«Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε»

by Νίκος Μπογιόπουλος

Φυσικά δε μας διαφεύγει ο "φιλικός" αντίλογος των χορτάτων της αντίπερα όχθης. Με λεπτή ταξική ειρωνεία διατείνονται, καθώς χορεύουν το καθεστωτικό τους βαλς, ότι η προοπτική μιας Ελλάδας και ενός κόσμου χωρίς εκμεταλλευτές και καταπιεζόμενους, χωρίς πλούσιους και φτωχούς, χωρίς κεφαλαιοκράτες "αφέντες" και μισθωτούς "δούλους", στην καλύτερη περίπτωση συνιστά δονκιχοτισμό και ουτοπία. Εξίσου "φιλικά", λοιπόν, απαντάμε: "Ένας χάρτης του κόσμου που δεν περιέχει την Ουτοπία δεν αξίζει να τον κοιτάξεις καν, γιατί αφήνει έξω τη μόνη χώρα όπου η Ανθρωπότητα πάντα θα προσγειώνεται. Κι όταν προσγειωθεί, κοιτάζει πέρα και, βλέποντας μια καλύτερη χώρα, ξεκινάει για εκεί. Πρόοδος είναι η υλοποίηση της μιας μετά την άλλη Ουτοπίας". Σίγουρα αυτή η "ουτοπική" πορεία αναδημιουργίας και αναγέννησης της Ελλάδας δεν είναι εύκολη. Είναι όμως μια πορεία απείρως ευκολότερη και -από άποψη αποτελεσμάτων- πρόδηλα ρεαλιστικότερη, σε αντίθεση με τον αδιέξοδο δρόμο των ανυπολόγιστων, μάταιων και αβάσταχτων θυσιών στις οποίες υποβάλλεται ο λαός και ο τόπος για να βγαίνουν κερδισμένοι οι πλουτοκράτες και το σάπιο πολιτικό τους σύστημα. Αυτή η Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας, η Ελλάδα του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης, είναι το πλέον ώριμο και ρεαλιστικό αίτημα των καιρών που "σαν θελήσει ποτέ ο λαός, τότε το πεπρωμένο θα προσκυνήσει".

Genres: Politics, Nonfiction, Economics

480 pages, Paperback

First published July 13, 2011

About the author

Ο Νίκος Μπογιόπουλος (γεν. το 1967 στην Αθήνα) σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Είναι δημοσιογράφος και εργάζεται από το 1992 στον "Ριζοσπάστη" ενώ παράλληλα έχει συνεργαστεί με ραδιοφωνικούς σταθμούς και περιοδικά.

Reviews

[Σταμάτης Καρασαββίδης · Rating 5 out of 5]

Ίσως το πιο σημαντικό βιβλίο της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας. Όπως αναφέρθηκε ήδη σε άλλες κριτικές, άψογο ύφος, τεκμηρίωση και ανάλυση. Ένα έργο που, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να μελετήσει κάθε πολίτης του Ελληνικού κράτους για να κατανοήσει την σύγχρονη πολιτική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και το πως αυτή η κατάσταση δεν κυριαρχεί εξαιτίας κάποιων "κακών" πολιτικών αλλά εξαιτίας της ίδιας της φύσης του καπιταλιστικού συστήματος. Ταυτόχρονα είναι ένα άψογο έργο που οποιοσδήποτε άνθρωπος έξω από την Ελλάδα πρέπει να μελετήσει για να κατανοήσει τόσο την Ελληνική κρίση όσο και τους μηχανισμούς του ΔΝΤ, της τρόικας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Μπογιόπουλος στο εν λόγω έργο αναλύει επακριβέστατα τον ρόλο της ξένης και της ντόπιας καπιταλιστικής ολιγαρχίας στην επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης μέσω μειώσεων μισθών, συντάξεων, διάλυση του ασφαλιστικού, του εκπαιδευτικού, του υγειονομικού συστήματος, προς απόλυτο όφελος των βιομηχανιών του πετρελαίου και του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφαλαίου, με τρελές φοροαπαλαγές και πακέτα ενίσχυσης.

