενό τους έχουν την επικοινωνία (μάρκετινγκ, δημόσιες σχέσεις, οργάνωση εκδηλώσεων/συνεδρίων, εκδόσεις). Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας της εταιρείας "Εγνατία Οδός" Α.Ε. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 22 of 22 reviews
September 22, 2017
Αυτό εδώ το βιβλίο δεν είναι κάτι που φυσιολογικά θα διάβαζα, το έπιασα όμως για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι θέλω να δώσω μία ευκαιρία στη σύγχρονη Ελληνική λογοτεχνία, ο δεύτερος είναι ότι τα ιστορικά αναγνώσματα μου με έφεραν στην εποχή και την περιοχή όπου διαδραματίζεται. Αναγνωστικό ρίσκο, λοιπόν, και είχα την περιέργεια να δω πού θα οδηγήσει.
Για να ξεκινήσω ανάποδα, σίγουρα το βιβλίο δεν με ενθουσίασε. Πρόκειται ουσιαστικά για δύο ιστορίες, μία που αφορά το σήμερα και μία που αφορά το παρελθόν. Η πρώτη είναι μία συνηθισμένη ερωτική ιστορία, μία αφήγηση ενός έρωτα με την πρώτη ματιά, που προσπαθεί να πλεύσει σε αισθησιακές θάλασσες, με λίγα λόγια τίποτα περισσότερο από ότι μπορούμε να περιμένουμε συνήθως από βιβλία με σφιχτούς κοιλιακούς στο εξώφυλλο. Η δεύτερη είναι μία επίσης συνηθισμένη ιστορία από τις λεγόμενες χαμένες πατρίδες που όμως μπορώ να πω ότι την βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα, θα μπορούσα να πω ακόμα και γοητευτική. Η αρχή ενός οικογενειακού saga, μια ιστορία ειδομένη κυρίως μέσα από τα μάτια των γυναικών, γραμμένη με ένα ωραίο ύφος, με έναν όμορφο τρόπο ικανό να με κάνει να παραβλέψω τις όποιες υπερβολές, που μας μεταφέρει πολύ καλά σε μία άλλη εποχή χωρίς όμως να λείπουν και οι ιστορικές ανακρίβειες.
Οπότε στο τέλος βρίσκομαι στο δίλημμα να βάλω δύο στη βαθμολογία ή να εξαντλήσω την επιείκεια μου βάζοντας κάτι παραπάνω, την ώρα που αναρωτιέμαι αν η περιέργειά μου μπορεί να με κάνει να συνεχίσω με τα άλλα δύο βιβλία της τριλογίας. Τελικά θα βάλω ένα τριαράκι και θα το σκεφτώ για το δεύτερο ερώτημα που με απασχολεί.
Για να ξεκινήσω ανάποδα, σίγουρα το βιβλίο δεν με ενθουσίασε. Πρόκειται ουσιαστικά για δύο ιστορίες, μία που αφορά το σήμερα και μία που αφορά το παρελθόν. Η πρώτη είναι μία συνηθισμένη ερωτική ιστορία, μία αφήγηση ενός έρωτα με την πρώτη ματιά, που προσπαθεί να πλεύσει σε αισθησιακές θάλασσες, με λίγα λόγια τίποτα περισσότερο από ότι μπορούμε να περιμένουμε συνήθως από βιβλία με σφιχτούς κοιλιακούς στο εξώφυλλο. Η δεύτερη είναι μία επίσης συνηθισμένη ιστορία από τις λεγόμενες χαμένες πατρίδες που όμως μπορώ να πω ότι την βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα, θα μπορούσα να πω ακόμα και γοητευτική. Η αρχή ενός οικογενειακού saga, μια ιστορία ειδομένη κυρίως μέσα από τα μάτια των γυναικών, γραμμένη με ένα ωραίο ύφος, με έναν όμορφο τρόπο ικανό να με κάνει να παραβλέψω τις όποιες υπερβολές, που μας μεταφέρει πολύ καλά σε μία άλλη εποχή χωρίς όμως να λείπουν και οι ιστορικές ανακρίβειες.
Οπότε στο τέλος βρίσκομαι στο δίλημμα να βάλω δύο στη βαθμολογία ή να εξαντλήσω την επιείκεια μου βάζοντας κάτι παραπάνω, την ώρα που αναρωτιέμαι αν η περιέργειά μου μπορεί να με κάνει να συνεχίσω με τα άλλα δύο βιβλία της τριλογίας. Τελικά θα βάλω ένα τριαράκι και θα το σκεφτώ για το δεύτερο ερώτημα που με απασχολεί.
February 9, 2016
Καππαδοκία, γη της πέτρας και των αλόγων. Με τα ηφαιστειογενή πετρώματα, τις υπόγειες σπηλιές, τα σκαλισμένα σε βράχους σπίτια και μοναστήρια. Με το μοσχοβολιστό μαντί και τον παπαρουνόσπορο. Στο κατάκεντρο της Τουρκίας, χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα και τις ειδήσεις, βραχώδης, άξενη και δύσκολη στη χρήση της γη. Σε αυτόν τον μαγευτικό, υπέροχο τόπο εκτυλίσσεται η νέα τριλογία της Μαίρης Κόντζογλου και αφορά την ιστορία της οικογένειας ενός Ελλήνα εμπόρου που άκμασε χάρη στις δραστηριότητές του στα τέλη του 19ου αιώνα και εκπατρίστηκαν βίαια το 1922. Η συγγραφέας χαρίζει υπέροχες εικόνες, μαγευτικά τοπία, ολοζώντανες σκηνές, αληθινούς χαρακτήρες, ριπίζει τον αναγνώστη με αρώματα λεβάντας, δυόσμου και κανέλλας, πλέκει άλλον έναν σφιχτοδεμένο ιστό πλοκής.
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε δύο εποχές, στο σήμερα και στο τότε. Η εξέλιξη των δύο ιστοριών μου φάνηκε λίγο ανισομερής, μιας και στο σήμερα η Έλσα και ο Άλεξ γνωρίζονται και ερωτεύονται κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής της πρώτης στην Καππαδοκία, οπότε παρακολυοθούμε το φλερτ τους και έναν ισχυρό συνεκτικό δσμό που νιώθουν χωρίς να μπορούν να τον εξηγήσουν. Η συγγραφέας, έμπειρη παρατηρήτρια του ανθρώπινου στοιχείου, μου χάρισε γλαφυρότατες σκηνές από εκδρομή Ελλήνων τουριστών, ακριβώς με το λεξιλόγιο, τις συνήθειες, τις προσωπικότητες, τη συμπεριφορά και τα ευτράπελα που έχω συναντήσει κι εγώ σε αντίστοιχα ταξίδια. Διεισδυτικές ματιές, αληθοφάνεια και ο έρωτας να χορεύει γύρω από τους πρωταγωνιστές, από τους οποίους ο καθένας έχει το δικό του παρελθόν, το οποίο μαθαίνουμε τμηματικά. Μια πολύ χαλαρή ιστορία, με πολλές ενδόμυχες σκέψεις να παρεμβάλλονται με αυθάδεια, όμως κάτι μου λέει ότι η κυρία Κόντζογλου στο επόμενο βιβλίο θα τα ανατρέψει όλα!