Τα μόνα αρνητικά το βιβλίο είναι η πρώτων, κακή διαχείρηση και αναφορά πηγών, καθώς σε πάρα πολλά σημεία δεν αναφέρεται καμία πηγή, ενώ σε σημεία που αναφέρεται, αφήνει απλώς ένα όνομα εφημερίδας με μια ημερομηνία που πολλές από αυτές προσπάθησα να τις ψάξω και δεν τις βρήκα. Πιστεύω βέλτιστο θα ήταν να υπάρχει μια σελίδα βιβλιογραφίας στην τελευταία σελίδα του βιβλίου που να αναφέρονται συγκεκριμένα όλα τα βιβλία, εφημερίδες, άρθρα, και όλα τα links για αυτά.
Δεύτερον, ένα άλλο αρνητικό ήταν η επιφανειακή ανάλυση του προς την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Επιφανειακό, λανθασμένο και πλήρως αντίθετο στην παράδοση της Μαρξιστικής ανάλυσης η έλλειψη μελέτης σε μια χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού όπως η ΛΔ Κίνας, και αυτό αποτελεί κύριο αρνητικό του βιβλίου. Η έλλειψη αναφοράς των πραγματικών, υπαρκτών εναλλακτικών που υπάρχουν στο σήμερα. Δεν μπορούμε μια ζωή να αναφερόμαστε στην νεκρή ΕΣΣΔ ενώ υπάρχουν παραδείγματα του υπαρκτού σοσιαλισμού όπως η Κούβα, η ΛΔ Κίνας, η ΛΔ Κορέας και το Βιετνάμ που μπορούμε να μελετήσουμε, να πάρουμε έμπνευση και να μάθουμε.

Παρ' όλα αυτά, το βιβλίο αποτελεί διαμάντι και οφείλει να διαβαστεί τόσο από ανθρώπους από 30+ οι οποίοι παρόλο που έζησαν τα γεγονότα που αναφέρονται, ίσως να μην είναι ικανοί να τα συνδέσουν με την φύση του καπιταλιστικού συστήματος όσο και κάτω των 25-30 ήταν αρκετά μικροί ώστε να κατανοήσουν τα γεγονότα αλλά τα έζησαν έμπρακτα τα αποτελέσματά τους.

5/5

[Μαρία Στεφάνου · Rating 5 out of 5]

Το βιβλίο είναι διαμαντακι! Εξηγεί απλα αλλά όχι απλοϊκά τη βασική ιδέα του καπιταλισμού, την ανικανότητα του να επιβιώσει σε βάθος χρόνου και τις αιτίες για τις απάνθρωπες ανισότητες που βιώνουμε μέχρι σήμερα. Οι βαθμολογίες από άτομα που δεν το έχουν διαβάσει καν ή διαφωνούν για χάρη της διαφωνίας, μόνο και μόνο επειδή προέρχονται από άλλο πολιτικό στρατόπεδο, είναι μια ακόμη λυπηρη απόδειξη ότι ο νεοέλληνας ξέχασε να σκέφτεται, να έχει κριτική σκέψη και να ψάχνει την αλήθεια σε όλες τις πλευρες, με ανοιχτά μάτια.
Διαβάστε το χθες!

[Tanstil · Rating 5 out of 5]

Γλαφυρός λόγος, εξαιρετική τεκμηρίωση και εύστοχη χρήση των πηγών. Ο Νίκος Μπογιόπουλος αποδομεί με άριστο τρόπο το καπιταλιστικό σύστημα και τα "ιδεώδη" του.

[Theo Galliakis · Rating 5 out of 5]

Ασχέτως ιδεολογικής κατεύθυνσης ή ακόμη και αριστερής προσέγγισης, ο Μπογιόπουλος έχει συγκεντρώσει αμέτρητα (τρομακτικά) στοιχεία από εφημερίδες, βιβλία και δημοσιεύσεις από όλον τον κόσμο για τα αποτελέσματα του καπιταλισμού. Must-read για αυταπόδεικτη επιβεβαίωση του τίτλου.

[Έλλη Δ · Rating 5 out of 5]

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
http://stonasterismotouvivliou.blogsp...
Εκφραστικοτατη γραφη, τεκμηριωση αμειλικτα εγκυρη και αληθειες οδυνηρες- εξοργιστικες που δεν αφηνουν περιθωριο αμφισβητησης...
Η αληθεια των αριθμων δεν εχει χωρο για συναισθηματιμσους κι αυτη ειναι που αποδεικνυει αυτο που πριν απο τα απλα μαθηματικα του Καπιταλισμου, κατηγγειλαν μεγαλοι ποιητες του λογου οπως ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΚΙ Ο ΣΑΙΞΠΗΡ οπως ενσωματωνονται στο κειμενο:
Η αδηφαγια του Καπιταλισμου και το ηθικο εν τελει διακυβευμα της κοινωνικης δικαιοσυνης...
ναι ο Νικος Μπογιοπουλος ειναι δεδηλωμενος κομμουνιστηςε ομως δε διεξαγει στειρο ιδεολογικο μονολογο..
Αντιθετως, απευθύνεται στο σύνολο της κοινωνίας και διασαλεύει την ιδεολογική μας χαύνωση με τεκμήρια ακλόνητα, επικαλούμενος την κοινή λογική και το στοιχειώδες περί δικαίου αίσθημα!
Με μια γραφη γεματη σφριγος αναδεικνυει αληθειες που πρεπει να ταρακουνησουν καθε στοιχειωδως ευσυνειδητο ανθρωπο -ανεξαρτητως ιδεολογικης αφετηριας.
ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ!
http://stonasterismotouvivliou.blogsp...

[Sofia Pi · Rating 4 out of 5]

very good analysis especially for people who are unfamiliar with the basic principles of capitalism. It explains how things work not only in Greece but all over the world now that bankers, shipowners and rich oligarchy rule countries, abolish laws and spend public money while they send the bill to the 'lazy' pensioners, civil servants and unemployed people.

[Tassos · Rating 4 out of 5]

Τεκμηριώμενες με στοιχεία απόψεις αλλά με κούρασε κάπως ο στόμφος στον τρόπο περιγραφής.

[Zorro · Rating 1 out of 5]

Ο Νίκος Μπογιόπουλος είναι ένας σοβαρός άνθρωπος και καλός αναλυτής. Το ΚΚΕ θα έπρεπε να τον έχει ηγετικό στέλεχος και ίσως το βοηθούσε να παίξει πιο σημαντικό ρόλο στα δρώμενα από αυτόν του κομπάρσου.
Όμως το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι τίποτα σπουδαίο.
Ο Μπογιόπουλος παραθέτει με ακρίβεια αριθμούς, στοιχεία και δείκτες. Ε και;
Λύση δεν προτείνει πουθενα, εκτος απο καποιες αερολογιες.
Ο καπιταλισμός δεν είναι ένας και είναι κακός, όπως και ο σοσιαλισμός, ο αναρχισμός κοκ έχουν διάφορες μορφες. Αν βάζουμε ένα Χ σε ένα ολόκληρο οικονομικό σύστημα δείχνει αφέλεια και αναχρονιστικές απόψεις.
Αν ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος ονειρεύεται άλλα "καθεστώτα" θα πρέπει να θυμάται που και που πως σε αυτά δεν θα μπορούσε να γράψει ένα βιβλίο "Είναι ο κομμουνισμός ηλίθιε" και να μην παει για "διακοπές" στα Γκουλάγκ.
Ακόμα δεν πρέπει να ξεχνάει πως στα καθεστώτα που στηλιτεύει ακόμα ο λαός ψηφίζει, ενώ στις αγαπημένες του Κουβα και Βενεζουέλα κάτι τέτοιο έχει να εφαρμοστεί πολλά χρόνια.
Όλα δεν είναι άσπρο-μαύρο.

[Vangelis Kolomitrousis · Rating 5 out of 5]

Με το best-seller αυτό ο Νίκος Μπογιόπουλος μας προσφέρει μια μαχητική πολιτική πραγματεία, η οποία επιχειρεί να αποδομήσει το σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα μέσα από τεκμηριωμένα στοιχεία, ιστορικές αναφορές και αιχμηρή ρητορική. Ο συγγραφέας, γνωστός για τη δημοσιογραφική του δράση με μαρξιστικό προσανατολισμό, παραθέτει γεγονότα και αριθμούς με στόχο να αποδείξει ότι οι κοινωνικές ανισότητες, οι οικονομικές κρίσεις και οι πόλεμοι δεν είναι «ατυχήματα» του συστήματος, αλλά η φυσική του κατάληξη.