Θα αναφερθώ εκτενέστερα λοιπόν στην ιστορία της Σεβαστής και του Έλμερ Αλεξάντερ, η οποία είναι πολυπρόσωπη, με ανατροπές, εξελίξεις, πλούσια σε ήθη και έθιμα, πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές, χωρίς να κουραστώ ή να μπερδευτώ στιγμή από το πολυπρόσωπο του κειμένου. Στην ιστορία των Χατζηαβράμογλου, ξεδιπλώνεται το απαράμιλλο ταλέντο της κυρίας Κόντζογλου να υφαίνει στον αργαλειό του μυαλού της τις ιστορίες που θέλει να πει, τα στοιχεία που θέλει να τονίσει και τα διδάγματα που θέλει να περάσει. Η ιστορία της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου, των γονιών της, των αδελφών της ήταν υπέροχη και απολαυστική. Ξεκίνησε από τη γνωριμία του Αβραάμ με τη Μακρίνα, ενός ζευγαριού που αγαπήθηκε με τον χρόνο, πώς ταίριαξαν, πώς τη ζήτησε ο Αβραάμ, ποιος ο αντίκτυπος στο οικογενειακό περιβάλλον και των δύο, ποια τα αισθήματα της υποταγμένης Μακρίνας που έφυγε από τη φαμελιά της και την αγαπημένη Σινασό για να ζήσει στην πλούσια Καισάρεια, ποιο το εμπόριο και πώς ζούσε ο Αβραάμ μεταξύ Κωνσταντινούπολης, Σμύρνης και Καισάρειας, παρών-απών για τα τέσσερα παιδιά που απέκτησαν, τη Σεβαστή, τον Μποδοσάκη, την Ελισάβετ και τον Συμεών. Τα χρόνια από το 1900 που παντρεύτηκαν ως το 1919 που γνώρισε η μεγάλη τους κόρη τον έρωτα της ζωής της βρίθουν από γεγονότα, περιστατικά, προσωπικότητες, εξελίξεις, ανατροπές, παθήματα, έρωτες, συναισθήματα και πολλά άλλα, που μόνο μια δοκιμασμένη και έμπειρη πένα μπορεί να χαρίσει. Μακάρι να μπορούσα να γράψω κι άλλα, όμως έτσι θα προδώσω άθελά μου σημεία-κλειδιά της υπόθεσης.
Το πρώτο βιβλίο λοιπόν της νέας τριλογίας, που είναι αφιερωμένη στην Καππαδοκία, και διαδραματίζεται σε Σινασό, Καισάρεια, Σαμψούντα, Σμύρνη, Μερζιφούν του Πόντου, με προετοίμασε για μια εξίσου ταραχώδη και συγκλονιστική συνέχεια. Πώς θα δεθούν μεταξύ τους η αγνή, πρωτότοκη, κόρη-μάνα Σεβαστή με τον Βοστονέζο Έλμερ, που διέσχισε τέσσερις μήνες με το πλοίο όλο τον κόσμο για να καταλήξει στο ξακουστό κολέγιο Ανατόλια του Πόντου και να διδάξει; Πόσο βαθιά θα παραμείνει η αγάπη του Αβραάμ και της Μακρίνας; Τι σχέση είχε με τον πατέρα του Αβραάμ η μυστηριώδης γυναίκα με τη μαύρη γάτα; Γιατί ο Αβραάμ αναγκάστηκε να πάρει τον γιο της, Ιορδάνη, στη δούλεψή του; Τι συνέπειες θα έχει αυτό για όλους; Πώς θα είναι η ζωή των πρωταγωνιστών όταν οι φήμες για σφαγές που δείχνουν τόσο θολές μόλις αποβιβάζεται ο στρατός στη Σμύρνη το 1919 γίνουν πραγματικότητα; Πόσο θα αλλάξει τη ζωή της Έλσας του σήμερα το ημερολόγιο της γιαγιάς της, της Σεβαστής, που κρατάει στα χέρια της; Θα βρει ο Αλεξάντερ τις απαντήσεις που ψάχνει για τον μυστηριώδη έρωτα που έζησε ο παππούς του, Έλμερ, στη μακρινή Ανατολή;
Στο πρώτο μέρος λοιπόν των Παλιών Ασημιών, η συγγραφέας επιδέξια τοποθετεί τα πιόνια στη σκακιέρα της, αρχίζει να χτίζει με ήρεμους ρυθμούς την ιστορία της, στήνει και στο βάθος ένα παραβάν που απεικονίζει τα κρίσιμα ιστορικά γεγονότα της εποχής, χωρίς όμως να το αφήνει να παρεμβαίνει επικίνδυνα στην πλοκή και παίρνει θέση για να ξεκινήσει την παρτίδα. Πραγματικά ανυπομονώ για τη συνέχεια!
Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Την εποχή εκείνη η Σεβαστή άγγιζε τα είκοσι οκτώ, ή έτσι τουλάχιστον έλεγαν οι προξενήτρες, ηλικία κατά την οποία οι ανύπαντρες κοπέλες στέκονταν με το ένα πόδι πάνω από το βάραθρο της απελπισίας και με το άλλο σκαρφάλωναν στο ράφι για τις ανεπιθύμητες γυναίκες» (σελ. 181).
«Και έμεναν οι γυναίκες πίσω, μάνες και πατεράδες μαζί, κυράδες όμως στα σπιτικά τους, δόξα τω Θεώ, όλα τους τα καλά τα είχαν. Διαφέντευαν με αντρική πυγμή το βιος τους, ανέτρεφαν τα παιδιά αυστηρά, τα μόρφωναν όσο συνηθιζόταν, έκαναν προίκες για τα κορίτσια, και σαν τα χρόνια περνούσαν μπορεί και να ξανάσμιγαν με τον άνδρα τους. Τριάντα και σαράντα χρόνια παντρεμένοι, αν μάζευες όλες τις νύχτες σε ένα τσουβάλι, καλά καλά ούτε δυο χρόνια δεν έβγαιναν που είχαν κοιμηθεί μαζί» (σελ. 349).
«...έβγαλε μια κραυγή ίδια με βρυχηθμό θηρίου, που ακούστηκε ως την άκρη της πολης και πιο πέρα, ως την κορφή του μόνιμα χιονισμένου Ερτζιές, τάραξε τους αγουρωπούς καρπούς στις αμυγδαλιές στο Ανδρονίκι, βυθίστηκε στις υπόγειες στοές της Μαλακοπής, χτύπησε στους ανεμοδαρμένους λόφους της κοιλάδας στο Γκιόρεμε, τρύπωσε στις σκαλισμένες στα βράχια παλιές εκκλησιές, πέρασε από τα σοκάκια της Σινασού και έφτασε ως το μοναστήρι των Παλαιών Ασημιών...» (σελ. 442-443).
«Ύστερα θα σκουπίζονται ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους, θα παίρνουν το χάπι της χοληστερίνης, το αντιυπερτασικό και το χάπι για το ζάχαρο και θα κάνουν πως δεν ζηλεύουν, οι μεν γυναίκες υπεράνω κάθε σεξουαλικής επιθυμίας, οι δε άνδρες υποκάτω κάθε σεξουαλικής δυνατότητας» (σελ. 579).
«Η κοινωνία ήταν κλειστή, σφαλιχτή να έλεγε καλύτερα, οι γυναίκες στα σπίτια, μόνο μεταξύ των συγγενών υπήρχαν σχέσεις, η εκκλησία μοναδική έξοδος και διέξοδος για κοινωνικές επαφές, και οι άνδρες φευγάτοι στη Δύση και στην Ανατολή, εξ αυτού οι γυναίκες τους έπρεπε να είναι διπλά προσεχτικές, τριπλά αποκλεισμένες, τετραπλά σεμνές» (σελ. 616).
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε δύο εποχές, στο σήμερα και στο τότε. Η εξέλιξη των δύο ιστοριών μου φάνηκε λίγο ανισομερής, μιας και στο σήμερα η Έλσα και ο Άλεξ γνωρίζονται και ερωτεύονται κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής της πρώτης στην Καππαδοκία, οπότε παρακολυοθούμε το φλερτ τους και έναν ισχυρό συνεκτικό δσμό που νιώθουν χωρίς να μπορούν να τον εξηγήσουν. Η συγγραφέας, έμπειρη παρατηρήτρια του ανθρώπινου στοιχείου, μου χάρισε γλαφυρότατες σκηνές από εκδρομή Ελλήνων τουριστών, ακριβώς με το λεξιλόγιο, τις συνήθειες, τις προσωπικότητες, τη συμπεριφορά και τα ευτράπελα που έχω συναντήσει κι εγώ σε αντίστοιχα ταξίδια. Διεισδυτικές ματιές, αληθοφάνεια και ο έρωτας να χορεύει γύρω από τους πρωταγωνιστές, από τους οποίους ο καθένας έχει το δικό του παρελθόν, το οποίο μαθαίνουμε τμηματικά. Μια πολύ χαλαρή ιστορία, με πολλές ενδόμυχες σκέψεις να παρεμβάλλονται με αυθάδεια, όμως κάτι μου λέει ότι η κυρία Κόντζογλου στο επόμενο βιβλίο θα τα ανατρέψει όλα!
Θα αναφερθώ εκτενέστερα λοιπόν στην ιστορία της Σεβαστής και του Έλμερ Αλεξάντερ, η οποία είναι πολυπρόσωπη, με ανατροπές, εξελίξεις, πλούσια σε ήθη και έθιμα, πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές, χωρίς να κουραστώ ή να μπερδευτώ στιγμή από το πολυπρόσωπο του κειμένου. Στην ιστορία των Χατζηαβράμογλου, ξεδιπλώνεται το απαράμιλλο ταλέντο της κυρίας Κόντζογλου να υφαίνει στον αργαλειό του μυαλού της τις ιστορίες που θέλει να πει, τα στοιχεία που θέλει να τονίσει και τα διδάγματα που θέλει να περάσει. Η ιστορία της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου, των γονιών της, των αδελφών της ήταν υπέροχη και απολαυστική. Ξεκίνησε από τη γνωριμία του Αβραάμ με τη Μακρίνα, ενός ζευγαριού που αγαπήθηκε με τον χρόνο, πώς ταίριαξαν, πώς τη ζήτησε ο Αβραάμ, ποιος ο αντίκτυπος στο οικογενειακό περιβάλλον και των δύο, ποια τα αισθήματα της υποταγμένης Μακρίνας που έφυγε από τη φαμελιά της και την αγαπημένη Σινασό για να ζήσει στην πλούσια Καισάρεια, ποιο το εμπόριο και πώς ζούσε ο Αβραάμ μεταξύ Κωνσταντινούπολης, Σμύρνης και Καισάρειας, παρών-απών για τα τέσσερα παιδιά που απέκτησαν, τη Σεβαστή, τον Μποδοσάκη, την Ελισάβετ και τον Συμεών. Τα χρόνια από το 1900 που παντρεύτηκαν ως το 1919 που γνώρισε η μεγάλη τους κόρη τον έρωτα της ζωής της βρίθουν από γεγονότα, περιστατικά, προσωπικότητες, εξελίξεις, ανατροπές, παθήματα, έρωτες, συναισθήματα και πολλά άλλα, που μόνο μια δοκιμασμένη και έμπειρη πένα μπορεί να χαρίσει. Μακάρι να μπορούσα να γράψω κι άλλα, όμως έτσι θα προδώσω άθελά μου σημεία-κλειδιά της υπόθεσης.
Το πρώτο βιβλίο λοιπόν της νέας τριλογίας, που είναι αφιερωμένη στην Καππαδοκία, και διαδραματίζεται σε Σινασό, Καισάρεια, Σαμψούντα, Σμύρνη, Μερζιφούν του Πόντου, με προετοίμασε για μια εξίσου ταραχώδη και συγκλονιστική συνέχεια. Πώς θα δεθούν μεταξύ τους η αγνή, πρωτότοκη, κόρη-μάνα Σεβαστή με τον Βοστονέζο Έλμερ, που διέσχισε τέσσερις μήνες με το πλοίο όλο τον κόσμο για να καταλήξει στο ξακουστό κολέγιο Ανατόλια του Πόντου και να διδάξει; Πόσο βαθιά θα παραμείνει η αγάπη του Αβραάμ και της Μακρίνας; Τι σχέση είχε με τον πατέρα του Αβραάμ η μυστηριώδης γυναίκα με τη μαύρη γάτα; Γιατί ο Αβραάμ αναγκάστηκε να πάρει τον γιο της, Ιορδάνη, στη δούλεψή του; Τι συνέπειες θα έχει αυτό για όλους; Πώς θα είναι η ζωή των πρωταγωνιστών όταν οι φήμες για σφαγές που δείχνουν τόσο θολές μόλις αποβιβάζεται ο στρατός στη Σμύρνη το 1919 γίνουν πραγματικότητα; Πόσο θα αλλάξει τη ζωή της Έλσας του σήμερα το ημερολόγιο της γιαγιάς της, της Σεβαστής, που κρατάει στα χέρια της; Θα βρει ο Αλεξάντερ τις απαντήσεις που ψάχνει για τον μυστηριώδη έρωτα που έζησε ο παππούς του, Έλμερ, στη μακρινή Ανατολή;
Στο πρώτο μέρος λοιπόν των Παλιών Ασημιών, η συγγραφέας επιδέξια τοποθετεί τα πιόνια στη σκακιέρα της, αρχίζει να χτίζει με ήρεμους ρυθμούς την ιστορία της, στήνει και στο βάθος ένα παραβάν που απεικονίζει τα κρίσιμα ιστορικά γεγονότα της εποχής, χωρίς όμως να το αφήνει να παρεμβαίνει επικίνδυνα στην πλοκή και παίρνει θέση για να ξεκινήσει την παρτίδα. Πραγματικά ανυπομονώ για τη συνέχεια!
Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Την εποχή εκείνη η Σεβαστή άγγιζε τα είκοσι οκτώ, ή έτσι τουλάχιστον έλεγαν οι προξενήτρες, ηλικία κατά την οποία οι ανύπαντρες κοπέλες στέκονταν με το ένα πόδι πάνω από το βάραθρο της απελπισίας και με το άλλο σκαρφάλωναν στο ράφι για τις ανεπιθύμητες γυναίκες» (σελ. 181).
«Και έμεναν οι γυναίκες πίσω, μάνες και πατεράδες μαζί, κυράδες όμως στα σπιτικά τους, δόξα τω Θεώ, όλα τους τα καλά τα είχαν. Διαφέντευαν με αντρική πυγμή το βιος τους, ανέτρεφαν τα παιδιά αυστηρά, τα μόρφωναν όσο συνηθιζόταν, έκαναν προίκες για τα κορίτσια, και σαν τα χρόνια περνούσαν μπορεί και να ξανάσμιγαν με τον άνδρα τους. Τριάντα και σαράντα χρόνια παντρεμένοι, αν μάζευες όλες τις νύχτες σε ένα τσουβάλι, καλά καλά ούτε δυο χρόνια δεν έβγαιναν που είχαν κοιμηθεί μαζί» (σελ. 349).
«...έβγαλε μια κραυγή ίδια με βρυχηθμό θηρίου, που ακούστηκε ως την άκρη της πολης και πιο πέρα, ως την κορφή του μόνιμα χιονισμένου Ερτζιές, τάραξε τους αγουρωπούς καρπούς στις αμυγδαλιές στο Ανδρονίκι, βυθίστηκε στις υπόγειες στοές της Μαλακοπής, χτύπησε στους ανεμοδαρμένους λόφους της κοιλάδας στο Γκιόρεμε, τρύπωσε στις σκαλισμένες στα βράχια παλιές εκκλησιές, πέρασε από τα σοκάκια της Σινασού και έφτασε ως το μοναστήρι των Παλαιών Ασημιών...» (σελ. 442-443).
«Ύστερα θα σκουπίζονται ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους, θα παίρνουν το χάπι της χοληστερίνης, το αντιυπερτασικό και το χάπι για το ζάχαρο και θα κάνουν πως δεν ζηλεύουν, οι μεν γυναίκες υπεράνω κάθε σεξουαλικής επιθυμίας, οι δε άνδρες υποκάτω κάθε σεξουαλικής δυνατότητας» (σελ. 579).
«Η κοινωνία ήταν κλειστή, σφαλιχτή να έλεγε καλύτερα, οι γυναίκες στα σπίτια, μόνο μεταξύ των συγγενών υπήρχαν σχέσεις, η εκκλησία μοναδική έξοδος και διέξοδος για κοινωνικές επαφές, και οι άνδρες φευγάτοι στη Δύση και στην Ανατολή, εξ αυτού οι γυναίκες τους έπρεπε να είναι διπλά προσεχτικές, τριπλά αποκλεισμένες, τετραπλά σεμνές» (σελ. 616).
January 13, 2021
Το βιβλίο αυτό δεν θα το επέλεγα μόνη μου, δεν είναι το είδος που προτιμώ, όμως μου το έκαναν δώρο και ήθελα να του δώσω μια ευκαιρία. Πρόκειται για τη την αρχή μιας τριλογίας, η οποία αποτελείται από δύο ιστορίες, η μία διαδραματιζεται στις αρχές του 20ού αιώνα, και η άλλη στις αρχές του 21ου.
Η σύγχρονη ιστορία, που είναι κυρίως ένα ρομάντζο, δεν με ενθουσίασε καθόλου, τουλάχιστον το κομμάτι της που υπάρχει σε αυτό το βιβλίο. Η γραφή μοιάζει να ανήκει σε έφηβη και η πλοκή πηγαίνει από το αναμενόμενο στο πιο αναμενόμενο.
Η παλιά ιστορία από την άλλη, είναι σαφώς ανώτερη. Εδώ η γραφή είναι πιο ώριμη (λες και γράφει άλλος άνθρωπος σχεδόν!), διανθισμένη με ντοπιολαλιές και στοιχεία της γλώσσας της εποχής, ενώ η ιστορία της οικογένειας Χατζηαβράμογλου ξεδιπλώνεται όμορφα και συναντά μια δυνατή εικονοπλασία και μια ρεαλιστική ηθογραφια που κρατάει πολύ τον αναγνώστη.
Συνολικά θα επισημάνω δύο στοιχεία που με απώθησαν: Η μια είναι μια υπερβολική για το γούστο μου ροπή προς το ρομάντζο (ενώ υπάρχουν πολλά ιστορικά στοιχεία που αναφέρονται επιφανειακά) και το δεύτερο είναι οι επαναλήψεις ολόκληρων φράσεων ή και παραγράφων μέσα στο βιβλίο, χωρίς κανέναν λόγο. 2.5/5
Η σύγχρονη ιστορία, που είναι κυρίως ένα ρομάντζο, δεν με ενθουσίασε καθόλου, τουλάχιστον το κομμάτι της που υπάρχει σε αυτό το βιβλίο. Η γραφή μοιάζει να ανήκει σε έφηβη και η πλοκή πηγαίνει από το αναμενόμενο στο πιο αναμενόμενο.
Η παλιά ιστορία από την άλλη, είναι σαφώς ανώτερη. Εδώ η γραφή είναι πιο ώριμη (λες και γράφει άλλος άνθρωπος σχεδόν!), διανθισμένη με ντοπιολαλιές και στοιχεία της γλώσσας της εποχής, ενώ η ιστορία της οικογένειας Χατζηαβράμογλου ξεδιπλώνεται όμορφα και συναντά μια δυνατή εικονοπλασία και μια ρεαλιστική ηθογραφια που κρατάει πολύ τον αναγνώστη.