Στον πυρήνα της επιχειρηματολογίας του βρίσκεται η ιδέα πως ο καπιταλισμός δεν μεταρρυθμίζεται αλλά μόνο αναπαράγει τις αντιφάσεις του: ανεργία, εκμετάλλευση, φτώχεια για τους πολλούς και ακραίος πλουτισμός για τους λίγους. Με χαρακτηριστικά παραδείγματα από την ελληνική πραγματικότητα της ��ρίσης, αλλά και διεθνείς αναφορές, ο Μπογιόπουλος προσπαθεί να αποδείξει ότι η κυρίαρχη αφήγηση περί «αναποτελεσματικών κρατών» και «τεμπέληδων λαών» αποκρύπτει τη συγκεντρωτική φύση του κεφαλαίου και τον ρόλο των πολιτικών ελίτ στη συντήρησή του.

Το βιβλίο, αν και πυκνό σε στοιχεία και πίνακες, είναι γραμμένο με σαφήνεια και οργή. Ο τίτλος του, με σαφή αναφορά στη γλαφυρό τσιτάτο "It’s the economy, stupid" του Μπιλ Κλίντον, προσθέτει ένα ειρωνικό σχόλιο στον τρόπο που αποφεύγεται η ονομασία των πραγμάτων με το όνομά τους. Στοχεύει κυρίως στο να αφυπνίσει τον αναγνώστη και να του δώσει επιχειρήματα για να αμφισβητήσει τις υποτιθέμενες "αναγκαιότητες" των μνημονίων, της λιτότητας και της αγοράς ως ρυθμιστή της κοινωνικής ζωής.

Αν και η προσέγγιση του Μπογιόπουλου είναι αδιαπραγμάτευτα ιδεολογική, το βιβλίο παραμένει ένα ισχυρό εργαλείο πολιτικής παιδείας. Δεν απευθύνεται μόνο σε ήδη πεισμένους, αλλά και σε κάθε αναγνώστη που αναζητά αιτίες πίσω από τις επιφάνειες της κρίσης. Σε τελική ανάλυση, λειτουργεί περισσότερο ως κατηγορητήριο παρά ως ανάλυση ψυχρής επιστήμης, αλλά το κάνει με πειθαρχία, πάθος και πλήρη επίγνωση της πλευράς (ξεκάθαρα υπέρ του αδύνατου) που παίρνει.

[Kostas Kln · Rating 1 out of 5]

Δεν μπόρεσα να το τελειώσω. Το άφησα περίπου στην μέση. Δεν μου αρέσει ούτε η γλώσσα ούτε οι προτάσεις που πιάνουν μιαμιση σελίδα χωρίς μια τελεία. Περίμενα έναν σοβαρό αντίλογο στον καπιταλισμό και βρήκα μια βίβλο του κομμουνισμού.

[Millennium · Rating 4 out of 5]

"Οι τύραννοι φαίνονται μεγάλοι μόνο όσο εμείς είμαστε γονατιστοί".

Πιστεύω πως αυτό το βιβλίο παραμένει επίκαιρο και σήμερα και πως δε χρειάζεται να είσαι μαρξιστής για να δεις ότι λέει αλήθειες.

[Manos Moschos · Rating 3 out of 5]

εξηγει τις αντιφασεις του καπιταλισμου, κανοντας αξιολογη κριτικη στην κοινοβουλευτικη αριστερα. Εστιασε ιδιαιτερα στο οικονομικο ζητημα που αντιφάσκει, γεγονος που εκτίμησα λόγω του αρχάριου επιπέδου μου στον τομεα. Δυστυχως επαναλάμβανε συχνά το επιχείρημα περι μισθών εργατών και οτι αυτο οδηγει σε οικονομικές κρίσεις λόγω διχασμού της ψαλίδας, γεγονός σωστό και αξιοσημείωτο για να εμπεδωθεί αλλα κατέληξε κουραστικό