Συνολικά θα επισημάνω δύο στοιχεία που με απώθησαν: Η μια είναι μια υπερβολική για το γούστο μου ροπή προς το ρομάντζο (ενώ υπάρχουν πολλά ιστορικά στοιχεία που αναφέρονται επιφανειακά) και το δεύτερο είναι οι επαναλήψεις ολόκληρων φράσεων ή και παραγράφων μέσα στο βιβλίο, χωρίς κανέναν λόγο. 2.5/5
June 1, 2016
Περίμενα κάτι διαφορετικό, ίσως περισσότερα ιστορικά στοιχεία! Αντ' αυτού συνάντησα ατελείωτους έρωτες που όσο κι αν είναι όμορφοι, όταν είναι σε υπερβολική δόση κάπου δημιουργούν υπερκορασμό και κουράζουν. Ωραίες οι περιγραφές των τοπίων και η απόδοση των συναισθημάτων των ανθρώπων. Ένα ερωτηματικό για μένα παραμένει ο τίτλος του βιβλίου που αναφέρεται σε ένα μοναστήρι το οποίο όμως μνημονεύεται μία φορά και πολύ σύντομα μάλιστα στο βιβλίο.Ελπίζω να επεξηγηθεί στην συνέχεια της τριλογίας.
May 5, 2015
Το πρώτο μέρος της τριλογίας μας βάζει με τρόπο δυνατό, έντονο και νοσταλγικό στα μονοπάτια της ιστορίας που δένει την ζωή δυο ανθρώπων που συναντιούνται σε ένα ταξίδι στην Καππαδοκία! Εκείνη η Έλσα μέσα απο το ημερολόγιο της γιαγιάς της, και εκείνος ο Άλεξ μέσα απο τις θύμησες του παππού του, που του εξομολογήθηκε την ιστορία του, λίγο πριν φύγει απο την ζωή προσπαθούν να ενώσουν τα κομμάτια για να καταλάβουν αυτό που ανεξήγητα και έντονα τους ελκύει απο την πρώτη τους συνάντηση! Η ιστορία μας ξετυλίγεται σιγά σιγά σταδιακά με πρόσωπα που η ζωή τους παρουσιάζεται ξεχωριστά, που αποτελούν κομμάτι της αλυσίδας που θα ξετυλιχθεί απόλυτα στα υπόλοιπα 2 βιβλία της Τριλογίας! Τα κομμάτια που εντυπωσιάζουν είναι ο όμορφος λυρικός λόγος της συγγραφέως, που παρουσιάζει με απίστευτη παραστατικότητα τα κομμάτια της γης που έζησαν Έλληνες, που άκμασε ο Ελληνικός Πολιτισμός! Μέσα απο το γραπτό οδοιπορικό ο αναγνώστης βαδιζει νοερά στα σοκάκια, στις γειτονιές και στα χωριά της αλησμόνητης πατρίδας που χάθηκε! Οι ιστορίες που θα ενώσουν την μοίρα τους κάπου παρακάτω ακολουθούν μια δυναμική που κάνει τον αναγνώστη να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα! Το χιούμορ, ο ρομαντισμός η εναλλαγή συναισθημάτων, ντύνουν το κείμενο! Το κάνουν πότε βαθιά ερωτικό, πότε θλιβερό, πότε μυστηριακό! Ο αναγνώστης αλλάζει ρόλους γυρίζοντας την κάθε σελίδα του βιβλίου! Βρίσκεται μια μέσα και μία έξω απο αυτό! Είναι σαν αιωρείται ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν, στο ορατό και στο αόρατο! Στο υπάρχτό και στο φανταστικό! Το μυστήριο πλανάται ανάμεσα στους δυο πρωταγωνιστές τον Άλεξ και την Έλσα και μένουμε με την προσμονή του δεύτερου μέρους που θα μας αποζημιώσει για την αναμονή!
April 4, 2016
Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας μάς κινείται ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Η συγγραφέας έχει επιλέξει την αμφίδρομη αφήγηση ταξιδεύοντάς μας, πότε στην Καππαδοκία του τότε, και πότε στην Καππαδοκία του σήμερα, που παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, είναι ακόμα ποτισμένη με τα αρώματα και τις μνήμες των χρόνων εκείνων που αν και πέρασαν και ίσως κάπως λησμονήθηκαν, ποτέ δεν ξεχάστηκαν πραγματικά. Με λόγο λυρικό, ρέουσα γραφή και παραστατική, αλλά όχι κουραστική, περιγραφικότητα, η συγγραφέας καταφέρνει να ζωντανέψει μπροστά στα μάτια μας μέρη, τόπους, καταστάσεις. Καταφέρνει να αναπαραστήσει ιστορικά γεγονότα όχι με δασκαλίστικη διάθεση, αλλά για να μπορέσει να υποστηρίξει την δομή της δικής της ιστορίας που εξελίσσεται με φόντο όλα τα προηγούμενα. Ίσως, όμως, το κυριότερο να είναι ότι επιτυγχάνει να χτίσει άρτια και άκρως δομημένα ψυχογραφήματα για τους ήρωές της, επιτρέποντάς μας να βουτήξουμε στα άδυτα της ψυχής και της συνείδησής τους. Η μοναδική μου ένσταση σε ό,τι αφορά το βιβλίο, έχει να κάνει με το κατά πόσο επιτυγχάνεται απόλυτα η σύνδεση των δύο ιστοριών. Μυθιστορηματικά, ναι, συνδέονται με τρόπο μοναδικό, τρυφερό και νοσταλγικό, αλλά αφηγηματικά, η μετάβαση από τη μία ιστορία στην άλλη, γίνεται κάπως απότομα, πετώντας μας ορισμένες στιγμές εκτός ροής και βγάζοντάς μας από το κλίμα, κάτι που μας αναγκάζει να χρειαζόμαστε κάποιο χρονικό διάστημα προσαρμογής, προκειμένου να παρασυρθούμε και πάλι.
August 13, 2016
Η Μαίρη Κόντζογλου αφήνει τη σφραγίδα της και σ΄αυτό το βιβλίο. Αφήνει το στίγμα της το καθαρά λογοτεχνικό, με ύφος άλλοτε λυρικό και ρομαντικό,άλλοτε χιουμοριστικό και άλλοτε στεγνά ρεαλιστικό, ανάλογα με τη ροή της μυθοπλασίας.
Δύο άνθρωποι του τώρα, ξεκινούν από διαφορετικά σημεία του ορίζοντα, για να βρουν τα χνάρια και τις ανάσες των προγόνων τους εκεί στα βάθη της ανατολής .. στα μέρη τα γεμάτα θρύλους, γοητεία, παραδόσεις!
Μαζί τους και μεις . Πορευόμαστε , γευόμαστε , αφηνόμαστε στις μυστηριακές διαδρομές αποτυπωμένες με την ξέχωρη ιδιαίτερη γραφή της συγγραφέως.
Εικόνες ΄΄ θεραπευτικά όμορφες ΄΄ - για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση της - έρχονται και κατασταλάζουν στη ψυχή μας .
Φτιαγμένες - ζωντανεμένες θαρρείς - μέχρι την παραμικρή τους λεπτομέρεια, μας δίνουν αυτό το ΄΄κάτι ΄΄. Αυτό το απροσδιόριστο ΄΄κάτι ΄΄ που σε κάνει σαν αναγνώστη να γεύεσαι κάθε λέξη, κάθε πρόταση , κάθε σελίδα του βιβλίου.
Κανέλα και πιπέρι..
μυστήριο και γοητεία ..
Το κάδρο στημένο αριστοτεχνικά . Μέσα του ξεδιπλώνονται δύο ιστορίες ενωμένες μεταξύ τους με το ίδιο μυστήριο να πλανάται με την ίδια ατμόσφαιρα - κι ας περάσαν χρόνια - με το ίδιο φως να φωτίζει μια εσάρπα μαύρη μεταξωτή με ηλιανθούς διάσπαρτους πάνω της.
Σαν συγγραφέας παρεμβαίνει μέσα στη διήγηση σε μεριές-μεριές . Εκεί που χρειάζεται, δίνει την απάντηση σε ερωτηματικά που πάνε να γαντζωθούν στο μυαλό μας και μας αφήνει έτσι απερίσπαστους να απολαύσουμε τη συνέχεια αβίαστα, απρόσκοπτα..
Στο διάβα του βιβλίου αφήνει σημάδια μικρά, αφήνει ερωτηματικά, αφήνει αμυδρά ίχνη της συνέχειας της ιστορίας .
Αφήνει και μας τους αναγνώστες με μια γλυκιά προσμονή για το δεύτερο βιβλίο των ασημιών της..
Μας αφήνει καθισμένους σαν την ηρωίδα της - ανάμεσα στο έξω και στο μέσα - (αλήθεια πόσοι άνθρωποι στη ζωή τους δεν ένιωσαν να αιωρούνται ; ) και με τον απόηχο των ασημιών μέσα μας..
Δύο άνθρωποι του τώρα, ξεκινούν από διαφορετικά σημεία του ορίζοντα, για να βρουν τα χνάρια και τις ανάσες των προγόνων τους εκεί στα βάθη της ανατολής .. στα μέρη τα γεμάτα θρύλους, γοητεία, παραδόσεις!
Μαζί τους και μεις . Πορευόμαστε , γευόμαστε , αφηνόμαστε στις μυστηριακές διαδρομές αποτυπωμένες με την ξέχωρη ιδιαίτερη γραφή της συγγραφέως.
Εικόνες ΄΄ θεραπευτικά όμορφες ΄΄ - για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση της - έρχονται και κατασταλάζουν στη ψυχή μας .
Φτιαγμένες - ζωντανεμένες θαρρείς - μέχρι την παραμικρή τους λεπτομέρεια, μας δίνουν αυτό το ΄΄κάτι ΄΄. Αυτό το απροσδιόριστο ΄΄κάτι ΄΄ που σε κάνει σαν αναγνώστη να γεύεσαι κάθε λέξη, κάθε πρόταση , κάθε σελίδα του βιβλίου.
Κανέλα και πιπέρι..
μυστήριο και γοητεία ..
Το κάδρο στημένο αριστοτεχνικά . Μέσα του ξεδιπλώνονται δύο ιστορίες ενωμένες μεταξύ τους με το ίδιο μυστήριο να πλανάται με την ίδια ατμόσφαιρα - κι ας περάσαν χρόνια - με το ίδιο φως να φωτίζει μια εσάρπα μαύρη μεταξωτή με ηλιανθούς διάσπαρτους πάνω της.
Σαν συγγραφέας παρεμβαίνει μέσα στη διήγηση σε μεριές-μεριές . Εκεί που χρειάζεται, δίνει την απάντηση σε ερωτηματικά που πάνε να γαντζωθούν στο μυαλό μας και μας αφήνει έτσι απερίσπαστους να απολαύσουμε τη συνέχεια αβίαστα, απρόσκοπτα..
Στο διάβα του βιβλίου αφήνει σημάδια μικρά, αφήνει ερωτηματικά, αφήνει αμυδρά ίχνη της συνέχειας της ιστορίας .
Αφήνει και μας τους αναγνώστες με μια γλυκιά προσμονή για το δεύτερο βιβλίο των ασημιών της..
Μας αφήνει καθισμένους σαν την ηρωίδα της - ανάμεσα στο έξω και στο μέσα - (αλήθεια πόσοι άνθρωποι στη ζωή τους δεν ένιωσαν να αιωρούνται ; ) και με τον απόηχο των ασημιών μέσα μας..
June 13, 2017
Πανέμορφες ιστορίες που μπερδεύονται, γίνονται μία και ενώνει παρελθόν και παρόν! Ρομαντισμός, δράμα, πόνος, έρωτες, υποχρεώσεις, παλιές και νέες εποχές... Τα παλιά ασήμια που λούζονται από φως, ηλίανθοι και όνειρα...
November 3, 2019
1899, 2004, 1909, 1922 … Ημερομηνίες που σημάδεψαν τους πρωταγωνιστές των Παλιών Ασημιών. Ημερομηνίες που θα μας φανερώσουν το μυστικό της Μονής των Παλιών Ασημιών.
Στα ίδια μέρη 80 χρόνια αργότερα θα επιστρέψει η Έλσα, η εγγονή της Σεβαστής, μαζί με το ημερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής. Στα ίδια μέρη θα ταξιδέψει και από την άλλη άκρη του κόσμου, την Αμερική, ο φωτογράφος Άλεξ, για να γνωρίσει τον τόπο που γνώρισε τον έρωτα ο παππούς του.
Και εκεί, στην Καππαδοκία του 2004, θα συναντηθούν και θα πλέξουν τις προσωπικές τους ιστορίες η Έλσα και ο Άλεξ.
«Τα Παλιά Ασήμια» είναι ένα ταξίδι στον χρόνο, στο συναίσθημα, στη λογική και στη μνήμη.
Αναλυτικά η άποψή μου ...
http://aisthisis.gr/vivlioaisthiseis/...
Στα ίδια μέρη 80 χρόνια αργότερα θα επιστρέψει η Έλσα, η εγγονή της Σεβαστής, μαζί με το ημερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής. Στα ίδια μέρη θα ταξιδέψει και από την άλλη άκρη του κόσμου, την Αμερική, ο φωτογράφος Άλεξ, για να γνωρίσει τον τόπο που γνώρισε τον έρωτα ο παππούς του.
Και εκεί, στην Καππαδοκία του 2004, θα συναντηθούν και θα πλέξουν τις προσωπικές τους ιστορίες η Έλσα και ο Άλεξ.
«Τα Παλιά Ασήμια» είναι ένα ταξίδι στον χρόνο, στο συναίσθημα, στη λογική και στη μνήμη.
Αναλυτικά η άποψή μου ...
http://aisthisis.gr/vivlioaisthiseis/...
April 23, 2020
Και μόνο η αναφορά σε θρύλους & παραδόσεις του τότε ελληνισμού, είναι λόγος για να μπει κανείς στον κόπο να διαβάσει τα βιβλία της Κόντζογλου. Ταξίδι στο μακρινό τότε...
July 7, 2024
Η αλήθεια είναι πως αυτό το βιβλίο το πήρα κάπως ακούσι��, αφού η προσφορά ήταν πακέτο με το άλλο βιβλίο ("Οι Μαγεμένες") αυτής της συγγραφέως το οποίο πραγματικά με ενδιέφερε. Εν τέλει ήρθε η ώρα να το διαβάσω μια και δεν μου πάει να αφήνω βιβλία αδιάβαστα για καιρό.
Η γλώσσα της συγγραφέως είναι αρκετά εύπεπτη, κάτι το οποίο με βοήθησε να το ολοκληρώσω αρκετά σύντομα παρά τις 640+ σελίδες του. Η πλοκή παρότι δεν ήταν ιδιαίτερα πρωτότυπη, θα την αποκαλούσα σχετικά ενδιαφέρουρα, αν και με κούρασαν λίγο οι πολλοί χαρακτήρες και οι επαναλαμβανόμενες πληροφορίες σχετικά με αυτούς.
Δεν θέλω να είμαι άδικος, ήξερα από την αρχή πως τέτοια μυθιστορήματα δεν είναι του τύπου μου, οπότε το γεγονός πως δεν με ταλαιπώρησε ιδιαίτερα, με βοηθάει στο να δώσω μία αξιοπρεπή βαθμολογία, αν και δεν θα ενδιαφερθώ για τα επόμενα δύο κεφάλαια της τριλογίας.
Η γλώσσα της συγγραφέως είναι αρκετά εύπεπτη, κάτι το οποίο με βοήθησε να το ολοκληρώσω αρκετά σύντομα παρά τις 640+ σελίδες του. Η πλοκή παρότι δεν ήταν ιδιαίτερα πρωτότυπη, θα την αποκαλούσα σχετικά ενδιαφέρουρα, αν και με κούρασαν λίγο οι πολλοί χαρακτήρες και οι επαναλαμβανόμενες πληροφορίες σχετικά με αυτούς.
Δεν θέλω να είμαι άδικος, ήξερα από την αρχή πως τέτοια μυθιστορήματα δεν είναι του τύπου μου, οπότε το γεγονός πως δεν με ταλαιπώρησε ιδιαίτερα, με βοηθάει στο να δώσω μία αξιοπρεπή βαθμολογία, αν και δεν θα ενδιαφερθώ για τα επόμενα δύο κεφάλαια της τριλογίας.
July 2, 2019
3,5 - Ο λόγος που ξεκίνησα το βιβλίο ήταν το πολύ πρόσφατο και όμορφο ταξίδι μου στην Καππαδοκία και στα μέρη όπου διαδραματίζεται η ιστορία. Θα περίμενα ή θα μου άρεσε να υπήρχαν περισσότερα ιστορικά στοιχεία με περιγραφές όμως που να μην κουράζουν.
Δεν μου άρεσε ο έρωτας της σύγχρονης ιστορίας, θεωρώ ότι κατεβάζει αρκετά το επίπεδο και το κλίμα του βιβλίου και με παραπέμπει σε κείμενα τύπου άρλεκιν. Παρ΄όλα αυτά θα συνεχίσω την τριλογία γιατί διαβάζεται άνετα και δεν μ΄αρέσει ν΄αφήνω αναγνώσματα στη μέση.
Δεν μου άρεσε ο έρωτας της σύγχρονης ιστορίας, θεωρώ ότι κατεβάζει αρκετά το επίπεδο και το κλίμα του βιβλίου και με παραπέμπει σε κείμενα τύπου άρλεκιν. Παρ΄όλα αυτά θα συνεχίσω την τριλογία γιατί διαβάζεται άνετα και δεν μ΄αρέσει ν΄αφήνω αναγνώσματα στη μέση.
February 26, 2022
Ωραία η γραφή της συγγραφέως(ως προς το λεξιλόγιο),ξεκίνησε όμορφα περιγράφοντας τις πρώτες κακουχίες των προσφύγων της Μ.Ασίας,με ταξίδευψε στην Καππαδοκία,αλλά αυτό που στην πορεία με έκανε να χάνω σιγά σιγά το ενδιαφέρον μου ήταν οι έρωτες που παραπέμπουν σε εφηβικό κοινό και όχι σε ενήλικο ,οι υπερβολές και οι συνεχόμενες συμπτώσεις στις ιστορίες των ηρώων και τα στοιχεία στη διήγηση που τα περιμένεις,καθώς βασίζονται σε γνωστά μοτίβα που έχεις διαβάσει πολλές φορές.
February 12, 2017
Περιμενα κατι περισσοτερο!Δεν υπηρξε αυτη η απογειωση του ενδιαφεροντος του αναγνωστη και μετα ηθελα περισσοτερο ιστορικο στοιχειο!Δεν στεκεται σαν βιβλιο μονο του αν δεν διαβασεις το δευτερο.Υπαρχουν πολυ καλες τριλογιες που εχουν αρχη και τελος!Αυτη εμεινε στη μεση!Παρολα αυτα αξιζει να διαβαστει!
August 18, 2024
3,5⭐ είναι ένα βιβλίο που μου άρεσε αρκετά, έχει στοιχεία για τον τρόπο ζωής των Ελλήνων της Καππαδοκίας και τις παραδόσεις τους, το οποίο είναι και αυτό που με έκανε να το πιάσω στα χέρια μου. Για εμένα δεν πρόκειται για τριλογία αλλά για ένα βιβλίο χωρισμένο σε τόμους, ήδη διαβάζω το 2ο καθώς το αυτό μου φάνηκε ότι τελείωσε λίγο απότομα ( εξού και η βαθμολογία)
November 23, 2025
Ένα βιβλίο ανθρώπινο, ισορροπημένο, γεμάτο λεπτομέρειες που φωτίζουν την ψυχή — χωρίς να χρειαστεί να το φωνάξει. Και, το σημαντικότερο, ένα βιβλίο που σου θυμίζει πως, είτε κρατάς παλιά ασήμια είτε απλώς παλιά τραύματα, η αξία βρίσκεται πάντα στο πώς τα κουβαλάς.
January 9, 2021
Αρκετά γλυκό <3
Περιμένω τα επόμενα.
Περιμένω τα επόμενα.
November 17, 2015
Ένα βιβλίο σταθμός στα βάθη της Καππαδοκίας γεμάτο αναμνήσεις που ξεκινά μας μεταφέρει με παραστατικό τρόπο σ'όλους εμάς την ατμόσφαιρα των αλησμόνητων πατρίδων.Πλούσιο σε υλικό από Καππαδοκία,αλλά και Σμύρνη,Κων/πολη παρουσιάζοντας την αγάπη για τους προγόνους.Το χρονικό άπλωμα του μυθιστορήματος κυμαίνεται μεταξύ δύο περιόδων.Μια ιστορία προσφυγιάς και όχι μόνο.Αναφέρεται σ'ένα ταξίδι δύο απογόνων που κάνουν και ο καθένας για δικούς τους λόγους.Ταξίδι αναψυχής που για τον καθένα ξεχωριστά θα καταλήξει σ'ενα ταξίδι αποκάλυψης??.Η επίσκεψη των απογόνων στις χαμένες πατρίδες μας ταξιδεύει πίσω στον χρόνο,στο περιβάλλον που έζησαν οι πρόγονοι και οι τελευταίοι Έλληνες της Καππαδοκίας ξυπνώντας μας μνήμες και συναισθήματα μέσα από ένα οδοιπορικό στους δρόμους της Ανατολής όπου ήκμασε ο Ελληνικός πολιτισμός και που κανείς δεν μένει ασυγκίνητος.Ταξιδεύεις μαζί με τους ήρωες και ταυτίζεσαι μαζί τους και είναι σαν βιώνεις και εσύ την ζωή τους με τα ήθη και τα έθιμα τους,τον πολιτισμό τους της τότε κοινωνίας.Η γραφή σε παρασύρει στο ταξίδι των ηρώων και η ψυχολογία τους σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον μπλέκοντας παρελθόν,παρόν συνέχεια και μαζί συναισθήματα,σκέψεις,αναμνήσεις,απόψεις.Η συγγραφή δεν κουράζει με τις αναδρομές στο παρελθόν των ηρώων καθώς τις συνδέει με τα διάφορα αίτια που δίνει ο τόπος,αλλά και οι αναμεταξύ τους συναναστροφές και μια ζωή που δεν ήταν εύκολη,αλλά ήταν η ζωή που ήξεραν μέσα σε μια κοινωνία πατριαρχική.Συνοψίζοντας πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που μαζί με τον τίτλο,το όμορφο εξώφυλλο και την πλοκή θα εκτιμήσετε πάρα πολύ.Περιμένουμε την συνέχεια του μυθιστορήματος με ενδιαφέρον για νέες εξελίξεις και περισσότερα γεγονότα τόσο από άποψη πλοκής όσο και ιστορίας του τόπου.Συγχαρητήρια για ακόμη μια φορά στην κυρία Κόντζογλου που με τα συγκεκριμένα ταξίδια της μας γεμίζει εμπειρίες,γνώσεις ,συγκινήσεις.
January 29, 2016
Η Καππαδοκία στηρίζει πολύ τη συγγραφέα, καθώς της δινει ένα υπόβαθρο με το οποίο δεν εχουν ασχοληθεί άλλοι. Εκείνη από την πλευρά της έχει προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία για να πλαισιώσει την πλοκή της ιστορίας του παρελθόντως. Χωρίς μεγάλη επιτυχία όμως!! Καθως οι ήρωες δε φαίνονται να συνδιαλλέγονται έπαρκώς με το περιβαλλον τους, ούτε να κινούνται στους χώρους της πόλης, στις εκκλησίες, να χρησιμοποιούν τη διάλεκτο, τα τραγούδια και να επικοινωνούν με τον κόσμο. Είναι μονίμως απομονωμένοι στο σπίτι και τις σκέψεις τους. Κάτι που βέβαια εξυπηρετεί στο να μη γίνουν λάθη.
Από την άλλη στη σύγχρονη ιστορία βρίσκω άσχημη τη γλώσσα στις συζητήσεις μεταξύ φιλενάδων με πολλές βωμολοχίες που δε νομίζω οτι ταιριάζουν στο ύφος του βιβλίου.
Το εξώφυλλο του βιβλίου το θεωρώ πολύ όμορφο και καλοδουλεμένο.
Από την άλλη στη σύγχρονη ιστορία βρίσκω άσχημη τη γλώσσα στις συζητήσεις μεταξύ φιλενάδων με πολλές βωμολοχίες που δε νομίζω οτι ταιριάζουν στο ύφος του βιβλίου.
Το εξώφυλλο του βιβλίου το θεωρώ πολύ όμορφο και καλοδουλεμένο.
March 21, 2016
Δεν μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε. Απενασίας, είναι ένα βιβλίο με αξιόλογα στοιχεία της ζωής στην Μ. Ασία και με ενδιαφέρουσες ιστορικές αναφορές. Το συνεχές μπρος πίσω στο χρόνο όμως κουράζει. Οι περιγραφές σε πολλά σημεία είναι αδικαιολόγητα μεγάλες. Η ιστορία του παρόντος ανούσια - τουλάχιστον προς το παρόν-, οι ιστορίες τρίτων προσώπων που εκτενώς αναφέρονται δεν έχουν καμία σχέση με την κύρια υπόθεση του βιβλίου και φαίνονται στο παρόν στάδιο περιττές με αποτέλεσμα να απομακρύνουν τον αναγνώστη από το κλίμα και τα όποια συναισθήματα του γεννιούνται σε σχέση με τους κεντρικούς ήρωες και τις καταστάσεις που βιώνουν. Σίγουρα θέλω να διαβάσω τη συνέχεια απλά δεν μπορώ να το κάνω αμέσως. Μια αλλαγή κλίματος θα μου είναι ευπρόσδεκτη...
May 28, 2015
υπεροχο βιβλιο!!εξαιρετικα αρτιοι χαρακτηρες και πολυ καλες ιστορικες αναφορες που δεν κουραζουν τον αναγνωστη!ανυπομονω να διαβασω το δευτερο μερος της τριλογιας γιατι κατι μου λεει μεσα μου οτι θα ειναι το ιδιο καλο αν οχι καλυτερο!
September 10, 2017
Το πρώτο βιβλίο μιας τριλογίας που κινείται ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, και τη σύνδεση που υπάρχει ανάμεσά τους. Πώς τα πρόσωπα του παρελθόντος, η Μακρινα, η Σεβαστή, η Ελισάβετ, ο Ελμερ συνδέονται με την Ελσα και τον Αλεξ; Πώς η ανταλλαγή πλυθυσμων επηρέασε τις ζωές τους. Όμορφες περιγραφές των τοπίων, Καισαρεια, Σινασος, Σμύρνη, Πόντος, σε ταξιδεύουν μαζί με τους ήρωες. Ανυπομονώ για το επόμενο βιβλίο της τριλογίας.
Displaying 1 - 22 of 22 reviews